Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης
Η Βρετανική Καθολική εφημερίδα "Catholic Herald" αφιέρωσε το εξώφυλλό της, στο πρόβλημα των σχέσεων μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Μόσχας.
Πρέπει να αναφερθεί ότι η εν λόγω διαμάχη των δύο Εκκλησιών, καλύπτεται ενεργά από Καθολικές εκδόσεις σε διάφορες χώρες του κόσμου.
«Για αιώνες, οι Αρχιεπίσκοποι της Κωνσταντινουπόλεως μπορούσαν λογικά να ισχυριστούν ότι είναι ο «Οικουμενικός Πατριάρχης». Το βλέμμα τους ήταν η «Νέα Ρώμη» το κέντρο της Οικουμένης. Σήμερα, ο διάδοχος τους, Πατριάρχης Βαρθολομαίος, φαίνεται να πολιορκείται. Οι φρουροί γύρω από την κατοικία του στο Φανάρι, αντανακλά την απειλητική θέση που βρίσκεται στην ολοένα και πιο εξισλαμισμένη Τουρκία» - αναφέρει ο Mark Drew στο άρθρο του.
Επίσης ο αρθρογράφος συνεχίζει: «Τώρα όμως φαίνεται ότι είναι έτοιμος να κερδίσει άλλους ισχυρούς εχθρούς, αυτή την φορά εντός της ίδιας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αναγνωρίζοντας μονομερώς μια ανεξάρτητη Ουκρανική Εκκλησία».
Στη συνέχεια ο η Καθολική Εφημερίδα μιλά για τον ρόλο του Πατριαρχείου Μόσχας, τονίζοντας ότι «προσπάθησε το 2016 να εκθέσει την αδυναμία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, προσπαθώντας να μπλοκάρει την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης. Όπου η Μόσχα και άλλες Εκκλησίες απείχαν μειώνοντας σημαντικά το κύρος της ποιο μακροπρόθεσμης Συνόδου».
«Ο Βαρθολομαίος τώρα ίσως έχει την ευκαιρία να επιστρέψει. Δεδομένου ότι η Ουκρανία απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1991, όπου δύο ξεχωριστές ομάδες χωρίστηκαν από το Πατριαρχείο Μόσχας, επιδιώκοντας να δημιουργήσουν μια Ουκρανική Εκκλησία. Μία από αυτές τις ομάδες έχει ιδρύσει ένα Πατριαρχείο που εδρεύει στο Κίεβο, ενώ η άλλη ομάδα, παλαιότερη αλλά πολύ μικρότερη, κάνει το λιγότερο ριζοσπαστικό ισχυρισμό ότι είναι η αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας. Μέχρι στιγμής, δεν έχει λάβει αναγνώριση από οποιαδήποτε άλλη κανονικά αναγνωρισμένη Ορθόδοξη Εκκλησία. Ωστόσο, η σύγκρουση με τη Ρωσία μετά την επανάσταση του 2014 έχει αναδείξει ότι έχει βελτιώσει τη θέση αυτών των ομάδων με πατριωτικούς Ουκρανούς» - υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο Mark Drew.
Στη συνέχεια ο αρθογράφος εξετάζει βασικές έννοιες της Ορθόδοξης Εκκλησιολογίας, όπου οι Ορθόδοξοι αναγνωρίζουν ως κεφαλή της Εκκλησίας τον Χριστό.
Επίσης μιλά για το σχίσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, όπου η Κωνσταντινούπολη «Νέα Ρώμη», έλαβε το μανδύα της Ρώμης ως πρώτος μεταξύ ίσων, έχοντας τα πρωτεία τιμής αλλά όχι δικαιοδοσίας.
«Ωστόσο, μετά τις «μουσουλμανικές κατακτήσεις που μείωσαν το κύρος των άλλων αρχαίων πατριαρχείων - Αλεξάνδρειας, Αντιόχειας και Ιερουσαλήμ - στις σλαβικές χώρες υπό την αιγίδα της Κωνσταντινούπολης, δημιουργήθηκαν νέες εκκλησίες. Οι οποίες μόλις έπεσε η βυζαντινή αυτοκρατορία έλαβαν αυτοκεφαλία, έναν ελληνικό όρο που κυριολεκτικά σημαίνει ‘’αυτοδιοίκηση’’» υπογραμμίζει η εφημερίδα Catholic Herald.
Η εφημερίδα συνεχίζει ως εξής: «Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η αυτοκεφαλία στην Ουκρανία θα πρέπει να χορηγηθεί από όλες τις αυτοκέφαλες εκκλησίες συλλογικά. Αλλά στην πρώιμη Εκκλησία υπάρχουν μόνο δύο παραδείγματα τέτοιας διαδικασίας: η Κύπρος έλαβε αυτοκεφαλία στη Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου το 431, ενώ τα Ιεροσόλυμα κηρύχθηκε Πατριαρχείο σε ένα συμβούλιο το 692. Οι κανόνες για τη χορήγηση αυτοκεφαλίας που θα συμφωνούσαν από κοινού στην Μεγάλη Σύνοδο το 2016, θα εμπόδιζαν τον Βαρθολομαίο να ενεργεί ανεξάρτητα....»
«Τι θα συμβεί λοιπόν;» αναρωτιέται ο συντάκτης του κειμένου, τονίζοντας ότι «ο Ρώσος Πατριάρχης απειλεί με σχίσμα αν ο Βαρθολομαίος προχωρήσει. Αυτή η απειλή έχει λιγότερο τρομοκρατία στην Ορθοδοξία, απ΄ ότι για τους Καθολικούς. Προσωρινές ρήξεις υπήρξαν πριν από τις αυτοκέφαλες εκκλησίες και τελικά θεραπεύτηκαν, αν και ένα σχίσμα Μόσχας - Κωνσταντινούπολης θα ήταν πρωτοφανές και σοβαρό».
Κλείνοντας η Καθολική Εφημερίδα αναφέρει: «Πρέπει να προσευχηθούμε να διατηρηθεί η Ορθόδοξη Ενότητα. Η Κωνσταντινούπολη και οι σύμμαχοί της είναι γενικά πιο ανοιχτοί στον οικουμενισμό από τη Μόσχα, αλλά οι ελπίδες για ενότητα δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από τις ορθόδοξες διαιρέσεις. Ο κόσμος χρειάζεται τους Χριστιανούς να ενωθούν γύρω από τον Χριστό, και όχι με εθνικές και σεχταριστικές ταυτότητες»
Για να διαβάσετε το κείμενο στα αγγλικά πατήστε ΕΔΩ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου