Δευτέρα 25 Μαΐου 2020

''ΓΑΜΟΙ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΜΕΤΑ ΛΟΥΘΗΡΟ-ΚΑΛΒΙΝΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΣ''




Ένα λίαν επίκαιρο και αρκούντως αυθεντικό δοκίμιο του λόγιου Μοναχού και δεινού κήρυκα Κοσμά Φλαμιάτου, που μέσα από την ξενόδουλη ανασύσταση του -εν τη γενέσει του- Ελληνικού Κράτους, την διαβλητή εγκατάσταση της Βαυαροκρατίας, την δόλια, ως και ωφελιμιστική παρείσφρηση της Αγγλογαλλικής δυναστείας και τις πρώτες εμφυλιακές, μισερές ''καρατομήσεις'' αδούλωτων μαρτύρων προσφέρει στον αναγνώστη την γνησιότητα της Πίστης και την αληθινή Φιλοπατρία. Το πηγαίον και η γνησιότητα του λόγου μοιάζει σαν να ''τυπώθηκε'' μόλις τώρα, με διαφορετικούς ή και ίδιους ευρωπαικούς ''εθνοσωτήρες'', τους ίδιους όμως πάντοτε ασύμμαχους ''συμμάχους'', αυτούς άλλωστε, που οριοθέτησαν και τον πολιτικό ''χρωματισμό'' των πρώτων νεότοκων και πολιτικά εξαρτημένων κομμάτων στην Ελλάδα: το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό. Σαν να μην άλλαξε τίποτε. Ραγιαδισμός, υποτακτικότητα και δουλοφροσύνη υπό τον σκιερό ''μανδύα'' του Εθνικού Συντάγματος και της εγκατεστημένης Βασιλείας, που εισήγαγαν στους απονήρευτους Ρωμιούς, ξένα ήθη και νοσηρές, ''διαφωτιστικές'' διδαχές, ώστε να αναγκάσουν ακόμη και αυτόν τον Μακρυγιάννη να γράψει στη διαθήκη του, μιλώντας για ''απατεώνες της πατρίδας του''! Και όπως έγραψε και ο καθηγητής Αλέξιος Παναγόπουλος στο βιβλίο του ''ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ'': ''Οι ''ψευτοδιαφωτιστές'', που φραγκεμένοι δίδασκαν το πνεύμα της εσπερίας, αναγκάζουν τους πρωτομάρτυρες να καταγγείλουν δημόσια τους ηθικούς αυτουργούς, που κρύβονταν πίσω από τις ύποπτες αναθεωρήσεις του περιβάλλοντος του ρωμαιοκαθολικού Βασιλέα της προτεστάντισσας Βασίλισσας και του ανθέλληνα αντιβασιλέα Μάουερ''. Εύχεσθε!



Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος





''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''


Εκ του προηγούμενου

Και πάλιν εις τους Έλληνας και εις τον βασιλέα της Ελλάδος επινοεί και κατασκευάζει μυρίας ραδιουργίας ίνα εμπνεύση αυτοίς την κατά της Ρωσσίας υποψίαν, φόβον, αποστροφήν και το αδιάλλακτον μίσος τα οποία ουδεμίαν χώραν ευρίσκουσιν εις όσους σώζεται έτι το πνεύμα της ορθοδόξου πίστεως και η ορθή κρίσις και σύνεσις.

Την αυτήν κατά των Ρώσσων και των Ελλήνων αποστροφήν και το μίσος ενεργεί συστηματικώς, εις όλα τα άλλα ορθόδοξα Κράτη, Σερβίας, Βουλγαρίας, Μολδαυίας, Βλαχίας και όλων των άλλων ορθοδόξων. Τα αυτά ενεργεί και μεταξύ των κατά το Οθωμανικόν Κράτος και των κατά το Βασίλειον της Ελλάδος, ορθοδόξων, διά τούτο επενόησε προς τοις άλλοις και εκίνησε τον περί αυτοχθόνων και ετεροχθόνων νόμον επί Συντάγματος, και συγχρόνως εκίνησε τον Μαυροκορδάτον και προσεποιείτο ότι τάχα αντιφέρεται κατ' αυτού του νόμου, ίνα δείξη εκ τούτου ότι δεν εγένετο δι' εισηγήσεως και ενεργείας της Αγγλίας.

Τα αυτά ενεργεί και μεταξύ Επτανησίων και άλλων Ελλήνων, διά τούτο οσάκις τις Επτανήσιος ή άλλος τις Έλλην εκ της άλλης Ανατολής ορθόφρων επιχειρήση έργον ή λόγον περί του κοινού συμφέροντος, αμέσως χλευάζεται και κατηγορείται, ουχί ως αδελφός και ομογενής, αλλ' ως ξένος, και ως άνθρωποι έχοντες τάχα, άλλην γλώσσαν, άλλας πράξεις και άλλα έθιμα όλως ασυμβίβαστα και επιζήμια εις το βασίλειον της Ελλλάδος.

Τα όσα σχίσματα παλίν ενεργεί συστηματικώς εις την Επτάνησον και εις το βασίλειον της Ελλάδος μεταξύ του εκείσε και του ενταύθα λαού και όσα μεγάλα κακά εξ αυτών έφερε και όσα δεινότατα και ολεθριώτατα επαπειλεί δι' αυτών ίνα φέρη το πράγμα υπάρχει τοις πάσι φανερόν και αυτά τα πράγματα μαρτυρούσιν.

Φέρει ίσως και εις αυτήν την επιβουλήν το πράγμα μεγίστην απορίαν και έκπληξιν, ότι μετά τοσούτους ερεθισμούς, όσους απ' αρχής εκίνησε και κινεί μέχρι τούδε εις τα σχίσματα, εις τους εμφυλίους πολέμους, εις το πνεύμα της αποστασίας και αναρχίας, τούτον τον όσον φιλήσυχον και υπέρ πάντας τους άλλους πειθαρχικόν λαόν τόσον απειρότατον και ευαπάτητον΄ 

ότι μεθ' όλα ταύτα, δηλαδή αντέχει και διατηρείται εις αυτόν εισέτι η οπωσούν ευταξία και πειθαρχία, προ του Συντάγματος είχε τον λαόν εσχισμένον εις δύο γενικά κόμματα, εις Κυβερνητικόν και εις Συνταγματικόν, μετά δε το Σύνταγμα έσχισε και σχίζει αυτό εις πάμπολλα άλλα πλέον ερεθιστικά γενικά τε και μερικά και προ πάντων εις Κυβερνητικούς και εις αντιπολιτευομένους.

Όταν βλέπη ότι το εν εκ τούτων των δύο υπερισχύει και εκτείνεται, το δε άλλο το πλέον περιωρισμένον, ότι κινδυνεύει ίνα συγχωνευθή εις πρώτον, τότε ενεργεί και ενισχύει το δεύτερον, όπως γινόμενον ισοδύναμον και ισόρροπον φέρη την έκρηξιν του εμφυλίου πολέμου. 

Συγχρόνως δε κινεί και αναφαίνονται κλοπαί, ιεροσυλίαι και ληστείαι προς περισσότερον ερεθισμόν εις αποστασίαν και εις πάσαν ανωμαλίαν και κοινήν συμφοράν. Εν ενί λόγω, σύστημα αμετάθετον της επιβουλής υπάρχει, ίνα σχίζη τους επιβουλευομένους εις αντιφερομένας φατρίας, και συγχρόνως υποκρινομένη προς όλους τον φίλον γίνεται εις όλους διδάσκαλος και οδηγός και κινεί αυτούς και φέρουσι κατ' αλλήλων τα όσα φαίνονται σύμφωνα εις τα Σατανικά και ολέθρια αυτής Σχέδια, ως είπα περί τούτου και άλλα ολίγα τινά εις τον περί εταιρίας παράγραφον.

