Ο Ιησούς θέλησε να σημάνει ότι με τη δική του παρουσία και δράση προκαλείται ο καθολικός εξοστρακισμός του διαβόλου από Σύμπαν και η διάλυση της βασιλείας του. Δεν ερμήνευσε την «απελευθέρωση των αιχμαλώτων» που προφήτευσε ο Ησαΐας, ως αποτίναξη του ρωμαϊκού ζυγού, γι’ αυτό δεν προετοίμασε με τη δράση του κάποιον Ιερό Πόλεμο. Έστρεψε τα πυρά του αποκλειστικά και μόνο ενάντια στον «ισχυρό» κοσμοκράτορα/αυτοκράτορα της οικουμένης Σατανά. Εν προκειμένω, σημαντικότατη για την κατανόηση των παραπάνω είναι η ορθή ερμηνεία του Μτ. 12, 28 (=Λκ. 11, 20), το οποίο θεωρείται από την έρευνα ως ένα από τα χωρία που δηλώνουν με σαφήνεια την ανατολή της Βασιλείας του Θεού στον κόσμο και στην ιστορία: εἰ δὲ ἐν Πνεύματι Θεοῦ ἐγὼ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια͵ ἄρα ἔφθασεν ἐφ΄ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ενώ με το ἢγγικεν (Μτ. 4, 17· 10, 7) διακηρύσσεται ἡ ἔλευση, μὲ τὸ ἒφθασεν διαπιστώνεται ἡ δυναμικὴ παρουσία της στὰ τεκταινόμενα τοῦ κόσμου. Ως σημείο αυτής της παρουσίας προβάλλει ο διωγμός και η κατατρόπωση των δαιμόνων.
Έχοντας την αυτοσυνειδησία ότι το πρόσωπό του υπερβαίνει τις μεσσιανικές αντιλήψεις των ομοεθνών του, δεν έστρεψε τα βέλη του στον εξοστρακισμό των Ρωμαίων, όπως ανέμενε η πλειονότητα του Ιουδαϊσμού, αλλά στο ολοκληρωτικό δέσιμο του Σατανά, θεωρώντας αυτόν ως το δυνάστη όχι μόνο του λαού του, αλλά όλης της οικουμένης. Αντί να πνίξει στη Γενησαρέτ τους άθεους τυράννους τού Ισραήλ, παρουσιάζει και αυτούς ως καταδυναστευμένους από την ίδια χαοτική καταστροφική δύναμη που προκαλεί την αλλοτρίωση κάθε ανθρώπου από την κοινωνία του Θεού και των ανθρώπων. Η παρουσία του στη γη σήμανε την παταγώδη πτώση του διαβόλου από τον ουρανό, όπου δρούσε ως αντίδικος και κατήγορος των δικαίων (Ιώβ 1,6-12· 2, 1-7). Αυτό παράλληλα σήμανε την έναρξη του εσχατολογικού πολέμου στη γη. Ο διάβολος ηττάται και αφανίζεται και από αυτή (τη γη). Πάνω στον κοσμοκράτορα έχουν πλέον τη δύναμη να περπατούν τα «νήπια» εκείνα, τα οποία, έχοντας δεχτεί την αποκάλυψη του Πατέρα και έχοντας συνεργήσει στη διάδοση του ευαγγελίου της Ειρήνης, έγιναν ήδη πολίτες της επουράνιας βασιλείας (πρβλ. Ψ. 90 [91], 13).
Συνεχίζεται
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου