Νέος Αντιπρόεδρος του CEC ο Μητροπολίτης Σουηδίας (ΦΩΤΟ)

Πραγματοποιείται ήδη από τις 31 Μαΐου τρ. έτ. στο Νόβι Σαντ της Σερβίας η 15η Γενική Συνέλευση του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (CEC) με γενικό θέμα: «Θα είστε η μαρτυρία μου», στην οποία συμμετέχει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, καθώς και άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Η αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποτελείται από τους Σεβ. Μητροπολίτη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυϊας κ. Κλεόπα, Θεοφιλ. Επίσκοπο Χριστουπόλεως κ. Μακάριο, πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη κ. Αγαθάγγελο Σίσκο, Βιβλιοφύλακα των Πατριαρχείων, κ. Νικόλαο Jovic και κ. Υβόννη Βίγκα.

Παρόντες, επίσης, στη Γενική Συνέλευση ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, μέχρι τώρα Αντιπρόεδρος του CEC, καθώς και ο Σεβ. Μητροπολίτης Βελγίου κ. Αθηναγόρας, ο οποίος είχε οριστεί ως ένας από τους τρεις συντονιστές της Συνελεύσεως, ενώ ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Χριστουπόλεως κ. Μακάριος συμμετείχε εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Επιτροπή εξονομασμού των υποψηφίων (Nominations Committee).

Οι εργασίες της Γενικής Συνελεύσεως διεξήχθησαν σε κλίμα αμοιβαίας περιχώρησης και κατανόησης. Αναπτύχθηκαν, εκτός των διοικητικών και εσωτερικών κανονιστικών θεμάτων, σύγχρονα ζητήματα όπως το μεταναστευτικό, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ξενοφοβία.

Τιμητικώς είχαν κληθεί να ομίλησουν στην ολομέλεια ο Συροϊακωβίτης Πατριάρχης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής κ. Εφραίμ, ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρη κ. Justin Welby, καθώς και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος, ωστόσο, δεν παρέστη στις εργασίες της Συνελεύσεως.

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ διάβασε στα μέλη της ολομέλειας το Μήνυμα του Οικουμενικού Πατιάρχου και μετέφερε τον χαιρετισμό του.

Ένας από τους βασικούς λόγους της Συνελεύσεως ήταν να εκλεγεί το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, του οποίου η θητεία είναι πενταετής.

Τα μέλη της Γενικής Συνελεύσεως εξέλεξαν παμψηφί τον Σεβ. Μητροπολίτη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυϊας κ. Κλεόπα ως τον νέο Αντιπρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του CEC.

Η εκλογή του Σεβ. κ. Κλεόπα ικανοποίησε τις Εκκλησίες που μετέχουν στο CEC και κυρίως τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, τα μέλη των οποίων έσπευσαν να τον συγχαρούν και να του ευχηθούν «καλή διακονία» στην ευθυνοφόρα θέση την οποία ανέλαβε.

Ο Μητροπολίτης Κλεόπας ευχαρίστησε τα μέλη της Γενικής Συνελεύσεως για την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό του και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, υποσχέθηκε, μάλιστα, ότι θα εργαστεί για την Χριστιανική μαρτυρία στο χώρο της Ευρώπης και για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων, καθώς και για την προβολή του έργου της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.

ΠΗΓΗ: http://www.romfea.gr/oikoumeniko-patriarxeio/22132-neos-antiproedros-tou-cec-o-mitropolitis-souidias-foto#

«Θετικά βήματα» καταγράφει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες στην Ελλάδα

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: TA ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΤΑ ΔΩΣΟΥΝ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!

Τις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η Ελλάδα για την βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει θέματα θρησκευτικών ελευθερίων καταγράφει η ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες ανά τον κόσμο, η οποία εστιάζει παράλληλα στις πρωτοβουλίες και δράσεις που έχει αναλάβει η χώρα για την ιστορική ανάδειξη του Ολοκαυτώματος και την γενικότερη αντιμετώπιση του φαινομένου του αντισημιτισμού.

Στην έκθεση γίνεται ειδική αναφορά στην τροποποίηση μιας σειράς νομών που ανοίγουν τον δρόμο για την λειτουργία αποτεφρωτηρίων, επιτρέπουν στους Μουσουλμάνους μαθητές να απουσιάζουν από το σχολείο κατά την διάρκεια των Ισλαμικών θρησκευτικών γιορτών και αίρουν τα εμπόδια για τη σύσταση της πρώτης διοικητικής επιτροπής που θα διαχειρίζεται το ισλαμικό τέμενος στην Αθήνα.

Τονίζεται το γεγονός ότι η ελληνική πολιτεία χορήγησε για πρώτη φορά άδεια σε μια πολυθεϊστική ομάδα για χώρο θρησκευτικής λατρείας, καθώς σε προηγούμενη έκθεση αναφερόταν ότι από το 2006 δεν είχαν εκδοθεί νέες άδειες λειτουργίας για τόπους λατρείας σε μη ορθόδοξες θρησκευτικές κοινότητες.

Στα επιμέρους τμήματα της έκθεσης επισημαίνεται ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας αναγνωρίζει την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία ως την «επικρατούσα θρησκεία». Διευκρινίζεται, όμως, ότι οι συνταγματικές διατάξεις προστατεύουν το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας και αναγνωρίζεται ότι η κυβέρνηση σέβεται το συγκεκριμένο δικαίωμα. Η έκθεση σημειώνει ότι η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία ασκεί σημαντική πολιτικοοικονομική επιρροή και ότι απαγορεύεται ο προσηλυτισμός.

Αντιμετώπιση του αντισημιτισμού

Αν και στο κεφάλαιο για την Ελλάδα γίνεται αναφορά στη συνέχιση περιστατικών που σχετίζονται με τη ρητορική μίσους, τον βανδαλισμό μνημείων του Ολοκαυτώματος και άλλων «αντισημιτικών και αντιμουσουλμανικών διακρίσεων», η έκθεση επισημαίνει την ποινική δική εναντίον 69 μελών και υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής, την οποία χαρακτηρίζει ως ένα «ευρέως αντισημιτικό και αντιμουσουλμανικό» πολιτικό κόμμα.

Αναδεικνύεται η προσπάθεια που έχει καταβάλλει η Ελλάδα για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού και την διατήρηση της μνήμης του ολοκαυτώματος της ακμαίας εβραϊκής κοινότητας που ζούσε στην χώρα πριν από την περίοδο της κατοχής.

Γίνεται αναφορά στον νόμο που επιτρέπει «στους απογόνους των νεκρών Ελλήνων Εβραίων που γεννήθηκαν στη χώρα πριν από τις 9 Μαΐου 1945 να αποκτήσουν την ελληνική υπηκοότητα», ενώ σημειώνεται ότι «η κυβέρνηση εξακολούθησε να χρηματοδοτεί εκπαιδευτικά προγράμματα για το Ολοκαύτωμα και να τιμά τα θύματα του Ελληνικού Ολοκαυτώματος».

Η έκθεση απαριθμεί μια σειρά από συγκεκριμένες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις, οι οποίες κινούνταν προς αυτή την κατεύθυνση:

– Στις 26 Ιανουαρίου ο υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ο Πρόεδρος του Εβραϊκού Μουσείου της Ελλάδας και ο πρόεδρος του Yad Vashdem σύναψαν μνημόνιο κατανόησης σχετικά με την εφαρμογή προγραμμάτων για τη διδασκαλία του Ολοκαυτώματος.

– Στις 27 Ιανουαρίου, ο υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων παρουσίασε σε σχολείο στην Αθήνα τιμητική πλακέτα για τη μνήμη των εβραϊκής καταγωγής παιδιών που σκοτώθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, γερμανικά στρατεύματα διέταξαν το κλείσιμο του σχολείου και οι μαθητές μαζί με τους γονείς τους συνελήφθησαν και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη κεντρική Ευρώπη.

