ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ☦

Μάρτιος 26, 2025 01:09:08 AM Menu

Τελευταία νέα:

2:28 PM π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (52ο)

Εισήγηση Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου στην Ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-4993034541481292577" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br /></h3>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-7338686482859537097" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div align="center" class="MsoNormal" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;">
<img height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-TL_8X7KG6AItjytgiTWPbK1Y9nN9pfRZ8VCMdeP8oj6V8eEssh8_b3sidMBXoZU2Kv2Wj1cHnSMF8uvI0YjyYzGCwBtH_Cq3pvk7hAcOlH7TCl9l4IW6BjTGA-ueFqHieR4O_HtSYq4/s320/DSC_0126a.jpg" width="214" /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<strong style="text-align: justify;"><i><span style="color: #c00000; font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Εἰσήγηση τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου στὴν Θεολογικὴ-Ἐπιστημονικὴ Ἡμερίδα "Ἁγια καὶ Μεγάλη Σύνοδος" τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, στὸ Στάδιο Εὶρήνης καὶ Φιλίας, 23 Μαρτίου 2016</span></i></strong></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<strong style="text-align: justify;"><i><span style="color: #c00000; font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></i></strong></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Θεολογία καὶ Πολιτικὴ</span></b><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα χαρίσματα τῶν Χριστιανῶν (Κληρικῶν, Μοναχῶν καί λαϊκῶν) πού εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὅτι ἀποτελοῦν τήν ἐγρηγοροῦσαν συνείδησιν, ἡ δέ μεγαλύτερη προσφορά τῶν Ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως γράφει ὁ μακαριστός Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἀρχιμανδρίτης Γεώργιος (Καψάνης), εἶναι νά ἐνεργοποιῆ τήν ἐγρήγορση τῆς συνειδήσεως τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό ἔχει μεγάλη σημασία, ὅταν μάλιστα ὁ λαός τοῦ Θεοῦ σήμερα ἀφήνη ἐν πολλοῖς «ἀδρανές καί ἀνενέργητον τό χάρισμα τοῦτο». Ἡ ἐγρήγορση τῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως ἀποτελεῖ τήν μεγαλύτερη ἀπόδειξη ὅτι τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ζωντανά.</span></div>
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><o:p></o:p><br /><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἐμεῖς δέ οἱ Κληρικοί, παντός βαθμοῦ, καί οἱ λαϊκοί θεολόγοι ἔχουμε μεγάλη εὐθύνη ὅταν δέν καλλιεργοῦμε στό ποίμνιό μας τήν «ἐγρήγορσιν τῆς συνειδήσεώς» του, ἀλλά ἀρκούμαστε σέ μιά κοινωνική διακονία καί σέ μιά πολιτιστική προσφορά, καί δέν προσφέρουμε τόν ὀρθόδοξο λόγο, πού εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς σωτηρίας. Ἡ θεολογία, ὅπως ἐκφράσθηκε ἀπό τούς ζωντανούς ὀργανισμούς, ἤτοι τούς Προφήτας, τούς Ἀποστόλους καί τούς Πατέρας, εἶναι μεγάλο χάρισμα, καί ἡ χάρη τῆς θεολογίας σώζει τόν ἄνθρωπο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Αὐτή εἶναι μιά μικρή εἰσαγωγή γιά νά προχωρήσω στό θέμα μου, πού εἶναι: «θεολογία καί πολιτική» καί ὁπωσδήποτε ἔχει ἀναφορά στήν «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο», ἡ ὁποία πρόκειται νά συνέλθη, ὅπως ἔχει προγραμματισθῆ, κατά τήν ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς τοῦ ἔτους πού διανύουμε. Πρόκειται ὄντως γιά μεγάλο ἐκκλησιαστικό γεγονός, τό ὁποῖο πρέπει νά κινηθῆ στήν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας, νά εἶναι προϊόν «τῆς ἐγρηγορούσης συνειδήσεως» τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας καί φυσικά θά πρέπει νά ἀποδεσμεύεται ἀπό τήν κοσμική πολιτική.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Θά διαιρέσω τό θέμα μου σέ τρεῖς ἑνότητες: πρῶτον ἡ θεολογία τῆς Πεντηκοστῆς, δεύτερον τά σύγχρονα θεολογικά ρεύματα, καί τρίτον ἡ εἴσδυση τῆς πολιτικῆς στίς ἐνδοορθόδοξες σχέσεις. Θά προσπαθήσω νά ἐπεξεργασθῶ τό θέμα μου μέ ψυχραιμία καί νηφαλιότητα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">1. Ἡ θεολογία τῆς Πεντηκοστῆς<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἡ μέλλουσα νά συγκληθῆ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος θά πραγματοποιηθῆ τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, καί ἀσφαλῶς ἔχει ἐπιλεγεῖ συμβολικά γιά νά ἐκφράση τήν ἑνότητα τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ὅμως, ἡ Πεντηκοστή εἶναι μιά ἡμέρα πού δείχνει ποιά εἶναι ἡ ἀληθινή θεολογία τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ λειτουργική ἑνότητά της. Πρόκειται γιά τήν θεολογία τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μέσα στό Φῶς. Οἱ Ἀπόστολοι διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἑνώθηκαν μέ τόν Χριστό καί ἔγιναν μέλη τοῦ Σώματός Του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ὁ Χριστός στήν ἀρχιερατική Του προσευχή εὐχήθηκε στόν Πατέρα Του, ὥστε οἱ<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> Μαθητές Του νά ἔχουν ἑνότητα μεταξύ τους: «τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς» (Ἰω. ιζ΄, 11). Αὐτό τό ἐπανάλαβε, «ἵνα πάντες ἓν ὦσι», «ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν» (Ἰω. ιζ΄, 21).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Αὐτή ἡ ἑνότητα τῶν Μαθητῶν ἐν Χριστῷ πραγματοποιήθηκε τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Δέν πρόκειται γιά μιά ἐξωτερική ἑνότητα οὔτε γιά μιά διανοητική ἑνότητα, ἀκόμη καί μέ τήν ἴδια πίστη, ἀλλά ἑνότητα μέσα στήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό φαίνεται ἀπό τούς ἴδιους λόγους τοῦ Χριστοῦ στήν Ἀρχιερατική προσευχή, ὅταν λέγη: «καὶ ἐγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμεν, ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν ἐμοί, ἵνα ὦσι τετελειωμένοι εἰς ἕν» (Ἰω. ιζ΄,  22-23), «θέλω ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ κἀκεῖνοι ὦσι μετ᾿ ἐμοῦ, ἵνα θεωρῶσι τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ἣν δέδωκάς μοι» (Ἰω. ιζ΄, 24).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Εἶναι φανερόν ὅτι τό «ἵνα ὦσιν ἕν» συνδέεται μέ τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, μέ τό «τετελειωμένοι εἰς ἕν», μέ τό «θεωρῶσιν τήν δόξαν» τοῦ Θεοῦ. Πρόκειται γιά τήν ἑνότητα τῶν Μαθητῶν στήν δόξα τοῦ Θεοῦ, τήν ἀνάβαση στό ὕψος τῆς Πεντηκοστῆς, στήν θέωση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἡ ἐμπειρία τῆς Πεντηκοστῆς προξένησε τόση χαρά στούς Ἀποστόλους, ὥστε φάνηκαν ὡς μεθυσμένοι. Πρόκειται γιά τήν μέθη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Μιά καταπληκτική ἑρμηνεία τί εἶναι αὐτή ἡ μέθη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δίνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν προτρέπη τούς Χριστιανούς τῆς Ἐφέσου: «καί μή μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλά πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καί ὕμνοις καί ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καί ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ,» (Ἐφ. ε΄, 18-19). Οἱ ψαλμοί καί οἱ ὕμνοι καί οἱ ὠδές οἱ πνευματικές πού ἄδονται καί ψάλλονται στήν καρδιά εἶναι ἡ ἐσωτερική λειτουργία, εἶναι ἡ νοερά καρδιακή προσευχή, πού εἶναι ὁ πρῶτος βαθμός τῆς θεωρίας. Δέν μπορεῖ νά δοθῆ καμμιά ἄλλη ἐξήγηση αὐτοῦ τοῦ θεοπνεύστου χωρίου καί δείχνει ποιά ἦταν ἡ κατάσταση τῶν Χριστιανῶν μετά τό ἅγιο Βάπτισμα, καί ποιά εἶναι ἡ κατάλληλη πορεία πρός τήν αὐθεντική θεολογία, ὡς θεοπτία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος πού βρέθηκε στήν Πεντηκοστή, καί προηγουμένως στό Ὄρος Θαβώρ, εἶναι ἀποκαλυπτικός ὅταν γράφη: «οὐ γάρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καί παρουσίαν, ἀλλ᾿ ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος» (Β΄  Πέτρ. α΄, 16). Οἱ «σεσοφισμένοι μύθοι» εἶναι ἡ φιλοσοφία τῆς κλασσικῆς μεταφυσικῆς, τοῦ Πλάτωνος, τοῦ Ἀριστοτέλη, τῶν Νεοπλατωνικῶν, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν φιλοσοφία τήν εἰδωλολατρική θρησκεία, ὅταν ὁμιλοῦσαν γιά τόν κόσμο τῶν ἰδεῶν, τόν λεγόμενον ἐξεμπλαρισμό τοῦ Πλάτωνα καί τό πρῶτον ἀκίνητον κινοῦν, τόν λεγόμενον ὑλικομορφισμό τοῦ Ἀριστοτέλη. Ὅλοι αὐτοί «οἱ σεσοφισμένοι μύθοι» ἐξαφανίσθηκαν ἐπάνω στό Ὄρος Θαβώρ, ὅταν οἱ Ἀπόστολοι ἔγιναν «ἐπόπται τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος», εἶδαν τό ἄκτιστο Φῶς τοῦ Θεοῦ, καί μετεῖχαν αὐτοῦ, καί ὅταν στήν συνέχεια κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς ἔγιναν μέλη τοῦ σώματος τοῦ σεσαρκωμένου Λόγου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Πρό τῆς Πεντηκοστῆς ἡ ἄκτιστη Χάρη τοῦ Θεοῦ μετεχόταν «ἀμερίστως ἐν μεριστοῖς», ὅπως γινόταν στούς Προφήτας, ἀλλά μετά τήν Πεντηκοστή καί τό τεθεωμένο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ «μετέχεται ἀμερίστως ἐν μεριστοῖς» καί οἱ Ἀπόστολοι βλέπουν τόν Χριστόν ἐν τῷ Φωτί καί μετέχουν τοῦ Φωτός ὡς μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Στήν συνέχεια, ὁ Ἀπόστολος Πέτρος συνιστᾶ στούς Χριστιανούς νά προσέχουν τόν προφητικό λόγο, ὁ ὁποῖος ὁμοιάζει μέ λύχνο πού φέγγει στό σκοτάδι, ὥστε νά φθάσουν στήν θεωρία τοῦ Φωτός πού θά ἀνατείλη στίς καρδιές τους. Γράφει: «Καί ἔχομεν βεβαιότερον τόν προφητικόν λόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέχοντες ὡς λύχνῳ φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃ καί φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν» (Β΄  Πέτρ. α΄, 19).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Αὐτή εἶναι ἡ πραγματική θεολογία τῶν ἁγίων, ὅπως καί πάλιν διδάσκει ὁ Πρωτοκορυφαῖος Ἀπόστολος Πέτρος: «οὐ γάρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτέ προφητεία, ἀλλ᾿ ὑπό Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Β΄  Πέτρ. α΄,  21).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἡ ἀναφορά αὐτή τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου δείχνει τήν ἰσχυρότατη σχέση μεταξύ τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων, διά μέσου τῶν αἰώνων, οἱ ὁποῖοι ἐμπνέονται ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα, μετέχουν τοῦ θείου Φωτός τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, καί εἶναι πράγματι οἱ θεόπνευστοι καί οἱ πραγματικοί ἡγέτες τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Δέν ὁμιλοῦν μέ «σεσοφισμένους μύθους», πράγμα πού κάνουν οἱ αἱρετικοί, ἀλλά εἶναι «ἐπόπται τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος», ἀκοῦν τήν φωνή τοῦ Πατρός «ὑπό τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξης», καί γίνονται πραγματικοί θεολόγοι στήν Ἐκκλησία καί φορεῖς τῆς Πεντηκοστῆς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ὅλη αὐτή ἡ θεολογία τῶν θεοπτῶν ἁγίων πέρασε μέσα στίς ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν καί Οἰκουμενικῶν Συνόδων, στήν γλώσσα τῆς λατρείας καί στίς εὐχές τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι αὐτό πού ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ εἶχε πῆ ὅτι ὑπάρχει σταθερή σχέση μεταξύ τοῦ lex credendi καί τοῦ lex orandi. Αὐτή εἶναι ἡ κοινή θεολογική γλώσσα τῶν Ἁγίων. Κάθε φορά πού μιά θεολογία ἀποδεσμεύεται ἀπό τήν θεολογία τῶν ἀποφάσεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τήν θεολογία τῆς λατρείας καί τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐκκοσμικευμένη θεολογία καί δέν ἐκφράζει τό μυστήριο τῆς Πεντηκοστῆς, ἀλλά τούς «σεσοφισμένους μύθους».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Βέβαια, οἱ ἅγιοι Πατέρες διά μέσου τῶν αἰώνων, κυρίως οἱ Πατέρες τοῦ 4ου αἰῶνος, χρησιμοποίησαν μιά ἄλλη ὁρολογία γιά νά ἀπαντήσουν στούς αἱρετικούς θεολόγους τῆς ἐποχῆς τους, ἀλλά ὅμως ἡ ἐμπειρική θεωρία ἦταν ἑνιαία. Δέν ὑφίσταται καμμιά διαφορά μεταξύ τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων ὡς πρός τό «ἄκτιστον ρῆμα», ἀλλά ἡ διαφορά ἦταν ὡς πρός τό «κτιστόν ρῆμα καί νόημα». Ἄν κάποιος δέν μπορεῖ νά καταλάβη αὐτήν τήν οὐσιαστική διαφορά, δέν μπορεῖ νά καταλάβη τί εἶναι ὀρθόδοξη θεολογία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Αὐτή εἶναι ἡ Πεντηκοστή μέσα στήν ἱστορία καί αὐτοί οἱ θεολόγοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς Πεντηκοστῆς. Κι ἄν δέν διαθέτουμε ἀποκαλυπτική ἐμπειρία, ὅμως τό λιγότερο πού μποροῦμε νά κάνουμε εἶναι νά ἀκολουθοῦμε πιστά τήν ἐμπειρία καί τήν διδασκαλία τῶν θεοπτῶν ἁγίων καί νά πορευόμαστε «κατά τάς τῶν ἁγίων θεοπνεύστους θεολογίας καί τό τῆς Ἐκκκλησίας εὐσεβές φρόνημα».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος θά πραγματοποιηθῆ σύμφωνα μέ τόν προγραμματισμό τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, καί ἐμεῖς εὐχόμαστε στήν Σύνοδο αὐτή νά παρευρίσκωνται Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι τουλάχιστον νά ἀκολουθοῦν τήν διδασκαλία τῶν θεουμένων ἁγίων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">2. Τά σύγχρονα θεολογικά ρεύματα<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Δυστυχῶς, ἐκτός ἀπό τό ὀρθόδοξο θεολογικό ρεῦμα τῶν θεοπτῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι εἶναι συνέχεια τῆς Πεντηκοστῆς, διά μέσου τῶν αἰώνων, ἐμφανίσθηκαν καί ἄλλα θεολογικά ρεύματα, καί ἄς ἐλπίσουμε νά μή ἐπικρατήσουν στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, πού θά γίνη τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Στήν εἰσήγησή μου στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ τίτλο «Ἡ θεολογική κρίση καί οἱ ἐπιπτώσεις της στήν καθημερινότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς», ἀφοῦ ἐξέθεσα ποιά εἶναι ἡ θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν αὐθεντική ἔκφρασή της, στήν συνέχεια παρουσίασα τό πῶς ἀλλοιώθηκε ἡ θεολογία, μέ τήν σχολαστική θεολογία, τήν βιβλική κριτική θεολογία καί τήν παλαιότερη ρωσική θεολογία, καί ἔδωσα συγκεκριμένα παραδείγματα τῆς θεολογικῆς ἐκτροπῆς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἐπίσης, στό Συνέδριο πού ἔγινε στόν χῶρο αὐτό ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς τό 2012 εἰσηγήθηκα ἕνα θέμα μέ τίτλο: «Ἡ μεταπατερική θεολογία ἀπό ἐκκλησιαστικῆς προοπτικῆς», καί παρουσίασα τόν πυρῆνα τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας καί πῶς ἐφαρμόζεται στήν σύγχρονη ἐκκλησιαστική σκέψη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Δέν ἐπιθυμῶ νά ἐπαναλάβω τά ἴδια θέματα, ἀλλά παραπέμπω κάθε ἐνδιαφερόμενο στίς εἰσηγήσεις αὐτές. Ἐδῶ θέλω νά ἐπισημάνω ὅτι ἡ στοχαστική θεολογία τῶν ἀρχαίων αἱρετικῶν τοῦ 3ου καί 4ου αἰῶνος πέρασε στόν δυτικό χῶρο τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας καί μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου διαμόρφωσε μιά ἰδιαίτερη θεολογία, πού ἀποκλήθηκε φραγκολατινική ἤ σχολαστική θεολογία. Αὐτή ἡ θεολογία στηρίχθηκε κυρίως στίς ἀπόψεις τοῦ Πλάτωνος καί τοῦ Ἀριστοτέλους, ὅπως φαίνεται στό ἔργο τοῦ Θωμᾶ τοῦ Ἀκινάτη Summa Theologica. Ἔπειτα, οἱ Μεταρρυθμιστές ἀπέβαλαν τήν σχολαστική θεολογία καί ἑρμήνευσαν καί ἑρμηνεύουν τά βιβλικά κείμενα μέ μιά ἰδιαίτερη μέθοδο, δηλαδή οὐσιαστικά ἀπέρριψαν τήν Θεοπτική ἑρμηνευτική μέθοδο τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί ἐφαρμόζουν μεθόδους πού χρησιμοποιοῦνται στό πεδίο τῆς ἱστορίας, τῆς συγκρητικῆς θρησκειολογίας καί τῆς φιλοσοφίας. Κατά βάση ἐξετάζουν τό περιβάλλον στό ὁποῖο ἔζησε κάθε Προφήτης, χωρίς νά διακρίνουν μεταξύ ἀκτίστων ρημάτων καί κτιστῶν ρημάτων, νοημάτων καί εἰκονισμάτων. Στήν συνέχεια τά ρεύματα αὐτά, μαζί μέ τόν γερμανικό ἰδεαλισμό εἰσέρρευσαν στήν Ρωσία καί ἐκεῖ τόν 19ο αἰώνα διαμορφώθηκε μιά ἰδιαίτερη θεολογία πού ὀνομάσθηκε Ρωσική, ἡ ὁποία προσέλαβε ἐν πολλοῖς τά ὑπαρξιακά στοιχεῖα καί τῆς ὁποίας κέντρο σήμερα εἶναι τό Ρωσικό Ἰνστιτοῦτο τοῦ Ἁγίου Σεργίου στό Παρίσι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Πρατηρώντας τά θεολογικά ρεύματα καί τήν σκέψη πού ἐπικρατεῖ σήμερα στόν θεολογικό κόσμο συμπεραίνουμε ὅτι εἶναι ἐπηρεασμένα ἀπό τόν νεοσχολαστικισμό, τόν προτεσταντικό βιβλισμό, τόν γερμανικό ἰδεαλισμό, τήν σλαβοφιλία καί τόν ὑπαρξισμό, τά ὁποῖα ἔχουν διαφοροποιηθῆ ἐν πολλοῖς ἀπό τήν ὀρθόδοξη βιβλικοπατερική παράδοση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Εἶναι σημαντικό νά τονισθῆ ὅτι ὁ π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ ἀγωνίσθηκε ἐναντίον αὐτῆς τῆς παραχαράξεως τῆς πατερικῆς παραδόσεως. Ὁ π. Γεώργιος Δράγας, μαθητής του, ἔχει ἐπισημάνει ὅτι ὁ μεγάλος αὐτός θεολόγος σέ ὅλες τίς διαλέξεις του τόνιζε δύο σημεῖα: Πρῶτον ὅτι ἡ ἐμπειρική πατερική θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς διαφοροποιεῖται ἀπό τήν σχολαστική ἤ ὀρθολογική θεολογία τῆς Δύσεως. Δεύτερον ὅτι εἶναι λανθασμένη ἡ ἀντιπαράθεση τῆς βιβλικῆς θεολογίας πρός τήν δογματική ἤ πατερική θεολογία, ἡ ὁποία ἀντιπαράθεση, δυστυχῶς, ἑδραιώθηκε στήν Δύση. Αὐτήν τήν θεολογία μέ τά δύο αὐτά σημεῖα πού διαμορφώθηκε στούς ἀκαδημαϊκούς κύκλους τήν χαρακτήριζε ὡς «ψευδομόρφωση», ἐπέμενε δέ ὅτι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὑπάρχει μιά ἀρραγής συνέχεια ἀπό τούς Προφήτας στούς Ἀποστόλους καί τούς Πατέρας τοῦ 4ου αἰῶνος, καί στούς Πατέρας τῶν ἑπομένων αἰώνων μέχρι τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ καί τούς Φιλοκαλικούς Πατέρας. Σέ ὅλη αὐτήν τήν ὀρθόδοξη περίοδο ὑπάρχει ταυτότητα στήν θεολογία καί τήν μεθοδολογία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Αὐτήν τήν θεολογική γραμμή συνέχισε καί ὁ καλύτερος μαθητής τοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, ὁ ὁποῖος τόνιζε ὅτι ἡ θεοπτική ἐμπειρία εἶναι ἡ βάση τῆς ὀρθοδόξου θεολογίας καί ὅτι ὅταν ἡ ἀκαδημαϊκή θεολογία ἀποκόπτεται ἀπό τήν κάθαρση, τόν φωτισμό καί τήν θέωση εἶναι ἀντιεκκλησιαστική καί αἱρετικίζουσα. Ἐπίσης, στό θέμα τῆς ψευτοδιάκρισης τῆς βιβλικῆς ἑρμηνείας ἀπό τήν ἁγιοπατερική ἐμπειρία καί τήν δογματική, τόνιζε τήν ἑνότητα καί συμφωνία μεταξύ τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Εἶναι χαρακτηριστική ἡ περίπτωση τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη καί γι’ αὐτό θά ἀναφερθῶ λίγο σέ αὐτόν. Μεγάλωσε καί σπούδασε στά μεγάλα κέντρα γνώσης τῆς Δύσης. Ἔμαθε ἀπό μαθητής στό Γυμνάσιο, καί στήν συνέχεια ὡς φοιτητής, τήν σχολαστική θεολογία τοῦ Θωμᾶ τοῦ Ἀκινάτη. Ἔπειτα, σπούδασε σέ μεγάλους βιβλικούς θεολόγους τήν βιβλική κριτική μέθοδο ἐρεύνης τῶν βιβλικῶν κειμένων. Ἀκόμη, γνώριζε ἐκ τοῦ σύνεγγυς τήν Ρωσική θεολογία στό Ρωσικό Ἰνστιτοῦτο τοῦ Ἁγίου Σεργίου. Ὅμως, ὅταν κατέληξε στήν μελέτη καί γνώση τῆς διδασκαλίας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί γνώρισε τήν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, κυρίως τῶν Φιλοκαλικῶν Πατέρων καί τήν νηπτική παράδοση τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τότε ἄσκησε βαθύτατη κριτική στήν δυτική θεολογία. Γνώριζε καλύτερα ἀπό κάθε ἄλλον τήν δυτική θεολογική σκέψη, ἀλλά καί τήν οὐσία τοῦ ὀρθοδόξου ἡσυχασμοῦ, γι’ αὐτό καί καταλάβαινε πολύ καλά τίς ἐπιρροές πού δέχθηκε ἡ ὀρθόδοξη θεολογία ἀπό τά δυτικά θεολογικά ρεύματα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ὁ ἴδιος δέν ἦταν κλεισμένος σέ ἕνα γραφεῖο καί σέ κάποιο δωμάτιο, ἀλλά συμμετεῖχε σχεδόν σέ ὅλους τούς σύγχρονους θεολογικούς διαλόγους ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας, προσφέροντας εὔστοχο θεολογικό λόγο, ὅπως φαίνεται στίς ἐκθέσεις καί τά κείμενά του, καθώς ἐπίσης ὑπῆρξε μέλος τῆς ἀντιπροσωπείας τῶν παρατηρητῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στήν Β΄ Βατικανή Σύνοδο. Γνώριζε, λοιπόν, ἀσφαλέστατα τήν σκέψη τῆς δυτικῆς θεολογίας καί τίς ἐπιρροές πού ἄσκησε αὐτή ἡ θεολογία, κυρίως ἡ Ρωσική θεολογία στούς σύγχρονους ὀρθοδόξους ἀκαδημαϊκούς θεολόγους. Γι’ αὐτό καί ἦταν δεινός ἐπικριτής ὅλων αὐτῶν τῶν θεολογικῶν ρευμάτων. Ἔχω ὑπ’ ὄψη μου τέτοια ἀνέκδοτα ἀκόμη κριτικά κείμενα, τά ὁποῖα θά δημοσιεύσω ἀργότερα καί θά προξενήσουν μεγάλη ἐντύπωση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖον ὅσοι διακρίνονται ἀπό ξένες θεολογικές παραδόσεις τόν εἰρωνεύονται, τόν ὑποσκάπτουν, τόν πολεμοῦν, ὅπως κάνουν καί μέ καθένα πού ἀκολουθεῖ τήν πατερική παράδοση. Ἀλλά ὅ,τι καί νά κάνουν, ἡ θεολογία τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη, πού εἶναι θεολογία τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδή τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων, θά μείνη στήν Ἐκκλησία, γιατί ἐκφράζει τήν ζωή της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης εἶχε τήν εὐκαιρία νά σπουδάση στά μεγαλύτερα θεολογικά κέντρα τῆς ἐποχῆς του καί κατά συνέπεια εἶχε τήν εὐκαιρία νά γίνη μέγας κατά κόσμον, ἀλλά αὐτός ὡς ἄλλος Μωϋσῆς –ὁ ὁποῖος «μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱός θυγατρός Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἤ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τόν ὀνειδισμόν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γάρ εἰς τήν μισθαποδοσίαν» (Ἑβρ. ια΄, 24-26)– ἀρνήθηκε καί αὐτός τούς ἰσχυρούς κατά τήν δύναμη τήν κοσμική καί ὑποστήριζε τούς ταπεινούς ἡσυχαστές μοναχούς καί τήν θεολογία τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Καππαδόκης αὐτός συγγένευε πνευματικά μέ τόν Καππαδόκη Μέγα Βασίλειο, ὁ ὁποῖος, κατά δική του ὁμολογία, δαπάνησε πολύ χρόνο στήν ματαιότητα, ἡ ὁποία ἀφάνησε τήν νεότητά του στήν ματαιοπονία, καί ὅταν σηκώθηκε «ὥσπερ ἐξ ὕπνου βαθέος» ἀπέβλεψε «πρός τό θαυμαστόν φῶς τῆς ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου». Καί ἀφοῦ εἶδε τό ἄχρηστον τῆς σοφίας τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος αὐτοῦ πού θά καταργηθῆ, θρήνησε τήν ἐλεεινή του ζωή καί εὐχήθηκε νά τοῦ προσφερθῆ χειραγωγία γιά νά εἰσαχθῆ στά δόγματα τῆς εὐσεβείας. Ἔτσι, πορεύθηκε στούς μοναχούς πού ζοῦσαν στήν Ἀλεξάνδρεια, τήν ὑπόλοιπη Αἴγυπτο, τήν Παλαιστίνη, τήν Κοίλη Συρία καί τήν Μεσοποταμία, γιά νά μάθη στήν ἀσκητική ἡσυχαστική παράδοση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Γιατί ἔκανα αὐτήν τήν ἀναφορά στόν Μέγα Βασίλειο καί τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη; Διότι πολλοί σύγχρονοι σπουδαῖοι καί τρανοί θεολόγοι καί Κληρικοί χαίρονται νά μελετοῦν τά ἔργα μεγάλων κατά κόσμον θεολόγων, ἱκανοποιοῦνται νά τούς ἐπαινοῦν οἱ δυτικοί θεολόγοι καί παρουσιάζονται ὡς μεγάλοι θεολόγοι καί στήν Ἐκκλησία, ἐνῶ ταυτόχρονα ὑπονομεύουν τήν ἀσφαλῆ μέθοδο τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας, πού εἶναι ἡ ἡσυχαστική παράδοση καί κατά συνέπεια περιφρονοῦν τούς συγχρόνους ἐμπειρικούς θεολόγους πού εἶναι συνεχιστές τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Καί αὐτό εἶναι ἀξιοσημείωτο, γιατί τά κείμενα πού κατεργάζονται σύγχρονοι θεολόγοι γιά νά ἐγκριθοῦν ἀπό τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο ἔχουν δεχθῆ ἐπιρροές ἀπό τήν δυτική σκέψη. Αὐτό φαίνεται καί στήν θεολογία καί στήν ὁρολογία. Ἐμένα μέ ἐνδιαφέρει καί ἡ ὁρολογία, ὅταν ἀποστασιοποιῆται ἀπό τήν γλώσσα τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τήν γλώσσα τῆς λατρείας τῆς Ἐκκλησίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Γιά παράδειγμα, ἡ φράση πού ἔχει εἰσχωρήσει σέ θεολογικά καί ἐκκλησιαστικά κείμενα «ἀξιοπρέπεια καί ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου», εἶναι ἀρκετά προβληματική καί ἐπικίνδυνη ἀπό πλευρᾶς θεολογικῆς. Αὐτή ἡ ἐπικινδυνότητα φαίνεται ἀπό τό ὅτι, ἐκτός τοῦ ὅτι δέν κάνουν τήν διάκριση μεταξύ ἀκτίστου καί κτιστοῦ, καί συνδέουν τήν φύση μέ τήν ἀνάγκη, ὅπως καί τήν θέληση-βούληση μέ τό πρόσωπο, συγχρόνως ὑποσκελίζουν τόν ἁγιογραφικό ὅρο γιά τόν ἄνθρωπο ὡς κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση Θεοῦ, μέ ἀποτέλεσμα νά περιορίζουν τόν λόγο στά ἀνθρώπινα δικαιώματα, τά ὁποῖα ἑρμηνεύονται πάντοτε κατά τό δοκοῦν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Δέν εἶμαι ἐναντίον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἐάν αὐτή συντονίζεται στήν θεολογία καί τήν μεθοδολογία τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἄν μιά Σύνοδος ἔχει τήν δυνατότητα νά ἀρθῆ στό ὕψος τῶν Συνόδων ἀπό τίς ὁποῖες ἀπετελέσθη τό «Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας», πού διαβάζεται κατά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, τότε αὐτή ἡ Σύνοδος εἶναι ὄντως Ἁγία καί Μεγάλη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">3. Ἡ εἴσδυση τῆς πολιτικῆς στίς ἐνδοορθόδοξες ἐκκλησιαστικές σχέσεις<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἡ λέξη πολιτική ἔχει πολλές ἔννοιες καί σημασίες. Σημαίνει «τό σύνολο τῶν θεμάτων πού ἔχουν σχέση μέ τά κοινά καί τήν ἄσκηση τῆς ἐξουσίας»· «τόν τρόπο ἄσκησης τῆς κρατικῆς ἐξουσίας»· «τόν τρόπο δράσεως (προσώπου, ὀργανισμοῦ κλπ.) σύμφωνα μέ συγκεκριμένο σχέδιο» (Γεώργιος Μπαμπινιώτης).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Στήν προκειμένη περίπτωση ἰσχύουν ὅλα αὐτά μέ μιά εἰδικότερη σημασία. Δυστυχῶς, ἡ γεωπολιτική καί οἱ διάφορες ἐθνικές πολιτικές σκοπιμότητες εἰσέρχονται καί στίς ἐνδοορθόδοξες ἐκκλησιαστικές σχέσεις καί πολλές φορές καθορίζουν τούς διαλόγους καί τίς ἀποφάσεις τῶν Συνελεύσεων. Εἶναι γνωστόν σέ ὅλους μας ὅτι οἱ ἐθνικισμοί, παρ’ ὅτι ὁ ἐθνοφυλετισμός καταδικάστηκε ὡς αἵρεση στήν Σύνοδο τοῦ 1872, στήν Κωνσταντινούπολη, ἐν τούτοις ἐπηρεάζει τίς σχέσεις μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Αὐτό τό βλέπουμε σέ ὅσα ἔρχονται στό φῶς τῆς δημοσιότητος. Καί τό ὅτι ἀπό τά δέκα θέματα πού κατέληξαν νά συζητηθοῦν στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, τελικά θά συζητηθοῦν τά ἕξι ἀπό αὐτά, καί μάλιστα τά κείμενα πού καταρτίζονται καί οἱ ἀποφάσεις θά εἶναι προϊόντα συμβιβασμῶν γιά νά ψηφισθοῦν, δείχνει τό μεγάλο πρόβλημα πού ὑφίσταται.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Θά ἤθελα νά ἀναφέρω ἕνα χαρακτηριστικό παράδειγμα γιά νά γίνη κατανοητό αὐτό πού ὑποστηρίζω. Πρόκειται γιά τήν συζήτηση πού ἔγινε στήν Διορθόδοξη Προπαρασκευαστική Ἐπιτροπή πού συνῆλθε στό Chambesy ἀπό 9 ἕως 16 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 2009, στήν ὁποία μεταξύ ἄλλων συζητήθηκε τό θέμα τῆς ὑπογραφῆς τοῦ Τόμου τοῦ Αὐτοκεφάλου. Βεβαίως, τελικά αὐτό τό θέμα δέν πρόκειται νά συζητηθῆ στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, ἀφοῦ δέν βρέθηκε συμφωνία, ἀλλά εἶναι χαρακτηριστικά τά ὅσα διαδραματίσθηκαν στήν Ἐπιτροπή αὐτή, πού δείχνει τήν ὅλη νοοτροπία πού ἐπικρατεῖ στίς ἐνδοορθόδοξες ἐκκλησιαστικές σχέσεις, οἱ ὁποῖες ἐπηρεάζονται ἀπό τήν σύγχρονη πολιτική τῶν Κρατῶν, πιθανόν καί τήν γεωπολιτική στρατηγική τῶν Μεγάλων Δυνάμεων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Κατά τήν Συνεδρίαση ἐκείνη ὁ Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς, Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης, ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τόνισε ὀρθῶς «ὅτι τό θέμα τῆς ὑπογραφῆς τοῦ Τόμου τοῦ Αὐτοκεφάλου ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἶναι βασικόν ἐκκλησιολογικόν θέμα ἐπί τοῦ ὁποίου δέν δύναται νά γίνη καμμιά ὑποχώρησις ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Μέ τήν θέση αὐτή, πού εἶναι κατά τήν ἄποψή μου ὀρθή, συνετάγησαν ἕξι (6) Ἐκκλησίες, ἤτοι τά Πατριαρχεῖα Κωνσταντινουπόλεως, Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας, Ἱεροσολύμων καί οἱ Ἐκκλησίες Ἑλλάδος καί Ἀλβανίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Μέ τήν θέση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας νά ὑπογράφεται ὁ Τόμος ἀπό ὅλους τούς Προκαθημένους τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν  ἤ τουλάχιστον νά τό ὑπογράφη «καί» ἡ Ἐκκλησία-Μήτηρ συνετάγησαν ἑπτά (7) Ἐκκλησίες, ἤτοι Ρωσίας, Σερβίας, Ρουμανίας (γιά δικούς τους λόγους), Βουλγαρίας, Γεωργίας, Πολωνίας, καί Τσεχίας καί Σλοβακίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Καί ὑπέρ τοῦ νά ὑπογραφῆ ὁ Τόμος ἀπό ὅλες τίς Ἐκκλησίες ἐτάχθη ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Δηλαδή ἡ ψηφοφορία ἀνέδειξε ἕξι (6) ψήφους ὑπέρ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί ὀκτώ (8) ψήφους ἐναντίον τῆς θέσεως του. Τελικά τό θέμα αὐτό δέν τέθηκε στήν θεματολογία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἐκεῖνο πού ἔχει ἰδιαίτερη σημασία ἀπό αὐτήν τήν Διορθόδοξη Προπαρασκευαστική Ἐπιτροπή εἶναι οἱ παρατηρήσεις καί τά Συμπεράσματα τοῦ τότε Γραμματέως τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Διορθοδόξων καί Διαχριστιανικῶν Σχέσεων τῆς Ἐκκλησίας μας ἀειμνήστου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Ἀβραμίδη, πού παρευρισκόταν στίς Συνεδριάσεις, σέ ἔκθεσή του πρός τήν Ἱερά Σύνοδο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Θά σᾶς ἀναγνώσω μερικά τμήματα τῆς ἐκθέσεως αὐτῆς, πολύ χαρακτηριστικά, γιά νά ἀντιληφθῆτε τό κλῖμα πού ἐπικρατεῖ σέ τέτοιες Ἐπιτροπές, ὄχι βέβαια σέ ὅλες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Γράφει ὁ ἀείμνηστος π. Στέφανος Ἀβραμίδης:</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">«Ἄν κανείς θελήσει νά ἐκτιμήσει καί ἀξιολογήσει τά ἐν Γενεύῃ εἰς τήν Προπαρασκευαστικήν Διάσκεψιν ἀπό 9-17 Δεκεμβρίου 2009 διά τήν προετοιμασίαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, θά πρέπει νά ὁμολογήςῃ ὅτι ξεκίνησε, συνεχίσθηκε καί ἔκλεισε μέσα σέ ἕνα πνεῦμα ὄχι ἁπλῶς ψυχρότητος, ἀλλά κατά κυριολεξία παγερότητος καί παγωνιᾶς. Τό 1993, δηλαδή πρό 16 ἐτῶν εἶχε διακοπῆ ὑπό θλιβεράς συνθήκας ἡ τότε Συνδιάσκεψις χωρίς ἐλπίδα. Κατά ἄκρα μακροθυμία ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἐδέχθη νά συνεχισθοῦν κατά τό ἤδη παρελθόν ἔτος 2009».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἀλλοῦ γράφει:<span class="apple-converted-space"> </span></span><span class="apple-converted-space"><span lang="EN-US" style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">«Τίποτε στήν Συνδιάσκεψη αὐτή δέν ἐνθύμιζε πνεῦμα Χριστοῦ, ἀγάπη, Ἐκκλησία, Πεντηκοστή. Οἱ ἀντιπρόσωποι τῶν Ἐκκλησιῶν σεβάσμιοι ἱεράρχες ἀγωνίζονταν, ἤ παραταξιακά χωρισμένοι σέ δύο μπλόκ (τῶν ὑπερμάχων τῶν προνομίων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῶν πολεμίων του) ἤ μέ ἀγωνία νά ξεπερασθῇ αὐτό τό ψυχοφθόρον καί καταλυτικόν τῆς ἔννοιας τῆς Ἐκκλησίας πνεῦμα, πού ἔχει εἰσέλθει εἰς τά ἀνώτερα κλιμάκιά της καί σιγά-σιγά μεταβάλλεται σέ ἰδεολογική ταυτότητα τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν. Μάτην ἠκούσθησαν κραυγαί ἀγωνίας».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Καί καταλήγει:</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">«Ὅπως ἀναφέραμε ἀνωτέρω, διεφάνη ὁλοκάθαρα ὅτι ὑπάρχουν δύο "μπλόκ" μέσα στίς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες: Τό "μπλόκ" ὑπέρ τῶν δικαίων καί προνομιῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τό "μπλόκ", τό ὁποῖον θέλει νά μειώση, καί εἰ δυνατόν, νά καταργήςῃ τά προνόμια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, παρά τό γεγονός, ὅτι ἰσχυρίζεται τό ἀντίθετον».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">«Ἡ πώλωσις αὐτή δυσκολεύει καί θά δυσκολεύςῃ ὄχι μόνον τήν πορείαν πρός τήν σύγκλησιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἀλλά καί κάθε ἄλλην πανορθόδοξον συνεργασίαν καί προσπάθειαν».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">«Τό γεγονός, ὅτι μεταξύ τῶν ἐκπροσώπων τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ὑπῆρξαν ἀρκετοί πρώην ὑπότροφοι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,  ...   εἰς οὐδέν ὠφέλησε τάς διεκδικήσεις τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου. Οὗτοι οὐδεμίαν φιλελληνικήν στάσιν ἐτήρησαν. Τό μόνον πού κατάφεραν, ἦτο νά ὁμιλήσουν ἐναντίον τῶν θέσεων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἰς ἄπτεστα ἑλληνικά».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Τό συμπέρασμα εἶναι ὅτι κάθε Ὀρθόδοξη Σύνοδος γιά νά εἶναι Ἁγία καί Μεγάλη πρέπει νά ἀσχολῆται μέ θέματα δογματικά καί νά συμμετέχουν στήν Σύνοδο αὐτή θεούμενοι Πατέρες,  τοὐλάχιστον πρέπει νά συμμετέχουν ὅσοι ἀποδέχονται τήν θεολογία καί τήν μεθοδολογία τῶν δογμάτων καί τῶν εὐσεβῶν παραδόσεων καί ἀκολουθοῦν τούς ἁγίους Πατέρας, χωρίς νά τούς παρερμηνεύουν. Διαφορετικά δέν εἶναι Ὀρθόδοξη Σύνοδος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<u><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Μάρτιος 2016<o:p></o:p></span></u></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<u><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ἱερὰ Μητρόπολις Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου<o:p></o:p></span></u></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; text-align: justify;">
<i><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="color: windowtext;"><a href="http://parembasis.gr/index.php/menu-prosfata-arthra-apopseis/4450-2016-03-23">parembasis.gr</a></span></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; text-align: justify;">
<i><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="-ms-text-justify: inter-ideograph; text-align: justify;">
<i><span style="font-family: "Segoe UI","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Segoe UI, sans-serif;"><span style="line-height: 18.4px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Segoe UI, sans-serif;"><span style="line-height: 18.4px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Segoe UI, sans-serif;"><span style="line-height: 18.4px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Segoe UI, sans-serif;"><span style="line-height: 18.4px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Segoe UI, sans-serif;"><span style="line-height: 18.4px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Segoe UI, sans-serif;"><span style="line-height: 18.4px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Segoe UI, sans-serif;"><span style="line-height: 18.4px;"><b>ΠΗΓΗ: ''ΑKTINEΣ'' </b></span></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>

Εισήγηση Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου στην Ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο

Εἰσήγηση τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου στὴν Θεολογικὴ-Ἐπιστημονικὴ Ἡμερίδα "Ἁγια καὶ Μεγάλη Σύνοδος" τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, στὸ Στάδιο Εὶρήνης καὶ Φιλίας, 23 Μαρτίου 2016 Ναυπάκτου κ. …

Διαβάστε περισσότερα »

23 Μαρ 2016

Ο Ορθόδοξος Λαός επικρότησε την καταδίκη όσων έχουν προαποφασιστεί και θα ψηφιστούν στην Πανορθόδοξη Σύνοδο.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6564184681597925552" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-left: 39.7pt; text-align: justify;">
<b><span style="background-color: white;"><span style="color: red; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-left: 39.7pt; text-align: justify;">
<b><span style="background-color: white;"><span style="color: red; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': MΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΞΗ, ΚΑΙ ΣΥΓΧΑΙΡΟΥΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΟΝ Π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΧΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΥΚΡΑΝΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ!</span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-left: 39.7pt; text-align: justify;">
<b><span style="background-color: white; color: #002060; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin-left: 39.7pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #002060; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><span style="background-color: white;">   Τελείωσε πρὶν λίγο ἡ πρωϊνὴ συνεδρία τῆς Ἡμε</span>ρίδος στὸ Στάδιο Εἰρήνης καὶ Φιλίας τοῦ Πειραιᾶ γιὰ τὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο («ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ»).<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2jz2jE0vU9ZZztk3Zl2vGwFrsePdmgyh6LeqNB8tzKMH12eoYrHXrSTRB9476eE-HpLkMwrM8aVz_J5eoeIK0wCQqTKx7-uCE3Jlh8l7lblRnYyFOyd5AwV9KTVMi2oZqVw_jNrTIKrNX/s1600/afisa.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><img border="0" height="188" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2jz2jE0vU9ZZztk3Zl2vGwFrsePdmgyh6LeqNB8tzKMH12eoYrHXrSTRB9476eE-HpLkMwrM8aVz_J5eoeIK0wCQqTKx7-uCE3Jlh8l7lblRnYyFOyd5AwV9KTVMi2oZqVw_jNrTIKrNX/s200/afisa.jpg" width="200" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="color: #984807; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Πειραιώς Σεραφείμ για την Πανορθόδοξη:</span></u></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: rgb(126, 30, 0); text-indent: 0cm;">
<b><span style="color: yellow; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Θα καταγραφεί ως ληστρική και ψευδοσύνοδος<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><span style="color: #e69138; font-weight: bold;"> </span><span style="color: white; font-size: xx-small;">.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><span style="background-color: #741b47; color: #f3f3f3;">-Τι είπε για τους Παπικούς</span><span style="background-color: #984806; color: yellow;"><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 45.35pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b><i><span style="color: #002060; font-family: "cambria" , "serif"; font-size: 16pt;">"Σε σύγκρουση με την ορθόδοξη παράδοση 19 αιώνων έρχεται η Πανορθόδοξη. Οι Προκαθήμενοι θεσμοθετούν την κακοδοξία. Θα καταγραφεί ως ληστρική και ψευδοσύνοδος". Αυτά ανέφερε μεταξύ άλλων πριν από λίγο  στο χαιρετισμό ο Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ στην ημερίδα «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ˙ Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες» που διοργανώνεται υπό την αιγίδα των Ιερών Μητροπόλεων </span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="color: #002060; font-family: "cambria" , "serif"; font-size: 16pt;">i</span></i></b><b><i><span style="color: #002060; font-family: "cambria" , "serif"; font-size: 16pt;">) Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, </span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="color: #002060; font-family: "cambria" , "serif"; font-size: 16pt;">ii</span></i></b><b><i><span style="color: #002060; font-family: "cambria" , "serif"; font-size: 16pt;">)Κυθήρων και Αντικυθήρων, </span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="color: #002060; font-family: "cambria" , "serif"; font-size: 16pt;">iii</span></i></b><b><i><span style="color: #002060; font-family: "cambria" , "serif"; font-size: 16pt;">) Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης και </span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="color: #002060; font-family: "cambria" , "serif"; font-size: 16pt;">iv</span></i></b><b><i><span style="color: #002060; font-family: "cambria" , "serif"; font-size: 16pt;">) Πειραιώς στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.<o:p></o:p></span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: x-large;">Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: x-large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtx2U7k6Z6r4JWvOmybtKcfmlY10xLUbaMc6EMWM43g4xMrKzKjZ5GmG1IGyZsOs-GJWPHfvytqcPv_dnnmBSBeh4Cax8Jyl-YE6n-KRucnwAiR4iFg3BfM3BipCkZBQqFf1yFrpV9rmfq/s1600/32600ac5a6206dbe488551368c3c485f_M.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: x-large;"><img border="0" height="237" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtx2U7k6Z6r4JWvOmybtKcfmlY10xLUbaMc6EMWM43g4xMrKzKjZ5GmG1IGyZsOs-GJWPHfvytqcPv_dnnmBSBeh4Cax8Jyl-YE6n-KRucnwAiR4iFg3BfM3BipCkZBQqFf1yFrpV9rmfq/s400/32600ac5a6206dbe488551368c3c485f_M.jpg" width="400" /></span></a></div>
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: small;"><br /></span>
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ :<br />
«ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ˙<br />
Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες»</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
Σεβασμιώτατοι, Σεβαστοί Πατέρες, Ελλογιμώτατοι κ. Καθηγητές, Σεβαστό Προεδρείο,<br />
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,<br />
Χαιρετίζω την πολύ νευραλγική σημερινή ημερίδα, που διοργανώνουν οι Ιερές Μητροπόλεις Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βάρης και Βουλιαγμένης, Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, Κυθήρων και Αντικυθήρων και η καθ’ ημάς Πειραιώς και Φαλήρου, καθώς και η Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, με θέμα : «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος˙ Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες». Η ιδέα της συγκλήσεως Οικουμενικής Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας είχε διατυπωθεί για πρώτη φορά επισήμως με ένα πρώτο κατάλογο θεμάτων, στο «Πανορθόδοξο Συνέδριο» της Κωνσταντινούπολης το 1923 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κυρό Μελέτιο Δ´ Μεταξάκη. Τ<strong>ο 1930 προωθήθηκε από την ονομασθείσα «Προκαταρκτική Επιτροπή», που συνήλθε στο Άγιον Όρος στην<br />Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, η οποία ετοίμασε ένα πρώτο κατάλογο θεμάτων της Συνόδου.</strong></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
Όμως, δυσμενείς ιστορικές συνθήκες δεν επέτρεψαν την σύγκληση της Συνόδου πριν και μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ιδιαίτερα μάλιστα, επειδή στις περισσότερες ορθόδοξες χώρες επεκράτησαν αθειστικά κομμουνιστικά καθεστώτα, τα οποία δυσκόλεψαν το έργο και τις αποφάσεις των εκεί Εκκλησιών. Το θέμα επανέφερε από την Κωνσταντινούπολη ο Οικουμενικός Πατριάρχης κυρός Αθηναγόρας, ο οποίος συνεκάλεσε στη Ρόδο την Α´ Πανορθόδοξη Διάσκεψη το 1961, η οποία έλαβε οριστικές αποφάσεις για την προπαρασκευή της Συνόδου και κατήρτισε έναν ευρύτατο κατάλογο δέκα θεμάτων, τα οποία με τις υποδιαιρέσεις τους ξεπερνούσαν τα εκατό.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
Ο κατάλογος αυτός επικρίθηκε έντονα, επειδή καταρτίσθηκε κατά τα πρότυπα του καταλόγου θεμάτων της Β´ Βατικανής ψευδοσυνόδου, η οποία συνερχόταν την ίδια εποχή, και η οποία επηρέασε την Ορθόδοξη εκκλησιαστική ηγεσία. Λόγω αντιδράσεων και επικρίσεων ο ευρύς αυτός και αντισυνοδικός κατάλογος αποσύρθηκε και αναθεωρήθηκε από την Α´ Προσυνοδική Πανορθόδοξη Διάσκεψη (1976) της Γενεύης, η οποία κατέληξε σε δέκα θέματα, που θεωρήθηκαν ως τα πιο σημαντικά προς διαβούλευση και αυθεντική απόφαση, και τα οποία ήταν τα εξής : <strong>α) Ορθόδοξη Διασπορά· β) Το Αυτοκέφαλο και ο τρόπος ανακηρύξεως αυτού· γ) Το Αυτόνομο και ο τρόπος ανακηρύξεως αυτού· δ) Δίπτυχα· ε) Το ζήτημα του κοινού ημερολογίου και του κοινού εορτασμού του Πάσχα· στ) Κωλύματα γάμου· ζ) Αναπροσαρμογή των περί νηστείας εκκλησιαστικών διατάξεων· η) Σχέσεις Ορθοδόξων Εκκλησιών προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον· θ) Ορθοδοξία και Οικουμενική Κίνησις ι) Συμβολή των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών στην επικράτηση των χριστιανικών ιδεωδών</strong> της ειρήνης, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της αγάπης μεταξύ των λαών και άρσιν των φυλετικών διακρίσεων.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Έπειτα συνήλθαν οι Β´ και Γ΄ Προσυνοδικές Πανορθόδοξες Διασκέψεις το 1982 και το 1986 στη Γενεύη. Η Δ´ Προσυνοδική Διάσκεψη, πάλι λόγω δυσκολιών και ανακατατάξεων, που οφείλονταν κυρίως στην πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στις Ορθόδοξες χώρες, συνήλθε τον Ιούνιο του 2009, δηλ. εικοσιτρία ολόκληρα έτη μετά την προηγούμενη! Τον Δεκέμβριο του 2009 και τον Φεβρουάριο του 2011 συνήλθε δύο φορές στη Γενεύη η Διορθόδοξη Προπαρασκευαστική Επιτροπή. Τον Μάρτιο του 2014 πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη η πρώτη Σύναξη των Προκαθημένων των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών 1 , η οποία αποφάσισε να επισπευσθούν οι προετοιμασίες για την σύγκληση της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου», ώστε αυτή να συνέλθει, εκτός απροόπτου, κατά τον Ιούνιο του 2016, την εορτή της Πεντηκοστής στον παλαιό ιστορικό ναό της Αγίας Ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνήλθε και η Β´ Αγία και Οικουμενική Σύνοδος (381). Συνέστησε δε και Ειδική Διορθόδοξη Επιτροπή, η οποία ανέλαβε να αναθεωρήσει ή να επικαιροποιήσει όσα κείμενα είχαν ετοιμασθεί και να ετοιμάσει τα εναπομείναντα. Η τελευταία Ε´ Προσυνοδική Διάσκεψη συνήλθε τον Οκτώβριο του 2015.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Τέλος, από 21 έως 28 Ιανουαρίου 2016, συνεκλήθη η δεύτερη Σύναξη των Προκαθημένων στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης, η οποία ασχολήθηκε με θέματα σχετικά με την προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου  2 και αποφάσισε ότι η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» θα πραγματοποιηθεί, εκτός απροόπτου, στην Ορθόδοξη Ακαδημία της Κρήτης από 16 έως 27 Ιουνίου 2016. Τα θέματα, που τελικώς εγκρίθηκαν επισήμως προς υποβολή και υιοθέτηση στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο είναι τα εξής έξι : α) Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμον, β) Η Ορθόδοξος Διασπορά, γ) Το Αυτόνομον και ο τρόπος ανακηρύξεως αυτού, δ) Το μυστήριον του γάμου και τα κωλύματα αυτού, ε) Η σπουδαιότης της νηστείας και η τήρησις αυτής σήμερον, και στ) Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Μετά από την σύντομη αυτή αναφορά στην μακρά ιστορία ενενήντα τριών χρόνων και στην θεματολογία της Συνόδου, διαπιστώνουμε μετά θλίψεως ότι, όπως προκύπτει από την διαδικασία, την θεματολογία, το περιεχόμενο των κειμένων και από πολλές δηλώσεις προσώπων, που κατευθύνουν τη Σύνοδο, υπάρχει μεγάλο έλλειμα και μεγαλύτερο κενό ως προς την ορθότητα των αποφάσεων της Συνόδου και την Ορθοδοξία της Συνόδου. <strong>Η αναγνώριση των αποφάσεων μιάς Συνόδου εξαρτάται αποκλειστικά από το αν αυτή αποτελεί αυθεντική και γνήσια συνέχεια των προηγουμένων συνόδων, των οποίων πρέπει να ακολουθεί πιστά τις αποφάσεις, και προ παντός από την ορθότητα των δογμάτων και των κανόνων, που θεσπίζει. </strong>Ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής τονίζει χαρακτηριστικά : «Εκείνας οίδεν αγίας και εγκρίτους συνόδους ο ευσεβής της Εκκλησίας κανών, ας ορθότης δογμάτων έκρινεν» 3.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Οι οικουμενιστές ανερυθριάστως και ασυστόλως πάνω στο Ιερό Σώμα της Αγίας Ορθοδοξίας μας, προβάλλουν και στηρίζουν ως δήθεν αληθή διδασκαλία της τον σατανοκίνητο, μασονοκίνητο και σιωνιστικό Οικουμενισμό. Το σχέδιό τους, όμως, αυτό έχει προ πολλού αποτύχει παταγωδώς, όπως αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι. Η δεινή και τραγική πραγματικότητα αποδεικνύει ότι η Οικουμενιστική Κίνηση, με αποκλειστική ευθύνη των ιδίων των αιρετικών και ετεροδόξων από τη μια, και των οικουμενιστών από την άλλη, είναι αλυσιτελής. Το μόνο, που επιτυγχάνεται, είναι η σύγχυση και ο συγκρητισμός. Οι αιρετικοί και ετερόδοξοι διακρίνονται για την έλλειψη ειλικρίνειας και μετανοίας, εμμένοντες σατανικώς στην κακοδοξία.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
<strong>Η μεν αίρεση του Παπισμού συνεχίζει να εμμένει στο παγκόσμιο πρωτείο εξουσίας του «Πάπα» της Ρώμης, στη διασάλευση του μυστηρίου της Αγίας Τριάδος και στην άρνηση της θεώσεως του ανθρώπου με την κτιστή χάρη.</strong></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Η δε αίρεση του Προτεσταντισμού εμμένει κι αυτή στην εικονομαχία, στην άρνηση του μυστηρίου της Εκκλησίας και του μυστηρίου της Αειπαρθένου Θεοτόκου. Οι «χειροτονίες» γυναικών στον ιερατικό και επισκοπικό βαθμό και η θεσμοθέτηση της ομοφυλοφιλίας στον Προτεσταντικό κόσμο, που αποτελεί ανατροπή της ανθρωπίνης οντολογίας και φυσιολογίας και καθιερώνει μια κίβδηλη ανθρωπολογία την κορωνίδα των αμαρτιών, καθώς και η αναγνώριση των «γάμων» μεταξύ των ομοφυλοφίλων, αποδεικνύουν ότι καθόλου δεν επηρρεάστηκε από θεολογικούς διαλόγους, ούτε πλησίασε η αίρεση και η ετεροδοξία προς την ορθόδοξη κατεύθυνση, θεολογία και ζωή.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Παραλλήλως, η αίρεση του Μονοφυσιτισμού, παρά τις ψευδολογίες της επαίσχυντης συμφωνίας του Σαμπεζύ της Γενεύης το 1991 4, μνημονεύει τους αιρεσιάρχες Σεβήρο και Διόσκορο και αρνείται την εν δυσί φύσεσι Ορθόδοξη Χριστολογία, προσθέτουσα και τις κακοδοξίες του Μονοθελητισμού και του Μονοενεργητισμού, καθώς και τις αιρέσεις του Θεοπασχητισμού και της ικανοποιήσεως της Θείας Δικαιοσύνης.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Απόδειξη των τραγικών συνεπειών των αιρέσεων και του ναυαγίου-αδιεξόδου των συγχρόνων οικουμενιστικών διαθρησκειακών διαλόγων είναι η ενδυνάμωση του δαιμονιώδους Ισλάμ, με το φρικιαστικό ιδεολόγημά του περί υποταγής των πάντων, το οποίο αποτελεί ένα συμπίλημα των χριστολογικών αιρέσεων του Αρειανισμού, του Απολλυναρισμού, του Νεστοριανισμού και του Μονοφυσιτισμού, που αρνήθηκαν την κατ’ουσίαν ενανθρώπηση του Θεού Λόγου και ανεκήρυξαν πανηγυρικά τον Θεό απρόσιτο και αμέθεκτο από το ανθρώπινο πρόσωπο και επομένως η υποταγή (Ισλάμ) πρέπει να είναι η μόνη πνευματική σχέση Θεού και ανθρώπου.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
<strong>Οι χριστιανικοί πληθυσμοί των Κοπτών της Αιγύπτου, των Αβυσσηνών της Αιθιοπίας, των Νεστοριανών Ασσυρίων και των Ιακωβιτών Μονοφυσιτών της Συρίας σφαγιάζονται από το πνευματικό τους έκγονο, το Ισλάμ</strong>, που οι πατέρες τους αφρόνως δημιούργησαν με την σατανική στρέβλωση της Ορθοδόξου Χριστολογίας. Η έκφραση της μεγάλης μας ανησυχίας για την έκβαση της Συνόδου δικαιολογείται και από τα παρακάτω γεγονότα.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Εν πρώτοις, είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των συνόδων, κατά την οποία η προετοιμασία διήρκεσε τόσο πολύ, ενενήντα τρία χρόνια! Αυτό δείχνει ότι δεν υπάρχει ούτε «εύλογος αιτία», ούτε «επείγουσα ανάγκη» για σύγκληση της Συνόδου, αλλά εξυπηρετούνται άλλες εκκλησιαστικοπολιτικές σκοπιμότητες. Διότι, αν υπήρχε «επείγουσα ανάγκη», όπως πάντοτε συνέβαινε στην συνοδική παράδοση με την εμφάνιση κάποιας αιρέσεως, σχίσματος η άλλης εκτροπής, αυτή έπρεπε να αντιμετωπισθεί αμέσως εντός ολίγων μηνών η ολίγων ετών.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Το ίδιο ισχύει και για την θεματολογία της Συνόδου. Από τα έξι τελικά θέματα, δύο μόνο έχουν τον χαρακτήρα του επείγοντος, το θέμα της Διασποράς και το θέμα των σχέσεων της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο. Τα υπόλοιπα θέματα, όπως της αποστολής της Ορθοδόξου Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο, της Νηστείας και των Κωλυμάτων του Γάμου, είναι αυτονοήτως λελυμένα και από την Αγία Γραφή και από την Πατερική και Συνοδική Παράδοση. <strong>Το θέμα της Διασποράς θα έπρεπε να διευθετηθεί με την δημιουργία Αυτοκεφάλων Εκκλησιών</strong>. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συνεχιστεί το αντικανονικό και αντιεκκλησιαστικό φαινόμενο των πολλών Επισκόπων σε μία επαρχία, ούτε πρέπει να παραταθεί το ημίμετρο των επισκοπικών συνελεύσεων.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
Το θέμα του Αυτονόμου δείχνει τις τάσεις πρωτοκαθεδρίας των Εκκλησιαστικών Ηγετών και θα μπορούσε βέβαια για λόγους ευταξίας να διευθετηθεί μετά από συνεννοήσεις, χωρίς την αίσθηση του κατεπείγοντος. Άλλο προβληματικό σημείο της Συνόδου είναι η άρνηση ενεργούς συμμετοχής όλων των Επισκόπων όλων των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών που δεν υπερβαίνουν παγκοσμίως τους 700, όπως γινόταν σε όλες τις Οικουμενικές Συνόδους.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
Με τον αντιπαραδοσιακό αυτό τρόπο αποφεύγεται η πιθανότητα κάποιοι επίσκοποι να αντιδράσουν σε αποφάσεις της Συνόδου, που θα είναι ανατρεπτικές της Παραδόσεως, η κάποια Τοπική Εκκλησία να έχει μεγαλύτερη δύναμη στην λήψη των αποφάσεων, λόγω του μεγαλυτέρου αριθμού επισκόπων. Αυτά, όμως, αποτελούν ανθρώπινες ιδιοτελείς σκοπιμότητες, ξένες προς τα αγιοπνευματικά κριτήρια, αλλά και προς την ορθόδοξη εκκλησιολογία, η οποία θεωρεί ότι ο επίσκοπος κάθε επαρχίας, και της μικρότερης ακόμη, εκπροσωπεί με το ποίμνιό του ένα ζωντανό μέρος της Καθολικής Εκκλησίας. Η απουσία του όχι μόνο τραυματίζει την ολοκληρία του Σώματος του Χριστού, αλλά και στερεί την δυνατότητα να εκφρασθεί από όλους η συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας, την οποία φαίνεται ότι φοβούνται οι υπεύθυνοι για την προετοιμασία και σύγκληση της Συνόδου<strong>. Δεν δικαιολογείται από κανένα κριτήριο, ούτε ποιμαντικό ούτε εκκλησιολογικό, η συμμετοχή μόνο εικοσιτεσσάρων επισκόπων από κάθε Εκκλησία, πράγμα που προσβάλλει και την ισότητα των επισκόπων, αλλά και δημιουργεί ερωτηματικά για τα κριτήρια επιλογής των επισκόπων, που θα μετάσχουν. </strong>Μήπως είναι μειωμένης επισκοπικής ευθύνης και αξίας οι επίσκοποι, που δεν θα μετάσχουν στη Σύνοδο και που αποτελούν την μεγάλη πλειονότητα στις περισσότερες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες; Ποιος γνωρίζει και ποιος θα μεταφέρει στην Σύνοδο τις σκέψεις, τις εκτιμήσεις και τις αντιδράσεις των ποιμνίων τους; Παρέλκει βεβαίως να τονισθεί το γεγονός ότι στις Ορθόδοξες Συνόδους, εκτός των Επισκόπων, συμμετείχαν και κληρικοί κατωτέρων βαθμών, όπως Καθηγούμενοι, Αρχιμανδρίτες, Ιερείς, Μοναχοί, καθώς επίσης και ο πιστός λαός. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να λεχθεί ότι η επικείμενη Σύνοδος θα είναι μία Πανορθόδοξη Σύνοδος χωρίς Ορθοδόξους.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Παντελώς αμάρτυρη στην Ορθόδοξη παράδοση και γι’αυτό απαράδεκτη είναι και η θέση ότι κάθε Εκκλησία διαθέτει μία ψήφο. Το ορθόν είναι ότι κάθε Επίσκοπος διαθέτει μία ψήφο και όχι κάθε Τοπική Εκκλησία. Παραλλήλως, η αρχή της ομοφωνίας κινείται κι αυτή μέσα σε αντιπαραδοσιακά πλαίσια. Η παραδοσιακή τακτική λήψεως αποφάσεων σε μια Σύνοδο είναι η κανονική αρχή, που ορίζει ότι «η των πλειόνων ψήφος κρατείτω» (ΣΤ κανών Α΄ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου).</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Το πιο ανησυχητικό και σοβαρό είναι ότι, όπως προκύπτει από την ενδελεχή μελέτη του κειμένου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» 5, οι ιθύνοντες αποσκοπούν στην, με πανορθόδοξη συνοδική απόφαση, νομιμοποίηση και θεσμοθέτηση, επισημοποίηση και εδραίωση της παναιρέσεως του συγκρητιστικού διαχριστανικού και διαθρησκειακού Οικουμενισμού ως επισήμου γραμμής της Ορθοδόξου Εκκλησίας. <strong>Βαίνουμε, δηλ. προς πανορθόδοξη αναγνώριση του βαπτίσματος («βαπτισματική θεολογία») και της εκκλησιαστικότητας των αιρετικών Παπικών και Προτεσταντών με την δολία επίκληση των Ιερών Κανόνων Ζ΄ (7ου) της Αγίας Β΄ Οικουμενικής Συνόδου και ΡΕ΄ (95ου) της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου που αναφέρονται στην κατ’ οικονομίαν εισδοχή των μετανοούντων αιρετικών στην Εκκλησία μετά την απόπτυση της κακοδοξίας τους, και προς αποδοχή της προτεσταντικής «θεωρίας των κλάδων», της διευρυμένης εκκλησιολογίας της Β´ Βατικανής ψευδοσυνόδου περί πλήρους και ελλιπούς εκκλησιαστικότητος και του οικουμενιστικού εκκλησιολογικού μοντέλου των «αδελφών εκκλησιών», που οικοδομήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και επισημοποιήθηκε στον Θεολογικό Διάλογο με τους Παπικούς στο Balamand του Λιβάνου (1993), όπου οι υπογράψαντες Ορθόδοξοι οικουμενιστές ανεγνώρισαν τον Παπισμό ως Εκκλησία με Χάρη, </strong>μυστήρια και αποστολική διαδοχή. Έτσι, η μέλλουσα Σύνοδος έρχεται σε σφοδρή σύγκρουση και αντιπαράθεση με την Ορθόδοξη παράδοση δεκαεννέα αιώνων, κατά τους οποίους όλοι οι Ορθόδοξοι Πατριάρχες και όλες οι διευρυμένες ενδημούσες Σύνοδοι της Κωνσταντινουπόλεως ονόμαζαν τον Παπισμό και τον Προτεσταντισμό καθαρά και ξάστερα αιρέσεις και αιρετικούς. Και ενώ αυτά τα θέματα έπρεπε να εγγραφούν ευθέως προς συζήτηση και καταδικαστική απόφαση στη Σύνοδο, οι Προκαθήμενοι θεσμοθετούν την κακοδοξία. Η υιοθέτηση των παραπάνω αιρετικών οικουμενιστικών κακοδοξιών και πλανών από τους οικουμενιστές διευκολύνεται, επίσης, και από το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι ίδιοι οι οικουμενιστές απεμπόλισαν, αποχαρακτήρισαν και διέγραψαν τον Οικουμενικό χαρακτήρα της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου», η οποία κατ’αρχήν είχε προγραμματιστεί να συνέλθει με αξιώσεις Οικουμενικής Συνόδου, έστω κι αν ονομάστηκε Πανορθόδοξη ή Αγία και Μεγάλη.<br />
Η μέλλουσα, λοιπόν, «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος», αν πραγματικά ήθελε να είναι Ορθόδοξη Σύνοδος<u><strong>, θα έπρεπε να λάβει τις εξής καίριες αποφάσεις :</strong></u></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
α) Να αναγνωρίσει τις θεωρούμενες από όλους τους Ορθοδόξους δύο Συνόδους του ενάτου και δεκάτου τετάρτου αιώνος ως Οικουμενικές, δηλ. την Η´ επί Μ. Φωτίου, του 879-880, και την Θ´ επί Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, του 1351, οι οποίες, κατεδίκασαν η μεν πρώτη το Filioque και το πρωτείο του Πάπα ως αιρέσεις, η δε δεύτερη την περί κτιστής Χάριτος αίρεση, επομένως και τον Παπισμό ως αίρεση. Να επικαιροποιήσει και επικυρώσει τις αποφάσεις της Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως (1282-1284) διά των οποίων ηκυρώθη η ψευδοένωσις της Λυώνος και της Μεγάλης Συνόδου (1484) διά της οποίας ηκυρώθησαν οι αποφάσεις της ληστρικής Συνόδου Φεράρας-Φλωρεντίας<br />
β) Να εκλέξει, να χειροτονήσει και να ενθρονίσει στο πάλαι ποτέ περίπυστο Πατριαρχείο της Ρώμης και της Δύσεως νέο Ορθόδοξο Πάπα Ρώμης, και Ορθόδοξη Ιεραρχία μη αναγνωρίζουσα τον σημερινό καταληψία του Πατριαρχείου της Δύσεως και αιρεσιάρχη κ. Φραγκίσκο. Έτσι, θα λύνονταν τα θέματα του Παπισμού, της Ουνίας και του Προτεσταντισμού, ορίζουσα επί τέλους τη θέσι της Εκκλησίας επί του ψευδοπετρείου πρωτείου και των «διδαχών» των ψευδοσυνόδων Λυώνος, Φλωρεντίας, Βατικανής Ι και ΙΙ καθώς και τη θέσι του πρώτου στην Εκκλησία.<br />
γ) Να δημιουργήσει Αυτοκέφαλες Εκκλησίες στην Ευρώπη, Αμερική, Καναδά και Αυστραλία, λύουσα το θέμα της Διασποράς, και<br />
δ) Να ακολουθήσει την Πατερική οδό μαχίμου επανευαγγελισμού της Οικουμένης, με την δημιουργία δορυφορικής πλατφόρμας για την Ορθόδοξη μαρτυρία σε 100 γλώσσες. Με τον τρόπο αυτό, θα κονιορτοποιούσε τις διαμονικές ψευδοθρησκείες και αιρέσεις με παγκόσμιο λόγο και πατερική παρρησία, θα εδόξαζε τον Θεό και θα διεσφάλιζε τον άνθρωπον.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
ε) Να λύση το ημερολογιακό που διασπά αναποδράστως τη λειτουργική ενότητα των Ορθοδόξων Εκκλησιών.<br />
Προς το παρόν, με τα δεδομένα, που έχουμε, δεν βλέπουμε πως η μέλλουσα Σύνοδος θα αποτελέσει αυθεντική και γνήσια συνέχεια των προηγουμένων Συνόδων και πως θα αποφασίσει πατερικά και αγιοπνευματικά, αλλά μάλλον οικουμενιστικά και εκκοσμικευμένα. Γι᾽ αυτό και εκτιμούμε ότι θα ήτο καλύτερον τελικά να μη συνέλθει, όπως πίστευαν μεγάλοι Άγιοι και Γέροντες των καιρών μας, όπως ο Άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς με ειδικά υπομνήματα <span style="line-height: 1.6;">προς την ιεραρχία της Εκκλησίας της Σερβίας 6 , ο Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης, με όσα για ενέργειες του πατριάρχου Αθηναγόρα έγραψε 7 , και ο οσιακής βιοτής Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, με ειδικά κείμενα περί της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου 8 . </span></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
Σε περίπτωση, όμως, που, εξαιτίας της αποστασίας, της απιστίας και των αμαρτιών μας, ο Τρισάγιος Θεός επιτρέψει την σύγκληση της Συνόδου, η οποία θα αποφασίσει αντικανονικώς, αντιπαραδοσιακώς και αντορθοδόξως, αυτή δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τον Ορθόδοξο κλήρο και τον λαό του Θεού, θα καταγραφεί στην εκκλησιαστική ιστορία ως οικουμενιστική, ληστρική και ψευδοσύνοδος, όπως η εν Εφέσω (430), η της Δρυός (403), η της Ιερείας, η Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-9), η εν Λυών (1274), και οι αποφάσεις της θα καταστούν ανίσχυρες έστω και αν γράφεται ότι θα απολαμβάνουν «πανορθοδόξου κύρους».</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
<strong>Επειδή διατυπώθηκε η αθεολόγητος θέση ότι «η Ορθόδοξος Εκκλησία θεωρεί καταδικαστέαν πάσαν διάσπασιν της ενότητος της Εκκλησίας, υπό ατόμων ή ομάδων, επί προφάσει τηρήσεως ή δήθεν προασπίσεως της γνησίας Ορθοδοξίας», </strong>και ότι «η διατήρησις της γνησίας ορθοδόξου πίστεως διασφαλίζεται μόνον διά του συνοδικού συστήματος, το οποίον ανέκαθεν εν τη Εκκλησία απετέλει τον αρμόδιον και έσχατον κριτήν περί των θεμάτων πίστεως» 9 , θα πρέπει να τονισθεί εμφαντικά ότι η Αλήθεια δεν είναι ιδεοληψία ή υποκειμενική προσέγγιση ή ζήτημα αριθμητικής υπεροχής, αλλά ένσαρκος πραγματικότητα, που οντοποιείται στο πρόσωπο του τελείου Θεού και τελείου ανθρώπου Ιησού Χριστού, και επομένως καθίσταται αυταπόδεικτο το γεγονός ότι η Αλήθεια-πρόσωπο Ιησούς Χριστός και εις αποτελούν την πλειοψηφία, έστω και αν απέναντι βρίσκονται πολυεκατομμύρια άλλων.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
Επίσης, εν Συνόδω βρισκόμαστε μόνο εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κοινωνώντας με το πρόσωπο του Χριστού, διότι «η ζωή και οδός Χριστός»10 , όπως ψάλλει η Ορθόδοξος Εκκλησία, και, όπως ο ίδιος διεσάλπισε, «εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή» 11 . Επομένως, εν τη Οδώ και εν Συν-όδω βρισκόμαστε μόνο, κοινωνώντας με την Αλήθεια, που είναι ο Χριστός, και όχι με την αίρεση, που είναι ο διάβολος. Σύμφωνα, τέλος, με τη διακήρυξη των τεσσάρων Πατριαρχών το 1848, «παρ’ημίν ούτε Πατριάρχαι ούτε Σύνοδοι εδυνήθησάν ποτέ εισαγαγείν νέα, διότι ο υπερασπιστής της θρησκείας εστίν αυτό το σώμα της Εκκλησίας, ήτοι αυτός ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές τω των Πατέρων αυτού» 12 .<br />
Σεβασμιώτατοι, Σεβαστοί Πατέρες, Ελλογιμώτατοι κ. Καθηγητές, Σεβαστό Προεδρείο,<br />
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Η σημερινή ημερίδα είναι όντως μία ορθόδοξη μαρτυρία και μία αποφασιστική απάντηση στα διλήμματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Η ημερίδα, εμπεριστατωμένα, με επιστημονικά και θεολογικά επιχειρήματα, θα καταδείξει την Αλήθεια του Χριστού και των Αγίων Του, μέσω των εξαιρέτων εισηγήσεων των εκλεκτών εισηγητών.<br />
Κλείνοντας, θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά, εγκάρδια και ειλικρινή συγχαρητήριά μου και τις ολόψυχες ευχαριστίες μου προς τους Σεβασμιωτάτους αδελφούς, άγιο Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο, άγιο Γλυφάδας κ. Παύλο, άγιο Γόρτυνος κ. Ιερεμία, άγιο Κυθήρων κ. Σεραφείμ, την «Σύναξη Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών», τους ελλογιμωτάτους κ. Καθηγητές και την Επιστημονική και Οργανωτική Επιτροπή, για την εμπνευσμένη πρωτοβουλία να διοργανώσουν την πολύ νευραλγική αυτή ημερίδα με τη συμμετοχή τόσων εκλεκτών, σεβαστών και λίαν αγαπητών εισηγητών.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br />
Ευχαριστίες θερμές υποβάλλομεν ωσαύτως και σε όλους εσάς που παρίστασθε θυσιαστικώς στην ομολογιακή αυτή μαρτυρία. Ο Κύριος εγγράφη την παρουσία Σας εν βίβλω Ζωής.<br />
Με τις ταπεινές αυτές σκέψεις εις το όνομα του Αγίου Τριαδικού Θεού διά των ευχών της Κυρίας Θεοτόκου και των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων και πάντων των Αγίων κηρύσσω ως επιχώριος Επίσκοπος την έναρξη των εργασιών της σημερινής ημερίδος και εύχομαι ευόδωση και επιτυχία των εργασιών της.<br />
</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
1 Τό μήνυμα τῆς Σύναξης τῶν Ὀρθοδόξων Προκαθημένων (Φανάρι, 6-9 Μαρτίου 2014), 9-3-2014, http://fanarion.blogspot.gr/2014/03/6-9-2014.html<br />
<br />
2 http://fanarion.blogspot.gr/2016/01/21-28.html</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<span style="line-height: 22.4px;">3 ΟΣΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ, Περὶ τῶν πραχθέντων ἐν τῇ πρώτῃ αὐτοῦ ἐξορίᾳ 12, PG 90, 148.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<span style="line-height: 22.4px;">4 http://entoytwnika1.blogspot.gr/2013/11/blog-post_5337.html</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<span style="line-height: 22.4px;">5 http://www.romfea.gr/diafora/6177-apofasis-sxeseis-tis-orthodojou-ekklisias-pros-ton-xristianiko-kosmo</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<span style="line-height: 22.4px;">6 ΟΣΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ, Περί τήν μελετωμένην “Μεγάλην Συνοδον” τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὑπόμνημα πρός τήν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
7 Ὀρθόδοξος Τύπος (1-3-1969) 4, ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ, «Ἄγνωστη ἐπιστολή πόνου κατά οἰκουμενιστῶν καί φιλενωτικῶν», ἐν Ὀρθόδοξος Τύπος (9/16-3-2007) 1,5, Ὀρθόδοξος Τύπος (30-3-2007) 1,5 καί Θεοδρομία ΙΖ2 (Ἀπρίλιος-Ἰούνιος 2015).<br />
<br />
8 Ὁ Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος (ὁ οὐρανοδρόμος ὀδοιπόρος, 1884-1980), τ. Β΄, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσ/κη 1988, σσ. 43-49.</div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<span style="line-height: 22.4px;">9 Σχ. βλ. κείμενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» § 22, http://www.romfea.gr/diafora/6177-apofasis-sxeseis-tis-orthodojou-ekklisias-pros-ton-xristianiko-kosmo</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px; margin-bottom: 2em; margin-top: 1em;">
<span style="line-height: 22.4px;">10 Ε΄ Ἀναστάσιμο Ἑωθινό Ἐξαποστειλάριο</span><br />
<span style="line-height: 22.4px;"><br /></span>
<span style="line-height: 22.4px;">11 Ἰω. 14, 6.</span><br />
<span style="line-height: 22.4px;"><br /></span>
<span style="line-height: 22.4px;">12  ΙΩ. ΚΑΡΜΙΡΗΣ, Τά δογματικά καί Συμβολικά Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, τ. ΙΙ, Graz-Austria 1968, σ. 920 [1000].</span></div>
<span style="background-color: white; color: blue; font-family: sans-serif; font-size: 14px; line-height: 22.4px;"><b>- See more at: http://ekklisiaonline.gr/eipan/item/12814#sthash.iqjaSxin.dpuf</b></span></div>
</div>
</div>
</div>

Ο Ορθόδοξος Λαός επικρότησε την καταδίκη όσων έχουν προαποφασιστεί και θα ψηφιστούν στην Πανορθόδοξη Σύνοδο.

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': MΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΞΗ, ΚΑΙ ΣΥΓΧΑΙΡΟΥΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΟΝ Π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΧΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΥΚΡΑΝΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΗ …

Διαβάστε περισσότερα »

23 Μαρ 2016

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ

Top