Πέμπτη 2 Μαρτίου 2023

ΜΙΑ ΑΓΡΙΑ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ - ''Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΠΟΥ ΦΟΝΕΥΕΙ''




ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

















 

ΟΤΑΝ ΠΟΛΕΜΗΘΗΚΕ ΕΜΜΕΣΑ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ Π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΛΑΝΑ


Σήμερα τιμάται η μνήμη του Αγίου Νικολάου του Πλανά με το νέο ημερολόγιο.
Το έτος 1981 είχε συζητηθεί η καθιέρωση της αγιότητάς του. Όπως και με τον Άγιο Ιερώνυμο, ο πρώτος που εξέφρασε αντιρρήσεις ήταν ο π. Θεόκλητος Διονυσιάτης. Γιατί άραγε είχε αυτές τις αντιρρήσεις; Μήπως για τους λόγους που ανέφερε παρακάτω ή για κάποιους άλλους; 

Έγραφε ο π. Θεόκλητος:


΄Οπως βλέπετε αναφέρεται στον Παπαδιαμάντη ο οποίος Παπαδιαμάντης εξιστορεί κάποια γεγονότα. Ποιά γεγονότα;

«Κατά την εποχή εκείνη ήτανε Μητροπολίτης ο Μελέτιος Μεταξάκης και απηγόρευσε τις αγρυπνίες. Δεν μπορούσαμε να εννοήσουμε την αιτία…
Πέρασε λίγος καιρός, έφυγε ο Μητροπολίτης Μεταξάκης, κατηργήθη η δέσμευσις των αγρυπνιών. Κατόπιν ήλθε η αλλαγή του Ημερολογίου. Νέα βάσανα, νέοι αγώνες για τον Παππού.
Εις την εποχήν του πρώτου διωγμού των Παλαιοημερολογιτών, ηθέλησε να λειτουργήση κατά το πάτριον ημερολόγιον την εορτήν του προφήτου Ελισσαίου. Αλλά φοβούμενος μήπως του παρουσιασθούν εμπόδια, συνεφώνησε με την βοηθόν του αφ' εσπέρας, να πάνε εις τον Άγιον Σπυρίδωνα του Μαντουκά. Το πρωί επήγε η ψάλτριά του και τον περίμενε. Η ώρα παρήρχετο και ο παπάς δεν εφαίνετο να έλθη να λειτουργήση. Απηλπίσθη. Ενόμισε πως κάτι σπουδαίο θα του έτυχε, και δεν επήγε ως αυτήν την ώρα. Έφυγε και πήγε εις τον Προφήτη Ελισσαίο (διότι εκεί ήταν το "κέντρον των πληροφοριών"), να ρωτήση τι γίνεται ο παπάς, και να, τον βλέπη μέσα στην εκκλησία να ετοιμάζεται να λειτουργήση! Του έκαμεν παρατήρησιν, γιατί ηθέτησε την συνεννόηση που είχανε κάμει, και ακόμη ότι δεν εφοβήθη, παρά ήλθε μέσα στο κέντρον, μέσα στη βράση του διωγμού. Της λέγει: "Μή με μαλώνεις, γιατί σήμερα το πρωί είδα τον Προφήτη και μου είπε να λειτουργήσω, και να μη φοβηθώ τίποτα, γιατί αυτός θα με προσέχη". Έμεινε η βοηθός του με την συζήτησιν ατελείωτη! -"Μα, πως τον είδες"; τον ρωτά. Της λέγει: "Σηκώθηκα σήμερα το πρωί και ετοιμάστηκα για τον Άγιο Σπυρίδωνα. Εκάθησα σε μια πολυθρόνα ως που να μου φέρουν το αμάξι. Αυτή τη στιγμή, βλέπω μπρος μου τον προφήτη Ελισσαίο, και μου λέγει, να πάω στην εκκλησία του να λειτουργήσω"! Έφεραν οι δικοί του το αμάξι και τους λέγει: "Να πήτε του αμαξά να με πάη στον Προφήτη...". Άρχισαν τις φωνές οι δικοί του: "Τι είναι αυτά; Αφού είπαμε του αμαξά για τον Άγιο Σπυρίδωνα". -"Αυτό που σας λέγω. Να με πάτε στον Προφήτη. Τον είδα εμπρός μου και με διέταξε".
Ελειτούργησαν αυτήν την ημέρα κατανυκτικώτατα με μεγάλη ησυχία, και το βράδυ επήγε στο συνηθισμένο φιλικό του σπίτι, που πήγαινε πάντοτε. Λέγει η βοηθός του εις την κόρην της οικογενείας: "Σήμερα ο Παππούς είδε ολοφάνερα τον Προφήτη" κ.τ.λ. Τον πλησίασε τότε η κόρη και προσπαθούσε να τον καταφέρη να της πη ο ίδιος πως είδε τον Προφήτη. Αλλά ήτανε και αυτή η ώρα, μια απ' αυτές που ήθελε κάτι να κρύπτη από τα ιδιαίτερά του και της λέγει: "Τίποτα δεν είδα, από λόγου μου τα λέω". Αλλά αυτό μας το βεβαίωσαν και οι δικοί του, που τους το πρωτοείπε. Κρυφογελάσαμε με τη σπουδή που τον κατέλαβε, να κρύψη και αυτός κάτι, για να μη φωνή η αρετή του, διότι πάντοτε εις τας ομιλίας του έλεγε: "είμαι ανάξιος ιερεύς".»

Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι επειδή γνώριζε για τον άγιο και το παλαιό ημερολόγιο, όπως και με τον π. Ιερώνυμο, έτσι και δω δεν ήθελε να φανεί ότι υπήρχαν άγιοι που ακολουθούσαν το παλαιό για ευνόητους λόγους που εξέφραζε και εδώ.

Η πρόνοια του Θεού

 
«οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλεῖται; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ πεσεῖται ἐπὶ τὴν γῆν ἄνευ τοῦ πατρὸς ὑμῶν.

ὑμῶν δὲ καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσί». (Ματθ. 10.29-30)

«Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την θέλησιν του Θεού. Δεν εννοεί με αυτό την ενέργειαν του Θεού, διότι αυτό δεν ταιριάζει εις τον Θεόν, αλλά ότι τίποτε δεν διαφεύγει από την προσοχήν του Θεού.

Αυτά δε τα έλεγεν δια να καταστήσει πλήρως γνωστήν την ακριβή γνώσιν και την μεγάλην πρόνοιαν του Θεού δια τον κόσμον» (Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ)


Η πρόνοια του Θεού υπάρχει, συντηρεί τα όντα που έπλασε, και τα κατευθύνει στο να πετύχουν το τέλος της υπάρξεώς τους. Η πρόνοια φροντίζει για όλα τα όντα, ακόμα και για τα μικρά και τα ελάχιστα. Ότι γίνεται δεν γίνεται ερήμην του Θεού. Η δυσκολία την οποία παρακάπτουν διάφορες αντιλήψεις , είναι ο συγχρονισμός και η συσχέτιση του θείου παράγοντος κυρίως με τις ελεύθερες ενέργειες του ανθρώπου. Αυτό αγνοείται από διάφορα συστήματα, μη αφήνοντας κανένα περιθώριο λογικής και ελεύθερης αυτενέργειας των ανθρώπων. Ο Θεός κυβερνά τα όντα, τα μεν φυσικά δια των φυσικών νόμων, τα δε λογικά σε συνεργασία πάντοτε με την ελεύθερη βούληση. Ο Θεός σέβεται την ελευθερία των λογικών όντων, την οποία ο ίδιος χάρισε σ΄ αυτά, και σε καμία περίπτωση δεν την αχρηστεύει. Στη διάσταση αυτή ο άνθρωπος έχει τις δικές του ενέργειες, τις οποίες δεν θέλει ο Θεός (π.χ. αμαρτωλές πράξεις), αλλά τις ανέχεται, κατευθύνοντας και αυτές ακόμη στην εξυπηρέτηση των θείων σχεδίων του.
Τις δικές μας αθλιότητες, αμαρτίες, ανοησίες, που είναι καθαρά ενέργειες δικές μας, δεν πρέπει να τις προεκτείνουμε στη αγαθή βούληση και το θέλημα του Θεού διότι τούτο αποτελεί ύβρη και αμαρτία.