Ἡ ἀξιοπρόσεκτη λιτὴ ἀλλὰ περιεκτικὴ ὡς ἄνω Ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας, λέγει τὰ ἀπαραίτητα γιὰ ἕνα καυτὸ πρόβλημα τῶν ἡμερῶν μας. Δὲν εἶναι δυνατὸν σὰν ἀληθινοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ νὰ παραμείνουμε ἀδιάφοροι στὸν διωγμὸ τῶν Ἀδελφῶν μας, μὲ τοὺς ὁποίους αἰσθανόμαστε πνευματικὴ ἐγγύτητα.
Εἶναι χαρακτηριστικὸν ὅτι ἡ πολυάριθμη «Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία» ὑπὸ τὸν Κιέβου Ὀνούφριο κατηγορεῖται ὡς δῆθεν φιλορωσική, ἐν μέσῳ μιᾶς πραγματικὰ ἀντιρωσικῆς φρενίτιδος στὴν χώρα -πυροδοτουμένης ἀπὸ τὴν Δύση- ἕνεκα τοῦ πολέμου μὲ τὴν Ρωσία, καίτοι αὐτὴ ἔχει ἀποστασιοποιηθεῖ μὲ κάθε τρόπο ἀπὸ τοὺς Ρώσους σὲ αὐτὸ τὸν τραγικὸ πόλεμο, συμπαραστεκόμενη στὰ δεινὰ τοῦ λαοῦ τῆς πατρίδος της. Ἐπίσης, διέκοψε ἐν τοῖς πράγμασι τὴν κοινωνία μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας καὶ ἔχει προβεῖ σὲ ἐπαινετὴ καταδίκη τῆς πλάνης τοῦ Σεργιανισμοῦ, δηλαδὴ τῆς ὑποταγῆς τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἐξυπηρέτηση πολιτικῶν σκοπιμοτήτων, ἐνῶ ταυτοχρόνως ἐνισχύεται προοδευτικὰ ἡ Ἀντι-οικουμενιστικὴ γραμμή της, παραμένουσα προσηλωμένη ὡς γνωστὸν στὴν ἑορτολογικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀντίθετα, ἡ ἀρεστὴ στὴν Κυβέρνηση καλουμένη «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας», ὑπὸ τὸν Ἐπιφάνιο, υἱοθέτησε σταδιακὰ τὸ παπικὸ ἑορτολόγιο ἀπὸ τὸν περασμένο Δεκέμβριο, θεωρῶντας τὸ Πάτριο Ἑορτολόγιο ὡς δῆθεν «ρωσικό», ἀκολουθεῖ δὲ οὐσιαστικὰ οὐνιτικὴ γραμμή, μὲ ἐνεργὸ συμμετοχὴ στὸν κατάκριτο Οἰκουμενισμό. Μάλιστα, ὁ ἐξόφθαλμος Ἐθνοφυλετισμός της, ἔφθασε μέχρι τοῦ ἀπιστεύτου σημείου νὰ ἐκφράσει τὴν ἐξωφρενικὴ πρόθεσή της γιὰ «ἀνακάθαρση» τοῦ Ἁγιολογίου τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ Ρώσους Ἁγίους!
Ἐμεῖς, ὡς Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος, ἔχουμε ὑποστεῖ παλαιότερα ἀδυσώπητους διωγμοὺς γιὰ τὴν προσήλωσή μας στὴν Ἀκαινοτόμητη Πίστη καὶ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ πιστοὶ καὶ οἱ Κληρικοί μας εἶχαν κατηγορηθεῖ κάποτε ὡς δῆθεν κομμουνιστὲς μὲ τὸ πράγματι παράλογο σκεπτικό, ὅτι τὸ παλαιὸ Ἑορτολόγιο ἀκολουθοῦσαν καὶ οἱ Ρῶσοι (ἐπὶ Σοβιετικῆς Ἑνώσεως), ὁπότε οἱ Παλαιοημερολογῖτες θεωροῦνταν ὡς δῆθεν «φιλορῶσοι κομμουνιστὲς» καὶ διώκονταν! Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, εἴμαστε ἰδιαίτερα εὐαισθητοποιημένοι στὸ προκείμενο θέμα καὶ ἐκφράζουμε τὴν συμπάθειά μας στοὺς διωκομένους Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς τῆς Οὐκρανίας, καίτοι βεβαίως δὲν ἔχουμε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ αὐτούς.
Δὲν λησμονοῦμε ἄλλωστε ὅτι ὁ κατὰ Θεὸν Εὐεργέτης μας Μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Λεόντιος Φιλίπποβιτς (+1971), ὁ ὁποῖος ἦλθε ὡς μέλος τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὴν Νότια Ἀμερικὴ τὸ 1962 πρὸς μετάδοσιν τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς στὴν Ἱεραρχία μας, ἦταν εὐλαβὴς γόνος τῆς Οὐκρανίας. Γεννήθηκε στὸ Κίεβο, ἀνατράφηκε πνευματικὰ καὶ σπούδασε σὲ ἅγια Καθιδρύματα, ὅπως τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, καὶ χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος ἀρχικὰ μὲ τὸν τίτλο τοῦ Ζιτόμιρ στὴν Λαύρα τοῦ Ποτσάεφ τὸ 1941. Καὶ γιὰ λόγους λοιπὸν εὐγνωμοσύνης, αἰσθανόμεθα ὑπόχρεοι νὰ ἐκφράσουμε τὴν συμπαράστασή μας στοὺς διωκομένους, ὅπως καὶ τὴν διαμαρτυρία μας γιὰ ὅσα ἀπαράδεκτα συμβαίνουν ἐκεῖ. Οἱ προαναφερθεῖσες ἐμβληματικὲς Λαῦρες κινδυνεύουν ἤδη ἄμεσα μὲ διωγμὸ τῶν νομίμων ἐνοίκων τους.
Εἴθε οἱ προσευχὲς πάντων τῶν ὅπου γῆς πιστῶν, πονούντων τὴν Ἀλήθεια καὶ ποθούντων τὴν Δικαιοσύνη, νὰ εἰσακουσθοῦν ὑπὸ τῆς θείας Φιλανθρωπίας καὶ ἀπὸ τὸν φοβερὸ αὐτὸ πειρασμὸ νὰ προκύψουν ἀπρόσμενα ἀγαθά!
+Λ.&Π.Κ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Επιφάνιος Ντουμένκο: Οι πατριώτες πρέπει να απαρνηθούν τους «Ρώσους» Άγιούς
Το Υπουργείο Πολιτισμού της Ουκρανίας απαγόρευσε την προσευχή στα σπήλαια της Λαύρας
ΠΡΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΟΙ
Ἀνακοίνωσις Γιὰ τὴν κατάσταση στὴν Οὐκρανία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου