Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2022

Ποιος εμπνεύστηκε, ποιος προώθησε και ποιος χρηματοδοτεί το “Drag Queen Story Hour”

 

Το “Drag Queen Story Hour”— όπου «καλλιτέχνες drag» διαβάζουν βιβλία σε παιδιά σε βιβλιοθήκες, σχολεία και βιβλιοπωλεία— ήρθε από την Αμερική, όπου σύντομα έγινε πολιτιστικό σημείο ανάφλεξης. 

Η Δεξιά κατήγγελλε αυτές τις παραστάσεις ως σεξουαλικές παραβάσεις κατά των παιδιών, ενώ η Αριστερά τις υπερασπίστηκε ως έκφραση LGBTQ υπερηφάνειας. Δεν άργησαν να έρθουν και οι συγκρούσεις: μαχητικές δεξιές ομάδες όπως οι Proud Boys και οι Three Percenters έχουν οργανώσει διαμαρτυρίες ενάντια σε τέτοιες εκδηλώσεις, ενώ οι antifa έσπευσαν να παρουσιαστούν ως δύναμη προστασίας των drag queens (κάποιες φορές οπλισμένοι, όπως στην κάτω φώτο).

Το Drag Queen Story Hour παρουσιάζεται ως εκδήλωση «φιλική προς την οικογένεια» (family-friendly) για την προώθηση «της ανάγνωσης, της ανοχής και της ένταξης». «Σε χώρους σαν αυτόν», γράφει ένας ιστότοπος που προωθεί τέτοιες εκδηλώσεις, «τα παιδιά μπορούν να δουν ανθρώπους που αψηφούν τους αυστηρούς περιορισμούς του φύλου και να φανταστούν έναν κόσμο όπου ο καθένας μπορεί να είναι ο αυθεντικός εαυτός του». Αλλά πολλοί γονείς, ακόμα κι αν διστάζουν να το πουν δημόσια, έχουν μια ενστικτώδη δυσπιστία για ενήλικες άνδρες με γυναικεία ρούχα που χορεύουν και εξερευνούν σεξουαλικά θέματα με τα παιδιά τους.

Ένα άτομο που εμφανίζεται ως drag queen μπορεί να φαίνεται ως μια κωμική φιγούρα, αλλά μεταφέρει ένα εντελώς σοβαρό μήνυμα: την αποδόμηση του φύλου, την ανασυγκρότηση της παιδικής σεξουαλικότητας και την ανατροπή της οικογενειακής ζωής της μεσαίας τάξης. Η ιδεολογία που οδηγεί αυτό το κίνημα γεννήθηκε στα μπουντρούμια του σεξ (sex dungeons) του Σαν Φρανσίσκο και επωάστηκε στην ακαδημία. Τώρα μεταδίδεται, με επίσημη κρατική υποστήριξη, σε διάφορες δημόσιες βιβλιοθήκες και σχολεία στις Ηνωμένες Πολιτείες. 

         

Ανασκάπτοντας τις απαρχές αυτής της ιδεολογίας, βλέπουμε την «queer θεωρία», να γεννιέται στον  ακαδημαϊκό χώρο το 1984 με τη δημοσίευση του δοκιμίου της Gayle S. Rubin «Thinking Sex: Notes for a Radical Theory of the Politics of Sexuality». Ξεκινώντας από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Ρούμπιν (φώτο), μια εβραϊκής καταγωγής λεσβία συγγραφέας και ακτιβίστρια, είχε βυθιστεί στις υποκουλτούρες του σαδομαζοχισμού, των δερμάτινων, του bondage και των οργίων στο Σαν Φρανσίσκο μέσα από BDSM (bondage, domination, sadomasochism) clubs, λογοτεχνικά clubs και συγκεντρώσεις πνευματιστών της Νέας Εποχής. Ακολουθώντας το έργο του Γάλλου θεωρητικού Michel Foucault, η Rubin, στο «Thinking Sex», προσπάθησε να συμφιλιώσει τις εμπειρίες της στον σεξουαλικό υπόκοσμο με τις ευρύτερες δυνάμεις της αμερικανικής κοινωνίας και να αποκαλύψει τη «δυναμική εξουσίας που διαμόρφωσε και κατέστειλε την ανθρώπινη σεξουαλική εμπειρία».

