ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ - Ο ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ ΜΕ ΤΑ ΛΑΜΠΕΡΑ ΑΡΜΑΤΑ

ΕΡΧΑΜΕΝΟΙ γούν οί άπιστοι στό Γαλαξείδι, πού είτανε χτισμένο παμπάλαια και εύμορφοκαστρογυρισμένο, έχοντας και φλότα καραβίων και σπίτια περισσά, βουλήν εποίκασιν οί άπιστοι άπό σπαθίου νά το επάρουσι, και, παίρνοντας στην αυθεντία τους τά καράβια, νά άπεράσουσι στό Μορέα, κουρσεύοντας και του κορφού τές μεριές.

Και οι Γαλαξειδιώτες, έστοντας να μάθουσι ένα τόσο φοβερό μήνυμα, ετρέξασι στές εκκλησίες, γονατιστά παρακαλόντας το Χριστό και την Παναγία και όλους τους Αγίους, να τους βοηθήσουσι εις εκείνην, τη φοβερότατη, στιγμή. Αρματωθήκασι γούν και ετοιμασθήκασι δια πόλεμο.

Και ερχάμενοι εκείνοι οι πειρατές, εμπλοκάρασι το κάστρο, και με κάθε λογίς μηχανές και συνέργεια του Σατανά, που τους διαθέντευε, ανοίξασι μια τρούπα μεγάλη στο κάστρο και εμπήκασι με το σπαθί στο χέρι. Ετότες γούν εγενήθηκε μεγάλος σκοτωμός και φοβερή αμάχη, που το γαίμα έτρεχε στους δρόμους, ωσάν ποτάμι χειμωνιάτικο. Και οι Γαλαξιδιώτες, βοηθόντας και με τη χάρη του Θεού, εσταθήκασι νικητές και εσφάξασι τους άπιστους πειρατές, και εκερδίσασι την αμάχη.

Κάτι γούν απο εκείνους τους πειρατές, γλύσαντες απο το μαχαίρι και την οργή του Θεού, επήγασι, τρέχοντας γοργόν, και αφηγηθήκασι στους συντρόφους, που είχασι μπλόκο το Σάλονα, το σκοτωμό και το χαιμό των ομοφύλων μέσα στο Γαλαξείδι.

Και εκείνοι οι πανάπιστοι, έστοντας να μάθουσι ενα τόσο φαρμακωμένο μαντάτο, οργισθήκασι περίσσα και αφρίζασι απο λύσσα εκδίκησης. Και έστοντας να επάρωσι το Σάλονα, με προδοσία ενός Σαλονίτου που τον ελέγασι Κουτζοθόδωρο, στάς ιγ΄, Αύγουστος μήνας, επεράσασι απο σπαθίου και μαχαιρίου γερόντους, νέους και γυναικόπεδα, ξεπλερώνοντας οι μιαρότατοι κουρσάροι το γαίμα των συντρόφων, που με πόλεμο καλό χύθηκε στο Γαλαξείδι, ωσάν αφηγήθηκα άνωθες.

Και ύστερα χορταίνοντας τη μαύρη ψυχή τους απο γαίμα χριστιανικό, εξεκίνησασι ωσάν μελίσσι, μετρημό μη έχοντας, καταπάνω στο Γαλαξείδι. Οι γούν Γαλαξειδιώτες, βλέποντας ένα τόσο αμέτρητο φουσάτο, αρματωμένο με κοντάρια μακρυά, και σαίτες περίσσες και περικεφαλαίες, που ελάμπασι ωσάν τον ήλιο, εμπήκασι στα καράβια, και εμείνασι στην πολιτεία καμπόσοι γέροι, που δεν εχωρούσασι στα πλεούμενα.

Και ένας Γαλαξειδιώτης που τον ελέγασι Χαραλάμπη, δεν επαραδέχτηκε ν΄ αφήσει την πατρίδα. Και μην ακούοντας τές συμβουλές και παρακλήσες, εστάθηκε στο Γαλαξείδι, δια να διαθεντεύσει το κάστρο και αποθάνει τιμημένα. Επήγε γούν στην εκκλησία και εξομολογήθηκε και με δάκρυα στα μάτια επαρακάλεσε το Χριστό να τον βοηθήσει. Και εζώσθηκε τα άρματα, που τα ευλόγησε ο ιερέας, και ύστερα εξεκίνησε μονάχος και εστάθηκε στην πόρτα του κάστρου.

Ερχάμενοι γούν οι πειρατές και εμπαίνοντας στο κάστρο, ήβρασι τον Χαραλάμπη, που εχύθηκε καταπάνου τους, ωσάν λεοντάρι λυσσασμένο, και έσφαξε καμπόσους και έναν απο τους κεφαλάδες (αξιωματικούς). Και ύστερα του έπεσε καταπάνου όλο το φουσάτο. Και πολεμόντας ετσακίσθηκε το σπαθί του. Και τον επιάσασι ζωντανό και τον εκάμασι χίλια κομμάτια. Και το όνομά του τιμημένο εις ένα βασιλικό χρυσόβουλο.

Εμπαίνοντας οι πειρατές ανεμπόδιστα στο Γαλαξείδι, επεράσασι απο σπαθίου ό,τι εβρήκασι ζωντανό, και ανάψασι φωτιά στα σπίτια και εκρημνήσασι και το κάστρο, που ήτανε ενα ευμορφότατο, φκιασμένο μάρμαρα μεγάλα, απο των Ελλήνων τον καιρό. Ύστερα εμπήκασι στις εκκλησίες και εκεί εβρήκασι τους γέρους γονατιστά παρακαλόντας τές εικόνες. Άλλους γούν εσφάξασι, ωσάν αρνία, οι αντίχριστοι, εμπροστά στο Άγιο Βήμα, και άλλους επήρασι σκλάβους. Ηθελήσασι γούν και τές εκκλησίες να ξεγυμνώσουσι. Ακούσατε γούν το μεγάλο θαύμα. Ένας απο εκείνους τους πειρατές βλέποντας ένα κανδήλι εύμορφο, μαλαματένιο, που έκαιε εμπρός στην εικόνα του Χριστού, ανέβηκε με μια σκάλα το εξεκρεμάσει, κουρσεύοντάς το. Και πρίν να πιάσει το κανδήλι, εκόπηκε το μιαρότατο χέρι του και έπεσε νεκρό και κατάμαυρο, ωσάν πίσσα καταγής. Και μεγάλος σεισμός εγενέθηκε.

Ετότες εφάνηκε ένας καβαλάρης με σπαθί ξεγυμνωμένο και άρματα λαμπερά και άρχισε να σφάζει τους πειρατές. Και τους επήρε κυνηγόντας όξω απο το Γαλαξείδι, μέσα εις τα βουνά, Και εκεί, έγινε άφαντος απο τη γή.

ΠΗΓΗ '' Το Χρονικόν Γαλαξειδίου του ιερομονάχου Ευθυμίου (1703)''

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΜΟΣΧΩ ΤΖΑΒΕΛΑΙΝΑ

Ο ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ ΣΑΜΟΥΗΛ

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΝ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ 

Ο άδειος τενεκές κάνει θόρυβο

Τους συναντάμε αρκετά συχνά και κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να τους αποφύγουμε. Αν δεν μπορούμε, τους ανεχόμαστε, ξινίζουμε ενίοτε τα μούτρα μας ή συμφωνούμε συγκαταβατικά με κάθε πομπώδες σχόλιο που θα κάνουν για τους εαυτούς τους. Αναφέρομαι σε εκείνους που θέλουν να τραβάνε συνεχώς τα βλέμματα πάνω τους μη χάνοντας ευκαιρία να εντυπωσιάζουν τα πλήθη.

Είναι τα βαθιά ανασφαλή άτομα που νιώθουν ένα μόνιμο άγχος να αποδείξουν ότι είναι πολύ καλοί σε ό,τι κάνουν. Ενδόμυχα φοβούνται την απόρριψη, την οποία δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν, γι’ αυτό παλεύουν να προκαλούν αίσθηση με τα υπαρκτά ή –ακόμα χειρότερα– ανύπαρκτα κατορθώματά τους.

Τέτοιοι άνθρωποι ζουν αλυσοδεμένοι με την έντονη ανησυχία να αρέσουν και να νιώθουν αποδεκτοί γιατί έχουν συνηθίσει να βλέπουν τον εαυτό τους μέσα απ’ τα μάτια των άλλων. Πίσω από κάθε σχόλιο γυρεύουν την επιβράβευση. Συνήθως μας ρωτάνε για κάτι, όχι από ενδιαφέρον αλλά με σκοπό να αρπάξουν όσο γρηγορότερα γίνεται τη σειρά για να μιλήσουν για τους ίδιους. Ουσιαστικά μας ρωτάνε αυτό που θα ήθελαν να τους ρωτήσουμε.

Είναι εκείνοι που έχουν ριχτεί στο κυνήγι των εντυπώσεων, περιαυτολογούν και κομπάζουν με τα όποια χαρίσματά τους πιστεύοντας ανόητα ότι θα μας εντυπωσιάσουν και θα προκαλέσουν ντόρο γύρω από το όνομά τους. Ως ετερόφωτα πλάσματα αναμένουν την αναγνώριση που δεν είναι σε θέση να αποδώσουν οι ίδιοι στον εαυτό τους.

Μήπως τελικά δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο να αναγνωριστεί και γι’ αυτό πασχίζουν να κάνουν τόσο εφέ; Μήπως η μόνιμη προσπάθεια να μας εντυπωσιάσουν αποδεικνύει εντέλει την κενότητα και τη βαθιά ανασφάλειά τους; Μήπως λαχταρούν τον προβολέα στραμμένο πάνω τους για να νιώσουν έστω πρόσκαιρα σημαντικοί;

Άραγε πώς θα ήταν οι ίδιοι ως άνθρωποι αν δεν είχαν τη μανία να μας εντυπωσιάζουν; Σίγουρα θα ήταν πιο όμορφοι, συμπαθητικοί κι ελκυστικοί στα μάτια μας. Θα διέθεταν μια ισχυρή, ελεύθερη και θελκτική προσωπικότητα που δε θα είχε να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Που θα ‘καναν ό,τι θα’ καναν για την ευχαρίστησή τους αφήνοντας στην άκρη την προβολή και την πρόκληση σκόνης στο πέρασμά τους.

Τελικά όσο λιγότερο προσπαθείς να εντυπωσιάσεις τους άλλους, τόσο περισσότερο τους εντυπωσιάζεις. Τους εντυπωσιάζεις με τη σιγουριά σου, την αυτοπεποίθησή σου, την άνεσή σου, να είσαι αυτός που είσαι χωρίς να αποζητάς το χειροκρότημα. Όταν τελικά δε χτυπιέσαι κάτω σαν το χταπόδι κάθε φορά για να φανείς, καταφέρνεις να κάνεις τους άλλους να ελκύονται κοντά σου.

Αποπνέεις ωριμότητα κι αυτοπεποίθηση που πηγάζει από την ταπεινοφροσύνη σου, πράγμα που χαρίζει πόντους στην προσωπικότητά σου. Ομορφαίνεις τον κόσμο των ανθρώπων που σε πλαισιώνουν, δε νιώθουν ότι έχουν να κάνουν με ένα κενό, ανώριμο πλάσμα που αποζητάει  συνεχώς επιβεβαίωση και προσοχή. Την επιβεβαίωση είθισται να τη ζητούν άνθρωποι που δε διαθέτουν κάτι άξιο λόγου να αναγνωρίσουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους κι αναμένουν από τους έξω να το κάνουν.

Όταν έχεις παραιτηθεί από το παιχνίδι των εντυπώσεων, αποδεικνύεις αυτό που είσαι αληθινά μέσα σου. Με τις όποιες αδυναμίες σου κι ιδιότητές σου, τα χαρίσματα και τα τρωτά σου σημεία, αποδεικνύεις ότι έχεις έναν όμορφο εσωτερικό κόσμο που έχει απελευθερωθεί από χαρακτηριστικά που απωθούν και κουράζουν τους άλλους. Εκπέμπεις μια αίσθηση ελευθερίας κι ισχύος, αίσθηση που μεταδίδεται στους γύρω σου παρακινώντας τους να είναι κι οι ίδιοι ταπεινοί.

Όταν δεν προσπαθείς να εντυπωσιάσεις γίνεσαι πιο συμπαθητικός, πιο προσηνής, πιο ωραίος άνθρωπος. Γίνεσαι ένα ολοζώντανο παράδειγμα έμπνευσης για τους άλλους. Όχι γιατί είσαι ικανός ή τα καταφέρνεις με όλα, αλλά γιατί ενώ είσαι ικανός και καταφέρνεις τόσο πολλά, δεν προσπαθείς να εντυπωσιάσεις κανέναν. Δε θεωρείς τον εαυτό σου τόσο δα σπουδαίο που θα πρέπει ντε και καλά να τρίβεις στη μούρη των άλλων τα όποια καλά σου στοιχεία. Κάνεις ό,τι κάνεις για την πάρτη σου κι όχι την επίδειξη.

Με τον τρόπο αυτό από τη μια ελκύεις το σωστό είδος ανθρώπων με τους οποίους γεμίζεις ουσιαστικά τη ζωή σου κάνοντας παράλληλα χώρο στους επιδειξιομανείς, που θα σε στολίσουν κι από πάνω βαρετό.

Μην πέσεις στην παγίδα να τους αποδείξεις ότι δεν είσαι. Μιλάνε οι πράξεις του καθενός κι όλη η πορεία της ζωής του για το ποιος είναι. Και δυστυχώς επειδή όλα γι’ αυτούς είναι βιτρίνα κι εφέ, με τον ίδιο τρόπο έχουν μάθει να κρίνουν και τους υπόλοιπους. Δε χωράει ο νους τους ότι υπάρχουν κι άτομα που δε θέλουν να προκαλούν ούτε καν να φαίνονται. Δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν καν το γιατί. Ψιλά γράμματα, δυσανάγνωστα γι’ αυτούς.

Οι πραγματικά όμορφοι, ταλαντούχοι κι έξυπνοι άνθρωποι αν τους παρατηρήσει κανείς είναι αυτοί που συνήθως αγνοούν πόσο καλοί είναι. Είναι συνήθως άνθρωποι ήσυχοι που πάντα κρατάνε μικρό καλάθι κι αποβλέπουν σε πιο υψηλούς στόχους. Οι πραγματικά επαρκείς είναι αυτοί που αισθάνονται την ανεπάρκεια σε μόνιμη βάση. Δεν έχουν χρόνο να επαναπαύονται στις δάφνες τους και να προκαλούν το θαυμασμό των γύρω τους.

Δεν έχουν τη διάθεση για ανούσιους εντυπωσιασμούς και τυμπανοκρουσίες τη στιγμή που τους περιμένει πολλή δουλειά ακόμα για να φτάσουν στο επίπεδο που θέλουν. Θα τους δεις να δυσκολεύονται και να ντρέπονται να μιλάνε για όσα έχουν καταφέρει, πολύ απλά γιατί δεν τη βρίσκουν να μιλάνε για ‘κείνους. Θα τους δεις να μη στέκονται πουθενά, να νιώθουν ανικανοποίητοι γεμάτοι αμφιβολίες κι ανησυχίες προσπαθώντας  συνεχώς να ξεπερνάνε τον εαυτό τους.

Σύγκρινε τώρα αυτούς με τους θορυβώδεις, αυτούς που άμα δε σου μπουν στο μάτι (συνήθως με ευτελούς σημασίας πράγματα) δε θα ησυχάσουν, κι αναρωτήσου: Ποιο βαρέλι κάνει πιο δυνατό θόρυβο; Το γεμάτο ή το άδειο;

ΠΗΓΗ: http://pointfromview.blogspot.gr/2018/03/blog-post_919.html

ΚΑΙ ΟΙ ΠΤΩΣΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ! ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΗΝ «ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ»!!!

Για μια ώρα διεκόπη η φωταγώγηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, απόψε το βράδυ, 24 Μαρτίου, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στην παγκόσμια συμβολική περιβαλλοντική δράση η «Ώρα της Γης 2018».
Νωρίτερα, το απόγευμα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε ομιλία του στην Κοινοτική Αίθουσα του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας προπόδων Ταταούλων, μετά τον πανηγυρικό εσπερινό για την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, κατά τον οποίο χοροστάτησε, προέτρεψε όλους να συμμετάσχουν απόψε στη διεθνή αυτή συμβολική πρωτοβουλία για την εξοικονόμηση ενέργειας και την προστασία του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή.
Οι φωτογραφίες είναι από το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στην «Ώρα της Γης 2018».

 

ΠΗΓΗ: https://panorthodoxcemes.blogspot.gr/2018/03/blog-post_24.html