Ας ἰδοῦμε, ὅμως καὶ τί λένε, οἱ ἅγιοι Πατέρες.
1. Ο ἅγιος ̓Ανδρέας Καισαρείας, λέγει:
α. «Καὶ τοῖς λοιποῖς δὲ ̔Αγίοις μάρτυσι τοῖς ὑπὲρ Χριστοῦ παθοῦσι καὶ μὴ δεξαμένοις τὸ τοῦ νοητού θηρίου, τοῦ διαβόλου, χάραγμα, δηλαδή τήν εἰκόνα τῆς αὐτοῦ ἀποστασίας» (σελ. 218). Καὶ μὲ τὰ λόγια του αὐτὰ ὁ ἅγιος Ανδρέας μᾶς λέγει ὅτι χάραγμα του νοητού θηρίου, τοῦ ἀντιχρίστου, μέσῳ τοῦ ὁποίου ἐνεργεῖ ὁ διάβολος, εἶναι καὶ αὐτὸ νοητό ὄχι αισθητό· εἶναι ἡ ἀποστασία ἡ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ σὰν Θεοῦ καὶ Σωτήρα. Χάραγμα εἶνα τὸ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος εἰκόνα τοῦ διαβόλου καὶ τοῦ ἀντιχρίστου στήν ἀποστασία να μιμηθῆ τὸν διάβολο καὶ τὸν ἀντίχριστο στὴν ἀποστασία. Είναι κάτι τὸ ἐσωτερικό κάτι, πού τό δέχεται ὁ ἄνθρωπος πνευματικά. Ὄχι κάτι τὸ αἰσθητό ὄχι κάτι, πού μᾶς τὸ βάζει κάποιος ἄλλος, ἀκόμη καὶ ἐν ἀγνοία μας.
Β. Λέγει ή 'Αποκάλυψη:
«Καὶ οὐκ ἔχουσιν ἀνάπαυσιν ἡμέρας καὶ νυκτός οι προσκυνοῦντες τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ· καὶ εἴ τις λαμβάνει τὸ χάραγμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ» (Αποκ. 14,11).
Καὶ ἐπεξηγεῖ τὰ λόγια αὐτὰ τῆς ̓Αποκάλυψης ὁ ἅγιος Ανδρέας. «Ημέραν» ἐδῶ ὁ ἅγιος Ιωάννης ὀνομάζει τὴν αἰώνια ζωὴ τῶν ̓Αγίων καὶ «νύκτα» τὴν αἰώνια κόλαση τῶν ἁμαρτωλῶν, «ής τεύξονται οἱ τὰς διαβολικές πράξεις καὶ τὰς κατὰ τοῦ Χριστοῦ βλασφημίας τοῦ ἀποστάτου θηρός, δι' ὧν πράττουσιν, εἰκονίζοντες καὶ τὸ τούτου ὄνομα ταῖς ἑαυτῶν καρδίαις ὡς τίμιον ἐγχαράττοντες». (σελ. 152 - 153).
Στὴν αἰώνια κόλαση θὰ πᾶνε καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι, πού μέ τά ἔργα τους εἰκονίζουν στον ἑαυτό τους, δηλαδή μιμοῦνται, τίς διαβολικές πράξεις καί τίς ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ βλαστήμιες του ἀποστάτη, τοῦ θηρίου, τοῦ ἀντίχριστου· καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ αὐτοὶ μόνοι τους εγχαράττουν στις καρδιές τους ἀφοῦ τὸ θεωροῦν τίμιο, ἄξιο τιμῆς, τὸ ὄνομα τοῦ ἀντιχρίστου.
Δὲν μᾶς τὸ λέει ξεκάθαρα ό ἅγιος Ανδρέας, ὅτι τὸ χάραγμα δὲν εἶναι αἰσθητό, δὲν εἶναι τὸ 666, ἀλλὰ ἡ ἀποδοχή τοῦ ἀντίχριστου σαν Θεοῦ;
Τὸ χάραγμα τοῦ ἀντίχριστου δὲν ἐγχαράσσεται στο κούτελο καὶ στὸ χέρι, ἀλλὰ στὴν καρδιά! Γίνεται κανένα αἰσθητό χάραγμα στην καρδιά;
γ. «Εἴ τις τῷ τεθηριωμένῳ ἀντιχρίστῳ ὑποκύπτει (=σκύβει το κεφάλι, τὸν λατρεύει σαν Θεό) καὶ τὴν δυσσεβή πολιτείαν μετέρχεται τὴν ἐκεῖνον εἰκονίζουσαν, καὶ ἢ λόγῳ ἢ ἔργοις τοῦτον κηρύσσει Θεόν – τοῦτο γάρ δηλοῦν δύναται τὸ ἐπὶ τοῦ μετώπου καὶ τῆς χειρὸς διδόμενον χάραγμα – καὶ αὐτὸς κοινωνήσει αὐτῷ τῆς τιμωρητικῆς τοῦ ποτηρίου πόσεως» (Αγίου Ανδρέου Καισαρείας, Ερμηνεία εἰς τὴν Αποκάλυψιν (κριτική έκδοση), 1955, σελ. 151).
Ὄποιος σκύβει τὸ κεφάλι στὸν ἀντίχριστο και τὸν λατρεύει σὰν Θεό, ὅποιος ζῆ μὲ τὸν δυσσεβῆ ἐκεῖνο τρόπο ζωῆς ποὺ εἶναι εἰκόνα τοῦ ἀντίχριστου καὶ ἢ μὲ λόγια ἢ μὲ ἔργα κηρύσσει, ὅτι ὁ ἀντίχριστος εἶναι Θεός, – γιατί, τὸ χάραγμα, ποὺ λέγει ή Γραφή ὅτι θὰ τεθὴ στὸ χέρι και στο μέτωπο, μόνο αὐτὸ μπορεῖ νὰ δηλώνει — καὶ αὐτὸς θὰ τιμωρηθῇ μαζί με τὸν ἀντίχριστο· καὶ αὐτὸς θὰ πιεῖ τὸ ποτήρι τῆς τιμωρίας τοῦ Θεοῦ.
2. Ο 'Αρέθας Καισαρείας, γράφει:
«Ἡ δὲ τοῦ «θηρίου προσκύνησις καὶ τὸ λαβεῖν αὐτοῦ τὴν σφραγίδα (εἶναι τὸ τὸν ἀντίχριστον ηγήσαθαι Θεὸν καὶ λόγω καὶ ἔργῳ τὰ καταθύμια αὐτῷ διεξιέναι καὶ κηρύττειν» (Ρ.G. 106, 689 Α).
Προσκύνηση του θηρίου καὶ σφραγίδα ή χάραγμά του εἶναι τὸ νὰ τὸν πιστεύεις (τὸν ἀντίχριστο) Θεὸ καὶ νὰ κάνεις με λόγια και ἔργα τὸ θέλημά του.
3. Ο Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Ἄνθιμος
«Θηρίο» εἶναι ὁ ἀντίχριστος. «Χάραγμά του» και «ἀριθμός τοῦ ὀνόματός του» είναι «τά δόγματά του» καί «τὰ ἔργα» του. Τὸν ἀντίχριστο νικοῦν καὶ καταπατοῦν ἐκεῖνοι, ποὺ νεκρώνουν τὸ σῶμα μὲ τὴν ἄσκηση ἐκεῖνοι, ποὺ κάνουν τόν ἑαυτό τους εναρμόνια κιθάρα προς ὑμνολογίαν τοῦ Θεοῦ· ἐκεῖνοι, ποὺ ἀπέχουν ἀπὸ διαβλητές σαρκικές ορέξεις». (Ερμηνεία εἰς τὴν Ιεράν ̓Αποκάλυψιν, Ἱεροσόλυμα 1856, σελ. 149).
(συνεχίζεται)