Έγινε και γίνεται, πληθωρικός λόγος για το αντιπνευματικό, αντιιατρευτικό, αντιφωτιστικό φαινόμενο τῆς εκκοσμίκευσης στην σύγχρονη εκκλησιαστική ζωή. Συνήθως όλοι μιλοῦν για εκκοσμίκευση, αλλά όλοι την αποδίδουν σε άλλους.
Το ουσιῶδες πρόβλημα τῆς εκκοσμίκευσης δεν εξαντλεῖται σε εξωτερικά σχήματα, ηθικιστά μορφώματα, χρησιμοποίηση Μ. μέσων επικοινωνίας πληροφοριακές διαδικτυακές ενημερώσεις, αντιευαγγελικά μηνύματα εξεζητημένες ενδυμασίες, θηλυπρεπείς μιμήσεις, π.χ. σκουλαρίκι νέων αγοριῶν.
Η εκκοσμίκευση εκφράζει νοσογόνες κουλτούρες-νοοτροπίες οι οποίες αλλοιώνουν την ορθόδοξη θεολογία, χριστολογία και εκκλησιολογία. Η εκκοσμίκευση είναι ένα σαρωτικό ακάθεκτο και καταιγιστικό ρεύμα που απειλεί την ορθόδοξη εκκλησία.
Το πρῶτον στην ιστορία ο όρος εκκοσμίκευση χρησιμοποιήθηκε το 1850 από τον G.L. Holyoke και προσδιορίζει ερμηνευτικά κακόδοξο σύστημα στην ζωή τοῦ ανθρώπου και γενικά τῆς ευρύτερης κοινωνίας. Χρησιμοποιεῖ αρχές και ιδέες, εντελώς ασύνδετες και άσχετες με την πίστη στον αληθινό Θεό τον Κύριο Ιησού Χριστό, και στο ζωηφόρο και φωτοφόρο Ευαγγέλιό Του.
Παραδείγματα εκκοσμίκευσης, αθεϊστικός δεϊσμός, διασκοτισμός, θεϊσμός, κοινωνισμός, ευσεβισμός, αθεολόγητος ηθικισμός, και αυτόνομες κοινωνικές προσωπικές κατακτήσεις.
Εκφραστές τῶν όσων παραδειγματικά αναφέραμε είναι κυρίως οι κοσμικοί θεολόγοι και κληρικοί όλων τῶν βαθμῶν (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), οι οποίοι δεν ενσαρκώνουν τον νηπτικό ασκητικό τρόπο τῆς θεοποιοῦ και ουρανοδρόμου Ησυχίας. Ιδιαιτέρως δεν ζούν και δεν υιοθετούν σε έργο, πράξη και βίωμα την θεολογία τοῦ μεγίστου πατρός και θεολόγου τῆς 2-ας χιλιετίας Αγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμά. Την θεολογία τοῦ Αγ. Συμεών τοῦ νέου θεολόγου, Νικοδήμου τοῦ Αγιορείτου, Μαξίμου Ομολογητοῦ κ.λ.π.
Κυρίαρχο στοιχείο που μας ενδιαφέρει είναι ότι η εκκοσμίκευση είναι μία κοινωνικό-ψυχολογική αχρωμάτιστη νοοτροπία, που ενταφιάζει τον Τρισήλιον Θεόν τῆς Αποκάλυψης στα στενά πλαίσια τοῦ ιστορικού γίγνεσθαι. Ακρωτηριάζει το αγιαστικό, μεταμορφωτικό, θεωτικό και σωστικό Του έργο στην σύγχρονη κοινωνία. Η προσευχή και η ανοδική της πορεία προς τον Κύριον τῆς Δόξης αντικαθίσταται με την ανάγνωση τῆς εφημερίδος σε καθημερινή βάση και τον περιορισμό της στην εξωστρεφή ουμανιστική δραστηριότητα.
Γενεσιουργός παράγοντας και αιτιοπαθογέννεση τῆς εκκοσμίκευσης είναι ο αιρετικός χριστιανισμός τῆς Ευρώπης. Σχολαστικισμός-Παπισμός και Προτεσταντισμός, ο οποίος την θεσμοποίησε και την θεοποίησε. Απογύμνωσε προκλητικά το μεταμορφωτικό και θεοτικό έργο Του, τοῦ φωτογόνου χριστιανισμοῦ, μεταλλάσοντας τον σε ιδεολογική σχολή, κοινωνική ακτιβιστική οργάνωση και φιλοσοφικό-ηθικιστικό σύστημα.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τοῦ αδύτου τρισηλίου φωτός και τῆς ανέσπερης ημέρας δεν εκκοσμικεύεται ως Τεθεωμένο Σώμα Χριστοῦ, κοινωνία θεώσεως και φωτιστικό ιατρείο που θεραπεύει το μέγα τραύμα τῆς οικουμένης τον μεταπτωτικό άνθρωπο.
Η ύπαρξη τῆς ορθοδόξου Εκκλησίας είναι να λειτουργεί ως ψυχοπνευματικό νοσοκομείο, φωτιστικό ιατρείο, καθαρίζοντας τον νοῦ από τα ζοφώδη πάθη αυτή την οπτική ενέργεια φωτίζοντας την καρδιά από το ζόφο τῆς αγνωσίας τοῦ ηλιοστάλακτου Χριστοῦ και θεώνοντας την ψυχοσωματική υπόσταση τοῦ ορθοδόξου χριστιανοῦ, οδηγώντας τον στη εμπειρική θεογνωσία τῶν Αγίων Πατέρων μας. Μέσα από την απλανή και θεωτική εμπειρία τῶν Αγ. Πατέρων μία Εκκλησία που δε θεραπεύει και δεν ιατρεύει τον άνθρωπο από την παθητότητα, την φθαρτότητα και την θνητότητα όπως διαπιστώνουμε με την ανάσχεση τῆς κυτταρικῆς διαλύσεως στα αφθορτοποιημένα σώματα τῶν Αγίων και την υπερφυσική μυροβλησία που αναδίδουν ως κρίνες και πηγές ιαμάτων (αγ. Γρηγόριος Παλαμάς), αλλά ασχολεῖται με άλλα έργα ωραίες τελετές, ωραία μουσική και περιορίζεται σε αυτά είναι εκκοσμικευμένη. Δεδομένου ότι δεν μπορεί να βοηθήσει και να ενισχύσει δυναμικά τον άνθρωπο να υπερβεί το συγκλονιστικό φάσμα τοῦ θανάτου θεωρεῖται ιδεολογικός χώρος και γεμίζει τον άνθρωπο με φόβο, ανασφάλεια, ταραχή αβεβαιότητα όταν τον αγγίζει τον χνώτο τοῦ θανάτου.
Επίσης εκκοσμικεύεται η Εκκλησία όταν απορρίπτει την διπλή μεθοδολογία γνώσεως Θεοῦ και τα διπλά γνωστικά κέντρα τοῦ ανθρώπου που ανεκάλυψε ο μέγιστος Πατέρας τῆς Εκκλησίας Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς. Η ορθόδοξη θεολογία τῶν Αγ. Πατέρων στην ουσία είναι νηπτικό-ασκητική. Ησυχαστική που σημαίνει ότι, χρησιμοποιεῖ διπλή μεθοδολογία γνώσης. Φυσική της πηγή είναι ο ησυχαστικός μοναχισμός.
Άλλη η μέθοδος γνώσης τῶν κτισμάτων τῆς κατ’ αίσθησιν επιστήμης που έρπει με συναγωγή και διαίρεση κατά τον Αγ. Γρηγόριο τον Παλαμά και άλλη μέθοδος για την υπερλογική γνώση τοῦ Ακτίστου Τριαδικοῦ Θεοῦ. Η θεολογική θεραπεύτική μέθοδος τοῦ Αγ. Γρηγορίου Παλαμά επιλύει άμεσα όλα τα υπαρξιακά, οντολογικά, ψυχολογικά και βιολογικοκοινωνικά προβλήματα τοῦ ανθρώπου.
Εκκοσμίκευση είναι η θεολογία τῆς ορθ. Εκκλησίας τῶν καθηγητῶν και κληρικῶν όταν χρησιμοποιούν για την υπερβολική γνώση τοῦ Θεοῦ, την ιστορία, την φιλοσοφία, την επιστήμη και την συγκριτική θρησκειολογία.