Θ'. Εννάτη αιτία διά την οποίαν ευστοχεί και προοδεύει η επιβουλή υπάρχουσι τα σκάνδαλα τα οποία δολίως και συστηματικώς ενεργεί διά την πτώσιν και απώλειαν των επιβουλευομένων. Εις πλήρη δε και εξηκριβωμένην έκθεσιν τούτου του είδους της ραδιουργίας δεν εξαρκούσι βιβλία πολλά και εκτεταμένα όθεν γράφω ολίγα τινά και συνεπτυγμένα ως μικρά δείγματα.

Τα τοιαύτα τείνουσιν τόσον ως προς την εκ της αρχής αποστασίαν, εις την διάδοσιν της διαφθοράς, εις τα σχίσματα, και εις τα παραπλήσια τούτοις. Δι' αυτόν τον σκοπόν τα πρώτα αντικείμενα της επιβουλής, θεωρούνται συστηματικώς αι πολιτικαί αρχαί, η ιεραρχία, ο κλήρος, η ανωτέρα τάξις των ευγενών, όλη η τάξις των διδασκάλων, αι πόλεις και προ πάντων η πρωτεύουσα του Κράτους κ.τ.λ.

Δι' αυτόν τον σκοπόν, προς τοις άλλοις πολλοίς, ενεργεί δολίως εις τα ορθόδοξα Κράτη και γίνονται οι γάμοι των βασιλέων μετά Λουθηρο-Καλβίνων συζύγων, τοιούτοι και οι πρωθυπουργοί, και ενεργεί και γίνονται εις τους βασιλικούς οίκους πολλά και μεγάλα σκάνδαλα της πολυτελείας και της διαφθοράς.

Πότε μεν αποστέλλει γυναίκας εις τους βασιλικούς οίκους προπαρασκευασμένας δι' αυτό το τέλος, άλλοτε δε άνδρας τοιούτου σκοπού και τέχνης. Αυτά ενεργεί εις τας αρχάς και εις την ανωτέραν των επιβουλευομένων λαών, τόσον και διά την γενικήν διάδοσιν της διαφθοράς και διά την πτωχείαν, όσον και επί σκοπώ ίνα εμπνεύση εις τον κοινόν λαόν την κατ' αυτών αποστροφήν και το μίσος, την περιφρόνησιν και τον ερεθισμόν της αποστασίας.

Τα αυτά σκάνδαλα της διαφθοράς ενεργεί και εις τον λαόν, εις τα θέατρα, εις τους χορούς, εις τας γενικάς ομηγύρεις κ.τ.λ. Ενίοτε εις την Επτάνησον και εις τας Αθήνας φέρει επί τοιούτω σκοπώ εκ της Δύσεως γύναια και νέους, ερεθίζοντα την διαφθοράν εις την ορθόδοξον νεολαίαν.

Εις τα Κράτη οπού ενεργεί και διοργανίζονται μυστικαί εταιρίαι, υπό το όνομα της ελευθερίας, συγχρόνως, είτε αμέσως, είτε εμμέσως δι' άλλων κινεί τους θρόνους και τας αρχάς και επιβαρύνουσιν εις το υπήκοον τον ζυγόν, διά περισσότερον σκάνδαλον και ερεθισμόν, βάρος όμως το οποίον γίνεται πρόσκομμα εις όλα τα καλά, εις δε τα σκάνδαλα της πλάνης, της διαφθοράς και της αποστασίας μένει η είσοδος ελευθέρα και ανοικτή.

Τούτο το σύστημα όστις νουνεχής και συνετός παρατηρήση καλώς βλέπει δι' ενεργείας της επιβουλής εις όλα τα επιβουλευόμενα Κράτη. 

Αυτά τα σκάνδαλα ενεργεί συστηματικώτερον και διά πλέον ποικίλης ραδιουργίας και τέχνης, διά την εκ της πίστεως αποστασίαν και εις πτώσιν του λαού εις την πλάνην, επειδή είδεν ότι όταν παύση το πνεύμα της θρησκείας εκεί κατά πάσαν ανάγκην ακολουθεί η κοινή καταστροφή και το γενικό ναυάγιον.


