Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018

ΜΙΚΡΟ ΑΝΤΙΔΩΡΟ ΑΓΑΠΗΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΑΙΓΙΝΗΣ 3/16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Π.Η.



{...} Εις το Νοσοκομείον της Αιγίνης, επί δέκα οκτώ ολόκληρα έτη ειργάσθη μετά του ιδίου πάντοτε ζήλου και της ιδίας αγάπης και αυταπαρνήσεως. Πάντοτε, όμως είχεν έλεγχον και επεθύμει να παρεκάλει τον Θεόν να τον ''οδηγήση'' και να τον βοηθήση, δια να επανέλθη εις το παλαιόν και να τα ''οικονομήση'' η Θεία Πρόνοια''. Πράγματι, η ''οικονομία'', η ευκαιρία ήλθε. Εκείνον τον καιρόν κληρικοί της Αιγίνης, επειδή εγνώριζον ότι ο π. Ιερώνυμος συνεπάθει το παλαιόν εορτολόγιον, τον κατήγγειλαν εις τον Μητροπολίτην Προκόπιον (+1965), ότι ο π. Ιερώνυμος ''δεν λειτουργεί, διότι βαδίζει με το παλαιόν εορτολόγιον''. Ο Μητροπολίτης Προκόπιος, ο οποίος δεν εγνώριζε τα περί οπτασίας εις τας πρώτας τεσσαράκοντα ημέρας της Ιεροσύνης του Γέροντος και τους αληθείς λόγους, δια τους οποίους ούτος είχε παύσει να λειτουργή, επείσθη εις ό,τι ήκουσεν από τους καταγγέλλοντας κληρικούς. Καλεί λοιπό, τον Γέροντα και του λέγει: ''Αύριον, που εορτάζει ο Άγιος Διονύσιος, η Εκκλησία δηλαδή του Νοσοκομείου, θα έλθω και θα έλθης και συ και θα λειτουργήσωμε μαζί''. 


Αυτήν την ευκαιρίαν ο Γέροντας Ιερώνυμος, εθεώρησεν ότι ήτο Θεία Οικονομία. Κατέφυγεν, ως συνήθως, και πάλιν εις συνεχή και δυνατήν προσευχήν και τελικώς απεφάσισε να μη λειτουργήσει με τον Μητροπολίτην Προκόπιον. Έφυγε δε από το Νοσοκομείον και μετέβη εις το ησυχαστήριον, ευρισκόμενον εις το άκρον της πόλεως της Αιγίνης, το οποίον είχεν ήδη δημιουργήσει ο ίδιος, προ οκταετίας μετά τίνων ευσεβών, αφοσιωμένων ψυχών. Εις το ως άνω ησυχαστήριον προσήλθε η Γερόντισσα Ευπραξία με μίαν άλλην ευσεβή χριστιανήν. Με την βοήθειαν δε του Γέροντος, της αδελφής του και των ευλαβών Αιγινητών ανηγέρθη και μικρός Ναός, αφιερωμένος εις τον Ευαγγελισμόν της Θεοτόκου. Μετά, λοιπόν, την πρόσκλησιν του Μητροπολίτου και την απόφασιν του Γέροντος μα μη δεχθή να συλλειτουργήση μετ΄αυτού, κατηυθύνθη εις το ''Ησυχαστήριόν του, όπου και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της επιγείου ζωής του. Εις το Ησυχαστήριον, κατόπιν προσευχής, συνέταξε και απέστειλεν εις τον Μητροπολίτην την κατωτέρω παραίτησιν. 


23 Αυγούστου 1942 

Σεβασμιώτατε, 


Παρακαλώ υμάς ίνα δεχθείτε την εκ του νοσοκομείου παραίτησίν μου, διότι από του 1924 και εντεύθεν, ήτο ο πόθος μου καθώς και ο ζήλος μου προς την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και την πίστιν. Παιδιόθεν την εσεβάσθην, αφιερώσας όλην μου την ζωήν, υπακούσας εις τας παραδόσεις των Θεοφόρων Πατέρων. Ομολογώ και κηρύττω το πάτριον ημερολόγιον δια το σωστόν, ως και Σεις ο ίδιος ομολογείτε. Δια τούτο παρακαλώ υμάς, ευχηθείτε δε και εσείς, ίνα μέχρι τέλους εμμένω γνήσιον τέκνον της Ορθοδόξου Εκκλησίας. 



Ασπαζόμενος την δεξιάν της Υμετέρας Σεβασμιότητος 



Διατελώ ταπεινός δούλος του Εσταυρωμένου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού 



Ιερώνυμος Αποστολίδης



Μεταφορά στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, τίτλος, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένουΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Εκ του βιβλίου της Σωτηρίας Δ. Νούση ''Ο ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ'' (1883-1966), έκδοση Ζ', Φεβρουάριος 2010.








ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ







ΕΚΤΑΚΤΟ: To Πατριαρχείο Μόσχας ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ: πλήρη ρήξη των σχέσεων με το Οικουμενικό. Διακόπτει την Ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό. Ο Βαρθολομαίος και το Φανάρι είναι πλέον επίσημα σε σχίσμα.


Η σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας στο Μινσκ αποφάσισε την πλήρη ρήξη των σχέσεων με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και ότι δεν αποδέχεται τις αποφάσεις της Συνόδου της Κωνσταντινούπολης ανακοίνωσε ο Μητροπολίτης Ιλαρίων. Πρόσθεσε ότι « οδηγήθηκε εδώ από όλη τη λογική των τελευταίων δράσεων του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ».Διακόπτει την Ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό.Ο επικεφαλής του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων Μητροπολίτης Ιλαρίων  έκανε μια δήλωση κατά την ενημέρωση σχετικά με τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Μόσχας στο Μινσκ. Σύμφωνα με τον TASS, ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας δήλωσε ότι η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ROC) έκρινε αδύνατη τη συνέχιση της ευχαριστιακής κοινωνίας με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.interfax κ.α.


«Eμείς δεν θα μπορούμε να συλειτουργούμε, οι ιερείς μας δεν θα συμμετέχουν στις λειτουργίες με τους Ιεράρχες του Κων/πολεως», δήλωσε ο Ιλαρίωνας. rt
Η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αποφάνθηκε ότι είναι αδύνατον περαιτέρω ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, δήλωσε ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας μετά από τη σύγκλιση της Ιεράς Συνόδου του Ρώσικου πατριαρχείου στο Μινσκ της Λευκορωσίας, την Δευτέρα.
« Η απόφαση που ελήφθη στην Ιερά Σύνοδο είναι η πλήρη ρήξη των σχέσεων με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης », ανέφερε.
 » Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία απορρίπτει αυτές τις αποφάσεις και δεν θα τις ακολουθήσει », είπε αναφερόμενος στην τελευταία Συνοδική απόφαση του Οικουμενικού.tass

L’image contient peut-être : 1 personne, barbe et intérieur

Ο Πέτρος Μπότσης μιλάει για τον Άγιο Ιερώνυμο της Αίγινας




Μαρτυρία Αγιότητας

Από το βιβλίο του Πέτρου Μπότση: «Γέροντας Ιερώνυμος ο Ησυχαστής της Αίγινας»
Η συζήτηση γινόταν στο γραφείο κάποιου θρησκευτικού συλλόγου στην Αθήνα. Ήταν μαζεμένοι 4-5 νέοι άνθρωποι, ανάμεσά τους κι ένας διάκος απ’ την επαρχία, φοιτητής της θεολογικής σχολής. Συζητούσαν γενικά θέματα πνευματικής οικοδομής, οπότε ξαφνικά ο διάκος διακόπτει την ομήγυρη κι απευθυνόμενος σ’ όλους λέει:
-Σκέφτομαι πολλές φορές, παιδιά, πως άραγε να ήταν οι άγιοι; Πώς να ζούσαν; Και τι δε θα ‘δινα να γνωρίσω από κοντά έναν άγιο άνθρωπο. Που να τον βρείς όμως στη σημερινή εποχή, όλοι μας έχουμε εξαχρειωθεί;
- Κι όμως, του απαντάει κάποιος απ’ τη συντροφιά, υπάρχουν και σήμερα άγιοι. Εγώ μάλιστα έχω γνωρίσει έναν.
-Έχεις γνωρίσει έναν άγιο; Και που είναι; Αν αληθεύει αυτό που λές, δε θα δίσταζα να ταξιδέψω μέχρι την άκρη της γης για να τον γνωρίσω.
-Δε χρειάζεται να ταξιδέψεις τόσο μακριά. Κάνε τον κόπο να πας μέχρι την Αίγινα κι εκεί θα τον γνωρίσεις.
-Που μένει; Πως τον λένε;
-Όταν βγείς με το βαποράκι στην Αίγινα, ρώτησε που μένει ο π. Ιερώνυμος. Τον ξέρουν όλοι εκεί και θα σου πούν  πως θα τον βρείς.
Μετά από λίγο η συντροφιά διαλύθηκε και καθένας τράβηξε το δρόμο του. Σε λίγες μέρες όμως ξανασυναντήθηκαν και κείνος που είχε υποδείξει στο διάκο να επισκεφτεί τον π. Ιερώνυμο τον ρώτησε.
-Τι έγινε, πάτερ, πήγες στην Αίγινα;
-Ναι, πήγα, απάντησε ο διάκος μ’ ένα πρόσωπο που άστραφτε από χαρά.
-Και τι είδες; Ικανοποιήθηκες;
- Αδελφέ μου, μου είπες να πάω για να γνωρίσω έναν άγιο. Κι εγώ όταν τον συνάντησα, αισθάνθηκα τέτοια χαρά, που νόμισα ότι βρήκα τον ίδιο το Χριστό. Τι άνθρωπος είν’ αυτός, αδελφοί μου; Ένοιωσα τέτοια παρηγοριά, τέτοια αγαλλίαση και τόση δύναμη μπήκε μέσα μου, που η καρδιά μου πήγε να σπάσει από χαρά. Υα συναισθήματά μου δεν περιγράφονται. Όλες οι θεολογικές μου γνώσεις εκμηδενίστηκαν μπροστά στο δικό του απλό μα προφητικό λόγο. Είναι ένας πραγματικός άγιος. Αδελφέ μου, δε βρίσκω λόγια να σε ευχαριστήσω. Ότι και να πω, σίγουρα θα ‘ναι  λίγο. Μεγαλύτερη χαρά απ’ αυτή δε θα μπορούσες να μου δώσεις. Ο Κύριος να σου ανταποδώσει.



ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ





Περί τοῦ Ἁγίου Γέροντος Ἱερωνύμου τοῦ ἐν Αἰγίνῃ καί περί τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου


«Δέν εἶναι εὔκολον νά εἰπῶ διά τόν Γέροντα. Ὅποιος εἶναι εἰς θέσιν καί ἀπό τά ὀλίγα πού γράφονται στήν συνέχεια δι' αὐτόν ἠμπορεῖ νά κατανοήσει, ποῖος καί τί ἄνθρωπος ἦτο. 
Χωρίς νά τό γνωρίζω ἤ ἐπιδιώξω καθόλου, ὁ Θεός τό ἐπέτρεψεν, αἱ περιστάσεις ἦλθαν ἔτσι, ὥστε μέσῳ τοῦ ἀδελφοῦ μου, μετέπειτα Ἀρσενίου Μοναχοῦ, νά βρεθῶ εἰς τούς πόδας τοῦ Γέροντος καί ν' ἀξιωθῶ μέχρι τέλους νά τόν ὑπηρετήσω. Ἀπό τότε, καταλάβαινα, ὅτι ἐπρόκειτο περί Ἁγίου Γέροντος, ἀλλά ὅπως οἱ μαθηταί πρός Ἐμμαούς, ἔτσι καί σέ μένα, ἐκρατοῦντο οἱ ὀφθαλμοί μου, ὥστε νά μή ἀντιληφθῶ ἀκριβῶς περί τοῦ ποῖοςἦτο εἰς τήν πραγματικότητα. Ἄν τό ἐγνώριζα, φοβοῦμαι πώς δέν θά μποροῦσα νά τόν ὑπηρετῶ.
Εἶναι τόσα πολλά πού, ἔστω μέ ἁπλά λόγια, μποροῦσα νά ἀναφέρω διά τόν Γέροντα, ὥστε θά χρειαζόταν νά γραφῆ ἕνα βιβλίο, γιαὐτό θά περιορισθῶ σέ πολύ λίγα.
Ὅλη του ἡ προσοχή ἦταν πῶς νά εὐαρεστήση τόν Θεόν. Ὅλη του ἡ ἀγάπη ἐστρέφετο πρός τόν Χριστό μας καί τήν διδασκαλία Του. Τά δάκρυα τῆς χαρμολύπης του ἦταν ἀτελείωτα, ἡ δέ στοργή του πρός τούς πονεμένους καί ἀδυνάτους ἀνθρώπους πάρα πάνω ἀπό πατρική.
Ἤταν ἀνεξάντλητος στίς συμβουλές του πρός τόν κάθε ἕναν, ἰδίως ἀνάλογα μέ τήν δίψαν, τήν πίστιν καί τήν δεκτικότητα τῶν προσερχομένων.
Βασικός σκοπός του ἦτο νά γνωρίσουν καί ἀγαπήσουν τόν Χριστόν μας. Ἔλεγε συχνά:
 -"Νά εὐαρεστήσης καί τόν Θεόν καί τόν κόσμον, δέν εἶναι δυνατόν. Ὅσο μπορεῖς ἀπόφευγε τά τοῦ
κόσμου, πού εἶναι ἀντίθετα εἰς τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶναι δύσκολον νά εὐαρεστήσης τόν Θεόν, ἀλλά ὄχι ἀκατόρθωτον".
- "Τό κλειδί, ἔδωσε ὁ Θεός εἰς τοῦ ἀνθρώπου τά χέρια: τό κλειδί τῆς ἐλευθερίας καί τῆς καλῆς προαιρέσεως. Μόνον τό κλειδί τῆς κολάσεως κρατάει Ἐκεῖνος, διότι δέν θέλει νά κολασθῆ ὁ ἄνθρωπος, ἀλλά τοῦ παραδείσου τό ἔδωκε εἰς τά χέρια τοῦ ἀνθρώπου".
Σχετικά μέ τό προορατικόν του χάρισμα, ποτέ δέν μᾶς μιλοῦσε. Πάρα πολλά μᾶς τά προέλεγε ἐπακριβῶς. Τόν ἐρώτησα κάποτε:
-Μά πῶς τά ξεύρεις Γέροντα: " Ἔτσι ἦλθε μέσα μου", ἔλεγε μόνον. Δέν ἐξηγοῦσε περισσότερον, οὔτε καί ἄφηνε περιθώρια γιά περιττές ἐρωτήσεις. Δέν ἐπέτρεπε δέ εἰς κανέναν νά τόν ἐπαινῇ. "Ὁ ἔπαινος" ἔλεγε, "δέν ἐπιτρέπεται".
-"Ἡ ἀρετή βεβαίως ἐπαινεῖται, ἀλλά ὄχι εἰς τό πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου. Διότι, τί ἁμαρτία ἔπραξαν οἱ ἄγγελοι καί ἐτιμωρήθησαν; Ἄγγελοι ἦσαν, ἀλλά ἔπεσαν σέ ὑπερηφάνεια". "Μή ἐπαινέσης κανέναν", ἔλεγε, "διότι εἰς ἕνα λεπτό ὁ ἄνθρωπος ἠμπορεῖ νά κολασθῆ, ὅπως εἰς ἕνα λεπτό, μπορεῖ νά σωθῆ ἀλλά οὔτε καί νά ἀπελπίσῃς ποτέ κανέναν, διότι μέχρι τέλους ἔχει ἐλπίδα".
Στή διατροφή του, ἐπειδή ἐρωτήθηκα, ἦταν ἀδιάφορος ἤ πολύ λιτοδίαιτος. Λίγα μακαρόνια, πατάτες γιαχνί, μπλιγούρι, ὀκταποδάκι ἤ ψάρια τοῦ ἑτοιμάζαμε καί ἔτρωγε συνήθως. Οὐδέποτε κρέας. Ἔτρωγε δέ πάντοτε πολύ ὀλίγο καί ὅταν τόν παρακαλούσαμε γιά λίγο περισσότερο, ἔλεγε:
-"Ἔ, καί αὔριο θά φᾶμε, δέν πειράζει!".
Ἡ προσευχή του ἦταν τό πᾶν! Αὐτή ἦταν ἡ τροφή του καί ἡ χαρά του. Ἡ Ἐκκλησία δέ καί ἡ μυστηριακή ζωή, ἡ δύναμίς του καί ἡ ἀνακαίνισίς του!
Ἡ ἀκριβής τήρησις τῶν Εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καί τῶν ἐκκλησιαστικῶν κανόνων ἦτο ἡ ἄγρυπνος προσπάθειά του. Σχετικῶς δέ μέ τόὈρθόδοξον-παλαιόν ἑορτολόγιον, τό ὁποῖον ἀπό τοῦ ἔτους 1940 ἠκολούθει καί ἔμεινε πιστός εἰς αὐτό, συχνά, ἰδίως κατόπιν φοβεροῦ ὀράματος τό ὁποῖον εἶχεν ἴδει, προέτρεπε τούς πιστούς διά νά τό ἀκολουθήσουν, ἀλλά μέ πατρικόν τρόπον, χωρίς ἐπιμονήν καί φανατισμούς, συνήθιζε δέ νά λεγῃ ὅτι:
-"Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, διά τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἑορτολογίου "ἠσθένησεν", καί ὅτι αὐτή ἡ ἀλλαγή, ἔγινεν ἀρχή καί πρόξενος πολλῶν κακῶν. Πολλά ἄσχημα θά ἔλθουν εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας, ἀπό αὐτήν τήν "πόρτα", δηλ. τήν ἀλλαγήν τοῦ ἑορτολογίου, πού ἄνοιξε". Πράγματα πού ἤδη βλέπομεν, ὅτι ἐν ὀνόματι τῆς "ἀγάπης" καί τῆς "οἰκονομίας", ἤδη ἄρχισαν καί γίνονται. Ὁ Θεός νά μᾶς λυπηθῇ...
Τίς τελευταῖες ἡμέρες τῆς ἐπιγείου ζωῆς του ἔζησε μέ συνεχῆ ἀδιάκοπον προσευχήν. Τρεῖς ἡμέρες πρό τῆς κοιμήσεώς του ἐκοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ἀλλά καί τήν ἰδίαν ἡμέραν (2 πρός 3 Ὀκτωβρίου), ἡμέραν Κυριακήν, ἐκοινώνησε καί πάλιν καί μέ τήν ἀγαλλίασιν τοῦ κατά πάντα ἑτοίμου πιστοῦ, ἀφοῦ ἔκαμε πολλές φορές τόν Σταυρόν του, ἀνασηκώθηκε λίγο, ἔδωκε ἕναν ἀσπασμόν εἰς ἀόρατον δι' ἡμᾶς Εἰκόνα καί μέ φωνήν δυνατήν, ὑγιοῦς ἀνθρώπου εἶπε: "Δόξα Σοι ὁ Θεός!" καί ἀμέσως "κλίνας τήν κεφαλήν παρέδωκε τό πνεῦμα".


Αἴγινα, Ἰανουάριος 1986,
ἀναξία Εὐπραξία Μοναχή.




ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ''ΑΓΙΟΙ ΚΟΛΛΥΒΑΔΕΣ'', ΑΝΟΙΞΗ 2018



ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