Στο τρίτο βιβλίο των Σιβυλλικών Χρησμών, που είναι το αρχαιότερο της συλλογής (μέσον του 2ου αι. π.Χ.), η Σίβυλλα προφητεύει ότι ο Θεός θα στείλει από την Ανατολή ένα βασιλιά. Αυτός ο άρχοντας δε θα ενεργεί επί τη βάσει δικών του σχεδίων, αλλά θα υπακούει πιστά στα ευγενικά διδάγματα του μεγάλου Θεού, ο οποίος στο στ. 717 ονομάζεται αθάνατος βασιλιάς. Σε αυτή τη χρυσή εποχή μονάρχης θα είναι μόνο ο Θεός. Σύμφωνα με τον Collins, οι σιβυλλικοί χρησμοί αποτελούν κύρια πηγή για την ιδεολογία της αντιστάσεως κατά της Ρώμης σ ’ όλη την Εγγύς Ανατολή» (Αγουρίδη, Απόκρυφα ΙΙ, 384).

Κατά τον Σουητώνιο (Βεσπασ. 4, 5), η αναμονή της έλευσης του Μεσσία από την ανατολή, ήταν αυτή που συνετέλεσε στο να ανακηρυχθεί αυτοκράτορας ο Βεσπασιανός. 

''Percrebruerat Oriente toto uetus et constans opinio esse in fatis ut eo tempore Iudaea profecti rerum potirentur'' (4.5) 

(http://www.thelatinlibrary.com/suetonius/suet.vesp.html#4)

(Σε ολόκληρη την Ανατολή κυκλοφορούσε μια παλαιά και εδραιωμένη δοξασία, πως ήταν γραμμένο την εποχή εκείνη να κυβερνήσει τον κόσμο άνθρωπος από την Ιουδαία)

Επί τη βάσει ενός τέτοιου αμφίβολου χρησμού διασώθηκε από την αιχμαλωσία και το θάνατο ο Ιώσηπος, ο οποίος σημειώνει στην Ιστορία του Ιουδαϊκού Πολέμου:

 ''τὸ δ΄ ἐπᾶραν αὐτοὺς μάλιστα πρὸς τὸν πόλεμον ἦν χρησμὸς ἀμφίβολος ὁμοίως ἐν τοῖς ἱεροῖς εὑρημένος γράμμασιν ὡς κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἀπὸ τῆς χώρας αὐτῶν τις ἄρξει τῆς οἰκουμένης. τοῦθ’ οἱ μὲν ὡς οἰκεῖον ἐξέλαβον καὶ πολλοὶ τῶν σοφῶν ἐπλανήθησαν περὶ τὴν κρίσιν͵ ἐδήλου δ’ ἄρα τὴν Οὐεσπασιανοῦ τὸ λόγιον ἡγεμονίαν ἀποδειχθέντος ἐπὶ Ἰουδαίας αὐτοκράτορος. ἀλλὰ γὰρ οὐ δυνατὸν ἀνθρώποις τὸ χρεὼν διαφυγεῖν οὐδὲ προορωμένοις. οἱ δὲ καὶ τῶν σημείων ἃ μὲν ἔκριναν πρὸς ἡδονὴν ἃ δὲ ἐξουθένησαν͵ μέχρις οὗ τῇ τε ἁλώσει τῆς πατρίδος καὶ τῷ σφῶν αὐτῶν ὀλέθρῳ διηλέγχθησαν τὴν ἄνοιαν'' (Πολ. 6, 312-315).


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ





0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top