ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ☦

Τα ''φυτώρια'' και η άδηλη ''συμφωνία''....

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcFNlHAQ-2rc4K6D45Q7vQsUyOhziHniPtTmDdBgsTvpdPw6tBFM71hiO1P_mAd1TboLdvCbAHX4Rv3GgeX_Voq5Y0ORy1Cabz9BlrKyCB0kcYYnSODB6teJFiTB3A9iYrv3B5zJko-WqCxbkApcUHaHlReWSPKJuz7g03YRwfZCnGr9U5VQtOTBLI/s613/90.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="343" data-original-width="613" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcFNlHAQ-2rc4K6D45Q7vQsUyOhziHniPtTmDdBgsTvpdPw6tBFM71hiO1P_mAd1TboLdvCbAHX4Rv3GgeX_Voq5Y0ORy1Cabz9BlrKyCB0kcYYnSODB6teJFiTB3A9iYrv3B5zJko-WqCxbkApcUHaHlReWSPKJuz7g03YRwfZCnGr9U5VQtOTBLI/s16000/90.png" /></a></div><div style="text-align: justify;">
«Όταν πλησιάζουμε στην εκτροπή πρέπει να ακούμε αυτόν τον ήχο ο οποίος μας επαναφέρει, γιατί ακριβώς στον αντίποδα πρέπει να είμαστε έτσι; δεν είμαστε εδώ για να εξουσιάσουμε κανέναν. Αλλά πολλές φορές ξέρεις, ξεκινάει λάθος το πράγμα, και ξεκινάει κατά κάποιον τρόπον, είναι σαν να μοιάζουμε λίγο με τον Παπισμό μερικές φορές ο οποίος εκφράζει ακριβώς αυτήν την εξουσιαστικότητα, αλλά είναι στην δομή του αυτό. Στην εκκλησία δεν είναι στην δομή του, είναι μία πάρα φύσιν κατάσταση <span class="html-span xdj266r x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r xexx8yu x4uap5 x18d9i69 xkhd6sd x1hl2dhg x16tdsg8 x1vvkbs" style="font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; margin: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: start;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a>η οποία, έτσι σαν τον καρκίνο ας πούμε, αναπτύσσεται. Δεν είναι στην δομή. Στον Παπισμό είναι στην δομή μέσα. Έτσι λοιπόν έχουμε εκεί, όπως ξέρεις εσύ πολύ καλά, το ''κολέγιο'' ας το πούμε, Καρδιναλίων, που είναι ένα φυτώριο πραγματικά αυτής της νοοτροπίας, την μαθαίνεις αυτήν την νοοτροπία, και στην εκκλησία δεν έχουμε ''πρίγκιπες εκκλησιαστικούς'' κατά τις διατυπώσεις της Δύσης. Δηλαδή είσαι έξω από την εκκλησία μετά. </div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="color: #050505; font-family: inherit; text-align: justify;">Οι άνθρωποι εκτός από την ''συμφωνία'', έχουν και πολύ ανοχή. Αλλά κοίταξε, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, η ανοχή θα πρέπει να περιορίζεται, δεν πρέπει να υπάρχει ανοχή σε θέματα της πίστεως π.χ., αυτό δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Έτσι λοιπόν αυτό όταν υπάρχει στην εκκλησία, δεν υπάρχει στην κανονική της δομή, υπάρχει μόνο ως πάρα φύσιν κατάσταση. Αυτή η πάρα φύσιν κατάσταση προφανώς υπάρχει, τώρα σε ποιο βαθμό ξέρει ο Θεός. Νομίζω ότι όλοι έχουμε έρθει σε επαφή με αυτήν την κατάσταση, όχι μόνο ως κίνδυνο προσωπικό, αλλά και ως γεγονός. Είναι το θέμα πως ξεκινάμε. Μερικές φορές υπάρχουν και σε μας φυτώρια όπου από κει ξεκινούν, μπαίνει κανείς μες στο φυτώριο για να γίνει κληρικός, αλλά μπαίνει, είναι ήδη σε έναν ''τύπο''. Αυτό συμβαίνει και στις εκκλησιαστικές σχολές, στις «κατώτερες» σε εισαγωγικά, στις μεσαίες, φαίνεται αυτό ότι οι άνθρωποι έχουν μπει σε έναν τύπο, ήδη περιμένουν ένα χειροκρότημα, περιμένουν έναν θαυμασμό και δεν ασχολούνται καθόλου με την κατάσταση την εσωτερική τους η οποία θα είναι μετά, δηλαδή αυτό που θα συναντήσουν, τον εαυτό τους, πως θα τον συναντήσουν, πως θα τον αντέξουν, πως αντέχεται να δει κανείς τον εαυτό του τελείως ανεπαρκή, γιατί ο άνθρωπος που μεγαλώνει έτσι δεν έχει καμία δυνατότητα να αγαπά, και πως θα είναι ο κληρικός αν δεν αγαπά. Δεν μπορεί να συνδεθεί. Η μόνη σύνδεση που υπάρχει είναι η υπακοή μετά. Αυτό βλέπουν ως αγάπη μετά. Αλλά όχι μέσω σύνδεσης, μία απρουπόθετη υπακοή, επειδή είμαι ιερέας θα με υπακούς, επειδή είμαι Επίσκοπος θα με υπακούς, αυτό είναι απρουπόθετο όμως. Ενώ εσύ δεν μπορείς να σχετιστείς μαζί μου, εγώ πρέπει να σ΄ ακούω. Καταλαβαίνεις... δεν υπάρχει δυνατότητα ''ενώσεως'' πνευματικής.</div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;">
Νομίζω, και είναι πολύ φανερό, αν δούμε στην εκκλησία από μέσα, ότι αρκετές φορές υπάρχει μία άδηλη ''συμφωνία'' μεταξύ ενός τμήματος των πιστών και των κληρικών όλων των βαθμίδων. Εγώ θα σε χειροκροτώ και συ δεν θα με πειράξεις καθόλου. Και έτσι δικαιολογείται πως κάποιοι άνθρωποι που είναι εμφανέστατα έξω από το πλαίσιο του ρόλου τους, και είναι φανερό ότι κοροϊδεύουν τους ανθρώπους π.χ. και φέρονται με έναν τρόπο δηλαδή που είναι, δεν ταιριάζει. Ζούνε πολύ πλούσια ζωή, <span class="html-span xdj266r x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r xexx8yu x4uap5 x18d9i69 xkhd6sd x1hl2dhg x16tdsg8 x1vvkbs" style="color: #050505; margin: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: start;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a>έχουν έναν τέτοιο χαρακτήρα, δεν φαίνεται να έχει καμία σχέση με το Ευαγγέλιο γενικά όλο αυτό που έχουν. Και έχουνε, ας πούμε, οι άνθρωποι ευχαρίστως «υποτάσσονται» σε εισαγωγικά, σε τέτοιους ανθρώπους γιατί υπάρχει αυτή η ''συμφωνία''. Και λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ότι χαρακτηριστικό αυτών των ανθρώπων, αυτών των αναξίων κληρικών, είναι δύο. Είτε ότι τα αμνηστεύουν όλα γιατί καταλαβαίνουν οι ίδιοι ότι έχουν ανάγκη αμνήστευσης, είτε γίνονται υπεραυστηροί για να καλύψουν τις δικές τους αμαρτίες. Καταλαβαίνεις λοιπόν, νομίζω ότι όλοι έχουμε την ευθύνη. Και οι πιστοί πρέπει να ξέρουνε, όντως, αν έχουν κάνει αυτήν την ''συμφωνία'' με οποιονδήποτε κληρικό. Γιατί δεν είμαστε στην εκκλησία για τέτοιες ''συμφωνίες'' έτσι;».

<div style="text-align: center;">ΠΗΓΗ: <a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2023/06/o_14.html">https://entoytwnika1.blogspot.com/2023/06/o_14.html</a></div></div></div>

Τα ''φυτώρια'' και η άδηλη ''συμφωνία''....

«Όταν πλησιάζουμε στην εκτροπή πρέπει να ακούμε αυτόν τον ήχο ο οποίος μας επαναφέρει, γιατί ακριβώς στον αντίποδα πρέπει να είμαστε έτσι; ...

Διαβάστε περισσότερα »

Λόγοι διαχρονικοί.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1LzGrKqyGqMnjMeWUsxo4Pf_s1zc451S8vK2-VydHylK72vt8Bw05JZHT9zQZpQZGytH3VrqG4ldNLVvnuGy74BE7539DgHwE1y47YHZNIAasIo4OpeHBgZlGpov6PHXuQalmfj7xuIG8-2BDuq000L-5eNekCZPEqXBCxmS2cpb5gp5zXgCOxIrY/s1024/340.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="666" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1LzGrKqyGqMnjMeWUsxo4Pf_s1zc451S8vK2-VydHylK72vt8Bw05JZHT9zQZpQZGytH3VrqG4ldNLVvnuGy74BE7539DgHwE1y47YHZNIAasIo4OpeHBgZlGpov6PHXuQalmfj7xuIG8-2BDuq000L-5eNekCZPEqXBCxmS2cpb5gp5zXgCOxIrY/w416-h640/340.jpg" width="416" /></a></div>«Καί ὡσεί μή ἔρκουν οἱ ποικίλοι οὗτοι
πειρασμοί καί οἱ περιστοιχοῦντες ἡμᾶς κίνδυνοι, οἱ ἀπειλοῦντες νά διαφθείρωσι
καί νά δηλητηριάσωσι τά ἤθη καί τήν χριστιανικήν ἡμῶν ζωήν καί πολιτείαν, ἠγέρθησαν
ὡς μή ὤφειλον καί ἄλλου είδους πειρασμοί ἐκ μέρους ἐκείνων, οἵτινες ἐξελθόντες ἐξ
αὐτῶν τῶν σπλάγχνων τῆς Ἐκκλησίας, προσπαθοῦσι νά διαφθείρωσι τά ὑγιᾶ καί ὀρθόδοξα
φρονήματα ὑμῶν καί νά σκανδαλίσωσι τάς ψυχάς καί συνειδήσεις τῶν πιστῶν διά κενῶν
λόγων καί συζητήσεως μωρῶν, ἐπιτηδευόμενοι τούς Κανονολόγους καί
νομοδιδασκάλους καί μή ἐννοοῦντες ἐλλείψει κανονικῆς συγκροτήσεως καί θεολογικῆς
μορφώσεως μήτε ἅ λέγουσι, μήτε περί τίνων διαβεβαιοῦνται». <div style="text-align: right;"></div>(Αγίου πρ.
Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδου)<o:p></o:p>