ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ☦: ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΔΙΑΣΠΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (43ο ΜΕΡΟΣ)

Το ζήτημα των Μυστηρίων απο την αρχή του αγώνος προκάλεσε πολλά προβλήματα. Είχαμε γράψει ότι οι πρώτες έριδες δημιουργήθηκαν από την κακόδοξη εκκλησιολογία του Ματθαίου Καρπαθάκη περί ''ακύρων μυστηρίων''! Απέναντί του βρισκόταν ο πολύς πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης ο οποίος αντέκρουσε αυτήν την κακόδοξη εκκλησιολογική θέση του Ματθαίου αλλά συνεχίσθηκε στην ιστορία των παλ/τών.

Φτάνουμε στο έτος 1974 και θα ασχοληθούμε με την περίφημη Εγκύκλιο του 1974 και θα αφήσουμε για το τέλος την εγκύκλιο του 1950-51 διότι χρειάζεται μία ιδιαίτερη ανάλυση - γνωστή για κάποιους - που αφορά τους λόγους που οδήγησαν τον πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο να την υπογράψει.

Η Εγκύκλιος του 1974 ανέφερε τα εξής:

Ἀριθ. Πρωτ. 1191

Έν Ἀθήναις τῇ 5ῃ Ἰουνίου 1974

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Πρός τόν Ἱερόν Κλῆρον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας

Πανοσιολογιώτατοι καὶ Αἱδεσιμώτατοι Λειτουργοὶ τοῦ Ὑψίστου, Χάρις Ὑμῖν καὶ ἔλεος καὶ Εἰρήνη παρὰ Θεοῦ, παρ’ ἡμῶν δὲ εὐχὴ καὶ εὐλογία.

Διὰ τῆς παρούσης Ἐγκυκλίου ἡμῶν ἀπευθυνόμεθα πρὸς ὑμᾶς ὑπομιμνήσκοντες ὑμῖν καθῆκον ἐπιτακτικὸν, ὅπερ δέον νὰ χαρακτηρίζῃ τὴν ἡμετέραν πορείαν πειθαρχοῦσαν εἰς τὰ ἀνέκαθεν παραδεδομένα ἡμῖν ὑπὸ τῶν Θεοφόρων Πατέρων.

Οὕτω: Ἐντελλόμεθα ἐπαναληπτικῶς ὅπως περιορίζεσθε εἰς τήν ἐξυπηρέτησιν μόνον τῶν μελῶν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας, ἵνα μὴ προτίθεσθε σκάνδαλον τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἐπισύρετε τὰς ἐπικρίσεις τοῦ κοινοῦ ὡς μὴ πιστεύοντες εἰς τὰ ὑφ᾿ ἡμῶν πρεσβευόμενα.

Ἡ τέλεσις μυστηρίου τινὸς καὶ ἡ θεία μετάδοσις εἰς νεοημερολογίτας ἔχει ἀπαγορευθῇ ἀπ’ ἀρχῆς τῆς δημιουργίας τοῦ σχίσματος ὑπὸ τῆς Κρατούσης Ἐκκλησίας· δέον δὲ ὅπως τηρῆτε ἀπαρεγκλίτως τήν γραμμήν ταύτην πειθαρχοῦντες εἰς τὸ φρόνημα καὶ τὰ Ἐκκλησιαστικῶς παραδεδομένα. Προκειμένου δὲ νὰ εἰσέλθῃ τις ἐκ τοῦ νέου ἡμερολογίου εἰς τάς τάξεις μας, ἀπαραίτητος προϋπόθεσις τυγχάνει ὁμολογία πίστεως εἰς τὰ ὑπὸ τῶν Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν παραδεδομένα ἡμῖν, ἀποκήρυξις δὲ καὶ καταδίκη πάσης αἱρέσεως καὶ καινοτομίας ἐν οἷς καὶ τὸ νέον ἡμερολόγιον ἐν τῇ Ἑλλαδικῇ Ἐκκλησίᾳ ἥτις δεχθεῖσα τοῦτο κατέστη σχισματική ἀπό τοῦ 1924 καὶ ἐντεῦθεν κατὰ τὴν ἰδίαν ὁμολογίαν τοῦ μεταρρυθμιστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καὶ ὡς ἐκ τούτου τὰ μυστήριά της στεροῦνται Ἁγιαστικῆς Χάριτος.

Προκειμένου ὡσαύτως περὶ βαπτισθέντων ἐν τῇ ὡς ἄνω Ἐκκλησίᾳ καὶ ἐπιστρεφόντων εἰς τὴν εὐσέβειαν δέον ὅπως ἀναμυρώνονται οὗτοι δι’ Ἁγίου Μύρου κανονικῆς προελεύσεως συμφώνως πρὸς τὸν Α´ Κανόνα τοῦ Μ. Βασιλείου.

Συνεπείᾳ τῶν ἀνωτέρῳ ἐντελλόμεθα, ὅπως τοῦ λοιποῦ παύσητε τὴν τυχοῦσαν μέχρι σήμερον μυστηριακὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν ἐκ τῆς Νεοημερολογητικῆς Ἐκκλησίας προσερχομένων ἄνευ τῆς προμνησθείσης διαδικασίας συνωδᾷ πρὸς τοὺς Ἁγίους καὶ Ἱεροῦς Κανόνας, καθ’ ὅσον ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει θέλουν ἐπιβληθῇ κατὰ τῶν παραβατῶν αἱ ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων προβλεπόμεναι κυρώσεις.

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

† Ὁ Ἀθηνῶν Αὐξέντιος, Πρόεδρος

† Ὁ Διαυλείας καί Ἀττικῆς Ἀκάκιος

† Ὁ Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος Γερόντιος

† Ὁ Εὐρίπου καί Εὐβοίας Παΐσιος

† Ὁ Θεσ/νίκης Χρυσόστομος

† Ὁ Θαυμακοῦ Καλλίνικος

† Ὁ Κυκλάδων Γαβριήλ

† Ὁ Μεγαρίδος Ἀντώνιος

H Εγκύκλιος αυτή είχε ως συνέπεια να δημιουργήσει αντιδράσεις και μέσα στους ίδιους τους κόλπους των Παλ/τών όπως και και των Νεοημερολογιτών:

οι οποίοι απομακρύνθηκαν ακόμα περισσότερο και έτσι για άλλη μια φορά εμποδίσθηκε η ενότητα για έναν κοινό αγώνα δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερη διχόνοια.

Ένας από τους Παλ/τες που αντέδρασε ήταν ο πολύς Αστορίας Πέτρος. Η απάντησις προς αυτόν ήταν η διαγραφή του.