Το διακριτικό χάρισμα του Αγίου Δανιήλ Κατουνακιώτη
Στην Στίκα της Βορείου Ηπείρου ζούσε ο Δήμος. Ήταν ένας καλός χριστιανός με απλοϊκή πίστη, χτίστης στο επάγγελμα. Μια νύχτα ονειρεύθηκε πως κάπου υπήρχε θαμμένος στην γη ένας ναός. Ξεσήκωσε λοιπόν όλους τους συμπατριώτες του, να πάρουν αξίνες και φτυάρια και ν’ αρχίσουν τις ανασκαφές.
Έσκαψαν και πραγματικά έφεραν σε φως τον ναό! Γεμάτος ικανοποίηση ο Δήμος καμάρωνε για το κατόρθωμά του. Απολάμβανε με ευχαρίστηση τον θαυμασμό όλων. Και όταν ο πονηρός λογισμός του ψιθύριζε: «Ε, Δήμο, εσύ είσαι σπουδαίος άνθρωπος, εσύ είσαι ο εκλεκτός του Θεού…», τον παραδεχόταν χωρίς αντιρρήσεις.
Σαν χτίστης που ήταν, βρέθηκε αργότερα να δουλεύει στο Αγ. Όρος σε κάποια οικοδομή της Ι. Μονής Βατοπεδίου.
Στο Βατοπέδι τιμάται πολύ ο όσιος Ευδόκιμος. Για την ζωή του δεν διέσωσε τίποτε η ιστορία, τα λείψανά του όμως, που ανακαλύφθηκαν τυχαία το 1840 στο κοιμητήριο της μονής, είναι χαριτόβρυτα και θαυματουργά. Ο Δήμος έδειξε μεγάλη ευλάβεια για τον όσιο και άρχισε να πιστεύει πως και ο όσιος εξ ίσου τον περιβάλλει με ξεχωριστή εύνοια. Αφού δε η παράδοση δεν ανέφερε τίποτε για την καταγωγή του, ο Δήμος φαντάστηκε πως κι εκείνος κατάγεται από την Αλβανία.
– Ο όσιος είναι αρβανίτης, όπως εγώ, άρχισε να διακηρύσσει.
– Mα που το ξέρεις;
– Αρβανίτης είναι! Δεν βλέπετε το κεφάλι του που είναι πίττα; Άλλωστε, όταν μια νύχτα μ’ ένα κομποσχοίνι μου τον παρεκάλεσα να μου πει για την πατρίδα του, μου παρουσιάστηκε ολοζώντανος και μου είπε: «Είμαι αρβανίτης, είμαι από την Στίκα, είμαστε και συγγενείς».
Οι πατέρες υποψιαστήκαν πως τον είχε πλανέψει ο διάβολος.
– Όταν σου ξαναπαρουσιασθεί πάλι, να κάνεις τον σταυρό σου, του είπαν. Και αν είναι ενέργεια του πονηρού, θα εξαφανισθεί αμέσως.
Ήταν όμως αργά. Ο διάβολος είχε κατακτήσει την καρδιά του Δήμου και δεν έφευγε εύκολα.
Συνέβη τότε να βρίσκεται στον Άθωνα και ένας επίσκοπος, ο Ροδοστόλου Αλέξανδρος. Του ανέφεραν για την αξιοπερίεργη περίπτωση του Δήμου και ζήτησαν την γνώμη του. Εκείνος τον είδε και κατέληξε στο συμπέρασμα πως τα οράματα προέρχονται από τον Θεό.
– Αφού ο Δήμος είναι άνθρωπος ευλαβής και ευχαριστείται στα κομποσχοίνια και στους σταυρούς, ο εμφανιζόμενος ανήκει στον Θεό.
Και ο Δήμος υπερηφανευόταν τώρα περισσότερο, γιατί και ένας δεσπότης επικύρωσε την εγκυρότητα των οραμάτων του. Αργότερα μάλιστα παρουσίασε ογκώδες βιβλίο γεμάτο υπερφυσικά μυστήρια. Αποκαλύψεις, προφητείες για το μέλλον, πόλεμοι, ερχομός του Μ. Κωνσταντίνου, σημεία και τέρατα… όλα ήταν συγκεντρωμένα εκεί.
– Μα δεν μπορεί να είναι του Θεού όλη αυτή η ιστορία! Εδώ υπάρχει σύγχυση και παραλήρημα. Τι περίεργα πράγματα είναι αυτά! έλεγαν μεταξύ τους οι πατέρες.
– Δεν ρωτάμε και τον γέροντα Δανιήλ τον Κατουνακιώτη; Αυτός θα λύσει το πρόβλημα.
Πήραν λοιπόν μαζί τους τα χειρόγραφα του Δήμου και ξεκίνησαν.
Ο γέρων Δανιήλ μόλις ανέβασε τις πρώτες σελίδες, διαπίστωσε την πραγματικότητα.
– Εδώ χορεύουν οι διαβόλοι, είπε.
Συνέταξε ένα σχετικό κείμενο, με αγιογραφικά και πατερικά χωρία και επιχειρήματα, και το έστειλε στο Βατοπέδι. Δεν υπήρχε πια η ελάχιστη αμφιβολία για την πλάνη. Όταν όμως πληροφορήθηκε ο Δήμος την απάντηση, έγινε έξαλλος. Αγριεμένος φώναζε:
– Ορέ, ορέ ντεσπότης τόπε, ορέ πριφτ!!!
Δηλαδή, αφού ένας δεσπότης, αφού τόσοι ιερείς παραδέχθηκαν ότι είναι από τον Θεό, πως τόλμησε αυτός να τα αρνηθεί;
Ο γέρων Δανιήλ δεν αρκέσθηκε στην διάγνωση μόνο, αλλά η αγάπη του τον οδήγησε σε προσευχή. Και το αποτέλεσμα ήταν να σταματήσουν οι αποκαλύψεις.
Αργότερα κατόρθωσαν οι πατέρες να φέρουν τον Δήμο στα Κατουνάκια. Ο γέρων Δανιήλ τον δέχθηκε με αγάπη. Όταν όμως άρχισε να του αποδεικνύει ότι ο δήθεν όσιος Ευδόκιμος, που έβλεπε, ήταν καμουφλαρισμένος διάβολος, δεν άντεξε στο φως της αληθείας. Πετάχτηκε ορθός και οργισμένος φώναζε:
– Ορέ, ορέ ντεσπότης τόπε, ορέ, ορέ πριφτ!
Ωστόσο αναγκάσθηκε από τα πράγματα να βρει τον σωστό δρόμο, γιατί ο διάβολος από τότε που αποκαλύφθηκε, δεν έκανε πλέον την εμφάνισή του. Οι πατέρες όλοι πείσθηκαν πλέον για την πλάνη και ο ίδιος ο Ροδοστόλου έστειλε συγχαρητήρια στον διακριτικό ησυχαστή για την επιτυχία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου