ΕΡΧΑΜΕΝΟΙ γούν οί άπιστοι στό Γαλαξείδι, πού είτανε χτισμένο παμπάλαια και εύμορφοκαστρογυρισμένο, έχοντας και φλότα καραβίων και σπίτια περισσά, βουλήν εποίκασιν οί άπιστοι άπό σπαθίου νά το επάρουσι, και, παίρνοντας στην αυθεντία τους τά καράβια, νά άπεράσουσι στό Μορέα, κουρσεύοντας και του κορφού τές μεριές.
Και οι Γαλαξειδιώτες, έστοντας να μάθουσι ένα τόσο φοβερό μήνυμα, ετρέξασι στές εκκλησίες, γονατιστά παρακαλόντας το Χριστό και την Παναγία και όλους τους Αγίους, να τους βοηθήσουσι εις εκείνην, τη φοβερότατη, στιγμή. Αρματωθήκασι γούν και ετοιμασθήκασι δια πόλεμο.
Και ερχάμενοι εκείνοι οι πειρατές, εμπλοκάρασι το κάστρο, και με κάθε λογίς μηχανές και συνέργεια του Σατανά, που τους διαθέντευε, ανοίξασι μια τρούπα μεγάλη στο κάστρο και εμπήκασι με το σπαθί στο χέρι. Ετότες γούν εγενήθηκε μεγάλος σκοτωμός και φοβερή αμάχη, που το γαίμα έτρεχε στους δρόμους, ωσάν ποτάμι χειμωνιάτικο. Και οι Γαλαξιδιώτες, βοηθόντας και με τη χάρη του Θεού, εσταθήκασι νικητές και εσφάξασι τους άπιστους πειρατές, και εκερδίσασι την αμάχη.
Κάτι γούν απο εκείνους τους πειρατές, γλύσαντες απο το μαχαίρι και την οργή του Θεού, επήγασι, τρέχοντας γοργόν, και αφηγηθήκασι στους συντρόφους, που είχασι μπλόκο το Σάλονα, το σκοτωμό και το χαιμό των ομοφύλων μέσα στο Γαλαξείδι.
Και εκείνοι οι πανάπιστοι, έστοντας να μάθουσι ενα τόσο φαρμακωμένο μαντάτο, οργισθήκασι περίσσα και αφρίζασι απο λύσσα εκδίκησης. Και έστοντας να επάρωσι το Σάλονα, με προδοσία ενός Σαλονίτου που τον ελέγασι Κουτζοθόδωρο, στάς ιγ΄, Αύγουστος μήνας, επεράσασι απο σπαθίου και μαχαιρίου γερόντους, νέους και γυναικόπεδα, ξεπλερώνοντας οι μιαρότατοι κουρσάροι το γαίμα των συντρόφων, που με πόλεμο καλό χύθηκε στο Γαλαξείδι, ωσάν αφηγήθηκα άνωθες.
Και ύστερα χορταίνοντας τη μαύρη ψυχή τους απο γαίμα χριστιανικό, εξεκίνησασι ωσάν μελίσσι, μετρημό μη έχοντας, καταπάνω στο Γαλαξείδι. Οι γούν Γαλαξειδιώτες, βλέποντας ένα τόσο αμέτρητο φουσάτο, αρματωμένο με κοντάρια μακρυά, και σαίτες περίσσες και περικεφαλαίες, που ελάμπασι ωσάν τον ήλιο, εμπήκασι στα καράβια, και εμείνασι στην πολιτεία καμπόσοι γέροι, που δεν εχωρούσασι στα πλεούμενα.
Και ένας Γαλαξειδιώτης που τον ελέγασι Χαραλάμπη, δεν επαραδέχτηκε ν΄ αφήσει την πατρίδα. Και μην ακούοντας τές συμβουλές και παρακλήσες, εστάθηκε στο Γαλαξείδι, δια να διαθεντεύσει το κάστρο και αποθάνει τιμημένα. Επήγε γούν στην εκκλησία και εξομολογήθηκε και με δάκρυα στα μάτια επαρακάλεσε το Χριστό να τον βοηθήσει. Και εζώσθηκε τα άρματα, που τα ευλόγησε ο ιερέας, και ύστερα εξεκίνησε μονάχος και εστάθηκε στην πόρτα του κάστρου.
Ερχάμενοι γούν οι πειρατές και εμπαίνοντας στο κάστρο, ήβρασι τον Χαραλάμπη, που εχύθηκε καταπάνου τους, ωσάν λεοντάρι λυσσασμένο, και έσφαξε καμπόσους και έναν απο τους κεφαλάδες (αξιωματικούς). Και ύστερα του έπεσε καταπάνου όλο το φουσάτο. Και πολεμόντας ετσακίσθηκε το σπαθί του. Και τον επιάσασι ζωντανό και τον εκάμασι χίλια κομμάτια. Και το όνομά του τιμημένο εις ένα βασιλικό χρυσόβουλο.
Εμπαίνοντας οι πειρατές ανεμπόδιστα στο Γαλαξείδι, επεράσασι απο σπαθίου ό,τι εβρήκασι ζωντανό, και ανάψασι φωτιά στα σπίτια και εκρημνήσασι και το κάστρο, που ήτανε ενα ευμορφότατο, φκιασμένο μάρμαρα μεγάλα, απο των Ελλήνων τον καιρό. Ύστερα εμπήκασι στις εκκλησίες και εκεί εβρήκασι τους γέρους γονατιστά παρακαλόντας τές εικόνες. Άλλους γούν εσφάξασι, ωσάν αρνία, οι αντίχριστοι, εμπροστά στο Άγιο Βήμα, και άλλους επήρασι σκλάβους. Ηθελήσασι γούν και τές εκκλησίες να ξεγυμνώσουσι. Ακούσατε γούν το μεγάλο θαύμα. Ένας απο εκείνους τους πειρατές βλέποντας ένα κανδήλι εύμορφο, μαλαματένιο, που έκαιε εμπρός στην εικόνα του Χριστού, ανέβηκε με μια σκάλα το εξεκρεμάσει, κουρσεύοντάς το. Και πρίν να πιάσει το κανδήλι, εκόπηκε το μιαρότατο χέρι του και έπεσε νεκρό και κατάμαυρο, ωσάν πίσσα καταγής. Και μεγάλος σεισμός εγενέθηκε.
Ετότες εφάνηκε ένας καβαλάρης με σπαθί ξεγυμνωμένο και άρματα λαμπερά και άρχισε να σφάζει τους πειρατές. Και τους επήρε κυνηγόντας όξω απο το Γαλαξείδι, μέσα εις τα βουνά, Και εκεί, έγινε άφαντος απο τη γή.
ΠΗΓΗ '' Το Χρονικόν Γαλαξειδίου του ιερομονάχου Ευθυμίου (1703)''
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου