Ο ἀντίχριστος εἶναι μιὰ ἔννοια με
άλληγορικό νόημα; δηλώνει ένα σύστημα πολυκέφαλο; ποὺ ἐκπροσωπεῖται ἀπό πολλὰ
ἂτομα, σκορπισμένα μέσα στην περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν
Ἀποστόλων μέχρι την συντέλεια τῶν αἰώνων;
“Η εἶναι ἕνα άτομο; ένα συγκεκριμένο
άτομο; ποὺ θὰ δράσει τὶς ἔσχατες ημέρες;
'Αγία Γραφὴ καὶ ἅγιοι Πατέρες μᾶς μιλάνε για δύο είδη ἀντιχρίστων. Γιὰ τοὺς
προδρόμους τοῦ ἀντιχρίστου· Καὶ γιὰ τὸν κατ' ἐξοχὴν ἀντίχριστο.
Πρόδρομοι τοῦ ἀντίχριστου ὑπάρχουν πολλοί. Οι πρόδρομοι τοῦ ἀντίχριστου
εἶναι σύστημα.
̔Ο ἀντίχριστος τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν εἶναι ἕνας· θὰ εἶναι ἕνα πρόσωπο.
Οἱ δύο αὐτὲς ἔννοιες έχουν πολλές διαφορές μεταξύ τους. Δὲν κάνει νά τίς
συγχέωμε.
Ὁ Χριστὸς μᾶς τὸ προμήνυσε, ὅτι ὁ ἀντίχριστος, ο κατ' ἐξοχὴν ἀντίχριστος, ὁ
ἀντίχριστος τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν, ἔρχεται «ἐν τῷ ἰδίῳ ὀνόματι» (ίω. 5,
43)· καὶ θὰ ἀνακηρυχθῆ μόνος του Θεός· θὰ αὐτοανακηρυχθῆ Θεός (Β' Θεσ.
2, 4). Οι πρόδρομοι τοῦ ἀντίχριστου, ἁπλά προετοιμάζουν τὸ ἔργο του
σπρώχνοντας τὸν κόσμο σὲ ἀποστασία. ̓Αλλὰ ποτέ κανένας δὲν «ἦλθε ἐν τῷ
ἰδίῳ ονόματι».
Ο ἀντίχριστος θὰ ἔλθει στα τέλη τῶν αἰώνων. Αμέσως μετά, ἔρχεται ἡ Β ́ Παρουσία του Κυρίου. Ὁ ἀντίχριστος θά βασιλεύσει τριάμισυ χρόνια· καὶ θὰ τὸν καταργήσει μὲ τὴν Παρουσία καὶ ̓Επιφάνειά του ό ἴδιος ὁ Χριστός, ἐρχόμενος μετά δόξης.
Τὸ χάραγμα εἶναι τὸ ὄνομα τοῦ ἀντίχριστου τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν. Μόνο ἐκείνου. Κανένας πρόδρομος τοῦ ἀντιχρίστου δὲν ἔδωκε δικό του χάραγμα, χάραγμα τοῦ ὀνόματός του. Κανένας δεν ζήτησε να γράψουν «οἱ δοῦλοι του» στο μέτωπό τους ἢ στὸ χέρι τους τὸ ὄνομά του, αυτούσιο ἢ ἔστω συμβολικά. Γι' αυτό, καὶ ἡ ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες, γιὰ ἕνα μόνο χάραγμα μιλάνε γιὰ τὸ χάραγμα τοῦ ἀντίχριστου τῶν ἐσχάτων χρόνων. Τα σχετικὰ μὲ τὸν ἀντίχριστο τῶν ἐσχάτων ήμερῶν, μὲ τὸ χάραγμά του, καὶ μὲ τὴν οἰκονομική κίνηση καὶ ζωὴ τοῦ κόσμου με βάση τὸ χάραγμα τοῦ ἀντίχριστου, είναι μία προφητεία. Πού άναφέρεται αποκλειστικὰ καὶ μόνο στὸν ἀντίχριστο τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν καὶ δὲν ἐπιτρέπεται στοιχεία της νὰ ἀποδίδονται καὶ σὲ ἄλλες ἐποχὲς καὶ σὲ ἄλλα πρόσωπα. Η προφητεία αὐτὴ μᾶς λέγει: το χάραγμα τοῦ ἀντίχριστου θὰ εἶναι τὸ ὄνομά του αδιαμφισβήτητα τὸ ὄνομά του. Όμως, τὸ ὄνομά του είναι τώρα άγνωστο. Εντελώς άγνωστο. Καὶ ὁ ἅγιος Ιππόλυτος ξεκαθαρίζοντας τὰ πράγματα λέγει, ὅτι τὸ ὄνομα – χάραγμα τοῦ ἀντιχριστου θα παύσει νὰ εἶναι ἄγνωστο καὶ ἀναζητούμενο, μόνο τότε ποὺ «ὁ ἀντίχριστος θὰ ἔχει πιὰ ἀναφανή» (Περί Χριστοῦ καὶ ἀντιχρίστου, παρ. 50)· καὶ θὰ παύσει νὰ εἶναι, (ὅπως εἶναι σήμερα) αναζητούμενο, σημείο αντιλογίας, διαμαχῶν καὶ ἀμφισβήτησης, ὄχι γιατὶ τάχα θὰ τὸ εὔρει κάποιος, ἀλλὰ γιατὶ θὰ μᾶς τὸ ἔχει θέσει πιά μπροστά μας σαν μιὰ χειροπιαστή πραγματικότητα ὁ καιρός «δείξει ό καιρὸς τὸ ζητούμενον» (έ.ά. παρ. 50).
Ο ἄνθρωπος ἀντίχριστος θὰ εἶναι ἕνα κτιστὸ ὄν' ἕνας ἄνθρωπος· ποὺ θὰ λάβει ἀρχὴ
ὕπαρξης «ἐν χρόνῳ» στα τέλη τῶν αἰώνων. Μέχρι τότε ὁ ἀντίχρίστος, μὴ ἔχοντας
φύση καὶ ὕπαρξη, δὲν ἔχει οὔτε ἐνέργεια (Ιω. Δαμασκηνοῦ, ἔκδοσις τῆς
Ορθοδόξου Πίστεως, παρ. 40). ̓Ανύπαρκτος εἶναι ὁ ἴδιος, άνύπαρκτα καὶ
ὅλα τά δικά του. Καὶ χωρίς καμμιά απολύτως ἐνέργεια.
̔Ο ἀντίχριστος εἶναι καὶ αὐτὸς ἕνα κτιστό ὅν· ἕνας ἄνθρωπος· ποὺ θὰ
ὑποδουλωθή όλοκληρωτικὰ στὸν διάβολο. Δι' αὐτοῦ θὰ ἐνεργεῖ ὁ σατανᾶς.
̓Αλλὰ οὔτε ὁ σατανᾶς θά μπορέσει να ξεπεράσει ποτέ τις φυσικές του ενέργειες,
οὔτε ὁ ἀντίχριστος τις δικές του. Γιατί εἶναι καὶ οἱ δύο ὄντα πεπερασμένα. Καί,
ὅσο καὶ ἂν τὸ ποθοῦν, ποτὲ δὲν θὰ γίνουν θεοί. Ποτὲ δὲν θὰ ἀποκτήσουν θείες
ἐνέργειες. Καὶ ὁ ἄνθρωπος ἀντίχριστος ποτὲ δὲν θὰ ξεπεράσει τα μέτρα τῆς
ἀνθρώπινης φύσης στὶς ἐνέργειές του. Γιατί ἔτσι τὸ ἔχει νομοθετήσει ὁ Μόνος
Κύριος.
Έτσι χάραγμα τοῦ ἀντίχριστου δὲν μπορεῖ νά ὑπάρχει, πρὶν ἔλθει ὁ
ἀντίχριστος. Γιατί εἶναι, θὰ εἶναι, μία ενέργεια του ἴδιου τοῦ ἀντίχριστου. Πού
είναι κτίσμα. Καί, πρὶν λάβει ϋπαρξη, οὔτε ὑπάρχει, οὔτε ἐνεργεί. Καὶ μη ξεχνάμε
ποτέ, ὅτι τὸ ὄνομά του, ἂν ποτὲ ἀποκτήσει σημασία, θα τὴν ἀποκτήσει μόνο από
την στιγμή, ποὺ ὁ ἀντίχριστος θὰ αὐτοανακηρυχθῆ Θεός· καὶ τὸ ὄνομά του θὰ
θεωρηθῆ (ἀπὸ τοὺς ἄγευστους ὀρθοδόξου θεολογίας καὶ ἀνίδεους ἀπὸ σοφία
πνευματική) ὄνομα ἅγιο, θεῖο, χαριτόβρυτο, σωστικό. Καὶ αὐτὸ θὰ ἰσχύσει μόνο
γιὰ ἐκείνους, ποὺ ποτὲ δὲν θὰ μπορέσουν να ἐφαρμόσουν στην περίπτωσή του τίς
ἐπιταγές τῆς θείας διδασκαλίας περὶ τῆς διαφοράς μεταξὺ τοῦ ἀκτίστου Θεοῦ καὶ
τῶν κτισμάτων, καὶ μεταξὺ ἐνεργειῶν τοῦ ἄκτιστου Θεοῦ καὶ ἐνεργειῶν τῶν
κτισμάτων. Καὶ ἡ διαφορὰ αὐτὴ καθορίζει ὅτι καμμία ἐνέργεια τοῦ ἀντίχριστού δὲν
μπορεῖ, οὔτε νὰ ὑπάρχει, οὔτε πολύ περισσότερο νὰ ἔχει ισχύ, πρὶν ὁ ἀντίχριστος
λάβει ἀρχὴ καὶ ὕπαρξη.
Ο ἀντίχριστος είναι κτιστὸν ὄν. Πρὶν ὑπάρχει, δὲν ἐνεργεῖ. Καὶ πρὶν ὑπάρχει ὁ ἴδιος, δὲν ὑπάρχουν οὔτε τὰ σύμβολά του, γιατί κατά θεῖο θέλημα είναι δεμένα μέ τό πρόσωπο καὶ τὴν ὐπαρξή του.
(συνεχίζεται)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου