ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ☦

Περί σωτηρίας των ετεροδόξων και των ετεροθρήσκων κατά τον Απόστολον Παύλον και τον Χρυσορρήμονα Άγιον Ιωάννην τον Χρυσόστομον.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
 </div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
 </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizd7zvEvALxswkq9Ru-DW7tH0eUST7xpLWpx9hmXWXyDmWnv9Yu32CdEgpShQ1RiaEE0nzJ_W6XJpC-55sHBePTuv73bpIAcEjLm9CrMgRXPjRtZZr5YxJMTRQkNPlk5L1PCfkYkc5VFQ/s1600/2a2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="542" data-original-width="590" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizd7zvEvALxswkq9Ru-DW7tH0eUST7xpLWpx9hmXWXyDmWnv9Yu32CdEgpShQ1RiaEE0nzJ_W6XJpC-55sHBePTuv73bpIAcEjLm9CrMgRXPjRtZZr5YxJMTRQkNPlk5L1PCfkYkc5VFQ/s1600/2a2.jpg" /></a></div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: center;">
Η ΘΕΙΑ ΚΡΙΣΙΣ</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
 </div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
 </div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
"Ἀποκάλυψιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
 ἀπ' οὐρανοῦ </div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
μετ' ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ,</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
ἐν πυρί φλογός διδόντος ἐκδίκησιν</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
τοῖς μή εἰδόσιν Θεόν</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
καί μή ὑπακούουσι τῷ εὐαγγελίῳ</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ,</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
οἵτινες δίκην τίσουσι, ὄλεθρον αἰώνιον"</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
(Β΄ Θεσ. 1, 79)</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
 </div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
 </div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
ὑπό π. Νικολάου Δημαρᾶ</div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
 </div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
 </div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἡ βαθειά ἄγνοια τῆς ἀληθινῆς χριστιανικῆς ὀρθόδοξης πνευματικῆς ἐμπειρίας στήν ἐποχή μας δημιουργεῖ μιά ψεύτικη χριστιανική "πνευματικότητητα" τῆς ὁποίας ἡ φύση εἶναι πολύ κοντά στή "νέα θρησκευτική συνείδηση" πού τείνει νά διαμορφωθεῖ παγκοσμίως:</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
" Ὅτι ὅλοι πηγαίνουμε πρός τόν Θεό, ὁ καθένας ἀπό τόν δρόμο του, εἴτε χριστιανός εἶναι αὐτός, εἴτε μωαμεθανός, εἴτε βουδιστής, εἴτε ἰνδουιστής εἴτε καί ἄθεος, ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι φιλεύσπλαχνος καί στό τέλος θά συγχωρήσει τούς πάντες, ἀκόμη καί αὐτόν ... τόν διάβολο, γιατί δέν θά μπορεῖ τάχα ἡ φιλεύσπλαχνη καρδιά του νά ἀνέχεται νά τιμωροῦνται οἱ ψυχές τῶν ἀνθρώπων αἰώνια! "</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἡ Μαίριλυν Φέργκισον στό βιβλίο της ἡ Συνομωσία τοῦ Ὑδροχόου διαπιστώνει ὅτι " ἕνας αὐξανόμενος ἀριθμός ἐκκλησιῶν καί συναγωγῶν ἔχουν ἀρχίσει νά διευρύνουν τό ἀντικείμενό τους γιά νά ὑποστηρίξουν ἐπιτροπές γιά προσωπική ἀνάπτυξη, ὁλιστικά κέντρα ὑγείας, θεραπευτικές ὑπηρεσίες, ἐργαστήρια διαλογισμοῦ, ἀλλαγή συνείδησης μέσῳ τῆς μουσικῆς, ἀκόμη καί βιοανατροφοδοτούμενη ἐκπαίδευση."1</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Οἱ Ὀρθόδοξοι δέν ἔχουμε τόν ἴδιο Θεό μέ τούς "μονοθεϊστές", μωαμεθανούς καί ἑβραίους οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται τήν Ἁγία Τριάδα, ἤ μέ τό συνονθύλευμα τοῦ Σατανᾶ, τούς εἰδωλολάτρες ἰνδουιστές καί τούς βουδιστές! Ἐμεῖς ἀποτελοῦμε τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Γιά μᾶς τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς ἡ Πίστη στόν Τριαδικό μας Θεό, κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Σιναΐτη, εἶναι ἡ πηγή τῆς προσωπικῆς μας ἀθανασίας.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Οἱ ἐμπειρίες καί οἱ δυνάμεις πού προέρχονται ἀπό τούς εἰδωλολατρικούς "θεούς" τοῦ Ἰνδουισμοῦ2, ἀπό τούς γκουρού, τούς χοτζάδες καί τούς βουδιστές εἶναι σατανικῆς φύσεως. Οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν δαιμόνια, ἀργύριον καί χρυσίον, στόμα ἔχουσιν καί οὐ λαλήσουσιν, ὀφθαλμούς ἔχουσιν καί οὐκ ὄψονται, ὦτα ἔχουσιν καί οὐκ ἐνωτισθήσονται.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Αὐτή ἡ ἑτεροδιδασκαλία τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πού ἀποτελεῖ καί τήν θεωρητική του βάση, ὅτι δηλ. ὅλοι πρός τόν θεό πηγαίνουμε ὁ καθένας ἀπό διαφορετικό δρόμο καί διαφορετική θρησκεία καί ὅτι ἕνας εἶναι ὁ θεός, πού σέ κάθε ἔθνος καί σέ κάθε ἐποχή λατρεύεται μέ διαφορετικό ὄνομα καί διαφορετικό τρόπο ἔχει ἀποκτήσει τελευταία καί "θεολογική" κάλυψη. Καί οἱ λεγόμενοι χριστιανοί Οικουμενιστές διδάσκουν καί προβάλλουν τόν Οἰκουμενισμό φέρνοντας παραδείγματα μάλιστα καί ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ὅπως τό χωρίον τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων:</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
"... ὁ Θεός δέν κάνει διακρίσεις, ἀλλά δέχεται τόν καθένα, σέ ὅποιον λαό καί ἄν ἀνήκει, ἀρκεῖ νά τόν σέβεται καί νά ζεῖ σύμφωνα μέ τό θέλημά του"3.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἡ ἀνατροπή τῆς θεωρητικῆς βάσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἡ Ὀρθόδοξη διδασκαλία βέβαια δέν ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τά πιό πάνω λόγια τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου ἤ πολύ περισσότερο μέ τόν λόγο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πού διδάσκει: "Δόξα δέ καί τιμή παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καί Ἕλληνι, οὐ γάρ ἐστι προσωποληψία παρά τῷ Θεῷ"4.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
a. Πρίν ἀπό τήν ἔλευση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ μας στήν γῆ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀνεξαιρέτως πήγαιναν στόν Ἅδη.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Κανείς δέν περνοῦσε τίς πῦλες τοῦ Παραδείσου. Μόνον διά τοῦ Τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ κατελύθη τό κράτος τοῦ θανάτου καί τοῦ Ἅδου.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Οὔτε δίκαιος, οὔτε προφήτης, οὔτε Ἑβραῖος, οὔτε Ἐθνικός μποροῦσε νά σωθεῖ!</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Κανείς!!!</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Μόνον, Κύριε, "ὅτε κατῆλθες πρός τόν θάνατον ἡ ζωή ἡ ἀθάνατος, τότε τόν Ἅδην ἐνέκρωσας τῇ ἀστραπῇ τῆς Θεότητος. Ὅτε δέ καί τούς τεθνεῶτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον, Ζωοδότα Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν δόξα Σοι"!</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἀκόμη καί ἀπό τούς τεθνεῶτας, δέν σώθηκαν ὅλοι, σώθηκαν μόνον ὅσοι πίστεψαν!</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
b. Μετά τήν Θεία Ἀποκάλυψη τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ μας, τήν Σταυρική Του Θυσία καί τήν Ἀνάστασή Του θά κριθοῦμε ὅλοι σύμφωνα μέ τόν Εὐαγγελικό Νόμο.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Σέ ὅλη τήν Παλαιά Διαθήκη, ἀλλά καί στούς περισσότερους ἀρχαίους πολιτισμούς ὁ θάνατος συνδέεται μέ τήν κάθοδο στόν Ἅδη.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἀφοῦ, λοιπόν, κανείς δέν ἦταν δυνατόν νά σωθεῖ πρίν τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ μας καί τό λυτρωτικό Του ἔργο, πόσο μᾶλλον κανείς δέν θά σωθεῖ μετά τήν ἐνανθρώπησή Του, ἐάν Τόν ἀρνεῖται καί δέν Τόν πιστεύει καί ἐξακολουθεῖ νά Τόν βλασφημεῖ.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
"Τίς ἐστίν ὁ ψεύτης εἰ μή ὁ ἀρνούμενος ὅτι ὁ Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀρνούμενος τόν Πατέρα καί τόν Υἱόν." (Ἰωάν. α΄ 2, 22). Δηλαδή αὐτός πού δέν ἀναγνωρίζει στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μας τόν μόνον Σωτῆρα καί Λυτρωτή τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, αὐτός εἶναι ὁ ψεύτης πού τόν ἀρνεῖται.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ὁ νόμος ἀπεκάλυψε τί εἶναι ἁμαρτία. "Διά γάρ νόμου ἐπίγνωσις ἁμαρτίας" (Ρωμ. 3, 20).</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ὁ Μωσαϊκός νόμος προετοίμασε τόν κόσμο γιά νά δεχθεῖ τό πλήρωμα τῆς Χάριτος τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας. Στούς χρόνους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης διέφερε ἀπό τούς νόμους τῶν βαρβάρων λαῶν πού προσκυνοῦσαν τούς δαίμονες, μέ φρικτές ἀνθρωποθυσίες, μέ ἀκολασίες καί ὄργια, μέ φόνους καί κάθε εἴδους ἀκατονόμαστες βαρβαρότητες!</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Βέβαια καί οἱ Ἑβραῖοι πού ἔμειναν νά τηροῦν τόν Μωσαϊκό νόμο δέν σώζονται πλέον, ἄν δέν ἀσπαθοῦν τό Εὐαγγέλιο, γιατί παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου τῆς Χάριτος ἐλθούσης.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἔτσι τό ὀφθαλμόν ἀντί ὀφθαλμοῦ καί τό ὀδόντα ἀντί ὀδόντος εἶναι ἀπαράδεκτο πλέον στήν Χριστιανική Πίστη τῆς ἀγάπης καί τῆς συγχωρήσεως καί τῶν ἐχθρῶν. Ὁ λιθοβολισμός τῆς μοιχαλίδος εἶναι ἀδιανόητος γιά τόν Χριστιανό.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Καί γενικά ἡ ἐκδικητικότητα, πού φαίνεται νά δικαιολογεῖται γιά τούς Ἑβραίους στήν Παλαιά Διαθήκη, εἶναι ἄκρως ἀντίθετη μέ τόν Νόμο τοῦ Ευαγγελίου.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Πῶς ὅμως ἐξηγεῖται ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: "Δόξα δέ καί τιμή παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καί Ἕλληνι, οὐ γάρ ἐστι προσωποληψία παρά τῷ Θεῷ" (Ρωμ. 2, 9). Διδάσκει ἄραγε ὁ Θεῖος Ἀπόστολος ὅτι σώζονται καί οἱ ἀγαθοποιοῦντες Ἑβραῖοι καί οἱ Ἐθνικοί;</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Αὐτό ἰσχύει, ἀλλά μόνον γιά τούς Ἰουδαίους καί τούς Ἐθνικούς πού ἔζησαν πρό τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ μας στή γῆ καί σέ καμμία περίπτωση μετά τήν ἀποκάλυψη τοῦ Εὐαγγελίου Του.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ὁ μεγάλος ἑρμηνευτής τοῦ Ἀποστόλου Παύλου Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἑρμηνεύει τό σχετικό χωρίο λέγοντας ὅτι ὁ Ἀπόστολος ἀπευθύνεται σέ Χριστιανούς στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του. Τόσο σέ Χριστιανούς πού προέρχονται ἀπό τούς Ἑβραίους, ὅσο καί σέ ἐκείνους πού προέρχονται ἀπό τούς Ἐθνικούς. Καί οἱ μέν (καί οἱ Ἐθνικοί) καί οἱ δέ (καί οἱ Ἑβραῖοι) ἀπέτυχαν κατά τόν Θεῖο Ἀπόστολο!</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Στό πρῶτο κεφάλαιο, λοιπόν, ταπεινώνει τούς Ἐθνικούς. Κατεφρόνησαν τόν φυσικό νόμο τῆς συνειδήσεως, ἐνῶ ὀφειλαν νά συμμορφωθοῦν πρός αὐτόν ἐπειδή "τό γνωστόν τοῦ Θεοῦ φανερόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς. Ὁ Θεός γάρ αὐτοῖς ἐφανέρωσε." (1, 19).</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Πρῶτα περιγράφει τίς ἀσχημοσύνες τους καί εὐτελίζει τήν μεμωραμένην σοφία τους.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Στήν συνέχεια, στό δεύτερο κεφάλαιο, πλήττει μέ μεγάλη τέχνη τήν Ἰουδαϊκή ὑπερηφάνεια. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος πρῶτος κατέδειξε καί περιέγραψε σέ βάθος τόν σκοπό καί τήν μέθοδο τοῦ Ἀποστόλου.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Γράφει ὁ Ἅγιος: "... ἐδῶ μάχεται ἰδιαίτερα τούς Ἰουδαίους. Ἐπειδή ἐκεῖνοι ἦσαν περισσότερο φιλόνικοι, πρῶτα μέ τό νά ἔχουν τήν ἀξίωση νά μήν ἀριθμοῦνται μαζί μέ αὐτούς πού προέρχονταν ἀπό τούς Ἐθνικούς. Δεῦτερον, μέ τό νά περιγελοῦν τό ὅτι ἡ Πίστις ἐξαφανίζει ὅλα τά ἁμαρτήματα".</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Οἱ Ἑβραῖοι δηλ. μετά τήν βάπτισή τους συνέχισαν τήν παλαιά τους πλάνη ὅτι μόνον αὐτοί σώζονται. Ποῦ ἀποσκοπεῖ ὁ Ἀπόστολος; Στό νά ἀποδείξει ὅτι πρίν τόν Χριστό ζοῦσαν καί Ἐθνικοί, οἱ ὁποῖοι χωρίς τόν νόμο καί τόν Μωϋσέα εὐαρεστοῦσαν τόν Θεό, γιαὐτό καί στήν Δευτέρα Παρουσία θά δοξαστοῦν.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἀφοῦ, λοιπόν, ὁ Ἀπόστολος τσάκισε τήν κακιά συνήθεια τῆς ἐνορίας νά φατριάζουν κατακρίνοντας ἀλλήλους, ἐνῶ μάλιστα ζοῦν ἁμαρτωλά (2, 1), ἀφοῦ τούς φοβέρισε ὑπενθυμί-ζοντας σ' αὐτούς τήν φοβερή κρίση στήν ὁποία κάθε ὑποκρισία ἀποκαλύπτεται (2, 2), ἀφοῦ εἶπε πόσο κακό εἶναι νά ζῆ κανείς μέ πονηρία, ἔδειξε ὅτι κανείς δέν ἁμαρτάνει ἀπό ἄγνοια οὔτε χωρίς τιμωρία, ἀλλά καί ἄν ἀκόμη δέν τιμωρηθεῖ τώρα, θά τιμωρηθεῖ ὁπωσδήποτε (2, 3-6).</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
"Δές τώρα", συνεχίζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, "τήν τέχνη τοῦ Ἀποστόλου, πῶς δηλ. θά φέρει τά πράγματα ἐκεῖ πού θέλει ἀνώδυνα γιά τά εὐαίσθητα Ἰουδαϊκά ὦτα. Πρῶτα μιλάει γιά τήν ἀδιαφιλονίκητη καταδίκη τῶν ἁμαρτωλῶν:</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
"Τοῖς δέ ἐξ ἐριθείας καί ἀπειθοῦσι μέν τῇ ἀληθείᾳ πειθομένοις δέ τῇ ἀδικίᾳ θυμός καί ὀργή". (2, 8).</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Στήν φοβερή καί μεγάλη κρίση ὅμως, δέν καταδικάζονται μόνον οἱ μετά τόν Χριστόν ἁμαρτωλοί, ἀλλά καί ὅλοι καί οἱ πρίν τόν Χριστόν ἀναμφισβήτητα. Βεβαίως, ἀπό τούς πρό Χριστοῦ ἁμαρτωλούς καταδικάζονται πρῶτα καί αὐστηρότερα οἱ Ἰουδαῖοι, διότι ἐκτός τῆς συνειδήσεως εἶχαν καί τόν γραπτό νόμο:</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
"Θλῖψις καί στενοχωρία ἐπί πᾶσαν ψυχήν ἀνθρώπου τοῦ κατεργαζομένου τό κακόν, Ἰουδαίου τε πρῶτον καί Ἕλληνος" (2, 9).</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἄν, ὅμως, οἱ πρίν τόν Χριστόν ἁμαρτωλοί τιμωρηθοῦν, τότε λογικά, οἱ πρίν τόν Χριστόν δίκαιοι θά τιμηθοῦν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἐθνικοί:</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
"δόξα καί τιμή καί εἰρήνη παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καί Ἕληνι". (2, 10).</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Εἶδες, λοιπόν, Ἰουδαῖοι καί Ἐθνικοί στόν ἴδιο παρονομαστή. Πῶς; μόνον ἀπό τά ἀγαθά ἔργα. Ὅλα αὐτά ὅμως πρίν τόν Χριστό. Τό διασαφηνίζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
"Ποιόν Ἰουδαῖο ἐννοεῖ ἐδῶ ἤ γιά ποιούς Ἕλληνες μιλάει; Γιαὐτούς πού ἔζησαν πρίν ἀπό τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ". Καί ποιοί εἶναι οἱ Ἐθνικοί πού ἐξισώνονται μέ τούς δικαίους Ἑβραίους;</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
" Ἕλληνες ἐδῶ ἐννοεῖ ὄχι τούς εἰδωλολάτρες, ἀλλά τούς θεοσεβεῖς, ἐκείνους πού πείθονταν στόν φυσικό νόμο, ἐκείνους πού ἐκτός ἀπό τίς Ἰουδαϊκές παρατηρήσεις διατηροῦσαν ὅλα ὅσα ὁδηγοῦσαν στήν εὐσέβεια, ὅπως οἱ περί τόν Μελχισεδέκ, ὁ Ἰώβ, οἱ Νινευῖτες, ὁ Κορνήλιος..." καί ἄλλοι πολλοί πού δέν κατέγραψε ἡ Ἁγία Γραφή.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Καί συνεχίζει ὁ Ἅγιος: "ἀποδεικνύοντας, λοιπόν, ἀπό τά προηγούμενα ὅτι καί ἐκεῖνοι πού δέν εἶχαν νόμον θά ἀπολαύσουν τά ἴδια, δείχνει καί ὅτι ἡ διδασκαλία τοῦ νόμου δέν ἦταν ἀπό τά πολύ ἐπείγοντα, γιατί ἡ κόλαση καί ἡ τιμή βρίσκονται στά ἔργα καί ὄχι στήν περιτομή καί τήν ἀκροβυστία".</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Γιατί;</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἀπαντᾶ ὁ Ἀπόστολος: "Οὐ γάρ ἐστι προσωποληψία παρά τῷ Θεῷ" (2, 11).</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, λοιπόν, μετά τήν Ἀποκάλυψη τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ μας δέν θά κριθοῦν πλέον οἱ Ἑβραῖοι μέ βάση τόν παλαιό γραπτό νόμο, οὔτε οἱ Ἐθνικοί μέ τόν νόμο τῆς συνειδήσεως ἀλλά μέτρο γιά τήν κρίση θά εἶναι τό Εὐαγγέλιο τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ, καθότι πάντες ἥμαρτον καί ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ (2, 23). Μόνον μέ τήν πίστη στόν Χριστό ἔχει πλέον νόημα ὁ Μωσαϊκός νόμος. Μόνος του δέν στέκει, αὐτοκαταρρίπτεται. "Νόμον οὖν καταργῶμεν διά τῆς πίστεως; μή γένοιτο, ἀλλά νόμον ἱστῶμεν" (2, 31).</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
c. Πρίν δοθεῖ μέ τόν Μωσαϊκό Νόμον ἡ ἀποκάλυψις, οἱ ἄνθρωποι ζοῦσαν κατά τόν νόμο τοῦ θανάτου, μή γνωρίζοντας ὅτι ὁ θάνατος εἶναι κάποιο παράσιτο μέ τό ὁποῖο βασιλεύει ἡ ἁμαρτία καί ὁ διάβολος.5 "Ἄχρι γάρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ".6</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Βεβαίως ἡ ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ νόμου "ἁμαρτία οὐκ ἐλλογεῖται μή ὄντος νόμου". Οἱ νόμον μή ἔχοντες θά κριθοῦν "κατά τόν νόμον τόν γραπτόν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν."7 Ὄχι ὅμως ὅλοι ἀλλά ὅσοι ἔζησαν πρό τῆς Θείας ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ μας καί πάντως, συνεχίζοντας ὁ Ἀπόστολος διδάσκει ὅτι: " Ὅσοι γάρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καί ἀπολοῦνται καί ὅσοι ἐν νόμῳ ἥμαρτον διά νόμου κριθήσονται".8</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἁμαρτία εἶναι κάθε παράβασις τοῦ Θείου θελήματος καί ἑπομένως ἡ ἀστοχία τοῦ ἀνθρώπου νά πραγματοποιήσει τόν ἀρχικόν του προορισμόν. Ἡ κατά θάνατον ζωή τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἑπομένως ζῶντας ὁ ἄνθρωπος κατά τόν νόμον τοῦ θανάτου, ἄν καί μή γνωρίζων ὅτι ὁ θάνατος εἶναι κάποιο παράσιτον, στό ὁποῖο βασιλεύει ἡ ἁμαρτία, εἶναι ἁμαρτωλός. Ἄν καί δέν εἶναι παραβάτης τῆς διά νόμου ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ, παρά ταῦτα εἶναι παραβάτης τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. " Ὁ εἰδώς τό θέλημα τοῦ Κυρίου αὐτοῦ, καί μή ποιήσας, δαρήσεται πολλάς. Ὁ δέ μή εἰδώς τό θέλημα τοῦ Κυρίου αὐτοῦ, καί μή ποιήσας, δαρήσεται ὀλίγας.9 Οὐκοῦν ἄμμεινον ὁμολογουμένως τό ἐν ἀγνοία πλημμελεῖν, ἤ τό ἐν εἰδήσει νόμων".10</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἄλλο εἶναι τό γεγονός ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι παραβάτης τοῦ Θείου θελήματος καί ἄλλο τό θέμα τῆς ἐκ μέρους του γνώσεως τῆς παραβάσεως καί τῆς μερίδος εὐθύνης αὐτοῦ γιά τήν παράβαση.11</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Εἶναι, λοιπόν, ξεκάθαρο ὅτι δέν λέει ὁ Ἀπόστολος ὅτι θά κρίνει πλέον ὁ Θεός τούς μέν Ἑβραίους πού ἔζησαν μετά τήν παρουσία Του, κατά τόν γραπτό, τούς δέ ἐθνικούς κατά τόν φυσικό νόμο τῆς συνειδήσεως.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ὁ ἴδιος ὁ Ἀπόστολος στήν Β΄ πρός Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολή του τό ἀποκλείει πέρα γιά πέρα, ὅταν μιλάει γιά τήν "Ἀποκάλυψιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀπ' οὐρανοῦ μετ' ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ, ἐν πυρί φλογός διδόντος ἐκδίκησιν</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
τοῖς μή εἰδόσιν Θεόν καί</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
μή ὑπακούουσι τῷ εὐαγγελίῳ</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
τοῦ Κυρίου μου Ἰησοῦ, οἵτινες δίκην τίσουσι, ὄλεθρον αἰώνιον..." (1, 79).</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Εἶναι ξεκάθαρο ἐπίσης ἀπό τήν Ἁγίαν Γραφήν ὅτι "οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει οὐδέ ἁμαρτωλοί ἐν βουλῇ δικαίων."</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ὅποιος δέν γίνει μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέλος τῆς Ἐκκλησίας, δέν θά συναναστηθεῖ μέ αὐτό, δέν θά σωθεῖ. Ἄν ὑπάρχει ἄνθρωπος γιά σωτηρία, τό ἅγιο Πνεῦμα καί κατά τόν Ἅγιο Ναζάριο -(τόν Γέροντα τοῦ Ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ)- τόν ὁδηγεῖ στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως τόν Κορνήλιο, πού ἔκανε ἔργα εὐάρεστα στόν Θεό, ἀλλά δέν γνώριζε τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Εἶναι σαφέστατο, λοιπόν, πῶς καί γιά τόν Ἀπόστολο Παῦλο ἡ ἁμαρτία εἶναι κατάστασις, πού ὑπάρχει παρά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Γιαὐτό ἀκριβῶς πάντες οἱ γεννηθέντες στήν κατάσταση αὐτή "ἁμαρτωλοί κατεστάθησαν".12 "Πάντες ἐξέκλιναν"13 "πάντες ἥμαρτον καί ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ".14 Μέ ἄλλες λέξεις, ἕνεκα τῆς ἐνεργείας τοῦ διαβόλου μέ τήν ψυχική νέκρωση (στέρηση τῆς Θείας Χάριτος) καί μέ τήν ἀσθένεια τῆς σαρκός, πάντες γεννῶνται μέ ἰσχυρή ροπή πρός τήν ἁμαρτία καί πάντες παραβαίνουν εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γεννῶνται αἰχμάλωτοι τοῦ διαβόλου, τοῦ θανάτου καί τῆς ἁμαρτίας καί ὡς ἐκ τούτου ἀποτυγχάνουν τοῦ ἀρχικοῦ τους προορισμοῦ, δηλ. τῆς ἠθικῆς τελειώσεως, τῆς ἀθανασίας καί τῆς θεώσεως καί ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ἄν δέν βαπτισθοῦν καί δέν γίνουν μέλη τῆς Ἐκκλησίας.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος γράφει ὅτι "ἐλθών ὁ νόμος ὅστις ἐδόθη εἰς τόν Μωϋσῆν καί μαρτυρῶν περί ἁμαρτίας, ὅτι εἶναι ἁμαρτωλός, ἦρε τό βασίλειον αὐτοῦ, ἀποκαλύπτων αὐτόν ὄχι ὡς βασιλέα, ἀλλ' ὡς ληστήν. Ὅμως ἐβάρυνε ὁ νόμος τόν ἄνθρωπον, ὅστις εἶχεν ἐν ἑαυτῷ τήν ἁμαρτίαν, ἀποκαλύπτων αὐτόν ὡς αἰχμάλωτον τοῦ θανάτου. Παρά τό γεγονός ὅτι ὁ νόμος ἦτο πνευματικός, μόνον ἐφανέρωσε τήν ἁμαρτία, δέν τήν κατέστρεψε."15 Ὁ νόμος δηλ. ἀποκαλύπτει τήν ἀληθινή φύση τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, ἀλλά δέν τήν καταργεῖ.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Γιαὐτό ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο, ἔτσι ὥστε διά μέσου ἑνός σώματος, διά τοῦ ὁποίου ἡ ἁμαρτία ἐκράτησεν καί διέμεινε καί ἐβασίλευσε, νά καταργηθῆ ὁ θάνατος καί νά μήν ὑπάρχει πλέον ἐντός ἡμῶν.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ὁ Θεός ἀνακεφαλαίωσε ἐν ἑαυτῷ τό ἀρχαῖον πλάσμα, γιά νά θανατώσει τήν ἁμαρτίαν, γιά νά στερήσει τόν θάνατον ἀπό τήν δύναμή του καί γιά νά ζωοποιήσει τόν ἄνθρωπον.16</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἡ ἔξοδος</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Σέ δύσκολους καιρούς ὁ κάθε Χριστιανός εἶναι ὁ ἴδιος ὑπεύθυνος γιά τήν Ἐκκλησία στό σύνολό της. Κάθε μέλος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἔχει εὐθύνη γιά ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία. Καί σήμερα ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἐχθρούς καί διώκεται ἀπ᾿ ἔξω ἀλλά κυρίως ἀπό μέσα, ἀπό τούς Οἰκουμενιστές, πού σφετερίζονται τούς θρόνους τῶν Πατριαρχείων καί τῶν Ἀρχιεπισκοπῶν.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Αὐτό τό τόνιζε συνέχεια ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Μαξίμοβιτς. Κάθε ἕνας βέβαια ἔχει καί εὐθύνη πού συνεπάγεται ἡ ἐλευθερία πού τοῦ ἀναγνωρίζεται ὡς πρόσωπο, ἡ ἐλευθερία αὐτή νά ἐκδηλώνεται μέσα στό πλαίσιο τῆς ὑπακοῆς πρός τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τήν ἁγία Παράδοσή της.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ἡ Ἁγία Παράδοση τῆς εἰρηνοχύτου Ὀρθοδοξίας μας ἐπιβάλλει τήν διακοπή τοῦ μνημοσύνου καί κάθε κοινωνίας ὅλων τῶν αἱρετικῶν πατριαρχῶν, ἀρχιεπισκόπων, ἐπισκόπων, γερόντων καί πνευματικῶν πού ἀσπάζονται τόν Οἰκουμενισμόν. Ὅλων ἐκείνων τῶν ἀθέων Οἰκουμενιστῶν ψευδοπατριαρχῶν καί ψευδεπισκόπων στήν ὀρθόδοξη ἐκκλησία, πού μέ λόγια καί μέ ἔργα δείχνουν ὅτι δέν πιστεύουν στήν μοναδικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας, καί ὅτι σώζονται καί οἱ ἐκτός Ἐκκλησίας, πού διακηρύσσουν μέ κοινές συμφωνίες ὅτι ἀποτελοῦν τήν μία ἐκκλησία μέ τούς προαιώνιους αἱρετικούς, τούς Προτεστάντες, τούς Παπικούς καί τούς Μονοφυσίτες καί συμπροσεύχονται ὄχι μόνον μέ ἑτεροδόξους ἀλλά καί μέ τούς ἀλλοθρήσκους. Ὅλων ἐκείνων πού ἀγκαλιάζουν τόν πάπα, ὅπως ὁ π. Βαρθολομαῖος, καί κάνουν οὐνιτικά συλλείτουργα, κοινωνῶντας καί τούς Παπικούς καί πού συμπροσεύχονται μέ τούς προτεστάντες, πάστορες καί παστορίνες ἀλλά καί μέ τούς ἀλλοθρήσκους. Ὅλων τῶν Λατινοφρόνων, ὅπως ὁ κ. Χριστόδουλος. Καί ὅλων ἐκείνων πού εἶναι κοινωνικοί πρός τούς Λατινόφρονες Χριστόδουλους καί Βαρθολομαίους.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Πᾶσαι αἱ Σύνοδοι, πᾶσαι αἱ Γραφαί, πάντες οἱ Πατέρες μᾶς προτρέπουν νά φεύγουμε τούς ἑτερόφρονες καί νά διακόπτουμε τήν κοινωνία μαζί τους, γιατί αὐτοί δέν εἶναι ἐκκλησία ἀλλά συναγωγή πονηρευομένων, κατά τόν Ἅγιο Μᾶρκο τόν Εὐγενικό καί ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Πατέρες.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Αὐτό μᾶς διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας:</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
"Μήν κάνετε ἀταίριαστους δεσμούς μέ ἀπίστους.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ποιά σχέση μπορεῖ νά ἔχει</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
ἡ δικαιοσύνη μέ τήν ἀνομία;</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
ἤ τί κοινό ὑπάρχει ἀνάμεσα στό φῶς καί στό σκοτάδι;</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
ἤ τί ἔχει νά μοιράσει ὁ πιστός μέ τόν ἄπιστο;"17</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
"Διό ἐξέλθετε ἐκ μέσου (τῆς Συναγωγῆς) αὐτῶν καί ἀφορίσθητε καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε. Κἄγώ εἰσδέξομαι ὑμᾶς καί ἔσομαι ὑμῖν εἰς Πατέρα, καί ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱούς καί θυγατέρας λέγει Κύριος Παντοκράτωρ."18</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
 </div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
 </div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
 </div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
1. Marilyn Feguson, Ἡ συνομωσία τοῦ Ὑδροχόου, Los Angeles: J. P. Tarcher, Inc. 1980, p. 369.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
2. Ὁ ἰνδουισμός εἶναι καθαρή ειδωλολατρεία, ἔχοντας ἁγάλματα μέ ἐλεφαντόμορφα τέρατα ὡς θεούς. Θεούς πού καταξεσχίζουν καί κατατρώγουν τίς σάρκες τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ὁ Σίβα ἤ θεές ἀκολασίας μέ ὀκτώ χέρια ὅπως ἡ Κάλι!</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
4. Πραξ. 10, 34-35</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Ρωμ. 2, 9</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
5. Ἁγίου Εἰρηναίου, Ἔλεγχος, Γ΄, XVIII, 7</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
6. Ρωμ. 5, 13.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
7. Ρωμ. 2, 15.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
8. Ρωμ. 2, 12.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
9. πρβλ. Λουκ. 12, 47.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
10. Ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, Ἑρμηνεία εἰς τήν πρός Ρωμαίους Ἐπιστολήν, PG 74, 804. Παρά τό γεγονός ὅτι κάποιοι Πατέρες μᾶς δίνουν τήν ἐντύπωση τῆς μή ὀρθῆς ἐκτιμήσεως τῆς Ἑβραϊκῆς ἀντιλήψεως περί τῆς ἐν ἀγνοίᾳ ἁμαρτίας, ἐπειδή ὑπερτονίζεται χάριν τοῦ κηρύγματος ὡς ἁμαρτία ἀποκλειστικά ἐκείνη ἡ παράβαση πού στηρίζεται στήν βούληση, προσεκτική μελέτη τοῦ θέματος δείχνει ὅτι ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ Πατέρες συμφωνοῦν μέ τήν θέση πού διατυπώνεται στίς εὐχές τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι δηλ. ἡ ἁμαρτία, εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ, εἶναι μία νοσηρή κατάσταση. Ἔτσι ἐνῶ στό θέμα τῆς ἐν ἀγνοίᾳ ἁμαρτίας ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος διδάσκει ὅτι: "οὐδείς γάρ οὐδέποτε ἐν ἀγνοίᾳ ἥμαρτεν ... Εἰ γάρ ἀγνοοῦντες ἡμάρτανον, οὐδέ δίκην ἦσαν ἄξιοι δοῦναι", Ἑρμηνεία στήν πρός Ρωμαίους Ἐπιστολήν, PG 60, 508 καί φαίνεται νά διαφωνεῖ μέ τό ἀναφερθέν χωρίον τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου, (ἀλλά καί στό "ἠνομίκασι γάρ, εἰ καί μή ἐγνώκασι" PG 74, 805), κατ' οὐσίαν ἀμφότεροι οἱ Πατέρες προϋποθέτουν τήν ἴδια ἀντίληψη περί ἁμαρτίας, ὅπως ἀποδεικνύεται καί ἀπό τήν ἐκτενῆ ἀνάλυση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ποῦ παρουσιάζεται ἀνωτέρω.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
11. Χ. Ἀνδρούτσου, Δεύτερον Μάθημα περί Προπατορικοῦ Ἁμαρτήματος, 1896, σελ. 11.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
12. Ρωμ. 5, 19.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
13. Ρωμ. 3, 12.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
14. Ρωμ. 3, 23.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
15. Ἔλεγχος, Γ΄ XVIII, 7.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
16. Ἁγίου Εἰρηναίου, Ἔλεγχος, Γ΄, VIII, 7.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
17. Β΄ Κορ. 6, 14-16.</div>
<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
18. Β΄ Κορ. 6, 16-18</div>
</div>

Περί σωτηρίας των ετεροδόξων και των ετεροθρήσκων κατά τον Απόστολον Παύλον και τον Χρυσορρήμονα Άγιον Ιωάννην τον Χρυσόστομον.

Η ΘΕΙΑ ΚΡΙΣΙΣ "Ἀποκάλυψιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀπ' οὐρανοῦ μετ' ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ, ἐν πυρί φλογός διδόντ...

Διαβάστε περισσότερα »

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ''ΚΟΙΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ'' ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ «ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ» ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9dAr9hixzwsqpM6Pwmrka8SKy-JM58sIH09r51i9SiU7e7tIZkrafb-1-mVemSETvGzq5o_rSlVl7XdeENbRnb9j3D_xWMLGWOe1ox8l3AEDPu-zYlTpw4Xtg-TYciZszKd-9s3mb9qk/s1600/20170623_175507_resized.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="674" data-original-width="1200" height="359" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9dAr9hixzwsqpM6Pwmrka8SKy-JM58sIH09r51i9SiU7e7tIZkrafb-1-mVemSETvGzq5o_rSlVl7XdeENbRnb9j3D_xWMLGWOe1ox8l3AEDPu-zYlTpw4Xtg-TYciZszKd-9s3mb9qk/s640/20170623_175507_resized.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
 </div>
<div style="text-align: justify;">
 </div>
<h1 class="entry-title" style="text-align: center;">
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΤΗΝ ΒΗΡΥΤΟ ΓΙΑ ΚΟΙΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ</h1>
<div style="text-align: justify;">
 </div>
<div style="text-align: justify;">
 </div>
<div style="text-align: justify;">
 </div>
<div style="text-align: justify;">
Στη Βηρυτό για τις διαβουλεύσεις με τους εκπροσώπους των Συριακών και Λιβανέζικων θρησκευτικών κοινοτήτων αφίχθησαν στις 23 Ιουνίου 2017 μέλη της Ομάδα Εργασίας για την παροχή βοήθειας στον πληθυσμό της Συρίας του Συμβουλίου Συνεργασίας με θρησκευτικά σωματεία παρά τον Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Σημειωτέον ότι η Ομάδα συγκροτήθηκε τον Μάρτιο 2017 κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής Διεθνούς Συνεργασίας του ὡς άνω Συμβουλίου, της οποίας επικεφαλής τυγχάνει ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η εκδήλωση στην Βηρυτό οργανώθηκε με αφορμή την έναρξη της λειτουργίας της Ομάδας Εργασίας και την υλοποίηση από αυτή της πρώτης πρωτοβουλίας παροχής βοήθειας στον πληθυσμό της Συρίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Κατά τη διάρκεια της συνεδριάσεως, η οποία διεξήχθη σε μορφή της Στρογγυλής Τραπέζης, τα μέρη με ικανοποίηση τόνισαν την επιτυχή υλοποίηση της πρώτης κοινής πρωτοβουλίας των θρησκευτικών κοινοτήτων της Ρωσίας για την παροχή βοήθειας στον πληθυσμό της Συρίας (η σχετική παρτίδα ανθρωπιστικής βοήθειας με το αεροσκάφος του Υπουγείου Άμυνας της Ρωσίας μεταφέρθηκε  στη Λαττάκεια  στις 22 Ιουνίου και τις επομένες ημέρες διανεμήθηκε στους κατοίκους), συζήτησαν τις προοπτικές συνεργασίας στα πλαίσια της περαιτέρω προωθήσεως της ἐν λόγῳ πρωτοβουλίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η Ρωσική πλευρά τόνισε ότι η προαναφερθείσα βοήθεια συγκεντρώνεται από Ρωσικές θρησκευτικές κοινότητες κατόπιν προτροπής του ηγέτη της καθεμίας, παρά ταύτα κατά τη διανομή της δεν ισχύει η ομολογιακή αρχή: ο βασικός σκοπός της είναι να παρασχεθεί σε όσους έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη από αυτή, ανεξαρτήτως της θρησκευτικής τους ταυτότητας. Ακριβώς γι’αυτό το λόγο εφαρμόζεται ο πιο αποτελεσματικός τρόπος διανομής βοήθειας μέσω του Ρωσικού Κέντρου Συμφιλιώσεως των αντιμαχόμενων πλευρών στη Συρία, το οποίο διαθέτει πλούσια πείρα και δυνατότητες υλοποιήσεως των αντίστοιχων στοχευμένων προγραμμάτων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η Συριακή πλευρά ευχαρίστησε τους Ρώσους θρήσκους για το μεγάλο ενδιαφέρον τους για τις ανάγκες του, λόγῳ της τραγωδίας του πολέμου, δεινοπαθούντος πληθυσμού της Συρίας. Επίσης ευχαριστίες εκφράσθησαν προς το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την υποστήριξη στην υλοποίηση του ειλημμένου προγράμματος. Εκπρόσωποι των θρησκευτικών κοινοτήτων της Συρίας σημείωσαν ότι οι ενέργειες της Ρωσίες άλλαξαν την πορεία των εξελίξεων στη χώρα τους, χάρισαν ελπίδα για την πλήρη εκκάθαρση της χώρας από τρομοκρατών και την επαναφορά του ειρηνικού βίου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλονται στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και το πρόσωπο του Αγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών κ.κ. Κυρίλλου, ο οποίος συνέχεια υψώνει τη φωνή του υπέρ του δεινοπαθούντος πληθυσμού της Συρίας και είναι ο μεγάλος εμπνευστής των προγραμμάτων ανθρωπιστικής βοήθειας. Οι Ιεράρχες της Συρίας έκαναν μνεία στην επίσκεψη της Αυτού Αγιότητος στη Συρία και το Λίβανο το Νοέμβριο 2011, την οποία έζησαν από κοντά, και τόνισαν ότι αισθάνονται τις προσευχές της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας για τον εμπερίστατο Συριακό λαό και τη βοήθεια από την πλευρά της.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η Στρογγυλή Τράπεζα αποσκοπούσε στην αναταλλαγή απόψεων σχετικά με την παρούσα ανθρωπιστική κατάσταση στη Συρία και την άμεση πληροφόρηση για τις ανάγκες των κατοίκων της χώρας. Οι Σύροι μετέχοντες ζήτησαν τους Ρώσους πιστούς να μην σταματούν να παρέχουν βοήθεια προς τους Σύρους αδελφούς τους, διότι εκεί, όπου φιλοξενούνται αυτή τη στιγμή οι πρόσφυγες από τα εδάφη, τα οποία ευρίσκονται υπό κατοχή των τρομοκρατικών οργανώσεων, αισθάνεται η επιτακτική ανάγκη για τις τροφές και τα φάρμακα. Τέλος συζητήθηκε και το θέμα των Σύρων πρόσφυγων στο Λίβανο και το ενδεχόμενο της συνεργασίας για την παροχή της απαραίτητης βοήθειας προς αυτούς.</div>
<div style="text-align: justify;">
 </div>
<div style="text-align: justify;">
 </div>
<div style="text-align: justify;">
 </div>
<div style="text-align: justify;">
 </div>
<div style="text-align: center;">
ΠΗΓΗ: https://mospat.ru/gr/2017/06/26/news147938/</div>
</div>

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ''ΚΟΙΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ'' ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ «ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ» ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΤΗΝ ΒΗΡΥΤΟ ΓΙΑ ΚΟΙΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ Στη Βηρυτό για τι...

Διαβάστε περισσότερα »

ΠΕΡΙ "ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ" (Β΄)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYB1LVR4eirNUYpP36PIJbbSLl4XHTp-Ik2NkP8RamSNjGjeUoINWU8eVv7fauNSrdz0dl6_rI1LSBmY5TGGNkuatn5DMk39euAQ6rMeVDMCGJhXRDmOJcdy40Umzvp44CB32ocGHl4ZM/s1600/ix_sm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="881" data-original-width="1178" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYB1LVR4eirNUYpP36PIJbbSLl4XHTp-Ik2NkP8RamSNjGjeUoINWU8eVv7fauNSrdz0dl6_rI1LSBmY5TGGNkuatn5DMk39euAQ6rMeVDMCGJhXRDmOJcdy40Umzvp44CB32ocGHl4ZM/s400/ix_sm.jpg" width="400" /></a></div>
 
 
<div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: center;">
<a href="http://www.pontos-news.gr/sites/default/files/vol2/ix_sm.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: center;">
 </div>
<div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: center;">
"Η Εκκλησία της Ελλάδος από το 1924 έχει χωριστεί στα δύο. Περίπου το ένα τέταρτο του λαού της Ελλάδος, και μάλλον παραπάνω από τους μισούς μοναχούς και μοναχές, ανήκουν στις δικαιοδοσίες του «Παλαιού Ημερολογίου», που αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τις καινοτομίες των τελευταίων Πατριαρχών της Κωνσταντινουπόλεως και διέκοψαν την κοινωνία μαζί τους. Για το λόγο αυτό έχουν υποστεί διωγμούς, φυλακίσεις, ακόμη και μαρτύριο στα χέρια των ορθόδοξων αδελφών τους - την ελληνική κυβέρνηση, με την υποστήριξη του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και της Κρατικής Εκκλησίας της Ελλάδος. Οι τελευταίες (οι εκκλησίες του "Νέου Ημερολογίου") έχουν ακοινώνητους τους Παλαιοημερολογίτες, διακηρύσσοντας τα Άγια Μυστήρια τους χωρίς Χάρη. Μέχρι πολύ πρόσφατα (και ίσως ακόμη και τώρα, δεν ξέρω) τα παιδιά που γεννήθηκαν από γάμους του Παλαιού Ημερολογίου εγγράφηκαν επισήμως στην Πολιτεία ως «παράνομα» - κάτι που ούτε καν για τους Προτεστάντες δεν ισχύει στην Ελλάδα. Ανταποδίδοντας, οι Παλαιοημερολογίτες έχουν ακοινώνητους τους Νεοημερολογίτες και μερικοί από αυτούς (αλλά όχι όλοι) έχουν δηλώσει και πιστεύουν τα Μυστήρια τους χωρίς Χάρη" (Απόσπασμα Επιστολής π. Σεραφείμ Ρόουζ προς τον κ. Στάμο, Κυριακή των Βαΐων 1978)</div>
 
 
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
* Προ ημερών, και με αφορμή διάφορα άρθρα,
τοποθετηθήκαμε με μια σαφή <a href="http://entoytwnika1.blogspot.gr/2017/06/blog-post_17.html" target="_blank">Δήλωση</a> με
την οποία εκφράσαμε την αντίθεσή μας στην περί "ακύρων Μυστηρίων" των
Νεοημερολογιτών θέση, ζητώντας παράλληλα και από τους συγγραφείς και τα
ιστολόγια του νέου ημερολογίου, που είχαν εμπλακεί στο θέμα περί ενότητος των
Αντιοικουμενιστών και των εμποδίων της, μια ανάλογη Δήλωση για την αντίστοιχη
θέση περί "ακύρων Μυστηρίων" των Παλαιοημερολογιτών.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
Παρόλο που πέρασαν τόσες μέρες, κανείς δεν τόλμησε να
τοποθετηθεί, εκτός δύο φωτεινών εξαιρέσεων: του Αρχιμ. Παϊσίου Παπαδόπουλου (<a href="http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2017/06/825.html">εδώ</a>) και του θεολόγου κ. Νικολάου Σαββόπουλου (<a href="http://blogs.sch.gr/savvop-nik/2017/06/16/%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9-%CE%B1%CE%BA%CF%85%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%89%CE%BD/">εδώ</a>), οι οποίοι απέδειξαν την αγνότητα των
προθέσεών τους. ΟΥΔΕΙΣ ΑΛΛΟΣ!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
Επομένως μετά την πρώτη δημόσια τοποθέτησή μας, οι δύο
αυτές Δηλώσεις θα μείνουν ως έχουν προς έλεγχο των υπολοίπων Νεοημερολογιτικών
ιστολογίων και συγγραφέων, οι οποίοι δεν τόλμησαν να τοποθετηθούν δημόσια.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
* Πρέπει όμως να σημειωθεί και το εξής πολύ σημαντικό.
Ως γνωστόν στον χώρο των Παλαιοημερολογιτών υπάρχουν δύο θέσεις σχετικά με το
ζήτημα των Μυστηρίων των Καινοτόμων. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
 
Εμείς συνταχθήκαμε με την θέση αυτή:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
 
1. Που εκφράζεται στο Επίσημο Εκκλησιολογικό Κείμενο της Συνόδου μας, στο οποίο
δηλώνεται ξεκάθαρα πως Αυτή "δὲν διαβεβαιοῖ περὶ τοῦ κύρους
αὐτῶν", δηλαδή των Μυστηρίων των επισήμων Εκκλησιών, "ἐν
ὄψει μάλιστα τῆς συγκλήσεως μιᾶς Μεγάλης Συνόδου" (το
Κείμενο <a href="http://www.ecclesiagoc.gr/index.php/ekklisiologika/384-i-gnisia-or8odoksi-ekklisia-enanti-tisairesews-tou-oikoymenismou-8emata-dogmatika-kanonika">εδώ</a>).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
 
2. Που αναλύεται στις σχετικές Εγκυκλίους του Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου
(+1955):<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
 
"Τοιαύτην γνώμην ἀκυρώσεως Μυστηρίων καὶ ἐπαναλήψεων τούτωνδὲν
δικαιοῦνται νὰ ἔχωσι καὶ ἀποφαίνωνται, οὐ μόνον μεμονωμένα ἄτομα ᾿Επισκόπων,
μηδεμίαν ἁρμοδιότητα καὶ μηδὲν κῦρος ἐχόντων πρὸς τοῦτο, ἀλλ᾿ ἀκόμη καὶ μία ἐπὶ
μέρους ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἀφαιρῇ τὴν ἐγκυρότητα τῶν
Μυστηρίων ἄνευ τῆς γνώμης τῆς ὅλης ᾿Εκκλησίας, ῟Ης καὶ μόνον
ἀποκλειστικὸν δικαίωμα εἶναι νὰ ἀφαιρῇ ἀπὸ τοὺς κληρικούς, τοὺς περιπίπτοντας
εἰς αἵρεσιν καὶ μὴ μετανοοῦντας καὶ ἀποτύοντας αὐτήν, τὸ δικαίωμα τοῦ ἐγκύρως
καὶ ἀνυσίμως τελεῖν τὰ Μυστήρια· διότι, ὅστις δὲν ἔχει τὴν δύναμιν νὰ δίδῃ μίαν
θείαν δωρεάν, δὲν ἔχει συνεπῶς καὶ τὸ δικαίωμα νὰ ἀφαιρῇ ταύτην" (Ποιμαντορικὴ
Ἐγκύκλιος, 1-6-1944).<o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
"Ἐντεῦθεν συνάγομεν τὸ συμπέρασμα, ὅτι μία
ἀνεγνωρισμένη Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, τότε μόνον ἀπόλλυσι τὴν ὀρθόδοξον ἔννοιαν καὶ
τὸ κῦρος τῶν θείων Μυστηρίων, ὅταν ἀναγνωρισθῇ καὶ αὕτη αἱρετικὴ ἢ σχισματικὴ
ὑπὸ Πανορθοδόξου Συνόδου, μόνης δικαιουμένης νὰ ἀφαιρέσῃ ἐξ αὐτῆς τὴν Χάριν καὶ
τὸ Θεῖον κῦρος τῶν Μυστηρίων, διότι καὶ μόνη Αὕτη δικαιοῦται νὰ παρέχῃ ταῦτα
εἰς Αὐτήν. Κατὰ ταῦτα, ἐπειδὴ τὴν ἁγιαστικὴν Χάριν καὶ τὸ κῦρος τῶν
θείων Μυστηρίων δὲν παρέχει ὁ τελῶν ταῦτα ᾿Επίσκοπος ἢ ὁ ῾Ιερεύς,
ὅστις εἶναι μόνον ἁπλοῦν μέσον καὶ ὄργανον μεταδοτικὸν τῆς Χάριτος, ἀλλ᾿
ἡ ὀρθόδοξος ἔννοια τῆς ᾿Εκκλησίας, ἐν ὀνόματι τῆς ὁποίας τελοῦνται ταῦτα, ἡ
τυχὸν ἀντορθόδοξος ἀντίληψις εἴς τινα ἐκκλησιαστικὰ ζητήματα, ἰάσιμα κατὰ τὴν
ἔκφρασιν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἐφ᾿ ὅσον αὕτη δὲν κρίνεται καὶ δὲν
καταδικάζεται ὑπὸ ἐγκύρου Συνόδου, δὲν δύναται νὰ μειώσῃ, πολλῷ δὲ μᾶλλον νὰ
ἀφαιρέσῃ, τὴν ὀρθόδοξον ἔννοιαν τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ τὸ κῦρος τῶν ἐν ὀνόματι
ταύτης τελουμένων μυστηριακῶν πράξεων. …Τὸ δὲ δημοκοπικὸν καὶ
ἐκμεταλλευτικὸν τῆς ἀντιθέτου γνώμης ἔγκειται, ἀφ’ ἑνὸς εἰς τὴν ἐλπίδα νὰ
προσηλυτίσωσι καὶ ἄλλους ὀπαδοὺς εἰς τὸ Πάτριον Ἑορτολόγιον, ἐπισείοντες ὡς
φόβητρον τὴν ἀκυρότητα τῶν Μυστηρίων τῶν Νεοημερολογιτῶν, ἀφ’ ἐτέρου δὲ εἰς τὴν
συγκράτησιν τῶν ὀπαδῶν αὐτῶν, καὶ δὴ τῶν εὐπίστων καὶ χλιαρῶν εἰς τὸν ἱερὸν
Ἀγῶνα ἡμῶν" (Διασάφησις Ποιμαντορικής Ἐγκυκλίου, Ἀθῆναι,
18-1-1945).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
 
3. Που διακηρύχθηκε και από την, υπό τον Άγιο Φιλάρετο
(+1985), Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς (από την Οποία έλκουν οι Επίσκοποί
μας την Αποστολική Διαδοχή): "Ὡς πρὸς τὸ θέμα τὸ ἀφορῶν εἰς τὴν
ὕπαρξιν ἢ μὴ χάριτος μεταξὺ τῶν νεοημερολογιτῶν ἡ ἐν Διασπορᾷ Ὀρθόδοξος Ρωσικὴ
Ἐκκλησία δὲν θεωρεῖ οὔτε ἐαυτὴν ἢ οἰανδήποτε ἄλλην τοπικὴν
Ἐκκλησίαν, ὡς ἔχουσαν τὸ δικαίωμα νὰ ἀποφασίσῃ τελεσιδίκως, δεδομένου ὅτι
ὁριστικὴ ἐπ' αὐτοῦ ἀπόφασις δύναται νὰ ληφθῇ μόνον ὑπὸ κανονικῶς συνερχομένης
ἁρμοδίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου, μὲ τὴν ἀπαραίτητον συμμετοχὴν μιᾶς
ἑλευθέρας Ρωσικῆς Ἐκκλησίας" ("Ὀρθόδοξος Λόγος", Νοέμβριος -
Δεκέμβριος 1974).<o:p></o:p></div>
 
<div class="MsoNormal">
 </div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8A_cPhFzBcbmNMSHhAwjO6zcWGNthoGR5Pa2ts_3bVmTqH-2shH4YK1Z-1KUXfTwIrR6GchMs-cyaA5ooynqheiGJRS_IMZj3Wr3NMMQhupscLxt26syLuojBQYStGcSc4oLWSy7-vCdD/s1600/P1040626.JPG" imageanchor="1" style="background-color: white; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="678" data-original-width="664" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8A_cPhFzBcbmNMSHhAwjO6zcWGNthoGR5Pa2ts_3bVmTqH-2shH4YK1Z-1KUXfTwIrR6GchMs-cyaA5ooynqheiGJRS_IMZj3Wr3NMMQhupscLxt26syLuojBQYStGcSc4oLWSy7-vCdD/s400/P1040626.JPG" style="border: none; position: relative;" width="391" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
 </div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
* Μετά λοιπόν από όσα γράφτηκαν στις δύο Δηλώσεις μας, παρακαλούμε εάν
στην πάροδο του χρόνου δείτε αντιφρονούντες να σας ομιλούν διαμαρτυρόμενοι περί
του ζητήματος αυτού του κύρους των Μυστηρίων, να τους παραπέμπετε σε αυτές,
αποδεικνύοντας έτσι το ποιοι θέλουν πραγματικά την ενότητα και ποιοι
αδιαφορούν, ή ίσως και να μην την επιθυμούν. 
 
<o:p></o:p></div>
<div align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;">
Ιστολόγια "<a href="http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/" style="text-decoration-line: none;" target="_blank">Κρυφό Σχολειό</a>" και "<a href="http://entoytwnika1.blogspot.gr/" style="text-decoration-line: none;" target="_blank">Εν Τούτω Νίκα</a>"<o:p></o:p></div>
<div align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;">
 </div>
<div align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;">
 </div>
<div align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;">
 </div>
</div>
</div>

ΠΕΡΙ "ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ" (Β΄)

"Η Εκκλησία της Ελλάδος από το 1924 έχει χωριστεί στα δύο. Περίπου το ένα τέταρτο του λαού της Ελλάδος, και μάλλον παραπάνω α...

Διαβάστε περισσότερα »

Ὁ Παπαδιαμάντης κατὰ τῆς Ἡμερολογιακῆς Καινοτομίας

ΚΑΘΕ ἀναφορὰ στὸν Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη († 1911),
τὸν κορυφαῖο λογοτέχνη πεζογράφο τῆς Πατρίδος
μας, ἔχει βαρύτητα
καὶ σοβαρότητα μεγίστη,
καὶ ὡς ἐκ τούτου πρέπει νὰ γίνεται μὲ δέος καὶ εὐσυνειδησία.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ἡ ἀξία του εἶναι μοναδικὴ
καὶ τὸ μήνυμά του διαχρονικὸ
καὶ ἀφυπνιστικό. Τὸ ὅτι βίωνε τὴν Πίστι τῶν προγόνων
μας μὲ συνέπεια θαυμαστὴ καὶ ἐξυμνοῦσε αὐτὴν περιπαθῶς καὶ ἐγκαρδίως εἶναι κάτι γνωστόν.
Τὸ ὅτι θεωροῦσε τὴν Ὀρθοδοξία μας ὡς σπονδυλικὴ στήλη τοῦ ἐθνικοῦ μας σώματος,
ὡς τὸ κυρίαρχο στοιχεῖο τῆς πνευματικῆς μας ταυτότητος, εἶναι
διαπιστωμένο καὶ παραδεκτό.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ἐπειδὴ γνώριζε καὶ ἐκτιμοῦσε τὴν Παράδοσί μας, ὡς ἄριστα ἐξοικειωμένος μὲ αὐτήν, γι’ αὐτὸ καὶ πονοῦσε ὑπερβολικὰ τὰ Πάτρια καὶ ἀντιτασσόταν μὲ σθένος σὲ κάθε ἰδέα μεταβολῆς
τους, ποὺ πρόθυμα
καὶ πρόχειρα ἐξέφραζαν διάφοροι «ἐκσυγ χρονιστὲς»
στὴν ἐποχή του, κυρίως δυτικόπληκτοι «γραικύλοι». Αὐτοὶ ἦταν, ἀλλὰ καὶ εἶναι, ὅσοι νοσοῦν βαρύτατα
ἀπὸ τὸ σύμπτωμα μειονεξίας ἔναντι
τῆς Δύσεως καὶ τῶν δῆθεν περιφήμων καὶ καταπληκτικῶν προόδων
της σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς,
δια κρινόμενοι ἀπὸ αἴσθημα προκαταλήψεως κατὰ τοῦ Βυζαντίου, ἀπὸ τραγικὴ ἄγνοια τῆς ἑλληνορθοδόξου θεάσεως τοῦ κόσμου.
Ἐπακόλουθο εἶναι νὰ πάσχουν ἀπὸ κρίσι ταυτότητος,
ἀπὸ μιμητισμὸ καὶ ξενομανία.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ὁ Παπαδιαμάντης, ὡς γνήσιος φορέας τοῦ Ἑλληνορθοδόξου πνεύματος, γνωρίζει ὅτι κάθε ἀποκοπὴ ἀπὸ τὶς Πάτριες ρίζες, ἕνεκα δῆθεν ἐκσυγχρονισμοῦ, σημαίνει
θανάσιμο πλῆγμα στὴν ψυχὴ τοῦ Γένους.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Γνωρίζει καὶ περιγράφει
ἄριστα τοὺς ἡρωϊκοὺς ἀγῶνες τῶν Ὀρθοδόξων προ μάχων τοῦ ἐνδόξου παρελθόντος μας γιὰ τὴν διαφύλαξι τῆς Πίστεως ἀνοθεύτου
ἀπὸ τὴν Παπικὴ
ἀπολυταρχία καὶ τὸν «λατινικὸν δόλον»
καὶ ἀπορεῖ ὑπέρμετρα, πῶς εὑρίσκονται καὶ «ἡμέτεροι τινὲς τόσον ἐκφυλισμένοι», οἱ ὁποῖοι νὰ θαυμάζουν
τὰ ἐφευρήματα τῶν Παπιστῶν.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Καὶ πράγματι, στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ ΙΘ΄ αἰῶνος, ὅταν δρᾶ δημιουργικὰ ὁ Παπα διαμάντης,
ὑπῆρχε ἤδη συζήτησις καὶ περὶ τοῦ Ἡμερολογιακοῦ ζητήματος καὶ ἠκούοντο ἀντιπαραδοσιακὲς φωνὲς γιὰ ἀποδοχὴ τοῦ Φραγκικοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου, ἤ κάποιου
ἄλλου νέου τελειοτέρου ἐπιστημονικῶς.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ὁ Παπαδιαμάντης δὲν φαίνεται νὰ εἰσέρχεται στὴν συζήτησι εὐθέως,
ἀλλὰ ὅπως συνήθιζε καὶ ἐν σχέσει
μὲ ἄλλα θέματα
προβαίνει σὲ μία θὰ λέγαμε
ἔμμεση παρέμβασι μὲ τὸν δικό του μοναδικὸ
τρόπο, ἀναφερόμενος μάλιστα
πρὸς τοῦτο καὶ στὴν ἰσχύουσα
δυστυχῶς διαπίστωσι περὶ τῆς «νεοελληνικῆς ραστώνης καὶ ἀταλαιπωρίας».</div>
</div>

<div class="Section2">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ὁ Συγγραφέας μας βλέπει τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Παράδοσι μὲ σεβασμὸ
καὶ ἑνοποιημένα, ὄχι
ἀποσπασματικά, γνωρίζον τας ὅτι ἡ ἐμμονὴ
καὶ προσκόλλησι ἀκόμη καὶ σὲ λεπτομέρειες, τὶς ὁποῖες οἱ «σοφοὶ» καὶ «συζητητὲς τοῦ αἰῶνος τούτου» ἀντιμετωπίζουν μὲ περιφρόνησι καὶ διάθεσι «διορθώσεως», συνιστᾶ ἔργο ἱερὸ καὶ θεάρεστο, ἐφ’ ὅσον ἡ νόθευσις ἤ ἡ ἐγκατάλειψις τοῦ μέρους, ἐπιφέρει
ἀναπόφευκτα ἀρνητικὰ ἀποτελέσματα στὸ ὅλον.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Πῶς γίνεται αὐτὴ ἡ παρέμβασίς του; Μὲ τρόπο ἀδιόρατο καὶ ἀφανῆ, ὅπως ἦταν ἄλλωστε
καὶ ὅλη ἡ ζωή του, καὶ μάλιστα μέσῳ κειμένου, τὸ ὁποῖο δὲν προσέχθηκε στὴν ἐποχή του, διότι τελικὰ δὲν δημοσιεύθηκε! Ὅμως, στὴν ἐποχή μας ποὺ προφανῶς εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ἀκουσθῆ καὶ αὐτὴ ἡ μαρτυρία, ἐρχόμαστε νὰ τονίσουμε τὸ ἐν πολλοῖς
ἄγνωστο αὐτὸ στοιχεῖο,
γιὰ νὰ προβληθῆ καὶ ἀξιολογηθῆ δεόντως.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Πρόκειται λοιπὸν γιὰ ἀνέκδοτο μέχρι
πρότινος κείμενο τοῦ Συγγραφέως μας, τὸ ὁποῖο εἶχε γραφῆ τὸ 1892 καὶ προοριζόταν γιὰ τὸν «Καζαμίαν* τῆς Ἀκροπόλεως» (τιτλοφορούμενο «Ἄρθρον διὰ τὸν Καζαμίαν») τοῦ 1893, ἀλλὰ ἔμεινε τελικὰ ἀδημοσίευτο. Εἶναι ἕνα αὐτόγραφο
16 σελίδων, ἀνολοκλήρωτο (κολοβό), τὸ ὁποῖο βρέθηκε σὲ φάκελο τοῦ ἀρχείου τοῦ ἐκδότου Βλάση Γαβριηλίδη καὶ πρωτο δημοσιεύθηκε μόλις τὸ 1987. Τὸν Ὀκτώβριο
δὲ τοῦ ἔτους ἐκείνου δόθηκε
γιὰ συμπερίληψι στὸν πέμπτο τόμο τῶν Ἁπάντων τοῦ Παπαδιαμάντη τῶν ἐκδόσεων «Δόμος», ποὺ κυκλοφόρησε τὸ 1988 (βλ. Ἀλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, Ἅπαντα, τ. Ε΄, κριτικὴ ἔκδοση Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, ἐκδ. «Δόμος», Ἀθήνα,
α΄ ἔκδ. 1988, α΄ ἐπανέκδ. 1998, β΄ ἐπανέκδ.
2005, σσ. 302308).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Στὸ κείμενο αὐτὸ ὁ Παπαδιαμάντης ἀσχολεῖται ἀρχικῶς μὲ προβλήματα ἀπὸ τὰ περιεχόμενα τοῦ λεγομένου «Καζαμία»
σχετικὰ μὲ ψευδοπροφητεῖες προρρήσεων γιὰ δῆθεν φοβερὰ γεγονότα,
τὶς ὁποῖες ἔγραφαν
ἀσυνείδητοι νεαροὶ ἀσχολούμενοι μὲ τὴν δημοσιογραφία, πρὸς ἄγραν ἀγοραστῶν, ποὺ ὅμως πίστευαν
αὐτὲς καὶ γέμιζαν μὲ τρόμο, πρὸς γελοιοποίησιν θρησκείας καὶ ἐπιστήμης
καὶ ἐκφόβισιν τοῦ πλήθους.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ,
ὁ Παπαδιαμάντης διεκτραγωδεῖ τὴν κατάστασι τῶν Ἡμερο λογίων, τὰ ὁποῖα ἐξεδίδοντο ἐτησίως
στὴν ἐποχή του, διακρινόμενα γιὰ «ἐπι πολαιότητα
καὶ ἀδιαφορία αὐτόχρημα ρωμέϊκη» (σ. 303), ἐφ’ ὅσον καμμία ἀκρίβεια καὶ τάξις δὲν διέκρινε
αὐτά, οὔτε στὴν ἀναγραφὴ τῶν ἑορτῶν –κινητῶν
καὶ ἀκινήτων οὔτε στὴν ὀρθογραφία
καὶ ὀρθὴ ἐκφορὰ τῶν ὀνομάτων τῶν Ἁγίων. Δὲν ἠδυνήθη
δὲ νὰ ἀποφύγη, ὡς ἐκ τούτου, τὴν σύγκρισι μὲ ὅσα συνέβαιναν στὴν Δύσι τὸν ἴδιο καιρὸ στὸν τομέα αὐτό, μεταξὺ
τῶν ἑτεροδόξων καὶ δὴ τῶν Παπικῶν:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
«Τοὺς Φράγκους,
ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, δὲν εἶναι δυνατὸν
νὰ θεωρή σωμεν ὡς Χριστιανικωτέρους ἡμῶν αὐτῶν, καὶ ὅμως οἱ Φράγκοι ἐκδίδουν
ἐν τελειοτάτῃ ἀκριβείᾳ καὶ τάξει τὰ ἡμερολόγιά των, θρησκευτικά τε καὶ ἄλλα» (σ. 304).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Στὰ παρ’ ἡμῖν, διαπιστώνει ὁ Συγγραφέας μας, ὅπως ὅλα τὰ πράγματα στοὺς νεωτέρους  Ἕλληνες
 διεξάγονται  μὲ  «ραστώνην  καὶ  νωχέλειαν»
 (σ.  304), μὲ τέτοια «ἐπιπολαιότητα καὶ ὀλιγωρίαν συντάσσονται καὶ τὰ ἡμερολόγια» (σ. 304). Ἐνῶ θὰ ἦταν εὔκολο, μὲ τήρησι κάποιων
ὀλίγων κανόνων, «καὶ ἡ σαφήνεια καὶ ἀκρίβεια νὰ ἐπιτευχθῇ, καὶ ἡ συντομία νὰ μὴ λείψῃ» (σ. 304), δίδων παραδείγματα ὀρθῆς
καὶ συντόμου ἀποδόσεως Ἁγίων κατὰ ἡμέραν.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
</div>
<div class="Section3">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ὅμως, συμπεραίνει μὲ δυσθυμία: «Ἀλλὰ ποῦ τὰ ἀκούει
ὁ Ρωμιὸς αὐ τά, φίλε μου. Ρωμιὸς εἶσαι καὶ τὰ ἠξεύρεις. Ὅλοι, καὶ πρὸ πάντων σεῖς οἱ ἐπιχειρηματικοὶ ἄνδρες,
ζητεῖτε εἰς πάντα τὴν εὐκολίαν, ὄχι τὴν ἀκρίβειαν. Ὁ Ρωμιὸς δὲν τὸ ἔχει διὰ τίποτε
ν’ ἀντιγράψῃ τὸ ἐφετινὸν ἡμερολόγιον ἀπὸ τὸ περυσινόν, ἀδιάφορον
ἄν αἱ ἡμέραι τοῦ μηνὸς δὲν συμπίπτουν πλέον μὲ τὰς ἡμέρας
τῆς ἑβδομάδος» (σ. 305). Ἐπ’ αὐτοῦ δὲ παρέχει χαρακτηριστικὰ παραδείγματα ἐξ ἰδίας γνώσεως, προξενοῦντα τῶ ὄντι κλαυσιγέλωτα! Ἐν συνεχείᾳ, δίδει χρησιμώτατες ὁδηγίες γιὰ τὴν ὀρθὴ ἀναφορὰ
τῶν Ἑορτῶν στὰ Ἡμερολόγια
καὶ μάλιστα τοῦ κινητοῦ Ἑορτολογίου, ὡς καὶ τοῦ Κυριακοδρομίου, διότι τὸ «θρησκευτικὸν ἡμερολόγιον» τοῦ ἔτους χρησιμεύει ἀκριβῶς «ὡς χρήσιμον βοήθημα ὅλου τοῦ θρησκευτικοῦ ἔτους» καὶ ἄρα ὀφείλει νὰ εἶναι «σχετικῶς τέλειον» (σ. 306) ἤ νὰ μὴν ὑπάρχη
καθόλου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Μάλιστα, ἀφοῦ ἔκανε
μνεία τῶν λατινικῶν ἡμερολογίων, προβαίνει σὲ παρουσίασι τῆς μεθοδικότητός τους, συντομίας, τάξεως καὶ ἀκριβείας, ὥστε νὰ καθίστανται ἄξια μιμήσεως.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Κατόπιν δὲ τούτου, σπεύδει νὰ ἀντιμετωπίση τὴν ἀναμενόμενη αὐτονόητη
πρό τασι: «Ἴσως τις, μὲ τὴν συνήθη πάλιν νεοελληνικὴν ἀνυπομονησίαν καὶ ἰταμό τητα... ἐνταῦθα ἀνακράξῃ:
“Ἀφοῦ λοιπὸν οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν τόσον καλὰ τὸ ἡμερολόγιόν των, καὶ τὸ ἰδικόν μας εὑρίσκεται εἰς τόσον ἀθλίαν
κατάστασιν, ἄς παραδεχθῶμεν μία φορὰν διὰ πάντα τὸ Γρηγοριανὸν ἡμερολόγιον, διὰ νὰ ἡσυχάσωμεν...”. Βλέπεις;
Τί σοῦ ἔλεγα ἐγώ!... Εὐκολίαν
ζητεῖ ὁ Ρωμιός, ραστώνην ζητεῖ καὶ  ἀνάπαυσιν...
 Θέλει
 τὸ
 λατινικὸν
 ἡμερολόγιον
 διὰ
 νὰ τὸ ἀντιγράφῃ
εὐκόλως, νὰ μὴ τὸ ἀντιγράφῃ μάλιστα, νὰ τὸ κρεμνᾶ εἰς τὸν τοῖχον, νὰ τὸ ἔχῃ πρόχειρον, καὶ νὰ μὴ σκοτίζεται... Ἀλλ’
ὦ φίλτατε Ρωμιέ, ἐγὼ δὲν σοῦ εἶπα ὅτι τὸ ἡμερολόγιον τὸ ἰδικόν μας εἶναι ἐσφαλμένον, καὶ ὅτι τὸ φράγκικον
εἶναι σωστόν. Ἄπαγε! Τόσον σοφὸς δὲν εἶμαι. Ἀλλὰ σὺ ἐκλαμβάνεις τὴν σκιὰν ὡς πρᾶγμα, κάμνεις δηλαδή, κιπρόκο
[λάθος/ παραποίησι], ὡς λέγουν
οἱ Φράγκοι. Ἐγὼ εἶπα ὅτι αἱ ἡμέραι
αἱ τακταί, αἱ ἐκ συνθήκης ἑορταί,
αἱ μνῆμαι τῶν Ἁγίων, ὡς
ἔχουσι παρ’ αὐτοῖς,
ἐσφαλμένως βέβαια, σημειοῦνται ἀκριβῶς
ἐπὶ τοῦ χάρτου· ἐνῷ παρ’
ἡμῖν, ἐνῷ ἔχουσιν ὀρθῶς, σημειοῦνται ἀνακριβῶς καὶ συγκεχυμένως, καὶ τοῦτο ἐκ ραστώνης καὶ ἀταλαιπωρίας νεοελληνικῆς» (σ. 307).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Καὶ συνεχίζει τὶς
σκέψεις του ὁ ἐθνικὸς διηγηματογράφος μας: «Ἐνταῦθα
ὁ λόγος κυρίως εἶναι περὶ ἡμερολογίων καὶ ὄχι περὶ Ἡμερολογίου, almanachs καὶ ὄχι Calendrier. Τὸ ἐπ’ ἐμοί, φοβοῦμαι μήπως ὄχι μόνον οἱ Δυτικοί,
ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς ἀκόμη βαίνομεν ἐμπρὸς
ὡς πρὸς τὸν ἀκριβῆ χρόνον,
ὅταν π.χ. κρυολογῶ τὸν Ἰούνιον
ἐν Ἀθήναις, καὶ ὑποπτεύω ὅτι εἶναι ἀκόμη Ἀπρίλιος. Ἀνησυχοῦντες ἄν μετὰ δισχίλια
ἔτη ὁ παρ’ ἡμῖν Μάρτιος
θὰ εἶναι ὁ Ἰούλιος τῶν Εὐρωπαίων, ἐνῷ οὐδόλως εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ ὑπάρχῃ κόσμος μετὰ δισχίλια ἔτη, ὑπερακοντίζομεν τὸν ἀρχαῖον
Σχολαστικόν, ὅστις ἔτρεφε κόρακα διὰ νὰ πεισθῇ ἰδίοις ὄμμασιν ὅτι ὁ ὄρνις οὗτος ζῇ ὑπὲρ τὰ διακόσια ἔτη. Οὐδεμία ἀμφιβολία ὅτι ἡ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία οὐδέποτε θ’ ἀσπασθῇ τὸ Γρηγοριανὸν Ἡμερολόγιον. Ἀλλὰ
καὶ ἄν οἱ εὐρωπαΐζοντες ἐν τῇ Ἀνατολῇ ἐνεκολποῦντο τὸ Ἡμερολόγιον τοῦτο εἰς τὰς πρὸς ἀλλήλους
σχέσεις, ἐν τοῖς ἡμετέροις ἡμερολογίοις οὐδέποτε θ’ ἀναγραφῶσι τὰ Πέντε Τραύματα
τοῦ Κυρίου, οὔτε
ἡ Ἱερὰ Καρδία
τοῦ Ἰησοῦ, οὔτε
τῆς Παναγίας τὰ Δάκρυα,
οὔτε οἱ Χαιρετισμοὶ τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ. Ἀδύνατον δὲ νὰ τιμηθῶσι
παρ’ ἡμῖν ὁ ἅγ. Λουδοβίκος καὶ ὁ ἅγ. Φραγκίσκος καὶ ὁ ΣὰνΚάρλος, ὅστις, ἄν δὲν ἀπατῶμαι, ἔφαγεν ἐννέα κοφίνια σαλιάγκους – καὶ πάλιν τὰ κοφίνια εὑρέθησαν γεμᾶτα. Τὸ Ἡμερολόγιον ἄρα τὸ ἡμέτερον θὰ διαφέρῃ οὐσιωδῶς
τοῦ παρὰ Δυτικοῖς καὶ Διαμαρτυρομένοις ἡμερολογίου,
καὶ ἐπειδὴ μόνον περὶ τάξεως μεθόδου
πρόκειται, εὐκόλως δύναται μετά τινος προσοχῆς
νὰ καταρτίζωνται μεθοδικῶς
τὰ ἐνιαύσια θρησκευτικὰ ἡμερολόγια τῇ βοηθείᾳ
τῶν οἰκείων βιβλίων
τῆς Ἐκκλησίας» (σ. 307308).</div>
</div>
<div class="Section4">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Σὲ αὐτὴ τὴν περιστασιακὴ καὶ σύντομη ἀναφορά,
ἐξ ἀφορμῆς ἀντιμετωπίσεως τοῦ πρακτικοῦ θέματος
ὀρθοῦ καταρτισμοῦ τῶν κατ’ ἔτος Ἡμερολογίων, ὁ Σκιαθίτης
Κοσμοκαλόγερος εἶναι ὄχι μόνον ἀπόλυτος
ἤ καυστικὸς καὶ σατιρικός, ἀλλὰ καὶ ὑπερβέβαιος
γιὰ τὴν μὴ πιθανότητα εἰσαγωγῆς τοῦ Γρηγοριανοῦ ἤ Νέου Ἡμερο λογίου στὴν Ὀρθοδοξία γιὰ ἐκκλησιαστικὴ χρῆσι,
βέβαιος ὤν γιὰ τὴν ὀρθότητα
τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἡμερολογίου καὶ γιὰ τὸ ἐσφαλμένον τοῦ φραγκικοῦ τοιούτου.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ἐν τούτοις, γνωρίζει
ὅτι οἱ δυτικότροποι καὶ δυτικόφιλοι τῆς ἄρχουσας τάξης καὶ τῶν κυβερνώντων στρέφονται
στὴν Δύσι, ὅπως ἐπίσης φοβεῖται καὶ τὴν ραστώνη καὶ νωχέλεια τοῦ μέσου νεοέλληνος, ὁ ὁποῖος ἀναζητεῖ
ἐναγωνίως τὴν διευκόλυνσι καὶ τὴν ἀποφυγὴ
εὐθύνης καὶ κόπου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Παρὰ λοιπὸν τὸ ὅτι οἱ συνθῆκες δὲν εὐνοοῦσαν τὴν ἐπικράτησι τῆς ἰδικῆς του θεωρήσεως ὡς πρὸς τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς θεσμούς,
ἐν τούτοις γνωρίζουμε ὅτι αὐτὸς ἐξέφραζε τὴν ὄντως
ὀρθόδοξη ταυτότητα τοῦ Γένους μας, βασισμένη στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἐμπειρία, γι’ αὐτὸ καὶ πίστευε στὸ ἀσύμβατον Ὀρθοδόξου Παραδόσεως καὶ ἐκδυτικισμοῦ σὲ ἐκκλησιαστικὸ ἐπίπεδο.
Ἔχει τὴν ἐλπίδα
του στὸν Χριστὸ καὶ στοὺς πραγματικὰ πιστούς
Του, παρὰ τὸ ὅτι οἱ «ἐκσυγχρονιστές», ὄχι μόνον
πολιτικοί, ἀλλὰ δυστυχῶς
καὶ ἐκκλησιαστικοί, ἐπιθυμοῦν
τὴν σύμπλευσι μὲ τὴν Δύσι.
Ἄλλωστε ἡ ἀλλαγὴ
τοῦ Ἡμερολογίου σὲ αὐτὸ ἀπέβλεπε
καὶ τὸ ὅτι εἰσήχθη ἐν μέρει τὸ Γρηγοριανὸ Ἡμερολόγιο γιὰ τὶς ἀκίνητες
καὶ ὄχι γιὰ τὶς κινητὲς
ἑορτές, δὲν σημαίνει
μὴ ἀποδοχή του, οὔτε σώζει
τὴν κατάστασι τὸ ὅτι δὲν υἱοθετήθησαν οἱ ἀναφερόμενες ὡς ἄνω καθαρὰ
παπικὲς ἑορτές.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Γι’ αὐτὸ καὶ ὅταν ὁ Παπαδιαμάντης ἀπευθύνη
τὶς γνωστὲς προτροπές
του γιὰ φύλαξι τῶν Πατρίων, δὲν αἰθεροβατεῖ, παρὰ ἐκφράζει τὸ ὀρθόδοξο βίωμά του, τὸ ὁποῖο φυλάσσει στὰ κατάβαθά της
ἡ ἀμόλευτη ὀρθόδοξη ἑλληνικὴ ψυχή, στὴν
ὕπαρξι καὶ στὴν δύναμι τῆς ὁποίας προφανῶς
πίστευε καὶ ὑπολόγιζε:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
«Νὰ παύσῃ ἡ συστηματικὴ περιφρόνησις τῆς  θρησκείας
 ἐκ
 μέρους τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν, ἐπιστημόνων, λογίων, δημοσιογράφων καὶ ἄλλων. Ἡ λεγομένη ἀνωτέρα τάξις
νὰ συμμορφωθῇ μὲ τὰ ἔθιμα τῆς χώρας,
ἄν θέλῃ νὰ ἐγκλιματισθῇ ἐδῶ. Νὰ γίνῃ προστάτις τῶν πατρίων, ὄχι διώκτρια. Νὰ ἀσπασθῇ καὶ ἐγκολπωθῇ
τὰς ἐθνικὰς παραδόσεις. Νὰ μὴ περιφρονῇ ἀναφανδὸν ὅ,τι παλαιόν, ὅ,τι ἐγχώριον, ὅ,τι ἑλληνικόν. Νὰ καταπολεμηθῇ ὁ ξενισμός, ὁ πιθηκισμός, ὁ φραγκισμός. Νὰ μὴ νοθεύωνται τὰ θρησκευτικὰ καὶ οἰκογενειακὰ ἔθιμα. Νὰ καλλιεργηθῇ ἡ σεμνοπρεπὴς βυζαντινὴ παράδοσις εἰς τὴν Λατρείαν, εἰς τὴν διακόσμησιν τῶν Ναῶν, τὴν μουσικὴν καὶ τὴν ζωγραφικήν. Νὰ μὴ μιμώμεθα
πότε τοὺς Παπιστὰς καὶ πότε τοὺς Προτεστάντας. Νὰ μὴ χάσκωμεν
πρὸς τὰ ξένα. Νὰ στέργωμεν
καὶ νὰ τιμῶμεν τὰ πάτρια.
Εἶναι τῆς ἐσχάτης
ἐθνικῆς ἀφιλοτιμίας νὰ ἔχωμεν κειμήλια
καὶ νὰ μὴ φροντίζωμεν νὰ τὰ διατηρήσωμεν. Ἄς σταθμίσωσι καλῶς τὴν εὐθύνην των, οἱ ἔχοντες
τὴν μεγίστην εὐθύνην»
(Στὸ κείμενο
τοῦ 1896: Ἱερεῖς τῶν πόλεων καὶ Ἱερεῖς
τῶν χωρίων, Ἅπαντα, τ. Ε΄, σελ. 198).</div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ὁ Παπαδιαμάντης εἶναι σαφῶς διορατικὸς στὴν θεώρησί του. Δὲν στοχεύει σὲ μία παραδοσιαρχία, ἀλλὰ στὴν εὐλαβικὴ
διατήρησι τῶν παραδεδομένων ὡς ζῶσα πηγὴ ἀναβαπτισμοῦ. Ὅπως καὶ στὸ προηγούμενο κείμενό
του ἔτσι καὶ ἐδῶ, κρούει οὐσιαστικὰ τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου, ὅτι μὲ τὴν ἀπεμπόλησι τῶν ἐκκλησιαστικῶν παραδόσεων καὶ θεσμῶν, ὅπως
φυσικὰ καὶ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου ἐν ὅλῳ ἤ ἐν μέρει,
καὶ τὴν στροφὴ
πρὸς τὸν φραγκισμό, ἀλλὰ καὶ τὴν «ἐθνικὴ» ραστώνη καὶ νωχέλεια, δὲν θὰ διατηρήσουμε τὴν ψυχὴ καὶ τὴν συνείδησί μας, τὴν ταυτότητα, τὴν ἀποστολὴ καὶ τὸν στόχο μας, ἀλλὰ θὰ συγχυσθοῦμε καὶ θὰ ξεφτίσουμε, καὶ θὰ γίνουμε ἐμεῖς, οἱ ἄλλοτε ἔνδοξοι, ὄνειδος ἐθνῶν!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Τελικά, αὐτὰ ποὺ ἠρνεῖτο ὅτι πρόκειται νὰ συμβοῦν (Ἡμερολογιακὴ Μεταρ ρύθμισις) καὶ αὐτὰ ποὺ εὐχόταν νὰ συμβοῦν (προσκόλλησις στὴν Παράδοσι καὶ ἄρνησις τοῦ φραγκισμοῦ) φαίνεται
νὰ μὴν ἐπαληθεύθηκαν. Ὅ,τι δὲν ἔπρεπε νὰ συμβῆ, συνέβη·
καὶ ὅ,τι ἔπρεπε
νὰ συμβῆ, δὲν
συνέβη!...<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ὅμως, ἐπειδὴ ὁ Παπαδιαμάντης διασώζει
καὶ ἐνσαρκώνει τὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλη νικὴ ψυχή,
ἐπειδὴ δὲν εἶναι
ὀπισθοδρομικὸς ἤ ξενοφοβικός, ἀλλὰ ἦταν καὶ παραμένει ἐπίκαιρος,
δυνάμενος νὰ ἀντιταχθῆ κριτικὰ στὶς ἐκ Δυσμῶν προκλήσεις, πιστεύουμε ὅτι οὐσιαστικὰ δὲν διαψεύσθηκε. Ἡ μαγιά, τὸ «λεῖμμα
τῆς Χάριτος», οἱ πνευματικοί του ἐπίγονοι ἀντιτάχθηκαν ἐξ ἀρχῆς στὸ κτύπημα κατὰ τῆς Παραδόσεως καὶ Πίστεως τοῦ 1924 καὶ ἑξῆς, γιὰ νὰ διασώσουν
τὴν Ἐλπίδα. Ὅσοι ἀπέρριψαν τὴν Ἡμερολογιακὴ
Καινοτομία καὶ συνέχισαν νὰ ἀγωνίζωνται κατὰ τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς τῶν πάντων ἰσοπεδώσεως, διακρατοῦν τὴν ἱερὴ φλόγα ποὺ πυρπολοῦσε καὶ τὰ στήθη
τοῦ Παπαδιαμάντη, χάριτι
δὲ Θεοῦ δὲν θα προδώσουν τὴν Παρακαταθήκην, ἀλλὰ
θὰ ἀγωνισθοῦν μὲ τὶς ὅποιες
δυνάμεις τους γιὰ τὴν ταυτότητα καὶ τὴν πνευματικὴ ὑπόστασί μας· γιὰ ὅσα ἀξίζει
κανεὶς νὰ θυσιάζεται, προκειμένου νὰ μείνη ἀδούλωτος στὸ φρόνημα καὶ πραγματικὰ ἐλεύθερος, μὲ ἀνοικτοὺς τοὺς ὁρίζοντες τῆς θείας ἀπεραντοσύνης!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 </div>
 
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
† Ἐ.Γ.Κ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
 </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
ΠΗΓΗ: http://www.ecclesiagoc.gr/images/stories/ArticlesPDF/Papadiamantis-KataKainotomia.pdf</div>
</div>

Ὁ Παπαδιαμάντης κατὰ τῆς Ἡμερολογιακῆς Καινοτομίας

ΚΑΘΕ ἀναφορὰ στὸν Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη († 1911), τὸν κορυφαῖο λογοτέχνη πεζογράφο τῆς Πατρίδος μας, ἔχει βαρύ...

Διαβάστε περισσότερα »