        

Καθώς το πρότζεκτ των queer θεωρητικών περιστρεφόταν γύρω από φαντασιώσεις αιμομιξίας και κτηνοβασίας, τα πιο επιχειρηματικά μυαλά ανάμεσά τους επέλεξαν μια διαφορετική τακτική: χρησιμοποιώντας την εμπορευματοποίηση του drag και την θετική στάση του (δυτικού) κόσμου ως προς το κίνημα για τα «δικαιώματα» των ομοφυλόφιλων και των λεσβιών ως μέσο μεταμόρφωσης των παραστάσεων drag σε εκδηλώσεις «φιλικές προς την οικογένεια» που θα μπορούσαν να μεταδώσουν μια απλοποιημένη εκδοχή της queer θεωρίας στα παιδιά. Η φιγούρα-κλειδί σε αυτή τη μετάβαση ήταν ένας "genderqueer" καθηγητής κολεγίου και drag queen ονόματι Harris Kornstein -σκηνικό όνομα Lil Miss Hot Mess- που φιλοξένησε μερικές από τις πρωτότυπες αναγνώσεις σε δημόσιες βιβλιοθήκες και έγραψε το παιδικό βιβλίο The Hips on the Drag Queen Go Swish , Swish, Swish. Ο Kornstein (φώτο) συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο του "Drag Queen Story Hour", του μη κερδοσκοπικού οργανισμού που ιδρύθηκε από τη Michelle Tea το 2015 για να προωθήσει παραστάσεις "φιλικές προς την οικογένεια" drag και έκτοτε έχει επεκταθεί σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες με εκατοντάδες παραστάσεις.

                     

Το “Drag Queen Story Time” σαν «ιδέα» δημιουργήθηκε από την Αμερικανίδα αυτοπροσδιοριζόμενη ως “queer”, συγγραφέα και ‘ακτιβίστρια’ Michelle Tea (Tomasik) (φώτο) και την “RADAR Productions” του Σαν Φρανσίσκο. Η RADAR productions είναι μια εταιρεία παραγωγής της περιοχής Bay του Σαν Φρανσίσκο, όπου η αποστολή της, προσδιορίζεται, σύμφωνα με δήλωσή της, ως εξής: «Η RADAR είναι ένας οργανισμός queer λογοτεχνικών τεχνών της Bay Area που δημιουργεί και υποστηρίζει μια κοινότητα queer καλλιτεχνών μέσω της ανάθεσης, ανάπτυξης και παρουσίασης πρωτοποριακού λογοτεχνικού έργου».

Η Michelle Tea γεννήθηκε ως Michelle Tomasik, το 1971 στην Μασαχουσέτη και ζει στο Λος Άντζελες. Το 2013 έκανε πολιτικό γάμο με την Dashiell Lippman. Το 2015 ήρθε στον κόσμο το παιδί «τους». Χώρισαν το 2020. [Υπάρχουν αναφορές στο διαδίκτυο ότι η Tea είναι εβραϊκής καταγωγής, αλλά αυτό δεν προκύπτει από πουθενά, ούτε η ίδια το ισχυρίστηκε ποτέ. Εβραϊκής καταγωγής είναι η Lippman, όπως η ίδια η Tea είχε αποκαλύψει]

                                 

Η RADAR Productions χρηματοδοτείται από διάφορους οργανισμούς, όπως το Συμβούλιο Τεχνών της Καλιφόρνια (California Arts Council), οι Δημόσιες Βιβλιοθήκες του Σαν Φρανσίσκο (San Francisco Public Libraries), το Ίδρυμα Horizons (‘Horizons Foundation’) και ιδιαίτερα το Ίδρυμα Walter and Elise Haas και το Ίδρυμα Zellerbach.

Το Ίδρυμα Walter and Elise Haas είναι μια «φιλανθρωπική» οργάνωση στην Bay Area του που ιδρύθηκε από τον Walter Haas. Ο Walter Haas είναι γιος Εβραίων Βαυαρών μεταναστών, ο οποίος παντρεύτηκε την Elise Stern, κόρη και ανιψιά των ιδρυτών της Levi Strauss Jeans. Ο Haas είναι περισσότερο γνωστός ως Πρόεδρος της Levi Strauss από το 1928-1955 και σε αυτόν πιστώνεται η διάσωση και η ανάπτυξη της επωνυμίας. Το Ίδρυμα Walter and Elise Haas εστιάζει την ενέργεια και το κεφάλαιό του σε 5 τομείς, σύμφωνα με τον ιστότοπό του, Τέχνες, Οικονομική Ασφάλεια, Εκπαίδευση, Ιουδαϊκή ζωή (Jewish Life) και Ασφάλεια Διαδικτύου. Ο ιστότοπος περιέχει ευδιάκριτα άρθρα όπως «Πώς πρέπει να είναι ο κόσμος: Εβραίοι, Κοινωνική Δικαιοσύνη και GLIDE» του ραβίνου Michael Lezak. (GLIDE είναι η ονομασία μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης με έδρα το Σαν Φρανσίσκο που αγωνίζεται για “social justice”).

                                               

Το Ίδρυμα Zellerbach Family είναι ο άλλος φιλανθρωπικός οργανισμός της Bay Area που χρηματοδοτεί την RADAR Productions και το Drag Queen Story Hour. Οι Ζέλερμπαχ είναι μια πλούσια οικογένεια Εβραίων μεταναστών, γνωστοί για την κατοχή ενός τεράστιου ομίλου χαρτοπολτού και τεράστιων εκμεταλλεύσεων ξυλείας και γης στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό (στην φώτο: ο Anthony Zellerbach ο ονομαζόμενος "Jewish Paper king of the American wild west").

Τους αποδίδεται η επινόηση της διπλωμένης χαρτοπετσέτας και του φακέλου με παράθυρο και αποτέλεσαν αντικείμενο αντιμονοπωλιακής έρευνας το 1958 από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Η εταιρεία Zellerbach ωφελήθηκε πολύ κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι ευρωπαϊκές εταιρείες χαρτιού δεν μπορούσαν να εξάγουν προϊόντα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα τεράστιο μέρος του λειτουργικού προϋπολογισμού του The Zellerbach Family Foundations αφιερώνεται επίσης στην ενθάρρυνση της μαζικής μετανάστευσης και της επανεγκατάστασης προσφύγων.

Το ίδρυμα Zellerbach έχει δωρίσει πάνω από 46 εκατομμύρια δολάρια μέχρι σήμερα και είναι αφιερωμένο στην «οικοδόμηση ζωντανών κοινοτήτων» υποστηρίζοντας ΜΚΟ προσφύγων, όπως το The Tahirih Justice Centre, που «βοήθησε πάνω από 25.000 θαρραλέους ανθρώπους να ξεφύγουν από τη βία από το 1997». 

Σκηνές από εκδηλώσεις drag που έγιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μπαρ, κλαμπ και υπαίθρια φεστιβάλ είναι σοκαριστικές: στο Μαϊάμι, ένας άνδρας με τεράστιο ψεύτικο στήθος και χαρτονομίσματα χωμένα στο στρινγκ του πιάνει το χέρι ενός προσχολικού- κοριτσιού και το περιφέρει μπροστά στο πλήθος. Στην Ουάσιγκτον, μια drag queen φορώντας δερμάτινα και αλυσίδες διδάσκει σε ένα μικρό παιδί πώς να χορεύει για φιλοδωρήματα. Στο Ντάλας, ογκώδεις ανδρικές φιγούρες με αλειμμένο μακιγιάζ στα πρόσωπά τους γδύνονται και φορούν εσώρουχα, προσομοιώνουν έναν γυναικείο οργασμό και εκτελούν lap χορούς μπροστά σε ένα κοινό ενηλίκων και παιδιών. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων έχουν επίσης ανακοινώσει καταχρήσεις: «Σύμβουλος γυμνασίου στο Tucson πίσω από το Teen Drag Show συνελήφθη για σχέση με ανήλικο». «Η Δημόσια Βιβλιοθήκη του Χιούστον δέχεται αποδεδειγμένους σεξουαλικούς δράστες που διαβάζουν στα παιδιά στο Drag Queen Storytime»; «Drag Queen κατηγορείται για 25 κατηγορίες κακουργημάτων κατοχή υλικού σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών» «Αναγνώστρια του Drag Queen Story Hour στο Χιούστον αποκαλύφθηκε ότι έχει καταδικαστεί ως σεξουαλικός δράστης παιδιών» «Συνελήφθη ακτιβιστής του Drag Queen Story Hour για παιδική πορνογραφία, που εξακολουθεί να ζει με τα υιοθετημένα παιδιά του».

ΚΟ / πηγές: εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ  

at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πέθανε ο πρώην πάπας Βενέδικτος

Πέθανε ο πρώην πάπας ΒενέδικτοςΈφυγε από τη ζωή ο πρώην πάπας Βενέδικτος σε ηλικία 95 ετών, όπως ανακοίνωσε το Βατικανό. Ο Βενέδικτος λάμβανε ιατρική φροντίδα σε ένα πρώην μοναστήρι στο Βατικανό όπου ζούσε από το 2013, όταν έγινε ο πρώτος πάπας σε περίπου 600 χρόνια που παραιτήθηκε.Ο πάπας Φραγκίσκος αποκάλυψε για πρώτη φορά ότι η υγεία του Βενέδικτου επιδεινώθηκε σοβαρά την Τετάρτη, λέγοντας ότι ο προκάτοχός του ήταν «πολύ άρρωστος».





Με πληροφορίες από REUTERS
at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2022

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ (IΓ΄)



(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)




 ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ


























 

at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2022

ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΑΙΓΙΝΗΣ (17ον)




ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ


















 

at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2022

Στο Άγιον Όρος ο ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας

dendias oros 1

Με μικρή καθυστέρηση λόγω της επεισοδιακής προσγείωσης του ελικοπτέρου που τον μετέφερε, το οποίο και εξαιτίας της ομίχλης αναγκάστηκε να αλλάξει ελικοδρόμιο, ξεκίνησε η διήμερη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στο Άγιον Όρος.

Η παρουσία μου ανάμεσά σας μου δίνει τη δυνατότητα να ενστερνιστώ τα θέματα που σας απασχολούν, σ΄αυτήν την εξαίσια χερσόνησο που λέγεται Άγιον Όρος, είπε ο κ. Δένδιας, κατά την αντιφώνησή του στο Ναό του Πρωτάτου, όπου του επιφυλάχθηκε θερμή υποδοχή από τα μέλη της Ιεράς Κοινότητας και τον προσφώνησε ο πρωτοεπιστάτης γέρων Χριστοφόρος Ιβηρίτης.

Συνοδευόμενος από τον Πολιτικό Διοικητή του Αγίου Όρους, Αθανάσιο Μαρτίνος, τον αναπληρωτή Διοικητή, Αρίστο Κασμίρογλου και σύσσωμη την Ιερά Κοινότητα ο κ. Δένδιας παρέστη στη Δοξολογία που τελέστηκε στον Ναό του Πρωτάτου, ενώ στη συνέχεια θα πάρει μέρος στην έκτακτη συνεδρία της Ιεράς Κοινότητας.

Το απόγευμα θα επισκεφτεί την Ιερά Μονή Παντοκράτορος και την Ξενοφώντος, όπου και θα διανυκτερεύσει, ενώ αύριο ο υπουργός Εξωτερικών θα επισκεφτεί διαδοχικά της Μονές Διονυσίου και Δοχειαρίου.

Σημειώνεται ότι είναι η πρώτη επίσκεψη υπουργού Εξωτερικών τα τελευταία 11 χρόνια στο Άγιον Όρος, η εποπτεία του οποίου ανήκει στο ΥΠΕΞ.

dendias oros 2

dendias oros 3

dendias oros 3

at 1 σχόλιο:

ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 11ο)

 Ἁγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς

11. Η ανάπτυξη της καρδιάς

Αισθητικό συναίσθημα. Η σχέση του Χριστιανισμού με την αισθητική.
Η σύνδεση ομορφιάς και ηθικής.

Ας στραφούμε τώρα στο ζήτημα της ανάπτυξης της καρδιάς στον άνθρωπο.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, από την καρδιά κατανοούμε την ικανότητά μας να νιώθουμε ευχάριστα και δυσάρεστα. Αυτές οι αισθήσεις είναι διαφόρων ειδών, από τις κατώτερες, οργανικές (για παράδειγμα, γλυκύτητα, πικρότητα, τραχύτητα κ.λπ.), μέχρι τα υψηλότερα (για παράδειγμα, αισθητικά αισθήματα, ηθικά, θρησκευτικά κ.λπ.), και αυτά τα ανώτερα αισθήματα ονομάζονται επίσης συναισθήματα. Η εκπαίδευση της ανθρώπινης καρδιάς συνίσταται ακριβώς στην ανάπτυξη αυτών των συναισθημάτων σε αυτήν. Ας σταθούμε σε ένα από αυτά τα συναισθήματα -το αισθητικό συναίσθημα.

Αισθητικό συναίσθημα ονομάζεται η αίσθηση του ωραίου -η ικανότητα ενός ανθρώπου να βλέπει και να κατανοεί, να ενθουσιάζεται και να θαυμάζει κάθε ομορφιά, οτιδήποτε ωραίο, όπου και σε όποια μορφή παρουσιάζεται. Ένας τέτοιος θαυμασμός για την ομορφιά μπορεί είτε να φτάσει σε μια θυελλώδη, φλογερή έκσταση (για παράδειγμα, η ποιητική ωδή «Εσέ, Θεέ, δοξάζουμε»[1] στην εκκλησιαστική υμνωδία), είτε να μετατραπεί σε ένα ήσυχο, ήρεμο, βαθύ συναίσθημα (για παράδειγμα, μια ελεγεία ή το ποιητικό ειδύλλιο «Φως ιλαρόν» στην Ακολουθία). Έτσι, το αισθητικό συναίσθημα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιδέα του ωραίου, με την ιδέα της ομορφιάς, αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι: τι είναι ομορφιά;

Αυτή η ερώτηση μπορεί να απαντηθεί με διάφορους τρόπους. Η καλύτερη απάντηση πρέπει να αναγνωριστεί ότι είναι η εξής: η ομορφιά είναι μια πλήρης αντιστοιχία μεταξύ του περιεχομένου και της μορφής μιας δεδομένης ιδέας. Όσο πιο υπέροχο είναι το περιεχόμενο αυτής της ιδέας και όσο πιο καθαρή, πιο εμφανής και πιο τέλεια είναι η μορφή με την οποία μεταδίδεται αυτή η ιδέα, τόσο περισσότερη ομορφιά θα υπάρχει εδώ, τόσο πιο όμορφο θα είναι αυτό το φαινόμενο. Και, φυσικά, ο Χριστιανισμός βλέπει την ύψιστη ομορφιά στον Θεό, στον οποίο βρίσκεται η πληρότητα κάθε ομορφιάς και τελειότητας.

Το αισθητικό συναίσθημα είναι εγγενές σε κάθε άτομο έως ένα βαθμό, αλλά απέχει πολύ από το να αναπτύσσεται πάντα σωστά και πλήρως. Η σωστή ανάπτυξη και κατεύθυνσή του επιτυγχάνεται μέσω της ανακάλυψης της ικανότητας ενός ανθρώπου να αξιολογεί σωστά αυτό ή εκείνο το φαινόμενο ή ένα έργο τέχνης. Ένας αισθητικά μορφωμένος άνθρωπος θα μπορεί να βρει χαρακτηριστικά τελειότητας και ομορφιάς σε μια καλή εικόνα, μια μουσική σύνθεση ή ένα λογοτεχνικό έργο. Ο ίδιος θα καταλάβει και θα εκτιμήσει και θα μπορέσει να εξηγήσει σε άλλον, τι ακριβώς είναι όμορφο σε αυτό το έργο τέχνης, ποιο είναι το περιεχόμενό του και με ποια μορφή μεταδίδεται εδώ.

Ο Χριστιανισμός ξέρει να εκτιμά και να αγαπά την ομορφιά. Και βλέπουμε την ομορφιά στον Χριστιανισμό παντού: και στην οικοδόμηση των ναών και στην Λατρεία και στην εκκλησιαστική μουσική και στην εικονογραφία. Ταυτόχρονα, είναι αξιοσημείωτο ότι η ομορφιά στη φύση αγαπήθηκε και εκτιμήθηκε από τους πιο αυστηρούς ασκητές μας, που εγκατέλειψαν εντελώς τον κόσμο. Έτσι ήταν στην αρχαιότητα (Μέγας Βασίλειος και άλλοι άγιοι Πατέρες), έτσι ήταν και στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Όλα τα καλύτερα ρωσικά Μοναστήρια ιδρύθηκαν σε περιοχές που διακρίνονται για την ομορφιά τους, η οποία προσέλκυσε τους ιερούς ιδρυτές και ασκητές αυτών των Μοναστηριών σε εκείνα τα μέρη και ευχαρίστησε όλους τους προσκυνητές και τους επισκέπτες χωρίς εξαίρεση[2].

Έτσι εκδηλώνεται το λαμπρό πνεύμα του Χριστιανισμού στη σχέση του με κάθε τι πραγματικά όμορφο. Στο ίδιο το Ευαγγέλιο, βλέπουμε πώς ο Σωτήρας Χριστός αντιμετωπίζει με αγάπη και προσοχή το κρίνο του αγρού, τα πουλιά του ουρανού, τη συκιά και το αμπέλι. Και ακόμη και στην προχριστιανική αρχαιότητα, ο άγιος προφητάναξ Δαβίδ, αναλογιζόμενος την ομορφιά και το μεγαλείο της δημιουργίας του Θεού, αναφώνησε: «Εσύ δημιούργησες όλη τη σοφία, δόξα σε Σένα, Κύριε, που δημιούργησες τα πάντα»[3].  Και σε άλλους Ψαλμούς, αναφερόμενος στη φύση, σαν σε κάτι το ζωντανό και συνειδητό, είπε: «Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον[4]… αἰνεῖτε αὐτὸν ἥλιος καὶ σελήνη, αἰνεῖτε αὐτὸν πάντα τὰ ἄστρα καὶ τὸ φῶς[5]».

Αλλά, φυσικά, ο Χριστιανισμός μπορεί να αναγνωρίσει ως αληθινά όμορφο μόνο αυτό που όχι μόνο ικανοποιεί τις αισθήσεις μας με την ομορφιά και τη χάρη της μορφής του, αλλά είναι επίσης ηθικά πολύτιμο και καλής ποιότητας. Η αληθινή ομορφιά πάντα εξυψώνει, εξευγενίζει, φωτίζει την ανθρώπινη ψυχή και θέτει μπροστά της τα ιδανικά της αλήθειας και της καλοσύνης. Και ο Χριστιανός ποτέ δεν θα αναγνωρίζει την ομορφιά μίας εικόνας ή ενός έργου τέχνης, το οποίο -ακόμη και άριστα εκτελεσμένο κι αν είναι- δεν καθαρίζει και δεν φωτίζει την ψυχή του ανθρώπου, αλλά την χυδαιοποιεί και την μολύνει…

(Συνεχίζεται)

[1] Πρόκειται για τον γνωστό αρχαίο ύμνο «Те Deum laudamus» που αποδίδεται στον Άγιο Αμβρόσιο Μεδιολάνων. Μπορείτε να τον ακούσετε εδώ σε παραδοσιακή ρωσική ερμηνεία από το περίφημο μοναστήρι του Βαλαάμ: https://www.youtube.com/watch?v=c2aCG3QqTY4

[2] Ας θυμηθεί κανείς και τα δικά μας Μοναστήρια στο Άγιον Όρος, στα Μετέωρα και σε άλλες περιοχές που διακρίνονται για την φυσική ομορφιά τους.

[3] Εδώ ο Άγιος Φιλάρετος αντιγράφει τους δύο τελευταίους στίχους από τον -βασισμένο στους Ψαλμούς του Δαβίδ- θρησκευτικό ύμνο «Благослови, душе моя» (Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον) του μεγάλου Ρώσου μουσικού Σεργίου Ραχμάνινοφ (+1943).

[4] Ψαλ. ρν΄ 6.

[5] Ψαλ. ρμη΄ 3.



ΠΗΓΗ


ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ



at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μητροπολίτης Φιλάρετος Νέας Υόρκης , Περί Πατριωτισμού και Πολέμου - Metropolitan Philaret of New York of Blessed Memory, On Patriotism and War

 

 

Metropolitan Philaret of New York of Blessed Memory, On Patriotism and War

Christian patriotism is, of course, alien to those extremes and errors into which "super-patriots" fall. A Christian patriot, while loving his nation, does not close his eyes to its inadequacies, but soberly looks at its properties and characteristics. He will never agree with those "patriots" who are inclined to elevate and justify everything native (even national vices and inadequacies). Such "patriots" do not realize that this is not patriotism at all, but puffed up national pride - that very sin against which C



hristianity struggles so strongly. No, a true patriot does not close his eyes to the sins and ills of his people; he sees them, grieves over them, struggles with them and repents before God and other peoples for himself and his nation. In addition, Christian patriotism is completely alien to hatred of other peoples. If I love my own people, then surely I must also love the Chinese, the Turks or any other people. Not to love them would be non-Christian. No, God grant them well-being and every success, for we are all people, children of one God.

War in itself is absolutely evil, an extremely sad phenomenon and deeply contrary to the very essence of Christianity. Words cannot express how joyous it would be if people ceased to war with one another and peace reigned on earth. Sad reality speaks quite otherwise, however. Only some dreamers far removed from reality and some narrowly one-sided sectarians can pretend that war can be omitted from real life.

It is quite correct to point out that war is a violation of the commandment, "Thou shalt not kill" (Ex. 20:15). No one will argue against that. Still, we see from the Holy Scriptures that in that very same Old Testament time when this commandment was given, the Israelite people fought on command from God, and defeated its enemies with God's help. Consequently, the meaning of the commandment, "Thou shalt not kill," does not refer unconditionally to every act of removing a person's life. This commandment forbids killing for revenge, in anger, by personal decision or act of will. When our Saviour explained the deep meaning of this commandment, He pointed out that it forbids not only actual killing, but also unchristian, vain anger.

In a conversation with Mohammedans, about war, St. Cyril, the Enlightener of the Slavs, said, "We meekly endure personal offenses; but as a society, we defend each other, laying down our lives for our neighbors, so that you having taken them captive, do not force them to deny their faith or perform acts against God." Finally, what Russian does not know the example of St. Sergius of Radonezh, who blessed Prince Dimitry Donskoy to go to war, prayed for the success of the Russian army, and commemorated those soldiers who died on the field of battle?

One can, of course, sin and sin greatly while participating in war. This happens when one participates in war with a feeling of personal hatred, vengeance, or vainglory and with proud personal aims. On the contrary, the less he thinks about himself, and the more he is ready to lay down his life for others, the closer the Christian soldier approaches the martyr's crown.

Μετάφραση google

Μητροπολίτης Φιλάρετος Νέας Υόρκης της Ευλογημένης Μνήμης, Περί Πατριωτισμού και Πολέμου

Ο χριστιανικός πατριωτισμός είναι, φυσικά, ξένος σε εκείνα τα άκρα και τα λάθη στα οποία πέφτουν οι "υπερπατριώτες". Χριστιανός πατριώτης, ενώ αγαπά το έθνος του, δεν κλείνει τα μάτια στις ανεπάρκειες του, αλλά κοιτάει νηφάλια τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του. Ποτέ δεν θα συμφωνήσει με εκείνους τους "πατριώτες" που τείνουν να εξυψώνουν και να δικαιολογούν κάθε τι ιθαγενή (ακόμα και εθνικά βίτσια και ανεπάρκειες). Τέτοιοι "πατριώτες" δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό δεν είναι καθόλου πατριωτισμός, αλλά φουσκώνει εθνική υπερηφάνεια - αυτή η ίδια η αμαρτία εναντίον της οποίας αγωνίζεται τόσο έντονα ο Χριστιανισμός. Όχι, ο αληθινός πατριώτης δεν κλείνει τα μάτια του στις αμαρτίες και τις κακές του λαού του· τις βλέπει, θρηνεί γι' αυτές, αγωνίζεται μαζί τους και μετανοεί ενώπιον του Θεού και άλλων λαών για τον εαυτό του και το έθνος του. Επιπλέον, ο χριστιανικός πατριωτισμός είναι εντελώς ξένος από το μίσος των άλλων λαών. Αν αγαπώ τους δικούς μου ανθρώπους, τότε σίγουρα πρέπει να αγαπώ και τους Κινέζους, τους Τούρκους ή οποιονδήποτε άλλο λαό. Το να μην τους αγαπάς θα ήταν μη χριστιανικό. Όχι, ο Θεός να τους δώσει ευημερία και κάθε επιτυχία, γιατί είμαστε όλοι άνθρωποι, παιδιά ενός Θεού.

Ο πόλεμος από μόνος του είναι απολύτως κακός, ένα εξαιρετικά θλιβερό φαινόμενο και βαθιά αντίθετο με την ίδια την ουσία του Χριστιανισμού. Οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν πόσο χαρά θα ήταν αν οι άνθρωποι σταματούσαν να πολεμούν μεταξύ τους και βασίλευε η ειρήνη στη γη. Η θλιβερή πραγματικότητα μιλάει εντελώς διαφορετικά, ωστόσο. Μόνο κάποιοι ονειροπόλοι μακριά από την πραγματικότητα και κάποιοι στενά μονόπλευροι σεχταριανοί μπορούν να προσποιηθούν ότι ο πόλεμος μπορεί να παραλειφθεί από την πραγματική ζωή.

Είναι απολύτως σωστό να επισημαίνουμε ότι ο πόλεμος είναι παραβίαση της εντολής, «Ου φονεύσεις» (Πρώην 20:15). Κανείς δεν θα διαφωνήσει εναντίον αυτού. Ακόμα, βλέπουμε από τις Αγίες Γραφές ότι την ίδια ακριβώς εποχή της Παλαιάς Διαθήκης όταν δόθηκε αυτή η εντολή, ο Ισραηλίτης πολέμησε κατόπιν εντολής του Θεού και νίκησε τους εχθρούς του με τη βοήθεια του Θεού. Κατά συνέπεια, το νόημα της εντολής, «Ου φονεύσεις», δεν αναφέρεται άνευ όρων σε κάθε πράξη αφαίρεσης της ζωής ενός ανθρώπου. Αυτή η εντολή απαγορεύει να σκοτώνεις για εκδίκηση, θυμό, με προσωπική απόφαση ή πράξη θέλησης. Όταν ο Σωτήρας μας εξήγησε το βαθύ νόημα αυτής της εντολής, επεσήμανε ότι απαγορεύει όχι μόνο την πραγματική δολοφονία, αλλά και τον αντιχριστιανικό, μάταιο θυμό.

Σε μια συνομιλία με τους Μωαμεθανούς, για τον πόλεμο, ο Άγιος Κύριλλος, ο Διαφωτιστής των Σλάβων, είπε: «Εμείς υπομένουμε τα προσωπικά αδικήματα· αλλά ως κοινωνία, υπερασπιζόμαστε ο ένας τον άλλον, δίνοντας τη ζωή μας για τους γείτονές μας, ώστε να τους έχετε αιχμαλωτίσει, μην τους αναγκάζεις να αρνηθούν την πίστη τους ή εκτελεί πράξεις εναντίον του Θεού." Τέλος, αυτό που Ρώσος δεν γνωρίζει το παράδειγμα του Αγίου Σέργιου του Ραντόνεζ, ο οποίος ευλόγησε τον πρίγκιπα Dimitry Donskoy να πάει στον πόλεμο, προσευχήθηκε για την επιτυχία του ρωσικού στρατού και μνημόνευσε εκείνους τους στρατιώτες που πέθαναν στο fie Ταυτότητα μάχης;

Μπορεί κανείς, φυσικά, να αμαρτήσει και να αμαρτήσει σε μεγάλο βαθμό ενώ συμμετέχει στον πόλεμο. Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος συμμετέχει στον πόλεμο με αίσθημα προσωπικού μίσους, εκδίκηση ή ματαιοδοξία και με υπερήφανους προσωπικούς στόχους. Αντιθέτως, όσο λιγότερο σκέφτεται τον εαυτό του, και όσο περισσότερο είναι έτοιμος να δώσει τη ζωή του για τους άλλους, τόσο πιο κοντά πλησιάζει ο χριστιανός στρατιώτης το στέμμα του μαρτυρίου.


ΠΗΓΗ


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ


at Δεν υπάρχουν σχόλια:

«βασιλεῖς Ἀράβων καὶ Σαβᾶ δῶρα προσάξουσι.» (Ψαλ. 71,10)

«Καὶ βασίλισσα Σαβὰ ἤκουσε τὸ ὄνομα Σαλωμὼν καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ ἦλθε πειράσαι αὐτὸν ἐν αἰνίγμασι·

καὶ ἦλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν δυνάμει βαρείᾳ σφόδρα, καὶ κάμηλοι αἴρουσαι ἡδύσματα καὶ χρυσὸν πολὺν σφόδρα καὶ λίθον τίμιον, καὶ εἰσῆλθε πρὸς Σαλωμὼν καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ πάντα ὅσα ἦν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς.

καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῇ Σαλωμὼν πάντας τοὺς λόγους αὐτῆς· οὐκ ἦν λόγος παρεωραμένος παρὰ τοῦ βασιλέως, ὃν οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῇ.

καὶ εἶδε βασίλισσα Σαβὰ πᾶσαν τὴν φρόνησιν Σαλωμὼν καὶ τὸν οἶκον, ὃν ᾠκοδόμησε,

 καὶ τὰ βρώματα Σαλωμὼν καὶ τὴν καθέδραν παίδων αὐτοῦ καὶ τὴν στάσιν λειτουργῶν αὐτοῦ καὶ τὸν ἱματισμὸν αὐτοῦ καὶ τοὺς οἰνοχόους αὐτοῦ, καὶ τὴν ὁλοκαύτωσιν αὐτοῦ, ἣν ἀνέφερεν ἐν οἴκῳ Κυρίου, καὶ ἐξ ἑαυτῆς ἐγένετο.

καὶ εἶπε πρὸς τὸν βασιλέα Σαλωμών· ἀληθινὸς ὁ λόγος, ὃν ἤκουσα ἐν τῇ γῇ μου περὶ τοῦ λόγου σου καὶ περὶ τῆς φρονήσεώς σου,

καὶ οὐκ ἐπίστευσα τοῖς λαλοῦσί μοι, ἕως ὅτου παρεγενόμην καὶ ἑωράκασιν οἱ ὀφθαλμοί μου, καὶ ἰδοὺ οὐκ εἰσὶ τὸ ἥμισυ καθὼς ἀπήγγειλάν μοι· προστέθεικας ἀγαθὰ πρὸς αὐτὰ ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἀκοήν, ἣν ἤκουσα ἐν τῇ γῇ μου·

μακάριαι αἱ γυναῖκές σου, μακάριοι οἱ παῖδές σου οὗτοι οἱ παρεστηκότες ἐνώπιόν σου διόλου, οἱ ἀκούοντες πᾶσαν τὴν φρόνησίν σου·»

(Γ Βασ. 10,2 - 8)

(Θ.Η.Ε. ΤΟΜ.10)


(Ευσέβιου, Ευαγ. Απόδειξις, Τομ. 5)




«βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινεῖ αὐτούς, ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶντος, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολομῶντος ὧδε».
(Λουκ. 11,31)
 
(Ευσεβίου, Ερμην. εις τους Ψαλμούς ΟΑ΄)

(Γεώργιου μοναχού, PG.110)


(Κεδρηνός, Σύνοψις ιστοριών, PG. 121)





ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ










Η ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ



















at Δεν υπάρχουν σχόλια: