Της Μαρίας-Θεμίστιας Βέργου
Εμείς που είμαστε τώρα εδώ
Είμαστε εμείς που είδαμε μπροστά μας τα στίφη και τα ξίφη των βαρβάρων
Και τα κομματιάσαμε
Εμείς που δεν ρωτήσαμε ποτέ πόσοι είναι οι εχθροί
Αλλά πού!!!
Εμείς που ταξειδέψαμε στις σκοτεινές διαδρομές της μοίρας
Κι αντέξαμε
Λιπόψυχοι δεν υπάρχουν ανάμεσά μας
Άλλαξαν στρατόπεδο κι η Ιστορία τους διέγραψε
Αδύναμοι δεν υπάρχουν ανάμεσά μας
Χάθηκαν στην αντάρα του πολέμου
Εμείς που μείναμε
Είμαστε γεννημένοι νικητές
Πεθαίνεις μόνον όταν το αποφασίσεις
Εμείς είμαστε ζωντανοί
Εμείς νικάμε
Η Αθηνά είναι μαζί μας
Και θα δώσουμε στην Ιστορία το τέλος που μας αξίζει
Γιατί όταν οι Άνθρωποι συναντούν τους Θεούς
Γράφουν την Ιστορία τους
Στο τέλος αυτού του κύκλου
Το δράμα εκτυλίσσεται σαν να ΄ναι αρχή
Οι παλιοί Υβριστές γίνονται νέοι
Ψάχνει η Θεά να τους δώσει μια ευκαιρία
Να αποκαταστήσουν την προσβολή
Να είναι μικρότερη η ποινή
Μα αυτοί τυφλοί μες στην αλαζονεία τους
Διαπράττουν Ύβρι μεγαλύτερη από την πρώτη
Με τον χρόνο αντί να γίνουν σοφώτεροι
Γίνονται μωρότεροι
Αιχμαλωτισμένοι στην πλάνη της ανύπαρκτης εξουσίας τους
Αρνούνται το αυτόθωρο και αυτονόητο
Οι Ναοί της Θεάς της Σοφίας και της του Θεού Σοφίας
Έχουν ήδη αποκαταστήσει την Ιερή τους Ενέργεια
Έχουν εκμέσει τους Υβριστές
Το κύκλωμα έχει κλείσει
Το όντως Όν έχει εγκατασταθεί στον θρόνο του
Η θεά της Σοφίας έχει επιστρέψει
Είναι θέμα χρόνου να γίνει αυτό αντιληπτό στο αισθητό πεδίο
Και θα γραφτεί η Ιστορία με το τέλος που μας αξίζει
Γιατί όταν οι Άνθρωποι συναντούν τους Θεούς
Γράφουν την Ιστορία τους.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου