Κυριακή Γ' Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως)

<p> <span style="color: #444444; font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; text-align: justify;">ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ἑβρ. δ΄ 14 - ε΄ 6</span></p><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Μάρκ. η΄ 34 - θ΄ 1</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></b></div><div align="center" class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ</span></span></b></div><div align="center" class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></b></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><a href="http://aktines.blogspot.gr/" style="color: #66ffff; text-decoration-line: none;"><span style="color: #444444;">1. Νὰ ἀπαρνηθοῦμε τὸν ἑαυτό μας</span></a></span></b></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: center;"><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></b></div></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpzrfjmzgq_N9cnUHhaQjB92sfaJM8THuXNXvWY7aM9zUL0rILTXKvC5TM6WpEFwOMHCLbYvsL-2ViN2XGsg7flaFeuub_Jmjz4EaTGU1snzw6BcMZ3RgHQyMw9cBXzgZ0jfKvZYLdzGQ/s1600/stayros18.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #66ffff; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><span style="color: #444444;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpzrfjmzgq_N9cnUHhaQjB92sfaJM8THuXNXvWY7aM9zUL0rILTXKvC5TM6WpEFwOMHCLbYvsL-2ViN2XGsg7flaFeuub_Jmjz4EaTGU1snzw6BcMZ3RgHQyMw9cBXzgZ0jfKvZYLdzGQ/w194-h320/stayros18.jpg" style="border-width: 0px;" width="194" /></span></a><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"></span><br /><div><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου ποὺ προβάλλει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία σὲ κεντρικὴ καὶ περίοπτη θέση γιὰ νὰ Τὸν προσκυνήσουμε καὶ νὰ λάβουμε χάρη καὶ δύναμη, ἀποτελεῖ παράλληλα καὶ μοναδικὸ μάθημα ἐποπτικῆς διδασκαλίας.</span></span></div></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Διότι ὅ,τι διδάσκει σήμερα καὶ κηρύττει τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, αὐτὸ ἀκριβῶς παρουσιάζει σὲ πλήρη ἐφαρμογὴ ὁ Τίμιος Σταυρός. Τί μᾶς διδάσκει ὁ Κύριος στὸ Εὐαγγέλιο;... «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι». Ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ γίνει δικός μου καὶ νὰ μὲ ἀκολουθεῖ ὡς μαθητής μου, ὀφείλει νὰ διακόψει κάθε φιλία καὶ σχέση μὲ τὸν ἁμαρτωλὸ ἑαυτό του καὶ νὰ πάρει τὴ σταθερὴ ἀπόφαση νὰ ὑποστεῖ γιὰ μένα ὄχι μόνο κάθε θλίψη καὶ δοκιμασία, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ θάνατο σταυρικό, καὶ τότε ἂς μὲ ἀκολουθεῖ μιμούμενος τὸ παράδειγμά μου.</span></span></div><div style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="color: #444444;"><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4986205915082970367" name="more" style="color: #66ffff; text-decoration-line: none;"></a><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Τί ζητᾶ λοιπὸν ὁ θεῖος Διδάσκαλος;... Αὐταπάρνηση. Νὰ σταματήσει ἐπιτέλους νὰ ζεῖ ὁ καθένας γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ τὰ προσωπικά του συμφέροντα καὶ νὰ ἀρχίσει νέα ζωή, ποὺ θὰ εἶναι εὐεργετικὴ πρὸς τοὺς ἄλλους καὶ πλήρως ὑποταγμένη στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸν τὸν δρόμο τῆς αὐταπαρνήσεως ἀκολούθησε καὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος καθ’ ὅλη τὴν ἐπίγεια ζωή Του καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς μᾶς διδάσκει καὶ ὁ Τίμιος Σταυρὸς ποὺ προσκυνοῦμε σήμερα. Διότι ἐπάνω στὸ Σταυρὸ ὁ Κύριος Ἰησοῦς δίδαξε τὴν τέλεια αὐταπάρνηση προσφέροντας τὴ ζωή Του ὡς θυσία γιὰ τὴ σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><a href="http://aktines.blogspot.gr/" style="color: #66ffff; text-decoration-line: none;"><span style="color: #444444;">2. Η ἀξία τῆς ψυχῆς</span></a></span></b></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: center;"><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></b></div></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Ὁπωσδήποτε εἶναι σκληρὸς ὁ ἀγώνας καὶ μεγάλη ἡ ἀπόφαση νὰ ἀκολουθεῖ κάποιος τὸν Χριστὸ μέχρι θανάτου. Ὅμως ἀξίζει κάθε τέτοια θυσία, διότι αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο ἀγωνίζεται εἶναι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς του· κι ἡ ψυχὴ ἔχει ἀνυπολόγιστη ἀξία. Ὅπως εἶπε στὴ συνέχεια ὁ Κύριος, «τί ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;».</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Πραγματικά, τί θὰ ὠφελήσει τὸν ἄνθρωπο, ἐὰν ὑποθέσουμε ὅτι θὰ κερδίσει τὸν κόσμο ὅλο, μὲ ὅλες τὶς δόξες καὶ τὰ πλούτη καὶ τὶς ἀπολαύσεις του, στὸ τέλος ὅμως χάσει τὴν ψυχή του;...</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Ἡ ψυχή μας ἔχει ἀνυπολόγιστη ἀξία, διότι εἶναι θεόσδοτη καὶ θεόσωστη. Τὴ δημιούργησε ὁ Θεός, ὅταν «ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ (τοῦ Ἀδάμ) πνοὴν ζωῆς» (Γεν. β΄ 7). Ἐπειδὴ ὅμως ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν ἀποστασία Του ἔγινε αἰχμάλωτος στὸ σατανᾶ, ὁ Κύριος ἔδωσε τὸ πανάγιο Αἷμα Του γιὰ νὰ λυτρώσει τὴν καθεμιὰ ψυχή. Ἀλήθεια ποιὸς μπορεῖ νὰ ὑπολογίσει τὴν ἀξία τῆς ψυχῆς ἀπὸ τότε ποὺ ὁ Κύριος τὴν ἐξαγόρασε μὲ τὸ πάντιμο Αἷμα Του;</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Ἡ σωτηρία λοιπὸν τῆς ψυχῆς μας δὲν εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ θέματα τῆς ζωῆς μας. Εἶναι τὸ πιὸ καίριο καί σημαντικό· ζήτημα αἰωνίου ζωῆς ἢ αἰωνίου θανάτου. Μᾶς συγκλονίζει τὸ ζήτημα αὐτό; Τὸ ἐπιμελούμαστε ὡς τὸ σπουδαιότερο τῆς ζωῆς μας;</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><a href="http://aktines.blogspot.gr/" style="color: #66ffff; text-decoration-line: none;"><span style="color: #444444;">3. Μετὰ τὸ Σταυρὸ ἔρχεται ἡ Ανάσταση!</span></a></span></b></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: center;"><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></b></div></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Τὰ λόγια τοῦ Κυρίου στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο κλείνουν μ’ ἕνα μήνυμα ἐλπίδας πρὸς τοὺς μαθητές Του. Ἀφοῦ τοὺς εἶπε πολλὰ γιὰ τὸν σταυρὸ καὶ τὸν θάνατο ποὺ ἐπρόκειτο νὰ ὑποστεῖ ὁ Ἴδιος, κατέληξε μὲ τὴ διαβεβαίωση ὅτι πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ Τὸν ἄκουγαν τὴν ὥρα ἐκείνη θὰ ζοῦσαν καὶ θὰ ἔβλεπαν «τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει». Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐδῶ ὁ Κύριος ἑννοεῖ τὴν Ἐκκλησία Του.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Καὶ αὐτὴν ἐπρόκειτο νὰ δοῦν, μετὰ τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νὰ θεμελιώνεται μὲ δύναμη ὑπερφυσικὴ καὶ ἀκαταγώνιστη ὡς ἄλλη βασιλεία τοῦ Θεοῦ πάνω στὴ γῆ.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Πράγματι ἔζησαν οἱ μαθητές Του καὶ εἶδαν τὴ δόξα τῆς Μεταμορφώσεως, τὴ νίκη τῆς Ἀναστάσεως, τὴν ἀκατανίκητη δύναμη τῆς Ἐκκλησίας. Κι ἐμεῖς σήμερα ποὺ ἀτενίζουμε τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου καὶ τὸν προσκυνοῦμε μὲ πίστη καὶ εὐλάβεια, ἂς μὴν ξεχνοῦμε ὅτι πίσω ἀπὸ τὴ θλίψη καὶ τὰ βάσανα ποὺ συνοδεύουν τὴν ἄρση τοῦ Σταυροῦ κρύβεται ἡ χαρὰ καὶ ἡ δόξα τῆς Ἀναστάσεως.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: justify;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;">Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ «κανόνας» καὶ οἱ «καταβασίες» τῆς σημερινῆς ἑορτῆς τοῦ Σταυροῦ ψάλλονται στὸ ἴδιο ἀναστάσιμο μέλος ὅπως καὶ ὁ «κανόνας» τοῦ Πάσχα: «Ἀναστάσεως ἡμέρα». Μὲ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ἀναστάσιμη ἐλπίδα ψάλλουμε πανηγυρικά: «Προσκυνήσε ως ἡμέρα τοῦ τιμίου Σταυροῦ, δεῦτε πρὸς τοῦτον πάντες· τῆς γὰρ Ἐγέρσεως Χριστοῦ τὰς αὐγὰς φωτοβολῶν...» (Τροπάριο α΄ ὠδῆς). Ἡμέρα προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, σήμερα, ἐλᾶτε ὅλοι κοντά Του· διότι αὐτὸς εἶναι ποὺ ἀκτινοβολεῖ τὸ φῶς τῆς αὐγῆς ποὺ προμηνύει τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: right;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: right;"><i><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: right;"><i><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: right;"><i><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small; text-align: right;"><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><b><span style="color: blue;">“Ο ΣΩΤΗΡ”1/04/2013</span></b></span></div><span style="font-family: "Georgia Serif"; font-size: small;"><br /><br /><br /></span>

Κυριακή Γ' Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως)

  ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ἑβρ. δ΄ 14 - ε΄ 6 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Μάρκ. η΄ 34 - θ΄ 1 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ 1. Νὰ ἀπαρνηθοῦμε τὸν ἑαυτό μας Ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρ...

Διαβάστε περισσότερα »

Γ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

<p></p><div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWt2AQ_p_QuEspP678ep57C_lsgoFNrNxKhsljYW_WW25WHvrzdQBqPv4L1AyZC3GkwnRnT_mRU4JNCXiHNbZiww9DpaG_D7jqtvr9U9I2zZfFNh6B1zqTiM99KACkyp_QdYR-aMh8-2Q/s512/unnamed.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; color: #da1700; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="384" height="468" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWt2AQ_p_QuEspP678ep57C_lsgoFNrNxKhsljYW_WW25WHvrzdQBqPv4L1AyZC3GkwnRnT_mRU4JNCXiHNbZiww9DpaG_D7jqtvr9U9I2zZfFNh6B1zqTiM99KACkyp_QdYR-aMh8-2Q/w350-h468/unnamed.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 1px 1px 5px; padding: 8px; position: relative;" width="350" /></a></div> <p></p><p><span style="background-color: white;"><br /></span></p><p align="center" class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: center; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">«<i>Χαῖρε τῶν Ἀγγέλων τόν βίον ἐμφαίνουσα</i>»<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">(Χαίρε Παναγία που φανερώνεις με τη ζωή σου τον βίο των Αγγέλων).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white;"><b><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">Ακούγεται λίγο παράδοξος</span></b><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;"> ο συγκεκριμένος χαιρετισμός, ο οποίος χαρακτηρίζει τη ζωή της Παναγίας ως ζωή αγγελική. Κι όχι γιατί  άνθρωπος Εκείνη μπόρεσε κι έζησε σαν τους Αγγέλους – πολλοί άγιοι και κυρίως όσιοι ασκητές χαρακτηρίζονται επίσης ως ένσαρκοι άγγελοι ή αλλιώς επουράνιοι άνθρωποι, αλλά γιατί η Παναγία υπέρκειται όχι μόνο των Αγγέλων αλλά και των Υψηλοτέρων από αυτούς, ως «<i>ἡ τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ</i>»! Μία γυναίκα, ένας απλός θεωρούμενος άνθρωπος που έφθασε σε ύψη που ανθρώπινος νους δεν μπορεί όχι να φανταστεί αλλ’ ούτε να υποψιαστεί. Κι όμως ο χαιρετισμός επιμένει: η Παναγία φανέρωσε με τη ζωή της τη ζωή των Αγγέλων – ζούσε ως άγγελος επί της γης, τους οποίους υπερέβη κατά πολύ!<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">1. <b>Υπάρχει βεβαίως η δυνατότητα</b> πράγματι ένας άνθρωπος να ζήσει ως άγγελος! Ένα ον που η διάνοιά του «<i>ἐκ νεότητος ρέπει ἐπί τα πονηρά ἐπιμελῶς</i>», να φτάσει να πορεύεται στον κόσμο τούτο «τον απατεώνα» ως άσαρκος, απαλλαγμένος δηλαδή από τη βαρύτητα και την παχύτητα του σώματος. Πώς; Μα ασφαλώς λόγω της δύναμης που δίνει ο Ιησούς Χριστός, ο Οποίος ήρθε στον κόσμο, προσέλαβε τον άνθρωπο, καθάρισε τη ζοφωμένη εικόνα Του μέσα σ’ αυτόν, του άνοιξε και πάλι συνεπώς την προοπτική να είναι ένας Θεός μέσα στον κόσμο! Κι αυτό σημαίνει ότι αγγελική ζωή δεν μπορεί να ζήσει ένας μη βαπτισμένος και εκτός της Εκκλησίας ευρισκόμενος άνθρωπος – η αμαρτία τον ωθεί αναγκαστικά στις πονηρές επιλογές και στις ασωτείες του κόσμου, όπως το βλέπουμε στο παράδειγμα του ασώτου υιού της παραβολής, ο οποίος «<i>παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καί ὡμοιώθη αὐτοῖς</i>». Ο βαπτισμένος όμως, ο πιστός χριστιανός, λόγω της ενδύσεώς του από τον Χριστό και της ενίσχυσής του από Εκείνον, κατορθώνει το αδύνατο και το καθιστά δυνατό. «<i>Τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστι». «Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ</i>», όπως σημειώνει ο μέγας του Χριστού απόστολος Παύλος.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">2. Οπότε εν Χριστώ όχι μόνο μπορεί να γίνει άγγελος ο άνθρωπος, αλλά να τους υπερκεράσει, να γίνει όπως είπαμε ένας Θεός επί της γης! Αυτή ήταν η απαρχής προοπτική του ανθρώπου («<i>καθ’ ὁμοίωσιν</i>») με τις δοσμένες από τον Θεό σ’ αυτόν δυνάμεις («<i>κατ’ εἰκόνα</i>»). Κι αυτό κατορθώθηκε αφότου ο Χριστός ήλθε στον κόσμο και επανένταξε εν Αυτώ  τον άνθρωπο και πάλι στην κανονική τροχιά του. Ο χριστιανός μη ξεχνάμε, όταν βρίσκεται στην πορεία του αληθινού προορισμού του, είναι ον που έχει «άπειρες» διαστάσεις. Εικονίζει τον Χριστό και με τη βοήθεια Εκείνου γίνεται κι αυτός ένας άλλος Χριστός. Μία ιδέα της «απειρίας» αυτής μάς δίνει ο απόστολος Παύλος, όταν μαρτυρεί ότι κάθε χριστιανός ως προέκταση του Χριστού – «<i>ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ὑμεῖς τά κλήματα</i>» - περικλείει τους πάντες και τα πάντα στην ύπαρξή του. Αρκεί να έχει ο ίδιος «περικλειστεί» στον Χριστό. «<i>Πάντα ὑμῶν ἐστι</i>», λέει, <i>εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλώς εἴτε Κηφᾶς εἴτε κόσμος εἴτε ζωή εἴτε θάνατος εἴτε ἐνεστῶτα εἴτε μέλλοντα, πάντα ὑμῶν ἐστι, ὑμεῖς δέ Χριστοῦ, Χριστός δέ Θεοῦ</i>». Η ανθρωπολογική παγκόσμια εικόνα που δημιουργείται είναι ασύλληπτη, αλλά είναι η πραγματικότητα που βιώνεται από τους αγίους μας, πρωτίστως από την Παναγία μας. Γι’ αυτό και η Παναγία θεωρείται, ως «<i>πλατυτέρα τῶν Οὐρανῶν</i>», η έχουσα την πληρότητα της «βασιλικής ιερωσύνης», δηλαδή της δύναμης να προσεύχεται για όλον τον κόσμο σαν να είναι ο ίδιος της ο εαυτός. Πώς λοιπόν Εκείνη που «λειτουργεί» σαν τον Υιό και Θεό Της να μην είναι υπεράνω και των αγίων αγγέλων και αρχαγγέλων;<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">3. Και ποια στοιχεία καθορίζουν την αγγελική ζωή που θεωρείται για τον άνθρωπο προϋπόθεση υπέρβασης και της ίδιας της αγγελικής ζωής; Η απόλυτη υπακοή στο θέλημα του Τριαδικού Θεού πρώτον,  η διαρκής δοξολογία του αγίου Ονόματός Του δεύτερον. Αυτό δεν βλέπουμε στη ζωή της Θεοτόκου, αλλά και στη ζωή όλων των αγίων της Εκκλησίας; Το «<i>γενηθήτω τό θέλημά Σου</i>» ή «<i>ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά Σου</i>», και το «<i>δόξα τῷ Θεῷ</i>» ήταν η ζωή και η αναπνοή τους. Είτε παλαιός είτε νεώτερος άγιος μ’ αυτά τα δύο πορευόταν τη ζωή του, όχι κάποιες στιγμές ή κάποιες περιόδους αυτής της ζωής, αλλά συνεχώς και αδιάλειπτα. Κι αξίζει να σημειώσουμε ότι το ένα κατ’ ανάγκην παραπέμπει στο άλλο. Την ώρα δηλαδή που υπακούει κανείς στο θέλημα του Θεού, εκείνη την ώρα ανοίγονται τα χείλη του προς δοξολογία του αγίου Ονόματός Του. Γιατί η υπακοή σημαίνει την ταπείνωση και η ταπείνωση σημαίνει τη δημιουργία «χώρου» στην καρδιά για να αναπαυτεί ο Θεός – μικραίνεις για να ανοιχτείς και να υψωθείς!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">4. Κι είναι περιττό να υπενθυμίσουμε ότι η ταπείνωση αυτή αλλά και η δοξολογική θεώρηση του Θεού, σε όρια όμως που υπερβαίνουν κάθε ανθρώπινη έννοιά τους, επισημαίνονται στον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Θεό μας. Θέλουμε να πούμε ότι και οι άγιοι άγγελοι και η Παναγία και όλοι οι άγιοι αποκαλύπτουν με τη ζωή τους το ήθος του ενανθρωπήσαντος Θεού μας. Και ποιο είναι αυτό πέραν του ήθους της απόλυτης ταπείνωσης ως απόλυτης υπακοής στον Θεό Πατέρα; Που σημαίνει: στους αγγέλους και σε όλους τους αγίους τον Χριστό βλέπουμε και αναγνωρίζουμε! Ο απόστολος Παύλος το τονίζει ως το στοιχείο που «σφραγίζει» τον Κύριο. Ο Κύριος «άδειασε τον εαυτό του και έγινε άνθρωπος. Και ταπείνωσε τον εαυτό Του καθώς έγινε υπάκουος στον Πατέρα Του μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού». Υπάκουος ο Δημιουργός, υπάκουοι οι άγιοι άγγελοι, υπάκουοι όλοι οι άγιοι.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white;"><b><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">Η υπακοή</span></b><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;"> – που δεν έχει καμία σχέση βεβαίως με την έννοια της δουλικότητας και της καταπίεσης – και η συνδεδεμένη με αυτήν δοξολογία του Θεού είναι το μυστήριο που αποκαλύπτει τον Χριστό, που φανερώνει τη ζωή των Αγγέλων και της Παναγίας μας, που ανοίγει ενώπιόν μας την καρδιά των αγίων, δηλαδή όλων των αληθινά πιστών. Ο παραπάνω Χαιρετισμός από την άποψη αυτή ακούγεται ίσως ως ωραίο ποιητικό σχήμα, αλλά μάλλον μοιάζει με δίκοπο μαχαίρι στα χέρια μας. Γιατί μας δείχνει τον μόνο δρόμο της σωτηρίας μας και τη θέαση του «<i>μέλλοντος αἰῶνος</i>» μας.</span></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;"><br /></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: right; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;"><a href="http://pgdorbas.blogspot.com/2021/04/blog-post_98.html" target="_blank"><b><span style="color: #2b00fe;">ΠΗΓΗ</span></b></a></span></p>

Γ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

  « Χαῖρε τῶν Ἀγγέλων τόν βίον ἐμφαίνουσα » (Χαίρε Παναγία που φανερώνεις με τη ζωή σου τον βίο των Αγγέλων). Ακούγεται λίγο παράδοξος  ο συ...

Διαβάστε περισσότερα »

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

<p></p><div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik_GIjY7XIB9kvrrgZxby_6YH_U-A5VJhDxErtS23Iar6oSl5EFMZSTcefSuZUHl0Enk6w-O5HbdRtuHEf4dvaeahKFW_U8C58t6jY6S_JrM_u44rBxlMtj0w_1gv5H-PpdixRRWEpcvU/s1080/omilia_gia_tin_gi_pou_etreme.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; color: #da1700; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1080" height="301" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik_GIjY7XIB9kvrrgZxby_6YH_U-A5VJhDxErtS23Iar6oSl5EFMZSTcefSuZUHl0Enk6w-O5HbdRtuHEf4dvaeahKFW_U8C58t6jY6S_JrM_u44rBxlMtj0w_1gv5H-PpdixRRWEpcvU/w542-h301/omilia_gia_tin_gi_pou_etreme.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 1px 1px 5px; padding: 8px; position: relative;" width="542" /></a></div><span style="background-color: white;"> </span><p></p><p><span style="background-color: white;"><br /></span></p><p style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px;"></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span lang="EL" style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">«<i>Σέ ὡς ἐθεάσατο σαρκί κρεμάμενον, Χριστέ, ἐν ξύλῳ, τό φῶς εἰς σκότος μετέβαλεν ἥλιος˙ καί γῆ ἐσαλεύθη καί πέτραι διερράγησαν</i>» (ωδή ε΄).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span lang="EL" style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">(Καθώς Σε είδε, Χριστέ, να κρέμεσαι ως άνθρωπος στο ξύλο του Σταυρού ο ήλιος, το φως του το έκανε σκοτάδι. Και η γη σαλεύτηκε και οι πέτρες έσπασαν).</span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span lang="EL" style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">Ο άγιος Ιωσήφ μάς μεταφέρει στα συγκλονιστικά γεγονότα της Μεγάλης Παρασκευής: τη Σταύρωση του Υιού και Λόγου του Θεού ως ανθρώπου, του Κυρίου Ιησού Χριστού. Κι ενώ σε πολλούς άλλους ύμνους αναφέρεται στη σωτηρία που πήγασε από τον Σταυρό, καθώς ο Εσταυρωμένος «<i>αἴρει τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου</i>» και ανοίγει την κλεισμένη θύρα του Παραδείσου δίνοντας και πάλι τη ζωή στον άνθρωπο – «<i>τῷ Σταυρῷ Σου, οἰκτίρμον, ἀνεζωώθημεν</i>» (κάθισμα όρθρου) -, στον συγκεκριμένο ύμνο θυμίζει την αντίδραση της φύσης μπροστά σ’ αυτά που υπέστη ο Δημιουργός της, όπως βεβαίως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο. Διότι δεν πρέπει ποτέ να μας διαφεύγει ότι «<i>τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καί τό πλήρωμα αὐτῆς</i>» και ότι ο Κύριος είναι ο Παντοκράτωρ Δημιουργός Κύριος, διά του Οποίου «<i>πάντα ἐγένετο καί χωρίς Αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέ ἕν ὅ γέγονε</i>» (όλα δημιουργήθηκαν από τον Χριστό και χωρίς Αυτόν δεν έγινε τίποτε από αυτά που υπάρχουν). Το ομολογούμε άλλωστε διαρκώς και στο Σύμβολο της Πίστεως. Ο Χριστός είναι ο «<i>δι’ Οὗ τά πάντα ἐγένετο</i>». Και μας προκαλεί με την υπόμνησή του αυτή ο άγιος υμνογράφος να μη ξεχνάμε ότι η φύση, μέρος της οποίας είμαστε και εμείς, συνιστά την αδελφή μας, συνιστά «ιερό τόπο» αφού διακρατείται από τις άκτιστες ενέργειες του Δημιουργού της, αποτελεί μία άλλη Βίβλο, στην οποία μπορούμε να διαβάζουμε την παρουσία του Τριαδικού Θεού μας – «<i>οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα</i>». Κι αυτό θα πει κατ’ επέκταση ότι προσεγγίζοντας έτσι τη Δημιουργία του Θεού, η οποία κινείται από τον Κύριο για να εκφράσει τον αποτροπιασμό της για όσα εχθρικά συνέβησαν πάνω στον Γολγοθά από πλευράς του πρώτου της Κτίσεως ανθρώπου, την σεβόμαστε και την αγαπάμε. Γιατί «<i>σκοποῦμεν οὐ τά βλεπόμενα ἀλλά τή μή βλεπόμενα</i>» κατά τον απόστολο, τη χάρη όπως είπαμε και την ενέργεια του Θεού μας.  Η άλογη φύση γίνεται εν προκειμένω ο δάσκαλος και ο καθοδηγητής μας.</span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span lang="EL" style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;"><br /><br /></span></p><div style="text-align: right;"><span style="font-size: 13pt; text-indent: 36pt;"><a href="http://pgdorbas.blogspot.com/2021/04/blog-post_2.html" target="_blank"><b><span style="color: #2b00fe;">ΠΗΓΗ</span></b></a></span></div><p></p>

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

  « Σέ ὡς ἐθεάσατο σαρκί κρεμάμενον, Χριστέ, ἐν ξύλῳ, τό φῶς εἰς σκότος μετέβαλεν ἥλιος˙ καί γῆ ἐσαλεύθη καί πέτραι διερράγησαν » (ωδή ε΄). ...

Διαβάστε περισσότερα »

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ''ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ'' ΑΠΟ ΤΟ 1956 ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΙΟ.....

<p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"> <span style="color: red;"><b>ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ</b></span></span></p><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">https://www.youtube.com/watch?v=e0GNxnndEbw&fbclid=IwAR2Wo4SBf7sUNX5qdrJ1C0X3HXiq7zWSGu07Dq7KCCgieDlw3BYYRElarc4</span></p><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><span style="color: red;"><b>ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΛΙΝΚ:</b></span><br /><br />https://www.reuters.com/article/factcheck-satire-not1956video/fact-check-avoiding-the-future-plague-video-was-made-in-2020-intended-as-satire-idUSL1N2LK20S</span></p><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">https://eu.usatoday.com/story/news/factcheck/2021/03/18/fact-check-retro-video-predicting-pandemic-made-2020-not-1956/4737852001/</span></p><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><b>KAI TI ΛΕΓΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ:</b></span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3KFgsbXSO4HZmuABKbC380qYiXq8ukcYECyejLAAgQlZnKT_VqrBe3-F2auLNjEaB35geBndlifpoLUi7Ac66aPdyXkv0_xY_SKt-KzJSrxWMhVT_egp-0WRGqmryclQPyb7O7TH5/s687/769.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="110" data-original-width="687" height="102" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3KFgsbXSO4HZmuABKbC380qYiXq8ukcYECyejLAAgQlZnKT_VqrBe3-F2auLNjEaB35geBndlifpoLUi7Ac66aPdyXkv0_xY_SKt-KzJSrxWMhVT_egp-0WRGqmryclQPyb7O7TH5/w640-h102/769.png" width="640" /></a></div><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /><br />https://www.reddit.com/r/IAmA/comments/j661lm/iama_writer_absurdist_and_satirist_who_recently/</span><p></p>

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ''ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ'' ΑΠΟ ΤΟ 1956 ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΙΟ.....

  ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ https://www.youtube.com/watch?v=e0GNxnndEbw&fbclid=IwAR2Wo4SBf7sUNX5qdrJ1C0X3HXiq7zWSGu07Dq7KCCgieDlw3BYYRElarc4 ...

Διαβάστε περισσότερα »

Ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και οι δικαστικές αρμοδιότητες του Οικ. Πατριάρχη

<p> <img alt="agios nikodimos" height="580" loading="lazy" src="https://www.romfea.gr/images/article-images/2021/03/romfea/agios-nikodimos.jpg" style="border: 0px; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="770" /></p><p class="p1" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span class="s1" style="color: black;"><b>Επίσκοπος Μπιλογορόδκα κ. Σιλβέστρος, Πρύτανης Θεολογικής Ακαδημίας του Κιέβου</b></span></p><hr style="background-color: white; border-bottom-color: rgb(255, 255, 255); border-bottom-style: solid; border-image: initial; border-left: 0px; border-right: 0px; border-top-color: rgb(238, 238, 238); border-top-style: solid; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 20px 0px;" /><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Διάμεσου των αιώνων ΧΧ-ΧΧΙ υπήρξε μια εποχή αξιοσημείωτης επιδείνωσης και διαμάχης για την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία. </span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Πρέπει να παραδεχτούμε ειλικρινά ότι σήμερα δεν υπάρχει ενότητα μεταξύ των Τοπικών Ορθόδοξων Εκκλησιών στη κατανόηση ορισμένων πτυχών της διδασκαλίας περί της Εκκλησίας.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Θεμελιωδώς διαφορετικές απόψεις εκφράζονται σχετικά με τη φύση και το εύρος του πρωτείου στην Οικουμενική Εκκλησία, σχετικά με τον μηχανισμό δημιουργίας νέων αυτοκεφάλων και αυτόνομων Εκκλησιών, σχετικά με την κανονική κατάσταση της Ορθόδοξης διασποράς.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επιπλέον, όλα αυτά τα ερωτήματα δεν παραμένουν μόνο το αντικείμενο αφηρημένων θεωρητικών διαφορών.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Προκαλούν σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των Τοπικών Εκκλησιών. Επομένως, σήμερα είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διεξαχθεί μια ισορροπημένη και υπεύθυνη συζήτηση για την Ορθόδοξη διδασκαλία για την Εκκλησία. Η πατερική κληρονομιά πρέπει να χρησιμεύσει ως βάση για μια τέτοια συζήτηση.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><strong><span style="color: black;">Το πρόβλημα του εκκλήτου και το "ουκρανικό ζήτημα"</span></strong></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ένα από αυτά τα προβληματικά ζητήματα στις διορθόδοξες σχέσεις είναι το ζήτημα του δικαιώματος του Οικουμενικού Πατριάρχη να δέχεται έκκλητο επισκόπων, ιερέων και διακόνων που βρίσκονται στη δικαιοδοσία άλλων Τοπικών Εκκλησιών και δεν συμφωνούν με τις αποφάσεις των εκκλησιαστικών δικαστηρίων που εκδόθηκαν εναντίον τους.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Σήμερα, η επίσημη άποψη του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως οφείλεται στο γεγονός ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης (και μόνο αυτός) έχει το δικαίωμα να λαμβάνει έκκλητο από καταδικασμένους κληρικούς όλων των Τοπικών Ορθόδοξων Εκκλησιών για αναθεώρηση δικαστικών ποινών που εκδόθηκαν σε άλλες Τοπικές Εκκλησίες και να εκδώσει αμετάκλητες αποφάσεις σε αυτές τις περιπτώσεις.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Με βάση αυτήν την κατανόηση των δικαιωμάτων του, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος αποδέχθηκε την έκκληση του πρώην Μητροπολίτη Κιέβου Φιλάρετο (Ντενισένκο), που καθαιρέθηκε από την Σύνοδο της Ιεραρχίας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας το 1997.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ως αποτέλεσμα, στις 11 Οκτωβρίου 2018 η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως εξέδωσε απόφαση να άρει το ανάθεμα από τον πρώην Μητροπολίτη Φιλάρετο και να αποκαταστήσει την επισκοπική του θέση. Ταυτόχρονα, η Σύνοδος Κωνσταντινουπόλεως δέχτηκε όλα τα μέλη της UOC-KP και της UAOC.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Όλες οι δικαστικές αποφάσεις που ελήφθησαν στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία σε σχέση με τον κλήρο που πέρασε στο σχίσμα ακυρώθηκαν. Χωρίς διαβουλεύσεις με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, ανακοινώθηκε ότι όλα τα "προαναφερθέντα πρόσωπα έχουν κανονικά αποκατασταθεί στην επισκοπική και ιερατική τους θέση", και ανακοινώθηκε επίσης ότι αποκαταστάθηκε η κοινωνία του ποιμνίου τους με την Εκκλησία.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Στον Τόμο Αυτοκεφαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2019, καθώς και ο Χάρτης της OCU, το προσχέδιο του οποίου γράφτηκε στην Ελλάδα, αναφερόταν συγκεκριμένα ότι οι κληρικοί "οποιασδήποτε τάξης" (δηλαδή επίσκοποι και πρεσβύτεροι, και διάκονοι), οι οποίοι καταδικάζονται "από τις εκκλησιαστικές αρχές τους σε οποιαδήποτε τιμωρία" έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στον Οικουμενικό Πατριάρχη.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Στον Χάρτη της OCU, το δικαίωμα του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως να δέχεται έκκλητο τεκμηριώνεται από τον 9ο  και 17ο κανόνες της Δ′ Οικουμενικής Συνόδου και την «αιώνια πρακτική της Εκκλησίας» (Χάρτης της OCU, ενότητα XI).</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αυτή η άποψη μοιράζουν σήμερα και οι Έλληνες κανονιολόγοι και πολλοί ιεράρχες των Ελληνικών Εκκλησιών. Για παράδειγμα, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Β′ στις 12 Οκτωβρίου 2019, στην έκθεσή του σε συνάντηση της Διαρκής Συνόδου της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δήλωσε απευθείας: «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει το προνόμιο του« δικαιώματος εκκλήτου »από τους επισκόπους άλλης εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας, σε περίπτωση που ο συγκεκριμένος επίσκοπος επιθυμεί να υποβάλει αντίστοιχη αναφορά".</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ως επιβεβαίωση αυτής της θέσης ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β′  αναφέρθηκε στους ίδιους κανόνες  της Δ′ Οικουμενικής Συνόδου.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ανακύπτει ένα φυσικό ερώτημα, σε ποιο βαθμό αντιστοιχεί η σημερινή θέση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην εκκλησιαστική παράδοση και πρακτική της Αρχαίας Εκκλησίας;</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Μήπως οι κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων αφομοιώνουν πραγματικά στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως το δικαίωμα να λαμβάνει εκκλήσεις από τους κληρικούς όλων των Τοπικών Ορθόδοξων Εκκλησιών;</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αναζητώντας απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, αποφασίσαμε να στραφούμε στην κληρονομιά του οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτη (1749-1809).</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αν και ζούσε ήδη στη σύγχρονη εποχή, είναι δύσκολο να υπερεκτιμήσουμε την επιρροή του στην ανάπτυξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Άφησε μια τεράστια λογοτεχνική κληρονομιά, και τα γραπτά του έργα έχουν χρησιμεύσει ως πνευματική αναβίωση στη Χριστιανική Ανατολή.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αυτή η αναβίωση περιλάμβανε τη λατρεία, τη μοναστική ζωή, τη σφαίρα του κανονικού δικαίου και το κήρυγμα.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><strong><span style="color: black;">Το "Πηδάλιον" ως κανονικό έργο</span></strong></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Προφανώς, ο άγιος Νικόδημος θεώρησε ως το σημαντικότερο πράγμα τη μέγιστη διάδοση και υλοποίηση της αρχαίας πατερικής κληρονομιάς. Είναι σημαντικό να πούμε ότι ο άγιος Νικόδημος έδωσε πολλά σχόλια και σημειώσεις στα οποία εκδηλώθηκε η βαθιά του μόρφωση. Ο άγιος Νικόδημος στάθηκε αρκετά μετριοπαθής, προσπαθώντας να μην παρεμποδίσει την πορεία του αναγνώστη στην αρχαία κληρονομιά.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ταυτόχρονα, οι ερμηνείες και τα σχόλιά του είναι σήμερα πολύ σημαντικά για την κατανόηση της ιστορίας της θεολογικής σκέψης στην Ελλάδα κατά την οθωμανική περίοδο.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Στη συνέχεια, θα στρέψουμε την προσοχή μας σε ένα από αυτά τα έργα του Αγίου Νικοδήμου, το οποίο έγινε σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη του εκκλησιαστικού δικαίου.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Εννοώ το βιβλίο "Πηδάλιον" που ετοίμασε για δημοσίευση. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη Λειψία το 1800.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Το "Πηδάλιον" είναι ένα ανάλογο του "Νομοκάνωνα" που είναι γνωστός στον σλαβικό κόσμο και είναι μια συλλογή των κανόνων των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων και των αγίων πατέρων με εκτενή σχόλια.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Το "Πηδάλιον" ετοιμάστηκε από τον Άγιο Νικόδημο σε συνεργασία με το ιερομόναχο Αγάπιο Πρεσβύτερο. Η συλλογή περιλαμβάνει τους κανόνες των αγίων αποστόλων, τους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων, τους κανόνες των Τοπικών Συνόδων (Πενθέκτη,  Κωνσταντινουπόλεως το 394 και το 879, Καρθαγένης το 256 και το 419, Αγκύρας, Νεοκαισάρειας, Γάγγρας, Αντιόχειας, Λαοδίκειας και Σαρδικής), κανόνες των αγίων πατέρων (των Αλεξανδρείας Διονυσίου, Πέτρου, Αθανασίου του Μεγάλου, Τιμόθεου, Θεοφίλου και Κυρίλλου, του Νεοκαισαρείας Γρηγορίου, του Καισαρείας Μεγάλου Βασιλείου, του Νύσσης Γρηγορίου, Γρηγορίου του Θεολόγου, Αμφιλοχίου του Ικονίου, Γενναδίου του Κωνσταντινουπόλεως, Ιωάννη Νηστευτή, Ταρασίου του Κωνσταντινουπόλεως, Νικηφόρου του Κωνσταντινουπόλεως).</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Το "Πηδάλιον" έχει μια καλά μελετημένη δομή. Πριν από κάθε ομάδα κανόνων, δοθεί μια ιστορική πληροφορία για το αντίστοιχη Σύνοδο ή τον ιερό πατέρα, μετά αναφέρεται το κείμενο των κανόνων στο αρχαίο ελληνικό πρωτότυπο, μετά από κάθε κανόνα η μετάφρασή του (ή μάλλον η έκθεση) στη σύγχρονη ελληνική γλώσσα δεδομένου, αναφέρονται συμμορφώσεις που δείχνουν τη σύνδεση αυτού του κανόνα με άλλους κανόνες και, τέλος, αναφέρονται και σχόλια από τους συντάκτες της συλλογής. Αυτά τα σχόλια καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεολογικών, ιστορικών και κανονικών ζητημάτων.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Προετοιμάζοντας  για τη δημοσίευση το "Πηδάλιον", ο άγιος Νικόδημος και ο ιερομόναχος Αγάπιος προσπάθησαν να δώσουν στον έλληνα κληρικό στα χέρια ένα αξιόπιστο σύνολο κανόνων, το οποίο θα μπορούσε να καθοδηγηθεί στην εκκλησιαστική ζωή. Επιπλέον, οι σημειώσεις έλαβαν υπόψη τις κλασικές ερμηνείες του Ιωάννου Ζωναρά, του Θεοδώρου Βαλσαμώνος, του Αλεξίου Αριστηνού.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Παρά τη γενική έγκριση του "Πηδαλίου" από τη Σύνοδο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, τότε δεν ελήφθησαν αποφάσεις σχετικά με το επίσημο καθεστώς αυτής της συλλογής. Παρ' όλα αυτά, το "Πηδάλιον" έγινε η πιο έγκυρη συλλογή κανόνων στη σύγχρονη εποχή.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Το ελληνικό κείμενο του "Πηδαλίου" έχει ήδη περάσει από 18 ανατυπώσεις και μελετάται ενεργά από τους κανονιολόγους, τους ιστορικούς και τους θεολόγους.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο Άγιος Νικόδημος Μιλάς πίστευε ότι το "Πηδάλιον" θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επίσημη κανονική συλλογή της Ελληνικής Εκκλησίας.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Το "Πηδάλιον" επηρέασε τη σύνθεση και τη δομή του βιβλίου κανόνων, το οποίο χρησιμοποιείται σήμερα στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><strong><span style="color: black;">Ερμηνεία στο "Πηδάλιον" του 9ου  κανόνα της Δ′ Οικουμενικής Συνόδου</span></strong></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποφασίσαμε να στραφούμε στο "Πηδάλιον" για να μάθουμε πώς καλύπτεται εδώ το ζήτημα του εκκλήτου.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αναγνωρίζει ο Νικόδημος ο Αγιορείτης σχετικά με τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως το αποκλειστικό δικαίωμα να λαμβάνει εκκλήσεις από τον κλήρο όλων, χωρίς εξαίρεση, των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών;</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Πρέπει να σημειωθεί  ότι Νικόδημος ο Αγιορείτης αναλύει με ιδιαίτερη προσοχή τον 9ο  κανόνα της Δ′ Οικουμενικής Συνόδου. Αυτός ο κανόνας είναι αποκλειστικά αφιερωμένος στο σύστημα της εκκλησιαστικής δίκης. Πρώτα απ' όλα, αναφέρει για το απαράδεκτο της εξέτασης εκκλησιαστικών υποθέσεων σε κοσμικά δικαστήρια.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Οι κληρικοί είναι δωσίδικοι από τον επίσκοπό τους. Εάν ο κληρικός διαφωνεί με τον επίσκοπο, τότε μια τέτοια υπόθεση εξετάζεται στην περιφερειακή Σύνοδο.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αν ένας επίσκοπος ή κληρικός «έχει δυσαρέσκεια» με τον μητροπολίτη της περιοχής του, τότε θα πρέπει να στραφεί σε «είτε τον εξάρχο της μεγάλης περιοχής δηλαδή,  τὸν ἔξαρχον τῆς διοικήσεως, ἢ τὸν τῆς βασιλευούσης Κωνσταντινουπόλεως θρόνον, καὶ ἐπ᾿ αὐτῷ δικαζέσθω».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Κυριολεκτικά σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα, ένας επίσκοπος που διαφωνεί με την δικαστική απόφαση του μητροπολίτη του μπορεί να προσφύγει είτε στον «τὸν ἔξαρχον τῆς διοικήσεως» είτε στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο άγιος Νικόδημος γράφει ότι αυτός ο κανόνας προκάλεσε πολλές διαμάχες μεταξύ των κανονολόγων τόσο στην αρχαιότητα όσο και στη σύγχρονη εποχή.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επιπλέον, μαρτυρεί ότι πολλοί Έλληνες, μπαίνοντας σε πολεμική με τη ρωμαϊκή κατανόηση του εκκλησιαστικού πρωτείου αγωνίστηκαν ειδικά για να «τιμήσουν τον Προκαθήμενο Κωνσταντινουπόλεως» και ως εκ τούτου εκτίμησαν τα δικαιώματά του.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Για παράδειγμα, ο Μητροπολίτης Αγκύρας Μακάριος, ο οποίος έζησε στο διάμεσο του 14ου-15ου αιώνα έγραψε στην πραγματεία του «Ενάντια στη συκοφαντία των Λατίνων» ότι όλοι οι άλλοι πατριάρχες πρέπει να θεωρηθούν ως «έξαρχοι τῆς διοικήσεως» σε αυτόν τον κανόνα.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Με αυτήν την κατανόηση, αποδείχθηκε ότι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έχει το δικαίωμα να δέχεται εκκλήσεις από τις αποφάσεις άλλων πατριαρχών.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επομένως, ο Αγκύρας Μακάριος έγραψε ότι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως είναι «ο πρώτος και ανώτατος δικαστής όλων των πατριαρχών».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο όσιος Νικόδημος δηλώνει οτι μια παρόμοια γνωμοδότηση μπορεί να βρεθεί μεταξύ άλλων βυζαντινών συγγραφέων που έγραψαν αντιλατινικά έργα.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Είναι γνωστό ότι ο 9ος κανόνας ερμηνεύτηκε επίσης υπέρ και από των Λατινικών συγγραφέων. Έτσι, ο Πάπας Νικόλαος Α΄ σε επιστολή προς τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Μιχαήλ, στο οποίο επέκρινε τον Πατριάρχη Φώτιο, έγραψε ότι ο «έξαρχος τῆς διοικήσεως» πρέπει να νοηθεί ο επίσκοπος της Ρώμης.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Τότε η έννοια του κανόνα αποδείχθηκε κάπως έτσι: όποιος είναι δυσαρεστημένος με το δικαστήριο του μητροπολίτη του μπορεί να ασκήσει έφεση, πρώτα απ' όλα, στον επίσκοπο της Ρώμης, και στη συνέχεια "με συγκατάθεση" μπορεί να προσφύγει και προς τον  Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ωστόσο ο Νικόδημος ο Αγιορείτης θεωρεί αυτές τις ερμηνείες λανθασμένες. Επιμένει ότι ούτε ο Επίσκοπος της Ρώμης ούτε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έχουν το δικαίωμα να δέχονται εκκλήσεις επισκόπων και κληρικών εκτός της δικαιοδοσίας τους.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Σε επιβεβαίωση της γνώμης του ο άγιος Νικόδημος δίνει μια σειρά από επιχειρήματα. Θα δείξουμε μόνο δύο από αυτούς. Ο άγιος Νικόδημος υπενθυμίζει ότι η γενική αρχή του κανονικού δικαίου είναι η απαγόρευση για τους επισκόπους, τους μητροπολίτες και τους πατριάρχες να ενεργούν εκτός των εκκλησιαστικών τους περιοχών.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Εάν παραδεχτούμε την πιθανότητα προσφυγής στην Κωνσταντινούπολη κατά των αποφάσεων άλλων πατριαρχών, τότε αυτό έρχεται σαφώς σε αντίθεση με αυτήν την αρχή.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επιπλέον, ο όσιος Νικόδημος αναφέρει τη νομοθεσία των βυζαντινών αυτοκρατόρων, στην οποία μπορεί κανείς να δει κάποια ερμηνεία των κανόνων της εκκλησίας. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στο 123ο διάταγμα του αυτοκράτορα Ιουστινιανού.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Το 22ο κεφάλαιο αυτού του διατάγματος αναφέρει για τις εκκλησιαστικές νομικές διαδικασίες και μπορεί να χρησιμεύσει ως ερμηνεία του 9ου κανόνα της Δ′ Οικουμενικής Συνόδου.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αυτό το κεφάλαιο λέει ότι σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των επισκόπων, η υπόθεσή τους πρέπει να εξεταστεί από τον μητροπολίτη που στέκεται πάνω τους με δύο επισκόπους από την ίδια περιοχή. Εάν τα μέρη δεν συμφωνούν με την απόφαση ενός τέτοιου δικαστηρίου, τότε μπορούν να στραφούν στον πατριάρχη αυτής της διοικήσεως.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αφού ο πατριάρχης εκδώσει την ετυμηγορία του, «κανένα από τα μέρη δεν έχει το δικαίωμα να ασκήσει έφεση κατά της απόφασής του».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Η ίδια διαδικασία πρέπει να ακολουθείται όταν ένας κληρικός φέρει κατηγορίες εναντίον επισκόπου. Μια παρόμοια διαδικασία καθιερώνεται στη νομοθεσία του αυτοκράτορα Λέοντα VI του Σοφού.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Έτσι, σύμφωνα με το βυζαντινό νόμο, κάθε πατριάρχης λαμβάνει αποφάσεις που δεν μπορούν να ασκηθούν έφεση. Επομένως, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως δεν μπορούσε να δεχτεί εκκλήσεις κατά των αποφάσεων άλλων πατριαρχών.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Δείχνοντας λανθασμένες αναγνώσεις του 9ου κανόνα, ο άγιος Νικόδημος δίνει την ερμηνεία που θεωρεί σωστή.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Πρώτα απ' όλα προσπαθεί να καταλάβει ποιος πρέπει να είναι ο «έξαρχος τῆς διοικήσεως». Ο όσιος Νικόδημος επισημαίνει ότι από το κείμενο του κανόνα προκύπτει ότι ο έξαρχος είναι μια εκκλησιαστική τάξη που βρίσκεται πάνω από τους μητροπολίτες, αλλά κάτω από τον πατριάρχη.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επομένως, γράφει ότι "έξαρχος τῆς διοικήσεως είναι μητροπολίτης μιας διοικήσεως που έχει ένα ορισμένο πλεονέκτημα έναντι άλλων μητροπολιτών της ίδιας διοίκησης". Πρέπει να σημειωθεί ότι η ίδια κατανόηση του τίτλου του «εξάρχου τῆς διοικήσεως» μπορεί να βρεθεί και σε άλλα μέρη στο "Πήδάλιον".</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Για παράδειγμα, στην ερμηνεία του 34ου Αποστολικού Κανόνα ο άγιος Νικόδημος γράφει ότι «έξαρχος τῆς διοικήσεως»  ονομάζεται «ο πρώτος μεταξύ των μητροπολιτών».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ανακύπτει το ερώτημα, ποιος, σε τελική ανάλυση, πρέπει να έιναι «έξαρχος τῆς διοικήσεως».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο άγιος Νικόδημος επισημαίνει ότι από το κείμενο του κανόνα προκύπτει ότι ο έξαρχος είναι μια εκκλησιαστική τάξη που βρίσκεται πάνω από τους μητροπολίτες, αλλά κάτω από τον πατριάρχη.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Κατά την άποψή του, ο «έξαρχος τῆς διοικήσεως» είναι μητροπολίτης μιας διοικήσεως που έχει ένα ορισμένο πλεονέκτημα έναντι άλλων μητροπολιτών της ίδιας διοίκησης», δηλαδή, είναι "ο πρώτος μεταξύ των μητροπολιτών".</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αναφερόμενος στον Ιωάννη Ζωναρά, ο άγιος Νικόδημος επισημαίνει ότι αυτοί οι «έξαρχοι» ήταν στην αρχαιότητα οι μητροπολίτες της Καισάρειας, της Καππαδοκίας, της Εφέσου, της Θεσσαλονίκης και της Κορίνθου.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ωστόσο, μετά την Δ′ Οικουμενική Σύνοδου, αυτός ο όρος έλαβε ένα νέο σημασιολογικό περιεχόμενο. Το γεγονός είναι ότι από τον 5ο αιώνα (τη στιγμή που υιοθετήθηκαν οι εν λόγω κανόνες) υπήρχαν οι «έξαρχοι των διοικήσεων» αλλά τον 6ο αιώνα η κατάσταση άρχισε να αλλάζει και ως εκ τούτου η λέξη έξαρχος απέκτησε μια νέα έννοια.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Και η παλιά κατανόηση ξεχνιέται. Για αυτόν τον λόγο, η ερμηνεία του 9ου κανόνα έγινε δύσκολη.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επομένως, στο 123ο διάταγμα του Ιουστινιανού, δεν υπάρχει πλέον μνεία των εξάρχων.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Αναφέρεται ότι μετά το μητροπολιτικό δικαστήριο, το επόμενο κλιμάκιο είναι ο πατριάρχης.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο όσιος Νικόδημος τονίζει συγκεκριμένα ότι από τον 9ο κανόνα δεν συνεπάγεται πιθανότητα να δικάζονται στην Κωνσταντινούπολη όλοι οι κληρικοί όλων των Τοπικών Εκκλησιών γενικά. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έχει το δικαίωμα να δέχεται εκκλήσεις μόνο από τους κληρικούς του πατριαρχείου του.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Το συμπέρασμα ο άγιος Νικόδημος διατύπωσε ξεκάθαρα: «Ο Προκαθήμενος Κωνσταντινουπόλεως είναι ο πρώτος, μοναδικός και τελευταίος δικαστής για τους μητροπολίτες που υποτάσσονται σε αυτόν - αλλά όχι για εκείνους που είναι υποταγμένοι από τους υπόλοιπους πατριάρχες.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επειδή…ο τελευταίος και καθολικός κριτής όλων των πατριαρχών είναι η Οικουμενική Σύνοδος και κανένας άλλος».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Έτσι, σύμφωνα με τη σκέψη του αγίου Νικοδήμου, εκείνοι οι επίσκοποι και οι ιερείς που δεν είναι ικανοποιημένοι με τη δικαστική απόφαση του πατριάρχη τους, μπορούν να προσφύγουν μόνο στην Οικουμενική Σύνοδο.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Δηλαδή, μόνο το καθολικό όργανο μπορεί να λειτουργήσει ως το υψηλότερο κλιμάκιο σε αμφιλεγόμενες δικαστικές υποθέσεις, αλλά όχι μόνο ένας από τους πατριάρχες. Αυτή είναι η θέση του αγίου Νικοδήμου.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η άποψη του αγίου Νικοδήμου είναι παραδοσιακή για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Έτσι, ο ήδη αναφερόμενος Ιωάννης Ζωναρά, που έζησε τον 12ο αιώνα, έγραψε: «Οὐ γάρ πάντων δέ τῶν μητροπολιτῶν πάντως ὁ Κωνσταντινουπόλεως καθιεῖται δικαστής, ἀλλά τῶν ὑποκειμένων αὐτῷ. Οὐ γάρ δή καί τούς τῆς Συρίας μητροπολίτας, ἤ τούς τῆς Παλαιστίνης, καί Φοινίκης, ἤ τούς τῆς Αἰγύπτου, ἄκοντας ἑλκύσει δικάσασθαι παρ᾿ αὐτῷ. ἀλλ᾿ οἱ μέν τῆς Συρίας, τῷ τῆς Ἀντιοχείας ὑπόκεινται φόρῳ, οἱ δέ τῆς Παλαιστίνης, τῷ τοῦ Ἱεροσολύμων, οἱ δέ τῆς Αἰγύπτου, παρά τῷ Ἀλεξανδρείας δικάσονται, παρ᾿ ᾧ καί χειροτονοῦνται, καί οἷς περ ὑπόκεινται».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο διάσημος Σέρβος κανονολόγος του 19ου - αρχές του 20ού αιώνα Νικόδημος Μίλας συμφωνούσε πλήρως με αυτήν την κατανόηση του 9ου κανόνα.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επεσήμανε ότι ο «έξαρχος τῆς διοικήσεως» είναι «ο Προκαθήμενος μιας μεγάλης εκκλησιαστικής περιοχής, η οποία έχει πολλούς μητροπολίτες και επισκόπους, και αυτός ο Προκαθήμενος, με τους μητροπολίτες και τους επισκόπους που υπόκεινται σε αυτόν, αποτελεί «περιφερειακή σύνοδο» ή «πατριαρχική» ή «εθνική» σύνοδο, στην οποία οι κληρικοί και οι επίσκοποι θα μπορούσαν να απευθύνουν τις καταγγελίες τους εναντίον του μητροπολίτη».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Έτσι, ο άγιος Νικόδημος πίστευε ότι σε όλα τα επίπεδα το εκκλησιαστικό δικαστήριο πρέπει να έχει ανάλογο χαρακτήρα. Με αυτήν την κατανόηση, το δικαστήριο του εξάρχη είναι το δικαστήριο της «εθνικής συνόδου».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο Αρχιεπίσκοπος Peter Lulier επεσήμανε ότι σε όλες τις εκκλησιαστικές περιοχές στην αρχαιότητα δεν υπήρχαν οι «έξαρχοι τῆς διοικήσεως».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Συγκεκριμένα, πίστευε ότι δεν υπήρχε ο έξαρχος στον Πόντο, την Ασία και τη Θράκη (που αποτελούσε τη μητρόπολη του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως). Γράφει ο αρχιεπίσκοπος Πέτρος: «Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ λογικό να στραφείς στην Κωνσταντινούπολη για την επίλυση αμφιλεγόμενων ζητημάτων».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επομένως, η αναφορά στον 9ο κανόνα τόσο του «εξάρχου τῆς διοικήσεως » όσο και του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως σημαίνει ότι σε εκείνες τις περιοχές όπου υπήρχε ένας έξαρχος θα έπρεπε να στραφεί σε αυτόν.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ωστόσο, δεν υπήρχαν οι έξαρχοι στην διοίκηση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, επομένως εδώ ήταν απαραίτητο να ασκήσουμε έφεση στο πατριαρχικό δικαστήριο. Άλλες αντιλήψεις αυτού του κανόνα ο Αρχιεπίσκοπος Πέτρος  θεωρούσε τεχνητούς.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ερμηνεία στο "Πηδάλιον" των κανόνων της Συνόδου Σαρδικής</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Σχετικά με το ζήτημα εκκλήτου ο όσιος Νικόδημος αναφέρει επίσης στον πρόλογο των κανόνων της Τοπικής Συνόδου Σαρδικής (343). Όπως γνωρίζετε, αυτή η Σύνοδος ενέκρινε τρεις κανόνες (3ος, 4ος και 5ος), με τους οποίους καθιέρωσε το δικαίωμα των ρωμαϊκών επισκόπων να δεχθούν εκκλήσεις.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Με βάση αυτούς τους κανόνες, οι Ρωμαίοι επίσκοποι επέμειναν στην κυριαρχία τους στην Καθολική Εκκλησία. Στη λατινική εκκλησιαστική βιβλιογραφία, αυτοί οι κανόνες ερμηνεύονταν ως το μοναδικό δικαίωμα των Παπών να δέχονται εκκλήσεις κατά δικαστικών αποφάσεων που λαμβάνονται σε όλες τις Τοπικές Εκκλησίες.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ερμηνεύοντας τα διατάγματα της Συνόδου Σαρδικής ο άγιος Νικόδημος εκφράζει σκέψεις παρόμοιες με αυτές που είδαμε στα σχόλια του 9ου κανόνα της Δ′ Οικουμενικής Συνόδου.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Πρώτον, ο άγιος Νικόδημος επιμένει ότι η Σύνοδος Σαρδικής ήταν η Τοπική Σύνοδο της Δυτικής Εκκλησίας, καθώς οι περισσότεροι από τους Ανατολικούς επισκόπους έφυγαν από τη Σαρδίκή και πραγματοποίησαν την «εναλλακτική» τους Σύνοδο στη Φιλιππούπολη.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επομένως, οι αποφάσεις που ελήφθησαν στη Σαρδηνία θεωρήθηκαν αποφάσεις αποκλειστικά δυτικών επισκόπων.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ταυτόχρονα, οι πάπες προσπάθησαν να παρουσιάσουν τους κανόνες της Συνόδου Σαρδικής ως τους κανόνες της Α′ Οικουμενικής Συνόδου και να δικαιολογήσουν την οικουμενική δικαιοδοσία τους σε αυτό.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο όσιος Νικόδημος για να δείξει ότι η Εκκλησία δεν εξίσωσε ποτέ την Συνόδου Σαρδικής με την Οικουμενική αναφέρει στη διάσημη διαμάχη μεταξύ των Εκκλησιών Ρώμης και Καρθαγένης, η οποία ξέσπασε το 417-422. Στη συνέχεια, ο πρεσβύτερος Απιάριος, καταδικασμένος στην Καρθαγένη, άσκησε έφεση στον Ρωμαίο επίσκοπο Ζωσιμά.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο τελευταίος αποδέχθηκε την έφεση και έστειλε δύο από τους εκπροσώπους του στην Αφρική, οι οποίοι επρόκειτο να οργανώσουν την επανεξέταση της υπόθεσης. Ταυτόχρονα, ο Πάπας αναφέρθηκε στους κανόνες του Συμβουλίου της Σαρδηνίας, τους οποίους ονόμασε τους κανόνες της Α′ Οικουμενικής Συνόδου.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ως αποτέλεσμα, το 419, πραγματοποιήθηκε μια Σύνοδος στην Καρθαγένη, το οποίο ανέφερε ότι αυτοί οι κανόνες δεν ανήκαν στην Σύνοδο της Νίκαιας και ως εκ τούτου δεν είχαν ισχύ για την Εκκλησία της Καρθαγένης. Η Σύνοδος στην Καρθαγένη απαγόρευε ρητά τους Αφρικανούς κληρικούς να υποβάλουν εφέσεις "πέραν από την θάλασσα" (δηλαδή στους Ρωμαίους επισκόπους)</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Τα επόμενα χρόνια, ο Ρωμαίος επίσκοπος Κελεστίνος Α΄ προσπάθησε να υπερασπίσει το δικαίωμά του να δέχεται εκκλήσεις από την Αφρική, αλλά η Εκκλησία της Καρθαγένης δεν αναγνώρισε την ειδική δικαστική εξουσία των Ρωμαίων επισκόπων.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ο άγιος Νικόδημος, αναφερόμενος σε αυτή τη σημαντική διαμάχη, καταλήγει στο συμπέρασμα: ο επίσκοπος της Ρώμης μπορεί να ασκηθεί έφεση από "όχι όλους τους επισκόπους, αλλά μόνο εκείνους που υποτάσσονται σε αυτόν".</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για εμάς ότι, κατά τη γνώμη του αγίου Νικοδήμου, αυτός ο κανόνας, κατ' αναλογία, μπορεί να εφαρμοστεί στους άλλους τέσσερις πατριάρχες: «Καθένας από αυτούς μπορεί να το εφαρμόσει στις υποθέσεις που υπάγονται στη δικαιοδοσία του και στις εκκλήσεις εκείνων που σχετίζονται με την πατριαρχική περιοχή του. Άλλωστε, αυτοί οι κανόνες δεν εγείρουν όλες τις εκκλήσεις και όλη τη διοίκηση των Εκκλησιών στον ρωμαϊκό θρόνο, καθώς αυτό είναι ένα θέμα που είναι αδύνατο και ξένο για την Εκκλησία».</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Δηλαδή, ο όσιοςΝικόδημος τονίζει για άλλη μια φορά ότι κάθε πατριάρχης έχει το δικαίωμα να δέχεται εκκλήσεις στην Τοπική Εκκλησία του. Κανένας από τους Προκαθημένους δεν έχει το δικαίωμα να προσφύγει κατά δικαστικών αποφάσεων άλλων πατριαρχών.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Συμπεράσματα</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Έτσι, το "Πήδάλιον"  απορρίπτει άμεσα ένα από τα κεντρικά σημεία της σύγχρονης διδασκαλίας των ειδικών δικαιωμάτων του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Κατ' αρχήν, ο άγιος Νικόδημος αναγνωρίζει ότι κανένας από τους Ορθόδοξους πατριάρχες έχει το δικαίωμα να προσφύγει κατά δικαστικών αποφάσεων άλλων πατριαρχών.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Οι εκκλήσεις κατά της απόφασης ενός από τους πατριάρχες μπορούν να υποβληθούν μόνο στην Οικουμενική Σύνοδο. Δηλαδή, σύμφωνα με τη σκέψη του αγίου Νικοδήμου, κάθε αυτοκέφαλη Εκκλησία έχει ίσα δικαιώματα στον τομέα των δικαστικών διαδικασιών.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Επομένως, οι δικαστικές αποφάσεις που λαμβάνονται από έναν από τους πατριάρχες μπορούν να αναθεωρηθούν μόνο από τα όργανα της συνόδου, στα οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι όλων των Τοπικών Εκκλησιών.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Το κείμενο του "Πηδαλίου" καταγράφει ξεκάθαρα τις διαφωνίες σχετικά με το εύρος των δικαιωμάτων του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, που συνέβη ήδη στη βυζαντινή εποχή.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Ταυτόχρονα, ο άγιος Νικόδημος δίνει μια τέτοια ερμηνεία του 9ου κανόνα της Δ′ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία ενσωματώνει με συνέπεια την συνοδική αρχή στη ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Προσπαθεί να σώσει την Εκκλησία από τον κίνδυνο της διοίκησης ενός ανθρώπου.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Στη σύγχρονη πολεμική μεταξύ των Τοπικών Εκκλησιών σχετικά με το θέμα του πρωτείου στην Οικουμενική Εκκλησία, η φωνή του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη πρέπει να ακούγεται με όλη του τη δύναμη.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;">Η κληρονομιά του μπορεί να γίνει ένα από τα σημαντικά θεμέλια για να ξεπεραστεί η κρίση που έπληξε σήμερα την παγκόσμια Ορθοδοξία.</span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px;"><span style="color: black;"><br /></span></p><p style="background-color: white; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 10px; text-align: right;"><a href="https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/42737-o-osios-nikodimos-o-agioreitis-kai-oi-dikastikes-armodiotites-tou-oik-patriarxi" target="_blank"><b><span style="color: #2b00fe;">ΠΗΓΗ</span></b></a></p>

Ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και οι δικαστικές αρμοδιότητες του Οικ. Πατριάρχη

  Επίσκοπος Μπιλογορόδκα κ. Σιλβέστρος, Πρύτανης Θεολογικής Ακαδημίας του Κιέβου Διάμεσου των αιώνων ΧΧ-ΧΧΙ υπήρξε μια εποχή αξιοσημείωτης ε...

Διαβάστε περισσότερα »

ΕΙΠΑΜΕ.....ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ!

<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjYQexENBIu51l5P0GQZ0eN8u22XoxtoOnkaV4CFCC_XXvnuBbtUoPxqctUOahxjtxBxUVDvJvWD8Icj4dzWjaRt-aaAj6MWvIRxtujmNWYhlhXAI-Bf8diz6R12QzDQIsw_sam_bj/s755/7.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="279" data-original-width="755" height="237" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjYQexENBIu51l5P0GQZ0eN8u22XoxtoOnkaV4CFCC_XXvnuBbtUoPxqctUOahxjtxBxUVDvJvWD8Icj4dzWjaRt-aaAj6MWvIRxtujmNWYhlhXAI-Bf8diz6R12QzDQIsw_sam_bj/w640-h237/7.png" width="640" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><b>ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ.....ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΗΣ 2 <u>ΔΙΑΦΟΡΕΣ</u> ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΛΕΓΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ....: ''1) </b></span><span style="color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><b>τα θρησκευτικά νομικά πρόσωπα (ΘΝΠ) και  2) τις θρησκευτικές κοινότητες που διαθέτουν άδειες ευκτήριου οίκου''....</b></span></p><p><br /></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black;">Μου δημιουργήθηκαν ορισμένες απορίες και ερωτήματα σχετικά με την έκτακτη κρατική επιχορήγηση προς τους θρησκευτικούς φορείς, ανάμεσα σε αυτούς (υποτίθεται) και οι Μουσουλμάνοι.</span><span id="more-3729" style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px;"></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;">Διαβάσαμε από το <a href="https://archive.is/uN7fT" style="box-sizing: border-box; color: #13c4a5; margin-bottom: 0px; text-decoration-line: none; transition: color 0.1s ease-in-out 0s, background-color 0.1s ease-in-out 0s;">Πρώτο Θέμα</a>: </span></p><blockquote style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: 700; line-height: 32.4px; margin: 40px 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; position: relative;"><p style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 1.2em; font-weight: 300; line-height: 34.56px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;">«Σε έκτακτη επιχορήγηση προς την Εκκλησία της Ελλάδος και προς λοιπούς θρησκευτικούς φορείς προχωρά η κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι έκτακτες ανάγκες που ανέκυψαν από την πανδημία και να ενισχυθεί το φιλανθρωπικό έργο.</span></p><p style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: inherit; font-size: 1.2em; font-weight: 300; line-height: 34.56px; margin: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center;"><span style="box-sizing: border-box; color: black;">Η ρύθμιση εκτός από την Εκκλησία της Ελλάδος, αφορά την εκκλησία της Κρήτης, τις Ιερές Μητροπόλεις Δωδεκανήσου, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος (ΚΙΣΕ), τα Εκκλησιαστικά Νομικά Πρόσωπα (ΕΝΠ), τα θρησκευτικά νομικά πρόσωπα (ΘΝΠ) και τις θρησκευτικές κοινότητες που διαθέτουν άδειες ευκτήριου οίκου.</span><br style="box-sizing: border-box;" /><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;">Με την ίδια τροπολογία παρατείνεται κατά ένα έτος η κατ’ εξαίρεση πρόσληψη ιεροδιδασκάλων για της τρεις μουφτείες της Θράκης.»</span></p></blockquote><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;">Με άλλα λόγια το Ελληνικό κράτος ενημερώνει τους Μουσουλμάνους ότι οι νόμιμες Μουσουλμανικές κοινότητες οι οποίες λειτουργούσαν μέχρι τώρα με νόμιμο καταστατικό συλλόγου, όπως είναι και το φυσιολογικό μιας και λογίζονται ως οργανώσεις, δεν δικαιούνται την επιχορήγηση επειδή δεν έχουν «άδεια ευκτήριου οίκου».</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;">Με μεγάλη ευκολία αγνοούν και διαγράφουν τις Μουσουλμανικές κοινότητες <strong style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px;">που μετράνε πάνω από 30 χρόνια</strong> ως νόμιμοι οργανισμοί και έρχονται να επικεντρωθούν στους λεγόμενους αδειοδοτημένους «ευκτήριους οίκους» που μετά βίας έχουν συμπληρώσει τρία χρόνια παρουσίας.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;">Το Υπουργείο άραγε θεωρεί λογικό να αφήνει ένα ολόκληρο χρόνο τους Μουσουλμανικούς χώρους λατρείας στο λουκέτο, που πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να τερματίσουν τη λειτουργία τους (όπως το δικό μας Τζαμί στις 29-1-2021 – το πρώτο Τζαμί της Αθήνας από το 1989), για να έρθει μετά, κατόπιν εορτής, να «στηρίξει»; Θεωρείται λογικό, επιτηδευμένα και εργαλειοποιώντας τον Κορονοιό, να στραγγαλίζονται οι ιστορικοί χώροι αυτοί που στέγαζαν για δεκαετίες τις Ισλαμικές κοινότητες και μετά να προσφέρονται επιχορηγήσεις στους «ευκτήριους οίκους» των τριών ετών παρουσίας που με το ζόρι μαζεύουν 25 άτομα στις συναθροίσεις τους;</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;">Πίσω από την έκτακτη επιχορήγηση της υποκρισίας κρύβεται το εξής σενάριο: Στόχος ήταν και είναι η ολοκληρωτική εξόντωση των Μουσουλμανικών κοινοτήτων, ανάμεσα σε αυτούς και εκείνοι που μετρούσαν πάνω από 30 χρόνια παρουσίας. <strong style="box-sizing: border-box;">Ο Κορονοιός εργαλειοποιήθηκε</strong><strong style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px;">  γιαυτόν σκοπό</strong>.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;">Στην αρχή επέβαλαν το λουκέτο στα Τζαμιά λόγω της πανδημίας, γνωρίζοντας άψογα οτι μακροπρόθεσμα οι χώροι δεν θα άντεχαν οικονομικά.  Στη συνέχεια, ενώ οι χώροι είχαν λουκέτο λόγω καραντίνας, απειλούσαν μέσω αστυνομίας με χρηματικό πρόστιμο και μήνυση όποιον ανοίξει τους χώρους λατρείας δίχως άδεια «ευκτήριου οίκου», ενώ τα καταστατικά προέβλεπαν ξεκάθαρα την τήρηση της προσευχής σε συνάθροιση. </span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;">Μετά από ένα χρόνο αιμορραγίας ο σκοπός τους δεν είναι να βοηθήσουν, όπως παραπλανητικά αφήνουν να εννοηθεί, αλλά στην πραγματικότητα να δώσουν επιχορηγήσεις στους αδειοδοτημένους «ευκτήριους οίκους» η πιο σωστά σε <strong style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px;">ρουφιάνους που βρίσκονται σε εντεταλμένη υπηρεσία</strong>. Την ίδια ώρα επιβάλουν λουκέτα σε όλους σχεδόν τους Μουσουλμανικούς χώρους λατρείας, επί της ουσίας σε Ισλαμικές παραδοσιακές κοινότητες με τεράστιες συνεισφορές στην Ελληνική κοινωνία,  χαρακτηρίζοντας τους παντελώς άδικα και αβάσιμα ως «παράνομους» λατρευτικούς χώρους.  </span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;"><br /></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;"><br /></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: right;"><span style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px;"><a href="https://ahmadeldin.blog/2021/04/01/euloges-apories-gia-thn-ektakth-kratikh-epixorhghsh/" target="_blank"><span style="color: #2b00fe;"><b>ΠΗΓΗ</b></span></a></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px;"><span style="box-sizing: border-box; color: black; margin-bottom: 0px;"><br /></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center;"><span style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px;"><span style="color: red;"><b><u>ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ</u></b></span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 18px; line-height: 32.4px; margin: 0px 0px 1.1em; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center;"><span style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2021/04/blog-post.html" itemprop="url"><span style="color: #2b00fe;"><b>ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ........</b></span></a></span></p>

ΕΙΠΑΜΕ.....ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ!

  ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ.....ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΗΣ 2 ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΛΕΓΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ....: ''1)  τα θρησκευτικά νομικά πρόσ...

Διαβάστε περισσότερα »

«Ξένον τόκον ἰδόντες, ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς Θεὸς ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος, βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τοὺς αὐτῷ βο­ῶντας· Ἀλληλούϊα».

<p><span style="font-family: helvetica;"><span style="font-size: large;"> </span><strong style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄</span></strong></span></p><p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"> Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 10502</span></strong></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><span style="color: #993300;"><strong>Γ΄ Στάσις Χαιρετισμῶν</strong></span><br /><strong>2 Ἀπριλίου 2021 (2004)<br />Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου</strong></span></p><h1 style="text-align: center;"><span style="color: #993300; font-family: helvetica; font-size: medium;">Ύψος</span><span style="color: #993300;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"> – έλξις</span></span></h1><h3 style="text-align: center;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><span style="color: navy;"><em>«…Βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τοὺς αὐτῷ βοῶντας· Ἀλληλούϊα»</em></span><br /><span style="color: navy;"><em>(Ἀκάθ. ὕμν. Ξ)</em></span></span></h3><p><img src="http://www.augoustinos-kantiotis.gr/wp-content/uploads/2020/06/Panagia-Barnakoba-150x150.jpg" /><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><strong>Ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἕνα ποίημα ἐμπνευσμένο, ἕνα τραγούδι βγαλμένο μέσα ἀπὸ τὸ καμίνι τῆς ἀγάπης τῶν ὀρθοδόξων πρὸς τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο.</strong><br /><strong>24 οἶκοι, 24 εἰκόνες, ὡραιότατες εἰκόνες! Ἂν πᾶτε στὸν Ἅγιον Ὅρος, στὰ καθολικὰ ὡ­ρισμένων μοναστηριῶν θὰ δῆτε ζωγραφισμένο ὅλο τὸν Ἀκάθιστο ὕμνο σὲ 24 ὡραῖες εἰκόνες, ποὺ ζωγράφισαν χέρια ἁγίων ζωγράφων.</strong><br /><strong>Θὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχή σας στὸ γράμμα «Ξῦ», ποὺ λέει· «Ξένον τόκον ἰδόντες, ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς Θεὸς ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος, βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τοὺς αὐτῷ βο­ῶντας· Ἀλληλούϊα».</strong><br /><strong>Νὰ τὸ κάνουμε λιανά; Θεέ μου, λέει, θαυμά­ζουμε τὸ θαῦμα σου. Ποιό θαῦμα· ὅτι μέσ᾿ στὰ ἑκατομμύρια τῶν γυναικῶν, μιά μόνο παρ­θένος ἀκούστηκε ὅτι γέννησε παιδί. Μέγα τὸ θαῦμα. Γι᾿ αὐτὸ κ᾿ ἐμεῖς, ποὺ εἴδαμε αὐτὸν τὸν παράδοξο τοκετὸ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἂς πάψῃ τὸ μυαλό μας ν᾿ ἀνασκαλεύῃ τὴ λάσπη καὶ τὸ βόρβορο τοῦ κόσμου τούτου. Ἂς πάρουμε φτερὰ κι ἂς πετάξουμε στὰ ὕψη τοῦ οὐρανοῦ. Γι᾿ αὐτὸ «ὁ ὑψηλὸς Θεὸς» ἔγινε ταπεινὸς ἄνθρωπος· γιὰ νὰ ἑλ­κύσῃ «πρὸς τὸ ὕψος», κοντά του, αὐτοὺς ποὺ πιστεύουν καὶ βοοῦν «Ἀλληλούϊα» (τὸ δὲ «Ἀλληλούϊα» εἶνε ἑβραϊκὴ λέξι ποὺ σημαίνει «Αἰνεῖτε τὸ Θεό», ψάλλετε διαρκῶς ὕμνο στὸ Θεό).</strong><br /><strong>Λίγες σκέψεις θὰ ποῦμε πάνω σ᾿ αὐτά.</strong><br /><span id="more-87188"></span></span></p><h2 style="text-align: center;"><span style="color: maroon;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">* * *</span></span></h2><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><strong>Ἐδῶ δύο ἔννοιες κυριαρχοῦν· ἡ μία εἶνε τὸ ὕψος, ἡ ἄλλη εἶνε ἡ ἕλξις.</strong><br /><strong>Τὸ ΥΨΟΣ. Ὑπάρχουν ὑψηλὰ πράγματα στὸν κόσμο· καὶ μᾶς ἀρέσουν τὰ ὑψηλὰ πράγματα. Λόγου χάριν τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ· αὐτοὶ ποὺ πετοῦν στὸ διάστημα ἢ ἀνεβαίνουν σὲ ἀεροπλάνο μένουν κατάπληκτοι ἀπὸ τὸ θέαμα ποὺ ἀντικρύζουν. Ὑψηλὰ ἀκόμη εἶνε τὰ βουνά, ὅπως στὴν Ἑλλάδα ὁ Ὄλυμπος, τὸ βουνὸ μὲ τὴ χιονισμένη ἀπρόσιτη κορυφή, ποὺ ὕμνησαν οἱ ποιηταί. Λίγοι μόνο κατορθώνουν ν᾿ ἀνεβοῦν ἐκεῖ. Ὑψηλὸς ὁ Ὄλυμ­πος, 2.917 μέτρα ὕψος. Ἀλλὰ κάντε μιὰ ὑπόθεσι· ὑποθέστε, ὅτι κάθε μέρα χάνει 1 μέτρο· 1 μέτρο σήμερα, 1 αὔριο, 1 μεθαύριο… Ἂν πε­ράσουν ἔτσι ἀρκετὲς ἡμέρες, στὸ τέλος δὲν θὰ ὑπάρχῃ ἐκεῖ Ὄλυμπος· θὰ εἶνε ἕνας κάμπος, προσιτὸς σὲ ὅλους. Θυμηθῆτε αὐτὴ τὴν ὑπόθεσι. Ὑπάρχουν ὅμως κι ἄλλα ὕψη πιὸ θαυμαστά. Ὅσοι εἶστε ἐγγράμματοι, ἀ­νοῖξτε τὸν Ὅμηρο (αὐτὸς ποὺ ἔγραψε τὸν Ἀκάθιστο ὕμνο πρέπει νὰ ἔχῃ διαβάσει Ὅμηρο καὶ πῆ­ρε πολλὲς εἰκόνες ἀπὸ αὐτόν· κι ὅ­πως ὁ Ἀκάθιστος ἔχει 24 οἴκους, ἔτσι ὁ Ὅμηρος ἔχει 24 ῥαψῳδίες). Στὴ ῥαψῳδία «ζῆτα» λοιπὸν τῆς Ἰλιάδος γράφει γιὰ ἕνα ὕψος ὄχι πλέον φυσικὸ ἀλλὰ ἠθικὸ καὶ πνευματικό. Εἶ­νε τὸ ἠ­θικὸ ὕψος ἑνὸς ἀνθρώπου. Τέτοιος ὑ­ψηλὸς ἄνθρωπος ἦταν ὁ Ἕκτωρ, ἥρωας τῶν Τρώων ἐφάμιλλος τοῦ Ἀχιλλέως τῶν Ἑλλήνων. Μιὰ μέρα ὁ Ἕκτωρ εἶχε ντυθῆ τὴν παν­οπλία του· μόλις ὅμως τὸν εἶδε τὸ παιδάκι του, ὁ Σκαμάν­δριος, τρόμαξε καὶ φώναξε τὴ μητέρα του. Τότε ἡ Ἀνδρομάχη, σύζυγος τοῦ Ἕκτορος, τοῦ λέει· Μὴ φοβᾶσαι, παιδάκι μου, ὁ πατέρας σου εἶνε! Ἀναγκάστηκε ὁ Ἕ­κτωρ νὰ βγάλῃ τὴν πανοπλία, νὰ παρουσι­αστῇ ταπεινός· τότε τὸν πλησίασε τὸ παιδί του.</strong><br /><strong>Μὲ καταλάβατε; Ὁ ὑψηλὸς Ἕκτωρ ἔγινε ταπεινός, γιὰ νὰ τὸν πλησιάσῃ τὸ παιδί του· καὶ ὁ ὑψηλὸς Ὄλυμπος μόνο ἂν χαμηλώσῃ θὰ γίνῃ προσιτὸς σὲ ὅλους. Ἀλλὰ παραπάνω ἀπ᾿ ὅλα τὰ ὕψη εἶνε – ποιός; Τὸ εἴπαμε στοὺς πρώτους Χαιρετισμούς· «Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς» (Ἀκάθ. ὕμν. Α 3α΄)· ὑψηλότερος ἀπ᾿ ὅλους εἶνε ὁ Θεός. Ἀπρόσιτη κορυφὴ οὐρανομήκης. Ἀλλ᾿ ὅπως λέει ἐ­δῶ ὁ οἶκος ποὺ ἐξηγοῦμε, «ὁ ὑψηλὸς Θεὸς» χαμήλωσε χαμήλωσε καὶ πάτησε στὴ γῆ. Μερικοὶ ἀνόητοι περιμένουν, ὅτι ἀπὸ τὸ διάστημα, ἀπὸ τὰ ἄστρα, ἀπὸ τὸν Ἄρη μπορεῖ νὰ ἔρ­θῃ κάποιος ἐξωγήινος. Ἀνοησίες περιμένουν. Ἐμεῖς δὲν περιμένουμε· ἐμεῖς ξέρουμε, ὅτι ὄ­χι ἀπὸ τὸν Ἄρη, ἀλλὰ πέρα ἀπὸ τὰ οὐράνια δώματα ἦρθε στὴ γῆ ὁ Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν!</strong><br /><strong>Ἦρθε ὁ Θεὸς ἐπὶ τῆς γῆς· τὸ πιστεύετε; εἶ­στε Χριστιανοί· δὲν τὸ πιστεύετε; δὲν εἶστε. Ὁ ὑψηλὸς Θεὸς ἔγινε ταπεινός· ὁ τρομερὸς ἔ­­γινε προσιτός, ἡ κορυφὴ τοῦ Ὀλύμπου ἔγινε κάμπος! Τώρα καὶ μικρὰ παιδάκια πᾶνε κον­τὰ στὸ Χριστὸ καὶ χαίρονται τὴν ἀγάπη του!</strong></span></p><h2 style="text-align: center;"><span style="color: #993300;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">* * *</span></span></h2><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><strong>Αὐτὰ γιὰ τὸ ὕψος. Τώρα γιὰ τὴν ΕΛΞΙ.</strong><br /><strong>Ὅλα τὰ ὡραῖα πράγματα ἀσκοῦν ἕλξι. Πῶς πλάστηκε ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου νὰ τὸν τραβάῃ τὸ ὡραῖο! Καὶ ὡραῖα ἔκανε πολλά ὁ Θεός. «Σὺ ἐποίησας πάντα τὰ ὡραῖα τῆς γῆς» (Ψαλμ. 73,17). Ποιά εἶνε «τὰ ὡραῖα τῆς γῆς»; Ἕνα ῥυάκι ποὺ κελαρύζει, ἕνας καταρράκτης ποὺ πέφτει, ἕνα κρίνο ποὺ εὐωδιάζει, ἕνα ἀηδόνι ποὺ κελαηδεῖ, ἕνα ἀστέρι ποὺ λάμπει στὸ στερέωμα… Γεμᾶτος ὁ κόσμος ὀμορφιὲς ποὺ ἑλκύουν. Καὶ πιὸ πολύ, ὅπως λέει καὶ τὸ ᾎ­σμα ᾀσμάτων (βλ. κεφ. 4ο), ἡ ὡραιότης τῆς γυναίκας, ποὺ ἑλκύει τὸν ἄντρα σὰν μαγνήτης.</strong><br /><strong>Ἀλλ᾿ ὅλα αὐτὰ εἶνε σκιὰ ὡραιότητος. Ἡ ἀ­ληθινὴ ὡραιότης εἶνε – ποιός; Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ Ναζωραῖος. Λέει ὁ Ντοστογιέφσκυ· Μὴ μοῦ μιλᾶτε, γιὰ ὀμορφιὲς τῆς γῆς· γιὰ μένα ὁ μόνος ὡραῖος εἶνε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐ­σταυρωμένος. «Οὐρανομήκη μορφὴ» τὸν εἶ­πε ἕνας μεγάλος φιλόσοφος. Καὶ τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα θὰ ψάλουμε γι᾿ αὐτόν· «Ὁ νυμφίος ὁ κάλλει ὡραῖος παρὰ πάντας ἀνθρώπους» (Μ. Τρίτ., ἀπ. αἴν.) καὶ «Ὁ ὡραῖος κάλλει παρὰ πάντας βροτούς» (Μ. Σάβ. ἐγκώμ. Α΄ στ.). Ἡ ὡραιότης ποὺ ὑπάρχει στὰ κτίσματα εἶνε κλάσμα ὡραιότητος· ἡ ἀκεραία ὡραιότης εἶνε ὁ Χριστός.</strong><br /><strong>Γι᾿ αὐτὸ ὁ Χριστὸς εἶνε μαγνήτης. Ὅπως ὁ μαγνήτης τραβάει τὶς βελόνες, τὰ καρφιά, τὰ σίδερα κ.λπ., ὁ Χριστὸς τραβάει τὶς ψυχές.</strong><br /><strong>Μιὰ εἰκόνα ἀκόμη. Ῥῖξτε τὸ βλέμμα σας στὸν διαυγῆ οὐρανὸ μιὰ νύχτα καὶ θὰ δῆτε πλῆθος ἄ­στρα, ἑκατομμύρια. Ῥωτῆστε ἕνα ἀ­στρονόμο· Πῶς στέκονται αὐτά; ποῦ ἀκουμ­πᾶνε αὐτά; Μᾶς ἀπαντοῦν, ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ κρατάει ἡ «παγκόσμιος ἕλξις», ποὺ ἀνεκάλυψε ὁ Νεύτων. Καὶ τί εἶνε «ἕλξις»; Μὴν περιμένετε ἀπάντησι· ἡ ἐπιστήμη περιγράφει, μὰ δὲν τὸ ἐξηγεῖ. Ἀλλ᾿ αὐτὸ ποὺ δὲν ἐξηγεῖ ἡ ἐ­πιστήμη, τὸ ἐξηγεῖ ἡ θρησκεία. Ἡ ἕλξις εἶνε σὰν μιὰ κλωστή. Ὅπως ὁ χαρταετὸς τῶν παιδιῶν κρατιέται ἀπὸ ἕνα νῆμα καὶ αἰωρεῖται στὸν οὐρανό, ἔτσι καὶ ὅλα αὐτά· κρατιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀόρατη κλωστὴ ποὺ λέγεται «ἕλξις»· τραβάει τὸ ἕνα τὸ ἄλλο. Κόπηκε ἡ κλωστή; χάος! Πάνω σὲ μιὰ κλωστὴ στέκεται ὁλόκληρος ὁ κόσμος. Ἀλλ᾿ ὅπως ὑπάρχει ἡ ἕλξις ποὺ τραβάει τὰ οὐράνια σώματα, ἔτσι ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη ἕλξις, τὴν ὁποία ἐξασκεῖ στὸ πνεῦμα μας ὅ,τι εἶνε ὡραῖο, μέγα καὶ ὑψηλό. Τὸ δὲ ὑ­ψηλότερο μεγαλύτερο καὶ ὡραιότερο εἶνε ὁ Χριστός. Αὐτὸς εἶνε ὁ θεῖος Μαγνήτης, δὲν ὑ­πάρχει ἄλλος. Σὲ ἑλκύει μιὰ γυναίκα; προσωρινά· σ᾿ ἑλκύει ἕνα κόμμα; προσωρινά· σ᾿ ἑλκύει ἡ φιλοσοφία; προσωρινά· σ᾿ ἑλκύει τὸ χρῆμα; προσωρινά· ὅλα εἶνε προσωρινά. Ἡ αἰ­ωνία ἕλξις, τὸ αἰώνιο κέντρο ἕλξεως εἶνε μόνο ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.</strong></span></p><h2 style="text-align: center;"><span style="color: #993300;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">* * *</span></span></h2><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><strong>Ἀγαπητοί μου, τί σᾶς ἑλκύει; Ὁ φυσικομαθηματικὸς Ἀϊνστάιν, μολονότι Ἑβραῖος, εἶπε· Πολλὰ μὲ ἑλκύουν, ἀλλ᾿ αὐτὸ ποὺ μὲ ἑλκύει ἰδιαιτέρως εἶνε τὸ μεγαλεῖο τοῦ Χριστοῦ. Καὶ πράγματι ὁ Χριστὸς ἑλκύει μὲ τὴ διδασκαλία του, μὲ τὰ θαύματά του, μὲ τὴν ἁγιότητά του –«Ἐκάλυψεν οὐρανοὺς ἡ ἀρετή σου, Χριστέ» (καταβ. Ὑπαπ.· βλ. Ἀβ. 3,3) ψάλλουμε–, μὲ τὴ σταύρωσί του, μὲ τὴν ἀνάστασί του. Ἑλκύει ὅλες τὶς γενεές. Δὲν ἔχασε τίποτα. Ὅπως ὁ ἥλιος ἐξακολουθεῖ νὰ εἶνε κέντρο τῶν πλανητῶν, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς θὰ ἑλκύῃ πάντα τὶς ψυχές.</strong><br /><strong>Τελειώνω μ᾿ ἕνα ἀνέκδοτο. Ἕνας βασιλιᾶς τῆς Γαλλίας, περνώντας ἀπὸ κάπου εἶδε μιὰ ὡ­ραία γυναῖκα. Φτωχὴ ἦταν, ἀλλὰ ἡ ὀμορφιά της τὸν μάγεψε. Τὴν πῆρε καὶ τὴν ἔκανε βασί­λισσα. Μιὰ νύχτα τοῦ Ἰουλίου λοιπὸν τὸ ζευγάρι ἦ­ταν στὴ βεράντα καὶ θαύμαζαν τὰ ἄ­στρα· καὶ μολονότι ἁμαρτωλοί, εἶχαν πίστι. Λέει ὁ βασι­λιᾶς στὴν ἐρωμένη του· –Βλέπεις τὰ ἄ­στρα; Πάνω ἀπ᾿ αὐτὰ εἶν᾿ ὁ Χριστός, ἡ ὀ­μορφιὰ τοῦ κόσμου. Τοῦ λέει ἐκείνη· –Δηλαδή, ὅ­ταν πᾶ­με στὸν οὐρανό, δὲν θὰ μὲ κοιτά­ζῃς ὅ­πως τώρα; Κι αὐτὸς τῆς ἀπαντᾷ· –Ἡ σκέψι, τὸ μυαλό, τὰ μάτια μου τότε θά ᾿νε στὸ Χριστό! μετὰ ἑ­κατὸ χρόνια θὰ ῥίξω ἕνα βλέμμα καὶ σ᾿ ἐσένα…</strong><br /><strong>Ἀδελφοί μου! Σ᾿ ἐκεῖνο τὸν κόσμο, τὸν αἰώνιο, ὅλα τ᾿ ἄλλα ἐκμηδενίζονται. Μηδέν τὰ πάντα. Ἕνα ὑπάρχει· Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ Ναζωραῖος, ὁ ἔρως τῶν ψυχῶν· ὅν, παῖδες Ἑλλήνων, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.</strong></span></p><p style="text-align: center;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος</span></strong></p><p style="text-align: center;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης μὲ ἄλλο τίτλο τὴν 15-3-1985. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 12-3-2004, ἐπανέκδοσις 12-3-2021.</span></strong></p><p style="text-align: center;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></strong></p><p style="text-align: right;"><b><a href="http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=87188" target="_blank"><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;">ΠΗΓΗ</span></a></b></p>

«Ξένον τόκον ἰδόντες, ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς Θεὸς ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος, βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τοὺς αὐτῷ βο­ῶντας· Ἀλληλούϊα».

  Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄ Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 10502 Γ΄ Στάσις Χαιρετισμῶν 2 Ἀπριλίου 2021 (2004) Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνο...

Διαβάστε περισσότερα »