Κανένα επιστημονικό σύστημα που είναι κτιστής φύσεως δεν μπορεῖ να εφαρμοστῆ στη υπερλογική διάσταση γνώσεως τοῦ Ακτίστου Θεοῦ. Γι΄αυτό είναι φυσικά καταδικασμένο σε πλήρη αποτυχία.
Η ορθόδοξη ποιμαντική στοχεύει στην κάθαρση τῆς καρδιάς, τον φωτισμό τοῦ νου και στη θέωση τῆς ψυχῆς και τοῦ σώματος από αυτή τη ζωή τοῦ ορθοδόξου χριστιανοῦ. Όταν η ποιμαντική εξαντλείται στην ηθικοποίηση, ψυχολογικοποίηση και στην κοινωνικοποίηση τοῦ χριστιανοῦ π.χ. απαλλαγή από τα ναρκωτικά, αντιμετώπιση AIDS με σύμμαχο το νομικισμό καταλήγη σε αποτυχία.
Το νοσηρό φαινόμενο τῆς εκκοσμίκευσης απειλεῖ την οντολογική ύπαρξη τοῦ ανθρώπου, διότι δεν αγγίζει τον πυρήνα τῆς βιολογικῆς-ψυχολογικῆς υπόστασης τοῦ ανθρώπου, την νοερά ενέργεια, που δεν λειτουργεί ή υπολειτουργεί υποτυποδῶς. Έτσι αναφύονται όλα τα υπαρξιακά, ψυχολογικά, βιολογικά, κοινωνολογικά ακόμη και οικονομικά προβλήματα που οφείλονται στο σκοτισμό τοῦ νοῦ στην πόρωση τῆς καρδιάς και στην ιδιοτελή αγάπη.
Η εκκοσμικευμένη Εκκλησία δεν φωτίζει την νοερά ενέργεια δεν μπορεί να την θέση σε λειτουργία, δεν καθαρίζει την καρδιά από τα φθορογόνα πάθη και δεν μεταλλάσει την εγωκεντρική ιδιοτελή αγάπη σε φιλόθεη και φιλάνθρωπη. Γι’ αυτό είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα μέλη τῆς ορθοδόξου Εκκλησίας. Εγκληματίζει κάθε άνθρωπο στο διπολικό δύσμορφο θηρίο και αιμοβόρο «φιληδονίας-φιλοδοξίας» που κρατεῖ στα ματωμένα δόντια του, ιδιαιτέρως σήμερα όλη την Αμερική και την Ευρώπη, εν μέρει και την Ελλάδα.
Η Εκκλησία τῆς ορθόδοξης θεολογίας εισέρχεται στο κόσμο με την μεταμορφωτική παντοδυναμία τοῦ Κυρίου Ιησοῦ Χριστοῦ για να το μεταμορφώσει και να τον εκκλησιοποιήσει και ορθοδοξοποιήσει. Και όχι ο κόσμος να εισέρχεται στη Εκκλησία που κουβαλά την φθορά, και τον θάνατο για να Την εκκοσμικεύσει. Μια εκκοσμικευμένη εκκλησία σταυρώνει τα μέλη της αντί να σταυρώνεται θηρεύοντας την εγκόσμια δόξα και προβολή. Είναι άπιστη και αποτυχημένη σε όλα τα επίπεδα. Σύμφωνα με την θεόπνευστη και απλανή διδασκαλία τῶν γιγάντων τῆς Ορθοδόξου Πίστεως τῶν Αγίων και θεοφόρων Πατέρων μας, οι σημερινοί ορθόδοξοι θεολόγοι και κληρικοί όλων τῶν βαθμῶν πρέπει να συνειδητοποιήσουν και να μάθουν ότι ποτέ δεν θα γίνουν σοφώτεροι, αγιότεροι, και ακριβέστεροι τῶν Αγίων Πατέρων και Οικουμενικῶν διδασκάλων εως τῆς συντελείας τοῦ κόσμου τῆς Β’ Παρουσίας τοῦ Κυρίου και Θεοῦ και Σωτῆρος ημῶν Ιησοῦ Χριστοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου