Υπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
Ὡς χριστιανοί, ἀλλά καί ὡς ἕλληνες πολῖτες, ἔχουμε ὑποχρέωση νά τηροῦμε τούς νόμους τῆς Πολιτείας, φυσικά, μέ τή βασική προϋπόθεση, ὅτι οἱ συγκεκριμένοι νόμοι δέν ἔρχονται σέ ἀντίθεση μέ τήν ἁγία μας Πίστη.
Εἶναι ἄξιο παρατηρήσεως, ὅτι ὁ Μητροπολίτης, πρίν ἀναλάβει τή διαποίμανση τῆς Μητροπόλεώς του, δίνει «Ἔνορκη Διαβεβαίωση», δηλαδή ὁρκίζεται ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ (τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου) καί τοῦ λαοῦ (Προέδρου τῆς Δημοκρατίας), ὅτι, κατά τή Διοίκηση, μεταξύ τῶν ἄλλων, θά τηρεῖ καί τούς νόμους τοῦ Κράτους.
«Διαβεβαιοῦμαι, ἐπί τῆ Ἀρχιερωσύνῃ μου, ὅτι θά ἐκπληρῶ τῇ θεία χάριτι τά ἀρχιερατικά μου καθήκοντα μετά πάσης σπουδῆς καί δυνάμεως, τηρῶν ἀπαρασαλεύτως τούς Ἱερούς Ἀποστολικούς καί Συνοδικούς Κανόνας, καί τάς Ἱεράς Παραδόσεις, διαδηλῶ δέ ὑπακοήν εἰς τό Σύνταγμα καί τούς νόμους τοῦ Κράτους».
Αὐτό τό λέει ὅλα. Καί δέν εἶναι μόνο αὐτό.
Ἄς ὑποθέσουμε, ὅτι κυβερνούμαστε ἀπό τόν Αὐτοκράτορα Νέρωνα!
Πῶς θά συμπεριφερόμασταν, ἔχοντας αὐτόν τόν εἰδωλολάτρη καί διώκτη τῶν χριστιανῶν πάνω ἀπό τό κεφάλι μας; Τήν ἀπάντηση τή δίδει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.
«Κάθε ἄνθρωπος νά ὑποτάσσεται στίς κρατικές ἐξουσίες» (Ρωμ. 13:1), ἔγραφε στούς χριστιανούς τῆς Ρώμης πού ἦταν ὑπό τήν ἐξουσία τοῦ Νέρωνα.
Καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος σχολιάζει: «Κάθε ἄνθρωπος, ὅποιος καί ἄν εἶναι αὐτός, προφήτης, εὐαγγελιστής, ἀπόστολος» (λαϊκός, μοναχός, παπᾶς, δεσπότης) «ὀφείλει νά ὑποτάσσεται στήν κοσμική ἐξουσία» (Ὁμιλία 23 εἰς τήν πρός Ρωμαίους. P.G.60:615).
Ὁ Παῦλος προσθέτει καί τοῦτο τό «σκανδαλιστικό»: «Ὅποιος ἀντιτάσσεται στήν ἐξουσία, εἶναι σάν νά ἀντιτάσσεται στό Θεό!» (Ρωμ.13:2). Πρέπει (συνεχίζει) νά ὑποτάσσεσθε στήν κοσμική ἐξουσία ἀκόμα «καί λόγους συνειδήσεως!» (Ρωμ. 13:5).
Ἐρχόμαστε τώρα καί στήν ἐπικαιρότητα. Ἡ Πολιτεία, προκειμένου νά προστατέψει τή δημόσια ὑγεία ἀπό τήν «ἐπιδρομή» τοῦ κορωνοϊοῦ, θέσπισε τούς γνωστούς νόμους.
Λοιπόν, μέ βάση τή διδασκαλία τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἡ ὁποία εἶναι καί διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἄς διερωτηθοῦμε, ἄν ἡ ἐν ψυχρῷ καταφρόνηση τῶν συγκεκριμένων νόμων, εἶναι πράξη ἀξιέπαινη ἤ ἀξιοκατάκριτη, ἁμαρτία ἤ ὄχι.
Διακηρύσσεις, «ἄν πιστεύεις, σέ φυλάει ὁ Θεός». Καί ἄν τηρήσεις τά σχετικά μέτρα, θά ἀδυνατίσει ἡ πίστη σου; «Οὐδέν γάρ ἀνατρέπει τήν εὐσέβειαν ἡ τοιαύτη ὑποταγή», διδάσκει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (P.G. 60: 615).
Καί ἄν ἔχεις τέτοια (μεγάλη) πίστη, πρέπει αὐτή τήν πίστη νά τή δείχνεις στό ἐκκλησίασμα, καταφρονώντας τίς σχετικές διατάξεις τῆς Πολιτείας;
Ὅτι δηλαδή ἐσύ δέν εἶσαι σάν τούς ἄλλους, πού δέν πιστεύουν, καί φορᾶνε μάσκα....! Καί ἡ ψυχή σου νά ἐπαίρεται! Τί διαφορετικό θά ἔκανε ἕνας φαρισαῖος;
Μά ἄν πράγματι πίστευες, ἐσύ θά ἤσουν ὁ πρῶτος πού θά τηροῦσες τούς νόμους τῆς Πολιτείας, καί «γιά λόγους συνειδήσεως», ἀλλά καί γιατί ἡ (γνησία) πίστη, σχετίζεται μέ τήν ταπείνωση, ἡ ὁποία ταπείνωση ὁδηγεῖ στήν ὑπακοή.
Ὑπάρχουν καί ἄλλοι, πού μέσα σ' αὐτούς τούς νόμους (τούς σχετικούς μέ τόν κορωνοϊό) διαβλέπουν μιά πολεμική τῆς Πολιτείας κατά τῆς Ἐκκλησίας, καί ἀντιστέκονται.
Καί ὅσοι δέν ἀντιστέκονται, Ἀρχιεπίσκοπος, Πατριάρχης, Μητροπολίτες, Ἱερεῖς κ.λ.π, τί εἶναι; Ἄπιστοι ἤ προδότες τῆς Πίστεως;!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Οὐ βασιλέων ἐστί νομοθετεῖν τῇ Ἐκκλησίᾳ…» (Γ΄ Μέρος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου