Τοῦ μακαριστοῦ (†) Ἀρχιμ. Ἀρσενίου Κομπούγια
2ον- Τελευταῖον
Ἀληθιναὶ προρρήσεις
Δὲν καταφερόμεθα ἐναντίον ὅλων τῶν προφητειῶν, ἀλλ’ ἐναντίον ἐκείνων, αἱ ὁποῖαι δὲν ἔχουν σαφῆ καὶ ἐπίσημον ἱστορικὴν καταγωγὴν καὶ εἶναι ἀσυνάρτητοι περιγραφαὶ πολέμων καὶ καταστάσεων δημιουργουμένων ὑπὸ Ἑλλήνων καὶ Τούρκων καὶ ἀναφερομένων εἰς τὴν ἐπανάκτησιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ εἰς μακρὰν βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἐπὶ γῆς μὲ Ἑλληνικὴν παγκόσμιον κυριαρχίαν.
Ἀντιθέτως ὑπάρχουν ὁράματα καὶ προρρήσεις θαυμάσιαι, μαρτυρούμεναι ὑπὸ τῶν βίων τῶν Ἁγίων καὶ ὑπὸ τῆς ἱστορίας, αἱ ὁποῖαι δὲν ὁμιλοῦν μὲ γλῶσσαν Πυθίας, ἀλλὰ μὲ σαφήνειαν· οὔτε περιστρέφονται γύρω ἀπὸ πολέμους μεταξὺ Ἑλλήνων καὶ Τούρκων. Ἡ ἠθικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἐξέλιξις τοῦ κόσμου, ἡ ἁμαρτία, ἡ ἀποστασία καὶ αἱ ἐφευρέσεις ἀποτελοῦν τὰ θέματά των. Ἀποδεδειγμέναι προρρήσεις Ἁγίων εἶναι τοῦ Μ. Παχωμίου, τοῦ Μ. Ἀντωνίου, τοῦ Μωυσέως τοῦ Αἰθίοπος καὶ τοῦ ὁσίου Νήφωνος τοῦ ἀσκήσαντος ἐν Κωνσταντινουπόλει. Ὁ τελευταῖος ὑπολογίζει μὲ τοὺς ἑπτὰ τόμους τῶν αἰώνων (χιλιετηρίδων), ὅτι ὁ Κύριος κλείει τὸν τελευταῖον τόμον εἰς τὸ ἥμισυ (δηλαδὴ εἰς τὰς 6 καὶ ἡμίσειαν χιλιάδας (6.500) ἔτη ἀπὸ Ἀδάμ, περίπου τὸ 2.000), καὶ ἔπειτα θὰ ἔλθῃ νὰ κρίνῃ τὸν κόσμον κατὰ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν. Ἐπίσης ὁ ὅσιος Νεῖλος ὁ Μυροβλύτης, ὁ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἀσκήσας κατὰ τὸ 1.600, παρέδωσε προφητείας τινάς, ἰδίως μετὰ τὴν κοίμησίν του, ἐμφανισθεὶς εἴς τινα μοναχόν.
Μία προφητεία τοῦ Ἁγίου Νείλου, ἔχει ἐπίκαιρον ἐνδιαφέρον καὶ εἶναι ἀντίθετος μὲ ὅλας τὰς ἄλλας προφητείας. Πρῶτον, διότι δὲν ἀναφέρεται εἰς πολέμους μὲ εὐτυχὲς ἀποτέλεσμα ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος καὶ βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἐπὶ τῆς γῆς, ἀλλ’ ἀντιθέτως περιγράφει, ὅτι μετὰ τὸ 1.900 ὁ κόσμος θὰ ἀφηνιάσῃ, ὅτι ἄρχεται ἡ γενικὴ ἀποστασία ὁλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος. Ἐπίσης ὁμιλεῖ διὰ καταπληκτικὰς ἐφευρέσεις τῆς ἐπιστήμης, καθώς καί διὰ τὴν πρωτοφανῆ ἀνηθικότητα, ἀθεΐαν καὶ ἀδιαφορίαν κλήρου καὶ λαοῦ, μὲ ἀποτέλεσμα ὄχι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, ἀλλὰ τὴν κολόβωσιν τῶν ἡμερῶν τῆς ἐκ τοῦ ἀντιχρίστου μεγάλης θλίψεως καὶ τὴν ἐπίσπευσιν τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου.
Καὶ ἐρωτῶμεν: Ποία εἶναι πλέον σοβαρὰ προφητεία; Αὐτή, ἡ ὁποία προβλέπει κατὰ τὸν αἰῶνα αὐτὸν τὴν γενικὴν ἀποστασίαν καὶ τὸν ἐρχομὸν τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ ἐν συνεχείᾳ τὴν Παρουσίαν τοῦ Κυρίου; Ἤ ὅλαι αἱ ἄλλαι, αἱ ὁποίαι ὅλως ἀντιθέτως προφητεύουν πολέμους καὶ μόνον πολέμους καὶ κατόπιν θαυματουργικὴν ἀλλαγὴν τοῦ κόσμου καὶ ἁγιοποίησιν τοῦ πλανήτου τῇ ἐπεμβάσει τοῦ Κυρίου μὲ εὐτυχῆ Ἑλληνικὴν Χριστιανικὴν βασιλείαν καὶ κοινωνίαν;
Ἐπίσης μὲ τὸ ἴδιον πνεῦμα ὁμιλεῖ καὶ ὁ ὅσιος Νήφων, ἀσκητὴς ἐν Κωνσταντινουπόλει, μὲ τὸ περίεργον ὅραμά του, ποὺ παρουσιάζει τὸν ἐρχομὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὸ ἥμισυ τοῦ ἑβδόμου αἰῶνος (χιλιετηρίδος) ἀπὸ δημιουργίας τοῦ Ἀδάμ. Δηλαδὴ ὁλίγον πρὶν ἤ μετὰ τὸ ἔτος 2.000!
Καὶ τέλος, οἱ πολυάριθμοι προρρήσεις τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, αἱ ὁποῖαι συνεκεντρώθησαν κυρίως ἐκ παραδόσεως ἀπὸ στόματος εἰς στόμα. Τινὲς ἐξ αὐτῶν δύνανται νὰ θεωρηθοῦν παρείσακτοι. Παράδειγμα, ἡ περὶ ἐπανόδου τῶν Τούρκων εἰς τὴν Ἑλλάδα ἕως τὰ Ἑξαμίλια καὶ ἡ καταδίωξις τούτων ἕως τὴν Κόκκινη Μηλιὰ (Μέκκα;). Ἡ προφητεία αὐτὴ ἐν συνεχείᾳ ἀναφέρει ὅτι ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ ἕνα τρίτον πανικόβλητον θὰ πιστεύσῃ εἰς τὸν Χριστὸν καὶ θὰ σπεύσῃ νὰ βαπτισθῇ, ἕτερον τρίτον θὰ σφραγιασθῇ, καὶ τέλος τὸ ἄλλο ἕν τρίτον θὰ καταφύγῃ εἰς τὰ βάθη τῆς Ἀραβίας. Σημειωτέον, ὅτι τὸ ἕνα τρίτον τοῦ σημερινοῦ πληθυσμοῦ τῆς Τουρκίας εἶναι 13 ἑκατομμύρια. Πρέπει νὰ ἀμφιβάλλῃ κανεὶς περὶ αὐτῆς τῆς προφητείας, ὄχι μόνον διότι φαίνεται τερατώδης, ἀλλὰ καὶ διότι ἀναφέρει αὐτὴν 1.400 περίπου ἔτη πρὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ ὁ Ψευδομεθόδιος. Γεννᾶται τὸ ἐρώτημα, ἄν τὴν ἐπανέλαβεν ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἤ τὴν προσέθεσαν εἰς τὰς γνησίας προφητείας του μεταγενεστέρως ὡς δῆθεν ἰδικήν του. Ἐκτὸς τούτου ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς προκειμένου περὶ Τούρκων ὡμίλει συνεσκιασμένως καὶ αἰνιγματωδῶς λόγῳ τοῦ κινδύνου. Πῶς εἰς τὴν προφητείαν αὐτὴν ὡμίλησε τόσον καθαρῶς καὶ διὰ τόσον κακὸν εἰς βάρος τῶν Τούρκων;
Σύγχρονοι θεολογικαὶ ἰδέαι ἀποκλίνουσαι πρὸς τὴν λεγομένην μεσοβασιλείαν
Καὶ σήμερον ἀκόμη τὴν ἰδέαν τῆς μεσοβασιλείας ἤτοι τῆς ἐπικρατήσεως τοῦ Εὐαγγελίου ὡς βιώματος ἐπὶ τῆς γῆς συνεχίζουν ἡμέτεροι καὶ ξένοι θεολόγοι. Ἰδοὺ αἴφνης μία πολὺ παράδοξος ἑρμηνεία Καθηγ. Πανεπιστημίου· «Ἐν τῷ κεφαλαίῳ τούτῳ περιγράφεται πρῶτον, ὁ ἐν τῷ οὐρανῷ ἀντίλαλος τῆς πτώσεως τῆς νοητῆς Βαβυλῶνος, μεθ’ ὅ ἐπακολουθεῖ ἡ ἔνδοξος παρουσία (ἔχομεν λοιπὸν καὶ ἐνδιάμεσον ἔνδοξον παρουσίαν τοῦ Κυρίου καὶ ἑπομένως συνολικὰ τρεῖς), τοῦ Χριστοῦ, ἥτις δὲν πρέπει νὰ συγχέεται πρὸς τὴν ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων καὶ τῇ παγκοσμίῳ κρίσει τοιαύτην. Πρόκειται περὶ ἀοράτου ἐπεμβάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκτάκτου δραστικῆς, διὰ τῆς ὁποίας κατανικᾶται ὁριστικῶς ἡ ἀντίθετος δύναμις τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ ἐξασφαλίζεται ἡ θριαμβευτικὴ ἐπικράτησις τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ὁ πραγματικὸς ἐκχριστιανισμὸς τοῦ κόσμου καὶ ὁ ἐπὶ μακρὰν περίοδον ἐτῶν (διατὶ ὄχι διὰ πάντα ὡς λέγουν οἱ Χιλιασταί); θρίαμβος τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ». (Ἡ Καινὴ Διαθήκη μετὰ συντόμου ἑρμηνείας ὑπὸ Παναγιώτου Τρεμπέλα. Εἰσαγωγὴ εἰς τὸ 19ον κεφάλ. τῆς Ἀποκαλύψεως. Σελὶς 1049. Ἰδὲ καὶ ἐν συνεχείᾳ εἰς τὴν εἰσαγωγὴν τοῦ 20οῦ κεφαλ. Ἀποκαλύψεως τοῦ ἰδίου. σελὶς 1052). Χαῖρε βάθος ἀμέτρητον! Τελευταίως εἶδον τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος συγγράμματα καὶ μικρὰ τεύχη Προτεσταντῶν, οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν ἑτέραν τερατώδη θεωρίαν, ὡς εἶναι τοῦ Σπύρου Ζωδιάτη, «Ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ διάσπασις τοῦ ἀτόμου» καὶ τὰ «Διαπλανητικὰ ταξίδια» καὶ τοῦ Ὁμήρου Δουκάνου «Τὸ τέλος τοῦ κόσμου». Τῆς Γερμανίδος Λουθηριανῆς μοναχῆς Basilea Schlink τὰ ὡραῖα βιβλία. «Ἡ κρισιμότης τῶν καιρῶν μας» καὶ «Λίγο πρὶν ἀπὸ τὸν διωγμὸ τῶν χριστιανῶν», τῆς ἰδίας. Ἀκόμη τὰ ἐπίσης ὡραῖα βιβλία τοῦ ἐν Ἀθήναις Εὐαγγελικοῦ Χρήστου Φραγκοπούλου, «Χάραγμα» καὶ τὸ «Ἐσχατολογικὸ πανόραμα» τοῦ ἰδίου. Δυστυχῶς ὅλοι αὐτοὶ ἐνῶ περιγράφουν θαυμάσια ὅλα τὰ πρὸ τῆς Δευτέρας Παρουσίας γεγονότα, τὰ ὁποῖα καὶ ἐντοπίζουν εἰς τοὺς καιροὺς μας, δὲν παραδέχονται ὅμως ὅτι, ἐν συνεχείᾳ τῆς Δευτέρας Παρουσίας, θὰ ἐπακολουθήσῃ ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου, ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν ὡς καὶ ἡ κρίσις καὶ ἀνταπόδοσις. Παραδέχονται ἀνοήτως, ὅτι οἱ πιστοὶ θὰ ἁρπαγοῦν σωματικῶς εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, ὁ ὁποῖος θὰ κατέλθῃ σωματικῶς διὰ νὰ βασιλεύσῃ μὲ τοὺς πιστούς του ἐπὶ χίλια ἔτη. Δηλαδὴ διαστέλλουν τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου μὲ τὴν ταυτόχρονον συντέλειαν τοῦ κόσμου, τὴν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν, ὡς καὶ τὴν κρίσιν καὶ ἀνταπόδοσιν καὶ ἰσχυρίζονται ὅτι τὰ τελευταῖα ταῦτα, θὰ ἐπακολουθήσουν μετὰ τὴν χιλιετῆ βασιλείαν τοῦ Χριστοῦ. Ἑπομένως παραδέχονται τὴν βλάσφημον ἰδέαν τρίτης παρουσίας τοῦ Κυρίου! Μὲ ἕνα λόγο, μᾶς λέγουν ὅτι μετὰ τὴν χιλιετίαν, ὁ σωματικῶς ἐλθὼν εἰς τὴν γῆν Κύριος, θὰ ἀνέλθῃ πάλιν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ θὰ παραδώσῃ ἐκ νέου τὴν γῆν μὲ τοὺς δυστυχισμένους κατοίκους της διὰ μερικὰς χιλιετίας, πάλιν εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ σατανᾶ, διὰ νὰ πλανήσῃ καὶ σοδομοποιήσῃ τὸν κόσμον καὶ μετὰ θὰ ξανακατέλθῃ εἰς τὴν γῆν διὰ τρίτην φοράν… διὰ νὰ κρίνῃ τὸν κόσμον καὶ συγχρόνως ἐγκαταστήσῃ τὴν αἰωνίαν Βασιλείαν Του. Ἀλλὰ ποῦ, εἰς τὴν γῆν, ἤ εἰς τοὺς οὐρανούς; Κύριε ἐλέησον! Πλήρης θαλασσοποίησις καὶ διαστροφὴ τοῦ σατανᾶ!
Τὸ ὅτι ἀνησυχοῦν καὶ γράφουν πολλοὶ καὶ ἐκ τῶν ξένων, δεικνύει ὅτι τὰ σημεῖα, ἔστω καὶ ἐὰν παρερμηνεύωνται ὑπὸ ἄλλων, εἶναι ἀνησυχητικά. Ἀκόμη μὲ τὸ πνεῦμα αὐτό, ὅτι ὄντως ὑπάρχουν σημεῖα προμηνύοντα τὸ τέλος, ἔγραψαν ὁ σεβαστὸς καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου πατὴρ Φιλόθεος Ζερβάκος καὶ ὁ εὐσεβὴς καὶ νηφάλιος Ἐπίσκοπος Φλωρίνης πατὴρ Αὐγουστῖνος, ὁ ὁποῖος μάλιστα τὸν Ἰούνιον τοῦ 1975 εἰς εἰδικὴν ὁμιλίαν του ἐπὶ τῶν σημείων τῶν καιρῶν ὑπεστήριξεν ὅτι εὑρισκόμεθα εἰς τὰ πρόθυρα τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τῆς συντελείας τοῦ κόσμου, ἐπικαλεσθεὶς τὰ ἴδια σημεῖα τῶν καιρῶν, ποὺ καὶ ἡμεῖς ἄλλοτε εἰς εἰδικὸν τεῦχος καὶ τώρα ἐπικαλούμεθα. Κατ’ ἐπανάληψιν δὲ τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου ἔκρουσεν ὁ ζηλωτὴς θεολόγος καὶ φιλόλογος κ. Ν. Σωτηρόπουλος μὲ διάφορα ἄρθρα.
ΤΟ Α΄ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΔΙΟΤΙ ΗΔΗ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ΣΤΑ ''ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ''.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου