«Η Πρωτοχρονιά με το πάτριο εορτολόγιο»

<p style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;"><br /></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Υπάρχει ένας πίνακας </span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl gpro0wi8 py34i1dx" href="https://www.giortazei.gr/argia-i-protoxronia-gia-toys-palaioimerologites/?fbclid=IwAR0tYVATHNkJeYN1MFyvG12uRvuXD5yiDBz4IU2--qfFy2hXUng7iVEFCyw" rel="nofollow noopener" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; font-family: inherit; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation;" tabindex="0" target="_blank">https://www.giortazei.gr/argia-i-protoxronia-gia-toys.../</a></span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;"> που η δήθεν ''Πρωτοχρονιά των Παλ/τών'' εξισώνεται με την Πρωτοχρονιά των αλλοθρήσκων! Καλά να πάθουμε! Και γιατί λέγουμε ότι καλά να πάθουμε; Διότι όταν βλέπεις έως και σήμερα τους ίδιους τους Παλ/τες να εύχονται ''Καλή Χρονιά'', διότι δήθεν σήμερα είναι Πρωτοχρονιά για τους ίδιους, τότε γιατί να κατηγορούμε αυτούς που δεν γνωρίζουν; Είδαμε και αυτούς που γνωρίζουν!!! </span></p><div class="cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql o9v6fnle ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;">Επαναλαμβάνουμε:</div></div><div class="cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql o9v6fnle ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;">Ἡ πολιτικὴ πρωτοχρονιὰ δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν θεία λατρεία καὶ μάλιστα ἐμεῖς οἱ χλευαστικῶς ἀποκαλούμενοι ''παλαιοημερολογίτες'' (ἐν ἀντιθέσει μὲ τὴν Ἐπίσημη Ἐκκλησία), εἴμαστε σύμφωνοι μὲ τὸ νομοθετικὸ διάταγμα του 1923 καὶ συγκεκριμένα μὲ τὸ ἄρθρο 3 ὄπου ὁρίζει:</div></div><div class="cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql o9v6fnle ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;">«Διατηρείται εν ισχύει το Ιουλιανόν Ημερολόγιον όσον αφορά εν γένει την Εκκλησίαν και τας θρησκευτικάς εορτάς»</div></div><div class="cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql o9v6fnle ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;">Ἡ ἐκκλησιαστικὴ πρωτοχρονιὰ, εἴτε μὲ τὸ νέο εἴτε μὲ τὸ παλαιό, ξεκινᾶ τὴν 1η Σεπτέμβρη (ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου), καὶ δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὴν πολιτική. Ἀλλὰ οὔτε καὶ μὲ τὸ ζήτημα τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἑορτολογίου ὑπάρχει σχέση.</div></div><div class="cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql o9v6fnle ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;">Ἡ 1η Ἰανουαρίου δὲν ἦτο ἀνέκαθεν ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ ἔτους. Ἡ Ἐκκλησία ὥριζεν ὡς «πρωτοχρονιὰ» τὴν 1ην Σεπτεμβρίου. Αὐτὸ ἔγινεν ἀργότερα. Πάντως, ἡ «πρωτοχρονιὰ» δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ ἀναγνωρισθῇ ὡς ἰδιαιτέρα ἑορτή. Διὰ τοὺς Χριστιανοὺς [ἡ 1η Ἰανουαρίου] ἦτο μόνον ἡ Περιτομὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Βασιλείου.</div></div><div class="cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql o9v6fnle ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;">Mὲ λίγα λόγια ἠ κοσμική ἑορτὴ εἶναι πολιτικὴ καὶ ὄχι ἐκκλησιαστική καὶ δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἑορτολογίου!</div><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><br /></div></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg8FrKj_lhqbSrAiv3FU1l-hXAZhUVLYfc8DyArB6Ueresl3zOXCAQF4ZYWabex5fZqDC1Wbw5U9qimEV7wm_lVlPHen5YdMc0uCrTjk8x0eRvIb1zj7ZzGHjDOUMecKaR67O3swPwYSVBQhRnCWsrt5_naM9jsegrg4ATi36Izz7wtRbng4QOByQ=s572" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="189" data-original-width="572" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg8FrKj_lhqbSrAiv3FU1l-hXAZhUVLYfc8DyArB6Ueresl3zOXCAQF4ZYWabex5fZqDC1Wbw5U9qimEV7wm_lVlPHen5YdMc0uCrTjk8x0eRvIb1zj7ZzGHjDOUMecKaR67O3swPwYSVBQhRnCWsrt5_naM9jsegrg4ATi36Izz7wtRbng4QOByQ=s16000" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjj3EqCLdIyhB97hHnFZvtOeAPJOgENiaP4c5kZxtlKesgN-2282ATmatvaxzXBAhNAxcVbkDvMAko3nni_Vcqd5W6a-HdRg39_QeHfChKz5l_wdJikeqcqS89Z0USgLlzu209clVEMNOcXdShiN57YxTBAPeir-AEUUxhMUM7fDCihYj-dmJ4-0w=s569" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="314" data-original-width="569" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjj3EqCLdIyhB97hHnFZvtOeAPJOgENiaP4c5kZxtlKesgN-2282ATmatvaxzXBAhNAxcVbkDvMAko3nni_Vcqd5W6a-HdRg39_QeHfChKz5l_wdJikeqcqS89Z0USgLlzu209clVEMNOcXdShiN57YxTBAPeir-AEUUxhMUM7fDCihYj-dmJ4-0w=s16000" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiM7T4qnBiF79ban7UOyUvHxyJ8CupAqpvW6ZHK1ant0b6vTfR_kaJDK4XOxbxfqqv5bQj73bIglbp6voqk70-DndP2OA8c3tmOBz5C_WBGU4D2Jqm3DcqrtOnx4H_dA9Q8DMFplVPXkCJfk6YoBRr8COseCS8YQqzwztjvnIYkNBC6D-tNrWV9Dw=s1005" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="258" data-original-width="1005" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiM7T4qnBiF79ban7UOyUvHxyJ8CupAqpvW6ZHK1ant0b6vTfR_kaJDK4XOxbxfqqv5bQj73bIglbp6voqk70-DndP2OA8c3tmOBz5C_WBGU4D2Jqm3DcqrtOnx4H_dA9Q8DMFplVPXkCJfk6YoBRr8COseCS8YQqzwztjvnIYkNBC6D-tNrWV9Dw=s16000" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjQ-GoxcDaciIi26nl6K2ewkUay5qPKt-z7JWFMnH5vieg_aA5OpkfIDv3Hvra82TNKtUg0ikEpHXy9t5yNx9MOtQKuWNO2qwr1etKej5t_tmvfZfDGWiSLao1IfI-OUOR3CygprCRbhKumLOPlkaiRvWSFb-H4mMyPuC7kjuTq1MPVdh4RVZh_7A=s1026" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="1026" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjQ-GoxcDaciIi26nl6K2ewkUay5qPKt-z7JWFMnH5vieg_aA5OpkfIDv3Hvra82TNKtUg0ikEpHXy9t5yNx9MOtQKuWNO2qwr1etKej5t_tmvfZfDGWiSLao1IfI-OUOR3CygprCRbhKumLOPlkaiRvWSFb-H4mMyPuC7kjuTq1MPVdh4RVZh_7A=s16000" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhU6jhkqdMtsDfKdhRTEnH2WmhuAwbbZvbQ3spGmK99GXz2GnJwAu8dbDRPd3i3Zn1mEiz1oF3IBJbcQFUR1bLfhvqKkmmddXzaYYWclU2Ez_Z2lDEInIAr718QHAqUy8-kTXL6PAHtrjNNvAM62EtEQOzNMr3eI6lBqNeLptX6lbny0CdLPM5Erg=s1179" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="802" data-original-width="1179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhU6jhkqdMtsDfKdhRTEnH2WmhuAwbbZvbQ3spGmK99GXz2GnJwAu8dbDRPd3i3Zn1mEiz1oF3IBJbcQFUR1bLfhvqKkmmddXzaYYWclU2Ez_Z2lDEInIAr718QHAqUy8-kTXL6PAHtrjNNvAM62EtEQOzNMr3eI6lBqNeLptX6lbny0CdLPM5Erg=s16000" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjqB1k5U0OSjER2vHz0PCqqfKX2yBDTmp7AR70FehcPLVPnmDJyRBqL9tuyQ2N6Fi4vR3rvnWvXHOBv0ARAxDCpqZTV-m0-MGIeGoJtAdCvOmthp4kCpBKYXt_hRU_1FneaTedoZ3DCE6B5EJPvH0VEaA5SRdjbPuXWiY74H45fpD1fXrwHsNTiOg=s1209" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="880" data-original-width="1209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjqB1k5U0OSjER2vHz0PCqqfKX2yBDTmp7AR70FehcPLVPnmDJyRBqL9tuyQ2N6Fi4vR3rvnWvXHOBv0ARAxDCpqZTV-m0-MGIeGoJtAdCvOmthp4kCpBKYXt_hRU_1FneaTedoZ3DCE6B5EJPvH0VEaA5SRdjbPuXWiY74H45fpD1fXrwHsNTiOg=s16000" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjFSvNmH6ZBfxxhPE8FxjHB63L3E_XscSGE-JHGO098IyhIO9s_upCECVWzwatvf5Bv5mWn-bSzNmtaPJo8MXDV6570o8gj9b33rHjhEeGcCLisuHGgfSeZa3YDcYSVcYXTk8cyvBmQaaNeFgMa_TrA8z9sP5d5p5tr0CG2oTn5L_jUhehGX88v2Q=s1207" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="124" data-original-width="1207" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjFSvNmH6ZBfxxhPE8FxjHB63L3E_XscSGE-JHGO098IyhIO9s_upCECVWzwatvf5Bv5mWn-bSzNmtaPJo8MXDV6570o8gj9b33rHjhEeGcCLisuHGgfSeZa3YDcYSVcYXTk8cyvBmQaaNeFgMa_TrA8z9sP5d5p5tr0CG2oTn5L_jUhehGX88v2Q=s16000" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="text-align: right;"><b><span style="color: #2b00fe;">ΠΗΓΕΣ: Θ.Η.Ε ΤΟΜ. 6.3.</span></b></div><div style="text-align: right;"><b><span style="color: #2b00fe;">ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ, ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ Α΄ ΤΟΜΟΣ, ΒΕΝΕΤΙΑ 1819</span></b></div></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px; margin-top: 15px;"><span style="color: red;"><b><u><span style="font-family: times, "times new roman", serif; font-size: large;"><br /></span></u></b></span></div><div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px; margin-top: 15px;"><span style="color: red;"><b><u><span style="font-family: times, "times new roman", serif; font-size: large;"><br /></span></u></b></span></div><div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px; margin-top: 15px;"><span style="color: red;"><b><u><span style="font-family: times, "times new roman", serif; font-size: large;">ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ</span></u></b></span></div><div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px; margin-top: 15px;"><b><a href="http://entoytwnika1.blogspot.gr/2016/01/blog-post.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><span style="color: blue; font-family: times, "times new roman", serif; font-size: large;">ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ</span></a></b></div><div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px; margin-top: 15px;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2018/01/blog-post_15.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><span style="color: blue; font-family: times, "times new roman", serif; font-size: large;"><b>Πῶς ἑωρτάζετο ἡ Πρωτοχρονιὰ</b></span></a></div></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p></p>

«Η Πρωτοχρονιά με το πάτριο εορτολόγιο»

Υπάρχει ένας πίνακας https://www.giortazei.gr/argia-i-protoxronia-gia-toys.../ που η δήθεν ''Πρωτοχρονιά των Παλ/τών'' εξισ...

Διαβάστε περισσότερα »

ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΩΣΗΦ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ: Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

<p></p><div class="separator" style="clear: both; font-family: "Open Sans"; font-size: 11.592px; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjtghPSGIUJIJLTJ3_grB1x9frO7wJzbiIJJoBQwdV5oI4nR9WkNzMZqCi5ybH1g6Fu-7lCIVRKdxHcDii_2Ztlwjk4b41LddCpRa1PYy58XqUafD11yD1oIicuqtVautX6W96ui-aago7GisLTJh-mE25f1VLMxqNXwbvee2hSiRFDKfJsfFIM7SyoFw=s886" style="background-color: white; color: #b51200; margin: 0px 1em; padding: 0px; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="886" data-original-width="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjtghPSGIUJIJLTJ3_grB1x9frO7wJzbiIJJoBQwdV5oI4nR9WkNzMZqCi5ybH1g6Fu-7lCIVRKdxHcDii_2Ztlwjk4b41LddCpRa1PYy58XqUafD11yD1oIicuqtVautX6W96ui-aago7GisLTJh-mE25f1VLMxqNXwbvee2hSiRFDKfJsfFIM7SyoFw=s16000" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 1px 1px 5px; margin: 0px; padding: 8px; position: relative;" /></a></div> <p></p><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: georgia; font-size: small; margin: 0px; padding: 0px;">Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του <span style="color: #38761d; margin: 0px; padding: 0px;">Πέτρου Μπότση</span>: <<<span style="color: red; margin: 0px; padding: 0px;">Στάρετς Ιωσήφ της Όπτινα</span>>>, β' έκδοση, <span style="color: #2b00fe; margin: 0px; padding: 0px;">Αθήνα 2000</span>, σελ. 43-48.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="color: #ffa400; margin: 0px; padding: 0px;">ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ</span>.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><<Υπάρχουν μεγάλες μορφές στην ιστορία της Εκκλησίας μας που αγνοήθηκαν ή ακούστηκαν πολύ λίγο, σε σχέση με την αξία τους,<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />επειδή έτυχε να ζήσουν κοντά σε κάποιον μεγάλο άγιο ή σε ονομαστό ασκητή.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Είναι εκείνοι που έζησαν για να διακονήσουν, κατά το παράδειγμα του Σωτήρα μας, αυτοί που προτίμησαν να παραμείνουν έσχατοι σ' αυτόν τον κόσμο,<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />για να είναι πρώτοι στη βασιλεία των ουρανών.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Δεν πρέπει βέβαια να παραβλέψουμε το γεγονός, πως σ' αυτό θα συνετέλεσε σίγουρα κι η προσπάθεια που καταβάλλουν οι άγιοι άνθρωποι<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />για να ζήσουν στην αφάνεια και στην άγνοια, που 'ναι το προσφιλές καταφύγιο της αγιότητας. [...]<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />(<span style="color: #cc0000; margin: 0px; padding: 0px;">Από τον πρόλογο του μεταφραστή</span>)</span></h3><div style="font-family: "Open Sans"; font-size: 11.592px; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="background-color: white; font-family: georgia; font-size: small; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></div><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"><span style="background-color: white;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></div><span style="background-color: white;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: center;"><span style="background-color: white;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"></div></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">Η ζωή του στο μοναστήρι</span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Σ</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">ύμφωνα με παράδοση της Όπτινα, κάθε καινούργιος δόκιμος αναλάμβανε διακόνημα στην κουζίνα του μοναστηριού. Έτσι κι ο <<αδελφός Ιβάν>> ορίστηκε βοηθός του μάγειρα της σκήτης. Από τις πρώτες κιόλας ημέρες της καινούργιας ζωής του φάνηκαν τα προτερήματα της ψυχής του.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Μ</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">ε την επιρροή της πνευματικής ανατροφής του, άρχισαν ν' αναπτύσσονται και να ενισχύονται οι αρετές της υπακοής χωρίς αντιλογία, της σιγής και της ταπεινοφροσύνης. Η ήρεμη ζωή του μοναστηριού ήταν ό,τι ακριβώς ζητούσε η ψυχή του. Εδώ αναπαύτηκε ψυχικά κι ένιωσε πραγματική ευφροσύνη που άφησε τον κόσμο και δεν τον ενοχλούσε πια ο θόρυβος κι ο περισπασμός του.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Ε</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">πειδή μάλιστα είχε υποφέρει κάθε δοκιμασία στον κόσμο, μπορούσε να εκτιμήσει περισσότερο τη γαλήνη του μοναστηριού. Πέρασε η μεγάλη σαρακοστή και το Πάσχα. Πλησίαζε η νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Την παραμονή της ημέρας που θ' άρχιζε η νηστεία, οι αδελφοί έφαγαν στην τράπεζα και πήγαν για να κάνουν το Απόδειπνο. Στην τράπεζα μάζευαν τα πιάτα και καθάριζαν.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Ο</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"> αδελφός Ιβάν κουβαλούσε τα πιάτα. Κάποια στιγμή σκούπισε το δάχτυλό του στην κρέμα που είχε μείνει σ' ένα κύπελλο και μετά το έγλειψε με απλότητα. Ξαφνικά ένιωσε ένα χέρι ν' ακουμπάει στην πλάτη του. Γύρισε κι είδε μπροστά του τον π. Παφνούτιο, επικεφαλή της σκήτης. Ο αδελφός Ιβάν κοκκίνησε με αίσθημα ενοχής και στάθηκε μπροστά του ακίνητος. Ο π. Παφνούτιος χαμογέλασε στοργικά και του είπε:</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">-</span><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Α</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">δελφέ Ιβάν, θέλεις νά΄ρθεις να πάμε στον ηγούμενο; Ο π. Ιωσήφ διηγόταν αργότερα: -Το κεφάλι μου γύριζε κι αντί ν' απαντήσω <<όπως θέλετε>>, είπα <<ναι, θέλω>>. Και θέλοντας να δικαιολογηθεί στον προεστώτα, είπε: -Συγχώρεσέ με, μπάτουσκα, είμαι λαίμαργος και πάντα τρώω. Ο π. Παφνούτιος απάντησε: -Να τρως και να πίνεις, αρκεί να ξέρεις τι κάνεις.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Τ</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">ην άλλη μέρα τοποθετήθηκε στο κελλί του γέροντα Αμβροσίου, όπου έζησε άλλα πενήντα χρόνια. Από τη μια μεριά η αμεσότητα που είχε με το Γέροντα τον ανάπαυε και τον χαροποιούσε. Από την άλλη όμως η απειρία του νου του συχνά τον ενοχλούσε. Η συχνή υποδοχή των επισκεπτών κι ο συνεχής θόρυβος κι οι συνομιλίες, σύντομα άρχιζαν να τον κουράζουν.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Λ</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">όγω της απειρίας του στην πνευματική ζωή δεν εξομολογιόταν στον Γέροντα τους λογισμούς και τη σύγχυσή του. Έτσι ο ένας λογισμός μετά τον άλλο βάρυναν την μπερδεμένη ψυχή του. Κάποτε κάθισε στο τραπέζι, ακούμπησε το κεφάλι του στα χέρια του και δόθηκε στους λογισμούς που τον είχαν κυριέψει. Σκεφτόταν το Κίεβο με τ' άγια λείψανα και τους άλλους πνευματικούς θησαυρούς, που τους φανταζόταν να εκτίθενται μπροστά του, όπως επίσης και το Άγιο Όρος με τους ερημίτες, τους αναχωρητές και τους σκητιώτες του.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Μ</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">ονολογούσε: -Η αληθινή πνευματική ζωή είναι εκεί. Η αγιότητα βρίσκεται εκεί. Οι περίφημοι ασκητές ζουν εκεί... Τίποτα απ' όλα αυτά. Εδώ υπάρχει μόνο κόσμος. Εδώ δεν μπορεί πάντα κανείς ούτε στην εκκλησία να πάει. Δεν υπάρχει καιρός για προσευχή και μελέτη. Εδώ οι κάτοικοι της Μεγάλης Ρωσίας ούτε να ψάλλουν σωστά δεν ξέρουν. Είναι καλύτερα να φύγω και να πάω στον Άθωνα.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Π</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">νιιγμένος μέσα στους <<λογισμούς αμφιβολίας>> του, ο νεαρός δόκιμος δεν αντιλήφθηκε πως ο Γέροντας είχε μπει στο κελλί του. Ξαφνικά άκουσε πίσω του τη φωνή του π. Αμβροσίου, που τον χτύπησε ελαφρά στον ώμο και είπε: -Αδελφέ Ιβάν, είναι καλύτερα να μείνεις μαζί μας παρά να πας στον Άθωνα. Μείνε εδώ! Τα λόγια αυτά είχαν τόσο μεγάλη επίδραση στο νεαρό δόκιμο, ώστε αμέσως έπεσε στα πόδια του Γέροντα με μετάνοια και συντριβή.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Α</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">πό κείνη τη στιγμή συνειδητοποίησε καθαρά πως όλοι οι ενοχλητικοί συλλογισμοί δεν ήταν τίποτ' άλλο παρά ένας πειρασμός. Γιατί ν' αναζητήσει άλλον τόπο ή άλλους γέροντες, αφού εδώ ήταν άμεσος μαθητής ενός Γέροντα που μπορούσε να διαβάσει ακόμα και τους πιο μύχιους λογισμούς; Κι υποτάχθηκε σ' αυτόν απόλυτα και για πάντα. Μέχρι να μετακινηθεί ο Γέροντας και να εγκατασταθεί στο μοναστήρι του Σαμορντίνο, ήταν ο αχώριστος ακόλουθος και βοηθός στο κελλί του.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Π</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">ρος το Γέροντα είχε απεριόριστη αγάπη και αφοσίωση. Η υπακοή του ήταν παράδειγμα σε όλους. Όχι μόνο η θέληση, αλλά και κάθε λόγος του Γέροντα γι' αυτόν ήταν νόμος. Μετά την οριστική εγκατάστασή του στο κελλί του Γέροντα, ο αδελφός Ιβάν δοκίμασε πολλούς πειρασμούς. Τον ενοχλούσαν οι άσκοποι διαξιφισμοί και οι σκόπιμες δοκιμασίες που του προξενούσαν οι άνθρωποι.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Α</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">λλ' ο σκοπός του πνευματικά έμπειρου γέροντα Αμβροσίου σ' αυτό το σημείο, ήταν να διδάσκει στον νεαρό δόκιμο σιγά σιγά την ταπείνωση. Από την ίδια στιγμή που μπήκε στην ομάδα των υποτακτικών του Γέροντα, ήταν στην άμεση επίβλεψη του π. Ν., που είχε πολύ σκληρό χαραχτήρα. Αυστηρός και σκυνθρωπός καθώς ήταν, ποτέ δεν εξηγούσε ούτε κι έδειχνε στο νέο δόκιμο τι να κάνει ή πως να το κάνει.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Α</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">ν όμως ο Ιβάν, λόγω της απειρίας του, έκανε τίποτα στραβό, έπαιρνε ένα γερό κατσάδιασμα από τον αυστηρό δάσκαλό του. Το πρώτο σχολείο της υπομονής λειτούργησε σίγουρα σαν ένα ξεκίνημα για την καλλιέργεια της ευλογημένης αυτομεμψίας, που τον έκανε τόσο ειρηνικό, πράο και εύθυμο σε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Αργότερα ο γέροντας Ιωσήφ εκθείαζε πολύ συχνά την αρετή αυτή στους μαθητές του.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Η</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"> αδικία κι ένα σωρό άλλα μικροπράγματα ενοχλούν τον συνηθισμένο άνθρωπο. Όταν όμως μαθαίνει να εξετάζει την συνείδησή του και να τον απασχολούν μόνο τα σφάλματά του, τότε πρώτ' απ' όλα κρίνει και καταδικάζει μόνο τον εαυτό του και δέχεται την κρίση του άλλου σαν δίκαιη τιμωρία που επέτρεψε ο Θεός για τις αμαρτίες του.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Ό</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">χι μόνο δεν ενοχλείται, αλλά μερικές φορές ευγνωμονεί κιόλας εκείνον που τον έλεγξε. Με τον αυστηρό έλεγχο της συνείδησης και τη βοήθεια του θείου φωτισμού, η έπαρση παραχωρεί σιγά σιγά τη θέση της στην αυτομεμψία και την αυτογνωσία. Τότε όλα τα προηγούμενα αμαρτήματα βαρύνουν την ψυχή και τα μεταγενέστερα παραπτώματα εξετάζονται με την παραμικρότερη λεπτομέρεια κι ενοχλούν την ευαίσθητη συνείδηση.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Α</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">υτό έχει σαν αποτέλεσμα ο άνθρωπος νά΄ρχεται σε συνεχή και ειλικρινή αυτομεμψία για όλα όσα έκανε και είναι αντίθετα στο νόμο του Θεού. Σύντομα ένας άλλος υποτακτικός, ο π. Μάξιμος (στο μεγάλο σχήμα ονομάστηκε Μιχαήλ), ήρθε στο Γέροντα κι αντικατέστησε τον π. Ν. Η συμπεριφορά του ήταν επίσης αυστηρή, αλλά είχε καλή καρδιά. Ο αδελφός Ιβάν συνέχισε να υποτάσσεται με ταπείνωση και με τον καιρό έγιναν φίλοι.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Μ</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">' όλα αυτά, λόγω του χαρακτήρα του, ο π. Μιχαήλ πολύ συχνά του φώναζε. Ο Ιβάν τα υπέμενε όλα καρτερικά και προσπαθούσε πάντα να τον ευχαριστεί και να τον ηρεμεί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, μετά το θάνατο του π. Αμβροσίου, ο π. Μιχαήλ να διαλέξει τον π. Ιωσήφ για εξομολόγο, αν κι ο ίδιος ήταν μεγαλύτερος στα χρόνια και ιερέας. Είναι γνωστό πως στη σκήτη της Όπτινα ζούσε ο ιερομόναχος Κλήμης Σέντερχολμ, γιος ενός Γερμανού πάστορα.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Ή</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">ταν προσήλυτος στην Ορθοδοξία κι ο πιο αφοσιωμένος μαθητής και γραμματέας του π. Αμβροσίου. Ήταν άνθρωπος με σπάνια ειλικρίνεια και πολύ οξύ πνεύμα, ασκητής και ακριβής τηρητής των μοναχικών κανόνων. Ήταν όμως και εξαιρετικά οξύθυμος κι είχε το πάθος να διατάζει. Ως γραμματέας του Γέροντα ο π. Κλήμης είχε συχνές δοσοληψίες με τους άλλους συμμοναστές του.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Ε</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">κείνοι είτε λόγω της απλότητάς τους είτε επειδή δεν είχαν την ίδια παιδεία μ' αυτόν, συχνά τον ερέθιζαν υπερβολικά. Δεν τα πήγαινε καλά με κανέναν σχεδόν από τους συμμοναστές του. Αυτό ήταν σωστό μαρτύριο για τον π. Κλήμη. Μετανοούσε, εξομολογιόταν στο Γέροντα κι έκανε μετάνοιες ζητώντας συγχώρηση από τους αδελφούς του, επειδή τού' λειπε η αυτοσυγκράτηση. Δεν μπορούσε όμως να ελέγξει τον εαυτό του.</span></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></h3><h3 style="font-family: "Open Sans"; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #cc0000; font-family: Constantia; font-size: x-large; margin: 0px; padding: 0px;">Κ</span><span style="font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;">αι σ' αυτή την περίπτωση φάνηκε η ανωτερότητα του π. Ιωσήφ. Έλεγε ο ίδιος ο π. Κλήμης: -Ο π. Ιωσήφ είναι ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο δεν μπορώ να εκνευριστώ. Είχε τον τρόπο να τους επηρεάζει όλους με την καλοσύνη και την ταπεινή του διάθεση. Ήταν ειρηνικός με όλους. Είχε την ικανότητα να ειρηνεύει και να ταπεινώνει τους άλλους με την ταπείνωση, την πραότητα και τη συγκατάβασή του.</span></span></h3><div style="font-family: "Open Sans"; font-size: 11.592px; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></div><div style="font-family: "Open Sans"; font-size: 11.592px; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Constantia; font-size: medium; margin: 0px; padding: 0px;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></div><div style="font-family: "Open Sans"; font-size: 11.592px; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"><span style="background-color: white;"><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></div><div style="margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"><h3 style="margin: 0px; padding: 0px; position: relative;"><span style="background-color: white; font-family: georgia; font-size: small; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: Open Sans;"><span style="font-size: 11.592px;">Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του </span></span><span style="color: #38761d; font-family: "Open Sans"; font-size: 11.592px; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px;">Πέτρου Μπότση</span><span style="font-family: Open Sans;"><span style="font-size: 11.592px;">:</span></span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="font-family: Open Sans;"><span style="font-size: 11.592px;"><<</span></span><span style="color: red; font-family: "Open Sans"; font-size: 11.592px; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px;">Στάρετς Ιωσήφ της Όπτινα</span><span style="font-family: Open Sans;"><span style="font-size: 11.592px;">>>,</span></span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="font-family: Open Sans;"><span style="font-size: 11.592px;">β' έκδοση, </span></span><span style="color: #2b00fe; font-family: "Open Sans"; font-size: 11.592px; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px;">Αθήνα 2000</span><span style="font-family: Open Sans;"><span style="font-size: 11.592px;">, σελ. 43-48.</span></span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="font-family: Open Sans;"><span style="font-size: 11.592px;">Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση</span></span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="color: #ffa400; font-family: "Open Sans"; font-size: 11.592px; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px;">ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ</span><span style="font-family: Open Sans;"><span style="font-size: 11.592px;">.</span></span><br /><br /><a href="https://353agios.blogspot.com/2022/01/blog-post_17.html"><span style="color: #2b00fe;">https://353agios.blogspot.com/2022/01/blog-post_17.html</span></a></span></h3></div>

ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΩΣΗΦ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ: Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

  Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του  Πέτρου Μπότση : << Στάρετς Ιωσήφ της Όπτινα >>, β' έκδοση,  Αθήνα 2000 , σελ....

Διαβάστε περισσότερα »