Πέμπτη 7 Ιουνίου 2018

Η ΟΡΑΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!



Κάποτε κάποιος νεαρός μόλις έφτασε σε μια Όαση στη μέση της Ερήμου της Ιουδαίας, συνάντησε τον γέρο Ελισαίο και τον ρώτησε:

-Τι είδους άνθρωποι ζουν σ’ αυτόν τον τόπο, γέροντα;

-Τι είδους άνθρωποι ζούσαν στον τόπο σου, παιδί μου; Ρώτησε με τη σειρά του ο γέροντας.

– Μια κοινωνία εγωιστών και κακών, απάντησε ο νεαρός, είμαι χαρούμενος που έφυγα από κοντά τους.

-Τους ίδιους θα βρεις κι εδώ, παιδί μου, απάντησε στοχαστικά ο γέρο Ελισαίος.

Την ίδια μέρα πέρασε από την Όαση να πιει νερό και να ξεκουραστεί ένας άλλος νεαρός και ρώτησε τον γέρο Ελισαίο:

- Γέροντα, τι είδους άνθρωποι ζουν εδώ;

Ο γέροντας απάντησε με την ίδια ερώτηση:

-Τι είδους άνθρωποι ζουν στον τόπο από τον οποίο έρχεσαι, παιδί μου;

Ο νεαρός απάντησε:

- Μια θαυμάσια ομάδα ανθρώπων, φιλική, ειλικρινής, φιλόξενη. Είναι πολύ λυπηρό που πρέπει να τους αφήσω.

-Τον ίδιο τύπο ανθρώπων θα συναντήσεις κι εδώ, είπε ο γέρο Ελισαίος.

Ο μικρός εγγονός του που άκουσε τις συνομιλίες τον ρώτησε σαν έμειναν οι δυο τους:

-Παππού, πώς γίνεται να δώσεις τόσο διαφορετικές απαντήσεις στην ίδια ερώτηση;

Κι ο γέρο Ελισαίος απάντησε:

- Άκου, παιδί μου. Ο καθένας μας, κουβαλά στην καρδιά του τις εικόνες που βλέπουν τα μάτια της ψυχής του. Αυτός, που δε διέκρινε τίποτε καλό στα μέρη από όπου πέρασε, δεν θα βρει ούτε κι εδώ κάτι καλό. Εκείνος που συνάντησε φίλους εκεί, θα βρει κι εδώ. Κι αυτό διότι στην πραγματικότητα ό,τι εκπαιδεύσαμε τα μάτια της ψυχής μας να αναζητούν, αυτά και θα βρίσκουν. 
Ακόμα, ο καλοπροαίρετος άνθρωπος θα δοξάσει τον Θεό για ότι βλέπει πως του έχει δώσει Εκείνος και ο κακοπροαίρετος θα Τον βλασφημήσει για ότι δεν του έχει δώσει. 
Αυτό που συμφέρει όλους μας είναι να μάθουμε να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Θεού! Μέσα από το πρίσμα της αγάπης Του να περνάμε τους πάντες και τα πάντα, και να είμαστε ευγνώμονες... Τότε μόνο θα ειρηνεύσουμε πραγματικά!



ΠΗΓΗ: http://www.dogma.gr/diafora/orasi-tis-psychis/84583/
 

Βασιλική Πλεξίδα: Τι της είπε η Παναγία γι’αυτά που έρχονται (ΒΙΝΤΕΟ)


ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: AYTA NA TA ΒΛΕΠΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ ΤΟΝ ''ΒΑΣΙΛΕΑ ΠΟΥ (ΔΗΘΕΝ) ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ''!!!



Η  ήταν η μόνη που επέζησε από την μοιραία πτήση του ελικοπτέρου του Ελληνικού Στρατού που κατέπεσε στο Σαραντάπορο. Η Αρχιλοχίας από εκείνη την ημέρα μιλά συνεχώς για το θαύμα που της συνέβη και την παρουσία της  που την έσωσε.

Πρόσφατα μίλησε για το περιστατικό αυτό και αποκαλύπτει τις της είπε η Υπεραγία Θεοτόκος.Δείτε το βίντεο που ακολουθεί




ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΙΔΗΣΗ! ΑΛΗΘΕΥΕΙ; ''Για πρώτη φορά στην ιστορία η Βουλή θα «ντυθεί» στα χρώματα του Gay Pride''!


Έξαλλοι οι αντιδρώντες βουλευτές
Για πρώτη φορά στην ιστορία της Βουλής, το ερχόμενο Σάββατο 9 Ιουνίου, θα φωτιστεί το ελληνικό κοινοβούλιο στα χρώματα του Gay Pride, στο πλαίσιο του φετινού Athens Pride, που λαμβάνει χώρα το απόγευμα του Σαββάτου, στο Σύνταγμα.
Η παρέλαση ξεκινάει στις 7 μ.μ. και το σλόγκαν του Athens Pride 2018 είναι «Παρούσα» και η αφίσα είναι ένα κολάζ διαφορετικών προσώπων που σχηματίζουν ένα και πολυμορφικό, προβάλλοντας πραγματικότητες που βιώνουν LGBTQI άτομα στην Ελλάδα.
Βέβαια, την απόφαση της Βουλής δεν πήραν με… καλό μάτι οι βουλευτές- πέραν της Χρυσής Αυγής- των ΑΝΕΛ και ορισμένοι βουλευτές της ΝΔ… Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν πως είναι «στα κάγκελα», θεωρώντας αδιανόητη την απόφαση…


ΠΗΓΕΣ: http://www.katanixis.gr/2018/06/gay-pride.html

https://www.diaforetiko.gr/i-voyli-ntynetai-gia-proti-fora-ayto-to-savvato-sta-chromata-toy-gay-pride/

http://fanpage.gr/plus/enimerosi/i-vouli-ntinete-gia-proti-fora-afto-to-savvato-sta-chromata-tou-gay-pride/

https://thecaller.gr/parapolitika/gia-proti-fora-i-vouli-sta-xromat-gay-pride/

http://www.iefimerida.gr/news/421995/i-voyli-tha-ntythei-savvato-sta-hromata-toy-gay-pride-antidraseis-apo-toys-voyleytes

http://thriskeftika.blogspot.com/2018/06/gay-pride.html



ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ



Συνάντηση με τον Άγιο Παΐσιο λίγο πριν την κοίμηση του - «Θα ήθελα να μεταφέρεις στον Παναγιώτατο και τη μετάνοιά μου. Και να ξέρεις κάτι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ό,τι καλύτερο έδωσε ο Θεός στην Ορθοδοξία τα τελευταία χρόνια»

ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ
Ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Μελίτων, μέλος της Κανονικής Επιτροπής του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και ο  καθηγητής Ιστορίας  της Ορθόδοξης Θεολογίας και Δογματικής στην Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γεώργιος Μαρτζέλος, ο οποίος από το Μάϊο του 1994 μέχρι τον Οκτώβριο του 1996 διετέλεσε Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους, καταθέτουν  την εμπειρία, που βίωσαν με τον Άγιο από προχθές Γέροντα Παΐσιο λίγο πριν από την κοίμηση Του.
Ο κ. Μελίτων  επισκέφτηκε τον Γέροντα Παΐσιο την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος του 1994, στην Μονή της Σουρωτής.  Ο Γέροντας, όπως μας είπε ο κ. Μελίτων, πονούσε και δεν δεχόταν επισκέψεις, αλλά «την ελαχιστότητά μου την εδέχθη ,κατ’ εξαίρεση, παρά τις αντιρρήσεις της Ηγουμένης και των μοναζουσών». Ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας έμεινε  με τον Γέροντα περίπου 45 λεπτά και  είχαν  πνευματική συνομιλία. Ο Μητροπολίτης μας  είπε:  «Αφού φίλησα το χέρι Του και πήρα την ευχή Του, μου έδωσε με ειδική αφιέρωση την εικόνα του Γέροντος Του, Αγίου Αρσενίου, που είχε πάνω από το κρεββάτι του πόνου Του με ιδιόγραφη αφιέρωση, ¨εις  τον Σεβασμιότατον Φιλαδελφείας κύριον Μελίτωνα δια να εύχεται, Μοναχός Παΐσιος¨. Επίσης μου έδωσε δυο εικονίδια ξύλινα, από αυτά που έφτιαχνε ο ίδιος, ένα για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και ένα για τον Μητροπολίτη Σεβαστείας Δημήτριο, τα οποία τους τα παρέδωσα μόλις επέστρεψα στην Πόλη». Επίσης, ο Μητροπολίτης Μελίτωνας μας είπε ότι, όταν Γέροντας Παΐσιος ήταν στο Άγιο Όρος,  περνούσε από το κελί του στην Παναγούδα και απολάμβανε το παξιμάδι, που του πρόσφερε, κυρίως όμως τις συμβουλές Του. «Προσωπικά οφείλω πολλά στη ζωή μου και στην ταπεινή εκκλησιαστική διακονία μου στους Αγίους Πορφύριο και Παΐσιο», κατέληξε ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας.
Ο καθηγητής Γεώργιος Μαρτζέλος, πριν να ορκιστεί στο Ελληνικό ΥΠΕΞ ως Διοικητής του Αγίου Όρους  σκέφτηκε να περάσει από το μοναστήρι της Σουρωτής, όπου φιλοξενείτο  ασθενής ο μακαριστός Γέροντας για να πάρει την ευχή του. Όμως ήταν αδύνατο να πλησιάσει στο μοναστήρι, γιατί, όπως μας είπε, «ένα τεράστιο καραβάνι από πούλμαν και αυτοκίνητα ήταν παραταγμένο από το μοναστήρι μέχρι κάτω στο δημόσιο δρόμο, που έδειχνε ότι υπήρχε τεράστια κοσμοσυρροή από τα διάφορα μέρη της Ελλάδος. Όλος εκείνοι οι άνθρωποι  που είχαν  φτάσει εκεί ήθελαν , έστω και με ένα σημείωμα, να καταθέσουν  το πρόβλημά τους στο μακαριστό Γέροντα και να εκζητήσουν τις θερμές προσευχές του». Ο καθηγητής πήγε ακόμη δύο φορές στην Μονή. Την πρώτη δεν κατάφερε να δεί τον Γέροντα, λόγω και πάλι της κοσμοσυρροής και την δεύτερη, γιατί είχε υψηλό πυρετό και ήταν καταπονημένος.
Λίγες μέρες μετά την τρίτη επίσκεψη   ο μακαριστός Γέροντας πήγε για εξετάσεις και νοσηλεία στο Θεαγένειο Νοσοκομείο. Η φίλη του καθηγητή Μαρτζέλου , κοινωνική λειτουργός,Χριστίνα Οικονόμου, το πρωί της Πέμπτης 14 Απριλίου, πλησίασε το Γέροντα και του ανέφερε πως ο καθηγητής ήθελε να πάρει την ευχή του,πριν αναλάβει τα καθήκοντα του ως Διοικήτης του Αγ. Όρους.
Σύμφωνα με την κατάθεση του καθηγητή Μαρτζέλου ο Άγιος Παίσιος είπε στην κοινωνική λειτουργό:«Πάρε επειγόντως το Διοικητή στο τηλέφωνο και πές του να έλθει τώρα αμέσως εδώ. Πρέπει να τον δώ, για να του δώσω κάποιες οδηγίες». Ο καθηγητής Μαρτζέλος πήγε στο νοσοκομείο με άλλους συναδέλφους του, που ήθελαν και αυτοί να πάρουν την ευχή του Γέροντα. Αφού τους ευλόγησε έναν-ένα ξεχωριστά, στράφηκε προς τον κ. Μαρτζέλο  και του  είπε: «Εσύ μη φύγεις. κάθισε, γιατί έχω να σου πω κάποια πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις ως Διοικητής στο Άγ. Όρος».
Ο καθηγητής Μαρτζέλος αναφέρει  για την κατ΄ιδιάν συνάντηση του με τον Γέροντα: «Κατ’ αρχήν», άρχισε να μου λέει με πόνο ψυχής, «πρέπει να γνωρίζεις ότι έχει εισβάλει δυστυχώς το κοσμικό πνεύμα στο Άγ. Όρος, με κίνδυνο να αλλοιωθεί το ασκητικό πνεύμα του αγιορειτικού μοναχισμού. Έχω ένα μοναχό δίπλα στο κελί μου που βγαίνει στον κόσμο και επιστρέφει στο κελί του με το τζίπ. Τί το θέλει ο ευλογημένος το τζίπ στο Άγ. Όρος; Μοναχοί είμαστε, δεν μας χρειάζονται αυτά τα πράγματα. Πρέπει λοιπόν ως Διοικητής να φροντίσεις να σταματήσει αυτή η εισβολή του κοσμικού πνεύματος στο Άγ. Όρος. Έπειτα θα πρέπει να έχεις υπόψη σου ότι οι δεκατρείς (Μονές) κήρυξαν ανταρσία κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου και γι’ αυτό θα αντιμετωπίσεις ως Διοικητής δύσκολα προβλήματα, αλλά για να βγείς από το αδιέξοδο, θα κάνεις ό,τι σου πεί η Ελληνική Πολιτεία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Γιατί δυστυχώς, πρέπει να ξέρεις ότι ο τάδε, ο τάδε, ο τάδε… (και άρχισε να μου απαριθμεί ονόματα αξιωματούχων του Αγ. Όρους και της Εκκλησίας γενικότερα) δεν επιδιώκουν το καλό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ελληνικής Πολιτείας».
Μετά από ένα μήνα ο Άγιος Παίσιος βγήκε από το νοσοκομείο και πήγε και πάλι στο μοναστήρι της Σουρωτής. Ο καθηγητής Μαρτζέλος  είχε αναλάβει τα καθήκοντα του Πολιτικού Διοικητή του Αγ.Όρους και θεώρησε  καλό, πρίν πάει  στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για να υποβάλει τα σεβάσματα του στον  Οικουμενικό Πατριάρχη  Βαρθολομαίο, να περάσει από το μοναστήρι της Σουρωτής και να πάρει και πάλι την ευχή του Παϊσίου.Τον συνόδευε ο μακαριστός Γέροντας Διονύσιος  Μικραγιαννανίτης και δύο-τρείς άλλοι  πατέρες της συνοδείας του. «Μόλις του ανέφερα  ότι επρόκειτο να μεταβώ στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για να υποβάλω τα σέβη μου στον Οικουμενικό Πατριάρχη, μου είπε με ύφος παρακλητικό: ¨Θα ήθελα να μεταφέρεις στον Παναγιώτατο και τη μετάνοιά μου. Και να ξέρεις κάτι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ό,τι καλύτερο έδωσε ο Θεός στην Ορθοδοξία τα τελευταία χρόνια».
Σε αυτή την τελευταία συνάντηση ο καθηγητής Μαρτζέλος ανέφερε στον Γέροντα ότι , όταν ήταν μαζί του  στο Θεαγένειο Νοσοκομείο  και συζητούσαν,  πέθανε η μητέρα του».  Ο κ. Μαρτζέλος θυμάται τα τελευταία λόγια του Αγίου Παϊσίου: «Μη στενοχωριέσαι. Γνώριζε ο Θεός τί έκανε. Το επέτρεψε, για να κάνεις καλύτερα το έργο σου».



ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ





ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη

Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη, πίνακας του Ιβάν Αϊβαζόφσκυ (1881)




Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κωνσταντίνο Κανάρη στη Χίο (7 Ιουνίου 1822), υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα ναυτικά κατορθώματα της Ελληνικής Επανάστασης.
Μετά την καταστροφή της Χίου (30 Μαρτίου 1822), το ελληνικό ναυτικό θέλησε να πάρει εκδίκηση, προσβάλλοντας τον τουρκικό στόλο. Για τον σκοπό αυτό συγκροτήθηκε μία μεγάλη αρμάδα από 64 πλοία (29 υδραϊκά υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, ο οποίος αναγνωριζόταν ως αρχιναύαρχος, 19 σπετσιώτικα υπό τους Αναστάσιο Ανδρούτσο και Ανδρέα Χατζηαναργύρου και 16 ψαριανά). Τα ελληνικά πλοία συγκεντρώθηκαν στα Ψαρά στα τέλη Απριλίου κι έψαχναν την ευκαιρία να δράσουν.
Ο χρόνος που επελέγη ήταν η μεγάλη μουσουλμανική γιορτή του ραμαζανιού, που ξεκινούσε στις 10 Μαΐου. Αρχικά, έγιναν απόπειρες επιθέσεων, αλλά απέτυχαν, όπως απέτυχε και η απόπειρα πυρπόλησης της τουρκικής ναυαρχίδας στις 18 Μαΐου.
Στο μεταξύ, εκδηλώθηκε απειθαρχία των πληρωμάτων, εξαιτίας της καθυστέρησης καταβολής της μισθοδοσίας τους, αλλά και διαφωνίες μεταξύ των Υδραίων και Σπετσιωτών ναυάρχων. Οι Σπετσιώτες ναύαρχοι Ανδρούτσος και Χατζηαναργύρου έκριναν φρόνιμο να αποχωρήσουν από την κοινή προσπάθεια για να μην προκληθεί ρήξη στο ελληνικό στρατόπεδο και στις 31 Μαΐου σάλπαραν για το νησί τους.

Η πυρπόληση

Την ίδια ημέρα, οι Ψαριανοί πήραν την απόφαση να χτυπήσουν τον τουρκικό στόλο με πυρπολικά, επειδή κατέφθασαν πληροφορίες ότι ο αιγυπτιακός στόλος βρισκόταν στην Κρήτη. Την απόφαση επικρότησε ο Μιαούλης, καθώς και οι άλλοι δύο υδραίοι ναύαρχοι Λάζαρος Λαλεχός και Ιωάννης Βούλγαρης. Την επιχείρηση ανέλαβαν να εκτελέσουν δύο πυρπολικά, ένα από κάθε πλευρά.
Έτσι, την επομένη, 1η Ιουνίου, τα δύο πυρπολικά, ένα ψαριανό με κυβερνήτη τον Κωνσταντίνο Κανάρη και ένα υδραϊκό με κυβερνήτη τον Ανδρέα Πιπίνο, ξεκίνησαν προς αναζήτηση του τουρκικού στόλου. Τα δύο πυρπολικά συνόδευαν τέσσερα μπρίκια (δύο ψαριανά με πλοιάρχους τους Νικόλαο Γιαννίτση και Γεώργιο Κουτσούκο και δύο υδραϊκά με τους Ιωάννη Ζάκα και Αντώνιο Ραφαλιά), που θα αναλάμβαναν τη διάσωση των πληρωμάτων μετά την πυρπόληση.
Με αρκετές προφυλάξεις, τα δύο πυρπολικά πλησίασαν τον τουρκικό στόλο, που ναυλοχούσε στη Χίο και περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία για να δράσουν. Επέλεξαν τη νύχτα της 6ης προς 7η Ιουνίου 1822. Ήταν μία νύχτα χωρίς φεγγάρι και οι αξιωματικοί είχαν συγκεντρωθεί στη φωταγωγημένη ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου για να γιορτάσουν τη λήξη του ραμαζανιού. Αν και γνώριζαν την καταστροφική δύναμη των ελληνικών πυρπολικών, δεν φαίνεται να είχαν πάρει ιδιαίτερα μέτρα προφύλαξης.
Το υδραϊκό πυρπολικό υπό τον Πιπίνο γλίστρησε αθέατο προς την υποναυαρχίδα του τουρκικού στόλου, ένα δίκροτο με πλοίαρχο τον Μπεκίρ Μπέη. Επιχείρησε να προσκολληθεί, αλλά παρασύρθηκε από τον άνεμο και αποσπάσθηκε. Η απόπειρα του Πιπίνου απέτυχε, αλλά ο Κανάρης κατόρθωσε να προσδέσει το πυρπολικό του στην τουρκική ναυαρχίδα. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι επιδέξιοι ελιγμοί του έμπειρου πηδαλιούχου Ιωάννη Θεοφιλόπουλου.
Σχεδόν αμέσως το ξύλινο σκαρί του μεγαλοπρεπούς πλοίου λαμπάδιασε και άρχισε να καίγεται σαν πυροτέχνημα. Ο Καρά Αλής έσπευσε να εγκαταλείψει το πλοίο και επιβιβάσθηκε σε λέμβο, αλλά ένα κομμάτι από το φλεγόμενο κεντρικό κατάρτι του πλοίου τον χτύπησε στο κεφάλι και τον τραυμάτισε θανάσιμα. Οι 2.000 άνδρες που βρίσκονταν πάνω στη ναυαρχίδα χάθηκαν σχεδόν όλοι.
Οι 32 άνδρες που συγκροτούσαν τα πληρώματα των δύο πυρπολικών, εκμεταλλευόμενοι τη σύγχυση που επικράτησε, έφθασαν σώοι στα ελληνικά πλοία που τους περίμεναν στ’ ανοιχτά. Η επιστροφή τους στα Ψαρά ήταν θριαμβευτική και με τη συνοδεία του πλήθους κατευθύνθηκαν στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, όπου ανέπεμψαν ευχαριστήρια δέηση για τη σωτηρία τους.

Τα επακόλουθα

Ο Μπεκίρ Μπέης, που ανέλαβε τη διοίκηση του στόλου μετά το θάνατο του Καρα Αλή, δεν τόλμησε να επιτεθεί στα Ψαρά ή τη Σάμο, αλλά περίτρομος εγκατέλειψε τη Χίο και κατέφυγε στον Ελλήσποντο. Αντίθετα, οι Τούρκοι της Χίου, όταν έμαθαν το θλιβερό γι’ αυτούς περιστατικό, αποτελείωσαν τον αφανισμό του νησιού με την καταστροφή των Μαστιχοχωρίων.
Το κατόρθωμα του Κανάρη έδωσε κουράγιο στους επαναστατημένους Έλληνες και συγκίνησε βαθύτατα την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Στην Ευρώπη κυκλοφόρησαν χαλκογραφίες, που παριστούσαν τον Κανάρη με τον δαυλό στο χέρι, και τα χρήματα από τις πωλήσεις τους απεστάλησαν στην Ελλάδα για την ενίσχυση του αγώνα.
Για να τιμήσει τα πληρώματα των δύο πυρπολικών, το Μινιστέριον των Ναυτικών (Υπουργείο Ναυτιλίας) πρότεινε στο Εκτελεστικόν (κυβέρνηση) να τους παρασημοφορήσει και να τους χορηγήσει εκτάσεις γης. Το Βουλευτικόν (Βουλή) ενέκρινε την πρόταση, η οποία όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

ΠΗΓΗ: https://www.sansimera.gr/articles/1248

ΑΙΔΩΣ ΚΑΙ ΝΕΜΕΣΙΣ!



Η Αιδώς στην Αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ σημαντική θεότητα και όποιος την προκαλούσε εδοκίμαζε σκληρότατη τιμωρία από την Νέμεσι (θεότητα που εκφράζει την θεία δίκη βλ. σχετική εικόνα), που την συνόδευε.

Η Αιδώς ετυμολογικά συνδέεται με το Αίσχος, άρα η συγκεκριμένη πράξις έφερνε καταισχύνη στον ενεργούντα.


Η Νέμεσις

                                                    Οι θεότητες ''Αιδώς'' και ''Νέμεσις''




                                                    ΟΡΦΙΚΟΣ ΝΕΜΕΣΕΩΣ ΥΜΝΟΣ


Ι.Δ. ΠΑΣΣΑ, ''ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ'' ΣΕΛ. 235-236





ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΠΑΡΕΛΑΣΗ


                                        ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ«ἈΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ»!



Ο ΛΙΘΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ


Του π. Ευθυμίου Μπαρδάκα δημοσιευθέν εις το Περιοδικόν ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ





ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ


ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΜΕ ΑΠΕΙΛΟΥΝ


…Ευχόμεθα από σας να βγει μια Ελλάδα πολύ ωραιότερη, απ’ ό,τι άφησαν οι πρόγονοί μας. Και θα είμαι ευτυχής, του χρόνου εάν ζήσω να είμαι μαζί σας. Εάν δε ζήσω, καλά μου παιδιά, καλή αντάμωση στην αιωνιότητα!
Τώρα θα σας πω και ένα μυστικό, που θα συγκινηθείτε. Όπως είπε και ο νομάρχης, ευρισκόμεθα στα άκρα εδώ της Ελλάδος, ευρισκόμεθα εις τα σύνορα της πατρίδος και πολλοί εχθροί μας περικυκλώνουν και θέλουν να καταστρέψουν την αγαπητή μας πατρίδα και σας λέγω κάτι να το ξέρετε πολύ καλά.
Υπάρχουν οι λεγόμενοι Σκοπιανοί, οι οποίοι προσπαθούν να πάρουν τη Μακεδονία μας και να την κάνουν δική τους και γράφουν γράμματα. Δε σας το λέω αυτό για τίποτε άλλο, το λέω σε σας εξομολογούμενος, μου γράφουν γράμματα κάτω από την Αυστραλία˙ «Ρε, τράγε» λέγουν «θα έρθουμε να σε σκοτώσουμε. Δε γλιτώνεις!». Με μισούν θανάσιμα, διότι αγαπώ την αγαπητή μου πατρίδα.
Μέσα στην καρδιά μου έχω Χριστό και Ελλάδα. Και αυτά μέχρι τέλους της ζωής μου θα τα κρατήσω. Μακάρι να έρθει η ώρα αυτή, όχι για υστεροφημία, που δεν πιστεύω στην υστεροφημία, αλλά πιστεύω πραγματικώς ότι είναι ιερά ώρα να πεθάνει κανείς για τα μεγάλα ιδανικά, για την Ελλάδα, την αγαπητή μας πατρίδα.
Και όπως έλεγε ένας δικός μας ποιητής, ο Μαβίλης, που σκοτώθηκε επάνω στο Δρίσκο της Ηπείρου, όταν εξέπνεε ο εθελοντής Μαβίλης, μου έλεγε ο πνευματικός του πατέρας, ο ιερεύς, συγκινήθηκε και είπε˙ «Σε λίγο δε θα υπάρχω στη ζωή». Και είπε κάτι λόγια αλησμόνητα, κάτι λόγια που ζυγίζουν πολύ, είπε˙ «Ω, πατρίδα! Πολλές τιμές μου έδωκες. Η πιο μεγάλη τιμή είναι τώρα που πεθαίνω για σένα!»

Τα τελευταία λόγια από την προσφώνηση του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, στα αγόρια του Γυμνασίου, στην γιορτή της λήξεως, στις Κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεώς του, στις 13 -7 -1990.

*********************************************************************

ME EIΔOΣ ΣAΛIΓKAPIOY ΠAPOMOIAZEI TOYΣ ΣKOΠIANOYΣ O MHTPOΠOΛITHΣ ΦΛΩPINHΣ AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ, ΚΑΙ ΛΕΕΙ



«…Tώρα έχουμε τους Σκοπιανούς που είναι είδος σαλιγκαρίου, τα οποία είναι κρυμμένα δεξιά και αριστερά, αλλά μόλις πέσει η βροχούλα, το έχετε παρατηρήσει, βγαίνουν όλα στην επιφάνεια» (Kατασκηνώσεις 4-8-1992).
Tα σαλιγκάρια αυτά ξεθάρεψαν σήμερα, γιατί πέφτει η βροχούλα της Aμερικής. Bγήκαν από τις κρυψώνες τους, και διεκδικούν την Mακεδονία μας, που ήτο, είναι και θα μείνει πάντα Eλληνική.



ΠΗΓΗ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=2743