«ἀλλ ̓ οὗτος ὁ παρ' αὐτοῖς χριστιανισμὸς οὔτε τὴν γλῶσσαν τῆς ἀγάπης γνωρίζει, καὶ τοσοῦτον ἐκ· πνέει πρὸς τοὺς ἁγίους τόπους ἄγριον μῖσος, ὥστε, εἴπερ ἐξῆν τοῖς τοιούτοις, ἀσμένως ἂν ἐσβέννυον οὐ μόνον τὸ ἐξαίσιον φῶς, ἀλλὰ καὶ πᾶσαν φωταψίαν, καὶ τὸ σμικρότατον λυχνάριον. ἐν τῷ Μαρτυρίῳ τῆς Ἀναστάσεως, καὶ τὰς θυρίδας ἂν ἀπέκλειον (καθώς ποτε μάτην ὁ Σαλαδίνος), λήθης βαθὺ σκότος καὶ ἀδηλίας τὴν ἁγίαν περιβάλλοντες Ιερουσαλήμ. Ἀλλὰ ταύτην μὲν περιλάμπει διηνεκῶς ἄλλο φῶς ἄσβεστον καὶ ἄδυτον· «Η γὰρ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτὴν, καὶ ὁ λύχνος αὐτῆς, τὸ ἀργίον· καὶ τὰ ἔθνὴ τῶν σωζομένων ἐν τῷ φωτὶ αὐτῆς περιπατήσουσι (Αποκαλ. κα, 23). Οὗτοι δὲ οἱ τῆς ἀληθείας τοῦ χριστιανισμοῦ ζηλωταὶ χωροῦσι καὶ περαιτέρω. Εκ ταύτης γὰρ τῆς περὶ τοῦ ψευδοπλάστου φωτὸς πληροφορίας αὐτῶν συμπεραίνουσιν ἀποτόμως, ὅτι «Οὐ δεῖ λοιπὸν εἰς Ἱεροσόλυμα ἀπιέναι· τί γὰρ χρή (φασιν) ἕκαστον τῶν προσκυνητῶν τοσαύτας μυριάδας χρημάτων δαπανᾷν, ὅπως· ἴδῃ τὸ πλαστὸν ἅγιον φῶς ;» – ἰδοὺ ὅλος ὁ σκοπὸς τοῦ περὶ τῆς φωτοπλαστίας μεγάλου κροτοθορύβου. Φεύγετε τὴν πλάνον· Ιερουσαλήμ ! ἀλλ ̓ ὦ φιλαληθέστατοι σοφοί, πῶς οὐκ αἰδεῖσθε σοφιστευόμενοι προφανῶς πρὸς ἀπάτην τῶν ἁπλουστέρων; Μὴ γὰρ ἕνεκα τοῦ ἁγίου φωτὸς ἀπέρχονται οἱ χριστιανοὶ εἰς Ἱεροσόλυμα ; οὐχὶ δὲ κυρίως, καὶ ὡς πρὸς σκοπιμώτατον τέλος, ἵνα προσκυνήσωσι τὸν θεοδέγμονα Τάφον, καὶ τὸν ζωήῤῥυτον Γολγοθᾶν, καὶ τὸ τοῦ Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης γενέθλιον Σπήλαιον, καὶ τ ̓ ἄλλα τὰ χωρία τῆς ἁγίας γῆς ; "Η μήπως οἱ νῦν προσκυνηταὶ πλανηθέντες μακρὰν τῆς τῶν πάλαι Πατέρων αὐτῶν εὐσεβείας, οὐκέτι πορεύονται καὶ αὐτοὶ, ὡς ἐκεῖνοι, εἰς προσκύνησιν τῶν σωτηρίων ἰχνῶν τοῦ ̓Ιησοῦ, καὶ τῶν τῶν Ἀποστόλων αὐτοῦ, καὶ τῶν Προφητῶν; Τίνος ἔθνους τις προσκυνητὴς εἶπεν, ἢ ἐφρόνησε πώποτε, ὅτι ἀποδημεῖ πρὸς τὸ ἅγιον φῶς; Μήπως οὐ κηρύττουσι πάντες, οὐκ αὐτοὶ ὑμεῖς ὁμολογεῖτε (τῆς ἀληθείας ἀναγκαζούσης), ὅτι πορεύονται εἰς τὸν ἅγιον Τάφον, ἢ εἰς Ἱερουσαλήμ; Καὶ αὐτοὺς δὲ τοὺς, καθ ̓ ὧν οὕτως ἀπηνῶς ἀθυροστομεῖτε, οὐχὶ καὶ ὑμεῖς Αγιοταφίτας καλεῖτε ; ἔδει δὲ δήπου καὶ τούτους Αγιοφωτίτας μετονομάσαι ! ἔπειτα, ὦ ἄνδρες, τί μάτην ἀσχάλλετε καὶ ἀγανακτεῖτε; ὑμεῖς ἤδη φωτισθέντες ὑπὸ τῆς σοφίας τοῦ αἰῶνος τούτου, εὑρήκατε τὴν ἀλήθειαν, καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τοὺς αὐτουργοὺς τῆς καθ ̓ ὑμᾶς φωτοπλαστίας ταύτης ἐξεμαστεύσατε, δυσχερῶς μὲν (ὡς ὁμολογεῖτε) καὶ μετὰ πολλῶν καὶ τρανῶν ἀντιφάσεων εἰκοτολογοῦντες, ἀλλ' ὅμως ἐξεφωράσατε τὸ πλάσμα ! Χαίρετε, καὶ φρονεῖτε ὅπως ἂν ἐθέλητε, καὶ τοὺς βουλομένους ὑμῖν πιστεύειν διδάσκετε τὴν λαμπρὰν ταύτην ἀλήθειαν· φθόνος οὐδεὶς, οὐδεὶς ὁ κωλύων. Ἀλλὰ τὶ χρὴ ποιεῖν, ὁπότε πάλιν ἄλλοι πολλοὶ, καὶ οὗτοι οὐκ ἀγράμματοi, ἄκριτοι δὲ ἴσως (καθ ̓ ὑμᾶς) καὶ κοῦφοι, καὶ εὔπιστοι, καὶ εὐήθεις, ἀλλ ̓ ὅμως ἀγαπῶσι τὴν ἀρχίφωτον Ιερουσαλήμ; ὅθεν καὶ τῆς ὑμετέρας φιλαληθείας τὸν σκοπὸν ἄγαν ὕποπτον θεωροῦσι, καὶ τοὺς λόγους κρίνουσι Δωδωναῖον πάταγον».
Αλλά αυτός ο χριστιανισμός που υπάρχει ανάμεσά τους, δεν γνωρίζει τη γλώσσα της αγάπης και έχει τόσο άγριο μίσος προς τους αγίους τόπους, ώστε αν μπορούσανε, θα σβήνανε ευχαρίστως όχι μόνο το εξαίσιο φως, αλλά και κάθε φωταψία, και το μικρότερο λυχνάρι. στο Μαρτύριο (σ.σ. απόδειξη της Αναστάσεως του Χριστού) της Ανάστασης, θα έκλειναν και τις θυρίδες (όπως κάποτε άνευ αποτελέσματος ο Σαλαδίνος), περιβάλλοντας με αμφισβήτηση την Ιερουσαλήμ και με βαθύ σκοτάδι λήθης. Ωστόσο, αυτό το άλλο άσβεστο και απόκρυφο φως την φωτίζει συνεχώς· «Η γὰρ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτὴν, καὶ ὁ λύχνος αὐτῆς, τὸ ἀργίον· καὶ τὰ ἔθνὴ τῶν σωζομένων ἐν τῷ φωτὶ αὐτῆς περιπατήσουσι» (Αποκαλ. κα, 23). Αυτοί οι ''ζηλωτές της αλήθειας'' του χριστιανισμού προχωρούν περαιτέρω. Με βάση την πληροφόρηση που έχουν σχετικά με το ''ψευδόπλαστο'' φως, συμπεραίνουν αποτόμως ότι «δεν χρειάζεται πλέον να πηγαίνουμε στην Ιερουσαλήμ· τι χρειάζεται (λένε) ο κάθε προσκυνητής να ξοδεύει τόσα χρήματα για να δει το πλαστό άγιο φως» - αυτός είναι ο σκοπός του μεγάλου θορύβου που γίνεται σχετικά με τη ''φωτοπλαστία''. Φεύγετε από την πλάνο Ιερουσαλήμ! Αλλά, ω ''αληθέστατοι σοφοί'', πώς δεν αισθάνεστε ντροπή όταν παρασύρετε με σοφιστείες τους απλούς ανθρώπους; Μήπως πηγαίνουν οι χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ μόνο για το Άγιο Φως; όχι κυρίως, ως προς το πλέον σκοπιμότερο τέλος, για να προσκυνήσουν τον θεοδέγμονα Τάφο και τον ζωογόνο Γολγοθά και το σπήλαιο της γέννησης του Ηλίου της Δικαιοσύνης, και τα άλλα ιερά μέρη της αγίας γης; Ή μήπως οι νυν προσκυνητές, πλανηθέντες μακριά από την ευσέβεια των παλαιών πατέρων τους, δεν προσέρχονται πια και αυτοί, όπως εκείνοι, για την προσκύνηση των σωτήριων ιχνών του Ιησού και των Αποστόλων του, και των Προφητών; Ποίου έθνους προσκυνητής είπε, ή φρόνησε ποτέ, ότι πηγαίνει να ταξιδεύσει μόνο προς το άγιον φως; Μήπως δεν κηρύττουν όλοι, και εσείς οι ίδιοι δεν ομολογείτε (επειδή η αλήθεια σας αναγκάζει), ότι πηγαίνουν στον Άγιο Τάφο, ή στην Ιερουσαλήμ; Και εσείς, που μιλάτε έτσι απαξιωτικά για αυτούς, δεν τους αποκαλείτε Αγιοταφίτες; Έπρεπε να τους μετονομάσετε και ''Αγιοφωτίτες''! Στη συνέχεια, ω άνδρες, γιατί ανησυχείτε και εκνευρίζεστε μάταια; Εσείς ήδη έχετε ''φωτιστεί'' από την σοφία αυτού του αιώνος και έχετε βρει την ''αλήθεια'', ''αποκαλύπτοντας'' τις αρχές και τους δημιουργούς αυτής της - για εσάς - ''φωτοπλαστίας''. Μπορεί να ήταν δύσκολο (όπως παραδέχεστε), και με πολλές και σαφείς αντιφάσεις, δίχως σαφείς αποδείξεις, αλλά τελικά ''αποκαλύψατε'' την πραγματικότητα! (σ.σ. τους ειρωνεύεται). Χαίρετε και ας νομίζετε ό,τι θέλετε, και διδάξτε όσους θέλουν να σας πιστέψουν αυτήν την λαμπρά αλήθεια. Κανένας φθόνος, κανείς δεν σας εμποδίζει. Αλλά τι πρέπει να κάνουμε, όταν πάλι πολλοί άλλοι, αγράμματοι, ίσως άκριτοι, και κουφοί, και εύπιστοι, και ευήθεις (για εσάς), αγαπούν την αρχαία Ιερουσαλήμ; Γι' αυτό και της δικής σας ''φιλαληθείας'' τον σκοπό θεωρούν υπερβολικά ύποπτο και κρίνουν τους λόγους σας ως ανούσιους και θορυβώδεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου