Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
ΜΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
Προς της Αυτού Εξοχότητα τον Κύριον Κον Πρόεδρον της Σεβαστής ημών Κυβερνήσεως
Αθήνας
''Τους
Επισκόπους ημών επιτηρείτε μόνον ίνα ώσιν Ορθόδοξοι, και μη διδάσκωσι δόγματα
εναντίον της Ορθής Πίστεως, μηδέ τοις αιρετικοίς ή απεσχισμένοις
συλλειτουργώσιν''.
(Επιστολή Γενάδ.
Πατριάρχου)
Εξοχώτατε,
Πρώτοι φορά οι Αγιορείται Μοναχοί εμφανιζόμεθα να διαμαρτυρηθώμεν και μάλιστα δημοσίως, κατά της υπερτάτης υμών Αρχής της Ιεράς Κοινότητος΄ διότι και πρώτην φορά αισθανώμεθα επί του τραχύλου ημών τον βαρύν κλοιόν και τον εκβιασμόν, του ιερωτέρου εν ανθρώποις, της συνειδήσεως΄ ης το απαραβίαστον θείοι και ανθρώπινοι νόμοι αναγνωρίζουσιν. Η υπό της Ελληνικής Εκκλησίας παραδοχή και εν αυτή εφαρμογή του υπό των Αγίων Πατέρων καταδεδικασμένου και νέου λεγόμενου Γρηγοριανού ημερολογίου έσχε και ενταύθα τον αντίκτυπόν της και συνετάραξεν, ως ειδός το ήρεμον Άγιον Όρος.
Και δεν πρόκειται μεν ενταύθα περί του νέου ημερολογίου, αλλά περί του μνημοσύνου, του προξένου όλης αυτής της Εκκλησιαστικής συγχύσεως και ταραχής, του νυν Πατριάρχου Βασιλείου, του οποίου οι ενταύθα Πατέρες δεν παρεδέχθησαν εξ' αρχής το μνημόσυνον ερειδόμενοι επί των ιερών Κανόνων της Αγίας ημών Εκκλησίας, καθόσον ούτος δικήρυξε φρονήματα αιρετικά, ωρειγενιστικά, αντιμοναχικά και δυσσεβή΄ και ως εκ τούτων, επ' ουδενί λόγω επιτρέπεται το μνημόσυνον αυτού. Η τοιαύτη στάσις των Αγιορειτών εκίνησεν εις οργήν και εκδίκησιν τον Πατριάρχην Βασίλειον και ήρξατο να σκευωρή ούτος εις βάρος του Αγίου Όρους και να επιδιώκη την διάλυσιν και καταστροφήν αυτού, ως αντιπράττον εις τα Σατανικά και αντιχριστιανικά αυτού σχέδια.
Και κατά μεν το 1927, απέστειλεν ενταύθα εξαρχικώς τον Μητροπολίτην Μαρωνείας Άνθιμον με ειδικήν αποστολήν, όπως και το μνημόσυνον του Πατριάρχου Βασιλείου επιβάλλη και την προς ακριβή τήρησιν των Εκκλησιαστικών παραδόσεων συστηθέντα, Σύνδεσμον των Ζηλωτών Αγιορειτών, διαλύση και υπέρ του νέου ημερολογίου προπαγανδίση. Και ως μεν προς το πρώτον επέτυχεν εν μέρει του σκοπού του, πείσας διά ποικίλων απειλών και υποσχέσεων, πολλούς εν ταις Μοναίς προς παραδοχήν του Πατριαρχικού μνημοσύνου΄ προς δε τα δύο άλλα, απέτυχε της αποστολής του, των Πατέρων εμμενόντων στερρώς εις τας ιεράς παραδόσεις της Αγίας ημών Εκλησίας. Κατ' εισήγησιν αυτού και των παραδεξαμένων το μνημόσυνον, Ιερών Μονών προς την Ιεράν Κοινότητα, εκινήθη άγριος διωγμός εν τοις εξαρτήμασι διά το Πατριαρχικόν μνημόσυνον΄
και αποφάσει της Ι. Κοινότητος, εχούσης επικεφαλής τον Αλβανόν και Αλβανόφρονα μοναχόν Ευλόγιον Κουρίλαν, εξώσθησαν του Αγίου Όρους και απηλάθησαν εις την κοινωνίαν και διεσπάρησαν εν αυτή, 19 ενάρετοι και Σεβάσμιοι Πατέρες των Ιερών Σκητών Βατοπαιδίου και Κουτλουμουσίου. Παρ΄ όλα όμως ταύτα, η κατάστασις δεν καθησύχασεν, αλλά τουναντίον μάλλον, το κατά του Πατριαρχικού μνημοσύνου ρεύμα, ολονέν ογκούτο και εν ταις Μοναίς και τοις Εξαρτήμασιν΄ όπερ ηνάγκασε τον Πατριάρχην Βασίλειον ίνα κατά τον παρελθόντα Αύγουστον αποστείλη ενταύθα νέαν Εξαρχίαν εκ των Μητροπολιτών Τραπεζούντος, Τυρολέης και Σιδηροκάστρου προς επιβολήν των καινοτομιστικών αυτού απόψεων.
Οι Έξαρχοι ούτοι, παρασύραντες ή μάλλλον ευρόντες επιτήδεια όργανα και μέλη τινά της Ιεράς Κοινότητος, κατειργάσθησαν την παντελή διάλυσιν και καταστροφήν του Αγίου Όρους, εκδώσαντες απόφασιν εν η ορίζεται, ότι:
''Πας μη παραδεχόμενος εγγράφως το μνημόσυνον του Πατριάρχου Βασιλείου θ α ξ υ ρ ί ζ ε τ α ι, θ α α π ο σ χ η μ α τ ί ζ ε τ α ι και θα εκδιώκεται εκ του Αγίου Όρους εις την κοινωνίαν ω ς λ α ι κ ό ς, δημευομένης της τε κινητής και ακινήτου περιουσίας αυτού''.
Συγχρόνως δε εξαπέλυσαν και εγκύκλιον, υπ. αριθ. 502, εν τη οποία τους μη παραδεχομένους το μνημόσυνον του Πατριάρχου Βασιλείου αποκαλώσιν ''αιρετικούς και πρωτεργάτας της ασεβούς ταύτης αιρέσεως'', τας δε άχρ. τούδε δημοσιευθείσας υπό των Ζηλωτών, γνώμας και μαρτυρίας εκ των Αγίων Πατέρων κατά του νέου ημερολογίου, ''ασεβή δημοσιεύματα'' κλπ. Ιδού ευθυκρισία και δικαιοσύνη Αρχιερέων και πνευματικών αρχηγών! Εκδίδουσιν αποφάσεις, όσας ουδ' αυτή η Ιερά Εξέτασις εξέδωσεν, απειλούσιν, ότι θέλουσιν διαπράξει καθ΄ημών όσα, ουδ' αυτοί οι Ειδωλολάτραι κατά των Χριστιανών διεπράξαντο.
ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Και κατά μεν των αρχιερέων, ουδέν έχομεν ειπείν. Αυτοί έχουσι συμφέρον να μαίνωνται καθ΄ημών και να επιζητώσι την εξόντωσίν μας, διότι τοις εγίναμεν σκόλοπες και αντιπράττομεν εις τα καινοτομιστικά και Σατανικά αυτών σχέδια. Το παράπονον ημών και η διαμαρτυρία είναι κατά της Ιεράς Κοινότητος, της ανωτάτης ημών αρχής, της επεχούσης εν ημίν θέσιν Μητρός, και ήδη κακής μητρυιάς. Όθεν και εφ' ημίν πληρούται το Γραφικόν λόγιον, ''Ει ο εχθρός ωνείδισέ με υπήνεγκα αν΄ και ει ο μισών επ' εμέ εμεγαλορρημόνησεν, εκρύβην αν απ' αυτού΄ ου δε άνθρωπε, ισόψυχε, ηγεμών μου και γνωστέ μου, ος... εν τω οίκω του Θεού επορεύθημεν εν ομονοία''. Διό επάγει. ''Ελθέτω δη θάνατος υπ' αυτούς και καταβήτωσαν εις Άδου ζώντες''.
Εντεύθεν συμπεραίνεται, ότι παρά των ομοτρόπων και ομοσχήμων ψευδαδέλφων πληγαί, εισί πλέον επώδυνοι και δυσθεράπωτοι. Ουδεμίαν απόδειξιν εκ της εκκλησιαστικής ιστορίας, ουδένα, ουδένα τέλος νόμον Εκκλησιατικόν, προσάγουσιν εις μαρτυρίαν των καθ΄ημών απειλουμένων, η τε Πατριαρχική Εξαρχία και η Ιερά Κοινότης, (διότι ουδέ υπάρχει τοιούτος νόμος και κανών), παρά μόνον το ''έτσι το θέλω'', όμως τούτο, ίσως να είχε θέσιν εις παρωχημένας εποχάς, ουχί όμως και εν πλήρει 20ώ αιώνι, οπότε το απαραβίαστον της συνειδήσεως και παρ' αυτοίς τοις απολιτίστοις και ημιαγρίοις διακηρύσσεται΄ πολλώ δε μάλλον εν Ελλάδι Δημοκρατουμένη και κυβερνωμένη υπό της Υμετέρας Εξοχότητος, του Οποίου και το όνομα Ελευθέριος και το κόμμα Φιλελευθέρων.
Ο σκοπός του Πατριάρχου Βασιλείου είναι η εξόντωσις του Μοναχισμού, ως ο ίδιος εδημοσίευσεν εν τω ''Εκκλησιστικώ Κήρυκι'' Αθηνών 29 Απριλίου 1925 και τω ''Ελευθέρω Βήματι'' 27 Αυγούστου 1925΄ και προς τον σκοπόν του τούτον εύρεν δυστυχώς και ενταύθα όργανα επιτήδεια, άτινα μετέρχονται καθ' ημών προς τον σκοπόν τούτον τα καταθληπτικά αυτά μέσα. Και επειδή πιστεύομεν και φρονούμεν αδιστάκτως, ότι τα τοιαύτα έκνομα μέτρα δεν είναι εις γνώσιν της Υμετέρας Εξοχότητος, διά τούτο φέρομεν ταύτα εις γνώσιν Αυτής και παρακαλούμεν θερμώς, όπως μας δοθή το δίκαιον και αφεθώμεν ήσυχοι, ίνα διέλθωμεν το υπόλοιπον, του άλλωστε πολυκυμάντου βίου ημών, λατρεύοντες τον Θεόν ημών κατά τας ιεράς παραδόσεις και υποδείξεις των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων ημών.
Η ΜΟΜΦΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ
Όθεν διαμαρυρόμεθα διά την αποδεδομένην ημίν μομφήν στάσεως, ανταρσίας και προπαγάνδας΄ τουναντίον μάλλον, ημείς δι' ενυπογράφου και εκτενούς ημών υπομνήματος (ούτινος γνώσιν έλαβε και ο ενταύθα αντιπρόσωπος του Κράτους) προς την Ιεράν Κοινότητα (21 Ιουλίου 1928) εδηλώσαμεν ονομαστί και μετ' αποδείξεων, τους πράγματι ενεργούντας προπαγάνδαν εις βάρος του Αγίου Όρους και του Ελληνισμού ολοκλήρου. Διαμαρτυρόμεθα διά την επιρριπτομένην ημίν συκοφαντίαν, ότι ζητώμεν χειραφέτισιν, απεναντίας, ημείς αναγνωρίζομεν την Κυριαρχίαν των Μονών, προσφέρομεν την οφειλομένην ευπείθειαν και υποταγήν και απολογούμεθα προθύμως εις τον από της Τουρκοκρατίας επικρατήσαντα και μέχρις ημών καταντήσαντα, ετήσιον κεφαλικόν φόρον.
Διαμαρτυρόμεθα, ότι είναι ψευδές, το υπό των επιτηδίων διαδιδόμενον, ότι οι μη παραδεχόμενοι το μνημόσυνον του Πατριάρχου Βασιλείου είναι 5-10 άτομα. Τουναντίον΄ είναι άπαντες, οι έχοντες συναίσθησιν του προορισμού και της αποστολής των Μοναχοί, η ολότης του Μοναχικού πληθυσμού, εξαιρέσει προισταμένων τινων, μηδόλως ενδιαφερομένων περί θρησκείας, ιερών Παραδόσεων και Πατρώων θεσμών΄ και μεθ΄όλην την εξασκουμένην βίαν και πίεσιν είναι εκ του εμφανούς πλέον, του ημίσεως Μοναχικού πληθυσμού. Διαμαρτυρόμεθα διά τα καθ' ημών λεγόμενα, ότι καταφερόμεθα κατά του Πατριαρχικού θεσμού.
Ημείς αναγνωρίζομεν τον Πατριαρχικόν θεσμόν, ως ιερόν και το Πατριαρχείον, ως πνευματικήν κορυφήν΄ δεν δυνάμεθα όμως να παραδεχθώμεν το μνημόσυνον του σήμερον καθημένου επί του Πατριαρχικού θρόνου, διότι δημοσίως εκήρυξε φρονήματα αιρετικά και δυσεβή, επιμένει εις το υπό των Αγίων Πατέρων της Αγίας ημών Εκκλησίας καταδικασμένον Λατινικόν ημερολόγιον και ενεργεί πάση δυνάμει προς αφομοίωσιν της Ορθοδόξου Αγίας ημών Εκκλησίας, μετά της Δυτικής ταύτης και των παραφυάδων του Προτεσταντισμού. Εάν δε οψίποτε και ούτος μετανοήση και αποκηρύξη τας αιρετικάς του δοξασίας και διορθώση τα κακώς παρ΄αυτού γενόμενα, ενώνων το μέγα χάσμα, όπερ εν τω πληρώματι των ορθοδόξων, διά των καινοτομιών του διήνοιξε΄ επαναφέρων εν ισχύι και το Πάτριον ημερολόγιον.
Τότε, όχι μόνον, ως πνευματικήν μας κορυφήν θα τον αναγνωρίζομεν, όχι μόνον το μνημόσυνόν του θα παραδεχόμεθα και το όνομάν του διά των χειλέων μας, μετ' ευλαβείας θα περιφέρομεν΄ αλλά και τους πόδας του, ως πόδας ομολογητού και Αγίου θα κατασπαζόμεθα. Τούτου δε μη γενομένου είναι αδύνατον να παραδεχθώμεν το μνημόσυνον αυτού, οιασδήποτε πιέσεις και εκβιασμούς, αν μετέλθη καθ΄ημών αυτός και τα όργανά του, έστω και αυτής της προσκαίρου ζωής, αν μας στερήση΄ όντος προτιμωτέρου τούτου, παρά να μας στερήση αιωνίου τοιαύτης.
Όμως ουδέποτε πιστεύομεν, ότι η Υμετέρα Εξοχότης θέλει επιτρέψει τους τοιούτους Βανδαλισμούς και την εκσφεδόνησιν εις την κοινωνίαν εκατοντάδων ολοκλήρων Μοναχών, γηραλέων κατατριψάντων τας σάρκας αυτών ενταύθα επί 40 και 50 έτη, επί τη απλή προφάσει, ότι δεν παραδέχονται να καταπατήσωσι την συνείδησίν των. Εν τέλει οφείλομεν ευσεβάστως να δηλώσωμεν, ότι εν περιπτώσει καθ΄ην η Ιερά Κοινότης παρά πάντων θεσμόν, θείον και ανθρώπινον, θελήση να θέση εις εφαρμογήν τας καθ' ημών εξαγγελθείσας αποφάσεις αυτής και αρχίση να ξυραφίζη ασεβώς και αποσχηματίζη ημάς, αποξενούσα και των πτωχικών ημών περιουσιών, τότε ημείς προ του αδιεξόδου τούτου πειρασμού και εν στάσει αμύνης ευρισκόμενοι, θέλομεν χειροδικήσει και εκδικηθή την καθ΄ημών προγενομήνην ασεβή ύβριν΄
αντλούντες μαθήματα (εφ' όσον παρ' αυτοίς έπαυσε να υφίσταται ο Ευαγγελικός Νόμος) εκ της φυσικής και του βίου των αλόγων΄ άτινα, όταν αιφνιδίως προσβληθώσιν εν ταις τρώγλαις και εν τοις φωλεοίς των, πίπτουσι αμυνόμενα προ των πυλών της κατοικίας των΄ όχι μόνον τα μέγιστα τούτων και φοβερά, αλλά και αυτά τα ελάχιστα κνώδαλα και ζωυφάρια, ως έχοντα έμφυτον το προσόν της αμύνης εν τω δικαίω αυτών. Και τότε δεν θα είμεθα ημείς οι υπεύθυνοι, αλλά οι αναγαγόντες ημάς εις την δυσχερή ταύτην θέσιν. Πεποιθότες εις την ευθυκρισίαν της Υμετέρας Εξοχότητος ευελπιστούμεν, ότι θέλει λάβει Αύτη υπ΄όψιν τ' ανωτέρω και διατάξει τους αρμοδίους, ίνα αφήσωμεν ημάς ησύχους΄ διατελούμεν μετ' απείρου σεβασμού.
Εν
Αγίω Όρει Άθω 6 Ιανουαρίου 1929
Πάτριον
ημερολόγιον
(Έπονται υπερχίλιαι
υπογραφαί)
Εκ της εφημερίδας των
Αθηνών ''Σκριπ'', Κυριακή 27 Ιανουαρίου 1929, αριθ. φύλλου 9240,
έτος 32ον, σελ. 4.
Μεταφορά στο
διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου