Στην έκδοση 160 ''Φιλοκαλικά Σταχυολογήματα'' 3. 2023 που εκδίδει ο κ. Μακάριος, διαβάσαμε μία μονομερής κριτική εναντίον ενός εκ των σημαντικότερων αρχαίων φιλοσόφων, δηλαδή του Πλάτωνα. Το λυπηρό είναι ότι ο κ. Μακάριος χρησιμοποιεί εν αγνοία του ίδια «επιχειρήματα» και ειρωνείες που χρησιμοποιούν και οι Νεοπαγανιστές.
Η έκδοση χαρακτηρίζεται από πνεύμα ακρισίας, φανατισμού αλλά και προκατάληψης. Αγνοούνται οι ιστορικές προϋποθέσεις και οι ποιμαντικές ανάγκες της κοινωνίας στην οποία ανέπτυσσε την δράση του ο ιερός Χρυσόστομος, αλλά και η γλώσσα της εποχής που επέτρεπε φραστικές οξύτητες, σε αντίθεση με την δική μας εποχή που καλύπτει την θηριωδία της με σχήματα (πλαστού) ανθρωπισμού και υποκρισίας.
Συχνά στα κείμενα των Πατέρων συναντάμε σκληρές εκφράσεις και προπαντός έντονη κριτική. Ο Χρυσόστομος διατύπωνε οργανωμένα και με φράσεις έντονες την διδασκαλία του πάντα στο πλαίσιο των ανεκτών τότε ρητορικών υπερβολών. Ο Χρυσόστομος με τον ίδιο τρόπο και πιο αυστηρό τρόπο ομιλούσε και κατά των γνωστών αιρετικών.
Όπως διαφαίνεται, η μελέτη χαρακτηρίζεται από προκατάληψη και αδυναμία προσεγγίσεως της εποχής του Χρυσοστόμου.
Η μελέτη φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα διότι αδυνατεί ο συγγράφων να διεισδύσει εις το βάθος της σκέψης και των αισθημάτων του Χρυσοστόμου, παρουσιάζοντας αυτόν όπως ακριβώς τον παρουσιάζουν και οι Νεοπαγανιστές!
Οι ρητορικές υπερβολές της γλώσσας του Χρυσοστόμου φέρει τα γνωρίσματα της ρητορείας της εποχής και δεν μπορεί να κατανοηθεί έξω από αυτήν.
Παράδειγμα όταν διαβάζουμε την φράση «μιαροί και παμμίαροι» δεν ακουγόταν τότε όπως τα σημερινά «βρωμεροί και πανάθλιοι». Όταν διαβάζουμε: «όσα εις δαίμονας φέρειν» σημαίνει ο αποπροσανατολισμός από το ορθόν κ.α.
Όσον αφορά τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη και τα περί ομοφυλοφυλίας ή παιδεραστίας που αναφέρει η μελέτη, στην ΕΠΕ δεν παρουσιάζονται οι πηγές που χρησιμοποιεί ο ιερός Χρυσόστομος αλλά ούτε και ο ίδιος τις αναφέρει.
Σημαντικό να αναφέρουμε ότι οι λέξεις ''εραστής'', ''ερώμενος'', ''παιδεραστής'' δεν είχαν τις ερμηνείες που δίνονται για τις ομοφυλοφιλικές πράξεις.
Το αυτό παραδέχονται και άλλοι ξένοι ερευνητές σημειώνοντας:
Πως θα ήταν δυνατόν άραγε οι δύο φιλόσοφοι να ήσαν υπέρμαχοι των ιδεών αυτών (ομοφυλοφιλίας ή παιδεραστίας με την αισχρή έννοια) εφόσον τις απέρριπταν:
Περισσότερα και αναλυτικότερα για το ζήτημα αυτό σε σχετικό άρθρο που θα παρουσιάσουμε.
Πως θα ήταν δυνατόν να βρίσκονται οι Έλληνες αυτοί φιλόσοφοι στους νάρθηκες των Ναών μας από τον 9ο αιώνα και να εκφράζουν την πίστη στη συνέχειά μας ως Ελλήνων, αλλά και την συμφιλίωση Ελληνισμού - Χριστιανισμού εφόσον είχαν δήθεν τέτοιες ιδέες; Οι αρχαίοι σοφοί εισήλθαν στούς νάρθηκες των ναών μας «ως προείποντες την έλευσιν Χριστού» ως «προφήτες» συνεπώς εκτός του Ιουδαϊσμού. Αρκετά παραδείγματα εδώ.
Είναι λυπηρή επίσης και η μονομερής παρουσίαση των λόγων του Χρυσοστόμου!
Ως παραδείγματα παρουσιάζουμε και τα εγκώμια του ίδιου προς τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και άλλους.
Όσον αφορά το ''Συνοδικόν της Ορθοδοξίας'', μία πολύ καλή και αντικειμενική μελέτη υπάρχει εδώ και προσθέτουμε και τα κάτωθι:
Όσον αφορά τον Ιουλιανό τον Παραβάτη, η προκλητικότητα του ίδιου που επεδίωξε την αναβίωση ειδωλολατρικών εθίμων με διάφορα μέτρα όπως την απομάκρυνση ιερών λειψάνων επειδή δήθεν έλαβε χρησμό του Απόλλωνος κ.α. έδωσε αφορμή στους Πατέρες να τονίσουν την υπεροχή του Χριστιανισμού έναντι της ειδωλολατρείας του ιδίου.
Τέλος όσον αφορά τον Μ. Βασίλειο:
ΣΥΜΠEΡΑΣΜΑ: Το ζήτημα ενώ έχει ήδη αναλυθεί και εξηγηθεί επαρκώς και ορθά από ιστορικούς, Καθηγητές, θεολόγους, και εκκλησιαστικούς συγγραφείς, στην έκδοση που σχολιάσαμε παρουσιάστηκε κακώς μάλλον από άγνοια ή από εσφαλμένη οπτική.
Οι ρητορικές υπερβολές της γλώσσας του Χρυσοστόμου φέρει τα γνωρίσματα της ρητορείας της εποχής και δεν μπορεί να κατανοηθεί έξω από αυτήν. Ο Χρυσόστομος και κρίνει και επαινεί ανάλογα.
O Πλάτωνας δεν υποστήριξε ανοιχτά την ομοφυλοφιλία ως μια αξιοσέβαστη σχέση. Στην πραγματικότητα, σε άλλα έργα του, όπως στο "Νόμοι", αναφέρει ότι η ομοφυλοφιλία είναι απαράδεκτη και πρέπει να αποτελεί αντικείμενο κοινωνικής κατακραυγής και αποκλεισμού.
Οι απόψεις του πρέπει να εξετάζονται σε συνάρτηση με το συγκεκριμένο κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο στο οποίο ζούσε ο Πλάτωνας.
Οι απόψεις του Πλάτωνα δεν μπορούν να ερμηνευτούν με βάση τα σύγχρονα πρότυπα και τις κοινωνικές αξίες, αλλά πρέπει να εξεταστούν στο πλαίσιο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της εποχής του.
Στο ''Συνοδικόν της Ορθοδοξίας'' δεν καταδικάζεται η ελληνική φιλοσοφία αλλά οι θέσεις του Ιωάννου Ιταλού.
Ο Μ. Βασίλειος παραπέμπει και στον Πλάτωνα και στον Σωκράτη ώστε να λάβει κανείς ηθικά διδάγματα και παραδείγματα εναρέτου βίου.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου