Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ (7)





ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ



ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ


























Κάθε χρόνο αμφισβητούν το Άγιο Φως.


Κάθε χρόνο αμφισβητούν το Άγιο Φως. Δείτε τη συνέντευξη
Για άλλη μια φορά ένας ανελέητος πόλεμος επιχειρείται εναντίον του Πανάγιου Τάφου και της Αφής του Αγίου Φωτός μέσα από αναρτήσεις άρθρων, δημοσιεύσεις απόψεων και βίντεο που εμφανίζουν πρόσωπα να αμφισβητούν το Άγιο φως αγνοώντας την βιβλιογραφία, τις μαρτυρίες αιώνων αλλά και τα ιστορικά στοιχεία.
Οι Αγιοταφίτες ως ακοίμητοι φρουροί του Πανάγιου Τάφου αναγκάζονται πολλές φορές να αντιμετωπίζουν διάφορους καλοθελητές που έχοντας πειρασμική ενέργεια και διάθεση δημιουργούν διαρκώς αρνητικό κλίμα για το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο αλλά και για τον Πανάγιο Τάφο. Τώρα πάλι στο προσκήνιο, εμφανίστηκαν κάποιοι που λίγο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα και μέσα στη Σαρακοστή δημιούργησαν κλίμα αμφισβήτησης για το Άγιο Φως.
Ο Μοναχός Θεόδουλος , αγιοταφίτης ήταν μάρτυρας ενός τέτοιου περιστατικού για το οποίο μιλάει δίνοντας την πραγματική εικόνα.
Πριν από έναν χρόνο ακριβώς είχε μιλήσει στη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη για τον πόλεμο που βιώνουν οι αγιοταφίτες Πατέρες από άλλα δόγματα αλλά κυρίως για τις προσπάθειες που γίνονται, να υποβαθμίσουν την Αφή του Αγίου Φωτός και να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι όλα όσα συμβαίνουν στον Πανάγιο Τάφο είναι απλώς μια διαδικασία τυπική.
Οι καλοθελητές την ίδια ώρα αγνοούν όλες τις επιστημονικές μελέτες που έχουν γίνει ως τώρα με αντικείμενο έρευνας την στιγμή της Αφής του Αγίου φωτός αλλά και τις μαρτυρίες κόσμου που δεν είδαν απλά το Άγιο Φως αλλά κυρίως βίωσαν τα δευτερόλεπτα πριν την Αφή μέσα στο Ναό.
Τότε είχε μιλήσει στη δημοσιογράφο με αφορμή τις βλάσφημες δηλώσεις του Αρμένη ηγουμένου Σαμουήλ , σύμφωνα με τις οποίες αμφισβήτησε το Άγιο Φως, μέσα στον Πανάγιο Τάφο μιλώντας σε Ισραηλινό συνεργείο τηλεόρασης.
Η συνέντευξή του είναι απόλυτα επίκαιρη


Ωστόσο τα όσα αντιμετωπίζουν οι ελληνορθόδοξοι αγιοταφίτες στα Πανάγια προσκυνήματα δε μπορεί κανείς να τα κατανοήσει, αν δεν βρεθεί εκεί για να ζήσει τον αγώνα των λίγων ανθρώπων, οι οποίοι με αυταπάρνηση και αφιέρωση στον Χριστό μάχονται καθημερινά τους πειρασμούς, οι οποίοι είναι πολλοί.
Είναι δύσκολο λένε οι ίδιοι, να είσαι φύλακας στον Πανάγιο Τάφο αν και μεγάλη ευλογία.
«Προσπαθείς να βοηθήσεις τον κόσμο να μπει να προσκυνήσει, προσεύχεσαι αδιαλείπτως και την ίδια ώρα έχεις να αντιμετωπίσεις και την προκλητική συμπεριφορά των άλλων δογμάτων και κυρίως των Αρμενίων, οι οποίοι μας επιτίθενται προσπαθώντας καθημερινά να πάρουν κάτι από τα πανάγια προσκυνήματα.»
Ο Μοναχός Θεόδουλος είναι φύλακας του Πανάγιου Τάφου, προέρχεται από την ιερά μονή της αγίας Αικατερίνης του Σινά και τα τελευταία χρόνια έχει την ευλογία να βρίσκεται στην είσοδο του Ιερού Κουβουκλίου και να έχει την ευθύνη της φύλαξης του.



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ


«Ἡ παθοκτόνος Νηστεία παροῦσα, τούς κακωθέντας ὑπό τῆς ἁμαρτίας, ἰατρεύειν ἐπαγγέλλεται· ἥν ὡς θεόσδοτον βοηθόν τιμήσωμεν, τάς θεογράφους πλάκας, διά Μωσέως δεξάμενοι· μή προκρίνωμεν τήν συντρίψασαν αὐτάς ἀκρασίαν· μή γενώμεθα μέτοχοι, ὧν τά κῶλα ἔπεσον ἐν τῇ ἐρήμῳ· μή σκυθρωπάσωμεν Ἰουδαϊκῶς, ἀλλά ἐκκλησιαστικῶς φαιδρυνθῶμεν· μή Φαρισαϊκῶς ὑποκριθῶμεν, ἀλλ’ Εὐαγγελικῶς καλλωπισθῶμεν, ἐγκαυχώμενοι τῷ Σταυρῷ Χριστοῦ τοῦ λυτρωτοῦ τῶν ψυχῶν ἡμῶν» (Ἀπόστιχα Αἴνων, Ἰδιόμελον, ἦχος πλ. δ΄).
(Βρίσκεται ἐδῶ ἡ παθοκτόνος Νηστεία καί ὑπόσχεται πώς γιατρεύει αὐτούς πού πληγώθηκαν ἀπό τήν ἁμαρτία. Ἄς τήν τιμήσουμε λοιπόν σάν βοηθό πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, ἀφοῦ δεχτήκαμε τίς θεόγραφες πλάκες μέσω τοῦ Μωϋσῆ. Ἄς μή δείξουμε προτεραιότητα στήν ἀκράτεια, τήν ἔλλειψη δηλαδή τῆς ἐγκράτειας, γιατί ἡ ἀκράτεια σύντριψε τίς πλάκες αὐτές. Ἄς μή γίνουμε μέτοχοι αὐτῶν πού ἄφησαν τά κόκκαλά τους στήν ἔρημο. Ἄς μή γίνουμε σκυθρωποί κατά Ἰουδαϊκό τρόπο, ἀλλά ἄς χαροῦμε μέ τόν τρόπο τῆς Ἐκκλησίας. Ἄς μή γίνουμε ὑποκριτές σάν τούς Φαρισαίους, ἀλλά νά στολιστοῦμε μέ τρόπο Εὐαγγελικό, ἔχοντας  καύχημά μας τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, τοῦ λυτρωτῆ τῶν ψυχῶν μας).
Καθώς φτάνει στό τέλος της καί ἡ Δεύτερη ἑβδομάδα τῶν Νηστειῶν, συνεχίζει ἡ Ἐκκλησία νά μᾶς τονίζει τήν ὠφέλεια τῆς Νηστείας. Σκοτώνει τά πάθη, ἐπισημαίνει ὁ ὑμνογράφος, μέ τήν ἔννοια ὄχι ἀσφαλῶς τῆς καταστροφῆς τῶν δυνάμεων τῆς ψυχῆς, ἔστω καί διεστραμμένων – γιατί αὐτό εἶναι πάθος· ἡ διεστραμμένη δύναμη τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου - ἀλλά τῆς θεραπείας αὐτῶν, τῆς ἐπαναφορᾶς τους στήν ὀρθή ὑγιή κατεύθυνσή τους. Ἡ ἁμαρτία πληγώνει τήν ψυχοσωματική ὕπαρξή μας, ἡ ἀληθινή νηστεία τήν γιατρεύει καί τήν ἀποκαθιστᾶ. Τό παράδειγμα πού προσάγει ὁ ἐκκλησιαστικός ποιητής εἶναι φοβερό· οἱ Ἰουδαῖοι καταστρατήγησαν τήν ἐντολή τῆς νηστείας, τήν ὁποία ὁ Θεός διά τοῦ Μωϋσῆ ἔδωσε προκειμένου ἑτοιμασμένοι νά λάβουν τόν Νόμο στό Ὄρος Σινᾶ, γι’ αὐτό καί ὑπέστησαν τίς ἀρνητικές συνέπειες: ὄχι μόνον ὁ Μωϋσῆς ἀγανακτισμένος ἔσπασε τίς θεόγραφες πλάκες, ἀλλά καί οἱ Ἰουδαῖοι, διαρκῶς ἀνυπάκουοι στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πέθαναν στήν ἔρημο. Τί προτρέπει λοιπόν ὁ ὑμνογράφος, τό στόμα τῆς Ἐκκλησίας; Νά πορευόμαστε μέ χαρά τόν δρόμο τῆς Νηστείας, ὅπως μᾶς κάλεσε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καί διδάσκει ἡ Ἐκκλησία, προσανατολισμένοι στίς ἀρετές τοῦ Θεοῦ, πού σημαίνει συσταυρωμένοι μέ τόν Κύριο καί μέ καύχησή μας συνεπῶς τόν Σταυρό Του.