Κυριακή Ε΄ Νηστειών: Η ευλογημένη γυμνότητα

<p style="text-align: left;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8c2AvfqUjZqZCVYwer0jysBDDrsdonAJPdcyTi4O52nS8_ETBMf9V9RjjweiKhx0ujS0Gb9Dx5SP9ytpkYmioJIinbHPd_ZkskDWvu2sHakwdIdWKk3F1F-bbFAXWf5bhb81vNRdQ3hcfhLw3_kETKKDUCYA3bHNU_UPqxuNeHyheyK9l_uTb0Q/s810/1111.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: medium;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="620" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8c2AvfqUjZqZCVYwer0jysBDDrsdonAJPdcyTi4O52nS8_ETBMf9V9RjjweiKhx0ujS0Gb9Dx5SP9ytpkYmioJIinbHPd_ZkskDWvu2sHakwdIdWKk3F1F-bbFAXWf5bhb81vNRdQ3hcfhLw3_kETKKDUCYA3bHNU_UPqxuNeHyheyK9l_uTb0Q/w490-h640/1111.jpg" width="490" /></span></a></div><p style="text-align: left;"><span style="background-color: white;"><b style="font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα προβάλλει καί τιμᾶ τήν ἱερά μνήμη μιᾶς ἁγίας γυναικός, τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ἡ ὁποία ξεκίνησε ἀπό τήν περιθωριακή ζωή καί τελειώθηκε στήν ἄσκηση. Ὁ βίος της εἶναι μιά ἀκραία ὁσιακή ἱστορία, ἱστορία ἀδαμικῆς γυμνότητας, φυσικῆς καί ψυχικῆς ἀπάθειας, ἀποβολῆς τῶν ἀνθρωπίνων ἰδιωμάτων, ἐγκαταλείψεως τῶν ἰδίων νοημάτων καί θελημάτων, ἀνακλήσεως τῆς ἀρχαίας ὑγείας τῆς ψυχῆς, ἱστορία τῆς παρθενίας τοῦ σώματος καί τοῦ πνεύματος, ἱστορία καταδύσεως στό ἄπειρο βάθος τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, πού ἑορτάζεται πρός τό τέλος τῆς Σαρακοστῆς, γιά ἐξέγερση καί βαθύ προβληματισμό, γιατί ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία ἔζησε τό χάος τῆς ἁμαρτίας καί ἀπεκάλυψε τό νόημα τῆς ἀληθινῆς μετάνοιας καί συγγνώμης, ζώντας σαράντα ἑπτά ὁλόκληρα χρόνια στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου.</span></b></span></p><p style="text-align: left;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></span></p><div style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMqWtaH6OksDBTl01cFBuXRBTu5_3p8ro7sLcH077S8G79supFgYylrEQpGAfuZvkQ6RVVNjT3TinmwWuqbpdMg3Kc8M15Gzr1uZ-N60IFkaB7l8Rx5BwvTXgiuOClggYnK6x-t20B4JQ/s1600/%25CE%259F%25CE%25A3%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%259C%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%2597+%25CE%2591%25CE%2599%25CE%2593%25CE%25A5%25CE%25A0%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%2591+2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ἀπεκάλυψε τό πόσο ἀπέραντη εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς τούς ἀδύναμους καί ἁμαρτωλούς ἀνθρώπους. Τό πόσο ἀναρίθμητοι εἶναι οἱ δρόμοι πού κατασκευάζει ὁ Θεός μέσα ἀπό τήν καθημερινότητα τῆς ζωῆς, γιά νά ὁδηγήση τόν καθένα μας στήν ὁδό τῆς σωτηρίας. Τό μέ πόση ταπείνωση, πραότητα καί μακροθυμία ἑτοιμάζει καί ἀναμένει τήν μετάνοια τοῦ καθενός μας.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Πολλές φορές ὁ Ἰησοῦς Χριστός μέσα στό Εὐαγγέλιο ἐπαναλαμβάνει, ὅτι οἱ "τελῶναι καί αἱ πόρναι προάγουσιν ἡμᾶς εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν", καί ἡ ἄποψη αὐτή ξενίζει τούς Φαρισαίους κάθε ἐποχῆς, οἱ ὁποῖοι σκανδαλίζονται ἐπί πλέον, γιατί ὁ Ἰησοῦς δέν περιφρονεῖ, ἀλλά ἀγκαλιάζει τούς ἁμαρτωλούς.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ὁ Χριστός προβαίνει στήν προσφορά ἑνός νέου Νόμου χάριτος καί φιλανθρωπίας. Ἀποκαλύπτει στόν λαό Του ἕνα Θεό ἀγάπης καί συγγνώμης. Ἕνα Θεό σώζοντα τόν κόσμο. Ἕνα Θεό, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ πατέρας, ὁ φίλος, ὁ ἀδελφός, ὁ ὑπερασπιστής τοῦ ἀνθρώπου.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ὁ Κύριος παραμερίζει ὅλα τά ἀνθρώπινα τεκμήρια καί ἀπευθύνεται στόν κρυπτό τῆς καρδίας ἄνθρωπο. Ἔτσι Τόν βλέπουμε, στό Εὐαγγέλιο, νά ἐμπιστεύεται τήν μοιχαλίδα γυναίκα. Δέν πηγαίνει ἀντίθετα στόν Νόμο, ἀλλά ἀντιμετωπίζει τήν γυναίκα πέρα ἀπό τά φαινόμενα. Ἡ μοιχαλίδα εἶχε καταδικασθῆ σέ λιθοβολισμό. Ὁ Χριστός τήν ἐλευθερώνει, τήν ἀφήνει νά φύγη ἀναστημένη σέ μιά νέα ζωή. Εἶδε τήν καρδιά της, μίλησε στόν βαθύτερο ἑαυτό της. Τά φαινόμενα ξεπεράσθηκαν ἀπό μιά μεγάλη καί σωτηριώδη ἀλήθεια: τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τήν μετάνοια τοῦ ἀνθρώπου.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Τό "προνόμιο" ἑνός ἀνθρώπου πού πουλάει τό σῶμα του, τόν ἑαυτό του, καί προσποιεῖται τήν ἀγαπητική σχέση, εἶναι οἱ ἐμπειρίες τῆς ζωῆς του καί τό βίωμα τῆς κολάσεως. Αὐτός ὁ ἄνθρωπος ζεῖ τήν μεγαλύτερη κόλαση. Γιατί πραγματικά ὁ ἄνθρωπος πού ὑποβιβάζει τήν ἱερώτερη σχέση καί τήν κάνει ἀντικείμενο συναλλαγῆς, ζεῖ τήν πιό μεγάλη τραγωδία. Ἀρνεῖται οὐσιαστικά τήν κοινωνία καί τήν δημιουργία.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ἡ τρομακτική ὅμως ἐμπειρία τῆς κακῆς ἀλλοιώσεως τοῦ ἀνθρώπου μπορεῖ, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, νά γίνη ἀφετηρία γιά μιά νέα ζωή. Αὐτό συνέβη καί μέ τήν Ὁσία Μαρία τήν Αἰγυπτία, πού ἔθεσε ὡς μοναδικό σκοπό τῆς ζωῆς της τήν μετάνοια καί τήν συγγνώμη.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ἡ μνήμη μιᾶς Ἁγίας γυναικός, πού ἦταν πόρνη στόν πρότερό της βίο, μᾶς κάνει νά ἐμβαθύνουμε στό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Τί ἀνοίγει ἀπό μέρους μας τόν δρόμο πρός τόν Κύριο, πού ἔρχεται νά σταυρωθῆ γιά τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου, ἤ τί εἶναι ἐκεῖνο πού μᾶς σώζει; Ἡ εὐσέβεια καί ἡ ἀρετή, ἡ σοφία καί δύναμή μας, ὅλη ἐκείνη ἡ ἀξιόμισθη φλυαρία καί πολυπραγμοσύνη σέ κάποιο σχῆμα τυπικῆς θρησκευτικότητας καί ἐπιβαλλόμενου ἠθικισμοῦ, ἤ οἱ οἰκτιρμοί καί τά ἐλέη, ἡ χάρη καί φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἔρχεται μέ ὑπερβολή ἐρωτικῆς ἀγαθότητας, γιά νά σώση τόν ἄνθρωπο;</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ὁ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία μᾶς μαθαίνει, ὅτι ἐκεῖνο πού εἶναι ἀπαιτητό ἀπό ἐμᾶς εἶναι ἡ αἴσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς μας ἤ ἡ ἀπόγνωση ἀπό τόν ἑαυτό μας, πού μᾶς στρέφει, ὅταν μᾶς κατακαίει ἡ δίψα τῆς προσωπικῆς ἐπικοινωνίας καί τῆς ἀγάπης καί μᾶς φλογίζη ὁ ἄνθρωπος τῆς ὀδύνης καί τοῦ θείου πόθου, στήν ἀγάπη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Δέν μποροῦμε νά ἐλπίζουμε στόν ἑαυτό μας, ἀλλά νά ἔχουμε πεποίθηση μόνο στόν Θεό, πού ἐγείρει τούς νεκρούς, "τούς νεκρωθέντας τῇ ἁμαρτίᾳ". Ἐκεῖνο πού τελικά μᾶς σώζει εἶναι ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία σφραγίζει τό μυστήριο τῆς ὑπάρξεως τοῦ Θεοῦ καί τῆς αἰωνιότητας τοῦ ἀνθρώπου.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Κανένας δέν ἔχει ἐκπέσει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Οὔτε καί μιά πόρνη. Γιατί ὁ ἄνθρωπος καί μέσα στήν ἁμαρτωλότητά του, ἀκόμη καί στά ἔσχατα ὅρια τῆς ἀξιοπρέπειάς του, δέν παύει νά εἶναι παιδί τοῦ Θεοῦ, καί γιατί "δέν εἶναι κακό ἡ γυναίκα, ἀλλά ἡ πορνεία", γράφει ὁ Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός. Μποροῦμε καί πρέπει νά μισοῦμε τήν πορνεία, ἀλλά ὀφείλουμε νά ἀγαπᾶμε τήν πόρνη, πού δέν παύει νά εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ κι ὅταν φέρνει τήν πληγή καί τήν ὀδύνη τῶν πταισμάτων της. Ἄλλωστε ποιός μπορεῖ νά μᾶς βεβαιώση, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὅ,τι πράττει ἤ ὅτι εἶναι ἐλεύθερος στίς πράξεις του ἤ ἀγαπᾶ αὐτό πού πράττει;</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ἡ Ὁσία Μαρία γίνεται τύπος τῶν πιστῶν, πού τόσο παγιδεύονται στόν πειρασμό τῆς αὐτοδικαίωσης καί τῆς αὐτάρκειας, γιατί δίνει αὐτό πού εἶναι: τό εἶναι της γυμνό, γιά νά τό ἐνδύση καί πάλη ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Δίνει ἀκριβῶς αὐτό πού γνωρίζει καί περιμένει ὁ Θεός ἀπό τόν ἄνθρωπο: τήν ἄβυσσο τοῦ μυστηρίου τῆς καρδιᾶς, τήν μετάνοια, ἡ ὁποία μᾶς σώζει καί μᾶς ἁγιάζει.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Τό πρότυπο στό ὁποῖο ἀπέβλεπε πάντοτε ἡ Ἐκκλησία δέν ἦταν ἡ πληρότητα τῆς ἠθικῆς αὐτάρκειας, ἀλλά ὁ θρῆνος τῆς ἀδιάκοπης μετάνοιας, βεβαίωση τῆς νίκης τοῦ Χριστοῦ ἐπάνω στήν ἁμαρτία, πού προϋποθέτει μιά προσωπική καί βαθειά αἴσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς μας. Αὐτό πού μετράει εἶναι, ὅτι ἡ ἀρετή ὑπάρχει γιά τήν ἀλήθεια καί ὄχι ἡ ἀλήθεια γιά τήν ἀρετή. Αὐτό σημαίνει, ὅτι πρέπει νά ἀντιληφθοῦμε, νά ζήσουμε τήν μετάνοια μέ αὐθεντικά ὀρθόδοξο τρόπο.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">"Ὁ αἰσθηθείς τῶν ἑαυτοῦ ἁμαρτιῶν, κρείττων ἐστί τοῦ ἐγείροντος τούς νεκρούς" καί αὐτό σημαίνει ὄχι ἁπλῶς "νά πουλήσουμε ὅ,τι ἔχουμε" - κατά τόν εὐαγγελικό λόγο - ἀλλά "νά πουλήσουμε ὅ,τι εἴμαστε". Νά τί λέγει ἡ Ὁσία Μαρία στόν Ἀββά Ζωσιμᾶ κατά τήν συνάντησή τους στήν ἔρημο: "Γιά ποιό λόγο ἦλθες ἄνθρωπε σέ μένα τήν ἁμαρτωλή; Γιά ποιό λόγο θέλησε νά δῆς μιά γυναίκα γυμνή ἀπό κάθε ἀρετή;"</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Σέ ὁλόκληρη τήν πατερική παράδοση καί διδασκαλία τονίζεται, ὅτι ἡ μετάνοια δέν ἐξαντλεῖται σέ ὁρισμένες ἀντικειμενικές βελτιώσεις τῆς συμπεριφορᾶς, οὔτε σέ τύπους καί σχήματα ἐξωτερικά, ἀλλά ἀναφέρεται σέ μιά βαθύτερη καί καθολική ἀλλαγή στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Δέν εἶναι μιά παροδική συντριβή ἀπό τήν συναίσθηση διαπράξεως κάποιας ἁμαρτίας, ἀλλά μιά μόνιμη πνευματική κατάσταση, πού σημαίνει σταθερή κατεύθυνση τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό καί συνεχῆ διάθεση γιά ἀνόρθωση, θεραπεία καί ἀνάληψη τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Μετάνοια εἶναι ἡ ἀλλαγή τοῦ νοῦ, τό νέο φρόνημα, ἡ δυναμική μετάβαση "ἐκ τοῦ παρά φύσιν εἰς τό κατά φύσιν, καί ἐκ τοῦ διαβόλου πρός τόν Θεόν ἐπάνοδος δι' ἀσκήσεως καί πόνων". Αὐτός ὁ ὁρισμός καθιστᾶ σαφές, ὅτι ἡ μετάνοια δέν εἶναι συμμόρφωση πρός τόν Νόμο, ἀλλά συγκλονιστική συνάντηση μέ τόν Χριστό. Δέν εἶναι εἴσοδος σέ μιά κοινότητα Φαρισαίων, ἀλλά στήν Ἐκκλησία τοῦ ἀσώτου υἱοῦ, τῶν ἐργατῶν τῆς ἑνδεκάτης ὥρας, τῶν τελωνῶν καί τῶν πορνῶν.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ἡ ὀρθοδοξία καί ἡ μετάνοια δέν διαδραματίζονται ἀνάμεσα στό καλό καί τό κακό μιᾶς ἀνθρώπινης ἠθικῆς, ἀλλά ἀνάμεσα στούς δύο ληστές, δεξιά καί ἀριστερά στόν Ἰησοῦ Χριστό, ἀνάμεσα στόν μετανοήσαντα καί ἀμετανόητο ληστή. Μέ ἄλλα λόγια καλούμεθα ὄχι νά γίνουμε τοῦτο ἤ ἐκεῖνο, ἀλλά νά εἴμαστε στό μέτρο πού μᾶς δόθηκε ἀπό τόν Θεό.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">"Ἐγγίσατε τῷ Θεῷ καί ἐγγιεῖ ὑμῖν". Ἐμεῖς ἔχουμε χρέος ν' ἀρχίσουμε. Ἄν κάνουμε ἕνα βῆμα πρός τόν Θεό, Ἐκεῖνος κάνει δέκα πρός ἐμᾶς.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ἡ κόλαση, ἀδελφοί μου, ξέρετε, δέν εἶναι γιά τούς ἁμαρτωλούς, ἀλλά γιά τούς ἀμετανόητους. Γιά ἐκείνους, πού δέν αἰσθάνονται τήν ἀναξιότητά τους, πού δέν γνωρίζουν τό μεγαλεῖο τῆς συγγνώμης, πού ἀγνοοῦν τόν παράδεισο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, πού δέν ζοῦν τήν ἐλπίδα τῆς πίστεως.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νά λέγη στόν κάθε ἄνθρωπο: Τίποτε μήν φοβᾶσαι, ποτέ μήν φοβᾶσαι καί μήν θλίβεσαι. Μιά καί μετανοεῖς ὅλα θά στά συγχωρέση ὁ Θεός. Μά κι οὔτε ὑπάρχει οὔτε μπορεῖ νά ὑπάρχη, νά γίνη στόν κόσμο τέτοιο κρῖμα, πού νά μήν τό συγχωρέση ὁ Θεός σέ κεῖνον πού μετανοεῖ ἀληθινά. Μά κι οὔτε μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά κάνη ἕνα τόσο μεγάλο ἁμάρτημα πού θά μποροῦσε νά ἐξαντλήση τήν ἀστείρευτη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;">Ἄς ἔχουμε πάντοτε στό νοῦ μας πόσο σωτήρια εἶναι ἡ ἀποδοχή τῆς γυμνότητάς μας, ἡ ἀπόγνωση ἀπό τόν ἑαυτό μας, ἡ βεβαιότητα, ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Πόσο ψεύτικες καί ἀνεπαρκεῖς εἶναι οἱ αὐτονόητες ἤ αὐτάρκεις καταστάσεις τῶν ἀνθρώπων, ὅταν στήν καρδιά τοῦ κάθε μαθητῆ μπορεῖ νά κρύβεται καί ἕνας προδότης, γιατί δέν εἶναι μόνο ὁ Ἰούδας, ἤ ὅταν στήν καρδιά μιᾶς πόρνης μπορεῖ νά φυλάσσεται μιά ἁγνή καρδιά.</span></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></span></div><div align="justify" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></span></div><div align="right" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><b style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;"> π. Α.Χ.</span></b></div><div align="right" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; font-size: 14.05px; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><b style="background-color: white;"><br /></b></div><div align="right" style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; font-size: 14.05px; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: justify;"><b style="background-color: white;"><br /></b></div><div style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; font-size: 14.05px; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: right;"><span style="background-color: white;"><a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/04/blog-post_61.html" target="_blank"><span style="color: #2b00fe;"><b>ΠΗΓΗ</b></span></a></span></div><div style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; font-size: 14.05px; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: right;"><br /></div><div style="border: 0px currentcolor; font-family: "Palatino Linotype", Arial, Verdana; font-size: 14.05px; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: right;"><br /></div><div style="border: 0px currentcolor; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: center;"><span style="color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><b><u>ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ</u></b></span></div><div style="border: 0px currentcolor; margin-bottom: 9px; padding: 0px; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2015/03/blog-post_89.html" itemprop="url"><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;"><b>Ε΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ</b></span></a></div>

Κυριακή Ε΄ Νηστειών: Η ευλογημένη γυμνότητα

Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα προβάλλει καί τιμᾶ τήν ἱερά μνήμη μιᾶς ἁγίας γυναικός, τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ἡ ὁποία ξεκίνησε ἀπό τήν περιθωριακή ζωή καί τελειώθηκε στήν ἄσκηση. Ὁ βίος της…

Διαβάστε περισσότερα »

Η ΠΡΩΤΗ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (8-13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1204) Β΄ ΜΕΡΟΣ

<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN-xrveKybDKjS6cRg7ORgZWahpJX_cPnJ110Jz3RIb0QRsrSokVCVL_QCX2u1NWKHyMb-1l-uTXAq-Vh65bo85VlkWsi7TTRaf4jiiCIs9qRJv5xEy1ZtHKdQlZ-NUNa6mjpY5GSsCUpX1C7zU-ZEijq3tOGkHCMszGUL2vW056Ask4iuF4_4Ng/s2422/p0207.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2422" data-original-width="1604" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN-xrveKybDKjS6cRg7ORgZWahpJX_cPnJ110Jz3RIb0QRsrSokVCVL_QCX2u1NWKHyMb-1l-uTXAq-Vh65bo85VlkWsi7TTRaf4jiiCIs9qRJv5xEy1ZtHKdQlZ-NUNa6mjpY5GSsCUpX1C7zU-ZEijq3tOGkHCMszGUL2vW056Ask4iuF4_4Ng/s16000/p0207.png" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><b>(Στήβεν Ράνσιμαν, ''Δύση και Ανατολή σε σχίσμα'', 2008)</b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><u><br /></u></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><u><br /></u></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><u>ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ</u></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2018/04/8-13-1204.html" itemprop="url"><b><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;">Η ΠΡΩΤΗ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (8-13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1204)</span></b></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/02/otan-oi-baya_19.html" itemprop="url"><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;"><b>OTAN OI BAYAΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΥΑΡΟΦΡΟΝΕΣ ΔΙΕΛΥΑΝ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ..... (Γ΄ ΜΕΡΟΣ)</b></span></a></div><b><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;"> </span></b><br /><p></p>

Η ΠΡΩΤΗ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (8-13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1204) Β΄ ΜΕΡΟΣ

(Στήβεν Ράνσιμαν, ''Δύση και Ανατολή σε σχίσμα'', 2008)ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑΗ ΠΡΩΤΗ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (8-13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1204)OTAN OI BAYAΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΥΑΡΟΦΡΟΝΕΣ ΔΙΕΛΥΑΝ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ..... (Γ΄ ΜΕΡΟΣ) …

Διαβάστε περισσότερα »

ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ

<p></p><div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHLoVBs32IWC_8LUqVVKoi5yi5cgFFTTew99aZ3x1LXitflxU5VPPtDg7bA1IaCgkSuZKSV7mlzm3IJIcj_SuobVWyfsZdfQRuJfWNrS08x-CHh4YGBbiA3T0eDW7oKzsGF5AmDY8CZ9roa2GBb9PuACJeZPFSkOU1Rk47YFhdr-wtnchbCa25GjD2/s1600/PC203973,1.jpg" style="background-color: white; color: #af0040; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1334" height="569" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHLoVBs32IWC_8LUqVVKoi5yi5cgFFTTew99aZ3x1LXitflxU5VPPtDg7bA1IaCgkSuZKSV7mlzm3IJIcj_SuobVWyfsZdfQRuJfWNrS08x-CHh4YGBbiA3T0eDW7oKzsGF5AmDY8CZ9roa2GBb9PuACJeZPFSkOU1Rk47YFhdr-wtnchbCa25GjD2/w475-h569/PC203973,1.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 1px 1px 5px; padding: 8px; position: relative;" width="475" /></a></div><span style="background-color: white;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="background-color: white; font-size: 13pt; line-height: 26px;">«<i>Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Σαββάτῳ τῆς πέμπτης Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, ἑορτάζομεν τόν Ἀκάθιστον Ὕμνον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας</i>».<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="background-color: white; font-size: 13pt; line-height: 26px;">Στίχοι: «<i>Ὕμνοις ἀΰπνοις εὐχαρίστως ἡ Πόλις τήν ἐν μάχαις ἄγρυπνον ὑμνεῖ Προστάτιν</i>» (Ευχαρίστως η Κωνσταντινούπολη υμνολογεί με άυπνους ύμνους την άγρυπνη στις μάχες Προστάτιδα Θεοτόκο).<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">Α. Η εορτή του Ακαθίστου καθιερώθηκε από την Εκκλησία μας, κατά το συναξάρι της ημέρας, λόγω των υπερφυών επεμβάσεων της Υπεραγίας Θεοτόκου – και επί αυτοκράτορος Ηρακλείου (πρώτες δεκαετίες 7^ου</span><span face=""Arial","sans-serif"" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;"> </span><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">αι.) όταν οι Άβαροι επιτέθηκαν στην αφύλακτη Βασιλεύουσα λόγω της απουσίας του αυτοκράτορος, και επί αυτοκράτορος Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου (τέλη 7^ου</span><span face=""Arial","sans-serif"" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;"> </span><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">αι.) όταν οι Αγαρηνοί τη φορά αυτή επιτέθηκαν και πάλι στην Πόλη – οπότε η θαυμαστή υπέροπλος δύναμή Της κατατρόπωσε τους εχθρούς και κράτησε ελεύθερο το κέντρο της αυτοκρατορίας. Προκειμένου λοιπόν να υπάρχει ανάμνηση των επεμβάσεων αυτών της Παναγίας και σ’ Εκείνην να αναγράφει τα νικητήρια η Πόλη ευχαριστώντας Αυτήν και τον Παντοκράτορα Κύριο και Θεό μας, καθιερώθηκε η συγκεκριμένη εορτή. Ακάθιστος δε ονομάστηκε</span><span face=""Arial","sans-serif"" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">  </span><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">ο ευχαριστήριος ύμνος, διότι «<i>ὀρθοστάδην</i>» όλος ο λαός κατά τη νύκτα της νίκης ανέπεμψε τον ύμνο στην Μητέρα του Κυρίου. Και ποια άλλη αρχή μπορεί να υπάρξει των ευχαριστηρίων Της από ό,τι συνιστά την απαρχή της σωτηρίας δι’ Αυτής του ανθρωπίνου γένους: τον Ευαγγελισμό της;<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="background-color: white; font-size: 13pt; line-height: 26px;">Β. Το τροπάριο που συνοψίζει το γεγονός και τη θεολογία του Ευαγγελισμού είναι το κάθισμα που ακούγεται προ της ενάρξεως του Ακαθίστου Ύμνου.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="background-color: white; font-size: 13pt; line-height: 26px;">«<i>Τό προσταχθέν μυστικῶς λαβών ἐν γνώσει, ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἰωσήφ σπουδῇ ἐπέστη ὁ Ἀσώματος λέγων τῇ Ἀπειρογάμῳ∙ Ὁ κλίνας τῇ καταβάσει τούς Οὐρανούς χωρεῖται ἀναλλοιώτως ὅλος ἐν σοί∙ ὅν καί βλέπων ἐν μήτρᾳ σου, λαβόντα δούλου μορφήν ἐξίσταμαι κραυγάζειν σοι∙ Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε</i>».<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">(Ο αρχάγγελος Γαβριήλ αφού γνώρισε τη μυστική προσταγή του Κυρίου, έσπευσε να βρεθεί στον οίκο του Ιωσήφ του μνήστορος λέγοντας στην Παρθένο Κόρη Μαριάμ: Αυτός που κλίνει με την κατάβασή Του τους Ουρανούς χωρείται</span><span face=""Arial","sans-serif"" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">  </span><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">χωρίς καμία αλλοίωσή Του ως προς τη θεϊκή Του φύση ολόκληρος μέσα σ’ εσένα. Και βλέποντας Αυτόν στη μήτρα σου να λαμβάνει μορφή δούλου (και να γίνεται άνθρωπος) φτάνω σε έκσταση που με κάνει να σου φωνάζω δυνατά: Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε).</span><span face=""Arial","sans-serif"" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">  </span><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="background-color: white; font-size: 13pt; line-height: 26px;">Ο θεολογικότατος ύμνος λοιπόν έχει ως κεντρικό πρόσωπο τον Ασώματο Αρχάγγελο Γαβριήλ και την περιγραφή της διακονίας που αναλαμβάνει από τον Παντοκράτορα Κύριο για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Και το πρώτο που επισημαίνει ο άγιος υμνογράφος είναι η απορία και η έκσταση στην οποία βρίσκεται ο λειτουργός του Κυρίου, διότι το μυστήριο της σωτηρίας του ανθρώπου ήταν κρυμμένο και από τους ίδιους τους αγγέλους – καμία κτιστή φύση, ούτε και των πιο υψηλά ισταμένων Αρχαγγέλων, δεν γνώριζε την απόφαση αγάπης του Δημιουργού: ήταν το «<i>χρόνοις αἰωνίοις σεσιγημένον μυστήριον</i>»! Κι αυτό το μυστήριο έπρεπε επιπλέον να διαφυλαχθεί άχρι καιρού «μυστικό». Η απορία του αρχιστρατήγου Γαβριήλ επιτείνεται και φτάνει στο απόλυτο βεβαίως από ό,τι του αποκαλύπτει ο Κύριος: όχι μόνον θα σώσει τον άνθρωπο, αλλά θα τον σώσει γινόμενος ο Ίδιος άνθρωπος, κι αυτό μέσα από μία μικρή κόρη σε μία εντελώς άσημη πολίχνη του Ισραήλ, τη Ναζαρέτ. Ο Παντοκράτωρ και Παντοδύναμος Θεός περικλείεται και «<i>χωρεῖται</i>» στη μήτρα μίας μικρής κοπέλας, χωρίς να σταματά να είναι το ίδιο Θεός!<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">Ουδέποτε βεβαίως κτιστή διάνοια όπως είπαμε, αγγελική ή αρχαγγελική ή και ανθρώπινη ακόμη, θα μπορούσε να φανταστεί το σχέδιο αυτό του Θεού – εδώ στηρίζεται ας σημειώσουμε παρενθετικά και η έκπληξη του «Άδη» που δέχεται άνθρωπο όπως νομίζει, κατά την ανθρωπομορφική εποπτεία της υμνολογίας, και του αποκαλύπτεται Θεός! Γι’ αυτό και η θεία οικονομία χαρακτηρίζεται μυστήριο, όπως συμβαίνει σε κάθε επέμβαση ασφαλώς του Θεού, και μάλιστα «<i>μέγα μυστήριον</i>». Το σημειώνει έκθαμβος και ο απόστολος Παύλος: «<i>Ὁμολογουμένως μέγα ἐστί τό τῆς εὐσεβείας μυστήριον∙ Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί</i>». Και σε άλλο σημείο, μιλώντας για τον Δημιουργό που ενανθρώπησε: «<i>Ἐν Αὐτῷ</i></span><span face=""Arial","sans-serif"" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;"> </span><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">(τῷ Χριστῷ)</span><span face=""Arial","sans-serif"" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;"> </span><i><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">κατοικεῖ πᾶν τό πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς</span></i><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">». Και η εξήγηση βεβαίως που θα δώσει έπειτα ο ίδιος ο Κύριος ως άνθρωπος για την ακατανόητη αυτή ενέργειά Του είναι ότι ο Θεός είναι αγάπη. «<i>Οὕτω γάρ ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν Υἱόν Αὐτοῦ τόν μονγενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον</i>». Η άπειρη Αγάπη του Θεού ερμηνεύει όλα τα ακατανόητα, όπως γίνεται και σε ανθρώπινο πια επίπεδο: όπου υφίσταται αληθινή αγάπη, εκεί διανοίγεται και φωτίζεται ο νους ώστε να κατανοήσει όλα τα κεκρυμμένα!<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="background-color: white;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">Στα μάτια του Αρχαγγέλου η μικρή κόρη Μαριάμ εξέρχεται των φυσικών απλών ορίων. Μετέχοντας της ενέργειας του Θεού γίνεται και αυτή «άκτιστη», η ίδια γίνεται μυστήριο: έκτοτε θα είναι η «Κεχαριτωμένη», η «Νύμφη ἀνύμφευτος» - ποτέ πια δεν θα μπορεί να προσεγγιστεί διά της λογικής και των ανθρωπίνων ακριβώς δυνάμεων. Κάθε προσέγγισή της θα περιέχει ταυτοχρόνως και τη θεώρηση του Υιού και Θεού της, μία πραγματικότητα που και η ίδια η Παναγία σταδιακά θα κατανοεί, κυρίως δέ όταν κι αυτή θα λάβει το Πνεύμα το Άγιον την ημέρα της Πεντηκοστής. Διότι κανείς χωρίς το Πνεύμα του Θεού δεν μπορεί να δει το φως του Θεού στην ύπαρξή του και οπουδήποτε αλλού. </span><span face=""Arial","sans-serif"" style="font-size: 13pt; line-height: 26px;">«<i>Ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς</i>».<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="background-color: white; font-size: 13pt; line-height: 26px;">Κι εκείνο που μας συγκινεί και μας παραδειγματίζει ιδιαιτέρως στη διακονία του αγίου Γαβριήλ, τέλος, είναι η ανταπόκρισή του στο κέλευσμα του Δημιουργού του: παίρνει την εντολή και «σπουδῇ», με βιάση δηλαδή, βρίσκεται στον τόπο της αποστολής του. Ό,τι ο Κύριος στην προσευχή που μας δώρισε, το «<i>Πάτερ ἡμῶν</i>», αποκαλύπτει, αυτό και βλέπουμε έμπρακτα στο πρόσωπο του αρχαγγέλου. Τι λέει ο Κύριος: «<i>γενηθήτω τό θέλημά Σου, ὡς ἐν Οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς</i>». Το θέλημα του Θεού είναι αμέσως εκτελεστό από τους αγίους αγγέλους – «όλος ο ουρανός και όλοι οι άγιοι ένα θέλημα έχουν» όπως σημειώνει ο όσιος Σωφρόνιος, «εν αντιθέσει με εμάς τους ανθρώπους, που όλοι έχουν το δικό τους θέλημα» - όλοι οι άγγελοι λοιπόν έχουν ήδη κινηθεί και έχουν τεθεί σε ενέργεια, μόλις και μόνον νεύει προς αυτούς ο παντοδύναμος Κύριος. Κι αυτό γιατί; Γιατί και ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού έτσι αποκαλύπτεται, ως ο απόλυτα υπήκοος στο θέλημα του Θεού Πατρός, γι’ αυτό και έκτοτε, με πρώτη την Παναγία, η υπακοή είναι το πιο καθοριστικό στοιχείο της ταυτότητας ενός χριστιανού. Υπακοή ως ελεύθερη επιλογή πίστεως στον Κύριο και την Εκκλησία Του, που φανερώνει την αλήθεια της από τη γνήσια ταπείνωση και την άδολη αγάπη.</span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span face=""Arial","sans-serif"" lang="EL" style="background-color: white; font-size: 13pt; line-height: 26px;"><br /></span></p><p class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 20.286px; margin-left: 2.85pt; text-align: right; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: 17.3333px;"><a href="http://pgdorbas.blogspot.com/2022/04/blog-post_76.html" target="_blank"><b><span style="background-color: white; color: #2b00fe;">ΠΗΓΗ</span></b></a></span></p>

ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ

«Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Σαββάτῳ τῆς πέμπτης Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, ἑορτάζομεν τόν Ἀκάθιστον Ὕμνον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας».Στίχοι: «Ὕμνοις ἀΰπνοις εὐχαρίστως ἡ Πόλις τήν …

Διαβάστε περισσότερα »