«οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ» (Λουκ. 4,24)

Η φράση «ουδείς προφήτης εν τη πατρίδι αυτού» ή, σε νεοελληνικό λόγο, «κανένας προφήτης στον τόπο του»  είναι μια φράση της Καινής Διαθήκης η οποία χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι η αξία ενός ανθρώπου συνήθως δεν αναγνωρίζεται στον τόπο του (με παρόμοια σημασία και η παροιμία «κανένας δεν αγίασε στον τόπο του»). Η φράση αυτή ειπώθηκε από τον Ιησού, όταν επισκέφθηκε την πατρίδα του τη Ναζαρέτ. Είναι η εποχή που ο Ιησούς, μετά τη βάπτισή του, κηρύττει τη Βασιλεία του Θεού στην περιοχή της Γαλιλαίας. Κι ενώ οι Γαλιλαίοι δέχονται πρόθυμα τη διδασκαλία του, δε συμβαίνει το ίδιο με τους συντοπίτες του.