Εις 'Ορος μικρόν

<p> <iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/PZ35EdU19dQ" title="YouTube video player" width="560"></iframe></p>

Εις 'Ορος μικρόν

 …

Διαβάστε περισσότερα »

Η αληθινή πίστη νικά πάντοτε!

<p> <iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/E8d7G5ER_CM" title="YouTube video player" width="560"></iframe></p>

Η αληθινή πίστη νικά πάντοτε!

 …

Διαβάστε περισσότερα »

Σήμερα δὲν χρειάζονται κηρύγματα˙ χρειάζονται δάκρυα.

<p> </p><p><a href="http://www.augoustinos-kantiotis.gr/wp-content/uploads/2015/01/12-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B5.jpg" rel="attachment wp-att-45172" style="background-color: transparent; color: #ae0000; text-decoration-line: none;"><span style="font-size: medium;"><img alt="12 παραπεντε" class="size-medium wp-image-45172 alignleft" height="300" src="http://www.augoustinos-kantiotis.gr/wp-content/uploads/2015/01/12-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B5-205x300.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 2px solid rgb(255, 255, 255); display: inline; float: left; margin: 0px 4px 2px 0px; padding: 1px;" width="205" /></span></a></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Georgia, sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong>Πιστὸς λαὸς περιμένει ἀπὸ μᾶς κήρυγμα, ἀλλὰ τί νὰ πῶ καὶ τί νὰ λαλήσω; Σήμερα δὲν χριεάζονται κηρύγματα˙ χρειάζονται δάκρυα.<span style="color: red;"> Ζοῦμε στὴν πιὸ σκοτεινὴ περίοδο τῆς ἀνθρωπότητος.</span> Ἔρχεται – ἦρθε ὁ ἀντίχριστος! Τὰ βήματά του γιγαντιαῖα, ἡ φωνή του βραχνή, οἱ κήρυκές του πολλοί.</strong><br /><strong>Σημεῖα πολλὰ παρουσιάζονται˙ σημεῖα «ἐν ἡλίῳ» (Λουκ. 21, 25) μὲ καύσωνες, σημεῖα στὴ θάλασσα, σημεῖα σὲ ποταμούς, σημεῖα στὰ ἔγκατα τοῦ πλανήτη μὲ τρομεροὺς σεισμούς. Καὶ τὸ 666 σημεῖο εἶναι. Δὲν εἶναι τυχαῖα γεγονότα αὐτά˙ εἶναι προειδοποιήσεις γιὰ τὸ τέλος.</strong><br /><strong><span style="color: purple;">Ἀλλὰ περισσότερο ἀπὸ αὐτὰ ἐγὼ βλέπω κάτι ἄλλο. Βλέπω ἐκεῖνο ποὺ προέβλεψε ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Β΄ Τιμ. 3, 1-5). Καὶ στὸ σημεῖο αὐτὸ εἶναι ἡ ἠθικὴ διαφθορά.</span> Δὲν θὰ κάνω ἐπισκόπησι τῆς παγκοσμίου κονίστρας˙ θὰ περιορισθῶ στὴ μικρὴ αὐτὴ γωνιὰ ποὺ κατοικοῦμε. Ἄς ρίξουμε μιὰ ματιὰ στὴν Ἑλλάδα τὴν πατρίδα μας˙ μᾶς ἐνδιαφέρει ὁ οἶκος μας, ὅπου βρίσκονται οἱ τάφοι τῶν προγόνων μας.</strong><span id="more-92831"></span></span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Georgia, sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong>Τί ἦταν ἄλλοτε ἡ Ἑλλάς; Ἄστρο φωτεινό, ποὺ ἔλαμπε μὲ τὶς ἐπιστῆμες καὶ τὶς ἀρετὲς τῶν παιδιῶν της. Τί ἦταν παρακαλῶ τὸ 1821, ὅταν ἐκεῖνοι οἱ ἥρωες φώναζαν «Ἐλευθερία ἤ θάνατος»; Τί ἦταν τὸ 1940, ὅταν ἐκεῖνοι οἱ ἥρωες θάμπωσαν τὴν ἀνθρωπότητα μὲ τὸ «Ὄχι»; Τί ἦταν τότε ἡ Ἑλλάς, καὶ τί εἶναι σήμερα; Σήμερα εἶναι ἕνα ἄστρο ποὺ σβήνει, ψυχορραγεῖ – ὁ Θεὸς νὰ φυλάξει – ἐξαλείφεται!</strong><br /><strong>Πολλὰ εἶναι τὰ σημεῖα τῆς καταπτώσεως. Ἀπὸ παράδειγμα πρὸς μίμησιν γίναμε παράδειγμα πρὸς ἀποφυγὴν μʼ αὐτὰ ποὺ μᾶς συμβαίνουν. Δὲν λέμε ὑπερβολές. Ἄν ρίξουμε μιὰ ματιά, θὰ δοῦμε τὰ σημεῖα τῆς παρακμῆς. Ποιά εἶναι αὐτά; Ἰδοὺ μερικὲς συγκρίσεις.</strong><br /><strong>⁕ <span style="color: red;">Ἄλλοτε, π<span style="color: black;">οὺ δὲν ὑπῆρχαν σχολεῖα καὶ πανεπιστήμια κι οἱ Ἕλληνες δὲν κατοικοῦσαν σὲ μέγαρα ἀλλὰ σὲ καλύβες, ἐκεῖ στὶς καλύβες κατοικοῦσαν ἄγγελοι, ἐνῶ τώρα στὰ μέγαρα τί κατοικοῦν;… Τότε ὑπῆρχε σέβας στὸ Θεό.</span></span> «Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου» (Ψαλμ. 110, 10). Ἀνέφεραν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας, τῆς Παναγίας, τῶν ἁγίων μὲ δέος καὶ δάκρυα. Δὲν ὑπῆρχε βλάσφημος, δὲν ἀκουγόταν οὔτε μία βλασφημία. Τώρα; Ὅπου σταθεῖς, ἀκοῦς φρικτὲς βλασφημίες ἀπὸ μικροὺς καὶ μεγάλους.</strong><br /><strong>Κι εἶναι μικρὸ κακὸ ἡ βλασφημία; Κολοσσιαῖο ἁμάρτημα. Βλαστημᾶς; οὔτε ἄνθρωπος, οὔτε θηρίο, οὔτε ζῶο, οὔτε σατανᾶς εἶσαι˙ ὁ σατανᾶς δὲν βάστημάει, τρέμει ἐμπρὸς στὸ Θεό. Καὶ ὅμως ἡ χώρα μας ἔχει ρεκὸρ στὶς βλαστημίες. Τρομερὸ σημεῖο γιὰ τὴν πατρίδα μας, ποὺ οἱ ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι κατεδίκασαν τὸ Σωκράτη μὲ τὴν ὑπόνοια ὅτι δὲν σέβεται τοὺς θεούς.</strong><br /><strong>⁕ <span style="color: red;">Ἄλλο σημεῖο συγκρίσεως εἶναι ὁ ἐκκλησιασμός.</span> Οἱ πρόγονοί μας δὲν ἔλειπαν ἀπὸ τὴν ἐκκλησία. «Ὡς ἀγαπητὰ τὰ σκηνώματά σου, Κύριε τῶν δυνάμεων, ἐπιποθεῖ καὶ ἐκλείπει ἡ ψυχή μου εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ Κυρίου» (Ψαλμ. 83, 1-3). Ἦταν ὅλοι στὸ ναό, πλὴν ἀσθενῶν καὶ γερόντων. Στὴν τουρκοκρατία, ποὺ δὲν χτυποῦσαν καμπάνες, καὶ χωρὶς αὐτὲς ὅλοι ἦταν ἐκεῖ. Μὲ καμπάνες τώρα, ποὺ ἀκούγονται χιλιόμετρα μακριά, οἱ Ἕλληνες δὲν ἐκκλησιάζονται. «Στοῦ κουφοῦ τὴν πόρτα ὅσο θέλεις βρόντα».</strong><br /><strong>Ἀπὸ τοὺς ἑκατὸ Χριστιανοὺς δύο μόνο ἐκκλησιάζονται. Οἱ ἑνενήντα ὀχτὼ ποῦ εἶναι; Ἐμένα ρωτᾶτε; Ρωτῆστε τὰ κέντρα τῆς διαφθορᾶς, ποὺ φύτρωσαν σὰν μανιτάρια στὸν ἀγρό μας καὶ εἶναι γεμᾶτα μέχρι τὶς πρωινὲς ὧρες. Ἔτσι ἐκφυλίζεται ἡ νεολαία μας καὶ γιʼ αὐτὸ ἀπουσιάζουν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.</strong><br /><strong>Χθὲς ἕνας γέροντας ἑνενήντα πέντε ἐτῶν μοῦ εἶπε τὸ ἐξῆς. Κάποτε ὁ πατέρας μου δὲν πῆγε στὴν ἐκκλησία, κι ὁ παπποῦς μου τὸν ἐπέπληξε˙ – Γιατί δὲν ἦρθες; – Νά, εἶμαι ἄρρωστος… προσπάθησε νὰ δικαιολογηθεῖ. Τὴν ἄλλη Κυριακὴ τὰ ἴδια. Τότε ὁ παπποῦς τοῦ εἶπε˙ – Θὰ φύγεις ἀπὸ τὸ σπίτι˙ ἀλειτούργητο ἄνθρωπο δὲν θέλω ἐδῶ μέσα! Τὸν ἔδιωξε.</strong><br /><strong>⁕ <span style="color: red;">Τρίτο σημεῖο εἶναι ἡ οἰκογένεια.</span> «Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσι καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος» (Ἑβρ. 13, 4). Ἄλλοτε κάθε σπίτι ἦταν καὶ μιὰ ἐκκλησία. Γάλλος περιηγητὴς τὸν καιρὸ τοῦ ʼ21 ἔφτασε μέχρι τὰ ὀρεινὰ τοῦ Μοριᾶ καὶ φιλοξενήθηκε σὲ μιὰ καλύβα. Καρέκλα νὰ καθήσουν δὲν εἶχαν, ὅταν ὅμως νύχτωσε, ὁ πατέρας (μὲ ἑφτὰ παιδιά) λέει˙ – Γονατίστε. Γονάτισαν ὅλοι καὶ ἄρχισαν προσευχή. Ἕνας εἶπε τὸ «Βασιλεῦ οὐράνιε…», ἄλλος τὸ «Ἅγιος ὁ Θεός…» ὁ μικρὸς ἔλεγε τὸ «Κύριε ἐλέησον…» ὁ μεγαλύτερος τὸ «Πάτερ ἡμῶν…», ἄλλος τὸ «Πιστεύω…» κ.λ.π. Τέλος εἰρηνικοὶ κι ἀδελφωμένοι πῆγαν γιὰ ὕπνο. Τότε ὁ ξένος σκέφτηκε˙ – Νά γιατὶ αὐτὸς ὁ τόπος ἀντέχει. Οἰκογένεια ποὺ τὰ μέλη της προσεύχονται, διάβολος δὲν τὴν ἀγγίζει.</strong><br /><strong>«Πέφτω κάνω τὸν σταυρό μου, ἄγγελο ἔχω στὸ πλευρό μου…»</strong><br /><strong>Δεῖξτε μου τώρα σπίτια ποὺ προσεύχονται οἰκογενειακῶς. Σπάνιο πρᾶγμα σήμερα.</strong><br /><strong>⁕ <span style="color: red;">Ἕνα ἄλλο σημεῖο καταπτώσεως εἶναι τὰ διαζύγια.</span> Παλαιότερα διαζύγιο δὲν ὑπῆρχε, μόνο τὸ φτυάρι τοῦ νεκροθάφτη χώριζε τὸ ἀντρόγυνο. Τώρα, μὲ τοὺς νόμους ποὺ ψήφισε ἡ Βουλή (αὐτόματο, συναινετικὸ διαζύγιο, ἀποποινικοποίησις τῆς μοιχείας κ.ἄ.) ἄνοιξε μεγάλη πόρτα στὴν ἁμαρτία. Τὰ δικαστήρια εἶναι πλέον φάμπρικες ποὺ βγάζουν διαζύγια. Στὴν Ἀθήνα τὰ διαζύγια, ἀπὸ μηδὲν ποὺ ἦταν, ἔφτασαν τριάντα τοῖς ἑκατό (30%)˙ μέσα στοὺς τρεῖς γάμους ὁ ἕνας διαλύεται!</strong><br /><strong>Ἀλλάξαμε καὶ τὸ λεξιλόγιο. Πρῶτα ἡ ἀνδροχωρίστα ἦταν ἀπαράδεκτη, τὴν ὀνόμαζαν πόρνη. Τώρα ἡ πόρνη λέγεται «φιλενάδα». Ὁ ἅντρας ποὺ χώριζε τὴν γυναῖκα του καὶ πήγαινε μὲ ἄλλη λεγόταν μοιχός. Τώρα αὐτὸς ποὺ ἀλλάζει γυναῖκες θεωρεῖται ἀξιοζήλευτος, «λεβέντης»! Ζεῖ κανεὶς ἀναιδέστατα ἐνώπιον πάντων καὶ ἐπευφημεῖται ἀπὸ πλήθη λαοῦ ποὺ τὸν ραίνει μὲ ἄνθη. Πῶς ἄλλαξε τὸ γένος μας!</strong><br /><strong>Αὐτὰ τὰ λέω ἔξω ἀπὸ κόμματα. Δὲν ἀνήκω σὲ κόμματα. Λέω τὴν ἀλήθεια σὲ ὅλους, πρὸς τὰ ἄνω καὶ πρὸς τὰ κάτω.</strong><br /><strong>⁕ <span style="color: red;">Θέλετε κι ἄλλο σημεῖο; Ὤ, ἐδῶ τώρα, μὲ συγχωρεῖτε, θὰ σᾶς πικράνω. Διότι καὶ ἐδῶ μέσα πολλοὶ εἶστε δολοφόνοι!</span> – Δολοφόνοι ἐμεῖς; θὰ πεῖτε, ποὺ ἐρχόμαστε στὴν ἐκκλησία κι ἀνάβουμε κεράκι κι ἀκοῦμε κηρύγματα καὶ κάνουμε τὰ χρέη μας, ἐμεῖς δολοφόνοι; Ναί, δολοφόνοι! Ποιοί καὶ πόσοι εἶναι δολοφόνοι;</strong></span></p><p style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Georgia, sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong><span style="color: purple;">Ἐμένα ρωτᾶτε; Ρωτῆστε τὴ στατιστικὴ ὑπηρεσία καὶ θὰ σᾶς πῇ, ὅτι κάθε χρόνο μὲ τὶς ἐκτρώσεις σφάζονται 400.000 ἔμβρυα – ἄνθρωποι! Γι᾽ αὐτὸ ἔχουμε τὰ λιγώτερα παιδιὰ στὰ Βαλκάνια καὶ ἡ Τουρκία θὰ μᾶς πνίξῃ. Πρῶτα σὲ ἑκατὸ θανάτους εἴχαμε διακόσες – τριακόσες γεννήσεις. Τώρα οἱ Ἑλληνίδες δὲν γεννοῦν.</span> Ρωτᾷς πόσα παιδιὰ ἔχουν καὶ σοῦ λένε στερεοτύπως· δύο, δύο, δύο… Οἱ γεννήσεις εἶνε λιγώτερες ἀπὸ τοὺς θανάτους. Τὸ ἔθνος σβήνει. Αὐτὸ εἶνε ἔγκλημα, σωστὴ γενοκτονία.</strong><br /><strong><span style="color: red;">Ἐγὼ θεωρῶ τὴν ἠθικὴ σῆψι ὡς τὸ μεγαλύτερο σημεῖο τῶν καιρῶν</span>. Τὴν προφήτευσε ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας· «Ἐν ἐσχάταις ἡμέραις… ἔσονται οἱ ἄν­θρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, …ἀνόσιοι, …διάβολοι, ἀκρατεῖς, …φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι…» (Β΄ Τιμ. 3,1-5).</strong><br /><span style="color: purple;"><strong>Κι ὅλα αὐτὰ διότι λησμονήσαμε τὸ Θεό. Καὶ ὄχι μόνο τὸν λησμονήσαμε, ἀλλὰ καὶ τὸν βλασφημήσαμε καὶ τὸν σταυρώσαμε. Καὶ τώρα σκότος· κρίσις πολιτική, κρίσις στρατιωτική, κρίσις οἰκονομική, κρίσις ἐμπορική, κρίσις ἐκπαιδευτική, κρίσις μεγάλη. Ἰδού τὸ ἀποτέλεσμα· ἡ Ἑλλὰς ἔφτασε σὲ ἀδιέξοδο.</strong></span></span></p><div class="cover" style="background-color: white; font-family: Arial, Georgia, sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><div class="entry" style="margin: 0px; padding: 5px 25px;"><p style="color: #333333;"><span style="font-size: medium;"><strong>Τί θὰ γίνῃ; δὲν ὑπάρχει διέξοδος; Ὑπάρχει! Πῶς μπορεῖ νὰ λάμψῃ πάλι στὴν Ἑλλάδα τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου, τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ μας;</strong><br /><strong>Μία λέξις! δὲ χρειάζονται πολλὰ λόγια. Ὤ ἂν μὲ βοηθοῦσε Πνεῦμα ἅγιο, αὐτὴ ἡ λέξις νὰ φυ­τευθῇ στὴν καρδιά μου καὶ στὶς καρδιὲς ὅ­λων σας! Εἶνε αὐτὸ ποὺ λέει σήμερα τὸ εὐ­αγγέλιο, ἡ πρώτη λέξι ποὺ κήρυξε ὁ Χριστός· «Μετανοεῖτε» (Ματθ. 4,17). Τίποτε ἄλλο δὲν χρειάζε­ται. Μετανο­εῖτε, Ἕλληνες! Μετανοεῖτε γονεῖς, πάψτε νὰ ἐγκληματῆτε· μετανοεῖτε ἐκπαιδευ­τικοί, ἐπιστρέψτε στὶς ῥίζες τῆς παιδείας μας· με­τανοεῖτε δικασταί, μετανοεῖτε στρατιωτικοί, μετανοεῖτε βουλευταί, μετανοεῖτε ὑπουρ­­γοὶ καὶ πρωθυπουργοὶ καὶ πρόεδροι δημοκρατίας.</strong><br /><strong>Ἡ ὥρα εἶνε δώδεκα παρὰ πέντε. Μικρὴ δι­ο­ρία ἔχουμε. Ἐὰν μετανοή­σουμε, ἡ Ἑλλὰς θὰ γίνῃ πάλι ἄστρο καὶ ἥλιος. Ἐὰν ἐξακολουθήσουμε νὰ κλείνουμε τὰ αὐτιὰ στὴ φω­νὴ τοῦ Χριστοῦ, τότε σταματῶ – δὲν ἔχω καρδιὰ νὰ μι­λήσω· τότε περιμένετε μεγάλα δεινά! ἔρχεται ὀργὴ Θεοῦ. Δὲν προχω­ρῶ περισσότερο, ἀλλὰ ταπεινὰ παρακαλῶ· Παναγία Δέσποινα, ποὺ τό­σες φορὲς προστά­τευσες τὸ ἔθνος μας, ἅγιε Δημήτριε μυροβλύτα, ἅγιε Γεώργιε τροπαιοφό­ρε, ἄγ­γε­λοι καὶ ἀρχάγγελοι, ποιήσατε πρεσβεί­αν εἰς τὸ ἐλεηθῆναι καὶ σωθῆναι ἡμᾶς· ἀμήν.</strong></span></p><p style="color: #333333; text-align: center;"><strong><span style="font-size: medium;">(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος</span></strong></p><p style="color: #333333; text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Δημητρίου πόλεως Θεσσαλονίκης τὴν 8-1-1989</span></p><p style="color: #333333; text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: right;"><a href="http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=92831" target="_blank"><span style="color: #2b00fe;"><b>ΠΗΓΗ</b></span></a></p></div></div>

Σήμερα δὲν χρειάζονται κηρύγματα˙ χρειάζονται δάκρυα.

 Πιστὸς λαὸς περιμένει ἀπὸ μᾶς κήρυγμα, ἀλλὰ τί νὰ πῶ καὶ τί νὰ λαλήσω; Σήμερα δὲν χριεάζονται κηρύγματα˙ χρειάζονται δάκρυα. Ζοῦμε στὴν πιὸ σκοτεινὴ περίοδο τῆς ἀνθρωπότητος. Ἔρχεται – ἦρθε ὁ ἀντίχρι…

Διαβάστε περισσότερα »