Π. ΔΙΑΘΗΚΗ - ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ - ΛΕΠΡΑ

 
Είδαμε να παρουσιάζονται διάφορες δικαιολογίες υπέρ της ''υποχρεωτικότητος'' με παραδείγματα εκ της Π. Διαθήκης. Καλόν θα είναι να θυμηθούμε ότι τότε η λέπρα θεωρείτο ''τιμωρία εκ Θεού'' και όχι μία απλή ''λοιμική ασθένεια''...... Εθεωρείτο ως μία ''εξωτερικευμένη ακαθαρσία'' που την προκαλούσε η αμαρτία, και δια τούτο η μετάβαση γινόταν σε ιερέα και όχι σε ιατρό......

Σύμφωνα με τη λαϊκή αντίληψη των Ιουδαίων, η αιτία προσβολής από τη «λέπρα» ήταν η ενοχή του ανθρώπου για κάποια μεγάλη αμαρτία του. Αυτή η αντίληψη προέκυψε από κάποιες περιπτώσεις ανθρώπων που ασθένησαν από λέπρα ευθύς αμέσως μετά τη διάπραξη κάποιας σκανδαλώδους αμαρτία τους.

MEΡΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

Για παράδειγμα, η Μαριάμ, η αδελφή του Μωυσή, αρρώστησε από λέπρα, επειδή μίλησε απρεπώς κατά του Μωυσή και του Θεού (Αρ 12:2-15), ο Γιεζί, ο δούλος του Ελισαίου, αρρώστησε από λέπρα, επειδή προσπάθησε να ξεγελάσει το δάσκαλό του (4 Βασ 5:20-27). Αυτό φαίνεται πολύ καθαρά στο εβραϊκό κείμενο, όπου η λέπρα δηλώνεται με τη λέξη «nega» που σημαίνει «πληγή, πλήγμα». Ήταν, λοιπόν, η λέπρα σημάδι κάποιας αμαρτωλής πράξης για τους Ισραηλίτες και αυτό φαίνεται και στις τελετές καθαρισμού, κατά τις οποίες προσφέρονταν δύο θυσίες, μία υπέρ αμαρτίας, για να καθαρισθεί ο θεραπευθής λεπρός από τις αμαρτίες του και μία θυσία ολοκαυτώσεως, για να αφιερωθεί ολόκληρος στο Θεό (Λευ 14:19-20). Η περίπτωση του Γιεζί βεβαιώνει αυτή τη πίστη. Η αμαρτία του Γιεζί συνίσταται στο ότι έλαβε τα χρήματα κρυφά από τον κύριό του, τον Ελισαίο, και τα έκρυψε με σκοπό να αγοράσει ελαιώνες και αμπελώνες και όσα χρειαζόταν για να φτιάξει τη ζωή του. Εξαιτίας αυτής της φιλάργυρης και ανέντιμης πράξης του τιμωρήθηκε με λέπρα αυτός και όλη η οικογένειά του (4. Βασ. 5:27).

Επίσης, από λέπρα ασθένησε και ο βασιλιάς των Ιουδαίων, ο Οζίας. Αυτός είχε αποκτήσει ισχυρή στρατιωτική δύναμη και εξουσία, με αποτέλεσμα να περηφανευθεί στην καρδιά του και να νομίζει ότι με την πολιτική του δύναμη μπορούσε να αναλάβει και το ιερατικό αξίωμα. Μία μέρα εισήλθε στο θυσιαστήριο του ναού με σκοπό να προσφέρει θυσία θυμιάματος, δηλαδή να προσφέρει μία υπηρεσία η οποία κατ’ εντολή του Θεού ενέπιπτε μόνο στις αρμοδιότητες των ιερέων. Αγνόησε τις υποδείξεις των ιερέων ότι αυτό που ήθελε να κάνει θεωρούνταν βέβηλο και οργίστηκε με αυτούς. Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανιστούν ξαφνικά επάνω του τα σημάδια της λέπρας, γεγονός που δηλώνει θαυματουργική επέμβαση του Θεού προς ένδειξη τιμωρίας για την αμαρτία του.