Η μαγεία όπως προαναφέραμε είναι δαιμονική ενέργεια. Όσον αφορά την αντιμετώπισή της από την Εκκλησία, ο ιατρός ποιμήν πρέπει να κάνει:
ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Πρέπει πρωτίστως να εξετάσει μήπως πρόκειται για κατά φαντασία μάγια. Αναφέρουμε ενδεικτικά δύο αληθινά περιστατικά από τα πάμπολλα κωμικοτραγικά συμβαίνοντα, που κάθε ιερέας θα μπορούσε να διηγηθεί.
α) Ένας πατέρας καλεί τον ιερέα στο σπίτι του ζητώντας του να διαβάσει εξορκισμούς στο παιδάκι του, που βρίσκεται σε πυρετικό κώμα. Ο ιερέας διαπιστώνει έκπληκτος ότι δεν έχουν πάει ακόμη το παιδί στον γιατρό…
β) Μια κυρία οδηγώντας το νεοαποκτηθέν αυτοκίνητό της, το ρίχνει σε χαντάκι. Έντρομη τρέχει στον ιερέα να της διαβάσει εξορκισμούς, γιατί πιστεύει ότι της έκανε μάγια η πεθερά της. Ο ιερέας διαπιστώνει ότι η κυρία πήρε το δίπλωμα οδηγήσεως «νύχτα», και ότι η ταλαίπωρη πεθερά είναι ανεύθυνη για το δυστύχημα.
Μπαίνοντας ουσιαστικότερα στο θέμα μας πρέπει να παρατηρήσουμε ότι, και σε αυτές τις περιπτώσεις (που δεν είναι τόσο κωμικές όσο φαίνονται), και στις περιπτώσεις καθαρά δαιμονικής ενεργείας, το πανικόβλητο θύμα ζητάει άμεσα και απτά αποτελέσματα απελευθερώσεώς του από το «κακό». Αποτελέσματα εδώ και τώρα. Πολύ χαρακτηριστικά έλεγε κάποιος κοινωνιολόγος: «Πως να το κάνομε; ότι και να λέμε, είμαστε άνθρωποι των κουμπιών και των χαπιών. Θέλουμε πατώντας ένα κουμπί, ή πίνοντας ένα χάπι, να λυθούν αμέσως και ανώδυνα όλα μας τα προβλήματα». Ζητάμε αυτόματες λύσεις, έστω κι αν ξέρουμε ότι δεν είναι γνήσιες λύσεις. Μας βολεύουν αυτές οι ψευτολύσεις, γιατί δεν απαιτούν ιδρώτα και κόπο. Μια τέτοια αντίληψη δυστυχώς μας χαρακτηρίζει και ως προς τη σχέση μας με την Εκκλησία. Τέτοιες όμως λύσεις αυτόματες δεν δίδει η Εκκλησία. Για την Εκκλησία είναι αδιανόητη.
Εδώ ακριβώς έγκειται το δύσκολο έργο της Εκκλησίας: Να βοηθήσει τους πιστούς να καταλάβουν ότι οι μαγικές λύσεις, (που τόσο άφθονες προσφέρονται στο super market της παραθρησκείας) όχι απλώς δεν είναι λύσεις, αλλά αντίθετα είναι ακόμη πιο σίγουρο δέσιμο στο μαγγανοπήγαδο των δαιμονικών ενεργειών.Και πρέπει να ειπούμε ότι αυτό το όντως δύσκολο έργο της Εκκλησίας, το δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο κάποιες νοσηρές τάσεις (συχνά εμφανιζόμενες μεταξύ των πιστών) όπως είναι: η θαυματολαγνεία, η οραματολαγνεία και η χαρισματολαγνεία. Αυτού του είδους οι λαγνείες ενισχύουν την μαγική αντίληψη για το έργο της Εκκλησίας, και ως εκ τούτου αποτελούν αποβλητέα καρκινώματα. Οι άγιοι Πατέρες, ως έμπειροι χειρουργοί-ιατροί φρόντιζαν πάντοτε να καθαρίζουν το Σώμα της Εκκλησίας από τέτοιους κακοήθεις όγκους.
Είναι φανερό ότι τα προαναφερθέντα νοσηρά συμπτώματα της θαυματολαγνείας, οραματολαγνείας και χαρισματολαγνείας, Αποτελούν καρπούς του πνεύματος της πλάνης. Και δεν ξεχνάμε ότι το πρώτο πνεύμα που εξορκίζομε στους προς το Άγιο βάπτισμα ερχομένους, είναι το δαιμόνιο της πλάνης. Η Εκκλησία θεωρεί κατ εξοχήν δαιμονόπληκτο τον άνθρωπο που κατέχεται από τέτοιο πνεύμα. Για να γίνει, λοιπόν, κάποιος μέλος της Εκκλησίας, η οποία είναι στύλος και εδραίωμα της αληθείας, πρέπει πρώτα να ελευθερωθεί από αυτό το πνεύμα της πλάνης.
ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Αποτελεί το καλύτερο αντίδοτο στον άνθρωπο που δηλητηριάστηκε από αυτή την αντίληψη. Και λέμε «δηλητηριάστηκε» γιατί πρόκειται για μια βαριά δηλητηρίαση, που αποτελεί την κυριότερη νοσογόνο αίτια. Από αυτήν κυρίως υποφέρει ο κάθε (κατά φαντασία ή πραγματικά) μαγεμένος, που καταφεύγει στο ιατρείο της Εκκλησίας.
Και είναι εγκληματικό να τον αφήσουμε να πιστεύει ότι φορώντας ένα σταυρό ή πίνοντας ένα μπουκάλι αγιασμό όλα θα πάνε καλά. Χρειάζεται πρώτα να του επισημάνουμε ποιές είναι οι πόρτες που χρησιμοποιεί ο διάβολος για να μπει στην ζωή των ανθρώπων και έπειτα να του μάθουμε πως κλείνουν αυτές οι πόρτες και πως ανοίγει η θύρα ελέους του Θεού. Και πάνω απ” όλα να τον βοηθήσουμε να καταλάβει ότι για να κλείσουν οι μεν και να ανοίξει η δε, χρειάζεται δουλειά. Και εκ μέρους του δουλειά.
Ένας Τούρκος αξιωματικός, που ήταν βαριά άρρωστος, έστειλε κάποτε στον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό μια λεκάνη με νερό για να την ευλογήσει ώστε να την πιεί ως φάρμακο. Ο άγιος κάνοντας σωστή διάγνωση του πρότεινε κάποιο άλλο φάρμακο, σίγουρα πολύ ακριβότερο. Του λέει: Θα σου ευλογήσω το νερό με δυο προϋποθέσεις: α) Να σταματήσεις να μπεκροπίνεις, και β) να δώσεις ελεημοσύνη στους φτωχούς το 1/10 της περιουσίας σου.
Με άλλα λόγια, ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είπε στον Τούρκο: α) δεν είμαι μάγος, και β) Αν θέλεις να γίνεις ΚΑΛΑ (το «καλά» με κεφαλαία), αγωνίσου εσύ ο ίδιος να ελευθερωθείς από τα τυραννικά αφεντικά που λέγονται «πνεύμα φιληδονίας» και «πνεύμα φιλαργυρίας». Έτσι θα γίνεις και «καλά» (το «καλά» με μικρά), δηλαδή θα θεραπευθείς από την αρρώστια.
Ο Τούρκος υποσχέθηκε ότι θα κάνει αυτά που του ζήτησε ο άγιος. Και μόνο τότε ο άγιος Κοσμάς του έστειλε τον αγιασμό.
Ακριβώς αυτό είναι το έργο της Εκκλησίας: Να βοηθήσει τους πιστούς να διακρίνουν μεταξύ του ΚΑΛΑ (με κεφαλαία) και του «καλά» (με μικρά). Κι αν είναι εγκληματικό (όπως είπαμε) να αφήνουμε τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι με την μαγική χρήση των αγιαστικών μέσων της Εκκλησίας όλα θα πηγαίνουν καλά, άλλο τόσο εγκληματικό είναι να τους αφήσουμε να πιστεύουν ότι αυτό το «καλά» (με μικρά), δηλαδή η ανακούφιση του ανθρώπου από κάποια προσωρινά προβλήματα, ταυτίζεται με το ΚΑΛΑ (με κεφαλαία), δηλαδή τη σωτηρία του όλου ανθρώπου από την δουλεία της αμαρτίας, και από τις συνέπειές της: την φθορά και τον θάνατο.
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου