ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗ: Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ (ΚΔ' ΜΕΡΟΣ)

Ο Γρηγόριος Ευστρατιάδης (1864-1950) υπήρξε νομικός, εκδότης και βουλευτής. 

Επί σειρά ετών υπήρξε εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας ''ΣΚΡΙΠ'' της Αθήνας. 

Το ''ΣΚΡΙΠ'' αμέσως μετά την ημερολογιακή καινοτομία του 1924 τάχθηκε 

κατά του συνόλου των νεωτερισμών, που εισήγαγαν στο σώμα της Εκκλησίας 

ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης. 

Φιλοξενούσε 

στις σελίδες του το σύνολο σχεδόν των ανακοινώσεων της ''Ελληνικής Εκκλησιαστικής Κοινότητας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών'', 

δημοσίευε

 -με εμπεριστατωμένα ρεπορτάζ- όλες τις ειδήσεις για τις διώξεις των χιλιάδων αποτειχισμένων ''Παλαιοημερολογιτών'' 

και παρουσίαζε άρθρα αντινεωτεριστικά και κατά της κίνησης για την ''Ένωση των Εκκλησιών'', 

όπως ονομαζόταν τότε η οικουμενική κίνηση. 

Το βιβλίο του ''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'' δημοσιεύθηκε 

υπό την μορφή 

συνεχιζόμενων άρθρων τον Μάρτιο του 1928 και αποτέλεσε

 μια εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική και θεολογική εργασία για το ημερολογιακό σχίσμα. 

Το περισσότερο -ίσως- ενδιαφέρον 

στο βιβλίο αυτό παρουσιάζει το γεγονός, 

ότι επιχειρήθηκε η προσέγγιση των δρώμενων της ημερολογιακής καινοτομίας 

και

μέσα από το πληροφοριακό φάσμα της δημοσιογραφίας και εύλογα η επικαιρότητα ζωντανεύει ιδεατά 

στα ''πέτρινα'' αυτά χρόνια του Μεσοπολέμου, προσφέροντας στον αναγνώστη διαδραστικά τον επίκαιρο και ζωντανό παλμό των γεγονότων!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

ΚΔ' Μέρος

Εξεθέσαμεν εις το χθεσινον άρθρον, ποια ανατροπή εγένετο των Εκκλησιαστικών κανόνων, της εν γένει Εκκλησιαστικής τάξεως και των παραδόσεων της Εκκλησίας, διά της μεταβολής του Εκκλησιαστικού ημερολογίου. Απεκαλύψαμεν δε, ότι δι' αυτού καταλύεται η τεθεσπισμένη υπό των Πατέρων της Εκκλησίας, νηστείας των Αγίων Αποστόλων, συντεμνομένη μεν καθ' όλα τα έτη κατά 13 ημέρας, τελείως δε καταργουμένη καθ' α έτη το Πάσχα συμπίπτει να είναι στο ακρώτατον όριον, ήτοι τη 22 Απριλίου, ως θέλει συμβεί κατά το προσεχές έτος, ότε θα έλθη πρώτον η εορτή των Αγίων Αποστόλων (29 Ιουνίου) και μετ' αυτήν θα φθάση η ημέρα της ενάρξεως της νηστείας, διά την εορτήν ταύτην!! 

Την γενικήν ανατροπήν του όλου πασχαλίου κύκλου, την κατάργησιν του κανονίου των Κυριακών, την σύγχυσιν και την κατάργησιν μιας σοβαράς νηστείας παραβλέπων ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ο πρωτοστάτης της ημερολογιακής μεταβολής λέγει εν τε τη εγκυκλίω του και όλα τα δημοσιεύματά του: ''Η μεταβολή του ημερολογίου ουδεμίαν απολύτως σχέσιν έχει προς τα δόγματα και τις παραδόσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η διόρθωσις του εκκλησιαστικού ημερολογίου δεν μεταβάλλει το εκκλησιαστικόν αυτού μέρος (!!). Η ενότης των ορθοδόξων εκκλησιών δεν παραβλάπτεται. Το Πασχάλιον μένει άθικτον''. 

Αυτά λέγει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Αλλ' αφού δεν προσκρούομεν ουδαμού τροποποιούντες ή ανατρέποντες όλο το Κυριακοδρόμιον και αποκόπτοντες ολοκλήρους Κυριακάς από το όλον Πασχάλιον. Αφού δεν θίγομεν ουδένα κανόνα της Εκκλησίας, καταργούντες θεσπισμένας νηστείας. Αφού δεν προσβάλλομεν δόγματα και παραδόσεις της Εκκλησίας, εις τι θα προσκρούσωμεν αύριον, εάν καταργήσωμεν τας λειτουργίας, εάν καταργήσωμεν Δεσποτικάς ή Θεοημητορικάς εορτάς ή εορτάς αγίων, εάν καταργήσωμεν επισήμως και την νηστείαν των Χριστουγέννων και της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και εάν διαγράψωμεν τας εορτάς των αγίων; 

Εάν μεταβάλλοντες το Εκκλησιαστικόν ημερολόγιον διά της προσθήκης 13 ημερών είμεθα εντός της Ορθοδοξίας και εντός της Εκκλησίας, διά τί δεν θα είμεθα επίσης εντός της Ορθοδοξίας και εντός της Εκκλησιαστικής τάξεως, ακόμα και να καταργήσωμεν ύμνους, ευχάς, δεήσεις, νηστείας, ιεροτελεστίας κ.λ.π.; Και εις τας περιπτώσεις αυτάς, δεν πρόκειται περί δογμάτων. Άρα δικαιούμεθα να το πράξωμεν; Αλλά, τότε τι μένει πλέον εις τας Εκκλησίας, το οποίον θα τηρήσωμεν; Πρέπει μόνον τα δόγματα να τηρήσωμεν; 

Δεν είναι δε όλα τα θέσμια της Εκκλησίας, όλοι οι κανόνες, όλαι αι παραδόσεις αυτής, όλαι αι διατάξεις δεν είναι λίθοι αρρήκτως συνδεδεμένοι ενός και του αυτού, ωραίου και μεγαλοπρεπούς οικοδομήματος, το οποίον εθεμελίωσεν η κεφαλή της Εκκλησίας, ο Χριστός και ανωκοδόμησαν οι θείοι Πατέρες; Εάν μετακινώμεν εκάστοτε και ένα λίθον εξ' αυτού, με τι θα πληρώσωμεν το ανοιγόμενον κενόν και πως θα εξασφαλισθή η συνοχή και η στερέωσις του όλου ανοικοδομήματος; 

Και εάν ταύτα πάντα εγίνοντο από κοινού υπό συμπάσης της Ορθοδόξου Εκκλησίας διά κοινής αποφάσεως, θα ηδύνατο τις να είπη, ότι η κοινή απόφασις όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών ήτο σεβαστή, μα προκαλούσα διαίρεσιν και σχίσματα; Αλλ' η αυθαίρετος και μονομερώς ανατροπή της Εκκλησιαστικής τάξεως μετά την επίμονον άρνησιν και διαφωνίαν όλων σχεδόν των αυτοκεφάλων Εκκλησιών, πως δύναται να ονομασθή, αν όχι ανταρσία κατά της Εκκλησίας, ανατροπή της Ορθοδοξίας και προσβολή της Πίστεως και της θρησκείας; 

Οι δε ανατροπείς και οι καταλυταί του Εκκλησιαστικού οικοδομήματος, ποιαν πλέον θέσιν δύνανται να έχουν εν τη Εκκλησιαστική Ιεραρχία της Ελλάδος: Δεν είναι δε συνυπεύθυνοι και συνένοχοι μιας Εκκλησιαστικής στάσεως, οι συγκροτούντες την όλην αντιπροσωπείαν της Εκκλησίας και μη διαμαρτυρόμενοι διά τον γενόμενον αυθαίρετον διχασμόν των Ορθοδόξων Εκκλησιών; Αλλ' άραγε μόνο την ανατροπήν της εκκλησιαστικής τάξεως επέφερεν ο αυθαίρετος και μονομερής νεωτερισμός της εκκλησίας της Ελλάδος; 

Δεν προσκρούει εις ουδέν δόγμα, η μεταβολή του εκκλησιαστικού ημερολογίου λέγει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Έστω. Μόνον, όμως επί δογμάτων στηρίζεται η Ορθόδοξος ημών Εκκλησία; Ποία δε είναι η έννοια του ''δόγματος''; Και πως ασθητοποιείται το δόγμα; Δόγματα βεβαίως είναι οι νόμοι αποβλέποντες εις την πίστιν, οι θεμελιώδεις κανόνες της Ορθοδόξου πίστεως, ως λ.χ. το τρισυπόστατον της Θεότητος, η εκ του Πατρός εκπόρευσις του Αγίου Πνεύματος, κατά δε τους καθολικούς το ''αλάθητον του Πάπα'' κ.λ.π. Αλλ' έκφρασις και ασθητοποίησις του δόγματος είναι η όλη λατρεία. Και η λατρεία αύτη εν τη Ορθοδόξω θρησκεία είναι πρέπει να είναι ενιαία εν τη καθόλου Εκκλησία. 

Εκ της γενικής δε εκκλησιαστικής συνειδήσεως, ότι η λατρεία πρέπει να είναι ενιαία απέρρευσεν η αντίληψις της εφαρμογής του ενιαίου Πάσχα, των ενιαίων εορτών, της ενιαίας νηστείας κ.λ.π. Εις την ενότητα ταύτην απέβλεψαν αι Οικουμενικαί Σύνοδοι και η απόφασις του καθορισμού της ημέρας του Πάσχα κύριον είχε λόγον, ίνα εορτάζηται τούτο κοινών υπό πασών των Εκκλησιών, πράγμα το οποίον δεν εγένετο προ της Α' εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου. Η ενότης άρα της πίστεως, η ενότης της θείας λατρείας είναι το θεμελιώδες διά την Εκκλησίαν και είναι ζήτημα, αν δεν είναι δόγμα της Εκκλησίας. 

Αν επομένως, η μεταβολή του Ημερολογίου, η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ, η μη από κοινού υφ' όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών γενομένη δεν θίγει αυτό καθ΄αυτόν το δόγμα, αλλ' ως εκ της μονομερούς αυτής θίγει την ενότητα της Θείας Πίστεως και της θείας λατρείας, όπερ εσαεί ίσον του δόγματος. Την ενότητα της πίστεως άνευ εξωτερικής εκφράσεως, ουδείς είναι δυνατόν να την αισθανθή, έστω και αν είναι ο μεγαλύτερος θεολόγος, διότι είναι αφηρημένη έννοια. Διά τούτο είναι απόλυτος η ανάγκη της εξωτερικής ενότητας, ήτοι είναι ο ερμηνευτής των δογμάτων και το μέσον συγκρατήσεως αυτών. 

Το σημείο του Σταυρού, το οποίον κάμνει κάθε Χριστιανός ορθόδοξος δεν είναι δόγμα. Είναι όμως έκφρασις, αισθητοποίησις του δόγματος της διά του θανάτου του Σωτήρος απολυτρώσεως ημών, διότι είναι σύμβολον και αναπαράστασις του τιμίου σταυρού. Δύναται να είπη ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ότι δικαιούται να καταργήση το σημείον του σταυρού εκ της ορθοδόξου θρησκείας, διότι τούτο δεν προσκρούει εις δόγμα; Όχι βέβαια. Διότι προσκρούει εις την έκφρασιν δόγματος. 

Ούτω και η κατάργησις του παλαιού εκκλησιαστικού ημερολογίου, εφ' όσον μονομερώς γενομένη διέσπασε την ενότητα της λατρείας και της πίστεως, προσέκρουσεν εις την έκφρασιν του δόγματος, της ενότητος της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. 

Υπάρχει ήδη άρα γε ένωσις εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, όταν την συνοχήν ταύτης αναιρή η τροποποίησις των εορτών, κατά τοιούτον τρόπον, ώστε άλλαι μεν Εκκλησίαι να έχωσι σήμερον Χριστούγεννα ή Φώτα, ή εορτήν του Σταυρού κ.λ.π. και άλλαι προ 13 ημερών; 

Άλλαι να λειτουργούν κατ' άλλον τρόπον και άλλαι κατ' άλλον; Εις το κεφάλαιον τούτο θα ενδιατρίψωμεν και εις το επόμενον άρθρον.

Συνεχίζεται 

Εκ του βιβλίου του Γρηγορίου Ευστρατιάδη 

''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'',

που δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα των Αθηνών ''ΣΚΡΙΠ'', 

την Πέμπτη 29 Μαρτίου 1928, 

έτος 32ον, αρ. φύλλου 8.943, σελ. 1η. 

Μεταφορά στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ. 

Διατηρήθηκε η Γραμματική τάξη της εποχής με την επέμβαση μόνο σε κάποια αναγκαία σημεία στίξης.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

 ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗ: Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ (ΚΓ' ΜΕΡΟΣ)

 ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΙ ''ΠΡΩΤΟΙ'' ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΤΑ ΕΝΩΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΩΝ; (11)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ (19)

Η ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ 1924 (22o MEΡΟΣ)

Ἐγκαίνια Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ στὴν Ρουμανία

Τὴν Κυριακή, 23-9/6-10-2019, τελέσθηκαν στὴν Σλατιοάρα Ρουμανίας τὰ Ἐγκαίνια τοῦ μεγαλοπρεποῦς Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ πρὸς τιμὴν τῆς Καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Πεντηκοστῆς), ὁ ὁποῖος ἀνεγειρόταν ἐπὶ μία 20ετία, εὑρισκόμενος μόλις ἐκτὸς τοῦ περιβόλου τῆς Ἱερᾶς Ἀνδρώας Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ἕδρας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας.

Γιὰ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ ὄντως μεγαλειώδους αὐτοῦ μνημείου τῆς εὐλαβείας τῶν Ρουμάνων Ἀδελφῶν τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου ἀπαιτήθηκαν ἀμέτρητες θυσίες σὲ ἐργασίες καὶ χρήματα, μὲ ὑποδειγματικὴ συμμετοχὴ τόσο τοῦ πολυπληθοῦς Κλήρου καὶ Λαοῦ τῆς χώρας, ὅσο καὶ πολλῶν δωρητῶν ἀπὸ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου.

Ὁ Ναός, κτισμένος κατὰ τὸν παραδοσιακὸ ρουμανικὸ ἀρχιτεκτονικὸ τύπο, ἁγιογραφήθηκε πλήρως ἐσωτερικά, σύμφωνα μὲ τὴν ἐπικρατοῦσα τοπικὴ παράδοση, πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπιτέλεση τῶν Ἐγκαινίων του.

Γιὰ τὸ ἱστορικὸ γεγονὸς συγκεντρώθηκαν Ἀρχιερεῖς, Κληρικοὶ καὶ ἀμέτρητο πλῆθος πιστῶν, παρὰ τὶς ὄχι καλὲς καιρικὲς συνθῆκες, ἀφοῦ ἐπικρατοῦσε κρύο, βροχὴ καὶ ὑγρασία.

Ἀπὸ τὸ ἀπόγευμα τῆς παραμονῆς μετεφέρθη τὸ ἱερὸ Λείψανο τοῦ Ἁγίου Ἱεράρχου Γλυκερίου στὸν χῶρο τοῦ διαμορφωμένου πρόχειρου Παρεκκλησίου, δίπλα στὸν Μητροπολιτικὸ Ναό, ὅπου θὰ ἐτελοῦντο ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶ Ὄρθρου, καὶ ἐπίσης ἡ Θεία Λειτουργία τὴν κύρια ἡμέρα, μετὰ τὰ Ἐγκαίνια τοῦ νέου Ναοῦ, σύμφωνα καὶ πάλι μὲ τὴν τοπικὴ παράδοση, διότι μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς τελετῆς τῶν Ἐγκαινίων εἰσέρχονται στὸ Ἱερὸ Βῆμα ἅπαντες οἱ παρόντες πιστοί, ἀνεξαρτήτως φύλου καὶ ἡλικίας, μόνον γιὰ τὴν ἡμέρα ἐκείνη, προκειμένου νὰ προσκυνήσουν τὰ τέσσερα ἄκρα τῆς καθιερωθείσης Ἁγίας Τραπέζης.

Τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν προέστη ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Σλατιοάρας κ. Βλάσιος, Ἀρχιεπίσκοπος καὶ Πρωθιεράρχης τῆς Ρουμανικῆς Ἱεραρχίας τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου, καὶ ἔλαβαν μέρος καὶ οἱ λοιποὶ Ρουμᾶνοι Ἀρχιερεῖς, ἤτοι οἱ Θεοφ. Ἐπίσκοποι Μπρασὼφ κ. Θεοδόσιος, Σουτσάβας κ. Σωφρόνιος, Ἰασίου κ. Γλυκέριος, Μποτοσανίου κ. Ἰωσήφ, Ἰλφὼβ κ. Φλαβιανός, Πλοεστίου κ. Ἀντώνιος, Γαλατσίου κ. Διονύσιος καὶ Σιμπιοὺ κ. Εὐλόγιος. Ὁ γηραιὸς (92 ἐτῶν) Θεοφ. Ἐπίσκοπος Νεὰμτς κ. Δημοσθένης, ὁ ὁποῖος ηὔχετο νὰ «προλάβει» ἐν ζωῇ τὰ Ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ καὶ ὁ Κύριος τὸν εἰσήκουσε, παρέστη συμπροσευχόμενος ἐν ἱερᾷ συγκινήσει. Ἀκόμη, συμμετεῖχε ὁ Πρωθιεράρχης τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Διασπορᾶς Πανιερώτατος Μητροπολίτης κ. Ἀγαθάγγελος, μὲ τὸν Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπο Κισινὲφ καὶ Μολδόβας κ. Γεώργιο καὶ τὸν Θεοφ. Ἐπίσκοπο Βεσσαραβίας κ. Ἄνθιμο. Ἡ Ἐκκλησίας μας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος ἀντιπροσωπεύθηκε ἀπὸ τοὺς Σεβ. Μητροπολῖτες Πειραιῶς & Σαλαμῖνος κ. Γερόντιο, Ἀττικῆς & Βοιωτίας κ. Χρυσόστομο καὶ Δημητριάδος κ. Φώτιο, τὸν Θεοφ. Ἐπίσκοπο Μεθώνης κ. Ἀμβρόσιο καὶ τὸν Σεβ. Ἐπίσκοπο Ἔτνα & Πόρτλαντ κ. Αὐξέντιο. Σημειωτέον, ὅτι ἐπρόκειτο νὰ λάβει μέρος καὶ ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλίνικος, ἀλλὰ τελικὰ δὲν συμμετεῖχε γιὰ λόγους ὑγείας. Ἀπὸ δὲ τὴν Βουλγαρία ὡς ἀντιπρόσωπος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Τριάδιτζα κ. Φωτίου παρέστη ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Νικοπόλεως κ. Βίκτωρας.

Ἐπίσης, παρέστησαν 50 περίπου Ἱερεῖς καὶ 10 Διάκονοι καὶ ἔψαλε πανηγυρικὰ ὁ Μητροπολιτικὸς Χορός, παρισταμένων χιλιάδων πιστοῦ λαοῦ ἐν εὐλαβείᾳ καὶ κατανύξει.

Τὸ ἀπόγευμα τῆς παραμονῆς τελέσθηκαν οἱ Ἀκολουθίες τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶ τοῦ Ὄρθρου ἕως ἀργὰ τὸ βράδυ, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου κ. Βλασίου καὶ συγχοροστατούντων τῶν λοιπῶν προαναφερθέντων 18 Ἀρχιερέων.

Τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς, στὶς 6, ἄρχισε ἡ Ἀκολουθία τῶν ἱερῶν Ἐγκαινίων ἐντὸς τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, ἡ ὁποία τελέσθηκε μεγαλοπρεπῶς, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου κ. Βλασίου καὶ μὲ συμμετοχὴ καὶ τῶν λοιπῶν Ἀρχιερέων, σύμφωνα μὲ τὴν ὅλη Τυπικὴ διάταξη.

Συναπτῶς τελέσθηκαν οἱ Ἀκολουθίες τῶν Χαιρετισμῶν τοῦ Κυρίου, τῶν Ὠρῶν καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ Θεία Λειτουργία στὸ παρακείμενο πρόχειρο ἱερὸ Παρεκκλήσιο, τῶν χιλιάδων τοῦ πιστοῦ λαοῦ παρισταμένων στὸν ὑπαίθριο χῶρο ὑπὸ βροχὴν καὶ κρύο μὲ μεγάλη ὑπομονὴ καὶ εὐλάβεια ἕως ἀργὰ τὸ μεσημέρι. Ἀκολούθως, προσφέρθηκε πλούσιο γεῦμα στὴν Μοναστηριακὴ τράπεζα.

Τὸ ὑπόλοιπο τῆς Κυριακῆς καὶ τὴν Δευτέρα, οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας φιλοξενήθηκαν στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Ἱεράρχου Γλυκερίου πλησίον τῆς Μονῆς τῆς Σλατιοάρας, ὑπὸ τοῦ Θεοφ. Ἐπισκόπου κ. Σωφρονίου, ὁ ὁποῖος τοὺς συνόδευσε σὲ προσκυνήματα σὲ Ναοὺς τῆς περιοχῆς, ὅπως καὶ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Μηνᾶ στὸ Ροσιόρι, ὑπὸ τὸν Ἀρχιμ. π. Βαρνάβα.

Τὴν δὲ Τρίτη, 25-9/8-10-2019, πρὸ τῆς πτήσεως στὴν Ἑλλάδα, οἱ εὑρεθέντες στὸ Βουκουρέστι Ἀρχιερεῖς μας μετέβησαν στὴν Ἱερὰ Γυναικεία Μονὴ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὴν Βάλεα Ρόσι, ὑπὸ τὴν Γερόντισσα Θεοδοσία, ὅπως καὶ στὴν Ἱερὰ Ἀνδρώα Μονὴ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὸ Βουκουρέστι ὑπὸ τὸν Θεοφ. Ἐπίσκοπο κ. Φλαβιανό, γενόμενοι παντοῦ δεκτοὶ μετὰ ἐγκαρδίου ἀδελφικῆς φιλοφροσύνης.

ΠΗΓΗ

Τιμητική αναγνώριση από τη Βουλή των ΗΠΑ για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο

Από την παρουσίαση της τιμητικής διάκρισης του Κογκρέσου για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Διακρίνονται ο βουλευτής Darin LaHood, ο π. Αναστάσιος Θεοδωρόπουλος και ο κ. Τζον Ακερμαν. Φωτογραφία παραχωρηθείσα από Τζον Ακερμαν

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ....

ΠΕΟΡΙΑ-ΙΛΛΙΝΟΪΣ. Η Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών εξέδωσε τιμητική ρήτρα αναγνωρίζοντας την 19η Οκτωβρίου ως την 50η επέτειο εισόδου στην Ιεροσύνη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Ο ρεπουμπλικάνος βουλευτής από το Ιλινόις Darin LaHood παρουσίασε ένα επίσημο αντίγραφο της τιμητικής διάκρισης τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου, λέγοντας πως «σήμερα επιθυμώ να τιμήσω τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο Κωνσταντινουπόλεως για την 50η επέτειο της ιεροσύνης του.

Ο Παναγιότατος χειροτονήθηκε ως ιερεύς στις 19 Οκτωβρίου του 1969. Από εκείνη την ημέρα δεν σταμάτησε ποτέ να κάνει μεγάλα άλματα στις θρησκευτικές μελέτες και να εργάζεται φια την παγκόσμια ειρήνη. Οι υπηρεσίες τους στην παγκόσμια κοινωνία μας έχει θετική επήρεια στη ζωή πολλών ανθρώπων».

Ο βουλευτής κ. LaHood είπε ακόμα πως «είμαι ευγνώμων για όλα τα καλά που κάνει ο Παναγιότατος για τους Αμερικανούς και για όλους τους ανθρώπους ανά τον Κόσμο. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι μία υπενθύμιση σε μας πως οι θετικές προσπάθειες ακόμα και ενός ανθρώπους μπορεί να είναι ωφέλιμες στη ζωή αναρίθμητων ανθρώπων».

Την έκδοση της τιμητικής αυτής διακρίσεως προκάλεσε ο Τζον Ακερμαν, από την πόλη Ουάσιγκτον του Ιλινόις ο οποίος το έτος 2018 εκλέχτηκε Γραμματέας (Clerk) και Υποθηκοφύλακας της Κομητείας Tazewell County και ο οποίος είναι Ελληνορθόδοξος. Την τιμητική αναγνώριση παρέλαβαν ο Τζον Ακερμαν και ο π. Αναστάσιος Θεοδωρόπουλος από την κοινότητα των Αγίων Πάντων στην πόλη Πεόρια του Ιλινόις.

Η τιμητική αυτή διάκριση της Βουλής των ΗΠΑ θα δοθεί στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο με την θερμή παράκληση να την επιδώσει στον Παναγιότατο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Σημειώνεται ότι τον περασμένο Μάιο η Βουλή των Αντιπροσώπων της πολιτείας του Ιλινόις ψήφισε ομόφωνα παρόμοια τιμητική διάκριση για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Εισηγητής ήταν ο πολιτειακός βουλευτής Tim Butler και την οποία επίσης προκάλεσε ο Τζον Ακερμαν. Ηδη η διάκριση αυτή έχει φτάσει στον Πατριάρχη.

ΠΗΓΗ

Ἐν ὄψει δραματικῶν ἐξελίξεων!

Ἐν ὄψει δραματικῶν ἐξελίξεων!

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ἐζήλωσε τήν δόξα τοῦ προκατόχου του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί, ὅπως ἐκεῖνος, παρασυρθείς τότε ὑπό τοῦ Μελετίου Μεταξάκη, προκάλεσε τό ἡμερολογιακό Σχίσμα, ἑτοιμάζεται, πιεζόμενος ὑπό τοῦ διαδόχου ἐκείνου, νά προκαλέσει τή δημιουργία νέου σχίσματος στήν Ἐκκλησία τώρα γιά τό Οὐκρανικό;

τοῦ Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Ἐν ὄψει τῆς τακτικῆς συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας, ἡ ὁποία ἤδη συνεδριάζει γιά δεύτερη ἡμέρα, πολλοί ἔσπευσαν αὐτές τίς ἡμέρες νά παρέμβουν καί μέ ἄρθρα των νά προτείνουν διάφορα, ὅσον ἀφορᾶ στό μεῖζον ἐκκλησιαστικό ζήτημα τοῦ Οὐκρανικοῦ. Μία τέτοια παρέμβαση ἦταν καί σχετικό ἄρθρο τοῦ κ. Ἀν. Βαβούσκου, δρ. Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου, ὁ ὁποῖος μεταξύ ἄλλων διετύπωσε τήν ἄποψη ὅτι μόνον διά μιᾶς ἐκτάκτου συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας εἶναι δυνατόν ὀ Πρόεδρος νά θέσει πρός συζήτηση τό Οὐκρανικό.

Εἶναι χαρακτηριστικό τό δημόσιο σχόλιο τοῦ Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου τήν παρελθοῦσα Κυριακή (6/10/2019), πρίν ἀκόμη ἐνημερωθεῖ καί ὁ ἴδιος περί συγκλήσεως ἐκτάκτου Ἱεραρχίας μέ ἀποκλειστικό θέμα τό Οὐκρανικό, ὅτι κατεβαίνει στήν Ἀθήνα γιά τήν Ἱεραρχία ὅπου ἔχουμε, ὅπως εἶπε, νά κάνουμε ἐκλογές Μητροπολιτῶν, ἀλλά αὐτό δέν εἶναι τό "σημαντικό"(;). Τό δύσκολο θέμα πού μᾶς περιμένει, πρόσθεσε, εἶναι τό Οὐκρανικό ζήτημα πού ἀπασχολεῖ ὁλόκληρη τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Στά θέματα τῆς ἡμερησίας Διατάξεως της Ἱεραρχίας δέν ἦταν, οὔτε εἶναι, τό Οὐκρανικό. Καί ὅμως ὁ κ. Ἄνθιμος ἐτόνισε ὅτι αὐτό θά εἶναι τό ζήτημα πού θά ἀπασχολήσει κυρίως τούς Ἱεράρχες. Δικαιώνεται δέ, ἐκ τῶν ὑστέρων, διότι τελικῶς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος φαίνεται ὅτι ἀκολούθησε αὐτό πού δημοσίως, συμπτωματικῶς λίγα εἰκοσιτετράωρα προηγουμένως, εἶχε προτείνει ὁ κ. Βαβοῦσκος.

Ἔτσι, τό προσεχές Σάββατο, 12 Ὀκτωβρίου θά συνεδριάσει ἐκτάκτως ἡ Ἱεραρχία μέ μοναδικό θέμα τό Οὐκρανικό (ὡς "Ἐνημέρωση περί τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας") καί εἰσηγητή, βεβαίως, τόν ἴδιο τόν Ἀρχιεπίσκοπο. Ὁ τελευταῖος φαίνεται ἀποφασισμένος νά "τακτοποιήσει" μέ συνοπτικές διαδικασίες αὐτή τήν ἐκκρεμότητα. Θά ἔλεγε κανείς καί βεβιασμένα, μιᾶς καί, ἀφ' ἑνός μέν, αἰφνιδίασε τούς Ἱεράρχες μέ τήν πρωτοβουλία του, ἀφ' ἑτέρου δέ, εἶναι προφανής ἡ μεθόδευση τοῦ πράγματος νά καθοδηγηθεῖ ἐπ' αὐτοῦ ἡ Ἱεραρχία ἀπό τόν ἴδιο, σύμφωνα μέ τίς ἀνειλημμένες δεσμέσεις ἤ ὑποσχέσεις του πρός τόν Πατριάρχη. Καί ὅλα αὐτά, ἡμέρα Σάββατο, μετά ἀπό τετραήμερες ἐργασίες τῆς τακτικῆς Ἱεραρχίας καί ἐν ὄψει τελέσεως τεσσάρων ἐπισκοπικῶν Χειροτονιῶν.

Θλιβερή πτυχή ὅλου αὐτοῦ τοῦ σκηνικοῦ καί τῆς σκηνοθεσίας του ὑπῆρξε ἡ στάση τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου. Ἐρωτηθείς, ὡς ἐκπρόσωπος Τύπου τῆς Ἱεραρχίας, ὑπό δημοσιογράφου, τί ἀκριβῶς θά γίνει τό Σάββατο, δηλαδή ἄν θά τεθεῖ πρός συζήτηση μέ τήν προοπτική νά γίνει καί σχετική ψηφοφορία ὥστε νά ληφθεῖ ἀπόφαση ἀπό τήν ἔκτακτη Ἱεραρχία ἐπί τοῦ σοβαρωτάτου αὐτοῦ θέματος, ἐδήλωσε παντελή ἄγνοια! Ἀνέφερε δέ χαρακτηριστικά ὅτι δέν γνωρίζει τί θά εἰσηγηθεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, προσέθεσε μάλιστα ὅτι πρόκειται μᾶλλον γιά ἁπλή ἐνημέρωση τοῦ σώματος, καθώς ἐπίσης ὅτι δέν γνωρίζει πού "θέλει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νά ὁδηγηθεῖ ἡ συζήτηση καί ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας"! Γλῶσσα λανθάνουσα, τἀληθῆ λέγει!

Χωρίς νά θέλουμε νά ἐπιβαρύνουμε τό κλίμα, ἐκφράζουμε τήν ἱκανοποίησή μας γιά τήν συνετή καί λογική παρέμβαση ἐπί τοῦ θέματος, δι' ἐπιστολῆς, τοῦ Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, ὁ ὁποῖος θέτει τό ζήτημα στίς πραγματικές του διαστάσεις καί τρόπον τινά κρούει τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου. Πράγματι τέτοιες φωνές εἶναι ἀπαραίτητο νά ἀκούγονται καί κυρίως νά εἰσακούονται, ἔν ὄψει μιᾶς διαφαινομένης ὀδυνηρῆς ἐξελίξεως.

Οἱ Ἱεράρχες, κατά τήν ταπεινή μας ἄποψη, ἀσχέτως ἀκόμη καί τῆς προσωπικῆς των ἀπόψεως και θεωρήσεως τοῦ ζητήματος, κοιτώντας τήν μεγάλη εἰκόνα, ὅπως λέμε, θά πρέπει γιά τό καλῶς νοούμενο συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας νά ἀποτρέψουν τόν Ἀρχιεπίσκοπο νά ἐκθέσει τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος λαμβάνοντας πρωτοβουλίες πρός ἱκανοποίηση τοῦ Φαναρίου.

Ἄς προηγηθοῦν κατά τάξη τά Πατριαρχεῖα καί οἱ Τοπικές Ἐκκλησίες καί ἀφοῦ δέν ἔχουμε τό σθένος καί τήν παρρησία νά προτείνουμε τήν προδήλως μοναδική κανονική διέξοδο τῆς συγκλήσεως, κατόπιν καταλλήλου προετοιμασίας, πανορθοδόξου Συνόδου πρός ἐξέταση τῆς ἀποφάσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἄς μήν ἐκτιθέμεθα. Ἡ διαμορφωθεῖσα κατάσταση, τῆ εὐθύνη, κυρίως, τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, εἶναι ἐκρηκτική καί ἐγκυμονεῖ μεγάλους κινδύνους γιά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἄς ἀναλογισθεῖ ὅτι τυχόν ἐπιπόλαιες κινήσεις καί πρωτοβουλίες του καί συγκεκριμένως τυχόν πρόθεσή του νά ταχθεῖ τώρα σαφῶς ὑπέρ τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου, μόνος ἤ μετά τῆς περί αὐτὀν Ἱεραρχίας, ὅπως αὐτό προέκυψε ἀπό τίς ἀποφάσεις καί τούς χειρισμούς τοῦ Φαναρίου, θά τόν φέρουν σέ δεινή θέση.

Σέ ἀνάλογη θέση εἶχε περιέλθει ὁ μακρυνός προκάτοχός του Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ὁ ὁποῖος συμμορφούμενος στίς καινοτόμες πρωτοβουλίες καί αὐθαίρετες ἀποφάσεις τοῦ διαβόητου Μελετίου Μεταξάκη - τοῦ, κατά Ἰουστῖνον Πόποβιτς, σχισματοποιοῦ - περί τῆς μεταρρυθμίσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἡμερολογίου, παρέσυρε τήν τότε Ἱεραρχία, παρά κάποιες συνετές φωνές μεμονωμένων Ἱεραρχῶν, καί τελικῶς ἔγινε αἴτιος ἑνός ἀκόμη ἀθεράπευτου Σχίσματος!

Ἑνός σχίσματος, γιά τό ὁποῖο, κατά τή μαρτυρία τοῦ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, στό τέλος τῆς ζωῆς του ἐμέμφετο ἑαυτόν καί τόν παρασύραντα αὐτόν Μεταξάκη καί ἐδήλωνε, ματαίως πλέον, μετάνοια.