 |
| Άρθρο Αγιορειτών
Πατέρων υπέρ της στήριξης του πατροπαράδοτου, Εκκλησιαστικού ημερολογίου και κατά των νεωτερισμών, που εισήχθησαν στην Εκκλησία με την ληστρική ψευδοσύνοδο του 1923 στο Φανάρι. |
ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΔΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΩΝ ΖΗΛΩΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ
ΑΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ
Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΟΥΣ ΛΑΟΥ ΥΠΕΡΑΜΥΝΕΤΑΙ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ
-------------------------------------
Προς τους Οσιωτάτους αδελφούς και Πατέρας της Ιεράς Σκήτης Αγίου Μάρκου, Αγίων Πατέρων Παναγίας Κουρνάς, Αγίου Στεφάνου και λοιπών Ι. Μονών εις Χίον
''Εγώ γαρ οίδα τούτο,
ότι εισελεύσονται... λύκοι βαρείς εις υμάς μη
φειδόμενοι του ποιμνίου. Και εξ' υμών αυτών
αναστήσονται άνδρες λαλούντες
διεστραμμένα,
του αποσπάν τους
μαθητάς οπίσω
αυτών''.
(Πράξ. Απ.
κ.29-30)
ΤΟ ΝΕΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΔΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΕΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
------------------------------------------
- Το νέον ημερολόγιο διατι έχει καταδικασθή υπό της Ορθοδοξίας;
Αργά περιήλθεν εις γνώσιν ημών, η ασεβεστάτη και πλήρης αντιφάσεων και μωρολογιών εγκύκλιος του Μητροπολίτου Χίου προς το ποίμνιόν του, η οποία φανερώνει όχι μόνον, ότι πράγματι ''ως λύκοι βαρείς'' κατά τους λόγους του Αποστόλου Παύλου, εισήλθον εις το ποίμνιον του Χριστού, οι καινοτόμοι και νεωτερίζοντες Ιεράρχαι εκ της παλαιάς και νέας Ελλάδος, αλλά και αποδυκνείει ότι η Ορθόδοξος ημών θρησκεία και σήμερον ακόμη έχεις τους γενναίους αυτής προμάχους και γνησίους δούλους και μαθητάς του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τόσον μεταξύ των ταγμάτων της Μοναχικής πολιτείας, όσον και μεταξύ του πιστεύοντος ορθώς Ελληνικού λαού.
Ο ευσεβής και πιστός εις τας Εκκλησιαστικάς παραδόσεις λαός αποστρέφεται εν τη θρησκευτική συνειδήσει του, το ανόσιον έργον της αντικανονικής καινοτομίας εις το εορτολόγιον της Ορθοδοξίας, διά της ανιέρου εισαγωγής του Γρηγοριανού ημερολογίου εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία, όπερ καυεδικάσθη υπό όλης της Ορθοδοξίας το 1593 εν Κωνσταντινουπόλει επί Ιερεμίου Β', διότι ανατρέπει όλην της Εκκλησίας τάξιν και ιερόν καθεστώς και Πασχάλιον, το παραδοθέν εις ημάς υπό της Α' Αγίας Οικουμενικής Συνόδου και της χορείας πάσης των Αγίων ημών Πατέρων΄ και τους θέλοντας ν' ακολουθώσι το ημερολόγιον του Πάπα εις το ανάθεμα υπέβαλεν η Ιερά και μεγάλη εκείνη Σύνοδος όλων των Πατριαρχών της Ορθοδόξου ημών αγίας Εκκλησίας.
- Τα ασεβή και κακόδοξα κηρύγματα του Μητροπολίτου Χίου.
Αλλ' ο νεωτεριστής Σ. Μητροπολίτης Χίου, είτε πράγματι αγνοεί τον αδιάρρηκτον σύνδεσμον του Ιουλιανού πατρίου ημερολογίου προς το εορτολόγιον, Πασχάλιον και το τυπικόν της Ορθοδόξου Εκκλησίας και τότε έχει ανάγκην διδασκαλίας, υπό ενός των εγκρατών περί τα τοιαύτα Μοναχών (οίτινες εν τη Ευαγγελική αληθώς αυταπαρνήσει των προθύμως σπεύδουσι να διαφωτίζουν αφιλοκερδώς πάντα θέλοντα να έλθη προς το φως και αλήθειαν διά να γίνη Ορθόδοξος Ποιμήν΄
είτε εν επί γνώσει των Πατερικών διατάξεων και της σχέσεως του παλαιού ημερολογίου προς τον εξωτερικόν της Ορθοδοξίας βίον και το εν γένει αιώνιον καθεστώς αυτής, λαλεί διεστραμμένα κατά τον Παύλον, διά να απομακρύνη τον ευσεβήν λαόν από την θρησκείαν των Πατέρων ημών και οδηγήση εις την απώλειαν, όταν χαρακτηρίζη τ ο μ ε ν π α λ α ι ό ν ω ς ''ά χ ρ η σ τ ο ν'' διά την Εκκλησίαν, τ ο δ ε ν έ ο ν ''το οποίον έχουν όλα τα ευρωπαικά κράτη'' ως ''π λ έ ο ν ο ρ θ ό ν κ α ι τ α κ τ ι κ ό ν σ ή μ ε ρ ο ν '' δι' αυτήν΄ την δε υπόθεσιν του ημερολογίου, ως πράξιν πολιτικήν απλώς και η οποία κανονίζεται κατά τις περιστάσεις και (υλικάς) ανάγκας των Χριστιανών.
Εν τοιαύτη δε περιπτώσει, δεν δύναται να είναι ποιμήν Ορθοδ. ποιμνίου. Και διά να πέση το προσωπείον του Σεβασμιωτάτου, υπό το οποίον ενφανίζεται, θα ερωτήσωμεν την Σεβασμιότητά του:
αφού το νέον είναι το συμφερότερον διά την Εκκλησίαν μας, διατί υπ' αυτής απεκρούσθη ανέκαθεν από του 16ου αιώνος και μάλιστα με αναθέματα, εναντίον εκείνων, οι οποίοι θέλουσι να το επιβάλλουν;
διατί ο είμνηστος οικουμενικός Πατριάρχης ο Ιωακείμ ο Γ' το 1904, αφού συνεκέντρωσεν όλας τας απαντήσεις των Ορθοδοξων Εκκλησιών, απεφάνθη εξ' ονόματος πάσης της Ορθοδοξίας, ότι δεν επιτρέπεται μετακίνησις του Πασχαλίου και επομένως οιαδήποτε μεταβολή του Ιουλιανού ημερολογίου;
διατί σήμερον τα τρία Πατριαρχεία της Ανατολικής Ορθοδοξίας, αι λοιπαί αυτοκέφαλοι Ορθόδοξαι Εκλησίαι και το Άγιον Όρος δεν εισήγαγον το Φραγκικοημερολόγιον; Μήπως, διατι το παλαιόν ημερολόγιον, αποτελεί τον θεμέλιον λίθον, εφ' ου ο Θεός ημών έχει στήσει ''όρια αιώνια'' της πίστεως και αληθούς λατρείας διά των αγίων ημών Πατέρων και τα οποία ουδείς, είτε Μητροπολίτης λέγεται, είτε Αρχιεπίσκοπος και Πατριάρχης, δικαιούται ασεβώς να μετακινήση;
Δυστηχώς, ο εν λόγω Μητροπολίτης -εν τη κακοδοξία του- δεν λαμβάνει υπ' όψει, ούτε ιερούς κανόνας, ούτε ιεράς παραδόσεις΄ και διά τούτο δεν αντιλαμβάνεται, ότι διά την μεταβολήν του Εκκλησιαστικού ημερολογίου, τον πρώτον λόγον ώφειλε και ωφείλει να έχη μόνον κυρίως η Εκκλησία εν το συνόλω της και ουχί η πολιτεία΄ και, ότι οι πρώτιστοι και μέγιστοι ανάγκαι εις τον Χριστιανόν είναι θρησκευτικαί, αίτινες αναφέρονται εις την αιώνιον ζωήν και ψυχικήν σωτηρίαν ρυθμίζουσι πάσας τας ηθικάς και υλικάς ανάγκας.
Ένεκα τούτου, ο Σεβασμιώτατος δεν διακρίνει ουδεμίαν διαφοράν, εάν θα εορτάσωμεν 10 ημέρες προ ή ύστερον΄ ενώ είναι γνωστόν και το ομολογούσιν οι ίδιοι οι νεωτερισταί Ιεράρχαι, ότι διά του Παπικού ημερολογίου, ου μόνον κατηγήρθη η νηστεία των Αγίων Αποστόλων και ανετράπη μία αρχαιοτάτη παράδοσις, δι' ην κατά τον όρον της Ξ' Αγίας Οικουμενικής Συνόδου ''ει τις πάσαν παράδοσιν εκκλησιαστικήν έγγραφον ή άγραφον αθετεί ανάθεμα'' (υπόκεινται εις το ανάθεμα όλης της Εκκλησίας) οι καινοτομήσαντες αντικανονικώς΄ αλλά και πλήρης ανωμαλία επηκολούθησεν εν τοις εκκλησιαστικοίς ημών πράγμασι και σύγχυσις, ως πας τις, και ατελεστίτην πείραν της Εκκλησιαστικής τάξεως και θρησκευτικής ζωής, δύναται να ομολογήση.
- Την μεταβολήν απεφάσισεν η μειοψηφία επαναστατικώς. Είναι άκυρος εκκλησιαστικώς.
Τα πονηρά δε εν τη καρδία
αυτού διαλογιζόμενος κατά της Εκκλησίας του Χριστού, την ευπείθειαν εις τας
αποφάσεις της Εκκλησίας, ως αναγκαίαν προς σωτηρίαν, προβάλλει και προς
παραπλάνησιν του ευσεβούς λαού ισχυρίζεται, ότι η μεταβολή του ημερολογίου είναι
απόφασις της Εκκλησίας, εφ' όσον ταύτην απεφάσισεν η Ιεραρχία της Ελλάδος και το
Οικουμενικόν Πατριαρχείον. Αλλά δεν αγνοεί ο Σεβ., ότι την Ορθόδοξον του Χριστού
Εκκλησίαν αποτελούσι πάντα τα Πατριαρχεία αυτής, μετά των λοιπών αυτοκεφάλων
Εκκλησιών, μεταξύ των οποίων η Ιεραρχία της Ελλάδος και η μικρά ενδημούσαεν
Κων/πόλει Σύνοδος δεν είναι, ειμή ελαχίστη μειονοψηφία, μη δικαιουμένη να λύση
τοσούτον σπουδαιότατον ζήτημα, οίον το ημερολόγιον, το οποίον αφορά πάσαν την
Ορθοδοξίαν.
Διά τούτω και άκυρος εκκλησιαστικώς είναι η απόφασις των καινοτομησάντων Ιεραρχών. ''Διότι τοπικώς, ως εν παραβύστω, τα εαυτών ελαλήθη και ουκ επάνω της Ορθοδοξίας όρους. Ουδέ εις πάσαν την γην αποστολικώς εξήλθε το φθόγγος αυτών εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτών, ώσπερ των αγίων Οικουμενικών Συνόδων''. (Πρακτ. Ζ'. Οικ. Συν.). Πώς λοιπόν τολμά ο Σ. να ζητή υπακοήν εις μίαν απόφασιν, η οποία κηρύττει επανάστασιν εναντίον του πανσεβασμίου Εκκλησιαστικού καθεστώτος, όπερ οι θεοφόροι Πατέρες παρέδωσαν εις υμάς;
Ημείς χρεωστούμεν να υπακούωμεν, ως και πας Χριστιανός, εις τας αποφάσεις και εντολάς των Αρχιερέων, όταν αύται είναι κατά Θεόν, όχι όμως και όταν εναντιώνωνται εις τας εντολάς του Θεού, όπως συμβαίνει τώρα, με την εναντίαν προς τους ιερούς κανόνας και παραδόσεις του Εκκλησιαστικού ημερολογίου, την οποίαν, ούτε ο ιερός κλήρος, ούτε ο ευσεβής λαός οφείλη να παραδεχθή (Μ. Βασιλ. καν. 203), διότι ανεχόμενος αυτήν πολεμεί την Εκκλησίαν και Εχθρός του Θεού γίνεται, αφού το σώμα αυτής, ''υπέρ ης ο Χριστός απέθανεν'' καταξεσκίζει, ως ο άγιος Ιωάν. ο Χρυσόστομος διδάσκει: ''Πας ο παραβαίνων και μη μένων εν τη διδαχή του Χριστού, Θεόν ουκ έχει''.
Και ος αν δοκή φίλος αυτών είναι εχθρός του Θεού καθίσταται'' (τομ. καταλ. Δοσιθ. σελ. 450). Είναι δε όντως παραβάται και του όρκου τον οποίον έδωκαν εν τη χειροτονία των, οι νεωτερισταί Ιεράρχαι και της διδαχής του Κυρίου΄ διότι διά της καινοτομίας των, ου μόνον δεν ειργάσθησαν την ειρήνην της Εκκλησίας, αλλά και διήρησαν αυτήν και εσκανδάλισαν τας συνειδήσεις των πιστών εις μέγιστον βαθμόν, παρά την διδασκαλία του Κυρίου: ''Οράτε μηδένα των μικρών τούτων σκανδαλίσητε'' και ''ουαί δι' ου το σκάνδαλον έρχεται''.
- Τίνες οι σχίζοντες και πολεμούντες την Εκκλησίαν.
Ο Σεβασμιώτατος λοιπόν
Μητροπολίτης Χίου και οι ομόφρονες αυτώ, απομακρυνθέντες από της ευθείας οδού
των Πατέρων ημών και αυθαιρέτως εισαγαγόντες εν τη Εκκλησιαστική πράξη τον
νεωτερισμόν του Παπικού Ημερολογίου, άνευ επισήμου και ομοφώνου αποφάσεως της
Ορθοδόξου Εκκλησίας αποδεικνύονται ότι είναι οι αντάρται της Εκκλησίας και
σχισματικοί (ως δύναται τις να ίδη εις τα άρθρα του διαπρεπούς κανονολόγου και
Βουλευτού κ. Δ. Πετρακάκου ''Ελληνική'' 13, 14, 15 Δεκεμβρίου 1926) και όχι οι
εμμένοντες πιστοί εις τας παραδόσεις των Αγίων Πατέρων και συνεχίζοντες ευλαβώς
το υπ' αυτών Οικουμενικών Αγίων Συνόδων κεκυρωμένον Εκκλησιαστικόν
ημερολόγιον.
Εις τους μεταρρυθμιστάς δε τούτους Ιεράρχας, οι οποίοι ουδέν κοινόν προς την Ορθόδοξον θρησκείαν των Πατέρων ημών έχουν ''εικότης προφθέγγεται Χριστός ο Θεός ημών διά του Προφήτου: ''Οι ιερείς ηθέτησαν νόμον μου και εβεβήλωσαν τα άγιά μου''. Ανά μέσου αγίου και βεβήλου ουδιέστειλαν... ιερείς μεν λεγόμενοι, μη όντες δε, περί ων ο Θεός διά της προφητείας του βοά: ''Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα, μου εμόλυναν την μερίδα μου'' (πρακτ. Ζ. αγ. οικ. Συνόδου). Και ο Απόστολος Παύλος διατάσσει ημάς τους τοιούτους Ποιμένας, τους σχίζοντας τον χιτώνα της Εκκλησίας ν' απομακρυνθώμεθα. Παρακαλώ δε υμάς αδελφοί σκοπείν τους τας διχοστασίας και τα σκάνδαλα παρά την διδαχήν, ην ημείς εμάθατε, ποούντας και εκκλίνετε υπ' αυτών, οι γαρ τοιούτοι τω Κυρίω ημών Ιησού Χριστώ ου δουλεύουσιν, αλλά τη εαυτών κοιλία και διά της χριστολογίας και ευλογίας εξαπατών τας καρδίας των ακάκων. (Ρωμ. 15, 17, 18).
- Το καθήκον του ιερού κλήρου και ευσεβούς λαού.
Ώστε στήτε γενναίως εν τω καλώ αγώνι τον οποίον αγωνίζησθε υπέρ της ακεραιότητος της αγίας ημών Ορθοδόξου θρησκείας, την οποίαν θέλουσι να μολύνωσι με τας ασεβείς καινοτομίας οι νεωτερίζοντες Ποιμενάρχαι, οίτινες και το έθνος περιυβρίζουν και την Ορθοδοξίαν υποσκάπτουν, είτε εκουσίως, είτε ακουσίως. Μη πτοείσθε, οσιώτατοι Πατέρες και αδελφοί, προ των πυλών του Μητροπολίτου, όστις ή εσκοτισμένος είναι ή αστήρικτος εις την αλήθειαν του Χριστού και διά τούτο πολεμεί αυτήν. Εύχεσθε υπέρ του φωτισμού αυτού και των άλλων, διά να εννοήσουν την πλάνην αυτών και επιστρέψουν εις την αλήθειαν.
Χωρείτε δε προς τα εμπρός, ως αν ο Κύριος ίλεως γέννηται παντί τω λαώ και ημίν΄και δώση την ειρήνην τη Εκκλησία αυτού΄ ίνα κομίσητε τον της νίκης και δόξης αμαράντινον στέφανον παρά του αγωνοθέτου Θεού. Αλλά τόσον ο ευσεβής αυτόθι λαός, όσον και ο ιερός κλήρος δεν πρέπει ν' ακολουθώση τον Σεβασμιώτατον εις την ασεβή του Εκκλησιαστικού ημερολογίου μεταρρύθμισιν, εφ' όσον αύτη και άκυρος εκκλησιαστικώς είναι, ως ανωτέρω διετυπώθη και ανατρέπει την Εκκλησιαστικήν παράδοσιν, εάν θέλωσι να μη υπόκεινται εις τον αφορισμόν της ζ' αγίας Συνόδου. ''Τους ουν τολμώντας ετέρως φρονείν ή διδάσκειν... ή επινοείν σκολικώς και πανούργως προς το ανατρέψας εκ των ενθέσμων παραδόσεων της καθολικής εκκλησίας... επισκόπους μεν όντας ή κληρικούς καθαιρείσθαι, προτάσσομεν μονάζοντας δε ή λαικούς της κοινωνίας αφορίζεσθαι'' (όρος αυτής), ως και ο αξιότιμος Βουλευτής και πρώην Υπουργός κ. Δ. Βακοτόπουλος εν μακρώ άρθρω εδημοσίευσε (8 Ιανουαρίου 1928, ''Σκριπ'').
Καθ' όσον υπεράνω παντός, και Μητροπολίτου και Πατριάρχου, ίστανται οι ιεροί κανόνες και ιεραί της Εκκλησίας παραδόσεις. Διά τούτο και το Άγιον Όρος ολόκληρον, σχεδόν δεν αποδέχεται την εντολήν του Οικουμενικού Πατριάρχου, από τον οποίο εξαρτάται να εισαγάγη το νέον ημερολόγιον'' αλλά συνεχίζει την παράδοσιν της εκκλησίας, ήτις την εσωτερικήν και εξωτερικήν ενότητα αυτής διασώζη, χάριν της οποίας ο Ι. Σύνδεσμος των Ζ Αγιορειτών Πατέρων, ως φρουρός αγρυπνεί και κατ' εντολήν του οποίου, αποστέλλομεν την παρούσαν, συγχαίροντες θερμώς τας Υμετέρας Οσιότητας διά την σθεναράν και εμπρέπουσαν εις Μοναχούς στάσιν Υμών, απέναντι των επιχειρούντων να βεβηλώσωσι τον θησαυρόν της προγονικής ημών ευσεβούς πίστεως και λατρείας.
- Η ομολογία των αληθώς μοναχών και πάντων των γνησίων τέκνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Τόσον δε ο άνθρωπος θιασώτης
των νεωτερισμών εν τη Εκκλησία Σεβασμιώτατος Χίου κ. Ιερώνυμος, όσον και ο
εισηγητής τούτων Μητροπολίτης Αθηνών κ. Χρυσόστομος, ο διώκτης ούτος της
πατροπαραδότου Ελληνικής ευσεβείας, μεθ' όλων επαίνων, οίτινες συνευδοκούσιν εις
το αλλότριον εθνικώς και εκκλησιαστικώς έργον τούτου της μεταρρυθμίσεως εν τη
Ορθοδοξία και οι οποίοι, ως κάλλιστα ορίζονται υπό των οργίνων του Θείου
Πνεύματος,
''Ρήμασι μεν σχηματίζονται την ευσέβειαν, περί δε τον νουν κακουργούσι και τοις χείλεσι ταύτην τιμώσι, τη δε καρδία πόρρω απέχουσιν απ' αυτής, μη προσιέμενοι δέχεσθαι την εν παντί τω παρελθώντι χρόνω υπό τοσούτων αγίων κεκρατηκυίαν παράδοσιν'', διαβάλλουσιν μετά πάθους ημάς τους Μοναχούς, διότι ακολουθούντες τη αποστολική διδαχή ''Πειθαρχείν δη Θεώ μάλλον ή ανθρώποις'' (πράξ. ε' 29) δεν στέργομεν την αντορθόδοξον και αντικανονικήν των ανατροπήν του Εκκλησιαστικού ημερολογίου μετά του ευσεβούς λαού και αποτελούμεν δι' αυτούς την πέτρα του σκανδάλου, εφ' ης η δύναμις του Κυρίου θέλει θραύσα πάσας τας αυτών, προς κέντρα λακτιζόντων αποπείρας, ευχαίς και πρεσβείαις της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου και πάντων των αγίων. Αμήν.
Επούμενοι δε μεθ' υμών εν πνεύματι και παντός ορθοδόξου ποιμνίου εκβοώμεν προς τούτους τι της αγίας Ζ' Οικουμενικής Συνόδου: ''Πατέρες κηρύττουσι, τέκνα υπακοής εσμέν και εγκαυχώμεθα εν προσώπω Μητρός τη παραδόσει της καθολικής εκκλησίας... Ημείς τη αρχαία θεσμοθεσία της καθολικής εκκλησίας επακολουθούμεν. Ημείς παρά του ενός Πνεύματος λαβόντες χάριν ακαινοτομήτως και αμειώτως πάντα τα της Εκκλησίας εφυλάξαμεν... Ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας εκ της καθολικής εκκλησίας αναθεματίζομεν... Ημείς δε κατά πάντα των αυτών θεοφόρων πατέρων ημών τα δόγματα και πράγματα κρατούντες κηρύττομεν εν ενί στόματι και μια καρδία μηδέν προστιθέντες μηδέν αφαιρούντες των εξ' αυτών παραδοθέντων''.
Άρθρο του ''Ιερού Συνδέσμου'' των Αγιορειτών Πατέρων
υπέρ της στήριξης του πατρίου Εκκλησιαστικού ημερολογίου,
με αφορμή τα όσα υποστήριξε με εγκύκλιό του το 1928
ο Μητροπολίτης Χίου κ. Ιερώνυμος Γοργίας (1860-1931)
Εκ της εφημερίδας των
Αθηνών ''ΣΚΡΙΠ'', της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου 1928, αριθ. φύλλου 8893,
σελ. 4.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου