Περί ημερολογίου ο λόγος.....

 

Νικόλαος Πρίντεζης - Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν η Εκκλησία της Ελλάδος, η Εκκλησία η Ορθόδοξη δεν δέχτηκε το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Αν είχε δεχτεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο όλα θα ήταν απλά και ταπεινά και θα μπορούσαν, όπως έκαναν, παραδείγματος χάρη, στην Ελλάδα οι καθολικοί, να γίνει σε όλο τον κόσμο.

Νικόλαος Πρίντεζης -  Άκουγα προηγουμένως για τον κοινό γιορτασμό του Πάσχα, παραδείγματος χάρη. Όταν η Καθολική Ιεραρχία της Ελλάδος το 1973, όταν λοιπόν η Ιεραρχία της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος πήρε την απόφαση να τελεί το Πάσχα μαζί με τους αδελφούς Ορθοδόξους, υπήρξε κάποιο πρόβλημα από την Ορθόδοξη Εκκλησία, τους δημιουργήσαμε κάποια δυσκολία; Αντίθετα, χάρηκαν οι πολλές οικογένειες μεικτές, που δεν έχουν πια αυτό το δεδομένο το περίεργο, να γιορτάζουν μία εβδομάδα μετά ο μπαμπάς με κάποια παιδιά και μία εβδομάδα μετά η μαμά ή μετά από ένα μήνα. Και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να το χωρίσουμε σε δύο πράγματα. Πρώτον, το να δεχτεί η Καθολική Εκκλησία, παραδείγματος χάρη, να γιορτάζει τον Πάσχα όπως κάνουμε αυτή τη στιγμή στις Κυκλάδες και στην Ελλάδα γενικά. Αλλά το θέμα είναι ο καθορισμός της ημερομηνίας. Εκεί υπάρχει ένα προβληματάκι που κι αυτό μπορεί να ξεπεραστεί. Διότι τόσο η Καθολική Εκκλησία όσο και η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι πιστή στη Σύνοδο της Νικαίας. Τι έλεγε η Σύνοδο της Νικαίας, τι λέει, γιατί συνεχίζει να μιλά απ' ό,τι ακούμε και καταλαβαίνουμε. Να γιορτάζεται το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την Εαρινή πανσέληνο. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν η Εκκλησία της Ελλάδος, η Εκκλησία η Ορθόδοξη δεν δέχτηκε το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Αν είχε δεχτεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο όλα θα ήταν απλά και ταπεινά και θα μπορούσαν, όπως έκαναν, παραδείγματος χάρη, στην Ελλάδα οι καθολικοί, να γίνει σε όλο τον κόσμο. Χωρίς κανένα πρόβλημα, χωρίς καμία δυσκολία. Αντιληφθήκανε οι Ορθόδοξοι κάποιο πρόβλημα όταν εμείς συνεορτάζαμε, που δόθηκε η δυνατότητα στις οικογένειες να χαρούν πραγματικά το Πάσχα; Τι σημασία έχει η ημερομηνία, έχει σημασία ή το γεγονός έχει σημασία;

Μάριος Μπέγζος - Και αυτοί οι υπέρ Ορθόδοξοι αποσχίστηκαν και έγιναν και παλαιοημερολογίτες. Προσέξτε, αυτοί οι υπερσυντηρητικοί είναι της διαιρέσεως και το πρώτο πρόβλημα που έχουμε να κάνουμε εμείς οι Ορθόδοξοι είναι την αυτοκριτική μας και να διορθώσουμε τα λάθη μας. Και να πάρουμε μια θέση τολμηρή και συνεπή έναντι των φονταμενταλιστών του χώρου μας.

Ανδρέας Λουδάρος - Νομίζω κύριε καθηγητά το βλέπετε λίγο υπεραπλουστευτικά. Δηλαδή το να λέμε ότι οι υπέρ Ορθόδοξοι ζηλωτές και όλα αυτά απλά δεν ακολούθησαν, δεν λύνει το πρόβλημα.

Μάριος Μπέγζος - Αποσχίστηκαν. Ανοίξαν ένα χώρο παραβατικότητας, για να μην πω εγκληματικότητας.

Ανδρέας Λουδάρος - Άνοιξε όμως μια πληγή στο σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας η οποία εδώ και εκατό χρόνια δεν μπορεί να  κλείσει.

Μάριος Μπέγζος - Γιατί να ανοίξει μια πληγή. Η απόφαση δηλαδή αυτή γιατί να είναι πληγή;

Ανδρέας Λουδάρος - Ίσως δεν επικοινωνήθηκε σωστά εκείνη την εποχή.

Μάριος Μπέγδος - Ακριβώς. Δεν επικοινωνήθηκε σωστά. Μπράβο. Ακριβώς. Και τώρα στο ίδιο είμαστε. Δηλαδή μιλάμε, μιλάμε και θα αποχαιρετιστούμε για να ξαναμιλήσουμε.

Ανδρέας Λουδάρος - Κύριε Καθηγητά μια και το συζητάμε τώρα αυτό το θέμα. Εάν τεθεί θέμα πασχαλίου αυτή τη στιγμή στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι πολύ πιθανόν να ξαναδούμε παρόμοια γεγονότα.

- Και να μην γίνει αποδεκτό λες.

Μάριος Μπέγζος - Το ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να σκεφτεί την αυτοσυνειδησία της.

Ανδρέας Λουδάρος - Στον ίδιο χώρο ζούμε.

Μάριος Μπέγζος - Όταν λέω Ορθόδοξη ενότητα εννοώ και τις δεκαπέντε. Και θα πρέπει οι δεκαπέντε να γίνουν πράγματι δεκαπέντε. Και όχι οι 7 και 8. Λοιπόν, όταν εμείς δεν μπορούμε να τα βρούμε το πρόβλημα είναι εσωτερικό. Η καλύτερη κριτική είναι η αυτοκριτική.