σ.σ. Οι αποκαλύψεις που γίνονται σε αυτό το βίντεο είναι τρομακτικές. Ρωτούμε ευθέως τον Μητσοτάκη εάν έχει τον έλεγχο της χώρας. Ποιός ελέγχει την Ελλάδα, η κυβέρνηση ή οι ΜΚΟ; Η αδιαφορία του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνει ένα πράγμα, ότι συναινεί στην εισβολή των λαθροεποίκων και στην άλωση της Ελλάδος.
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΣΥΜΗΣ «ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ»
Η καταστροφή της Σύμης ήλθε. Δεν πάει άλλο. Τσακώνεται ο Μητσοτάκης με τον Τσίπρα και θα πληρώνουμε εμείς τη νύφη;
Κοιτάξτε εδώ τι γίνεται. Αυτοί θα μας φάνε ζωντανούς. 500 μετανάστες αφύλακτοι, χωρίς … πυροσβεστική, χωρίς γιατρούς. Τί γίνεται εδώ πέρα; Φτάσαν μέχρι τα σχολεία πάνω. Κοιτάξτε το κυκλοφοριακό που δημιουργείται. Κοιτάξτε την κατάσταση. Δραματική. Αυτή η κυβέρνηση είναι καταστροφή. Μας έχουν τελειώσει.
Βλέπετε τί γίνεται; Δες τε εδώ εικόνες. Μιλάμε για εικόνες ντροπής. Το νησί καταστρέφεται. Τώρα αυτό το πλοίο που έρχεται εδώ που βλέπετε, φέρνει 800 επισκέπτες. Τί εικόνα θα αντικρίσει; Αυτό εδώ;
500 μετανάστες και μου λέει εμένα ο Λογοθέτης θα πάρει 50 αύριο; Ξεφτίλα. 50 θα πάρει από τους 500; Δεν ντρεπόμαστε λίγο; Τι θα γίνει; … Τι θέλει; Να φύγουμε εμείς να μείνουν αυτοί; Κοιτάξτε εικόνες. Το κέντρο του νησιού είναι αυτό τώρα, έτσι; Δεν πάει άλλο ρε παιδιά. Δες τε εδώ την τουαλέτα. Δες τε εδώ εικόνα νησιού. Εικόνα νησιού, ο Μητσοτάκης. Δεν πάει άλλο. Πρέπει να ξεσηκωθεί όλη η Ελλάδα. Δες τε εδώ εικόνα τριτοκοσμική. Το νησί που γέμιζε με κόσμο υποβαθμίστηκε τόσο πολύ. Καταστροφή. Δεν ντρεπόμαστε λίγο; ….
Δες τε τον κόσμο που έρχεται τώρα. Τι θα αντικρίσει βρε παιδιά; Εγώ ντρέπομαι. Ντρέπομαι που είμαι Δήμαρχος. …..
Δημοσιογράφος: Μην μας δείχνετε αυτές τις εικόνες (σ.σ. τις ανθρώπινες ακαθαρσίες) δείξτε μας τους ανθρώπους. Εν τάξει τα είδαμε αυτά.
Δήμαρχος: Όχι. Αυτές τις εικόνες θα δείχνουμε. ….
Δημοσιογράφος: Ναι, εν τάξει τα είδαμε όμως, μην το συνεχίζετε αυτό. Να δείξουμε τους ανθρώπους που είναι στοιβαγμένοι εκεί.
Δήμαρχος: Τους ανθρώπους; Εμείς τί είμαστε; Γαϊδούρια;
Δημοσιογράφος: Αυτήν την στιγμή θέλω να πει στον αέρα, εδώ που είμαστε στον Άλφα στην τηλεόραση, να πει στον αέρα ο Δήμαρχος της Σύμης τί ζητάει.
Δήμαρχος: Να φύγουνε. Όσοι έρχονται πρέπει να φεύγουνε. Δεν υπάρχει υποδομή στο νησί. Αύριο θα βρέξει. Θα ξεσηκωθούνε. Θα μας σφάξουν ζωντανούς. Δεν είναι η εικόνα που βλέπετε αυτή η καλή, του καλού του αγίου ανθρώπου. Να τους φιλοξενήσουμε 50, 100 μπορούμε. Τι να τους κάνουμε τους υπόλοιπους βρε παιδιά; Θα μας φάνε ζωντανούς. Δεν έχουν συμπεριφορά. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Όπου βρούνε κατουράνε, έχουν βρωμίσει όλο το νησί. Τι θα γίνει; Που θα πάει αυτή η δουλειά; Τι θα γίνει δηλαδή; Αύριο θα έλθουν άλλοι 200;
Δημοσιογράφος: Με ποιον έχετε επικοινωνήσει;
Δήμαρχος: Έφτασα μέχρι το γραφείο του Πρωθυπουργού. Έφτασα μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μίλησα με τον κ. Κουμουτσάκο το πρωί. Με ποιον πρέπει να μιλήσω; Με τον Θεό; ….
Δημοσιογράφος: Τι σας λένε αυτοί τέλος πάντων;
Δήμαρχος: Δεν μπορούνε, δεν έχουν λύση, δεν ξέρουν που να τους πάρουνε. Αφήστε τους ελεύθερους να φύγουνε. Ανοίξτε τα σύνορα. Δεν με νοιάζει τι πρέπει να κάνεις βρε φίλε. Δεν με νοιάζει. Κάντε κάτι, θα φύγουμε εμείς.
Δημοσιογράφος: Πόσοι έχουν έλθει τις τελευταίες ημέρες Δήμαρχε;
Δήμαρχος: 198 χθες. Με φουσκωτές βάρκες. Τουρίστες! Που οι τουρίστες δέχονται έναν διαβατηριακό έλεγχο με την Σένγκεν.
Αυτοί έρχονται με φουσκωτές βάρκες και βγαίνουν ελεύθεροι και κυκλοφορούν σε όλο το νησί. Έχουνε φτάσει μέχρι το Γυμνάσιο Λύκειο. Τι θα γίνει αυτή η δουλειά; Ποιοί είναι αυτοί που είναι εδώ; Αύριο μεθαύριο συγνώμη θα μας βιάσουνε κιόλας. ... Και τσακώνονται, φταίει ο Σύριζα και φταίει η Νέα Δημοκρατία; Δεν με ενδιαφέρει ρε παιδιά… εμείς πρέπει να επιβιώσουμε. Ο κόσμος πουλάει τα σπίτια του και φεύγει. Ο άλλος έφυγε, πήγε να πάρει στην Πάτμο σπίτι. Δηλαδή αυτό που χτίσαμε τόσα χρόνια, αυτό το σχολείο εδώ θα μας το κρατήσουν αυτοί;
Δημοσιογράφος: Αυτοί οι άνθρωποι σιτίζονται από κάπου;
Δήμαρχος: Όχι. Άλλο γελοίο. Έχουμε 80 κρατούμενους στην αστυνομία και άλλους 420 ελεύθερους. Οι 80 σιτίζονται και οι 420 πεινάνε. Θα μας φάνε ζωντανούς. Ας αναλάβει τις ευθύνες του ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Να αναλάβει τις ευθύνες του. ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ. ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΜΑΣ ΕΧΟΥΝΕ ΠΟΥΛΗΣΕΙ. ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ.
- Μα τώρα, μας δουλεύεις; Θα είναι ο Αντίχριστος πιστός και θα πηγαίνει και στην Εκκλησία;
- Βεβαίως! Αφού είδε και αποείδε ότι με άμεσους διωγμούς τόσους αιώνες κατάφερε μια τρύπα στο νερό, τώρα προσπαθεί με πονηριά και υπουλότητα να βάλει τους χριστιανούς στο σακί του μέσα από την αλλοίωση της πίστης μας.
Ο Αντίχριστος δεν θα κλείσει τις Εκκλησιές, ούτε και θα τις κάψει κατά πως έκανε παλιά, αλλά θα τις γεμίσει κιόλας από χριστιανούς που θα βαπτίζονται θα εξομολογούνται, θα κοινωνούν, θα κάνουν ευλαβή έργα, μα στην ουσία δεν θα ξέρουν σε ποιον Θεόν πιστεύουν. Εάν εστιάσουμε στη ετυμολογία της λεξης –Αντίχριστος- «αντι» δεν σημαίνει μόνο «αυτός που εναντιώνεται», αλλά και «αυτός που βρίσκεται στη θέση άλλου», δηλαδή ο άνομος που θα έρθει θα παραπλανήσει τον κόσμο προσποιούμενος τον Χριστό και προσπαθώντας να τον μιμηθεί σε όλα.
Γι' αυτό βλέπουμε σήμερα κάποιοι να προσπαθούν να εκλογικεύσουν την Αγία μας πίστη, να αγωνίζονται να κάνουν την Ορθοδοξία «επιστημονική» και «ευρωπαϊκή» και όχι την λιβανισμένη και «βλάχικη» που είχαμε έως τώρα.
Ακόμη και Του Χριστού θέλουνε να του δώσουμε πτυχίο να μην είναι «αγράμματος» και «ξυπόλητος», αλλά και τους Πατέρες της Εκκλησίας μας τους θέλουνε επιστήμονας και προφέσσορες και όχι λιπόσαρκους ασκητάδες σαν τους αγράμματους…
Στα χρόνια λοιπόν του Αντιχρίστου, ο οποίος θα είναι πραγματικό πρόσωπο και όχι απλά μία κατάσταση, όπως αναφέρει άλλωστε και η Αγ. Γραφή (Β΄Θεσσ. Β΄-3,4) αλλά και πολλοί παλαιοί και σύγχρονοι Άγιοι Πατέρες, τότε λοιπόν οι Χριστιανοί θα χωριστούν σε δύο κατηγορίες, σε εκείνους που θα πιστεύουν με την καρδιά και σε εκείνους που θα πιστεύουν με το μυαλό.
Γι' αυτό και όσοι Χριστιανοί ακολουθήσουν τον Αντίχριστο δεν θα νοιώθουν καμμία αμφιβολία και αβεβαιότητα, αλλά θα νομίζουν ότι κάμουνε και το χρέος τους κιόλας κινούμενοι στα γνωστά ήσυχα νερά τους.
Αναφέρει για το θέμα αυτό ο Άγιος Γαβριήλ ο νέος από την Γεωργία:
«Για τους πιστούς χριστιανούς η μεγαλύτερη θλίψη θα είναι ότι αυτοί θα φεύγουν στο δάσος, αλλά οι κοντινοί τους άνθρωποι θα δέχονται το χάραγμα του Αντιχρίστου. Στους εσχάτους καιρούς οι οπαδοί του Αντιχρίστου θα πηγαίνουν στην Εκκλησία, θα βαπτίζονται, θα κηρύττουν για τις ευαγγελικές εντολές. Όμως μην τους πιστεύετε. Αυτοί δεν θα έχουν τα καλά έργα. Μόνο με τα καλά έργα μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει τον αληθινό Χριστιανό».
Αλλά και τα Θεολογικά κηρύγματά πλέον καταντήσανε συναισθηματικές αγαπολογίες με κοινωνικές και ψυχολογικές αναφορές και ζήτημα πλέον είναι να ακούσουμε σήμερα να μιλάνε για Παράδεισο, Κόλαση, Δευτέρα Παρουσία και Κρίση.
Ας αναβαπτιστούμε λοιπόν στην αγία Ορθοδοξία μας, που μυρίζει Αγιορείτικο μοσχολίβανο και όχι λεβαντίνικη κολόνια. Στην πίστη μας, που μας έμαθαν οι αγράμματοι μεν πατεράδες και παππούδες μας, μα μοσχομυρισμένοι από την ευωδία Του Παναγίου Πνεύματος.
Μετά από μια σειρά από μάσκες, πως μπορείς να αναγνωρίσεις το αληθινό σου πρόσωπο; Κι όμως έρχεται η στιγμή που πρέπει να κοιτάξεις στον καθρέφτη και να αναρωτηθείς ποιος τελικά είσαι. Μπορεί εκεί που θα κοιτάξεις να υπάρχει κενό. Έχασες την δυνατότητα να συγκινείσαι, θεώρησες την ευγένεια ψυχής αδυναμία και περιττή. Ξέχασες τους άλλους ανθρώπους για να σε ξεχάσουν.
Το μέτρο έγινε το χρήμα. Ξέχασες το παρόν, το πούλησες, για ένα μέλλον που δεν σου ανήκει πλέον ούτε κι αυτό. Προτίμησες τον άχαρο τρόπο, τον illustration, τον αντιαισθητικό. Μπήκες στην γραμμή, με αντάλλαγμα την πόζα και τα πράγματα. Πράγματα, αλλά όχι πραγματικότητα.
Όλα τα σκέφτεσαι με χρήμα. Τα αξιολογείς με χρήμα, αγαπάς με χρήμα, σχεδιάζεις με χρήμα, ονειρεύεσαι το χρήμα, μιλάς για το χρήμα, αναζητάς το χρήμα, γίνεσαι το χρήμα. Το σεξ αντικατέστησε τον έρωτα, το chatting την πρόσωπο με πρόσωπο αληθινή κουβέντα, οι εφαρμογές το άγγιγμα. Προτίμησες την κονσέρβα και το σκυλάδικο, από την αφτιασίδωτη διασκέδαση, από την τέχνη και την αναζήτηση.
Το χρήμα επέβαλε την κουλτούρα του. Προτίμησες να δουλεύεις παραπάνω, απ’ το να έχεις ελεύθερο χρόνο για ρέμβη, αγάπη και δημιουργία. Αυτούς που τα αναζητούν τους αποκάλεσες “τεμπέληδες”. Δεν ακολούθησαν τον δικό σου δρόμο. Σαν ιθαγενής θαμπώθηκες από τις χάντρες και τις υποσχέσεις για “μεγάλη ζωή”. Ξέχασες για ποιον λόγο είσαι εδώ, τι πρέπει να ψάχνεις, δεν αναζήτησες άλλο νόημα στο ”υπάρχειν”, αλλά έγινες οπαδός του “έχειν”, σύμφωνα με όσα σ’ έπεισαν οι διαφημίσεις, τα περιοδικά, οι μόδες.....
Έπαψες να σκέφτεσαι κι έγινες οπαδός. Αν τα χάσεις όλα αυτά, αν αύριο καταρρεύσουν, ποιος θα είσαι; Τι μένει κάτω από την επιφάνεια; Υπάρχει τίποτα από σένα; Έχει σημασία πως ζούμε και πως πεθαίνουμε.
Κι αν αυτά που σου λέω τα προσπερνάς, κατανοώ ότι ακόμα είσαι χορτάτος, βολεμένος. Ίσως αν μείνεις άνεργος, πεινάσεις ή μείνεις άστεγος, μπορεί να τα ξανασκεφτείς. Αλλά δεν είναι κρίμα να το κάνεις τότε που θα είναι αργά; Γι’ αυτό σου λέω, κοίτα τώρα τον καθρέφτη. Ψάξε την άγκυρα με το παρελθόν. Ο καθρέφτης είναι πάντα εκεί, αλλά το είδωλό σου απουσιάζει.
Ο Γρηγόριος
Ευστρατιάδης (1864-1950) υπήρξε νομικός, εκδότης και βουλευτής.
Επί σειρά ετών υπήρξε εκδότης
και διευθυντής της εφημερίδας ''ΣΚΡΙΠ'' της Αθήνας.
Το ''ΣΚΡΙΠ'' αμέσως μετά την
ημερολογιακή καινοτομία του 1924 τάχθηκε
κατά του συνόλου των
νεωτερισμών, που εισήγαγαν στο σώμα της Εκκλησίας
ο Αρχιεπίσκοπος
Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος
Μεταξάκης.
Φιλοξενούσε
στις σελίδες του το
σύνολο σχεδόν των ανακοινώσεων της ''Ελληνικής Εκκλησιαστικής Κοινότητας των
Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών'',
δημοσίευε
-με εμπεριστατωμένα
ρεπορτάζ- όλες τις ειδήσεις για τις διώξεις των χιλιάδων αποτειχισμένων
''Παλαιοημερολογιτών''
και παρουσίαζε άρθρα
αντινεωτεριστικά και κατά της κίνησης για την ''Ένωση των
Εκκλησιών'',
όπως ονομαζόταν τότε
η οικουμενική κίνηση.
Το βιβλίο του ''Η Πραγματική
Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'' δημοσιεύθηκε
υπό την
μορφή
συνεχιζόμενων άρθρων
τον Μάρτιο του 1928 και αποτέλεσε
μια εμπεριστατωμένη
δημοσιογραφική και θεολογική εργασία για το ημερολογιακό σχίσμα.
Το περισσότερο -ίσως-
ενδιαφέρον
στο βιβλίο αυτό
παρουσιάζει το γεγονός,
ότι επιχειρήθηκε η
προσέγγιση των δρώμενων της ημερολογιακής καινοτομίας
και
μέσα από το
πληροφοριακό φάσμα της δημοσιογραφίας και εύλογα η επικαιρότητα ζωντανεύει
ιδεατά
στα ''πέτρινα'' αυτά
χρόνια του Μεσοπολέμου, προσφέροντας στον αναγνώστη διαδραστικά τον επίκαιρο και
ζωντανό παλμό των γεγονότων!
Γιώργος
Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
ΚΒ'
Μέρος
Διά να προσδώση νομιμοφάνειαν
κανονικήν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών εις το πραξικόπημα της αλλαγής του
Εκκλησιαστικού Ημερολογίου, διά μονομερούς αποφάσεως δύο μόνον Εκκλησιών και διά
να απομακρύνη πάσαν ιδέαν αντικανότητας εις την αυθαίρετον ταύτην μεταβολήν,
ανεκοίνωσε διά τε του υπομνήματός του προς την Ιεραρχίαν και διά της εγκυκλίου
και των ανακοινωθέντων του, άτινα πάντα εδημοσιεύσαμεν, ότι:
1) Το Πασχάλιον της Ορθοδόξου
Εκκλησίας, επειδή τούτον προήλθεν εξ αποφάσεως Οικουμενικής Συνόδου μένει και
μετά την διόρθωσιν του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου άθικτον.
2) Ότι η μεταβολή δεν
προσκρούει, ούτε εις δόγμα, ούτε εις κανόνα τινά της Εκκλησίας, ούτε εις την
Ορθοδοξίαν.
3) Ότι την μεταβολήν απεδέχθη
και ενέκρινεν το Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως.
4) Ότι η γενομένη διόρθωσις
του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου δεν μεταβάλλει το Εκκλησιαστικόν αυτού
μέρος.
5) Ότι η ενότης των Ορθοδόξων
Εκκλησιών δεν παραβλάπτεται.
Και, όταν τις αναγιγνώσκει τα
αποφθέγματα ταύτα, απορεί, πως επί τόσους αιώνας από της εισαγωγής του
Γρηγοριανού Ημερολογίου εις την Δύσιν δεν εγένετο τούτο δεκτόν και υπό της
Ορθοδοξίας και, πως δεν ευρέθη τις κληρικός εξ ίσου μεγαλοφυής, όπως η
Αρχιεπισκοπή Αθηνών, ίνα επινοήση το σωτήριον σχέδιον να αλλάξη μεν το
Εκκλησιαστικόν Ημερολόγιον, χωρίς να αλλάξη όμως το Πασχάλιον.
Τόσην λοιπόν στενότητα
αντιλήψεως, τόσην μωρίαν είχον αι τόσαι Σύνοδοι Οικουμενικαί και τοπικαί, οι
τόσοι Πατριάρχαι και οι άλλοι της Εκκλησίας πρόμαχοι, ώστε να αντιτάσσουν μετά
τόσης επιμονής άρνησιν εις τας προσκλήσεις τόσων αιώνων περί μεταβολής του
Ημερολογίου; Και αφού τόσον απλούν, τόσον νόμιμον, τόσον κανονικόν ήτο το να
προβή μία Εκκλησία οιαδήποτε εις την αφομοίωσιν Πολιτικού και Εκκλησιαστικού
Ημερολογίου, διατί παρήλθον τόσοι αιώνες χωρίς να ευρεθή εις κ. Χρυσόστομος με
τας ευρείας και κοσμοπολιτικάς δοξασίας του, ίνα επιφέρη μίαν τόσην απλήν και
τόσην επιθυμητήν αφομοίωσιν;
Αληθώς το ζήτημα καταντά
εγκληματικώς κωμικόν. Μόνον δε κληρικός άγευστος εντελώς της εκκλησιαστικής ημών
ιστορίας και άμοιρος στοιχειωδών εκκλησιαστικών γνώσεων θα ηδύνατο σοβαροφανώς
να ισχυρισθεί, ότι και κανονική είναι η θεσπιθείσα μεταβολή και το Πασχάλιον δεν
μεταβάλλει και εις κανένα κανόνα και καμμίαν παράδοσιν δεν προσκρούει και την
ενότητα της Ορθοδοξίας δεν διασπά.
Και ας ίδωμεν πρωτίστως, είναι
πράγματι αληθές, ότι μετά την διόρθωσιν του Εκκλησιαστικού ημερολογίου μένει
άθικτον το Πασχάλιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας; Το Πάσχα δεν είναι μία εορτή απλή,
ως τόσαι άλλαι, μη έχουσα επίδρασιν επί άλλων εορτών. Το Πάσχα είναι βάσις του
κινητού της Εκκλησίας εορτολογίου. Εξ αυτού κανονίζεται όλος ο Πασχάλιος κύκλος,
ο μετά τόσης μελέτης και μετά τόσης προσοχής κανονισθείς υπό των Εκκλησιαστικών
κανόνων και της Εκκλησιαστικής παραδόσεως.
Συνεχίζεται
Εκ του βιβλίου
του Γρηγορίου
Ευστρατιάδη
''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού
Ημερολογίου'',
που δημοσιεύθηκε σε
συνέχειες στην εφημερίδα των Αθηνών ''ΣΚΡΙΠ'',
την Τρίτη 27 Μαρτίου
1928,
έτος 32ον, αρ. φύλλου
8.941, σελ. 1η.
Μεταφορά στο
διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Διατηρήθηκε η
Γραμματική τάξη της εποχής με την επέμβαση μόνο σε κάποια αναγκαία σημεία
στίξης.
