Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΠΟΨΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Του Μοναχοῦ Μωϋσέως Αγιορείτου

Ἡ ἀρχὴ τοῦ τελευταίου βιβλίου τῆς  ̔Αγίας Γραφῆς, τῆς  ̓Αποκαλύψεως τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ιωάννου, αναφέρει: «Αποκάλυψις Inσοῦ Χριστοῦ, ἣν ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Θεός, δεῖξαι τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν τάχει, καὶ ἐσήμανεν ἀποστείλας διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ τῷ δούλῳ αὐτοῦ Ἰωάννη».

Αμέσως μᾶς γίνεται γνωστὸν πὼς τὸ περιεχόμενο τοῦ βιβλίου αὐτοῦ εἶναι θεόπνευστο, δὲν εἶναι φανταστικὸ καὶ ἀναξιόπιστο, ἀλλά πραγματικὸ καὶ ἀληθινό, καὶ ὁ αυτόπτης μάρτυς τῶν λόγων ἀξιότιμος καὶ γνήσιος μαθητής τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι μακάριος, λοιπόν, ὁ ἀναγνώστης τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ, ὅπως αναφέρεται παρακάτω, γιατί πληροφορεῖται ἀκριβῶς τὰ περὶ τῆς πίστεώς του ἑτοιμάζεται ἀναλόγως, γιὰ ν ̓ ἀντιμετωπίσει τους κινδύνους, ποὺ θὰ θελήσουν νά τοῦ κλονίσουν αυτή του την πίστη.

Αν, όμως, ὁ ἀκροατής καὶ ἀναγνώστης τῶν θείων λόγων πρέπει νὰ εἶναι πάντα προσεκτικός, πολύ περισσότερο χρειάζεται νὰ εἶναι τώρα ενώπιον τοῦ κειμένου, τοῦ ὁποίου ή γλώσσα εἶναι συμβολική. Ιδιαίτερα ἀκόμη θα πρέπει ν' αποφύγει τις επικίνδυνες ὑποκειμενικὲς καὶ εὔκολες ἑρμηνείες τῶν συμβόλων, οἱ ὁποῖες ἔκαναν ἀρκετούς ν' αστοχήσουν. Αν οὐδεὶς τῶν σοφωτάτων ἁγίων Πατέρων μας ἐπεχείρησε μιὰ ὁλοκληρωμένη ἑρμηνεία τῆς  ̓Αποκαλύψεως, τότε αὐτὴ δὲν εἶναι πρόχειρο ἔργο τοῦ καθενός.

Ὁ Εὐαγγελιστής Ιωάννης μιλᾶ γιὰ τὸ μέλλον τῆς Ἐκκλησίας, περὶ τῶν σημείων τῶν καιρῶν, περὶ τῶν ἐσχάτων, περὶ τῶν πολλῶν καὶ πυκνῶν κινδύνων τῶν πιστῶν κι ἴσως κάποιος τρομάξει, λιποψυχήσει και λιποτακτήσει. Αν, όμως, παρατηρήσει καλά, θὰ δεῖ ὅτι ὁ πάνσοφος, πανάγαθος καὶ πανοικτίρμων Θεὸς δὲν ἐγκαταλείπει τὸν κόσμο καὶ δὲν τὸν ἀφήνει να νικηθεί τελικῶς ἀπὸ τὸ κακό.

Ο συνεχής αγώνας τῶν πιστῶν μεταξὺ φωτὸς καὶ σκότους ποτέ δὲν πρέπει νὰ σκιασθεῖ ἀπὸ ἀπαισιοδοξία κι αμέλεια. Ἡ σταυρωμένη αγάπη τοῦ Χριστοῦ θὰ ἐνισχύει καί θά παρηγορεί συνεχῶς τοὺς ἀγωνιστές. Στὸ ἕκτο κεφάλαιο τῆς  ̓Αποκαλύψεως αναφέρονται τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν, ποὺ θὰ προηγηθοῦν τῆς Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου. Μὴ νομίσετε πὼς ὁ γράφων ἔχει τὴν τόλμη να ταυτίσει τωρινά γεγονότα μὲ αὐτά, που αναφέρονται στην Αποκάλυψη, ἢ νὰ σᾶς ἀναφέρει τί ἔχουν γράψει καὶ πεῖ σύγχρονοι κήρυκες περὶ ὅλων αὐτῶν. Συγχωρέστε με, ἀλλὰ ἡ φιλοδοξία μου δὲ φθάνει ἐκεῖ. Θὰ προσπαθήσω να σᾶς ἐμβάλω σ' ἕνα πνεῦμα ταπεινώσεως, ἁπλότητος, ὑπομονῆς, πραότητος, σιγῆς καὶ μετανοίας, ποὺ χαρακτηρίζει τὸ γνήσιο ὀρθόδοξο ήθος.

Είναι γνωστό πώς ὁ Χριστὸς καὶ σὲ αὐτοὺς τοὺς ἀγαπητούς Του μαθητὲς δὲ θέλησε νὰ τοὺς κάνει γνωστὴ τὴν ἡμέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του, ὅταν ἐπίμονα Τοῦ τὸ ζήτησαν. Τοὺς εἶπε, ὅμως, νὰ εἶναι πάντα προσεκτικοί, ἄγρυπνοι καὶ προσευχόμενοι, ὥστε νὰ μὴ τοὺς βρεῖ ἡ ὥρα ἐκείνη κοιμώμενους και απρόσεκτους. Φυσικά, τὰ λόγια πρὸς τοὺς μαθητές Του ὁ Κύριος τ' ἀπευθύνει καὶ πρὸς τὸν καθένα μας: «Βλέπετε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ καιρός ἐστιν (Μάρκ. ιγ ́, 33). "Ας ἐπιτραπεῖ ἐδῶ παρενθετικά ν' ἀναφέρουμε καὶ κάτι ἄλλο. Σκεφθήκατε ποτέ γιατὶ ὁ Κύριος δὲν μᾶς ἀποκάλυψε τὸν ἀκριβὴ χρόνο τοῦ θανάτου μας; Σκέπτεσθε, ἂν τὸν γνωρίζαμε, πόσο διαφορετικὴ θὰ ήταν τότε ἡ ζωή μας; Ἐδῶ, τώρα, δὲ γνωρίζουμε, ἂν θὰ ζοῦμε μετά μία ὥρα, καὶ ζοῦμε ὡς ἐπιγείως ἀθάνατοι, φιλονικοῦντες, φλυαροῦντες καὶ φιλαργυροῦντες. Θὰ ἦταν μιὰ κόλαση ή παροῦσα ζωή, ἂν γνωρίζαμε τὴν ἀκριβῆ χρονολογία του τέλους μας. Θα ζούσαμε ἀσώτως, θὰ κτυπούσαμε, θ' ἀσθενούσαμε καὶ δὲ θὰ ἐπισκεπτόμασταν τὸν ἰατρό, εφόσον γνωρίζαμε τὸ χρόνο τοῦ θανάτου καὶ θ ̓ ἀφήναμε πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς ἕνα περιθώριο μετανοίας. Ο Κύριος, λοιπόν, ἀπὸ ἄφατη ἀγάπη μᾶς ἔκρυψε τὴν ἡμερομηνία τῆς ἐξόδου ἀπὸ τὸν παρόντα βίο, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ τὴν εὐκαιρία την ἀφήνουμε ἀνεκμετάλλευτη. Ας σημειώσουμε επίσης πώς ὁ Κύριος σὲ ὁρισμένες περιπτώσεις ἀποκαλύπτει τὸ τέλος τῆς ἐπίγειας διαβάσεως σὲ ἀνθρώπους συνήθως μεγάλης ἀρετῆς, γιὰ νὰ ἑτοιμασθοῦν περισσότερο καὶ νὰ ἑτοιμάσουν καὶ τοὺς διαδόχους τους, ἀφοῦ ἔχουν τέλεια νικήσει τὸ φόβο τοῦ θανάτου καὶ προγεύονται τῆς παραδείσιας τρυφῆς.

Ο Κύριος, λοιπόν, δὲ θέλησε, ἐνῶ γνώριζε καὶ μποροῦσε, να ἀποκαλύψει τὸ τέλος τοῦ κόσμου, ὥστε ὁ κόσμος νά εἶναι πάντα προετοιμασμένος. Μίλησε γιὰ ὁρισμένα, βεβαίως, σημεῖα, ποὺ θὰ προηγηθοῦν αὐτοῦ τοῦ βέβαιου τέλους, περὶ σεισμῶν, σκοτίσεως τοῦ ἥλιου, κοκκινίσματος τῆς σελήνης, πτώσεως ἀστέρων, μετακινήσεως βουνῶν καὶ νησιῶν καὶ λοιπά. Τα σημεία αυτά, περὶ τῶν ὁποίων ἀναφέρονται καὶ ἀρκετοὶ προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης δὲ σημειώνονται, γιὰ νὰ φοβηθεῖ ἢ τρομοκρατηθεῖ καὶ γεμίσει ἄγχος ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων αλλά, γιὰ νὰ προετοιμασθοῦν γιὰ τὴ φοβερὴ πράγματι ἐκείνη ώρα. Χρειάζεται, ὅμως, ἐπαναλαμβάνουμε καὶ τὸ τονίζουμε, μεγάλη προσοχή στην ἑρμηνεία αὐτῶν τῶν φαινομένων, τὰ ὁποῖα πρέπει ἄφοβα νὰ ποῦμε, πολλές φορές ξεγέλασαν τοὺς ἐπιπολαίους ἑρμηνευτές. Μὲ τὴν ἀπειλὴ τῶν σημείων τῶν καιρῶν δὲ βοηθοῦνται σωστὰ οἱ ψυχὲς νὰ πλησιάσουν τὴν Ἐκκλησία. Ακολουθοῦμε τὸ Χριστὸ ὄχι ἀπό φόβο, ἀλλὰ ἀπὸ ἀγάπη, ἐλεύθερα, αβίαστα κι ευσυνείδητα. Ο φόβος τῆς κολάσεως πρέπει νὰ μετατραπεῖ σὲ ἐπιθυμία τοῦ φωτός, τῆς χαρᾶς καὶ τῆς μακαριότητος τῶν εὐλογημένων τέκνων τοῦ Θεοῦ. Βεβαίως, ή συντέλεια τοῦ κόσμου συνέχει καὶ φοβίζει τὴν ἐλεγχόμενη ψυχὴ τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἀλλὰ τὸ κήρυγμα τῆς ̓Εκκλησίας εἶναι νὰ περιθάλψει αὐτὸν τὸ φοβισμένο, ταλαιπωρημένο, ναυαγισμένο καὶ διχασμένο ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μας κι ὄχι νὰ τοῦ μεγαλώσει τὸ πρόβλημα, προσθέτοντας ἄγχος στὸ ἄγχος του καὶ φόβο στο φόβο του. Μὲ διάκριση πρέπει νά μετατραπεῖ ἡ ἀπελπισία σ' ἐλπίδα καὶ ἡ ἀφοβία, μὲ τὴν ἔννοια τῆς ἀδιαφορίας καὶ τῆς μή αισθήσεως τῆς ἁμαρτίας, σὲ ἱκεσία καὶ εἰλικρινή μετάνοια.

Η αὔξηση τῶν θλίψεων τοῦ ἀνθρώπου πρὸ τοῦ τέλους τοῦ κόσμου είναι μία ισχυρή δοκιμασία, ὅπως καὶ ὅλες οἱ θλίψεις στη ζωή μας, οἱ ὁποῖες ὅμως σκοπό ἔχουν νὰ μᾶς ὁδηγήσουν σε βαθύτερη μετάνοια. Οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἅγιοι παραστέκουν στον αγώνα τοῦ κάθε πιστοῦ. Οἱ θλίψεις εἶναι ἀναιρετικές ἁμαρτίες κι ἔχουν σαφῶς παιδαγωγικό χαρακτήρα Ἂν δὲν ὑπῆρχε ἡ ἁμαρτία, δὲ θὰ ὑπῆρχε καὶ ἡ θλίψη. Οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι τῆς ἀποκαλύψεως αναφέρονται και ώς μηνυτές συμφορῶν στὴν ἀμετανόητη ανθρωπότητα. Τὸ ἀκριβές περιεχόμενο τῶν μηνυμάτων τους δὲ μᾶς εἶναι γνωστό. Εκαλύφθησαν ἀπὸ τὴ σιωπή, γιατὶ δὲν ἦταν μᾶλλον ὠφέλιμη ή γνώση τους. Οι διδάσκαλοι δὲ λέγουν πάντα ὅλα ὅσα γνωρίζουν, ἀλλὰ ὅσα μποροῦν οἱ ἀκούοντες νὰ κατανοήσουν καὶ ν' ἀκολουθήσουν. Είναι, λοιπόν, τελείως ανεπίτρεπτο να προκαλοῦμε σύγχυση καὶ πανικό καὶ νὰ ὁμοιωνόμαστε μὲ τοὺς αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ αὐξάνουν τοὺς ἀφελεῖς ἀκολούθους τους.

Η υπομονή στους διωγμούς, τις συκοφαντίες, τις κατηγορίες, τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς πειρασμούς θὰ φέρει κατὰ τὴν ἀψευδὴ ὑπόσχέση τοῦ Κυρίου μισθό πολύ στὸν οὐρανὸ σὲ ὅλα τὰ φωτόμορφα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, ὅλους ὅσους θ' ἀξιωθοῦν τῆς οὐράνιας μακαριότητας τῆς ἀτελεύτητης βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὅλους ὅσους ἀγρύπνησαν, προσευχήθηκαν, δάκρυσαν, πόνεσαν κι ἀγωνίστηκαν γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Η Εκκλησία παρουσιάζεται στὴν  ̓Αποκάλυψη ὡς γυναίκα, ποὺ ἀναχωρεῖ στὴν ἔρημο. Η έρημος ὑπῆρξε τόπος δόξης τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκεῖ αὐξήθηκε ἡ ἁγιότητα, γιγαντώθηκε ἡ πίστη καὶ θαυματούργησε ὁ ἔνθεος ζῆλος. Στὰ βουνά, τίς ρεματιές, τις σπηλιές και τις κατακόμβες γεννήθηκε ὁ θρίαμβος τῆς στρατευόμενης Εκκλησίας. Η ἔρημος ὑπῆρξε ἡ εὐεργέτις τῆς άνθρωπότητας. Ἡ ἔρημος κατὰ τὶς ἔσχατες ἡμέρες θα κληθεῖ νὰ παίξει ξανά το σημαντικό ρόλο της διά νήψεως καὶ προσευχῆς πρὸς ἐνδυνάμωση τῶν πιστῶν. Τὸ μήνυμα τῆς ἐρήμου στο σύγχρονο κουρασμένο, κορεσμένο καὶ νοθευμένο κόσμο είναι μήνυμα ἁπλότητας, καθαρότητας καὶ ταπεινώσεως.

Ἔργο ἀντίθετο τῆς ἐρήμου ἐπιτελεῖ ὁ κόσμος, ὁ ὁποῖος φρονεῖ ὑλικά, αντίθετα, δαιμονικά. Ο δαίμονας, κυρίως, εἶναι πνεῦμα πλάνης. Επιθυμεῖ ἀπὸ τῆς παρουσίας τοῦ πρώτου ανθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς νὰ ξεστρατίσει τὸν πιστό ἀπὸ τὴν εὐθεία οδό. Στούς ἔσχατους χρόνους, λέγει ή 'Αποκάλυψη, θὰ παρουσιασθοῦν ψευδοπροφῆτες, ποὺ θὰ ἐπιτελοῦν ἀκόμη καὶ θαύματα καί θά θελήσουν νὰ πλανήσουν, ἂν μπορέσουν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Τα ὄργανα αὐτὰ τοῦ δαίμονος θέλουν μεγάλη προσοχή κι ἀποφυγή. Ἡ Ἐκκλησία, βέβαια, ἀπὸ τὴν πολεμικὴ αὐτὴ μᾶλλον δοξάζεται κατά τόν ἅγιο Ιωάννη τὸ Χρυσόστομο.

(Περιοδικόν «Ορθόδοξη Μαρτυρία», Λευκωσία, 'Αρ. 34 1991)

Νέες ταυτότητες - Γεγονότα και προβληματισμοί

 

Δημήτριος Β. Λάσκος
Ηλ/γος Μηχ/κός & Μηχ/κός Η/Υ ΕΜΠ
Γραμματέας του Συλλόγου για την Διαφύλαξη και Ανάδειξη της Αγιομετεωρίτικης Κληρονομιάς "Μετεώρων Λιθόπολις"

---

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες.

Η όλη συζήτηση αναζωπυρώθηκε μετά την από του βήματος της Βουλής σχετική ανακοίνωση του (πρώην, πλέον) Υπουργού Προστασίας του Πολίτη προ ολίγων εβδομάδων για την κυκλοφορία των νέων ταυτοτήτων από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Βέβαια, η συζήτηση για την μορφή, τις τεχνικές προδιαγραφές και τα ψηφιακά δεδομένα που η νέα ταυτότητα θα περιέχει δεν ξεκίνησε χθες και μάλλον δεν θα ολοκληρωθεί σύντομα.

Σημαντική μερίδα συμπολιτών μας φαίνεται να αντιδρά στην υποχρεωτική παραλαβή μιας ηλεκτρονικής ταυτότητας.

Κι αυτό γιατί σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί, αυτή η μεγέθους πιστωτικής κάρτας ταυτότητα, εκτός των πληροφοριών που θα τυπώνονται στο κύριο σώμα της (όπως περίπου και στις σημερινές ταυτότητες), θα φέρει microchip τεχνολογίας RFID στο οποίο θα αποθηκεύονται σε ψηφιακή μορφή περισσότερες πληροφορίες σχετικές με τον κάτοχό της.

Ακόμη και αν αυτή η “κάρτα” δεν θα περιλαμβάνει -τουλάχιστον σε αυτό το στάδιο- τον πλήρη φάκελο του πολίτη (δηλ. αν δεν πρόκειται για την λεγόμενη και αναμενόμενη Κάρτα του Πολίτη), η κυκλοφορία της προβληματίζει και εγείρει αντιδράσεις.

Η τεχνολογία RFID δεν μας είναι άγνωστη. Αναπτύσσεται αρκετά χρόνια τώρα και το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι χρησιμοποιεί ραδιοκύματα για την επικοινωνία πομπού και δέκτη (σε μικρή σχετικά απόσταση μεταξύ τους).

Είναι μάλιστα ευρέως διαδεδομένη η χρήση της σε πολλές περιπτώσεις της καθημερινότητάς μας.

Από την είσοδό μας στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου μέχρι την πληρωμή των διοδίων ενώ ταξιδεύουμε.

Χρησιμοποιείται επίσης από μεγάλες εταιρείες για τον έλεγχο του αποθέματος εμπορευμάτων ή του στόλου των οχημάτων στις εγκαταστάσεις τους.

Το θέμα της υλοποίησης μιας ψηφιακής ταυτότητας, λοιπόν, που χρησιμοποιεί μια τέτοιου είδους τεχνολογία για την πιστοποίηση της ταυτοπροσωπίας των πολιτών, ίσως -εκ πρώτης όψεως, τουλάχιστον- να μην είναι απαραίτητα κάτι κακό.

Είναι, όμως, έτσι; Ή, θα μπορούσε κάποιος να μας βεβαιώσει ότι θα είναι πάντα έτσι;

Είναι γεγονός ότι τα δεδομένα μας (το τι τρώμε, τι μας αρέσει να βλέπουμε, πού συχνάζουμε, ποια posts αναδημοσιεύουμε, τι βίντεο παρακολουθούμε, ποιους ακολουθούμε, τι αγοράζουμε κτλ) είναι, για κάποιους, αντικείμενο επεξεργασίας και οικονομικής εκμετάλλευσης.

Γνωρίζουμε ότι οι τεχνολογικοί κολοσσοί θησαυρίζουν διερμηνεύοντας τη συμπεριφορά μας, προβλέποντας τις κινήσεις μας ή και χειραγωγώντας μας ακόμη.

Και μάλιστα σχεδόν πάντα με τη δική μας συναίνεση εφόσον τις περισσότερες φορές ένα απλό κλικ είναι αρκετό.

Άλλωστε, η κατακλυσμιαία διείσδυση των ψηφιακών μέσων στη ζωή μας τα τελευταία 10-15 χρόνια έχει την εξήγησή της, τουλάχιστον για όποιον έχει μια ελάχιστη γνώση του τι κρύβεται πίσω από κοινωνικά δίκτυα, διαδικτυακούς φίλους, likes και φίλτρα.

Και είναι επίσης γεγονός αναμφισβήτητο πως οτιδήποτε συμβαίνει στην ψηφιακή μας ζωή καταγράφεται, δεν διαγράφεται ποτέ και χρησιμοποιείται κατάλληλα. Και όχι πάντα για το καλό μας.

Η πληροφορία, λοιπόν, τα δεδομένα μας, το ποιοι είμαστε, το που πηγαίνουμε, το τι μας αρέσει να κάνουμε, το “ τι καπνό φουμάρουμε”, γίνεται αντικείμενο συλλογής και επεξεργασίας για συγκεκριμένους -και κεκρυμμένους από μας- σκοπούς.

Και η επέλαση της AI (Artificial Intelligence: Τεχνητή Νοημοσύνη) προμηνύει περισσότερα προβλήματα για την ανθρωπότητα από όσα ενδεχομένως επιλύσει. Υπάρχει αμφιβολία περί αυτών;

Επομένως, για να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα προσωπικά μας δεδομένα αποτελούν τον κρυμμένο θησαυρό για όποιον έχει τη δυνατότητα να τα χρησιμοποιήσει. Και, πράγματι, κάποιοι την έχουν.

Κανείς δεν αμφισβητεί τη χρησιμότητα μιας νέας ταυτότητας η οποία θα αντικαταστήσει την παλαιά και παρωχημένη, έντυπη και πλαστικοποιημένη, που εύκολα αντιγράφεται και μπορεί κακόβουλα να χρησιμοποιηθεί.

Όμως, όπως είναι εύλογο, κάποιοι ανησυχούν και για την -εν δυνάμει και ίσως εν καιρώ- χρήση και επεξεργασία των κρίσιμων δεδομένων που η νέα ταυτότητα θα περιλαμβάνει, αφού και η σχετική ΚΥΑ αφήνει τέτοια “παραθυράκια” για το τι θα μπορεί να αποθηκεύεται σε αυτή μελλοντικά, “αν αποφασιστεί”, όπως τα απαραίτητα στοιχεία του κατόχου για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση -τις συναλλαγές του με το Κράτος, δηλαδή- και ίσως αργότερα ο ιατρικός του φάκελος ή οτιδήποτε άλλο.

Αυτά τα επιπλέον στοιχεία θα αποθηκεύονται σ’ αυτή και θα τροποποιούνται χωρίς την απαραίτητη συναίνεση του κατόχου.

Το ότι για την πιστοποίηση του προσώπου με τη χρήση της νέας ταυτότητας θα απαιτείται η “συνεργασία” πομπού και δέκτη, αυτομάτως οδηγεί σε έναν πολύ απλό συνειρμό.

Στο δίκτυο των πομπών, θα μπορεί - εν δυνάμει, έστω και σε μελλοντικό χρόνο- να ελέγχεται η δραστηριότητα του κατόχου;

Μπορεί κάποιος και υπεύθυνα να απαντήσει αρνητικά στο ερώτημα;

Στην παρούσα φάση, δηλαδή στην ταυτότητα που θα κυκλοφορήσει σύντομα, γνωρίζουμε ότι δεν προβλέπεται αυτή η δυνατότητα.

Από την άλλη, γνωρίζουμε ότι ήδη υφίστανται και υλοποιούνται ολοκληρωμένα (υβριδικά, θα έλεγε κάποιος) συστήματα RFID-IoT (ΙοΤ: Internet of Things, Διαδίκτυο των Πραγμάτων) για την εξ’ αποστάσεως παρακολούθηση εμπορευμάτων και αντικειμένων, όπως και συστήματα RFID - RTLS (Real Time Locating Systems ή Real Time Tracking Systems: Συστήματα Εντοπισμού σε Πραγματικό Χρόνο) για τον εντοπισμό και την παρακολούθηση ανθρώπων και αντικειμένων -σε πραγματικό χρόνο- εντός κτηρίων, ναυπηγείων, νοσοκομείων, γραφείων εταιρειών και πανεπιστημίων.

Οι τεχνολογίες αυτές δεν βρίσκονται απλώς σε φάση ανάπτυξης, έχουν ήδη αναπτυχθεί και εφαρμόζονται.

Ο προβληματισμός, λοιπόν, κάποιων συμπολιτών μας για το τι έρχεται με ή μετά την νέα ηλεκτρονική ταυτότητα δεν μπορεί να απαξιώνεται και να παραθεωρείται.

Εξάλλου, μια “καλή” σήμερα τεχνολογία γίνεται αυτόχρημα ¨κακή” όταν μια άλλη, “καλύτερη”, μπορεί να την αντικαταστήσει.

Με τους ξέφρενους ρυθμούς ανάπτυξης της ψηφιακής τεχνολογίας σήμερα, δεν είναι καθόλου απίθανο σε λίγο καιρό να κληθούμε να προμηθευτούμε μια νέα ταυτότητα, αφού η παλαιά -η σημερινή “νέα”- δεν θα πληρεί τις προδιαγραφές ασφάλειας όπως αυτές θα καθορίζονται σε κυβερνητικά έγγραφα και ευρωπαϊκές οδηγίες.

Είναι επίσης γνωστό ότι κανένα μα κανένα σύστημα καταγραφής και αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων δεν είναι απόλυτα ασφαλές.

Με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορεί ο οποιοσδήποτε να διαπιστώσει ότι υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις προσβολής και υποκλοπής τέτοιων κρίσιμων δεδομένων.

Ευαίσθητες πληροφορίες εκλάπησαν κατά καιρούς ακόμη και από κυβερνητικούς οργανισμούς, Υπουργεία και Τράπεζες.

Κι ας μην ξεχνάμε ότι η πατρίδα μας πρόσφατα συγκλονίστηκε από μια άλλη υπόθεση υποκλοπών η οποία βρίσκεται ακόμη(;) υπό διερεύνηση.

Η τεχνολογία RFID, όπως είναι γνωστό, δεν είναι και η ασφαλέστερη…

Μπορεί κάποιος επισήμως να μας διαβεβαιώσει για την ασφάλεια των αποθηκευμένων δεδομένων μας;

Μπορεί να διασφαλίσει το απόρρητο των στοιχείων μας και ότι αυτά σε καμία περίπτωση και για κανένα λόγο δεν θα αποτελέσουν προϊόν υποκλοπής και παράνομης χρήση από τρίτους;

Ας μην ξεχνούμε ότι ζούμε σε έναν κόσμο που διαρκώς εξελίσσεται.

Τα σύγχρονα επιστημονικά (τεχνολογικά και φιλοσοφικά) ρεύματα ευαγγελίζονται μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα.

Η συνέργεια ανθρώπου - μηχανής και η ψυχική, πνευματική και σωματική - μέσω της τεχνολογίας - αναβάθμιση του ανθρώπου βρίσκεται από καιρό στην ατζέντα των πάσης λογής παγκόσμιων φόρουμ και της κυρίαρχης διανόησης και υλοποιείται ήδη από τους μεγάλους τεχνολογικούς ομίλους.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, όμως, η τεχνολογία δεν αποτελεί πανάκεια και δεν μπορεί ή δεν πρέπει να είναι η λύση σε κάθε πρόβλημα ή κατάσταση, πόσω μάλλον όταν τίθενται ζητήματα που αφορούν σε προσωπικές ελευθερίες και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Την ίδια στιγμή, δεν πρέπει να γινόμαστε “τεχνοφοβικοί”.

Άλλωστε όλοι μας είμαστε χρήστες των ευκολιών που η τεχνολογία μας παρέχει σε καθημερινή βάση.

Πρέπει όμως να διατηρούμε μια στάση κριτική απέναντι σε όσα συμβαίνουν, ιδιαίτερα στην διαρκώς εξελισσόμενη ψηφιακή πραγματικότητα που μας περιβάλλει.

Η υπερβολική χρήση της τεχνολογίας και η άκριτη και αλόγιστη εισαγωγή της στην καθημερινότητά μας, ιδίως όταν εμείς αγνοούμε ακόμη και τα βασικά του τρόπου λειτουργίας της και το πώς αυτή μπορεί τόσο στο παρόν όσο και στο άμεσο μέλλον να επηρεάσει τη ζωή μας, εξυπηρετεί αλλότρια και συγκεκριμένα αλλά άγνωστα σε μας συμφέροντα.

Όποιος δεν το παραδέχεται αυτό, απλώς εθελοτυφλεί.

ΠΗΓΗ

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (ΣΤ΄ Αποσπάσματα)

Αγαπητέ εν Κυρίω Σ.

Χριστός ανέστη!

Σχετικά με τις νέες ταυτότητες, που περνούν από υπολογιστή, τα έχει πει όλα ο Αγιώτατος και η Σύνοδός μας.

Τα έγγραφα αυτού του είδους και με τον τρόπο που δίνονται δεν αποτελούν κίνδυνο για μας. Όμως, αναμφίβολα, αυτό είναι ένα από τα στάδια της προετοιμασίας για τον μελλοντικό τρόμο.

Σ., θυμήσου και ξεκαθάρισε μέσα σου το θέλημα του Θεού: «Υιέ μου, δός μοι σήν καρδίαν» - όχι το διαβατήριο, ή το συνταξιοδοτικό συμβόλαιο, ή το εκκαθαριστικό της εφορίας, αλλά την καρδιά. Να τι πρέπει να παρακολουθούμε ακοίμητα και με όλο μας τον ζήλο: ποιον υπηρετούμε στη ζωή, πώς ζούμε.

Η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η καλοσύνη, σε κανένα κρατικό σύστημα δεν θα ξεπεραστούν. Αν όμως ο άνθρωπος ξέχασε τον Θεό και ζει από άδικο κέρδος, αν η τηλεόραση και τα διάφορα άσχημα βιντεάκια έχουν βγάλει έξω από τη ζωή (ακόμη και των κληρικών) την προσευχή και την Εκκλησία, τότε πίστεψέ με, η σφραγίδα έχει ήδη μπει σε πολλούς, ακόμη και με τις παλιές ταυτότητες. Διότι, εξαιτίας αυτής της ασχήμιας, με την οποία στουμπώνει τον εαυτό του ο σύγχρονος άνθρωπος και μάλιστα εκούσια, με αγάπη και επιθυμία, τίποτε θείο δεν μπορεί να περάσει και να μπει μέσα του. Η αντίστασή μας προς τον επικείμενο τρόμο είναι μία και μοναδική: η πίστη μας στον Θεό, η ζωή μας σύμφωνα με την πίστη. Γι' αυτό και εισέρχονται με τόση εξουσία στη ζωή, όλες αυτές οι ταραχές, οι συγχύσεις κι η αταξία: επειδή δεν υπάρχει ζωντανή πίστη, εμπιστοσύνη στον Θεό. Κι όλα αυτά τα καμώματα του εχθρού διώχνουν τη γαλήνη του νου και την αγαθή ελπίδα. Να ζεις ήσυχα, να προσεύχεσαι στον Θεό και να Τον εμπιστεύεσαι.

Δεν ξέρει άραγε ο Θεός πώς να διαφυλάξει τα τέκνα Του από τη δύσκολη ώρα; Αρκεί οι καρδιές μας να είναι πιστές σε Αυτόν. Δεν πρόκειται να γράψουμε αιτήσεις για τη λήψη των αριθμών από εμάς, αλλά, αν τους προχωρήσουν χωρίς τη δική μας θέληση, δεν θα αντισταθούμε. Αφού στον καιρό μας παραλάβαμε τα διαβατήρια και ήμασταν όλοι στο κρατικό σύστημα απογραφής, όπως και τώρα. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Ορίστε, κοίτα τον υπολογιστή, που τον έκαναν σκιάχτρο της εποχής μας. Μα είναι απλά ένα σιδερικό και χωρίς τον άνθρωπο είναι ένα τίποτα. Ένας άνθρωπος με τη βοήθεια αυτού του σιδερικού γέμισε τον κόσμο με λειτουργικά βιβλία κι ο άλλος με άσχημα. Τι λόγο θα δώσει ο καθένας στον Θεό; Από τον Θεό κρίνεται η θέληση του ανθρώπου. Ορίστε ποιο είναι το ζήτημα.

Όσον αφορά τον πόλεμο δεν ξέρω τίποτα, εκτός από αυτόν που κάθε άνθρωπος διεξάγει καθημερινά. Χρειάζεται να προσευχόμαστε, αυτό είναι το σχολείο της προσευχής. Αυτό δεν σου το εξηγώ θεωρητικά. Την προσευχή καλύτερα απ' όλους τη διδάσκει η σκληρή ζωή. Στη φυλακή είχα αληθινή προσευχή, κι αυτό γιατί κάθε μέρα ήμουν στο χείλος του θανάτου. Είναι αδύνατο να επαναλάβω τέτοια προσευχή τώρα, στις μέρες της ευημερίας, αν και η πείρα της προσευχής και της ζωντανής πίστης, που αποκτήθηκε εκεί, διατηρείται για όλη τη ζωή. Το θέμα, Σ., δεν είναι η ποσότητα, το θέμα είναι η ζωντανή στροφή προς τον ζώντα Θεό.

Πίστη σημαίνει αν είσαι πεπεισμένος ότι ο Θεός είναι πιο κοντά σου, απ' ό,τι ο οποιοσδήποτε από τους πιο οικείους σου, ότι ακούει όχι τον ψίθυρο των χειλέων σου, αλλά τον προσευχητικό χτύπο της καρδιάς σου, και ότι γνωρίζει με τι είναι γεμάτη η καρδιά σου την ώρα που του απευθύνεσαι. Είσαι άνθρωπος οικογενειάρχης και για κάθε μέλος της οικογένειας έχεις ευθύνη ενώπιον του Θεού, άρα για όλους πρέπει να πονά η καρδιά σου. Ο Θεός να σου δώσει σοφία! Άρχισε, Σ., από την εκτέλεση της εντολής του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ: «Σ., χαρά μου, απόκτησε πνεύμα ταπεινό και κοντά σου θα σωθούν όχι μόνο τα μέλη της οικογένειάς σου, αλλά χιλιάδες άνθρωποι». Ορίστε, αυτά είναι όλα. Κοίτα, πώς μας διδάσκει η ζωή να ζούμε. Αν θες να είσαι ικανοποιημένος και ευτυχής, ζήσε εν Θεώ. Χωρίς Θεό ευτυχία δεν υπάρχει.

Αληθώς ανέστη ο Χριστός!

***

Αγαπητέ πάτερ Λ.! 

Οι χριστιανικές συγκεντρώσεις που ωρύονται περί παγκοσμιοποίησης έχουν πια εγκαταλειφθεί φανερά από το χριστιανικό πνεύμα. Όμως ο άγιος Ιγνάτιος προειδοποιούσε· αισθανόταν ότι το πνεύμα του Θεού εγκαταλείπει, με ανεπαίσθητο τρόπο, το ανάστατο πλήθος των θορυβοποιών μέσα στην Εκκλησία.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Αποσπάσματα)

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Β΄ Αποσπάσματα)

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Γ΄ Αποσπάσματα)

 "Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Δ΄ Αποσπάσματα)

"Δεν είναι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ που θα μας καταστρέψει" - Eπιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Ε΄ Αποσπάσματα)