Συνεχίζεται



Εκ του βιβλίου του Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου:
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
Αθήνα 1849, σελ. 93-96.
Μεταφορά στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, με την Γραμματική τάξη της εποχής, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.









ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ























Ο ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ή ΑΔΙΚΟΣ;



Ο ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ή ΑΔΙΚΟΣ;

Του Παναγιώτη Νούνη

Κατ΄ αρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμεν, ότι το ρητορικό ερώτημα του τίτλου μας, ο όρος «δίκαιον» ή «άδικον» δεν ορίζεται κατά τους στοχασμούς μας σύμφωνα με τις παραδεδομένες αρχές της Νομικής ή Πολιτικής Επιστήμης, ούτε ορίζεται κατά το δοκούν απο τον στείρο ιουδαΐζοντι Νομικισμό ή λουθηροκαλβινικόΠολιτειοκρατισμό θεϊστών ή αθεϊστών, αλλά ορίζεται θεωρώ, όπως ακριβώς εννοείται και το ορίζει τόσον κατά γράμμαν όσο και κατά πνεύμα κατά το Κανονικόν Εκκλησιαστικό Δίκαιον, τους ιερούς Κανόνες, την ιερά Παράδοσιν και το ιερό Ευαγγέλιον.
Στην πορεία θα διατυπώσω σκόπιμα και αριθμημένα μερικά κριτικά και απλά θεο-λογικά ερωτήματα τα οποία πρόκειται να απαντήσω.
1. Άραγε υπάρχει στην σύγχρονη Εκκλησιαστική Ιστορία προηγούμενο προσφάτων εκκλησιαστικών αφορισμών κατά τινών Λαϊκών μελών της Εκκλησίας;
1.1. Ασφαλώς και υπάρχει ανάλογο και πρόσφατο δεδικασμένο προηγούμενο στην σύγχρονη Εκκλησιαστική ιστορία με τον Συνοδικό (υπό του οικουμενικού Πατριαρχείου) αφορισμό του μακαριστού Θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου και τον Επισκοπικό (υπό της ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου) αφορισμό του θεολόγου και πρώην ευρωβουλευτή του ΔΗΣΥ κ. Ανδρέα Πιτσιλλίδη.

2. Ο συνοδικός αφορισμός που επεβλήθη υπό του οικουμενικού Πατριαρχείου στον Θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο ήταν δίκαιος ή άδικος;
2.1. Ο συνοδικός αφορισμός που επεβλήθη υπό του οικουμενικού Πατριαρχείου στον μακαριστό Λαϊκό Θεολόγο της Εκκλησίας της Ελλάδος Νικόλαο Σωτηρόπουλο ήταν, είναι και παραμένει άδικος.
2.2. Για ποιόν λόγο ο συνοδικός αφορισμός του Θεολόγου Νικ. Σωτηροπούλου ήταν, είναι και παραμένει άδικος;
2.3. Διότι ο Σωτηρόπουλος ήταν ενεργό Λαϊκό μέλος, Ιεροκήρυκας και Θεολόγος της Εκκλησίας της Ελλάδος, και ο αφορισμός του υπήρξε υπερόριος, άρα αντικανονικός, καθότι ανωτάτη εκκλησιαστική αρχή του ήτο η Αρχιεπισκοπή Αθηνών και όχι το οικουμενικό Πατριαρχείον.
2.4. Ο αφορισμός του Σωτηρόπουλου ήταν έγκυρος και υποστατός;
2.5. Ο αφορισμός του Σωτηρόπουλου στην πορεία του χρόνου εξ αιτίας της αντικανονικότητας του αφορισμού αποδεικνύεται ως άκυρος και ανυπόστατος αφορισμός διότι ο ουσιώδης λόγος του αφορισμού του ήτο επειδή ως ιερός κήρυκας του Ευαγγελίου και Θεολόγος της Εκκλησίας ήλεγξε, ευλόγως και δικαίως, τον οικουμενιστή και αιρετίζοντα Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κυρό Στυλιανό.

3. Ο συνοδικός αφορισμός που επεβλήθη υπό της Πενταμελούς Συνοδικής Επιστροπής των Ιεραρχών της Εκκλησίας της Κύπρου στον θεολόγο κ. Ανδρέα Πιτσιλλίδη ήταν, είναι και παραμένει δίκαιος ή άδικος;
3.1. Ναί, ήταν, είναι και παραμένει δίκαιος ο αφορισμός του. Διότι με την ιδιότητα του Θεολόγου της Εκκλησίας της Κύπρου παραχάραττε, δημοσίως, προκλητικώς, ασεβώς, πλανερώς και κακοδόξως τα ορθόδοξα δόγματα και αλλοίωνε ουσιωδώς την Πίστη της Εκκλησίας.
3.2. Ήταν κανονικός ή αντικανονικός ο αφορισμός του θεολόγου Ανδρέα Πιτσιλλίδη;
3.3. Ήταν, είναι και παραμένει κανονικός ο αφορισμός του.
3.4. Ήταν υποστατός και έγκυρος ο αφορισμός του;
3.5. Ναί, ήταν, είναι και παραμένει υποστατός και έγκυρος ο αφορισμός του.

4. Μπορεί να γίνει μετά θάνατον η άρσις του αφορισμού του Θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου;
4.1. Ναί, μπορεί και πρέπει να γίνει η άρση του άδικου-αντικανονονικού, ανυπόστατου και άκυρου συνοδικού αφορισμού του Ν. Σωτηροπούλου, διότι το οικουμενικό Πατριαρχείον παραμένει εκτεθειμένο εις το Βασίλειονιεράτευμα καθότι συνεχίζει να αδικεί, εκκλησιαστικώς, μετά θάνατον τον μακαριστό Θεολόγο.

5.0. Μπορεί να γίνει η άρση του συνοδικού και επισκοπικού αφορισμού του θεολόγου και πρώην ευροβουλευτή κ. Α. Πιτσιλλίδη;
5.1. Ναί, μπορεί να γίνει η άρση του αφορισμού του με τον όρο και την προϋπόθεση να αποκηρύξει άρδην και εν μετανοία τις σωρηδόν θεολογικές κακοδοξίες του.

6. Μπορούν οι Επίσκοποι της Εκκλησίας να δικάζουν και να καταδικάζουν κληρικούς και λαϊκούς άλλης επαρχίας;
6.1. Είναι ιεροκανονική αρχή ότι πρεσβύτεροι και διάκονοι κρίνονται απο του οικείου επισκόπου.

7. Χρειάζεται Σύνοδος για να επιβάλλει αφορισμό σε Λαϊκά μέλη;
7.1. Όχι, δεν χρειάζεται σύνοδος ιεραρχών για να επιβληθεί το επιτίμιον του αφορισμού σε λαϊκά μέλη.
7.2. Χρειάζεται Σύνοδος, επισκοπικό δικαστήριο για να καθαιρεθεί και αφορισθεί ένας Επίσκοπος ή πρεσβύτερος;
7.3. Ναί, χρειάζεται σύνοδος ιεραρχών για να καθαιρεθεί και αφορισθεί ένας επίσκοπος ή πρεσβύτερος.

8. Τα μυστήρια και οι ιερές ακολουθίες που ιερουργεί ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος είναι κανονικά, έγκυρα και υποστατά;
8.1. Ναί, τα μυστήρια που ιερουργεί είναι κανονικά, έγκυρα και υποστατά.
8.2. Γιατί άραγε τα μυστήρια που ιερουργούνται υπό του επισκόπου Αμβροσίου είναι κανονικά, έγκυρα και υποστατά;
8.3. Διότι είναι κανονικός Επίσκοπος της Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας καθότι φέρει την Αποστολική Διαδοχή.
8.4. Ο αφορισμός του μητροπολίτη Αμβροσίου κατά τινών λαϊκών πολιτικών προσώπων είναι δίκαιος ή άδικος;
8.5. Ναί, ο αφορισμός του επισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι δίκαιος.
8.6. Ο αφορισμός που επέβαλλεν είναι έγκυρος ή άκυρος;
8.7. Ο αφορισμός που επέβαλλεν ο επίσκοπος Αμβρόσιος είναι καθόλα έγκυρος.
8.9. Ο αφορισμός που επέβαλλεν είναι κανονικός ή αντικανονικός;
8.9.1. Ο αφορισμός είναι κανονικός.
8.9.2 Ο αφορισμός είναι υποστατός ή ανυπόστατος;
8.9.3. Ο αφορισμός είναι υποστατός.

9. Για ποιόν λόγο ο αφορισμός του σεβ. κ. Αμβροσίου είναι δίκαιος, κανονικός, έγκυρος και υποστατός;
9.1. Διότι ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος είναι κανονικός Επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος ιερουργεί κανονικά και έγκυρα ΟΛΑ τα μυστήρια και τις ακολουθίες.
9.2. Για ποιούς άλλους λόγους ο αφορισμός ενός επισκόπου της Εκκλησίας είναι δίκαιος-έγκυρος-κανονικός και υποστατός;
9.3. Διότι, ένας επίσκοπος της Εκκλησίας, είναι επίσκοπος ανεξαρτήτως γεωγραφικού και τοπικού προσδιορισμού, και τούτο σημαίνει εκκλησιολογικώς ότι δύναται, υπερορίως και δια εισπηδήσεως, για λόγους Πίστεως να αφορίσει αιρετίζοντα και κακοδοξούντα Λαϊκά μέλη της Εκκλησίας και δή δημόσια πολιτικά πρόσωπα που προσβάλλουσι ή αλλοιώνουσι ή ασεβούσι ή εκκλησιομαχούσι ή βλασφημούσι ή σκανδαλήζουσι ή αιρεσιολογούσι με σωρηδόν διάφορες ΔΗΜΟΣΙΕΣ είτε ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ενέργειες τους καθότι αποδεικνύεται τοις πάσι ότι πολεμούν, υποσκάπτουν και (κατα)διώκουν την Εκκλησία.

10. Άραγε, το ανακοινωθέν της ΔΙΣ έναντι του αφορισμού του σεβ. Αμβροσίου είναι δίκαιον, έγκυρον, κανονικόν και υποστατόν;
10.1. Όχι, το ανακοινωέν της ΔΙΣ έναντι του αφορισμού του επισκόπου της Εκκλησίας είναι άδικον, άκυρον, αντικανονικόν και ανυπόστατον.
10.2. Για ποιόν λόγον άραγε;
10.3. Διότι ο θεσμός αυτός καθ΄αυτός της ΔΙΣ εξ εκκλησιολογικής και κανονικής ιεράς Παραδόσεως είναι παράνομος-άδικος-ανυπόστατος και αντικανονικός καθότι ακολουθεί το λουθηροκαλβινικό σύστημα του Πολιτειοκρατισμού.
10.4. Διότι η ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος -πρόΚορωναϊούεποχήν- συνυπέγραψε κακόδοξα και ληστρικά αποφασισθέντα στην Ληστρική «Πανορθόδοξη Σύνοδο» της Κρήτης το 2016.
10.5. Διότι η ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος -πρόΚορωναϊούεποχήν- ανεγνώρισε το αντικανονικό-άκυρο-ανυπόστατο-κακογνωμο-άδικο «Αυτοκέφαλον» των Σχισματικών της Ουκρανίας.

11. Ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος και οι εκκλησιαστικοί νόμοι του Κράτους υπερισχύουν των ιερών Κανόνων και του ιερού Ευαγγελίου;
11.1. Όχι, δεν υπερισχύουν, όπως προσπαθούν να μας τα παρουσιάσουν οι πανούργοι νόες, διότι η υπερίσχυσις αυτών εκπηγάζει απο την αίρεση του Πολιτειοκρατισμού και διότι οι καταστατικοί χάρτες των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών κσι οι εκκλησιαστικοί νόμοι των κρατών τους είναι γεμάτοι απο αντικανονικές διατάξεις.

12. Ο αφορισμός που επέβαλλεν ο επίσκοπος Αμβρόσιος γιατί όμως είναι δίκαιος, έγκυρος, κανονικός και υποστατός;
12.1. Διότι ο αφορισμός του προέρχεται από άξιο, έμπειρο, ομολογητή, αντιαιρετικό, δίκαιο και σοφό ιεράρχη της Εκκλησίας της Ελλάδος και διότι ο αφορισμός του συντάσσεται με το γράμμα και το πνεύμα του ιερού Ευαγγελίου, των ιερών Κανόνων και την ιερά Παράδοσιν της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας.

13. Τι συμβαίνει σε περίπτωση που τις επίσκοπος αφορίσει αδίκως Λαϊκόν ή Κληρικόν;
13.1. Οι αδίκως αφωρισμένοι λαμβάνουν απο Θεού υψηλώτερονμισθόναπο τον μισθόν της Ιερωσύνης καθότι ο Θεός δεν επικυρώνει τον άδικον αφορισμό και την άδικη καθαίρεση.

ΕΡΩΤΗΜΑ ΚΡΙΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΤΙΜΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ: Σύμφωνα με τα προηγούμενα εν τέλει ο αφορισμός κατά Λαϊκών πολιτικών προσώπων υπό του επισκόπου Αμβροσίου είναι δίκαιος ή άδικος; Είναι έγκυρος, κανονικός, υποστατός ή μήπως είναι άκυρος, αντικανονικός και ανυπόστατος; Οι ιερές ακολουθίες και τα μυστήρια που διενεργεί είναι καθόλα έγκυρα και υποστατά και ο αφορισμός που επέβαλλεν είναιάκυρος και ανυπόστατος;

ΡΗΤΟΡΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟ:Σεβασμιώτατε μητροπολίτη άγιε Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιε, μήπως θα έπρεπε ανάμεσα στους τρείς ευλόγως και δικαίως αφορισμένους να αφοριστούν μαζί και οι «τρείς Χάριτες» της Νεοελληνικής ΣΥΡΙΖ(α)λλοτρίωσης ο κ. Νίκος Φίλης (διότι ενθαρρύνει ΔΗΜΟΣΙΑ, εμμέσως πλήν σαφώς, την απαγόρευση της Θείας Κοινωνίας εξ αιτίας περί του βλάσφημου και σατανικού λογισμού ότι δια μέσω Αυτής μεταδίδονται ιογενείς λοιμώξεις και όχι ο Υιός του Θεού;) ο κ. Αλέξης Τσίπρας και η κ. Δούρου;
Από πότε ο θεομπαίκτης, ο ημιμαθής και ανόητος κ. Ν. Φίλης δύναται να έχει γνώμη για ζητήματα που κατ΄ουσίαν δεν έχει γνώση;

Του Παναγιώτη Νούνη
Θεο-Λογικός και Θρησκευτικός Στοχαστής


Υγ.: Όσοι προσεγγίζουν βέβαια την εν λόγω μυστηριολογική, θεολογική, κανονική, λειτουργική, ποιμαντική και πνευματική πράξιν του Μητροπολίτη Αμβροσίου με νομικά, ηθικά, κοινωνιστικά,κομματικά, πολιτικά ή πολιτειοκρατικά κριτήρια πέφτουν στην παγίδα του στείρου Νομικισμού, του επάρατου ηθικού Κοινωνισμού και απεχθούς Ηθικισμού, καθώς και του αμιγώς σατανόπνευστουΠολιτειοκρατισμού, και άρα οι αδαείς οι εμμένοντες και επιμένοντες στην αθεολόγητη γνώμη τους αστοχούσι δυστυχώς σε πολλαπλά επίπεδα.