– Η Γενική Γραμματεία Θρησκευτικών Υποθέσεων χρηματοδότησε τον Μάιο ετήσιο ταξίδι στο Άουσβιτς για 82 μαθητές λυκείου και 10 δασκάλους από σχολεία σε όλη τη χώρα. Οι μαθητές έλαβαν μέρος σε διαγωνισμό που διοργάνωσε το υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, στον οποίο συμμετείχαν με την παραγωγή ενός βίντεο με θέμα «Το παιδί και το Ολοκαύτωμα».

– Το Ορθόδοξο Κέντρο της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας οργάνωσε πρόγραμμα κατάρτισης υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας που χρηματοδοτήθηκε από τη γερμανική κυβέρνηση με τίτλο «Γνωριμία και διδασκαλία του Ιουδαϊσμού μέσω της συνύπαρξης των χριστιανών και των Εβραίων στην Ελλάδα».

Μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη

Στην έκθεση γίνεται αναφορά στο γεγονός ότι ορισμένα μέλη της μουσουλμανικής κοινότητας της Θράκης αντιτάσσονται στον διορισμό των μουφτήδων από την κυβέρνηση, ενώ επισημαίνεται ότι η πολιτεία αντιτείνει πως «ο κυβερνητικός διορισμός είναι απαραίτητος επειδή οι μουφτήδες έχουν δικαστικές εξουσίες και το Σύνταγμα απαιτεί η κυβέρνηση να διορίζει όλους τους δικαστές».

Για τη Συνθήκη της Λοζάνης, η έκθεση υπενθυμίζει ότι «οι διορισμένοι από την κυβέρνηση μουφτήδες επιτρέπεται να ασκούν τη σαρία και να παρέχουν θρησκευτικές δικαστικές υπηρεσίες στον τομέα του οικογενειακού δικαίου για τα μέλη της μουσουλμανικής κοινότητας στη Θράκη που επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες ενός μουφτή αντί των αστικών δικαστηρίων», ενώ, όπως σημειώνεται, «τα αστικά δικαστήρια στη Θράκη επικυρώνουν συνήθως τις αποφάσεις των μουφτήδων» για θέματα οικογενειακού δικαίου.

Όμως, παρατηρείται ότι η δικαστική επίβλεψη που παρέχουν τα αστικά δικαστήρια στις αποφάσεις των Μουφτήδων είναι ελλιπής, καθώς οι αρχές περιορίζονται «από την έλλειψη μετάφρασης της σαρίας στην ελληνική γλώσσα και την έλλειψη εξοικείωσης με τη σαρία γενικότερα». Επιπλέον, γίνεται ειδική αναφορά στο σχέδιο της κυβέρνησης με στόχο «να κάνει τη χρήση της σαρίας στη Θράκη προαιρετική και συναινετική από όλα τα αντίδικα μέρη».

Η έκθεση καταγράφει μια σειρά από αιτήματα των επιμέρους μουσουλμανικών ομάδων, που δεν ανήκουν στην μειονότητα της Θράκης και συνεπώς οι υποθέσεις τους δεν ρυθμίζονται από το καθεστώς της Συνθήκης της Λοζάνης. Επισημαίνεται ότι «η κυβέρνηση συνέχισε να δηλώνει ότι οι μουσουλμάνοι που δεν ανήκουν στην αναγνωρισμένη μειονότητα που δημιουργήθηκε με τη Συνθήκη της Λοζάνης δεν καλύπτονταν από τη συνθήκη αυτή και επομένως δεν διαθέτουν τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτή, όπως το δικαίωμα στη δίγλωσση εκπαίδευση, ειδικές ποσοστώσεις για την είσοδο στο πανεπιστήμιο και θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα, προαιρετική χρήση της σαρίας σε οικογενειακά και κληρονομικά θέματα και προαιρετικές ισλαμικές θρησκευτικές τάξεις στα δημόσια σχολεία».

Πρόσφυγες

Στις αναφορές που σχετίζονται με την προσφυγική κρίση, η έκθεση σημειώνει τις προσπάθειες που κατέβαλε η ελληνική πλευρά για να διευκολύνει την τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων στα διάφορα κέντρα φιλοξενίας.

«Το υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων συνέχισε να έχει τρεις ειδικούς σε ισλαμικά θέματα, στους οποίους ανατέθηκε να προσφέρουν θρησκευτικές υπηρεσίες σε στρατόπεδα φιλοξενίας μουσουλμάνων προσφύγων και μεταναστών στην περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας. Οι κυβερνητικές αρχές εξέδωσαν και πάλι οδηγίες στους διαχειριστές των εγκαταστάσεων υποδοχής που φιλοξενούν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες να αλλάξουν τους χρόνους διανομής τροφίμων και το είδος των τροφίμων, ώστε να επιτρέψουν στους μουσουλμάνους να τηρούν τη νηστεία του Ραμαζανιού».

Πηγή

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ''ΠΑΡΟΥΣΑ''!

Δεκτό έκανε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόραση το τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σποτ του Athens Pride, ύστερα από αίτημα της οργανωτικής επιτροπής του Φεστιβάλ. Έτσι, τις επόμενες ημέρες το μήνυμα θα μεταδίδεται από όλους τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς εθνικής εμβέλειας ανά τη χώρα.Όμως η αναμετάδοση του σποτ υπόκειται σε χρονικούς περιορισμούς, καθώς η Ολομέλεια του ΕΣΡ εκτίμησε ότι «η διατύπωση και η όλη παρουσίαση των μηνυμάτων γίνεται κατά τρόπο που μπορεί να προκαλέσει σε ανήλικα πρόσωπα κάτω των δεκαπέντε (15) ετών απορία και σύγχυση ως προς το πραγματικό νόημα των λεγομένων» Η Οργανωτική Επιτροπή του Athens Pride 2018, πέρα από την ικανοποίησή της για την έγκριση προβολής υπογραμμίζει και την απογοήτευή της για τους περιορισμούς. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, «το φετινό σποτ του Athens Pride προβάλλει περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά πραγματικότητες που βιώνουν LGBTQI άτομα στην Ελλάδα.

Σκοπός του είναι να ενημερώσει και να αποτελέσει έναυσμα συζητήσεων πάνω σε θέματα που αντιμετωπίζουν LGBTQI άτομα όλων των ηλικιών στη χώρα μας, με απώτερο σκοπό την μεγαλύτερη κατανόηση αυτών των θεμάτων από το ευρύ κοινό.» Ακόμη επισημαίνεται: «Φέτος, παρατηρήσαμε τα ΜΜΕ να γίνονται όχημα απαράδεκτων κορυφώσεων της ήδη υπάρχουσας συστηματικής και -δυστυχώς- απρόσκοπτης, έκφρασης ρητορικής μίσους στη δημόσια σφαίρα και τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε μια επιχειρηματολογία που κατά τα δεδομένα και την επικαιρότητα καταλήγει να είναι αντιφατική.

Συγκεκριμένα, ενώ από τη μια το αίσθημα προστασίας ανηλίκων κάτω των δεκαπέντε (15) από τη “σύγχυση και την απορία”, προτάσσεται ως λόγος χρονικού περιορισμού, δεν επιδεικνύεται η ίδια ευαισθησία από το Δ.Σ. του ΕΣΡ σε περιπτώσεις έκφρασης ρητορικής μίσους στα Μ.Μ.Ε. που προβαλλόταν σε όλες τις ώρες, οι οποίες όμως στην προκειμένη κρίθηκαν ως απαγορευτικές για την προβολή του δικού μας μηνύματος.

Σε συνέχεια των παραπάνω θα θέλαμε να καλέσουμε όλο τον κόσμο να κοινοποιήσει το φετινό μήνυμα του Athens Pride και να δηλώσει περήφανα “ΠΑΡΟΥΣΑ” στην πλατεία Συντάγματος στις 9 Ιουνίου.»

ΠΗΓΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΛΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ!!!

ΠΕΡΙ ΤΟΥ «ΒΑΣΙΛΕΑ» ΙΩΑΝΝΗ! (2)

Στις γνωστές «προφητείες» του Αγαθαγγέλου διαβάζουμε τα εξής για τούτον τον «εκλεκτό βασιλέα»:

Αυτή η «προφητεία» μας θυμίζει τον γνωστό Κασιδιάρη (δηλ. αυτός που πάσχει από πάθηση τριχοφυΐας - κασίδα κατά τα λεξικά) της προφητείας του πατροκοσμά (προφητεία 47), ο οποίος μας λέγει το άκρως αντίθετο! Δηλαδή ότι αυτός όχι μόνον δεν θα μας σώσει αλλά θα φέρει και τον χαλασμό!

Επίσης, παρατηρήστε τους χαρακτηρισμούς που έχουμε σημειώσει στο κείμενο. Σας θυμίζουν μήπως κάτι;

Θαυμάστε:

«Ας μάθωμεν, ω φίλοι, με ποίον σχήμα έρχεται εις την γην ο αναίσχυντος Όφις. Επειδή ο Σωτήρ, θέλων να σώση το ανθρώπινον γένος, ετέχθη εκ Παρθένου, και εν σχήματι ανθρώπου επάτησε τον Εχθρόν με την αγίαν δύναμιν της Θεότητος Αυτού, ηθέλησε και αυτός ν’ αναλάβη το σχήμα της αυτού παρουσίας δια να μας απατήση. Ο δε Κυριος ημών θα έλθη εις την γην εν νεφέλαις φωτειναίς, ως αστραπή φοβερά, ο δε Εχθρός δεν θα έλθη τοιουτοτρόπως διότι είναι αποστάτης.

Γεννάται μεν ακριβώς εκ κόρης μιαράς, αλλά δεν σαρκούται τοιουτοτρόπως. Θα έλθη δε ο παμμίαρος εν σχήματι τοιούτω, ως κλέπτης, δια να απατήση τα σύμπαντα. Θα είναι ταπεινός, ήσυχος, θα μισή την αδικίαν, θα αποστρέφηται τα είδωλα, θα προτιμά την ευσέβειαν, αγαθός, φιλόπτωχος, ευειδής καθ’ υπερβολήν, ευκατάστατος, ιλαρός εις όλους..... Μεταξύ δε πάντων τούτων, θα εκετελή σημεία και τέρατα, φόβητρα με πολλήν εξουσίαν, θα προσπαθή δολίως να αρέση εις όλους, δια να αγαπηθή ταχέως από πολλούς, δεν θα λάβη δώρα, δεν θα λαλήση μεθ’ ημών, θα φαίνηται κατηφής, θα εξαπατά τον κόσμον υπό το πρόσχημα της ευταξίας, έως ου βασιλεύση.

Όταν λοιπόν ίδωσι λαοί πολλοί και δήμοι τοιαύτας αρετάς και δυνάμεις, ενούνται όλοι συγχρόνως με μίαν γνώμην, και με χαράν μεγάλην κηρύσσουσιν αυτόν βασιλέα,λέγοντες μεταξύ των. Μήπως άρα ευρίσκεται άνθρωπος άλλος τόσον αγαθός και δίκαιος;».

 (Αγ. Εφραίμ του Σύρου, Λόγος περί της Συντελείας του κόσμου και περί Αντιχρίστου και εις την Δευτέραν Παρουσίαν του Κυρίου μας)

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ «ΒΑΣΙΛΕΑ» ΙΩΑΝΝΗ!

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο «ΗΓΕΤΗΣ» ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ; (5o MEΡΟΣ)

Ἕνας ξυπόλυτος ἀσκητής στό δικαστήριο

Έχω διαβάσει στο Λαυσαϊκόν του Παλλαδίου τα εξής περί του αββά Ωρ: «Ούτος εν τη ερήμω διάγων, ήσθιεν μεν βοτάνας και ρίζας γλυκείας, έπινεν δε και ύδωρ ότε ηύρισκεν, εν ευχαίς και ύμνοις διατελών πάντα τον χρόνον». 
Νομίζω αποδίδουν άριστα τα της ασκητικοτάτης βιοτής του πατρός Φιλαρέτου. Ήταν ένα από τα εύοσμα άνθη που φυτρώνουν στα βράχια των Καρουλίων! Φίλος της αρετής όντως. Πάντα κυκλοφορούσε ξυπόλυτος.
Μια μέρα ο Γέροντάς μας, ο π. Γερόντιος, θέλοντας να τον δοκιμάσει αν είναι από τον Θεόν η τόση αγάπη και απλότητά του ή από εγωισμό, του είπε:
«Πάτερ Φιλάρετε…»
«Ευλογείτε, Γέροντα».

«Είσαι υποκριτής! Μας δείχνεις ότι περπατάς ξυπόλυτος και με κουρελιασμένα ράσα, για να κάνεις τον ταπεινό!
«Γέροντα», απήντησεν εκείνος κατεβάζοντας ταπεινά το κεφάλι, «είμαι υποκριτής! Ομως τι να κάνω για να… θεραπευθώ;»
«Να βάλεις παπούτσια και να σουλουπωθείς».
«Να ’ναι ευλογημένο, Γέροντα· αυτό θα κάνω».
Έβαλε βαθιά μετάνοια κι έφυγε.
Πήγε αμέσως και βρήκε κάτι παμπάλαια παπούτσια και τα είχε κάτω από τη μασχάλη του και, όταν ήλθε στην πόρτα του ησυχαστηρίου μας, τα έβαλε και μπήκε! Αυτό έγινε με πόνο πολύ, διότι, τόσα χρόνια ξυπόλυτος, τα πέλματα είχαν πρησθεί και δεν χωρούσαν σε παπούτσι για πολλήν ώρα. Όμως η υπακοή, βλέπετε, και η ταπεινοφροσύνη κάνουν θαύματα!
Η αρετή φαίνεται όταν σε ελέγχει ο αδελφός κι εσύ ταπεινώνεσαι αδιαμαρτύρητα. Ο διάβολος καίγεται με τέτοια συμπεριφορά…
«Τώρα, μάλιστα! Τώρα είσαι όντως ταπεινός μοναχός» του είπε ο Γέροντάς μας.
«Ευλόγησον, Γέροντα, ευλόγησον» είπε και, αφού έβαλε μετάνοια, απομακρύνθηκε παραπατώντας σαν παιδί…

Δίπλα στο ασκητήριό του φύτρωναν αγριόχορτα. Τα έκοβε και, μολονότι του ήσαν απολύτως απαραίτητα, μας τα έφερνε λέγοντας:
«Φάτε, πατέρες. Του Θεού είναι κι αυτά και πρέπει να τα τρώγουν αυτοί που ευαρεσθούν εις Αυτόν και όχι οι ράθυμοι σαν εμένα!»
Κάποια μέρα πέρασε από εκεί ένας ρασοφόρος, ο οποίος είπε πως ήτο διάκονος. Βλέποντας τα παλαιά βιβλία του ασκητού, τα έβαλε στο μάτι και με τρόπο τ’ αφήρεσε.
Έφυγε παίρνοντάς τα μαζί του. Κατευθύνθηκε στη Δάφνη, μη γνωρίζοντας ότι στο τελωνείο της γίνεται έλεγχος στους εξερχομένους. Εκεί λοιπόν τον συνέλαβαν!
«Πού τα βρήκες αυτά;» τον ρώτησαν.
«Μου τα… πούλησε ο πατήρ Φιλάρετος, εις τα Καρούλια!»
Είπε ψέματα για να δικαιολογηθεί και συνέχισε τη φρικτή συκοφαντία του:
«Αυτός είναι αρχαιοκάπηλος! Πουλάει παλαιά βιβλία!»
Οι αστυνομικοί ήλθαν εδώ στην έρημο κι έκαναν ανακρίσεις. Στη συνέχεια, έχοντας πεισθεί από τον πανούργο αυτόν άνθρωπο, μήνυσαν τον άγιον ασκητή!
Κάποια μέρα έφθασαν σ’ εμάς οι κλήσεις, γιατί απ’ εδώ περνούν τα πάντα. Οι ασκηταί δεν γνωρίζουν από αυτά, αλλά και γενικότερα δεν ασχολούνται με βιοτικά πράγματα. Με τις κλήσεις εκαλείτο λοιπόν να δικασθεί!
Τον ενημερώσαμε σχετικά κι εκείνος μας είπε: «Εγώ δεν γνωρίζω πού να πάω. Σας παρακαλώ σεις να με οδηγήσετε».
Ε, εμείς κάναμε ό,τι έπρεπε, του δώσαμε μερικά ρουχαλάκια -γιατί τα μοναδικά δικά του ήσαν ξεσχισμένα από την τραχιάν ασκητική ζωή- και είπαμε σ’ έναν γνωστό μας δικηγόρο να πάει να τον βοηθήσει.
Του δώσαμε και λίγα χρήματα για να πάει στη Θεσσαλονίκη να δικασθεί. Ποιος; Εκείνος τον οποίον ούτε ο Θεός, νομίζουμε ταπεινά, δεν θα δικάσει «εν εκείνη τη ημέρα».
Ένας ουράνιος άνθρωπος, ο οποίος ευωδίαζε άρωμα ασκήσεως! Παρά ταύτα ο άγιος ασκητής μάς είπε: «Εγώ θα κάνω υπακοή στην Πολιτεία και θα πάω, όπως μου λένε, να δικασθώ».
Έφυγε για τη Θεσσαλονίκη αυτός που είχε να βγει από το Αγιον Ορος πενήντα οκτώ ολόκληρα χρόνια! Πενήντα οκτώ χρόνια ασκητής εδώ, στο Καρούλι, τρώγοντας μόνο λίγα χορταράκια και πίνοντας το νεράκι του Θεού!
Ο ευλογημένος αυτός άνθρωπος, ο οποίος είχε φθάσει σε πολύ μεγάλα μέτρα αρετής, πήγε και κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Πώς γίνονται εκεί ούτε που ξέρω. Δεν πήγα ποτέ σ’ αυτές τις πόρτες… Απλώς θυμάμαι, όπως μας τα έλεγε ο ευλογημένος αυτός Γέροντας. Τον φώναξε λοιπόν ο πρόεδρος του δικαστηρίου:
«Ο μοναχός Φιλάρετος;»
«Εγώ είμαι ο ελεεινός» απήντησε ταπεινά σκύβοντας το κεφάλι.
«Γιατί πούλησες τα βιβλία αυτά;»
«Δεν τα πούλησα, αδελφέ! Να, πέρασε ο αδελφός και τα πήρε να τα διαβάσει και ασφαλώς θα τα γύριζε. Εγώ αυτό πίστευα…»
«Πρέπει να ορκισθείς, πάτερ, για να είσαι πιστευτός. Αυτή είναι η τάξη του δικαστηρίου».
«Α, δεν ορκίζομαι γιατί στο άγιον Ευαγγέλιο λέει “μη ομώσαι όλως”!»
«Μα πρέπει, πάτερ, να ορκισθείς».
«Πώς ορκίζονται;»
«Βάζοντας την παλάμη πάνω στο Ευαγγέλιο».
Ο π. Φιλάρετος τότε… έβαλε τρεις στρωτές μετάνοιες μπροστά στο ιερό Ευαγγέλιο και το ασπάσθηκε μ’ ευλάβεια, λέγοντάς τους:
«Αρκείσθε σ’ αυτό;»
«Όχι, πάτερ, πρέπει να βάλεις το χέρι σου στο Ευαγγέλιο και να πεις “ορκίζομαι…” κ.λπ.».
«Δεν μπορώ να ορκισθώ».
«Μα, αν δεν ορκισθείς, θα πας εννέα μήνες φυλακή…»
«Να πάω φυλακή χίλιες φορές! Εγώ αναμένω την αιωνία καταδίκη από τον Θεό για τις αμαρτίες μου και θα σκεφθώ τη φυλάκιση των εννέα μηνών;»
Παρών ήτο και ο ψευδοδιάκονος -φουσκώνοντας και ξεφουσκώνοντας από μεγαλοπρέπεια και ύφος- ατσαλάκωτος μέσα στα γυαλιστερά ράσα του. Είχε βάλει έναν δικηγόρο, ο οποίος είπε ένα σωρό ψεύδη. Μεταξύ άλλων ο δικηγόρος είπε:
«Πώς είναι δυνατόν, κύριοι δικασταί, να κλέψει ο εκλεκτός αυτός κληρικός τα βιβλία αυτού του ρακενδύτου; Είναι δυνατόν; Μήπως τα είχε ανάγκη; Αν είναι δυνατόν…».
Εν τέλει, με αυτές τις ψευδομαρτυρίες και τη διαστρέβλωση της αληθείας, δικαιώθηκε ο απαστράπτων κλέπτης και καταδικάσθηκε ο ενάρετος ασκητής, ο οποίος παρουσιάσθηκε με φτωχικά ράσα, χωρίς την τέχνη του ψεύδους και, φυσικά, δίχως να ορκισθεί.
Βγήκε λοιπόν η καταδικαστική απόφαση και τον πήρε ο αστυνομικός να τον οδηγήσει στη φυλακή!
Οι ιθύνοντες δεν συγκινήθηκαν και συγκινήθηκε το ακροατήριο.
Έκαναν πρόχειρον έρανο μεταξύ τους και μάζεψαν το ποσό που χρειαζόταν για ν’ απαλλαγεί ο ασκητής από τη φυλάκιση. Με απλότητα τους ευχαρίστησε κι έφυγε χαρούμενος, επιστρέφοντας εδώ στα Καρούλια, χώρο της μακροχρονίου ασκήσεώς του.
Ευχαριστούσε κι εμάς που τον βοηθήσαμε με τις πενιχρές δυνάμεις μας: «Ευχαριστώ, πατέρες», μας έλεγε, «εύχεσθε να λυτρωθώ και από την αιωνία φυλακή!»
Μεταξύ άλλων ήταν ενθουσιασμένος με τον δικηγόρο που είχαμε στείλει για να τον υπερασπισθεί. Ο αγαθός ασκητής, κάνοντας πάντα καλούς λογισμούς, τα έβλεπε όλα υπέροχα κι έλεγε και ξανάλεγε εντυπωσιασμένος:
«Αυτός ο δικηγόρος έχει πνεύμα Θεού! Όπως ακριβώς έγιναν τα πράγματα, έτσι τα έλεγε».
«Γέροντα», του είπα, «η τέχνη του είναι αυτή…».
«Όχι, ευλόγησον, πνεύμα Θεού είναι» επέμενε ο Γέρων!
Τον ρώτησα:
«Γέροντα, πώς είδες τον κόσμο ύστερ’ από πενήντα οκτώ χρόνια που είχες να βγεις από το Άγιον Όρος»;
Ο καλός άνθρωπος που τα βλέπει όλα καλά έχει, όπως είπαμε, μόνον αγαθούς λογισμούς. Είπε λοιπόν ο Γέρων Φιλάρετος:
«Τι να σας πω, πατέρες, όλοι οι άνθρωποι έξω είναι πολύ καλοί. Ολοι τρέχουν πέρα δώθε για τη σωτηρία τους, εκτός από μένα τον ράθυμο και αμαρτωλό που κάθομαι σ’ αυτά εδώ τα βράχια και δεν εργάζομαι όπως πρέπει, όπως είναι το θέλημα του Θεού!»
Αυτά είπε και μπήκε στο ασκητήριό του, δοξάζοντας τον Θεό που στα τέλη της ζωής του τού έδωσε αυτή τη δοκιμασία για τη σωτηρία της ψυχής του, όπως έλεγε συνεχώς.
Ο μεγάλος και άγιος Γέροντας Δανιήλ Κατουνακιώτης (1846-1929), αφηγητής στην παρούσα διήγηση.
Οταν έφθασε σε βαθύ γήρας, μας εκάλεσε μίαν ημέρα στο ασκηταριό του. Πήγαμε με τον π. Ακάκιο. Με χαρά μας είπε:
«Καλώς τα παιδιά μου! Καλά κάνατε που ήλθατε, διότι άλλη φορά δεν θα σας δω! Εγώ απόψε θα φύγω… Θέλω όμως, πριν συμβεί αυτό, να με αναπαύσετε».
-Τι θέλεις, Γέροντα;
-Να μου ψάλετε! Πείτε κάτι να ευφρανθεί η ψυχή μου.
Ψάλαμε διάφορα κι ο Γέροντας έκλαιγε από χαρά και σταυροκοπιόταν κατανενυγμένος. Μόλις τελειώσαμε, μας είπε:
«Τώρα, κάτι τελευταίο: Θέλω να μου ψάλετε τον “εθνικό ύμνο” της Παναγίας, το «Αξιον εστίν»! Αυτό όμως θα το ψάλουμε όρθιοι, όπως ψέλνουμε και τον εθνικό ύμνο της πατρίδος μας!»
Σηκώθηκε με κόπο. Ητο σκελετωμένος. Το δέρμα του σχεδόν διάφανο. Αφού συμψάλαμε, με δάκρυα χαράς και συγκινήσεως μας αγκάλιασε, μας ασπάσθηκε και μας είπε:
«Παιδιά μου, άλλη φορά εδώ δεν σας βλέπω! Συγχωρήσατέ με, συγχωρήσατέ με!»
Δακρύσαμε όλοι. Εκείνος με κόπο μας προέπεμψε. Φύγαμε κατασυγκινημένοι.
Το πρωί μας ειδοποίησαν ότι εκοιμήθη! Οπως ακριβώς το είχε πει…
Ανοίξαμε στα βράχια μια λακκουβίτσα και τον θάψαμε, αφού τον κηδεύσαμε όπως του άξιζε… Έσβησε -ανθρωπίνως το λέγω- στον αθωνικό ουρανό το αστέρι αυτό του αγιορειτικού μοναχισμού. Άφησε όμως μίαν αείφωτη τροχιά αγωνιστικότητος και ασκήσεως αυστηρής. Αιωνία του η μνήμη. Την πολύτιμη ευχή του να έχουμε.
Μερικές φορές ο πανάγαθος Θεός παραχωρεί και στο τέλος της ζωής μια δοκιμασία, για να γίνει ο άνθρωπος καλύτερος και να ωφεληθούν και άλλοι. Ετσι και ο π. Φιλάρετος υπέμεινε αγόγγυστα και βραβεύθηκε από τον Κύριο.
Είδατε, πώς ο διάβολος πήγε να ταλαιπωρήσει τον άνθρωπο της ασκήσεως και της αρετής, αλλ’ ο πανάγαθος Θεός τον σκέπασε με τη χάρη Του και, αντί να πάθει βλάβη η ψυχή του, δέθηκε ακόμη περισσότερο με τον Θεό;
Περισσότερο αγάπησε τον Θεό και με μεγαλύτερη ζέση Τον εδόξαζε.

Μανώλης Μελινός Θεολόγος – συγγραφέας – manolismelinos.com

Πηγή Πνευματικοί Λόγοι

KAI

http://agonasax.blogspot.com/2018/06/blog-post_4.html

Ο Βελγίου Αθηναγόρας εξελέγης συντονιστής της 11ης Γενικής Συνελεύσεως της ΚΕΚ

Κατά την επίσημη έναρξη της 15ης Γενικής Συνελεύσεως της ΚΕΚ (Διάσκεψης των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών) που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στο Νόβι Σαντ (Σερβίας), ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου κ. Αθηναγόρας εξελέγη ως ένας από τους τρεις συντονιστές αυτής. Η Διάσκεψη αυτή συγκεντρώνει εκπροσώπους των Εκκλησιών, οικουμενικών οργανώσεων και εταίρων από όλη την Ευρώπη.

Η Συνέλευση αυτή είναι το ανώτατο διοικητικό όργανο της Διάσκεψης των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, το οποίο λαμβάνει σημαντικές αποφάσεις και καθορίζει τις μελλοντικές κατευθυντήριες γραμμές των εργασιών της ΚΕΚ.

Όλες οι Εκκλησίες μέλη της ΚΕΚ θα συζητήσουν από 31 Μαΐου ώς την 5η Ιουνίου 2018 πάνω στο βιβλικό : «Να είστε μάρτυρές μου» και στις έννοιες της δικαιοσύνης, της μαρτυρίας και της φιλοξενίας από άποψη χριστιανική και ευρωπαϊκή.

Η πρώτη ημέρα της Γενικής Συνελεύσεως της ΚΕΚ αφιερώθηκε στην Φιλοξενία, ένα εκ των τριών κυρίων θεμάτων αυτής της γενικής συναντήσεως για το μέλλον της Ευρώπης και τις δραστηριότητες της ΚΕΚ και τις Εκκλησίες-Μέλη της. Κατά την διάρκεια της συνεντεύξεως Τύπου κατά την έναρξη της Συνελεύσεως, ο πατήρ Heikki Huttunen, Γενικός Γραμματές της ΚΕΚ τόνισε ότι η επιλογή του Νόβι-Σαντ ήταν σημαντική : «σαν γεωγραφικό κέντρο της ηπείρου και συγχρόνως εκτός Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Αυτή είναι μία από τις περίπλοκες καταστάσεις που μας αρέσουν στην ΚΕΚ, γιατί μας ωθούν να ακούμε περισσότερες από μία σημαντικές ιστορίες γεγονότων, να τα μοιραζόμαστε και να ακούμε διαφορετικές απόψεις».

Αναφορικά με το θέμα της φιλοξενίας, όλοι οι ομιλητές κατά την πρωϊνή συνεδρία παρουσίασαν διάφορα γεγονότα δίνοντας τον λόγο σε εκπροσώπους Εκκλησιών είτε στις χώρες μετανάστευσης είτε στις χώρες υποδοχής. Ο Αγιώτατος Πατριάρχης της Ορθοδόξου Συριακής Εκκλησίας με έδρα Συρία και Ιράκ, κ. Ιγνάτιος Aphrem II, και ο πατήρ Μελέτιος Μελετιάδης της Ευαγγελικής Εκκλησίας Ελλάδος έλαβαν τον λόγο, μετά την εισαγωγή μιάς βιβλικής μελέτης υπό του πάστορος Luca Negro, Προέδρου της Ομοσπονδίας Προτεσταντικών Εκκλησιών στην Ιταλία.

Ο πάστορας Luca Negro ερώτησε τους συνέδρους ξεκινώντας από το βιβλίο της Γενέσεως : «Πώς θέλουμε να παρουσιαζόμαστε σαν Εκκλησίες της Ευρώπης; Ξενόφοβοι ή ως αγάπη προς τον ξένο; Όπως ο Αβραάμ και η Σάρα που φιλοξένησαν αγνώστους στην περιοχή τους στην δρύ Μαμβρή, ή όπως οι κάτοικοι των Σοδόμων που απέρριψαν τον Λωτ και την οικογένειά του; Ξαναδιαβάζοντας αυτό το κείμενο υπό το φως της εικόνας της Αγίας Τριάδος του Ρουμπλιώφ, που απεικόνισε αυτό το επεισόδιο, αναδεικνύεται το θέμα της φιλοξενίας όχι μόνο σαν χριστιανική αρετή, αλλά σαν το κέντρο της χριστιανικής πίστης. Έχοντας επίγνωση ότι αυτή η πρωτοβουλία είναι μόνο μία σταγόνα νερού στην <Μεσόγειο των αναγκών των μεταναστών από την Συρία> η μελέτη αυτή της Βίβλου παρότρυνε την δημιουργία των ανθρωπιστικών διαδρόμων στην Ιταλία, στη Γαλλία και στο Βέλγιο».

Η ΚΕΚ είναι μία Ένωση που συγκεντρώνει αδελφικά 116 εκκλησίες: Ορθοδόξους, Προτεστάντες, Αγγλικανούς και Παλαιο-Καθολικούς από όλη την Ευρώπη και περισσότερα από 40 εθνικά Συμβούλια Εκκλησιών και οργανώσεων Εταίρων. Ιδρύθηκε το 1959 και εδρεύει στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο.

ΠΗΓΗ: https://www.vimaorthodoxias.gr/oikoumeniko-patriarxeio/o-velgiou-athinagoras-exelegis-syntonistis-tis-11is-genikis-synelefseos-tis-kek/

Θερμή συνάντηση Οικουμενικού Πατριάρχη με Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο

Του Αιμίλιου Πολυγένη

---

Το κατώφλι της Ιεράς Αρχιεπισκοπής ΑΘηνών πέρασε λίγο μετά της 10.00 ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.

Τον Οικουμενικό Πατριάρχη υποδέχθηκε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θεοφ. Επίσκοπος Θεσπιών κ. Συμεών.

Η συνάντηση χαρακτηρίστηκε εθιμοτυπική όμως σύμφωνα με πληροφορίες τους δυο Προκαθημένους απασχόλησαν πολλά θέματα, όπως η διαφορά τους για το ναό στο Κτήμα Προμπονά, το θέμα της Εκκλησίας της ΠΓΔΜ, η αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας και άλλα καυτά θέματα που απασχολούν την εκκλησιαστική επικαιρότητα.

ΠΗΓΗ: http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/22118-thermi-sunantisi-oikoumenikou-patriarxi-me-arxiepiskopo-ieronumo

Ανατίναξη στο Κούγκι -Aναπαράσταση στον ιστορικό χώρο

Ο ηρωισμός ,ο πατριωτισμός των Σουλιωτών και η αυτοθυσία του κοσμοκαλόγερου Σαμουήλ ζωντάνεψαν και φέτος στον ιστορικό χώρο του Σουλίου.

13 Δεκεμβρίου το έτος 1803, το Σούλι βρίσκεται υπο την πολιορκία του Αλή Πασά, με την πείνα, τις κακουχίες και τη σκληρή πολυήμερη άμυνα να κάμπτουν τους Σουλιώτες και να συνθηκολογούν, συμφωνώντας να παραδώσουν τα όπλα τους και να απομακρυνθούν να απο τον τόπο τους.

Ο κοσμοκαλόγερος Σαμουήλ έμεινε τελευταίος, έχοντας μαζί του ηλικιωμένους και βαριά τραυματίες, να παραδώσουν την μπαρουταποθήκη που βρισκόταν στο εσωτερικό της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής .

Οταν οι άνδρες του Αλή Πασά έφτασαν εκεί ο Σαμουήλ αρνούμενος να παραδοθεί  έβαλε φωτιά στην αποθήκη και θυσιάστηκε μαζί με τους λιγοστούς συντρόφους του.

Το ιστορικό αυτό καρέ της αυτοθυσίας όπως κάθε χρόνο ζωντάνεψε και φέτος σήμερα το πρωί  παρουσία πλήθους κόσμου και εκπροσώπων των τοπικών Αρχών, φορέων και συλλόγων, με την αναπαράσταση της ανατίναξης της μπαρουταποθήκης στο Κούγκι, στο πλαίσιο των τριήμερων εκδηλώσεων των Εορτών του Σουλίου.

ΠΗΓΗ: http://trelogiannis.blogspot.com/2018/06/blog-post_50.html

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΜΟΣΧΩ ΤΖΑΒΕΛΑΙΝΑ

Ο ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ ΣΑΜΟΥΗΛ 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΝ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ 

ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ - Ο ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ ΜΕ ΤΑ ΛΑΜΠΕΡΑ ΑΡΜΑΤΑ  

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ (6ο ΜΕΡΟΣ)

5. Ἀλλὰ τὸ ὑπόδειγμα τῆς καθαιρέσεως τοῦ ἱερέως ἐκείνου ἀπὸ τὸν Λειχούδη, λέγει ἐξέπεσε, διὰ τὸ διαπραχθὲν κακούργημα. Καὶ μάλιστα ἐξέπεσε, ὁμολογοῦμε καὶ ἐμεῖς, κατὰ τὸν λόγο τῆς ἐνοχῆς βέβαια τοῦ ἁμαρτήματος μὲ τὸ ὁποῖο καὶ ἐνοχοποιήθηκε· ἀσφαλῶς ὄχι ὅμως καὶ κατὰ τὴν ποινὴ ἡ ὁποία πρὶν ἀπὸ τὴν ἀπόφαση τῆς συνοδικῆς πράξεως ἀκόμη δὲν τοῦ ἔχει καταλογισθεῖ· καὶ πράγματι ἐφ’ ὅσον καὶ ὁ γενάρχης καθὼς ἔχει λεχθεῖ, ἀπὸ τότε ποὺ γεύθηκε τὸν ἀπαγορευμένο καρπό, ἐξ αὐτοῦ ἔγινε θνητός, ἀλλὰ δὲν ἀπέθανε παρευθύς, παρατεινομένου τοῦ Θεοῦ τὴν ἀπόφαση τοῦ θανάτου μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια. Ἐπειδὴ τί ἀνάγκη ὑπῆρχε νὰ καθαιρέσει πάλι αὐτὸν τὸν ὁποῖο τὸ κακούργημα ποὺ διέπραξε, αὐτομάτως καθὼς λέγουν, πρόφθασε καὶ τὸν καθαίρεσε; Γιὰ νὰ μὴν ὑποβληθεῖ λέγουν, καὶ στὴν ποινὴ τῆς ἀνδροφονίας, καταδικαζόμενος δὶς ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἀδίκημα, γι’ αὐτὸ ὁ Λειχούδης εἶχε ἐκδώσει ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν ἐπιστολὴ πρὸς ἀσφάλειά του, γιὰ νὰ ἀπαλλάξει αὐτὸν ἐκ τῆς ποινῆς ποὺ προβλέπουν οἱ πολιτικοὶ νόμοι· ἀφοῦ εἶναι ἐπαρκὴς λέγει, ἐξιλέωση ἐκ τοῦ φόνου ἡ ἔκπτωση τοῦ βαθμοῦ· ὥστε λοιπὸν γιὰ νὰ μένει ἐλεύθερος, ἀβλαβὴς καὶ ἀνεπιβούλευτος ἐπιτρέψαμε νὰ γραφεῖ καὶ νὰ ὑπογραφεῖ ἡ παροῦσα καθαιρετικὴ ἐπιστολὴ κατὰ μήνα Ἰούλιο τῆς ια’ ἐπινεμήσεως. Καὶ ὅμως ἡ ἐπιστολὴ εἶναι ὄχι μόνο ἀπαλλακτικὴ τῆς πολιτικῆς ποινῆς, ἀλλὰ καὶ τοῦ βαθμοῦ καθαιρετικὴ (ἐφ’ ὅσον λέγει, «τὸ παρὸν καθαιρετικὸν γράμμα») καὶ φανερώνει αὐτὸν ὅτι δι’ αὐτῆς ἔχει καθαιρεθεῖ καὶ ὄχι μόνο ὅτι ἐξαιρεῖται ἐκ τῆς ποινῆς τῶν πολιτικῶν νόμων.

Πάνω ἀπὸ ὅλα ὅμως τὸ ἐπιχείρημα ποὺ θεωροῦσαν γιὰ τοὺς ἀντιφρονοῦντες ὡς ἰσχυρώτατο καταπέλτη, τὸ μικρὸ ἀπόσπασμα λέγω ἐκ τῆς ἐπιστολῆς τοῦ ἁγίου Tαρασίου, κατὰ τὸ μὲν «ἐστί», σχεδὸν καταρρίφθηκε· γιατὶ λέγει, «ἔστι καὶ ἔστω ἀποκήρυκτος»· ἀλλὰ τὸ μὲν «ἔστι» λέγεται, κατὰ τὸν λόγο τῆς ἐνοχῆς γιὰ τὸ παράπτωμα, καὶ τὸ «ἔστω» κατὰ τὸν λόγο τῆς ποινῆς γιὰ τὴν ἀπόφαση· ἐπειδὴ ἐὰν λέγεται τὸ «ἔστι» καὶ γι’ αὐτὴ ( τὴν ἀπόφαση τῆς ποινῆς), ποιά ἡ ἀνάγκη νὰ ἀναφερθεῖ τὸ «ἔστω»; Καὶ γιὰ τὸ «κἅν ἐλέγχοιτο, κἅν μὴ ἐλέγχοιτο τοῦτο ποιῶν», τί πρέπει νὰ εἰπῶ; Ἢ φαίνεται ὅτι ὁ πατὴρ μεταχειρίσθηκε σ’ αὐτὴ ὑπερβάλλοντα ζῆλο, ἀποβλέπων σὲ ἕνα πρᾶγμα, τὸ νὰ ἀγωνίζεται μὲ κάθε τρόπο ὅπως ἐκθεμελιωθεῖ ἡ σιμωνία ἀπὸ τὴν ρίζα της· γιατὶ λέγει πήγαινε στὶς πλατεῖες· κήρυξε μετὰ παρρησίας ὅπως ἀρθεῖ καὶ χαθεῖ πρὸς ἀφανισμὸ ἡ διὰ χρημάτων χειροτονία. Ἀπό ἐδῶ βέβαια διακηρύσσει ὅτι καὶ οἱ διὰ χρημάτων χειροτονοῦντες καὶ χειροτονούμενοι, εἶναι πιὸ ἄθεοι μὲν ἀπὸ τὸν Μακεδόνιο καὶ τοὺς ἀκολουθοῦντες αὐτὸν Πνευματομάχους, ἀσεβέστεροι δὲ τοῦ Σίμωνος μάγου καὶ χειρότεροι τοῦ προδότου Ἰούδα. Ἀλλὰ καὶ κατὰ δεύτερον λόγο πρέπει νὰ ἀπαντηθεῖ ὅτι τὸ «κἅν μὴ ἐλέγχοιτο» τῆς ἐπιστολῆς τοῦ ἁγίου Tαρασίου, οὔτε συνοδικὴ ἀπόφαση εἶναι, ὥστε νὰ εἶναι ἀναγκαῖο ἐμεῖς νὰ τὴν ἀκολουθήσουμε, ἐπειδὴ θεωρεῖ ἀποκηρυγμένους ἐκ τῆς τάξεως πρὶν τὸ δικαστήριο καὶ αὐτομάτως καθαιρεμένους, τοὺς συλληφθέντες στὸ κρῖμα τῆς σιμωνίας· καὶ ἐπίσης ἀνατρέπεται καὶ ἀπὸ τὰ συνοδικὰ διατάγματα τὰ ὁποῖα προαναφέραμε. Γιὰ νὰ ἀφήσω λοιπὸν τὰ ἄλλα, τὰ διατάγματα τῆς ἐν Καρθαγένῃ συνόδου θεσπίζουν ὅτι, ἱερωμένος ἀφοῦ ἐξετασθεῖ, ἔπειτα νὰ καθαιρεθεῖ κ.τ.λ., ἀλλὰ στὴν ἐπιστολὴ τοῦ ἁγίου Tαρασίου ἔχει γραφεῖ «κἅν μὴ ἐλέγχοιτο»· καὶ τέταρτο ὁ ἴδιος Tαράσιος ἀντιφάσκει πρὸς τὸν ἑαυτό του παρασυρόμενος ὑπὸ τοῦ ζήλου· ἐφ’ ὅσον στὰ προοίμια τῆς ἴδιας τῆς ἐπιστολῆς του λέγει: καὶ ἐὰν κάποιος ἐλεγχθεῖ νὰ ἔχει ἐξαγοράσει τὴν ἱερωσύνη μὲ χρυσό, ἀποφασίζουν αὐτὸς νὰ εἶναι ἀποκηρυγμένος ἀπὸ τὴν ἱερατική τάξη. Πῶς λοιπὸν δὲν εἶναι τὸ «εἴ τις ἐλεγχθείη» ἀναιρετικὸ τοῦ «κἅν μὴ ἐλέγχοιτο»; Ἐπιπλέον διὰ μὲν τῶν καθαιρεμένων, οἱ ὁποῖοι ἔγιναν ἤδη λαϊκοί, ὁ Θεὸς δὲν θέλει νὰ ἐπιτελοῦν κανένα ἱερατικὸ λειτούργημα· ἀλλ’ ὅμως, λέγει ὁ θεῖος Xρυσόστομος, διὰ τῶν ἀναξίως ἱερουργούντων, ἔστω καὶ ἐὰν ὑπάρχει πάρα πολὺ διαβεβλημένος ὁ βίος αὐτῶν, ὁ Θεὸς καθὼς καὶ διὰ τῶν καθαρῶν ἐνεργεῖ πάντα τὰ κατ’ αὐτόν.

Ἐκ τῶν ἀναξίων λοιπὸν οἱ ἄκριτοι, δὲν εἶναι καθαιρεμένοι αὐτομάτως ἀπὸ τοὺς κανόνες· γιατὶ δὲν θὰ ἐνεργοῦσε ὁ Θεὸς τὰ κατ’ αὐτὸν πάντα δι’ αὐτῶν, ὅπως καὶ διὰ τῶν καθαρῶν· ἐπειδὴ λέγει «πάντας μὲν ὁ Θεὸς οὐ χειροτονεἶ, διὰ πάντων δὲ αὐτὸς ἐνεργεἶ» ἔστω καὶ ἐὰν αὐτοὶ εἶναι ἀνάξιοι. Ἴσως νὰ ἀντιπαραβάλλει ὅμως κάποιος καὶ τὸν α’ Κανόνα τῆς Γ’ οἰκουμενικῆς καὶ τὸν ιγ’ τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου θεωρῶν αὐτοὺς ὅτι καθαιροῦν τὸν ἔνοχο· καὶ ὅμως λέγει ὁ μὲν α’ τῆς Γ’ Συνόδου: «εἰ τις μητροπολίτης ἀποστατήσας... καὶ ἀνενέργητος ὑπάρχων» (βλ. κείμενο) καὶ ὁ ιγ’ τῆς Ἀντιοχείας: «τὸ ἀφ’ ἑτέρας ἐπαρχίας... ὑπὸ τῆς ἁγίας συνόδου».

Πρὸς τὸν ὁποῖο ἐρωτοῦμε ὅτι, ἐὰν ἀληθῶς ὁ α’ κανόνας τῆς Γ’ συνόδου ἐξέβαλε τὸν ἔνοχο αὐτομάτως ἐκ τοῦ βαθμοῦ, πῶς συνδέεται πάλι τὸ ἀμέσως παρακάτω, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο ὁ ἱεροκατήγορος ἀπέκρυψε; Γιατὶ αὐτὸ εἰσάγει (τὴν λύση): «ἀλλὰ καὶ αὐτοἶς τοἶς τῆς ἐπαρχίας ἐπισκόποις καὶ τοἶς πέριξ μητροπολίταις ὑποκείσεται εἰς τὸ πάντῃ καὶ τοῦ βαθμοῦ τῆς ἐπισκοπῆς ἐκβληθῆναι». Ἐκ ποίου λοιπὸν βαθμοῦ λέγω, καὶ ἀπὸ ποίας ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας ἢ ἐπισκοπικῆς ἐνέργειας καὶ δυνάμεως θὰ ἀφορισθεῖ πάλι ἀπὸ τὴν σύνοδο τῶν (ζώντων) ἐπισκόπων, τῶν μετέπειτα ἀπὸ τὴν οἰκουμενικὴ σύνοδο ἐκδικαζόντων, ὁ ἀφωρισμένος ἐκ τούτων μία καὶ μοναδικὴ φορὰ ἀπὸ τὴν οἰκουμενικὴ σύνοδο (ποὺ ἐξέδωσε τὸν κανόνα); Ἐφ’ ὅσον ὄχι ὁ ἐκτός, ἀλλὰ ὁ ἐντὸς ὑπάρχων τοῦ βαθμοῦ, αὐτὸς ἀφορίζεται. Ἀλλ’ ὅμως αὐτὸς ποὺ πρέπει νὰ ἐκπέσει τοῦ βαθμοῦ καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς συνερχομένους ἐπισκόπους τοὺς μετέπειτα ἀπὸ τὴν οἰκουμενικὴ σύνοδο, καθὼς φαίνεται εἶναι ἐντὸς τοῦ βαθμοῦ καὶ δὲν ἔχει ἀφορισθεῖ τελεσιδίκως (ἐνεργείᾳ) καὶ κατὰ τὴν ποινή, ὅτι κατὰ τὸν λόγο τοῦ δυνάμει καὶ τῆς ἐνοχῆς δὲν εἶναι ἀφωρισμένος καθὼς προελέχθη. Καὶ ἡ Σύνοδος τῆς Ἀντιοχείας ἐπίσης τὸν «ἤδη καθῃρημένον» ὑπ’ αὐτῆς, τοῦτον διώρισε διὰ μὲν τὸν ἴδιο κανόνα, νὰ ὑπόκειται στὴν ἁρμόζουσα ποινή, γιὰ δὲ τὸν κβ’, νὰ ἐπιτιμᾶται ὑπὸ τῆς συνόδου, τῶν ἐπισκόπων δηλαδή· τοὺς ὁποίους θεώρησε ὅτι εἶναι καλό, μὲ τὸν κ’ κανόνα αὐτῆς, νὰ συνέρχονται δύο φορὲς κάθε χρόνο σὲ κάθε ἐπαρχία.

Ἐὰν λοιπὸν ἀπὸ τότε καθαίρεσε αὐτόν, πῶς ὁρίζει πάλι ἐδῶ μέν, αὐτὸς νὰ ὑφίσταται τὴν ἁρμόζουσα ποινή, ἐκεῖ δὲ νὰ ἐπιτιμᾶται ὑπὸ τῆς συνόδου; Τῶν ὁποίων τὸ καθένα χωριστὰ συμβαίνει σὲ μέλλοντα χρόνο, καὶ ὄχι στὸν (παρελθόντα) χρόνο κατὰ τὸν ὁποῖο θεσπίσθηκε ἡ ποινή;

συνεχίζεται

ΠΗΓΗ: Νεοφύτου Καυσοκαλυβίτου, ''ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ'', απόδοση-επιμέλεια Δαμιανός μοναχός

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ (1ο ΜΕΡΟΣ)

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ (2ο ΜΕΡΟΣ)

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ (3ο ΜΕΡΟΣ)

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ (4ο ΜΕΡΟΣ)

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ (5ο ΜΕΡΟΣ)

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: Η Άλωση της Αθήνας από τους Οθωμανούς Τούρκους

Η Άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς Τούρκους (29 Μαΐου 1453), βρήκε την Αθήνα υπό την κυριαρχία των Φράγκων και φόρου υποτελή στον Σουλτάνο. Η άλλοτε κραταιά πόλη ήταν πρωτεύουσα του Δουκάτου των Αθηνών, με επικεφαλής των νεαρό Φλωρεντίνο Φράγκο Ατζαγιώλη (Francesco Acciaiuoli), τον οποίο επιτρόπευε η φιλόδοξη μητέρα του Κιάρα Τζώρτζη (Chiara Zorzi).

Η Τζώρτζη με σουλτανική έγκριση σφετερίστηκε την εξουσία έως το 1455, οπότε ο Μωάμεθ Β' διέταξε την απομάκρυνσή της από την Αθήνα μαζί με τον βενετσιάνο σύζυγό της Βαρθολομαίο Κονταρίνη (Bartolomeo Contarini). Ο Φράγκος επανήλθε στην εξουσία, φυλάκισε τη μητέρα του στα Μέγαρα και αργότερα τη φόνευσε.

Η αποτρόπαια πράξη του έδωσε το πρόσχημα στον Μωάμεθ να καταλύσει το Δουκάτο των Αθηνών, που περιλάμβανε χοντρικά τη σημερινή Αττική. Ο Τουραχάνογλου Ομέρ Μπέης με διαταγή του Πορθητή κινήθηκε εναντίον της Αθήνας και στις 4 Ιουνίου του 1456 την κατέλαβε, εκτός από την Ακρόπολη, την οποία υπεράσπισε απεγνωσμένα ο νεαρός Ατζαγιώλης. Όμως, τον Ιούλιο του 1458 αναγκάστηκε να παραδοθεί και να καταφύγει στη Θήβα.

Οι κάτοικοι της Αθήνας, που είχαν δεινοπαθήσει επί δύο αιώνες από την πολιτική, οικονομική και θρησκευτική καταπίεση των Φράγκων, δέχθηκαν με ανακούφιση στην αρχή τον νέο δυνάστη, που υποσχόταν παροχή πολιτικών και εκκλησιαστικών προνομίων στον ελληνορθόδοξο πληθυσμό της πόλης.

Τον Αύγουστο του 1458, επιστρέφοντας από την Πελοπόννησο, ο Μωάμεθ επισκέφθηκε για τέσσερις μέρες την Αθήνα. Αρχικά παρέλαβε τα κλειδιά της πόλης από τον ηγούμενο της Μονής Καισαριανής και στη συνέχεια ο αρχαιολάτρης σουλτάνος, σύμφωνα με τον ιστορικό Κριτόβουλο, ανέβηκε στην Ακρόπολη, όπου θαύμασε τα αρχαία μνημεία και έδωσε εντολή να γίνει τζαμί.

Ο Μωάμεθ, επηρεασμένος από το παλαιό μεγαλείο της Αθήνας, φέρθηκε με ευμένεια προς τους κατοίκους της, τους παραχώρησε πολλά προνόμια κι έκανε δεκτά πολλά αιτήματά τους. Ένα από τα πρώτα μέτρα που έλαβε η οθωμανική διοίκηση ήταν η απομάκρυνση του λατίνου αρχιεπισκόπου Νικολάου Πρόθυμου και η προοδευτική εκδίωξη των φράγκικων οικογενειών της Αθήνας.

Με την άλωση της Ακρόπολης τον Ιούλιο του 1458, η Αθήνα πέρασε στη σκοτεινή εποχή της Τουρκοκρατίας. Απελευθερώθηκε στις 31 Μαΐου του 1833 και στις 18 Σεπτεμβρίου του 1834 ανακηρύχτηκε πρωτεύουσα της ελεύθερης Ελλάδας.

ΠΗΓΗ: https://www.sansimera.gr/articles/778