 |
| 1 Σεπτεμβρίου 2022, Καρσλρούη, Γερμανία: Συντονίστρια της κεντρικής επιτροπής του ΠΣΕ, Δρ Agnes Abuom (αριστερά) ηγείται μιας συνόδου διαλόγου με την Julia Rensberg (κέντρο), εκπρόσωπο της Εκκλησίας της Σουηδίας, που εκπροσωπεί το Συμβούλιο των Σάμι στην Εκκλησία της Σουηδίας και τον Σεβ. Bjorn Warde, εκπρόσωπος της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας του Τρινιντάντ και Τομπάγκο (δεξιά) κατά τη διάρκεια της πρώτης θεματικής ολομέλειας της 11ης Συνέλευσης του ΠΣΕ. Η 11η Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών πραγματοποιείται στην Καρλσρούη της Γερμανίας από τις 31 Αυγούστου έως τις 8 Σεπτεμβρίου, με θέμα «Η αγάπη του Χριστού κινεί τον κόσμο προς τη συμφιλίωση και την ενότητα». |
Του Μάρτιν Χέγκερ
Το 1998, η Ορθόδοξη Εκκλησία, ακολουθούμενη από πολλές εκκλησίες, ορίστε την 1. Σεπτεμβρίου ως ημέρα αφιερωμένη στη δημιουργία.
Με το σύμβολο του νερού, χωρίς το οποίο δεν θα υπήρχε ούτε σωματική ούτε πνευματική ζωή (π.χ. βάπτισμα) στη γη, η πρωινή προσευχή εισήγαγε τη σύναξη σε αυτό το θέμα με ζωηρό και προσευχητικό τρόπο. Στο επίκεντρο της λειτουργικής δράσης ήταν δοχεία με νερό από κάθε ήπειρο, μια «συγκέντρωση των υδάτων» που αντικατοπτρίζει την πράξη της δημιουργίας στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης (εδ. 9).
Καθώς τα νερά αναμειγνύονταν, η συνέλευση επιβεβαίωσε τόσο την εξάρτησή μας από τη δημιουργία όσο και την ένωσή μας με τον αναστημένο Χριστό μέσω του βαπτίσματος. Μέσω αυτού, στον οποίο κατοικεί όλη η πληρότητα, ο Θεός έχει συμφιλιώσει τα πάντα στη γη και στον ουρανό, όπως δηλώνει η ανάγνωση της Αγίας Γραφής για την ημέρα από το εδάφιο Κολοσσαείς 1:9
«Ο Πράσινος Πατριάρχης
Ζητεί μια ριζική αλλαγή, αρνούμενος να περιορίσουμε την πνευματική μας ζωή στα προσωπικά μας συμφέροντα και αμφισβητώντας τις καταναλωτικές μας συνήθειες σε σχέση με τους πόρους της δημιουργίας.
Η χριστιανική ενότητα απαιτεί κοινή οικολογική δράση.
Βαρθολομαίος, Μητροπολίτης Εμμανουήλ Χαλκηδόνας (και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως) είναι πεπεισμένος ότι η αναζήτηση της χριστιανικής ενότητας πρέπει να οδηγήσει και σε μεταστροφή ως προς τη δημιουργία. Είμαστε οικονόμοι όχι μόνο της Εκκλησίας αλλά και της Δημιουργίας.
Πέρυσι, μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο και τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι Τζάστιν Γουέλμπι, ο Βαρθολομαίος υπέγραψε κοινή δήλωση καλώντας τις εκκλησίες να συμφιλιωθούν και να δεσμευτούν από κοινού να είναι καλοί διαχειριστές της δημιουργίας. «Αν δεν γίνουμε πιο νηφάλιοι τώρα, θα πληρώσουμε τρομερές συνέπειες. Η τρέχουσα κατάσταση απαιτεί κοινή δράση. Η οικολογία είναι συνέπεια της πίστης μας στον Χριστό», λέει ο Επίσκοπος Εμανουήλ.
Στην αναφορά του ο Ορθόδοξος θεολόγος Ioan Sauca, εκτελών χρέη Γενικού Γραμματέα του ΠΣΕ, συμμερίστηκε επίσης την πεποίθησή του ότι το κλίμα και τα οικολογικά ζητήματα είναι θεολογικό ζήτημα. Με την ενανθρώπησή του, ο Χριστός έχει πράγματι αναλάβει τα πάντα. Ο σκοπός του Θεού εν Χριστώ περιλαμβάνει επίσης τη συμφιλίωση και τη θεραπεία της δημιουργίας. «Δεν θα μασάω τα λόγια μου: ο πλανήτης μας θα είναι ακατοίκητος σε 50 χρόνια αν δεν αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας.
Η φωνή της νιότης
Η συνέλευση έδωσε το λόγο σε νέους από βορρά προς νότο, από την ανατολή έως τη δύση. Τζούλια Ρένσμπεργκ, ένας εκπρόσωπος από την Εκκλησία της Σουηδίας, προέρχεται από τους Σάμι στη βόρεια Σκανδιναβία. Οι ιθαγενείς της Αρκτικής βλέπουν την υπερθέρμανση του πλανήτη πολύ περισσότερο από ό,τι αλλού. Η κλιματική δικαιοσύνη και ο σεβασμός για τους αυτόχθονες πληθυσμούς συνδέονται στενά. Για αυτήν, η συμφιλίωση ξεκινά με το να λέει την αλήθεια. Πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια για τον αποικισμό των αυτόχθονων πληθυσμών. Ο Χριστός αγαπά όλη τη δημιουργία και θέλει να τη θεραπεύσει μέσω της πρακτικής μας της αλήθειας.
Bjorn Warde, ένας εκπρόσωπος της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο, λατρεύει την Καραϊβική, ένα όμορφο μέρος που θέλει να φροντίσει, αλλά το οποίο υφίσταται σοβαρή περιβαλλοντική υποβάθμιση. Είναι το αποτέλεσμα των αλόγιστων πράξεών μας. «Ξέρουμε ότι δεν ήμασταν καλοί διαχειριστές της δημιουργίας. Η συνεργασία μεταξύ των εκκλησιών είναι απαραίτητη και η φωνή των νέων δεν ακούγεται αρκετά».
«Είναι πολύ σημαντικό για μένα να ευαισθητοποιήσω για την κλιματική αλλαγή», είπε Subin Tamang, ένας 25χρονος Νεπάλ. «Βλέπω τις επιπτώσεις στη χώρα μου όπου οι αγρότες δεν μπορούν να θερίσουν σιτάρι και ρύζι λόγω ξηρασίας.
Μαζί με άλλους 25 νέους κάτω των 30 ετών, συμμετείχε στην «Ομάδα Κλίματος» κατά τη Συνέλευση Νέων που προηγήθηκε της Γενικής Συνέλευσης. «Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ότι άκουσα από ανθρώπους στα Φίτζι, τις Φιλιππίνες και την περιοχή του Ειρηνικού. Τα υψηλά επίπεδα των ωκεανών τους έχουν ήδη επηρεάσει, και αυτό είναι μια προσμονή για το τι θα συμβεί σε εμάς. Φοβάμαι ότι τα νησιά της Καραϊβικής θα εξαφανιστούν», είπε Tia Phillip, προσθέτοντας: «Σε 50 χρόνια, αυτή είναι μια ζωή για μένα και τα ανίψια μου».
Στο Νεπάλ, ο Tamang ηγείται μιας ομάδας νέων βαπτιστικών εκκλησιών για την κλιματική αλλαγή. Δεσμεύεται να διασφαλίσει ότι οι εκκλησίες έχουν να παίξουν ρόλο βοηθώντας τις κοινότητες να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή.
Carbon συνομιλίες
Στο μεγάλο περίπτερο της Προτεσταντικής Εκκλησίας της Ελβετίας, ένα «Brunnen» (το όνομα των εργαστηρίων κατά τη διάρκεια της συνέλευσης) παρουσιάζει τις «Carbon Conversations», ένα έργο ευαισθητοποίησης για τη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα, που υποστηρίζεται από την Ελβετική Προτεσταντική Υπηρεσία Βοήθειας και το Ταμείο Καθολικής Σαρακοστής. https://voir-et-agir.ch/pour-les-paroisses/conversations-carbone/ Η μέθοδος προέρχεται από την Αγγλία και έχει γίνει δημοφιλής σε εκκλησίες καθώς και σε κοσμικούς οργανισμούς
Βασίζεται στην παρατήρηση ότι η γνώση των γεγονότων δεν αρκεί για να αλλάξει τις συνήθειες κάποιου στο φαγητό, την κατανάλωση ή την κινητικότητα. Πρέπει να συναντηθείτε για να το συζητήσετε. Ομάδες 8 έως 10 ατόμων συναντώνται τέσσερις φορές για δύο ώρες με δύο συντονιστές.
Αυτή η μέθοδος επιτρέπει τη συζήτηση χωρίς σύγκρουση ή ενοχές. Σε μια ανάλυση, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης διαπίστωσε ότι τα άτομα που συμμετείχαν μείωσαν σημαντικά το αποτύπωμά τους
Τα μοναστήρια ως πρότυπα ολοκληρωμένης οικολογίας.
Μια συνέλευση σάς επιτρέπει να συναντήσετε αμέτρητα άτομα, γνωστά ή άγνωστα, κοντά ή μακριά. Είχα τη χαρά να γνωρίσω έναν πολύχρονο φίλο, Αδελφή Anne-Emmanuelle, προϊστάμενος της κοινότητας Grandchamp. Μοιράστηκε μαζί μου τι συμβαίνει εκεί από άποψη οικολογίας. Εμπνευσμένη από το έργο της καθολικής θεολόγου Έλενας Λασίδα, αυτή και οι αδερφές της πιστεύουν ότι τα μοναστήρια, στον τρόπο ζωής τους, μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο ολοκληρωμένης οικολογίας, πηγή έμπνευσης για όλους.
Για αυτήν, η σχέση μεταξύ οικολογίας και μοναστικής ζωής δεν βρίσκεται πρωτίστως στο επίπεδο των «οργανικών» πρακτικών. είναι στο επίπεδο των τεσσάρων σχέσεων: με τον Θεό, με τον εαυτό του, με τους άλλους, με τη φύση.
Η S. Emmanuelle αναφέρεται επίσης στη διδασκαλία του Πάπα Φραγκίσκου στο «Laudato si» την οποία συνοψίζει ως εξής: όλα συνδέονται, όλα είναι δώρο, όλα είναι εύθραυστα. Η μοναστική ζωή, στη βαθύτερη πρόθεσή της, είναι παράγοντας ενοποίησης του ανθρώπου και των ανθρώπων μεταξύ τους, ενώ στον σημερινό κόσμο όλα είναι κατακερματισμένα. Υπό αυτή την έννοια, ένα μοναστήρι είναι ένας παραδειγματικός τόπος ολοκληρωμένης οικολογίας, ένας τόπος όπου μπορεί να ενσαρκωθεί πλήρως. Τα μοναστήρια είναι αληθινά οικοσυστήματα.
Ένα δέντρο, μια βόλτα και μια προσευχή
Στο τέλος της ολομέλειας για την αγάπη του Θεού στη δημιουργία, παρουσιάζεται ένας κέδρος από Agnes Abuom, Πρόεδρος του ΠΣΕ, προς Φρανκ Μεντρούπ, ο Δήμαρχος της Καρλσρούης. Θα φυτευτεί στον «Κήπο των Θρησκειών», που δημιουργήθηκε πριν από λίγα χρόνια για να σηματοδοτήσει τα 300 χρόνια της πόλης. Ένας άλλος κέδρος τόσο παλιός όσο η πόλη είναι ήδη εκεί. Αυτό το δέντρο έχει αυτό το μήνυμα: «Δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς εμένα»!
Μετά από αυτή την εκδήλωση, η ομάδα νέων για το κλίμα διοργάνωσε μια συμβολική πορεία κατά μήκος του εκθεσιακού χώρου σκηνής, με κάλεσμα για αλληλεγγύη και δράση για τον τρόπο ζωής μας: «Η δημιουργία μας δεν πωλείται. Είναι καιρός να μιλάμε λιγότερο και να ενεργούμε περισσότερο», κατέληξε ο Ινδός ομιλητής.
Στο τέλος αυτής της πλούσιας ημέρας, οι συμμετέχοντες στον Ορθόδοξο Εσπερινό για την Ημέρα της Δημιουργίας είπαν αυτή την προσευχή, με την οποία ολοκληρώνω αυτό το δεύτερο άρθρο:
«Προστατέψτε το περιβάλλον, εσείς που μας αγαπάτε, γιατί χάρη σε αυτό ζούμε, ζωοποιούμαστε και υπάρχουμε, εμείς που κατοικούμε στη γη σύμφωνα με τη θέλησή σας, για να προφυλαχθούμε από την καταστροφή και τον αφανισμό!
Περικύκλωσε ολόκληρη τη δημιουργία, Χριστέ Σωτήρα, με τη δύναμη της αγάπης σου για την ανθρωπότητα και σώσε τη γη που κατοικούμε από την επικείμενη καταστροφή, γιατί σε σένα εμείς, οι υπηρέτες σου, έχουμε εναποθέσει την ελπίδα μας!».
Συγγραφέας: Martin Hoegger
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου