Τρίτη 18 Αυγούστου 2020
Έως 31 Αυγούστου η ισχύς των μέτρων στους χώρους λατρείας
Έως και τις 31 Αυγούστου 2020 παρατείνεται η ισχύς των προσωρινών περιοριστικών μέτρων στους χώρους λατρείας, όλων των θρησκειών και δογμάτων, με νέα ΚΥΑ των υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων και Υγείας. Τα παραπάνω γνωστοποίησε το υπουργείο Παιδείας και μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, σημειώνοντας παράλληλα ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι ΚΥΑ για την υποχρεωτική χρήση μάσκας, για τους περιορισμούς του αριθμού των ατόμων σε γάμους, βαπτίσεις και άλλες τελετές, καθώς επίσης και για την αναστολή θρησκευτικών τελετών που πραγματοποιούνται μέσω διενέργειας πομπής.
Υπενθυμίζεται ότι το ΦΕΚ που είναι σε ισχύ και παρατείνεται, ορίζει:
Ο μέγιστος αριθμός ατόμων που επιτρέπεται να παρίσταται εντός του χώρου λατρείας προκύπτει από την τήρηση της αναλογίας ενός ατόμου ανά πέντε τ.μ. επιφάνειας, με ελάχιστη απόσταση ενάμιση μέτρου μεταξύ τους προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε περίπτωση που η επιφάνεια του χώρου λατρείας υπερβαίνει τα πεντακόσια τ.μ., ως μέγιστος αριθμός παρισταμένων ορίζεται ο αριθμός εκατό. Οι ως άνω υποχρεώσεις καταλαμβάνουν και τις Ιερές Μονές, τα Μοναστήρια, τα Ησυχαστήρια και τους λοιπούς χώρους εγκαταβίωσης εντός της Επικράτειας. Ο αριθμός επισκεπτών που μπορούν να δέχονται ημερησίως (χωρίς διανυκτέρευση) δεν μπορεί να υπερβαίνει την αναλογία ένα άτομο ανά πέντε τ.μ. του Καθολικού της Ιεράς Μονής ή του κεντρικού χώρου λατρείας του Μοναστηριού ή του χώρου εγκαταβίωσης, με ανώτατο όριο τα εκατό άτομα.
Υπενθυμίζεται ότι το ΦΕΚ που είναι σε ισχύ και παρατείνεται, ορίζει:
Ο μέγιστος αριθμός ατόμων που επιτρέπεται να παρίσταται εντός του χώρου λατρείας προκύπτει από την τήρηση της αναλογίας ενός ατόμου ανά πέντε τ.μ. επιφάνειας, με ελάχιστη απόσταση ενάμιση μέτρου μεταξύ τους προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε περίπτωση που η επιφάνεια του χώρου λατρείας υπερβαίνει τα πεντακόσια τ.μ., ως μέγιστος αριθμός παρισταμένων ορίζεται ο αριθμός εκατό. Οι ως άνω υποχρεώσεις καταλαμβάνουν και τις Ιερές Μονές, τα Μοναστήρια, τα Ησυχαστήρια και τους λοιπούς χώρους εγκαταβίωσης εντός της Επικράτειας. Ο αριθμός επισκεπτών που μπορούν να δέχονται ημερησίως (χωρίς διανυκτέρευση) δεν μπορεί να υπερβαίνει την αναλογία ένα άτομο ανά πέντε τ.μ. του Καθολικού της Ιεράς Μονής ή του κεντρικού χώρου λατρείας του Μοναστηριού ή του χώρου εγκαταβίωσης, με ανώτατο όριο τα εκατό άτομα.
Χτύπησαν (ξανά) το Μοναστήρι του Γέροντα Ιουστίνου. Ο Γέροντας Ιουστίνος και η Ιερά Μονή στο Φρέαρ του Ιακώβ χρειάζονται άμεσα την βοήθεια μας
Από την αφιερωμένη στον Άγιο Μάρτυρα του Χριστού Φιλούμενο
Όλοι ξέρουμε πόσα φοβερά έχει τραβήξει ο Γέροντας εκεί στο φρέαρ του Ιακώβ. Τουλάχιστον 32 απόπειρες δολοφονίας μέχρι στιγμής εις βάρος του, αυτός όμως εκεί πιστός αγωνιστής και φύλακας των Παναγίων προσκυνημάτων! Όταν ο Γιασέρ Αραφάτ του πρόσφερε 1 εκατομμύριο δικές τους λίρες για την ανακαίνιση του ναού, αυτός αρνήθηκε και βγήκε στην ζητιανιά , επειδή πολύ απλά πίστευε πως παίρνοντας τα χρήματα έδινε δικαιώματα του ιερού αυτού προσκυνήματος στους Μουσουλμάνους.
Αυτός ο ναός φτιάχτηκε από το υστέρημα του ορφανού και της χήρας σε Κύπρο και Ελλάδα, όπως συνήθιζε να λέει ο πάτερ Ιουστίνος. Αυτός ο γέροντας τώρα μας χρειάζεται.
Όσοι μπορούν και επιθυμούν να συνεισφέρουν οικονομικά καλώς! Οι υπόλοιποι μπορούν να ενδυναμώσουν τον Γέροντα μέσω της προσευχής τους.
Το μήνυμα της σελίδας του Αγίου Φιλούμενου
Φίλοι του Αγίου Φιλουμένου, ο γέροντας μας πατήρ Ιουστίνος και το μοναστήρι στο φρέαρ του Ιακώβ χρειάζονται άμεσα την βοήθεια μας. Πριν λίγες μέρες χτύπησαν ακόμα μια φορά το μοναστήρι και του έκαναν αρκετές ζημιές. Ο γέροντας μας είναι μόνος έδω και αρκετούς μήνες λόγω της πανδημίας. Χρειάζετε άμεσα οικονομική βοήθεια για να επιδιορθώσει το μοναστήρι πριν τις πρώτες βροχές . Όσοι μπορείτε να βοηθήσετε μπορείτε να κάνετε καταθέση σε αυτόν τον λογαριασμό
MAMAΛOΣ IOYΣTINOΣ ΓEΩPΓIOY
TP. KYΠPOY Αρ. Λογ.357009914000
IBAN CY55002001950000357009914000
Είθε ο Πανάγαθος Θεός να του δίνει δύναμη και αντοχές να συνεχίσει να φυλάει αυτο το προσκυνήμα που οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι επίσης διεκδικούν!
Βοήθεια μας η Αγία Φωτεινή η Σαμαρείτηδα και ο Άγιος Φιλούμενος!
Καλή Παναγιά αδέρφια!
Φίλοι Αγίου Φιλουμενου (κλικ εδώ)
ΣΕΛΗΝΙΑΣΜΟΣ – Ποιος θα σώση τους σεληνιαζόμενους νέους της εποχής μας;
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Ματθ. 17, 14-23
«Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει» (Ματθ. 17, 15)
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ἀγαπητοί μου, ὅταν βγῆκε ἀπʼ τὰ δημιουργικὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, ἔμοιαζε μὲ ἕνα ἔξοχο ἄγαλμα ποὺ μόλις βγαίνει ἀπὸ τὸ ἐργοστάσιο τοῦ ἀγαλματοποιοῦ. Ὁ ἄνθρωπος ἔλαμπε ἀπὸ σωματικὴ καὶ ψυχικὴ καθαρότητα, ἀπὸ ὑγεία. Μικρόβιο δὲν ὑπῆρχε. Μάτια, αὐτιά, χέρια, πόδια, πνευμόνια, καρδιά, νεφρά, ὅλα γενικὰ τὰ ὄργανα τοὺ ἀνθρωπίνου σώματος μέχρι τὸ τελευταῖο κύτταρο ἦταν ὑγιᾶ, σὲ ἄριστη κατάστασι.
Κι ἄν γιὰ ἕνα ἄγαλμα ποὺ εἶνε ἄψυχο δὲν τολμάη κανένας νὰ πῆ ὅτι ἔτσι μόνο του ἔγινε, χωρὶς τεχνίτη, πολὺ περισσότερο δὲν μπορεῖ κανένας λογικὰ σκεπτόμενος νὰ πῆ ὅτι ὁ ἄνθρωπος, τὸ ἔμψυχο αὐτὸ καὶ λογικὸ ὄν, ἔγινε ἔτσι τυχαῖα. Κάποιος τὸν σχεδίασε καὶ τὸν κατασκεύασε. Καὶ αὐτὸς εἶνε ὁ Θεός.
Κι ἄν δὲν ὑπῆρχαν ἄλλα δημιουργήματα καὶ ὑπῆρχε μόνο ὁ ἄνθρωπος, ἔφτανε τὸ ἔξοχο αὐτὸ δημιούργημα νʼ ἀποδείξη ὅτι ὑπάρχει Θεός. Τὸ «Γνῶθι σαυτὸν» ὁδηγεῖ τὸ «Γνῶθι Θεόν». Ἡ ἀνθρωπογνωσία συνδέεται μὲ τὴ θεογνωσία. Ὁ ἄνθρωπος εἶνε εἰκόνα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἄνθρωπος βγῆκε ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Θεοῦ ὑγιὴς κιʼ ἦταν προωρισμένος γιὰ τὴν ἀθανασία. Ἀλλὰ δυστυχῶς ὁ ἄνθρωπος, ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, ἁμάρτησε καὶ ἡ ἁμαρτία ἔκανε τὸν ἄνθρωπο θνητό. Σὰν φοβερὸ μικρόβιο, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ φθορὰ ποὺ ἐπέφερε στὴν ψυχή, ἔφθειρε καὶ τὸν σωματικὸ ὀργανισμὸ τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ σῶμα ἄρχισε νὰ προσβάλλεται ἀπὸ διάφορες ἀρρώστιες. Καὶ οἱ ἀρρώστιες, ὅσο περνοῦσε ὁ καιρός, τόσο καὶ αὐξάνονταν. Οἱ ἀρρώστιες εἶνε ἀμέτρητες. Δὲν ὑπάρχει μέλος οὔτε κύτταρο τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος, ποὺ νὰ μένη ἀπρόβλητο ἀπὸ τὰ διάφορα μικρόβια. Κι ὁ ἄνθρωπος μοιάζει μὲ ἄγαλμα ποὺ βάρβαρα χέρια ἔπληξαν καὶ ἀκρωτηρίασαν καὶ κατέστρεψαν τὸ ἀρχικό του κάλλος. Ὁ ἄνθρωπος ἐρείπιο, μουσεῖο παθῶν καὶ ἀσθενειῶν.
* * *
Μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἀρρώστιες εἶνε καὶ ἡ ἐπιληψία. Εἶνε μιὰ πάθησις τοῦ ἐγκεφάλου, ποὺ σὲ ὡρισμένα ἄτομα ἐκδηλώνεται κατὰ περιόδους σὰν αἰφνίδιος σπασμός, ποὺ κάνει ὅλο τὸ σῶμα νὰ τρέμη. Ὅπως ὁ σεισμὸς γίνεται σὲ χρόνο ἀνύποπτο καὶ διαρκεῖ λίγα δευτερόλεπτα, ἔτσι καὶ ἡ ἐπιληψία παρουσιάζεται ξαφνικά. Ὁ ἄρρωστος περιέρχεται σὲ ἀθλία κατάστασι. Χάνει τὶς αἰσθήσεις του. Πέφτει κάτω. Βγάζει τὴ γλῶσσα του ἔξω. Ἀφρίζει. Τρίζει τὰ δόντια του. Καὶ ἐπειδή, ὅπως εἴπαμε, ἡ ὥρα τῆς κρίσεως εἶνε ἄγνωστη, ὁ ἐπιληπτικὸς διατρέχει τὸν κίνδυνο νὰ ὑποστῆ συμφορά. Ἄν εἶνε κοντὰ σὲ πηγάδι ἤ ποταμὸ ἤ λίμνη ἤ θάλασσα, πέφτει μέσα στὸ νερό. Κι ἄν εἶνε κοντὰ σὲ φωτιά, μπορεῖ νὰ πέση στὴ φωτιὰ καὶ νὰ καῆ. Ἄν στέκεται σὲ βραχώδη περιοχή, πέφτει καὶ σκοτώνεται.
Ἡ ἐπιληψία εἶνε παλιὰ ἀρρώστια. Παρʼ ὅλη ὅμως τὴν πρόοδο τῆς ἰατρικῆς, ἡ ἐπιληψία, ποὺ ὀφείλεται μερικὲς φορὲς σὲ κληρονομικὰ αἴτια, σὲ ἄσωτη καὶ ἀκόλαστη ζωὴ τῶν προγόνων, ἐξακολουθεῖ νὰ παραμένη δυσκολοθεράπευτος.
Ἡ ἐπιληψία ὀνομάζεται καὶ σεληνιασμός. Οἱ ἀρχαῖοι ἔβλεπαν ὅτι ἡ ἐπιληψία συνέπιπτε πολλὲς φορὲς μὲ τὴν πανσέληνο καὶ νόμιζαν ὅτι ἡ αἰτία τῆς ἀρρώστιας αὐτῆς εἶνε ἡ σελήνη. Γιʼ αὐτὸ ὠνόμαζαν τὴν ἐπιληψία σεληνιασμό. Ἀλλʼ ὅπως παρατηρεῖ ὁ ἱ. Χρυσόστομος, ἡ σελήνη δὲν εἶνε ἡ αἰτία τῆς ἀρρώστιας αὐτῆς. Ὁ σατανᾶς, θέλοντας νὰ διαβάλη τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, ἐκμεταλλευόταν τὶς συμπτώσεις αὐτὲς καὶ διέσπειρε τὴν πλάνη του, πὼς ἡ σελήνη εἶνε ἡ αἰτία τῆς ἀρρώστιας. Ἀλλʼ ἐκτὸς αὐτοῦ ὑπάρχουν καὶ περιπτώσεις, ποὺ κατὰ παραχώρησι τοῦ Θεοῦ ὁ διάβολος γίνεται πρόξενος φυσικῶν ἀσθενειῶν γιὰ νὰ βασανίζη τὸν ἄνθρωπο.
* * *
Στὴν κατηγορία αὐτὴ τῶν ἀσθενειῶν, ποὺ κατὰ παραχώρησι τοῦ Θεοῦ προκαλοῦνται άπὸ τὸ διάβολο, ὑπάγεται καὶ ἡ περίπτωσις τοῦ σεληνιαζομένου τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ νέος αὐτός, ὅπως περιγράφει τὸ Εὐαγγέλιο, εἶχε τὰ γνωρίσματα τῆς ἐπιληψίας ἤ τοῦ σεληνιασμοῦ. Ἀλλὰ πρόξενος τῆς ἐπιληψίας αὐτῆς ἦταν ὁ διάβολος. Γιʼ αὐτὸ καὶ ὁ σεληνιαζόμενος νέος ὀνομάζεται καὶ δαιμονιζόμενος.
Ὤ, τί μυστήρια συμβαίνουν στὸν κόσμο! Ἀρρώστιες, ποὺ θεωροῦνται, φυσικές, ἐν τούτοις στὸ βάθος τους δὲν ἀποκλείεται νὰ ὀφείλωνται σὲ κάποια δαιμονικὴ ἐπενέργεια. Ζοῦμε σʼ ἕναν κόσμο ποὺ διατελεῖ κάτω ἀπὸ τὴν ἐπήρεια διαφόρων ὁρατῶν καὶ ἀοράτων παραγόντων. Βέβαια τελικὰ κυρίαρχος ἀναδεικνύεται ὁ Θεός. Ἀλλʼ ὑπάρχουν περίοδοι στὴ ζωὴ ἀτόμων, οἰκογενειῶν καὶ κοινωνιῶν, στὶς ὁποί][ιες τὸ δαιμονικὸ στοιχεῖο ἐξ αἰτίας ἁμαρτιῶν τῶν ἀνθρώπων κυριαρχεῖ, καὶ κατὰ τὶς περιόδους αὐτὲς ὁ σατανᾶς ὀνομάζεται ἀπὸ τὸν ἀπόστολο Παῦλο κοσμοκράτορας.
Κάτω ἀπὸ τὴν ἐπηρεια τοῦ σατανικοῦ πνεύματος διατελοῦσε ὁ σεληνιαζόμενος νέος τοῦ Εὐαγγελίου. Φρικτὴ ἡ κατάστασί του. Ὅταν τοῦ συνέβαινε ἡ κρίσις, ὁ νέος ἄφριζε, ἔτριζε τὰ δόντια καὶ κινδύνευε νὰ πέση στὸ νερὸ ἤ στὴ φωτιά. Ἦταν ἡ ἀγωνία τῶν δυστυχισμένων γονέων του, ποὺ ἦταν ὑποχρεωμένοι νὰ μὴν τὸν ἀφήνουν μόνο του, ἀλλὰ τὸν παρακολουθοῦσαν συνεχῶς.
Ὕστερα ἀπὸ πολλὲς περιπέτειες, στὶς ὁποῖες ὑποβλήθηκε ὁ δύστυχος πατέρας γιὰ νὰ θεραπεύση τὸ γυιό του, ὁ σεληνιαζόμενος γυιός του θεραπεύτηκε ἀπὸ τὸ Χριστό. Θεραπεύτηκε ἀμέσως μὲ ἕνα καὶ μόνο λόγο. Ὁ Χριστὸς διέταξε τὸ δαιμόνιο νὰ βγῆ. Τὸ δαιμόνιο βγῆκε κι ὁ νέος θεραπεύτηκε «ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης» (Ματθ. 17, 18). Ὅ,τι ἔκτιζε ὁ διάβολος χρόνια καὶ χρόνια, τὸ γκρέμισε ὁ Χριστὸς σὲ μιὰ στιγμή.
Ὦ Χριστέ! Σὺ εἶσαι ὁ νικητὴς τῶν δαιμόνων, τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου. Σὺ εἶσαι ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων καὶ σʼ ἐσένα ἀνήκει ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων.
* * *
Γεννιέται τὸ ἐρώτημα˙ Ὑπάρχουν σήμερα σεληνιαζόμενοι νέοι; Ὑπάρχουν. Ὑπάρχουν δύο εἴδη σεληνιαζόμενοι. Ἐκεῖνοι ποὺ τὸ σῶμα τους ἔχει προσβληθῆ ἀπὸ τὴ φυσικὴ ἀσθένεια τῆς ἐπιληψίας. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ σεληνιαζόμενοι εἶνε πολὺ λίγοι ἐν συκγρίσει μὲ τοὺς ἄλλους σεληνιαζομένους τῶν ἡμερῶν μας. Οἱ ἄλλοι; Ὤ οἱ ἄλλοι! Ἐνῶ δὲν πάσχουν ἀπὸ σεληνιασμὸ τοῦ σώματος, ἔχουν προσβληθῆ ὅμως ἀπὸ φοβερὰ πάθη ποὺ σήμερα φθείρουν τὴν νεότητα. Καὶ τὰ πάθη αὐτὰ εἶνε ἡ ἀκολασία, ἡ ἀσέλγεια, τὰ ἀκατανόμαστα πάθη τῆς σάρκας. Εἶνε τὸ ἀλκοόλ, τὰ οἰνοπνευματώδη ποτά, τὰ ναρκωτικά. Αὐτὰ φθείρουν καὶ καταστρέφουν τὴν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων. Τὸν πιὸ γερὸ ὀργανισμὸ τὸν γεμίζουν μὲ ἀρρώστιες φοβερές. Καὶ οἱ νέοι αὐτοὶ καταλήγουν σὲ νευρολογικὲς κλινικές, σὲ φρενοκομεῖα, σὲ ἄσυλα ἀνιάτων καὶ σὲ αὐτοκτονίες.
Ποιός θὰ σώση τοὺς σεληνιαζομένους αὐτοὺς νέους τῆς ἐποχῆς μας; Μόνο ὁ Χριστός. Μόνο ἄν οἱ γονεῖς καὶ κηδεμόνες, δάσκαλοι καὶ καθηγηταί, ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου καὶ κάθε ἄνθρωπος, ποὺ πονάει τοὺς νέους καὶ τὴν πατρίδα, ὁδηγήσουν τοὺς νέους στὸ Χριστό, ποὺ ἐξακολουθεῖ νὰ ζῆ καὶ νὰ βασιλεύη στοὺς αἰῶνες.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἐπισκόπου Αὐγουστῖνου Ν. Καντιώτου (Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης) »Σταγόνες ἀπὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν», σελ. 200-205 (ἕκδοσις Γ΄, »Ἀδελφότης ΣΤΑΥΡΟΣ», Ἀθῆναι 1990).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το «Σύμβολον της Πίστεως» ως χρονολογικός πίνακας και η αίρεση των εσχάτων χρόνων
Νικολάου Μάννη
Το Σύμβολον της Πίστεως εκτός από συνοπτική Ομολογία Πίστεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας, της Οποίας αποτελεί το κατ᾿ εξοχήν Δογματικό Μνημείο, μπορεί συνάμα να αναγνωστεί, με θαυμαστό πράγματι τρόπο, και ως ένας χρονολογικός πίνακας των μεγάλων αιρέσεων που έπληξαν τα Δόγματα της Εκκλησίας, κατά την ίδια μάλιστα σειρά που ομολογούνται σε αυτό!
***
Η Ομολογία Πίστεως σε Έναν Τριαδικό Θεό, με πρώτο πρόσωπο τον Θεό Πατέρα, πολεμήθηκε από την αρχή της Ιστορίας της Εκκλησίας.
«ΔΕΝ πιστεύω εἰς ἕναν Θεόν, Πατέρα», διακήρυξαν οι Γνωστικοί, η πρώτη μεγάλη και πολυδαίδαλη ομάδα αιρετικών που πολέμησαν επί τρεις αιώνες την Εκκλησία, και οι οποίοι πίστευαν, ως δυαλιστές, σε δύο αρχές, τον αγαθό θεό και τον κακό θεό.
«ΔΕΝ πιστεύω ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ εἰς ἕναν Θεόν, Πατέρα», διακήρυξαν οι Μοναρχιανιστές απορρίπτοντας είτε την ύπαρξη (Πατροπασχίτες) είτε την θεότητα (Υιοθετιστές) των άλλων δύο προσώπων.
«ΔΕΝ πιστεύω εἰς ἕναν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν… Θεόν ἀληθινόν… ὁμοούσιον τῷ Πατρί», διακήρυξαν οι ειδών ειδών Αρειανόφρονες, οι οποίοι, παρά την καταδίκη της αιρέσεώς τους από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (325), αρνήθηκαν να αποδεχθούν με ταπείνωση το ακατάληπτο της Αγίας Τριάδος (3=1) και έτσι υποβίβαζαν τον Υιό και Λόγο του Θεού, Κύριό μας Ιησού Χριστό, σε κτίσμα.
«ΔΕΝ πιστεύω εἰς ἕναν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν… σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου και Μαρίας τῆς Παρθένου», διακήρυξαν έπειτα οι Νεστοριανοί, οι οποίοι βλασφημούσαν την Θεοτόκο και Παναγία Μαρία, αποκαλώντας την, ως γνωστό, «Χριστοτόκο», απορρίπτοντας έτσι την θεότητα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
«ΔΕΝ πιστεύω εἰς ἕναν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν… σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου Πιλάτου καί παθόντα καί ταφέντα καὶ ἀναστάντα», διακήρυξαν αμέσως μετά οι Μονοφυσίτες, οι οποίοι απορρίπτοντας την ανθρωπότητα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού «τῇ θεότητι προσαρμόζειν τὰ πάθη» (κατά τους Ζωναρά και Βαλσαμώνα).
«ΔΕΝ πιστεύω εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον… τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον», διακήρυξαν οι Παπικοί και παρόλο που η αίρεσή τους καταδικάστηκε από Οικουμενική Σύνοδο (επί Μεγάλου Φωτίου το 880), αυτοί ύστερα αποσχίστηκαν και ίδρυσαν «συναγωγή πονηρευομένων», μια κοσμική αντιχριστιανική ψευδεκκλησία, η οποία πολέμησε και πολεμά την Εκκλησία του Χριστού για μια χιλιετία.
«ΔΕΝ αποδέχομαι μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν και ΔΕΝ ὁμολογῶ ἕν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν», διακήρυξαν οι Οικουμενιστές, οι οποίοι δέχονται πολλές «Εκκλησίες» «συγγενεῖς καὶ οἰκείας ἐν Χριστῷ καὶ «συγκληρονόμους καὶ συσσώμους τῆς ἐπαγγελίας του Θεοῦ» (Εγκύκλιος του 1920) και πολλά «βαπτίσματα», τάχα έγκυρα και ικανά να προσδώσουν την ιδιότητα του μέλους της Εκκλησίας και να οδηγήσουν στην σωτηρία.
***
«ΔΕΝ προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», διακηρύττουν σήμερα οι θιασώτες της εσχάτης αιρέσεως, οι οποίοι φορούν την μάσκα του Χριστιανού.
«ΔΕΝ προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», διακηρύττουν σήμερα οι θιασώτες της εσχάτης αιρέσεως, για αυτό και ο φόβος της αρρώστιας και του θανάτου, τους κατατρώει τα σωθικά.
«ΔΕΝ προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», διακηρύττουν σήμερα οι θιασώτες της εσχάτης αιρέσεως και αλίμονο σε όποιον τολμήσει να θέσει σε κίνδυνο την πρόσκαιρη επίγεια ζωή τους.
«ΔΕΝ προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», διακηρύττουν σήμερα οι θιασώτες της εσχάτης αιρέσεως και κρατούν ("ευλαβικά;") αποστάσεις από τον Κύριο της ζωής και του θανάτου.
«ΔΕΝ προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», διακηρύττουν σήμερα οι θιασώτες της εσχάτης αιρέσεως και αποφεύγουν, Θεοτόκε, το ναό σου, ο οποίος «ἀνεδείχθη ἰατρεῖον νοσημάτων ἄμισθον» και στον οποίο όποιος προστρέχει «λαμβάνει ταχέως τὴν ἴασιν» (Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού).
«ΔΕΝ προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», διακηρύττουν σήμερα οι θιασώτες της εσχάτης αιρέσεως και επιθυμούν πλαστικά κουταλάκια μίας χρήσης στη Θεία Ευχαριστία, γιατί θεωρούν τον Κύριό μας Ιησού Χριστό χορηγό του θανάτου.
«ΔΕΝ προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», διακηρύττουν σήμερα οι θιασώτες της εσχάτης αιρέσεως και ζητούν στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξάλειψη όσων δεν συμφωνούν με αυτή την βδελυρή αίρεση των εσχάτων.
***
Ένας νέος διωγμός έρχεται...
Και αυτή την φορά διώκτες δεν θα είναι ούτε οι ειδωλολάτρες εθνικοί, ούτε οι άθεοι κομμουνιστές, αλλά οι μασκοφόροι «Χριστιανοί».
Και αυτός ο διωγμός θα είναι ο χειρότερος όλων διότι θα γίνει στο όνομα του «Χριστού», ενός «Χριστού» που δεν θα ζητά να προσδοκούμε ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος, αλλά που θα μας τάξει «χρόνια πολλά με υγεία!».
Ας προετοιμαζόμαστε για αυτόν τον Αντίχριστο, παραμένοντας σε όσο το δυνατόν πιο στενή επαφή με τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, μεταλαμβάνοντας όσο πιο συχνά μπορούμε το Αίμα και το Σώμα Του, συχνάζοντας στους ιερούς Ναούς και ασπαζόμενοι άφοβα τις άγιες Εικόνες.
Διότι «εἰ ὁ Θεὸς μεθ' ἡμῶν οὐδεὶς καθ' ἡμῶν"!
ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙΣ ΕΣΥ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ (Β΄ ΜΕΡΟΣ)
ΑΡΧΙΜ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ
ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΦΙΛΩΤΑ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ
ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΦΙΛΩΤΑ
Με τα τελευταία δύο άρθρα, προκλήθηκε σάλος στους κύκλους εκείνων που δεν έκαναν διακοπή κοινωνίας αλλά μόνο διακοπή μνημοσύνου. Όπως αντιλήφθηκα όμως η ανησυχία ήταν πολύ πιο μεγάλη στον κύκλο της μητροπόλεως Φλωρίνης, διότι φοβούνται με την θεολογική τεκμηρίωση εκ μέρους μας μην κάνει τελικά και η σύναξη των πατέρων της Θεσσαλονίκης αληθινή αποτείχιση και μετά τί γίνεται!!! Μέχρι στιγμής τους εγκωμιάζει, ακόμη και ο Παναγιώτης Τελεβάντος, ως τους μόνους ορθά αποτειχισμένους. Γιατί άραγε; Μήπως, διότι μεγαλύτερη ανάσχεση της αποτείχισης από αυτην που έκαναν δεν θα μπορούσε να γίνει με κάτι άλλο; Έτσι, μια φορά απέτυχε η αποτείχιση με τις διανοητικές σοφιστείες του πατρός Επιφανίου Θεοδωρόπουλου, στην οποία παγίδα έπεσε τότε ο Γέροντας μας π. Αυγουστίνος. Και τώρα, επειδή δεν βρίσκουν καμία περίπτωση στην εκκλησιαστική Παράδοση που να έγινε διακοπή μνημοσύνου επικαλούνται ως περίπτωση εκκλησιαστικής Παράδοσης, αυτήν του Αγίου Γέροντά μας που δεν θα παύσω να διακηρύττω ότι ήταν λάθος, μολονότι τον τιμώ, το οποίο λάθος όσοι δεν καταλαβαίνουν και δεν παίρνουν το πνεύμα του αλλά μένουν στο γράμμα του Γέροντα μας δεν θέλουν να κατανοήσουν ότι εκείνη την διακοπή της μνημόνευσης που σταμάτησε και δεν έγινε εξ αρχής διακοπή κοινωνίας πληρώνουμε σήμερα με τον Οικουμενισμό! Είναι φοβερό να παίρνεις κάτι από τον Γέροντά σου, το οποίο δεν είναι Παράδοση της Εκκλησίας και ενώ η Εκκλησία σε καιρό αιρέσεως σου το δίνει αυτό ως όπλο να πολεμήσεις, εσύ να αχρηστεύεις αυτό το όπλο στον πνευματικό πόλεμο και αντί να πολεμάς με αυτό να νικήσεις την αίρεση εσύ να το κάνεις σημαία ανακοχής προκειμένου να συμβιβαστείς, διότι είχες Άγιο Γέροντα και τον κατέστησες αλάθητο! Ρωτώ αυτό είναι Θεολογία; Έτσι αξιοποιούμε την Παράδοση της Εκκλησίας; Έτσι θεολογούσε ο Μέγας Βασίλειος, δουλεύοντας πάνω στην Παράδοση ή αλλάζοντας την εκκλησιαστική Παράδοση; Όπως τότε, τί ίδιο και τώρα! Για μια ακόμη φορά η αποτείχιση χάνει την δυναμική της, διότι στηρίζεται σε διανοητικούς συλλογισμούς και όχι στην Παράδοση της Εκκλησίας. Δίκαιο είχε τελικά ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης που δεν ενθουσιάστηκε καθόλου όταν γνώρισε τον π. Επιφάνιο και εξέφρασε εμπιστευτικά την επικινδυνότητα του εκκλησιαστικού αυτού ανδρός στον Σακαρέλλο. Μην απορείτε λοιπόν, που δεν υπάρχουν αγωνιστές επίσκοποι για να αντισταθούν. Μέ τέτοια "θεολογικά" φρονήματα δεν βγαίνουν αετοί του πνεύματος αλλά όρνιθες σαν αυτές του Αριστοφάνη.
Ενώ λοιπόν έθεσα σοβαρά ζητήματα για την αποτείχιση δεν προβληματίστηκαν, όχι μόνο οι θεολογικοί κύκλοι, τουλάχιστον των αντι-Οικουμενιστών, αλλά ούτε και τα πνευματικά παιδιά του Γέροντά μας, ώστε να ανακρούσουν πρύμναν, όπως έκανε προχθές επιδέξια ο κυβερνήτης της ελληνικής φρεγάτας "Λήμνος" και εμβόλισε το τουρκικό πολεμικό πλοίο προκαλώντας μεγάλη ζημιά στην φρεγάτα "Kemal Reil", "ὅτι οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου φρονιμότεροι ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτὸς εἰς τὴν γενεὰν τὴν ἑαυτῶν εἰσι" (Λκ.16,8). Μόνο, θα σημειώσω ότι βρέθηκα πάλι, αντιμέτωπος με πρόσωπα του περιβάλλοντός τους που μου έγραψαν σε σχόλια ό,τι παράδειγμα εκκλησιαστικής ιστορίας που έκαναν οι Πατέρες διακοπή μνημοσύνου και όχι διακοπή κοινωνίας ήταν αυτό του π. Αυγουστίνου. Και βέβαια ο Γέροντας μας έχει ελαφρυντικά, διότι δεν γνώρίζε, τί θα συμβεί στην συνέχεια με την διακοπή μνημόνευσης, αν θα προχωρούσε αυτή ως διακοπή κοινωνίας, διότι τους είχε βάλει τον φόβο ο π. Επιφάνιος ότι θα γινόταν σχίσμα. Ελάτε όμως, που εμείς σήμερα βλέπουμε τί γίνεται, αφού σταμάτησε τότε η διακοπή μνημόνευσης, μια και δεν έπεσαν τότε γερά θεμέλια στην αποτείχιση με διακοπή κοινωνίας Πράγμα που μας προϊδεάζει και για τις εξελίξεις που θα υπάρξουν αναλογικά στο μέλλον, αν δεν γίνει και τώρα σωστή αποτείχιση, και τελματώσει, όπως σταμάτησε και τότε, και αυτή ακόμη η διακοπή μνημοσύνου! Και λέμε: Δεν υπήρχε καθόλου προορατικότητα, να μην φτάναμε έως εδώ με τον Οικουμενισμό, και μάλιστα, χωρίς πλέον εκκλησιαστικούς ηγέτες;
Και πάλι όμως, η σύγκριση του τότε με το τώρα, για όσους προβάλλουν την περίπτωση του Γέροντός μας είναι ασύμμετρη. Διότι, πολύ απλά, έχουμε πλέον άλλα δεδομένα που δεν επιτρέπουν τώρα να μην έχει ήδη γίνει διακοπή κοινωνίας, αφού έχουμε επισήμως θεσμοθέτηση των αιρέσεων ως Εκκλησιών. Υπάρχει θεσμικά ευθύνη! Το τελευταίο κάλεσμα στο καθήκον έγινε με το πνευματικό προσκλητήτιο πολέμου που σαλπίστηκε στο Κολυμβάρι. Και θα χρειάζεται στο εξής να αναμυρώνονται οι πιστοί για να επιστρέψουν στην Ορθοδοξία. Και ενώ όσοι δεν έκαναν αποτείχιση είναι στην αίρεση λόγω αποφάσεων Κολυμβαρίου
ζητούν διακαώς τώρα να προσδιορίσω ο υπογραφόμενος που ανήκω εκκλησιαστικά, πράγμα που το έχω δηλώσει επανειλημμένως καθώς, το γράφω συνεχώς στα δημοσιεύματά μου και το διακηρύττω προφορικώς εδώ τέσσερα χρόνια αλλά και το παρέδωσα με δικαστικό επιμελητή στην Μητρόπολη Φλωρίνης ως έγγραφη αποτείχιση! Γιατί άραγε; Ξέρετε τί γυρεύουν; Αυτό που γράφει ο προφήτης Δαυΐδ: "ὅτι ἰδοὺ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἐνέτειναν τόξον, ἡτοίμασαν βέλη εἰς φαρέτραν τοῦ κατατοξεῦσαι ἐν σκοτομήνῃ τοὺς εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ"(ψλμ.10, 2). Δεν τους ενδιαφέρει βλέπετε, αν οι ίδιοι είναι στην Εκκλησία! Διότι όποιος είναι στην αίρεση δεν μπορεί συνάμα να ανήκει και στην Εκκλησία, αλλά από μια ψευδαίσθηση που τους παρέχει η θεσμικότητα με την διοίκηση και τα γραφεία νομίζουν οι ταλαίπωροι, ότι βρίσκονται στην Εκκλησία ενώ δεν κρατούν την αλήθεια. Και όπως είχε πει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλάμας"οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσὶ καὶ «Οἱ µὴ τῆς Ἀληθείας ὄντες οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί· καὶ τοσοῦτο µᾶλλον, ὅσον ἄν καὶ σφῶν αὐτῶν καταψεύ-δοιντο, ποιµένας καὶ ἀρχιποιµένας ἱεροὺς ἑαυτοὺς καλοῦντες καὶ ὑπ’ ἀλλήλων καλούµενοι» .
Εφόσον λοιπόν, αναγνωρίζοντας τις αποφάσεις αφ' ενός στο Κολυμβάρι και αφ' ετέρου εκείνες που αφορούν στο Ουκρανικό δεν είστε της αληθείας, γιατί ανησυχείτε τόσο πολύ για εμένα που έμεινα στην Εκκλησία ενώ εσείς την εγκαταλείψατε;
▪Ποιά στάση κρατείτε απέναντι στους αιρετικούς;
▪Πως αντιμετωπίζετε όσους κοινωνούν με ακοινώνητους διότι είναι ή αιρετικοί ή σχισματικοί ή αλλόθρησκοι;
Όταν λέμε ότι κοινωνούν με την αίρεση οι Οικουμενιστές σε αυτή την φάση εννοούμε ότι τους αναγνωρίζουν ως Εκκλησίες ενώ η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, η Ορθόδοξη και καμία άλλη. Διότι κοινωνία δεν είναι μόνο το κοινό ποτήριο αλλά και η αποδοχή της αίρεσης πριν από το κοινό ποτήριο. Πολλοί, τάχα αντι-Οικουμενιστές, ισχυρίζονται ότι δεν έγινε ακόμη κοινό ποτήριο, όμως αποφεύγουν συστηματικά να ενημερώσουν το χριστεπώνυμο ποίμνιο ότι η ένωση των Ορθοδόξων με τους αιρετικούς απροϋπόθετα, χωρίς δηλαδή να διορθώσουν τις δογματικές τους κακοδοξίες δεν ήταν αποτέλεσμα μιας στιγμιαίας συμφωνίας αλλά μια ολόκληρη πορεία εκατόν και πλέον ετών με αντικανονικές εκκλησιαστικά και εκκλησιολογικά εκτροπές που επισήμως και θεσμικά συντελέσθηκε στο Κολυμβλαρι το 2016. Όπως μια γυναίκα -συγνώμη για το παράδειγμα- δεν προδίδει την συζυγική πίστη της μόνο όταν συντελεσθεί σεξουαλικά ο συνουσιασμός με άλλον άνδρα αλλά και όταν με την επιθυμία της θέλησε και με την βούλησή της έστερξε να βρεθεί τελικά στην αγκαλιά ξένου ανδρός που την έριξε στο κρεβάτι και ερωτοτροπεί ήδη μαζί της, έτσι η Εκκλησία ως διοίκηση εκκλησιαστικών ταγών ερωτοτροπεί εδώ και και έναν αιώνα και αυτή την ώρα από το Κολυμβάρι το 2016 βρίσκεται ήδη με τον Πάπα και τον κάθε αιρετικό ταγό στον κράββατο της πνευματικής μοιχείας !!! Και ισχυρίζονται ορισμένοι τάχα παραδοσιακοί ότι δεν έγινε ακόμη κοινό ποτήριο!!! Με αυτά που έγιναν αρχής γενομένης από το 1902, το 1965, ήδη είστε αναπολήγητοι και, μάλιστα, μετά το Κολυμπάρι.
Αιρετικοί λοιπόν, δεν είναι μόνο οι ετερόδοξοι αλλά και Οικουμενιστές. Και σαφώς, όσοι συγκοινωνούν μαζί τους συνοδοιπορώντας. Γι' αυτό οι συγκοινωνοί των Οικουμενιστών θα συναπολεσθούν μαζί τους.
▪Αιρετικοί δεν είναι μόνο όλοι όσοι είναι ετερόδοξοι. Άλλη δόξα έχουν και οι Οικουμενιστές, διότι έχουν διαφοροποιηθεί από την Πίστη από που έχει η Εκκλησία, την οποία δεν κράτησαν με την προδοσία που έκαναν. Ποιά είναι η άλλη δόξα που τους κάνει αιρετικούς;
▪Ότι σώζονται οι άνθρωποι σε όλες τις θρησκείες.
▪Το ότι έρχονται σε Κοινωνία με τους αιρετικούς δια συμπροσευχών και λειτουργικών πράξεων, ευλογιών, απαγγελιών χρησιμοποίηση επίσης συμβολικών κινήσεων, ενεργειών, αποφάσεων, κοινών δηλώσεων και τελευταία με την θεσμική αναγνώριση των αιρέσεων ως Εκκλησιών συνοδικά στο Κολυμβάρι. Όλα αυτά είναι μία δόξα και ως προς τους χειρισμούς αντιμετωπίσεως της αιρέσεως αλλότρια προς την εκκλησιαστική Παράδοση! Την οποία δόξα=Πίστη=Δόγμα για να μην το αλλάξουμε, η Εκκλησία την διασφάλισε με δικλείδες ασφαλείας, τους Ιερούς Κανόνες. Ενώ όμως άλλα λέει η Παράδοση άλλα κάνουν οι δεσποτάδες.
Εφόσον, εσείς οι επίσκοποι τουλάχιστον, δεν δείχνετε στοιχιώδες ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση του Οικουμενισμού και την ενότητα των Ορθοδόξων, ποιό είναι αυτό που σας κάνει να προσφέρετετο κάποιο έργο που καθήκον έχετε να κάνετε; Πώς ανήκετε στην Εκκλησία του Χριστού με τυπικές ή ουσιαστικές προϋπόθεσεις; Η Αλήθεια ως δόγμα σας ενδιαφέρει ή τα γραφεία και οι τριμηνίες; Εξάπαντως, δεν είστε πλέον της Εκκλησίας!!! Πράγμα το οποίο δεν μπορείτε να ισχυριστείτε για εμάς, διότι ανήκουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος και σύμφωνα με το Σύνταγμα, το οποίο στά άρθρο 3 παράγραφο κατηγορηματικά επισημαίνει:
" 1. Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού
[και προσέξτε την βασική προϋπόθεση στην οποία αποφεύγεται να εναρμονισθείτε]
《τηρεί απαρασάλευτα》, όπως εκείνες (όχι πλέον sic)
▪ τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και
▪τις ιερές παραδόσεις.
Είναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Ιερά Σύνοδο των εν ενεργεία Αρχιερέων και από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο που προέρχεται από αυτή και συγκροτείται όπως ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Τόμου της κθ' (29) Ιουνίου 1850 [και της Συνοδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίου 1928]. Για το τελευταίο θα κάνουμε λόγο, διότι το 1924, όσοι προέβησαν στην εορτολογική μεταρρύθμιση, έκαναν σχίσμα και δεν άργησαν να εξωκείλουν και στην αίρεση του Οικουμενισμού αποδεικνύοντας με τον πλέον περίτρανο τρόπο, της αλλαγής του ημερολογίου, τις πραγματικές τους προθέσεις που βλέπουμε τώρα να ολοκληρώνονται στην πράξη με το Κολυμβάρι! Το ότι αυτοί έκαναν το σχίσμα το ομολόγησε ο ίδιος ο Μελέτιος Μεταξάκης στον π. Φιλόθεο Ζερβάκο. Μην μπορώντας τότε να ξεψυχήσει είπε: "Φιλόθεε παιδεύομαι διότι έσχισα την Εκκλησία"!
Για να τελειώνει λοιπόν το θέμα για ορισμένους που θέλουν να μάθουν που ανήκω εκκλησιαστικής σημειώνω:
▪Ανήκω λοιπόν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος!
▪Δεν ανήκω και σε καμιά άλλη Εκκλησία!
▪Επειδή ακριβώς δεν ανήκω σε καμία άλλη Εκκλησία και για τον λόγο ότι εσείς μεταλλαχθήκατε από Εκκλησία σε Θρησκεία της "Νέας Τάξεως" που αναγνωρίζει σωτηρία και από άλλες, ακόμη και εξωχριστιανικές Θρησκείες, όπως δήλωσε ο πατριάρχης Βαρθολομαίος, και επειδή αναγνωρίζοντας τις χριστιανικές αιρέσεις ως Εκκλησίες με θεσμικό επιστέγασμα το 2016 στο Κολυμβάρι φύγατε από την Εκκλησία δεν έχω καμία απολύτως μαζί σας κοινωνία.
1. Έχω όμως κοινωνία με όλους τους αποτειχισμένους πιστούς κληρικούς και λαϊκούς που έκαναν αγιοπατερική αποτείχιση από την αίρεση.
2. Θέλω να έχω κοινωνία με όλους τους κληρικούς και λαϊκούς τους αποτειχισμένους και εκείνους του Πατρίου εορτολογίου, εφόσον αναγνωρίζουν τον αγώνα της ομολογίας μου και δεν ζητούν από μένα και τα πνευματικά μου παιδιά αναμύρωση, αναχειροτονίες κ.λπ.
3. Δεν ανήκω και δεν προσχωρώ σε καμία παράταξη του Πατρίου και δεν μνημονεύω κατά την θεία Μυσταγωγία κάποιον επίσκοπο εξ αυτών μέχρι στιγμής μέχρι να ενωθούμε υπό μια ενιαία εκκλησιαστική διοίκηση με Πανορθόδοξη Σύνοδο.
Επειδή όμως το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται με τον Οικουμενισμό και από την άλλη "οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις" θα δούμε, από εδώ και πέρα, πάρα πολλά πράγματα και γεγονότα για τα οποία χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι ώστε να αντισταθούμε, διότι βρισκόμαστε στην κρισιμότερη και πιο δύσκολη, στην τελευταία, φάση αποστασίας. Θα κριθούμε λοιπόν για το που θα συγκαταλεχθούμε. Θα μείνουμε στην Εκκλησία του Χριστού ή θα φύγουμε με τους αποστάτες; Εδώ τώρα θα χρειαστεί να εργαστούν όλοι όσοι βρίσκονται στο αντι-Οικουμενιστικό μέτωπο, όλοι από το Πάτριο Εορτολόγιο και όλοι από τους αγιοπατερικά αποτειχισμένους με διακοπή κοινωνίας έχοντας μία στρατηγική και όχι μόνο ως αντάρτικο σώμα. Χρειάζεται ο αγώνας πνευματική ηγεσία με μπροστάρηδες επισκόπους οι οποίοι θα ενώσουν το ποίμνιο στην μία και μοναδική μάνδρα το οποίο διαίρεσαν οι Οικουμενιστές. Η ενότητα προϋποθέτει θεωρητικό - θεολογικό ξεκαθάρισμα μεταξύ των ομάδων των αποτειχισμένων και των παρατάξεων των παλαιοημερολογιτών. Για να γίνει αυτό χρειάζεται σε επίπεδο κάθε ηγεσίας των διαφόρων ομάδων των αποτειχισμένων, εκατέρωθεν, με τις Συνόδους των Γ.Ο.Χ. και όχι με διμερή συνέφεια, διότι δεν υπάρχει περίπτωση πρακτικά να ενωθούν ούτε οι Σύνοδοι των Γ.Ο.Χ., ούτε οι συνάξεις των αποτειχισμένων, αφού έχουν σοβαρές διαφωνίες, να συντάξουν κείμενα αρχικά καθένας από την πλευρά του, στην συνέχεια σε δεύτερη φάση από την σύνθεση αυτών θα προκύψουν κοινά κείμενα και σε τρίτη φάση ένα ένιαίο κείμενο στο οποίο θα διασαφινίζονται οι προϋποθέσεις για να υπάρξει συντονισμός προκειμένου να συγκροτηθεί Πανορθόδοξη Σύνοδος προς ενότητα, η οποία θα συντελεσθεί μόνο συνοδικά και όχι δι' απορροφήσεως των νεοημερολογιτών στις παρατάξεις των παλαιοημερολογιτών. Στην Σύνοδο θα συμμετέχουν εξίσου αποτειχισμένοι κληρικοί και επίσκοποι του Πατρίου Εορτολογίου μέχρι τις χειροτονίες νέων ιεραρχών, οι οποίοι, αφού θα καθίσουν από κοινού στο τραπέζι θα λύσουν πρώτα κατά τις συνοδικές συνδιασκέψεις τα ζητήματα που αφορούν τον Οικουμενισμό, έπειτα εκείνα που αφορούν τα μεγάλα σχίσματα και αφού βρουν κοινά αποδεκτές λύσεις θα προβούν στην συνέχεια σε χειροτονίες νέων ιεραρχών, μαζί με τους οποίους θα γίνει η καταδίκη των Οικουμενιστών και η κατανομή εκκλησιαστικών διοικήσεων μέχρι να ανακτήσει ή Εκκλησία το ορθόδοξο ποίμνιο της.
Προσωπικά έχω χωριστεί από την αιρετική ψευδο-Εκκλησία πλέον που άρχισε να εξωκείλει από το 1902 σε ατραπούς παντελώς ξένους της Ορθοδόξου Παραδόσεως με αποκορύφωμα την εν τη πράξει αλλοτρίωση του εκκλησιολογικού όρου της Πίστεως του Συμβόλου Νικαίας-Κων/πόλεως της Εκκλησίας το 2016, την όποια ενώ ομολογείτε ως μία στην πραγματικότητα απόδέχεστε πολλές. Γι' αυτό και δεν σας μνημονεύω ούτε στην Θείαν Μυσταγωγία ούτε στην Ιεράν Πρόθεσιν, ίνα μη μολυνθώ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Νέα παράταση για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες
Τρίτη κατά σειρά παράταση δόθηκε στον διαγωνισμό για τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες υψίστης ασφαλείας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ethnos.gr, η καταληκτική ημερομηνία υποβολής φακέλων από τις ενδιαφερόμενες εταιρείες μετατοπίζεται χρονικά για τις 2 Σεπτεμβρίου 2020. Μέχρι πριν από λίγες ημέρες η καταληκτική ημερομηνία ήταν η 30η Ιουνίου 2020.
Πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά παράταση που δίνεται από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές ενημέρωσης, τα σχήματα που θα συμμετάσχουν τελικά στον διαγωνισμό θα είναι πέντε και θα πρόκειται για εταιρείες-κολοσσούς, οι οποίες είναι παγκοσμίως γνωστές.
Πρόκειται για εταιρείες με εξειδίκευση στην έκδοση εγγράφων ασφαλείας. Μάλιστα, για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό έχουν γίνει και συμπράξεις εταιρειών, οι οποίες ετοιμάζονται πυρετωδώς, ούτως ώστε να μπορέσουν να είναι έτοιμες στο σκέλος των τεχνικών προδιαγραφών και να καταθέσουν έναν πλήρη φάκελο.
Η «μάχη» για το έργο-μαμούθ των 515 εκατομμυρίων ευρώ θα δοθεί μέχρι την τελευταία ημέρα.