Του Ιωάννη Λότσιου,, greek/english
Είχε
φτιάξει ο γέροντας Παίσιος συνταγή για «τυχερό ψωμί»; Κάποιοι υποστηρίζουν πως
όχι μόνο έφτιαξε αλλά και πως την έχουν.
Ποια είναι όμως η αλήθεια πίσω από το «τυχερό ψωμί» του αγιορείτη μοναχού;
Είναι σύνηθες φαινόμενο μερικοί θρησκόληπτοι που διακατέχονται από μια σειρά δεισιδαιμονιών, ανακατεμένες με πατερικές διδασκαλίες, να «νοθεύουν» μεγάλα ονόματα της Εκκλησίας. Ιδιαιτέρως τα ονόματα των σύγχρονων γερόντων. Ο πιο «ταλαιπωρημένος’ από τέτοιες «προσμίξεις» είναι ο Γέροντας Παίσιος.
Το φαινόμενο δεν είναι νέο. Από την ιστορία της Εκκλησίας γνωρίζουμε ότι τέτοιοι είδους άνθρωποι μεταχειρίζονται ονόματα και πράγματα για να μεταδώσουν διδασκαλίες δικές τους ή πρακτικές που η Εκκλησία δεν χρησιμοποιεί και δεν αποδέχεται.
Το ανώνυμο γράμμα πολλές φορές δεν έχει αξία, όταν όμως τοποθετείται ένα όνομα, είναι ικανό να παραπλανήσει πολλούς. Συγκεκριμένα, για τον Γέροντα Παίσιο κυκλοφορεί ευρέως μια συνταγή για την παρασκευή άρτου με ορισμένες οδηγίες χρήσεως.
Το ονόμασαν «τυχερό ψωμί του Αγίου Παισίου» που φέρνει τύχη σε όποιον το κάνει. Είναι καλό για αυτόν και την οικογένεια του.
Εδώ και αρκετά χρόνια κάποιο επιτήδειοι, είτε κυκλοφορούν σε μοναστήρια, είτε διαφημίζοντας τον εαυτό τους ότι είναι πνευματικά παιδιά του τάδε Γέροντα ή πολλή περισσότερο έχουν αγιορείτη Γέροντα, όπως αναφέρουν σε απλούς χριστιανούς οι ίδιοι, αποστέλλουν ορισμένες συνταγές είτε σε φωτοτυπία, είτε σε email, είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.
Λέει λοιπόν αυτή η συνταγή: Για την Παρασκευή του «τυχερού ψωμιού» ο χριστιανός πρέπει να ζυμώσει με αλεύρι μιας συγκεκριμένης μάρκας και να το χωρίσει σε τέσσερα μέρη. Ένα μέρος πρέπει να το ψήσει και τα υπόλοιπα τρία να τα δώσει σε άλλους τρεις χριστιανούς, οι οποίοι πρέπει και αυτοί με την σειρά τους να κάνουν το ίδιο. Την πρώτη μέρα προσθέτεις μαγιά, την δεύτερη ζάχαρη…..κ.τ.λ.
Λέγεται επίσης, ότι η συνταγή προέρχεται από το Άγιο Όρος ή από τα Ιεροσόλυμα σε διάφορες παραλλαγές. Με την πρώτη ματιά φυσικά και φαίνεται αστείο. Δεν είναι όμως. Αντίθετα, είναι πολύ σοβαρό.
Πολλοί απλοί άνθρωποι μπαίνουν σε τέτοιες διαδικασίες χωρίς να γνωρίζουν τίποτα άλλο παρά μόνο πως πρόκειται για μια «διδασκαλία» του γνωστού αγιορείτη γέροντα. Στην πραγματικότητα όλο αυτό, είναι πλαστό, είναι κάλπικο.
Μια συμβουλή του Γέροντα Παισίου, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, ήταν η εξής απλή: το «τηλέφωνο μου είναι το κομβοσχοινι» θέλοντας να τονίσει πως η επικοινωνία με τον Θεό γίνεται μέσω της προσευχής. Αυτό οφείλουμε να κάνουμε ως χριστιανοί επισημαίνουν οι κληρικοί.
Όπως λέει συχνά η Εκκλησία για αυτές τις περιπτώσεις, όταν δεν ήμαστε σίγουροι για κάτι, καλό είναι να επικοινωνούμε με τον εφημέριο της ενορίας μας.
Ποια είναι όμως η αλήθεια πίσω από το «τυχερό ψωμί» του αγιορείτη μοναχού;
Είναι σύνηθες φαινόμενο μερικοί θρησκόληπτοι που διακατέχονται από μια σειρά δεισιδαιμονιών, ανακατεμένες με πατερικές διδασκαλίες, να «νοθεύουν» μεγάλα ονόματα της Εκκλησίας. Ιδιαιτέρως τα ονόματα των σύγχρονων γερόντων. Ο πιο «ταλαιπωρημένος’ από τέτοιες «προσμίξεις» είναι ο Γέροντας Παίσιος.
Το φαινόμενο δεν είναι νέο. Από την ιστορία της Εκκλησίας γνωρίζουμε ότι τέτοιοι είδους άνθρωποι μεταχειρίζονται ονόματα και πράγματα για να μεταδώσουν διδασκαλίες δικές τους ή πρακτικές που η Εκκλησία δεν χρησιμοποιεί και δεν αποδέχεται.
Το ανώνυμο γράμμα πολλές φορές δεν έχει αξία, όταν όμως τοποθετείται ένα όνομα, είναι ικανό να παραπλανήσει πολλούς. Συγκεκριμένα, για τον Γέροντα Παίσιο κυκλοφορεί ευρέως μια συνταγή για την παρασκευή άρτου με ορισμένες οδηγίες χρήσεως.
Το ονόμασαν «τυχερό ψωμί του Αγίου Παισίου» που φέρνει τύχη σε όποιον το κάνει. Είναι καλό για αυτόν και την οικογένεια του.
Εδώ και αρκετά χρόνια κάποιο επιτήδειοι, είτε κυκλοφορούν σε μοναστήρια, είτε διαφημίζοντας τον εαυτό τους ότι είναι πνευματικά παιδιά του τάδε Γέροντα ή πολλή περισσότερο έχουν αγιορείτη Γέροντα, όπως αναφέρουν σε απλούς χριστιανούς οι ίδιοι, αποστέλλουν ορισμένες συνταγές είτε σε φωτοτυπία, είτε σε email, είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.
Λέει λοιπόν αυτή η συνταγή: Για την Παρασκευή του «τυχερού ψωμιού» ο χριστιανός πρέπει να ζυμώσει με αλεύρι μιας συγκεκριμένης μάρκας και να το χωρίσει σε τέσσερα μέρη. Ένα μέρος πρέπει να το ψήσει και τα υπόλοιπα τρία να τα δώσει σε άλλους τρεις χριστιανούς, οι οποίοι πρέπει και αυτοί με την σειρά τους να κάνουν το ίδιο. Την πρώτη μέρα προσθέτεις μαγιά, την δεύτερη ζάχαρη…..κ.τ.λ.
Λέγεται επίσης, ότι η συνταγή προέρχεται από το Άγιο Όρος ή από τα Ιεροσόλυμα σε διάφορες παραλλαγές. Με την πρώτη ματιά φυσικά και φαίνεται αστείο. Δεν είναι όμως. Αντίθετα, είναι πολύ σοβαρό.
Πολλοί απλοί άνθρωποι μπαίνουν σε τέτοιες διαδικασίες χωρίς να γνωρίζουν τίποτα άλλο παρά μόνο πως πρόκειται για μια «διδασκαλία» του γνωστού αγιορείτη γέροντα. Στην πραγματικότητα όλο αυτό, είναι πλαστό, είναι κάλπικο.
Μια συμβουλή του Γέροντα Παισίου, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, ήταν η εξής απλή: το «τηλέφωνο μου είναι το κομβοσχοινι» θέλοντας να τονίσει πως η επικοινωνία με τον Θεό γίνεται μέσω της προσευχής. Αυτό οφείλουμε να κάνουμε ως χριστιανοί επισημαίνουν οι κληρικοί.
Όπως λέει συχνά η Εκκλησία για αυτές τις περιπτώσεις, όταν δεν ήμαστε σίγουροι για κάτι, καλό είναι να επικοινωνούμε με τον εφημέριο της ενορίας μας.
Δημοσιεύτηκε στο Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων Δόγμα:
http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=3418&catid=3
DOGMA IOANNIS
LOTSIOS | Did Elder Paisios have a recipe for "lucky bread"? Some are
arguing that not only did he create it, but they have it. But what is the truth
about this "lucky bread" of the Athonite Monk?
It is commonplace for some religionists who are possessed by a series of superstitions to intermingle them with patristic teachings, and thus "distort" big names of the Church.
This is particularly true of the names of contemporary elders. The most "burdened" of such "distortions" is Elder Paisios. This phenomenon is not new. From the history of the Church we know that some people use names and things to convey their teachings or practices which the Church does not use or accept.
An anonymous letter often has no value, but when it has a name it is likely to mislead many. Specifically, there is a widely circulated recipe for making bread by Elder Paisios with some instructions.
They call it "the lucky bread of Saint Paisios" which brings luck to whoever makes it. It is good not only for one's self, but for one's family. For several years some have cunningly circulated this in monasteries to advertise themselves as spiritual children of Elder Paisios or of some Athonite Elder, as some ordinary Christians have reported, and they send these recipes through photocopy, or email, or by any other way.
This recipe says the following: For Friday's "lucky bread" the Christian should knead flour of a particular brand and split it into four parts. One part should be baked and the other three should be given to three other Christians, who in turn should do the same.
On the first day you add yeast, on the second you add sugar, etc. It also says that the recipe comes from the Holy Mountain or Jerusalem in several variations. At first glance it naturally seems to be a joke. But it isn't. In fact, it is very serious.
Many simple Christians fall into such procedures without knowing anything else except that it is some "teaching" of the well-known Elder. In fact, all of this fabricated - it is a fake. A counsel of Elder Paisios, which he characteristically stated, was simple: "My telephone is my prayer rope."
He said this to emphasize that communication with God is through prayer. This is what we must do, say the clergy. As the Church often says on these occasions, when we are not sure about something, it is good to communicate with our parish priest.
Translated by John Sanidopoulos
It is commonplace for some religionists who are possessed by a series of superstitions to intermingle them with patristic teachings, and thus "distort" big names of the Church.
This is particularly true of the names of contemporary elders. The most "burdened" of such "distortions" is Elder Paisios. This phenomenon is not new. From the history of the Church we know that some people use names and things to convey their teachings or practices which the Church does not use or accept.
An anonymous letter often has no value, but when it has a name it is likely to mislead many. Specifically, there is a widely circulated recipe for making bread by Elder Paisios with some instructions.
They call it "the lucky bread of Saint Paisios" which brings luck to whoever makes it. It is good not only for one's self, but for one's family. For several years some have cunningly circulated this in monasteries to advertise themselves as spiritual children of Elder Paisios or of some Athonite Elder, as some ordinary Christians have reported, and they send these recipes through photocopy, or email, or by any other way.
This recipe says the following: For Friday's "lucky bread" the Christian should knead flour of a particular brand and split it into four parts. One part should be baked and the other three should be given to three other Christians, who in turn should do the same.
On the first day you add yeast, on the second you add sugar, etc. It also says that the recipe comes from the Holy Mountain or Jerusalem in several variations. At first glance it naturally seems to be a joke. But it isn't. In fact, it is very serious.
Many simple Christians fall into such procedures without knowing anything else except that it is some "teaching" of the well-known Elder. In fact, all of this fabricated - it is a fake. A counsel of Elder Paisios, which he characteristically stated, was simple: "My telephone is my prayer rope."
He said this to emphasize that communication with God is through prayer. This is what we must do, say the clergy. As the Church often says on these occasions, when we are not sure about something, it is good to communicate with our parish priest.
Translated by John Sanidopoulos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου