ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ☦

Άγιον Όρος: Οι τριμερήτες μοναχοί – Μια ιστορία χάριτος στην περίοδο της Σαρακοστής!

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgumB0fzV3jGu17MN2zCIv5rOMSt4pxIFVK42dXr3hD9TFTBxFeEXPMQK6Rdtr3ZCh2yPrjbk4RiV_OLY5OTUQ1Gk7DrIWmc3bnMgRXDPdslsqDiTWkwESqE2y6Ua1aaHl9Pfl5VJHQ/s1600/765.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="465" data-original-width="810" height="228" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgumB0fzV3jGu17MN2zCIv5rOMSt4pxIFVK42dXr3hD9TFTBxFeEXPMQK6Rdtr3ZCh2yPrjbk4RiV_OLY5OTUQ1Gk7DrIWmc3bnMgRXDPdslsqDiTWkwESqE2y6Ua1aaHl9Pfl5VJHQ/s400/765.jpg" width="400" /></span></a></div>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><span style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; font-weight: 700;"><br /></span>
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large; font-weight: 700;">Τα χείλη του μουδιασμένα ζητούσαν νερό. Είχε τρεις μέρες να φάει και να πιει κάτι. Ακολουθίες πολύωρες, μετάνοιες, μελέτη, ο κανόνας στο κελί του, η κατα μόνας αγρυπνία. Όλα μαζί του δίνανε μια μικρή γεύση από την άσκηση των μεγάλων ασκητών της ερήμου που ζούσανε έτσι όχι για μερικές ημέρες αλλά σχεδόν όλη τους την ζωή.</span></div>
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Ήταν τυπικό του μοναστηριού του να κρατούνε τριήμερη -απόλυτη- νηστεία οι πατέρες μέχρι την πρώτη Προηγιασμένη. Ήταν παράδοση να κάνουνε ένα γερό ξεκίνημα στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή.</span></div>
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Δίψα. Αυτό το αίσθημα ήταν φοβερό. Ήταν πλέον Τετάρτη απόγευμα. Η Προηγιασμένη έφτανε στο τέλος της. Έφτανε η στιγμή που μετά από σχεδόν τρεις ημέρες πλήρους νηστείας θα άνοιγε το στόμα του για να φάει. Ο ιερέας κάλεσε τους πιστούς. «Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε». Μια μικρή ζαλάδα τον έκανε να πιάσει την κολόνα του ναού. Ένας ένας οι μοναχοί σαν πουλάκια άνοιγαν το στόμα τους περιμένοντας την μάνα τους Εκκλησία να τα ταΐσει. Ήρθε η σειρά του. Άνοιξε το στόμα του.</span></div>
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">
</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><span style="background-color: white;">Ο ιερέας λέγοντας </span><span style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-weight: 700;">«…εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον»</span><span style="background-color: white;"> τον μετάλαβε Σώμα και Αίμα Κυρίου. Το στόμα του γέμισε τροφή ουράνια. Για πρώτη φορά, εκείνη την στιγμή κατάλαβε, σαν να είχε κάποια Θεία επίσκεψη, ότι τρώει τον Θεό. Χρόνια μοναχός, εκείνη η στιγμή όμως άνοιξε ο πνευματικός κόσμος μέσα του, μπροστά του. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβε. Πίστευε όμως τότε κατάλαβε. Κατάλαβε χωρίς εξηγήσεις, χωρίς ο ίδιος να μπορεί να καταλάβει πώς κατάλαβε.</span></span></div>
<br />
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Ανοιγόκλεισε τα μάτια του γεμάτος φόβο, χαρά, αγωνία, ειρήνη, πλήρη κατανόηση. Κατακλύστηκε από ευγνωμοσύνη. Απομακρυνθήκε από το Άγιο Ποτήριο. Πήγε και κάθισε και πάλι στο στασίδι του. Τα μάτια του ήταν διαφορετικά. Το κορμί του πλέον στεκόταν όπως οι αγιογραφίες του τοίχου. Ήταν και δεν ήταν πλέον εκεί. Όλα είχανε χαθεί πλέον. Η κούραση, η δίψα, η πείνα, οι λογισμοί, όλα χάθηκαν. Ένα πράγμα κυριαρχούσε πάνω στο είναι του. Αυτή η γεύση του Χριστού.</span></div>
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">
</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 3rem; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Η πρώτη Προηγισμένη Θεία Λειτουργία της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής μόλις είχε τελειώσει. Καθώς όλοι βγαίνανε από το Καθολικό του μοναστηριού μερικοί πατέρες τον άκουσαν να μονολογεί «πώς είναι δυνατόν να έφαγα εγώ τον Θεό; τί πήρα μέσα μου; έφαγα τον Χριστό, ξεδίψασα από το Αίμα Του, χόρτασα από το Σώμα Του…». Το βήμα του γοργό, λες και βιαζόταν να πάει κάπου.</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 3rem; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Πρόλαβε και μπήκε στο κελί του. Εκεί μέσα, μόνος του πλέον, γονάτισε. Ούτε το ράσο έβγαλε, ούτε το καλυμαύχι του, ούτε το κουκούλι. Έτσι όπως ήταν γονάτισε χάμο. Άπλωσε τα χέρια του στο ξύλινο πάτωμα, όπως ένας ζητιάνος που ζητά έλεος.Σιωπή. Είχε βραδιάσει για τα καλά. Έμεινε έτσι ώρα αρκετή. Ξάφνου ανασηκώθηκε.</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 3rem;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">«Φτάνει Κύριε…φτάνει» είπε ξεσπώντας σε λυγμούς. «Δεν αντέχω την αγάπη Σου…αποτραβήξου γιατί η καρδιά μου δεν αντέχει».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Οι λυγμοί σιγά σιγά σταμάτησαν, έμεινε με τα σιωπηλά του δάκρυα να διασχίζουν το πρόσωπό του. Έμεινε όρθιος με τα ράσα του, το κουκούλι στραβό πάνω στο καλυμαύχι του, τα μάτια του καθάρια, τα γένια του ανακατωμένα, τα χέρια του τρεμμάμενα.</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 3rem;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Το κελάκι του να μοσχοβολά ευωδία που πρώτη φορά οσφράνθηκε στην ζωή του. Μα εκεί στα χείλη του ήταν ακόμα αυτή η γεύση του Θεού, αυτή η γεύση που πλέον θα τον συνόδευε για όλη του την ζωή. <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">«Γεύσασθε και ίδετε ότι Χριστός ο Κύριος»</span> ήθελε να βροντοφωνάξει σε όλους τους ανθρώπους της γης.</span></div>
<span style="box-sizing: border-box; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large; font-weight: 700;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large; font-weight: 700;"><span style="box-sizing: border-box;">«Ω, Χριστέ μου…θέλω να σε τρώω και να σε πίνω μέχρι να πάψω να υπάρχω»,</span> είπε σιγανά και σφράγισε το σώμα του με το σημείο του σταυρού.</span></div>
<span style="box-sizing: border-box; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large; font-weight: 700;">
</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Ακούστηκαν κάποιες πόρτες να ανοίγουν. Μετά από λίγο άνοιξε και την δική του πόρτα να δει τι γίνεται. Ξημέρωνε, αυτό είχε γίνει. Όλο το βράδυ πέρασε χωρίς να το αντιληφθεί. Δεν ένιωθε κούραση, δεν ένιωθε πείνα. Ένιωθε ταϊσμένος αιωνιότητα, αφθαρσία.</span></div>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 3rem; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Δυο πατέρες τον συνάντησαν καθώς πήγαιναν στον ναό να τον ετοιμάσουν για την πρωινή ακολουθία. «Τόσο νωρίς πάτερ, ξεκουράστηκες»; τον ρώτησαν πρόσχαροι.Ίσιωσε το κουκούλι του. Τους κοίταξε στα μάτια. Εκείνοι τα χάσανε, σα να βλέπανε κάποιον άλλον άνθρωπο. «Δόξα τω Θεώ, είμαι καλά», είπε και χαμήλωσε το βλέμμα του.</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 3rem; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Οι πατέρες κοντοστάθηκαν με απορία, κοιτάχτηκαν αναζητώντας απάντηση σ’αυτό το φωτεινό αλλοιωμένο βλέμμα του αδελφού τους, αλλά δεν συνέχισαν. Πήγανε μέσα στο ναό. Άρχισαν να ανάβουν τα καντήλια. Εκείνος στάθηκε ακίνητος στο μέσο της αυλής. Σήκωσε το βλέμμα του προς τον ουρανό. Έκανε τον σταυρό του. Πήρε μια βαθιά ανάσα και μπήκε κι αυτός στο ναό για την πρωινή ακουλουθία. Άλλη μια μέρα ξεκίνησε, άλλη μια μέρα πιο κοντά προς την Ζωή, την Αγάπη. Άλλη μια μέρα πιο κοντά στο τέλος που θα’ναι η αρχή.</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 3rem; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Καθώς ανέβαινε στο στασίδι του το σώμα του ανατρίχιασε ολάκερο σα να απεκδυόνταν όλο αυτό το βίωμα. Χαμογέλασε συγκαταβατικά. «<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Μέχρι την άλλη φορά λοιπόν…»</span> ψέλισε και έβγαλε το κομποσχοίνι από την τσέπη του ζωστικού του. Το τάλανο χτύπησε, η καμπάνα ήχησε. Άρχισαν να εισέρχονται στο Καθολικό οι πατέρες με τάξη και ησυχία. Οι μοναχοί πήρανε τις θέσεις τους. Ο εφημέριος φόρεσε το πετραχήλι του και έβαλε «Ευλογητός».</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 3rem;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Στεκόταν στο στασίδι του και με το βλέμμα του κοιτούσε έναν έναν τους πατέρες. <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">«Άραγε, πόσοι αδελφοί βίωσαν κάτι τέτοιο που εγώ για πρώτη φορά βίωσα χθες…»</span> αναρωτήθηκε. Εκείνη τη στιγμή, ένας αδελφός περνούσε από μπροστά του. Σταμάτησε. Γύρισε προς το μέρος του, του έπιασε το χέρι. <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">«Μην τα αναλύεις πολύ…αυτά είναι πράγματα του Θεού…»</span> είπε πραεία τη φωνή και πήγε προς το αναλόγιο για να διαβάσει το Κάθισμα του Ψαλτηρίου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή μόλις είχε αρχίσει. Άλλη μια πορεία για την Ανάσταση που εφέτος ήρθε από την αρχή…</span></div>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 3rem; text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large; font-weight: 700;">π. Παύλος Παπαδόπουλος</span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #444444; margin-bottom: 3rem; text-align: right;">
<a href="https://orthodoxia.online/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%87%CE%BF%CE%AF-%CE%BC%CE%B9%CE%B1/?fbclid=IwAR0cCfgjuJPpiF0q2n9B1MHhGAv5k0QRuxoJI2IIucROHV-yNvGxpPXXIko" target="_blank"><b><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">ΠΗΓΗ</span></b></a></div>
</div>

Άγιον Όρος: Οι τριμερήτες μοναχοί – Μια ιστορία χάριτος στην περίοδο της Σαρακοστής!

Τα χείλη του μουδιασμένα ζητούσαν νερό. Είχε τρεις μέρες να φάει και να πιει κάτι. Ακολουθίες πολύωρες, μετάνοιες, μελέτη, ο κανόνας σ...

Επισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος - Ομιλία σε Προηγιασμένη Λειτουργία για τους πειρασμούς και τις ευλογίες της Σαρακοστής

ΚΑΘΑΡΑ ΠΕΜΠΤΗ

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAf59Pb9Wj8kiZCEdamRL1JxWo_xYR1cJM4iiHTWavgBYV8hiia957neqRniHnYWTGGny5OIPBmwdXuIyv5CpmDkXqp33ScBYgIDXwnA3EB554o5lyPN1YWFlJuxQLXLcKYHjCcNFlgF4/s1600/1266.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; color: #a72525; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="574" data-original-width="1024" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAf59Pb9Wj8kiZCEdamRL1JxWo_xYR1cJM4iiHTWavgBYV8hiia957neqRniHnYWTGGny5OIPBmwdXuIyv5CpmDkXqp33ScBYgIDXwnA3EB554o5lyPN1YWFlJuxQLXLcKYHjCcNFlgF4/s400/1266.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 1px 1px 5px; padding: 8px; position: relative;" width="400" /></a></div>
<span style="background-color: white;"><br style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px;" /></span>
<div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin: 1em 0px 1em 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="background-color: white; font-family: "arial unicode ms", sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">«<i>Ἀρετῶν Ἠλιού, προσεπιβάς ἅρματι θείῳ, τῇ νηστείᾳ λαμπρυνθείς ἀνεφέρετο, ἐπί τό ὕψος τό οὐράνιον. Τοῦτον ζήλωσον, ταπεινή ψυχή μου καί νήστευσον, πάσης κακίας, καί φθόνου ἔριδος, καί τρυφῆς ἀπορρεούσης καί ἐνηδόνου· ὅπως ὀδύνην χαλεπήν ἐκφύγῃς διαιωνίζουσαν τῆς γεέννης ἐκβοῶσα τῷ Χριστῷ· Κύριε δόξα σοι</i>» (Στιχηρόν ἰδιόμελον ἑσπερινοῦ, ἦχος β΄).</span></div>
<div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin: 1em 0px 1em 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="background-color: white; font-family: "arial unicode ms", sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">(Ὁ προφήτης Ἠλίας, ἀφοῦ ἀνέβηκε στό θεῖο ἅρμα τῶν ἀρετῶν κι ἔλαμψε ἀπό τή νηστεία, ὁδηγεῖτο στό ὕψος τοῦ οὐρανοῦ. Αὐτόν ζήλεψε, ταπεινή ψυχή μου, καί νήστεψε ἀπό κάθε κακία, κι ἀπό φθόνο καί ἔριδα, κι ἀπ’ τήν ἐνήδονη μαλθακότητα πού σέ κάνει νά χάνεις τόν ἑαυτό σου. Μέ τόν τρόπο αὐτόν, φωνάζοντας στόν Χριστό: Κύριε, δόξα Σοι, θά ἀποφύγεις τήν αἰώνια τραγική ὀδύνη τῆς κόλασης).</span></div>
<div class="MsoNormalCxSpMiddle" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.524px; line-height: 20.286px; margin: 1em 0px 1em 2.85pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="background-color: white; font-family: "arial unicode ms", sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;">Ὁ ἅγιος ὑμνογράφος γιά μία ἀκόμη φορά μέ τρόπο ἤρεμο καί ταπεινό προτρέπει τόν ἑαυτό του – τύπο τοῦ κάθε πιστοῦ χριστιανοῦ - νά στραφεῖ «ζηλωτικά» στή φοβερά μεγάλη προσωπικότητα τοῦ προφήτη Ἠλία, ὁ ὁποῖος ναί μέν ἀνήκει στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀλλά ἐπαινεῖται ἐπανειλημμένως καί στήν Καινή ἀπό τόν Κύριο, τοῦ Ὁποίου θά προαναγγείλει τή Δευτέρα Παρουσία μέ μία δική του τότε ξεχωριστή ἀποστολή. Καί γιατί νά ζηλέψει τόν συγκεκριμένο προφήτη; Διότι ἦταν αὐτός πού ἀνέβηκε στά οὐράνια, ἀφοῦ ἀγωνίστηκε ν’ ἀποκτήσει τίς θεῖες ἀρετές καί νά ζήσει μέ τό φῶς τῆς νηστείας. Μέ ἄλλα λόγια ὁ ὑμνογράφος θεωρεῖ ὡς παράδειγμα τόν προφήτη, γιατί δείχνει πολύ ἄμεσα τόν δρόμο πού ὁδηγεῖ στόν οὐρανό· τίς θεϊκές ἀρετές καί τή νηστεία. Χωρίς νά χρονοτριβεῖ ὅμως τονίζει τήν ἀληθινή ἔννοια τῆς νηστείας: εἶναι αὐτή πού περικόπτει τήν κακία, τόν φθόνο, τήν ἔχθρα, τή φιλόσαρκη στάση ζωῆς πού κάνει τόν ἄνθρωπο νά χάνει κυριολεκτικά τόν ἑαυτό του καί τήν πίστη του. Ὁπότε ἡ ἀκολουθία τοῦ προφήτη ἀπομακρύνει τόν ἄνθρωπο καί ἀπό τήν ὀδύνη τῆς κόλασης, ἐνῶ τοῦ δημιουργεῖ δοξολογική διάθεση ἀπέναντι στόν Κύριο.<o:p></o:p></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; font-family: "arial unicode ms", sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 26px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: arial unicode ms, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 17.3333px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: arial unicode ms, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 17.3333px;"><b>ΠΗΓΗ: <a href="http://pgdorbas.blogspot.com/2019/03/blog-post_14.html"><span style="color: blue;">http://pgdorbas.blogspot.com/2019/03/blog-post_14.html</span></a></b></span></span></div>
</div>

ΚΑΘΑΡΑ ΠΕΜΠΤΗ

« Ἀρετῶν Ἠλιού, προσεπιβάς ἅρματι θείῳ, τῇ νηστείᾳ λαμπρυνθείς ἀνεφέρετο, ἐπί τό ὕψος τό οὐράνιον. Τοῦτον ζήλωσον, ταπεινή ψυχή μου κα...