ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ☦

Β΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

<div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMH9DrpU8LLXH0ltvn3ynBKABlut-Xq_yx4_JtkcMZ410edIIdTR116CdewzPhXrEz5xBwSSnD3lF8iL23PRJ-JBViyZ-x98eDUiONv4pXcQVFB5-XsnlyuPGINLnqjVbNxhtHzH3cU8o/s940/panagia-parhgoritria-first.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; color: #da1700; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="529" data-original-width="940" height="309" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMH9DrpU8LLXH0ltvn3ynBKABlut-Xq_yx4_JtkcMZ410edIIdTR116CdewzPhXrEz5xBwSSnD3lF8iL23PRJ-JBViyZ-x98eDUiONv4pXcQVFB5-XsnlyuPGINLnqjVbNxhtHzH3cU8o/w547-h309/panagia-parhgoritria-first.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 1px 1px 5px; padding: 8px; position: relative;" width="547" /></a></div>  <p align="center" class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: center; text-indent: 36pt;">«Χαῖρε, τῶν Ἀθλοφόρων τό ἀνίκητον θάρσος»<p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">Η Γέννηση του Χριστού στον κόσμο από την Παναγία είναι το περιεχόμενο της δεύτερης στάσης των Χαιρετισμών κι ο παραπάνω χαιρετισμός αναφέρεται στο πιο χτυπητό αποτέλεσμα που έφερε ο ερχομός Του: το θάρρος ως υπέρβαση κάθε φόβου. «Χαίρε Παναγία, που είσαι το ανίκητο θάρρος των αθλητών της πίστεως».<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">1. Θα πρέπει να θυμηθούμε ότι ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να φοβάται. Μέτοχος της δόξας του Δημιουργού Του, «κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν» Εκείνου, είχε τη δοσμένη εξουσία να «άρχει» επί όλων των δημιουργημάτων, όπως φανερώνεται και από το γεγονός ότι μπορούσε να δώσει όνομα σε όλα τα ζώα – να τα «ορίσει», να θέσει δηλαδή πλαίσιο και όριο σ’ αυτά. Εννοείται ότι η «αρχή» και η εξουσία του αυτή κατενοείτο ως συνέχεια της πρώτης Αρχής του ίδιου του Θεού της Αγάπης, ως έκφραση συνεπώς του σεβασμού και της αγάπης του προς αυτά. Αυτή δεν είναι και η αποκάλυψη της κυριότητας του Θεού και του Χριστού επί των ανθρώπων; Είναι Κύριος ο Θεός, γιατί μας αγαπά και μας σέβεται σε βαθμό άπειρο, φτάνοντας στο σημείο η παντοδυναμία Του να αποκορυφωθεί πάνω στον Σταυρό! Η (απόλυτη) εξουσία ως (απόλυτη) διακονία. «Ἐγώ δέ εἰμί ἐν μέσῳ ὑμῶν ὡς ὁ διακονῶν». «Εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι ἔστω πάντων ἔσχατος καί πάντων διάκονος».<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">2. Φόβος λοιπόν δεν υπήρχε στους πρωτόπλαστους, γιατί ζούσαν την αγάπη του Δημιουργού τους με αυξητική προοπτική – η παρρησία και το θάρρος ήταν το χαρακτηριστικό τους. Κι όσο αγαπούσαν, τόσο και μεγάλωναν το θάρρος και η δύναμή τους, γιατί τόσο και πλάταινε η αγκαλιά τους – όλος ο κόσμος κομμάτι τους και «παιδί» τους. Επαναστάτησαν όμως κατά του Δημιουργού, αμάρτησαν, σταμάτησαν δηλαδή να αγαπούν, οπότε εισήλθε μεταξύ των άλλων και ο φόβος στην καρδιά τους, σε σημείο που αυτός να τους προσδιορίζει και να τους βασιλεύει. «Ἤκουσα τῆς φωνῆς Σου καί ἐφοβήθην!» Κι ο φόβος αυτός έναντι του Πατέρα τους έγινε και φόβος του ενός προς τον άλλον, φόβος κι έναντι της ίδιας της (αδελφής) φύσεως, ακόμη και έναντι του ίδιου τους του εαυτού! «Στένων και τρέμων ἔσῃ ἐπί τῆς γῆς» ακούει αίφνης ο Κάιν μετά τον φόνο που διέπραξε κατά του αδελφού του. Κι αυτό θα πει: ο φόβος αποτελεί έκφραση της έλλειψης της αγάπης, δηλαδή του εγωισμού, και σύμπτωμα της πιο μεγάλης αδυναμίας. Φοβάται ο αδύναμος, ο ανίσχυρος, ο ανασφαλής, που νιώθει ότι από παντού τον περικυκλώνουν όλοι οι κίνδυνοι, κυρίως δε πια ο «ἔσχατος ἐχθρός» ο θάνατος!<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">3. Ήρθε όμως ο Χριστός, ο ενανθρωπήσας Θεός. Προσέλαβε τον άνθρωπο, τον έκανε δικό Του κομμάτι, μέλος Του, και του ξανάδωσε όλες τις χαμένες δυνάμεις του κι ακόμη περισσότερο: ό,τι είχε κι έχει Εκείνος να το έχει και το αγαπημένο χαμένο και «νεκρό» πλάσμα Του. Αρκεί βεβαίως το πλάσμα Του να Τον πιστέψει. Να Τον αποδεχτεί ως πηγή της ύπαρξής του, που σημαίνει να ανοίξει τα μάτια του για να δει την πραγματικότητα. Διότι βεβαίως δεν παύει ποτέ ο Θεός ως «ὁ Ὤν» να είναι η πηγή της Ζωής και του Είναι – όλοι και όλα από Εκείνον έχουν τη δυνατότητα να ζουν και να υφίστανται. Οπότε ο πιστός ως συνέχεια του Χριστού, ως άλλος Χριστός στον κόσμο, (αγωνίζεται να) ζει και την Αγάπη του Χριστού, δηλαδή ζει κι αυτός σταυρωμένα θυσιαζόμενος για τους άλλους, με πρώτο αποτέλεσμα την υπέρβαση και την εξάλειψη κάθε φόβου. Το θάρρος γίνεται και πάλι το συνοδευτικό στοιχείο της ζωής του και σ’ αυτήν την κατάσταση προσανατολίζει ο ίδιος ο Χριστός. «Θαρσεῖτε. Μή φοβεῖσθε. Μή ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία. Μή φοβοῦ, μόνον πίστευε», ακούνε τα λόγια του Διδασκάλου οι Απόστολοι. Κι ο άγιος Ιωάννης έρχεται να το εκφράσει και αξιωματικά: «Φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ’ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον». Η πίστη ως αγάπη και θάρρος.<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">4. Κι η Παναγία Μητέρα του Κυρίου και δική μας, Αυτή διά της οποίας έγινε άνθρωπος ο Υιός και Λόγος του Θεού, καθίσταται έτσι το θάρρος όλων των πιστών. Θάρρος μάλιστα που δεν ηττάται ποτέ, γιατί έφερε τον Παντοδύναμο στον κόσμο που μας μετέδωσε την παντοδυναμία Του. Κι η πρώτη που αποδέχτηκε και έχει την παντοδυναμία αυτή είναι η ίδια η Παναγία. Δι’ Αυτής λοιπόν σχετιζόμαστε με τον Κύριο και Θεό μας, αλλά και Αυτήν επικαλούμαστε όταν κινδυνεύουμε με τις ολιγοπιστίες και τις απιστίες μας – «Ὅτι οὐκ ἔχομεν παρρησίαν διά τά πολλά ἡμῶν ἁμαρτήματα, σύ τόν ἐκ σοῦ γεννηθέντα δυσώπησον, Θεοτόκε Παρθένε».  Τα συναξάρια των αγίων μας βρίθουν από περιστατικά που φανερώνουν την πραγματικότητα αυτή. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας από τους πονηρότερους πειρασμούς του διαβόλου είναι να μας απομακρύνει από την επίκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Γιατί ξέρει ότι αρχίζουμε να μπαίνουμε στο δικό του κλίμα, το κλίμα του φόβου, συνεπώς εύκολα έχει τη δυνατότητα στη συνέχεια να μας παρασύρει στην κόλασή του.<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">Δύσκολη η ζωή στον κόσμο τούτο, πολλές οι παγίδες του, απανωτές οι θλίψεις και οι δοκιμασίες. Μα έχουμε και «βαριά όπλα» στα χέρια μας. Πρώτο από όλα, το όνομα του Κυρίου Ιησού. Κι έπειτα η επίκληση της Παναγίας Μητέρας. Ιδίως τις ώρες που ο φόβος πάει να μας καταβάλει, τις ώρες δηλαδή – και πάλι το επαναλαμβάνουμε – που η πίστη και η αγάπη μας στον Χριστό μειώνεται, τότε ας κραυγάσουμε προς τον Κύριο κι ας στρέψουμε το βλέμμα σ’ Εκείνη τη Μοναδική. Αμέσως θα δούμε τη δύναμη του Κυρίου δι’ Αυτής να εισέρχεται στην καρδιά μας και να θερμαίνει την καρδιά μας.<p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"> <a href="http://pgdorbas.blogspot.com/2021/03/blog-post_53.html" target="_blank">ΠΗΓΗ</a>

Β΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

« Χαῖρε, τῶν Ἀθλοφόρων τό ἀνίκητον θάρσος » Η Γέννηση του Χριστού στον κόσμο από την Παναγία είναι το περιεχόμενο της δεύτερης στάσης των...

ΤΕΤΑΡΤΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

<div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh21XuqHpYMYNTh1306Y3Ulhq9pJDL2ggnapFm9wb_W7vqTD8iwkY9anQhJgbdtBklR1x54t2aj2eIzLS6mwQ9H4dybWBGUdkMctQ1ciWUbbcD-Qfx8dzG8jdFpmY84mH8AkP-oQCDG6Jg/s696/02-4.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; color: #da1700; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="343" data-original-width="696" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh21XuqHpYMYNTh1306Y3Ulhq9pJDL2ggnapFm9wb_W7vqTD8iwkY9anQhJgbdtBklR1x54t2aj2eIzLS6mwQ9H4dybWBGUdkMctQ1ciWUbbcD-Qfx8dzG8jdFpmY84mH8AkP-oQCDG6Jg/w508-h251/02-4.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 1px 1px 5px; padding: 8px; position: relative;" width="508" /></a></div>  <p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">«Σταυρῷ παλάμας ἐξεπέτασας, τῆς ταθείσης πάλαι χειρός τοῦ Ἀδάμ, πρός τό τῆς γνώσεως φυτόν, ἀναιρῶν τό ἁμάρτημα, διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν, Λόγε Θεοῦ ὑπεράγαθε» (ὠδή α΄Τριωδίου).<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">(Υπεράγαθε Λόγε Θεού, άπλωσες τις παλάμες Σου στον Σταυρό, διαγράφοντας έτσι το αμάρτημα του Αδάμ, όταν παλιά στον Παράδεισο άπλωσε εκείνος το χέρι στο δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού. Διότι είσαι γεμάτος αγάπη για εμάς).<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">Ο άγιος υμνογράφος Ιωσήφ αναφέρεται στη λυτρωτική θυσία του Κυρίου πάνω στον Σταυρό. Όλη η ζωή του Κυρίου βεβαίως ήταν ένα Πάθος, όμως η αποκορύφωση ήλθε όταν «ἑκουσίᾳ βουλῇ» ανέβηκε στον Σταυρό. Ο Σταυρός περικλείει το μυστήριο της σωτηρίας του ανθρώπου, διότι εκεί ο Κύριος «κατήργησε τόν τό κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοὐτέστιν τόν διάβολον». Στον Σταυρό δηλαδή ο πιστός με τη χάρη του Θεού δεν βλέπει έναν άνθρωπο που πάσχει, αλλά τον Θεό που πάσχει εν σαρκί σηκώνοντας την αμαρτία του σύμπαντος κόσμου, συνεπώς καταργώντας και καταπατώντας τον διάβολο και τον θάνατο. Ο Χριστός είναι «ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» κατά τη Γραφή, που θα πει ότι μετά τον Σταυρό δεν υπάρχει αμαρτία ασυγχώρητη – ο κάθε άνθρωπος αν μετανοήσει γίνεται μέτοχος, διά της πίστεως και της ενώσεώς του με τον Χριστό, της Βασιλείας του Θεού, αναπνέοντας πια τον αληθινό αέρα της ελευθερίας και της ζωής.<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">Κι ο άγιος υμνογράφος, αποκαλύπτοντας και το μέγεθος του ποιητικού του χαρίσματος, με ρωμαλέο πράγματι τρόπο προβαίνει στη σύνδεση: οι απλωμένες παλάμες του Χριστού πάνω στο Τίμιο Ξύλο ήταν η πέραν κάθε ανθρώπινης φαντασίας απάντησή Του ως Δημιουργού στη μικρόψυχη, παράλογη και αδιανόητη ενέργεια του πρώτου δημιουργήματος: να απλώσει αυτός το χέρι σ’ αυτό που σήμαινε την ανυπακοή και την επιλογή του θανάτου του. Το απλωμένο χέρι του ανθρώπου προς αμαρτία, τα απλωμένα χέρια του Δημιουργού προς σωτηρία. Το τραύμα και η θεραπεία. Αυτή ήταν η «τιμωρία» του ανθρώπου για την τραγικότητα της παρακοής του: να τον αγκαλιάσει ο Πατέρας του, αναλαμβάνοντας ο Ίδιος τις συνέπειες του εγκλήματός του. Η εικόνα ως ποιητική σύλληψη (που επαναλαμβάνεται και αλλού, όπως κάθε φορά στην ώρα στ΄: «Ὁ ἐν ἕκτῃ ἡμέρᾳ τε καί ὥρᾳ τῷ σταυρῷ προσηλώσας τήν ἐν τῷ παραδείσῳ τολμηθεῖσαν τῷ Ἀδάμ ἁμαρτίαν…») είναι πράγματι μεγαλοφυής. Κι αξίζει να σημειώσουμε ότι εδώ ο υμνογράφος μας, στοιχώντας στη θεολογία της Αγίας Γραφής, μας δίνει και τη θεώρηση της ιστορίας από πλευράς χριστιανικής: όλα τα γεγονότα θεωρούνται ενοποιημένα. Δεν υπάρχει τίποτε τυχαίο. Γιατί πίσω από όλα, ως Δημιουργός, ως Προνοητής, ως Διακυβερνήτης είναι ο Τριαδικός Θεός και ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Ο Κύριος και της ιστορίας.  <o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">(Είναι περιττό να πούμε ότι η παραπάνω αλήθεια προσφέρεται από την υμνολογία της ημέρας και με συμπληρωματικά στοιχεία που δείχνουν τον τρόπο που ο άνθρωπος γίνεται μέτοχος των δωρεών του Σταυρού: διά της εργασίας των εντολών του Κυρίου που αποτελούν την αληθινή τροφή του πιστού. Ενδεικτικά παραθέτουμε το ιδιόμελο των αποστίχων των αίνων, σε ήχο βαρύ.<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">«Ὁ διά σταυροῦ σου Κύριε, λύσας θάνατον, ἐπεισαχθέντα τῷ Κόσμῳ, διά ξύλου βρῶσιν, ἥν ἀπηγόρευσας ἐν Παραδείσῳ˙ αὐτός, διά τῆς ἐνεστώσης Νηστείας ἡμᾶς ρῦσαι πάσης ἡδονῆς ψυχοφθόρου, καί ἀξίωσον ἐργάζεσθαι τήν Μένουσαν Βρῶσιν, εἰς ζωήν αἰώνιον, ἵνα τύχωμεν τῶν στεφάνων τῆς ἀφθάρτου τρυφῆς, ὧν ἡτοίμασας τοῖς ἀληθέσι νηστευταῖς δεόμεθα».<o:p></o:p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">Κύριε, Συ που κατέλυσες δια του σταυρού Σου τον θάνατο που εισήλθε στον κόσμο λόγω της απαγορευμένης τροφής από το δένδρο του Παραδείσου, ο Ίδιος, Σε παρακαλούμε, με την παρούσα Νηστεία σώσε μας από κάθε καταστρεπτική ηδονή και αξίωσέ μας να εργαζόμαστε για τη μόνιμη τροφή που οδηγεί στην αιώνια ζωή, προκειμένου να επιτύχουμε τα στεφάνια της άφθαρτης τρυφής και χαράς που ετοίμασες για τους αληθινούς νηστευτές).  <p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"> <a href="http://pgdorbas.blogspot.com/2021/03/blog-post_74.html" target="_blank">ΠΗΓΗ</a>

ΤΕΤΑΡΤΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

« Σταυρῷ παλάμας ἐξεπέτασας, τῆς ταθείσης πάλαι χειρός τοῦ Ἀδάμ, πρός τό τῆς γνώσεως φυτόν, ἀναιρῶν τό ἁμάρτημα, διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν, Λ...

Ἡ Ἐπιδημία τῆς χολέρας καὶ ἡ λιτανεία στὴν Ἀθῆνα τὸ 1854

Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐπεισόδιο τῆς ἐκπομπῆς ''Ἡ Μηχανὴ τοῦ Χρόνου'' μὲ τίτλο «Ἀπὸ τὴν χολέρα τῆς Ἀθήνας στὴν δημιουργία τοῦ Κολωνακίου». Οἱ Ἀθηναῖοι ἦταν πλέον ἀπελπισμένοι, καθὼς καμία ἰατρικὴ φροντίδα δὲν μποροῦσε νὰ σταματήσει τοὺς θανάτους. Ἔτσι στράφηκαν στὸν Θεό, ζητώντας βοήθεια καὶ ἔλεος. Οἱ ἱερεῖς κάνουν μία μεγάλη λιτανεία γύρω ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Ἀθήνας, ἔχοντας μαζί τους λείψανα πολλῶν Ἁγίων καὶ τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, τὸ... θανατικὸ ἀρχίζει νὰ ὑποχωρεῖ… <iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/GxT8paJFyFU" title="YouTube video player" width="560"></iframe>  Μακάρι νὰ εἴχαμε καὶ σήμερα τὴν ἴδια πίστη καὶ τὴν ἴδια ἀντιμετώπιση στὴν κατάσταση ποὺ ἀντιμετωπίζουμε… <div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;">ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ</div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2021/03/blog-post_53.html" itemprop="url">ΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑΙ </a></div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/08/blog-post_15.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;">ΛΙΤΑΝΕΙΑ</a></div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/03/blog-post_15.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;">Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΩΛΗ</a></div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/11/blog-post_64.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;">«Τὴν νόσον ὡς ἄθλησιν οἱ δίκαιοι δέχονται, μεγάλους ἐπὶ τῇ ὑπομονῇ ἀναμένοντες τοὺς στεφάνους» </a></div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a class="titlex" href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/10/blog-post_2.html" style="color: #0e0e0e; display: block; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 600; line-height: 1.4em; margin: 5px 0px 0px; max-height: 36px; overflow: hidden; text-decoration-line: none;">ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ</a><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/09/blog-post_57.html" itemprop="url" style="color: #999999; text-decoration-line: none;">ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ. ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΟΥΤΟ ''ΣΤΕΦΑΝΩΝ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ''</a><a class="titlex" href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/09/blog-post_86.html" style="color: #0e0e0e; display: block; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 600; line-height: 1.4em; margin: 5px 0px 0px; max-height: 36px; overflow: hidden; text-decoration-line: none;">ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ - ΛΟΓΟΣ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΟΣ</a><a class="titlex" href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/09/blog-post_15.html" style="color: #0e0e0e; display: block; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 600; line-height: 1.4em; margin: 5px 0px 0px; max-height: 36px; overflow: hidden; text-decoration-line: none;">ΕΝΑΡΕΤΟΙ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ</a><a class="titlex" href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/03/o.html" style="color: #0e0e0e; display: block; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 600; line-height: 1.4em; margin: 5px 0px 0px; max-height: 36px; overflow: hidden; text-decoration-line: none;">ΠOΘΕΝ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ; Ο άνθρωπος βγήκε από τα χέρια του Θεού τέλειος</a><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/03/blog-post_56.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;">«Εἴτε οὖν ῥομφαία ἐπαχθῇ, εἴτε λοιμός, εἴτε λιμός, εἴτε θάνατος, εἴτε ἕτερόν τι τῶν δοκούντων λυπηρῶν εἶναι, πάντα πρὸς σωφρονισμὸν καὶ ἐπανόρθωσιν ἐπιφέρεται τῇ γῇ....]</a><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/11/blog-post_91.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;">Η αντιμετώπιση των ασθενειών</a></div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/05/blog-post_26.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;">ΕΤΣΙ ΝΙΚΗΣΕ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ - ΛΟΙΜΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ! (ΒΙΝΤΕΟ)</a></div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/04/430.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;">Ο λοιμός της Αθήνας, 430 π.Χ.</a></div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2021/01/blog-post_25.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;">Ο Δίας, ο Αρειμάνιος, ο λοιμός και ο λιμός</a></div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"> </div><div style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2020/09/blog-post_73.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;">«.....λιμοὶ καὶ λοιμοὶ....»</a></div>