Μέσα στην Εκκλησία ή προελθούσα από την αμαρτία διάκριση των ανθρώπων σε ανωτέρους και κατωτέρους, δούλους και ελεύθερους, άρχοντες και αρχόμενους ουσιαστικά καταργήθηκε.
Με το μυστήριο του βαπτίσματος όλοι οι πιστοί, κληρικοί και λαϊκοί, μετέχουν εις το τριπλό αξίωμα του Κυρίου:
Γι' αυτό και ή σπουδαιότερα διάκριση των μελών της Εκκλησίας σε κλήρο και λαό δεν διαταράσσει την αρχή της ισότητας και της ενότητος μεταξύ αυτών, δεδομένου ότι, όπως παρατηρεί ο Χρυσόστομος, ή διάκριση του πληρώματος σε πρόβατα και ποιμένες αφορά εις την ανθρώπινη πλευρά της Εκκλησίας και υπάρχει χάριν της αποτελεσματικής διαποιμάνσεως των πιστών. Ενώπιον όμως του Χριστού δεν υπάρχει ή διάκριση αυτή. Ποιμένες και ποιμαινόμενοι είναι όλοι ποιμαινόμενοι, με μοναδικό αρχιποιμένα τον Θείο της 'Εκκλησίας Δομήτορα.
Ὀ άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος απευθυνόμενος προς τούς πιστούς υπογραμμίζει όλως ιδιαιτέρως την βασικής σημασίας ως προς την ουσιαστική ισότητα και ενότητα μεταξύ κλήρου και λαού διαπίστωση αυτή διά της ακολούθου φράσεως:
Παρά την σπουδαιότητα και το απολύτως απαραίτητο αυτής, ή ιερωσύνη δημιουργεί εξωτερικές μόνο διακρίσεις μεταξύ κληρικών και λαϊκών χωρίς να θίγη την ισότητα μεταξύ αυτών:
Δηλαδή τα πιο ουσιώδη και σημαντικά χαρίσματα για την απολύτρωση και την θέωση των ανθρώπων, που εξεπήγασαν από το απολυτρωτικό έργο του Κυρίου μας ανήκουν εξίσου εις όλους τούς πιστούς, κληρικούς και λαϊκούς, αδιακρίτως. Και αυτά είναι το βάπτισμα, ή σωτηρία δια της πίστεως, το να έχουν όλοι τον Θεόν Πατέρα, να μετέχουν στην θεία Ευχαριστία και να γίνονται κοινωνοί του Αγίου Πνεύματος πού είναι ή πηγή των χαρισμάτων και οδηγεί τούς πιστούς εις πάσαν την αλήθειαν.
Επίσης η διάκριση του ιερού πατήρ είναι φανερή όταν στιγματίζει τους λαϊκούς που επικρίνουν τους ιερείς και που έχουμε δημοσιεύσει σε παλαιότερα άρθρα. Συνεργασία μεταξύ των μελών της Εκκλησίας και όχι κρίση ή κακολογία!
Από την άλλην ο ιερός Χρυσόστομος καταφέρεται με σφοδρότητα εναντίον κάθε προσπαθείας των κληρικών να μεταβάλλουν τη θεμελιώδη αρχή της ισότητος μεταξύ κλήρου και λαού σε ουσιαστική ανισότητα.
Aναφερόμενος εις την Εκκλησία των Iερoσoλύμων κατά την εποχή των Aπoστόλων τονίζει το ενδιαφέρον και την προσπάθεια πού κατέβαλλαν οι απόστολοι και οι λοιποί μαθηταί για την ενότητα και την συμμετοχή τού πιστού λαού είς το επιτελούμενο υπό τής Εκκλησίας απολυτρωτικό έργο, σε αντίθεση με την κατάσταση πού επικρατούσε στην Εκκλησία της εποχής του, όπως και σήμερα, κατά την οποία αντί της ενότητος και της συνεργασίας μεταξύ κλήρου και λαού υπάρχει αντίθεση και σύγκρουση.
Κυριώτερη αιτία της διασπάσεως ήταν ή έπαρση των κληρικών και ή άρνησή τους να διακονούν μέ αδελφική ταπείνωση και αγάπη το ποίμνιο πού τούς εμπιστεύθηκε το Άγιο Πνεύμα κατά τη χειροτονία τους, λησμονούντες ότι χωρίς την ενεργό συμμετοχή και συμπαράσταση των λαϊκών είναι αδύνατο να εκπληρώσουν αποτελεσματικώς την υψηλή και εξόχως δυσχερή αποστολή τους.
Κυριώτερη αιτία της διασπάσεως ήταν ή έπαρση των κληρικών και ή άρνησή τους να διακονούν μέ αδελφική ταπείνωση και αγάπη το ποίμνιο πού τούς εμπιστεύθηκε το Άγιο Πνεύμα κατά τη χειροτονία τους, λησμονούντες ότι χωρίς την ενεργό συμμετοχή και συμπαράσταση των λαϊκών είναι αδύνατο να εκπληρώσουν αποτελεσματικώς την υψηλή και εξόχως δυσχερή αποστολή τους.
Οι θέσεις του ιερού Χρυσοστόμου για τη θέση των λαϊκών εντός της Εκκλησίας φθάνουν στην αποκορύφωσή τους στην ἐκκληση πού κάνει στους πιστούς της Aντιοχείας νά αποκαταστήσουν την ενότητα της Eκκλησίας ή οποία είχε διασπασθεί με το Μελετιανόν σχίσμα.
Δεν διστάζει μάλιστα στην έκκλησή του αυτή χαρακτηρίζοντας ως «μοιχεία» τό διαμορφωθέν σχίσμα, να εμπιστευθεί στην κρίση του Λαού του Θεού την λήψη της οριστικής αποφάσεως σχετικώς με την παράταξη, ή οποία έχει το δίκαιο, και συνεπώς νά αποκατασταθή ή ενότητα στην Εκκλησία με την προσχώρηση εις αυτήν της αντιπάλου παρατάξεως:
Δεν διστάζει μάλιστα στην έκκλησή του αυτή χαρακτηρίζοντας ως «μοιχεία» τό διαμορφωθέν σχίσμα, να εμπιστευθεί στην κρίση του Λαού του Θεού την λήψη της οριστικής αποφάσεως σχετικώς με την παράταξη, ή οποία έχει το δίκαιο, και συνεπώς νά αποκατασταθή ή ενότητα στην Εκκλησία με την προσχώρηση εις αυτήν της αντιπάλου παρατάξεως:
