 |
Ο Άγγλος αρμοστής των Επτανήσων Θωμάς Μαίτλαντ (1760-1824), πούλησε την Πάργα στους Οθωμανούς έναντι 150.000 λιρών και οι ντόπιοι Έλληνες μετέφεραν όλα τα ιερά και τα όσια των προγόνων τους κυρίως στην Κέρκυρα, τίμιες εικόνες, άγια λείψανα, τέμπλα ναών και ιερά σκεύη προκειμένου να μην τα βεβηλώσει το μένος και η βία των Τούρκων... |
οι οποίοι ήταν υποχρεωμένοι να παρακολουθούν τους πολίτας,
να κατασκοπεύωσι τας κατ’ ιδίαν συγκεντρώσεις ή συζητήσεις,
ιδίως κατά την νύκτα,
πολλάκις οι τοιούτοι παληάνθρωποι ανήρχοντο ακροποδητί εις τας στέγας
των οικιών των αγροτών,
αι οποίαι στερούμεναι σανιδωμάτων, (ταβάνι), κατά τους χρόνους εκείνους,
επέτρεπον να ακούωσι τι έλεγον οι εντός της οικίας ευρισκόμενοι,
και δια τούτου κατώρθωναν να μανθάνωσι
τι οι δυστυχείς αγρόται συνεζήτουν περί της αγγλικής κυβερνήσεως…''
Παναγιώτη Θ. Κουνιάκη:
''Η ΝΗΣΟΣ ΛΕΥΚΑΣ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ''.
Οι Άγγλοι αρμοστές1 -αρχής γενομένης της Βρετανικής αποικιοκρατίας στα Επτάνησα- ήταν οι εντεταλμένοι κυβερνήτες των αποικιοκρατών, προκειμένου με συσσωρευμένες, αστυνομοκρατικές ιδιότητες να επιβάλλουν την τάξη στους κατεχόμενους Έλληνες και κατά το δοκούν να πράττουν οτιδήποτε φρονεί η Αγγλική τους μεγαλαυχία και ο φλεγματικός τους φανφαρονισμός. Από τις 5 έως 17 Νοεμβρίου 1815, υπογράφτηκε μεταξύ Αγγλίας και Ρωσίας στο Παρίσι, η συνθήκη2, η οποία ίδρυε ''ελεύθερο και ανεξάρτητο Ιόνιο Κράτος υπό την προστασίαν Κραταιάς Δυνάμεως'', δηλαδή της Αγγλίας! Σύμφωνα με το άρθρο 4 της αυτής συνθήκης, ο Άγγλος αρμοστής θα φρόντιζε για την δημιουργία Συντάγματος και θα φρόντιζε για την ύπαρξη Βουλής και Γερουσίας, όπου βεβαίως όλες οι αποφάσεις θα εφαρμόζονταν αποκλειστικά και μόνο με την πιστοποίηση και την υπογραφή του Άγγλου αρμοστή.
Ο αρμοστής ενέκρινε ή απέρριπτε τις αποφάσεις της Γερουσίας3 ή της Βουλής, όπως και ο αυτός διόριζε κατά την κρίση του δασκάλους, υπαλλήλους, κληρικούς, ακόμη και τους καθηγητές της Ιονίου Σχολής, καθώς και του Σεμιναρίου (Θεολογική Σχολή)! Ο Κοσμάς Φλαμιάτος, που τόσο πολύ κατηγορήθηκε για ''εμμονή'' και ''συνομωσιολογία'' στα της Αγγλοκρατίας στα Επτάνησα δικαιώνεται απόλυτα, όταν περιγράφει βήμα προς βήμα την δράση των μασονικών εταιρειών, που με μια αγαστή συνεργασία με την αρμοστεία, προωθούσαν ημετέρους με τις ευχές και ευλογίες της Αγγλικής αποικιοκρατίας! Το γράφει με τρόπο απίστευτα καταλυτικό και θαρραλέο: ''Όλοι δε οι μετ' αυτόν (του Αρμοστή) εν τοις γενικοίς πράγμασιν, είτε εν γνώσει, οι δε εν αγνοία φέρουσι πρόσωπα και τύπους των μετ' αυτόν Αρμοστών. Η ενταύθα λεγομένη Σύνοδος εις όλα τα ουσιώδη και ιερά καθήκοντα της θρησκείας, φέρει απαισιώτερον τύπον των Επισκόπων της Επτανήσου. Εις τους φέροντας εκεί όνομα και τύπον Αρχιερέων κατατάττουσιν οι Αρμοσταί ως Γραμματείς και Υπογραμματείς εν των Σατανικών μαθητών του κατά Κερκύραν Σεμιναρίου, εις δε την λεγομένην Σύνοδον της Ελλάδος, Γραμματέα και διευθυντήν κατέταξεν η επιβουλή τον Φερώνυμον Φαρμακίδην εις άμεσον μόρφωμα του Λόρδου Γκιλφόρδ''4.
Ο ιστορικός Κωνσταντίνος Μαχαιράς (1882-1967)5 γράφει για το απολυταρχικό καθεστός που εγκατέστησε στην Επτάνησο η Αγγλική δυναστεία, πάντα βεβαίως με την συνεργασία των ντόπιων βουλευτών, που επειδή ακριβώς δεν γνώριζαν καν τι θα ψήφιζαν, έλεγαν ένα απλό ''come sta'' και ως εκ τούτου απέκτησαν ειρωνικά το προσονύμιο των ''Κομεστάδων''! ''Η Γερουσία ήτο πειθήνιον όργανον εις τας χείρας της Αρμοστείας. Η δε Βουλή δεν απέρρεεν εκ της λαικής θελήσεως, αλλ' εκ της προτιμήσεως του Αρμοστού, όστις σχεδόν διώριζε ταύτην. Και ούτος ακριβώς ήτο ο λόγος, ένεκεν του οποίου οι βουλευταί των πρώτων ιδίως Ιονίων Βουλών, λόγω του ιδιορρύθμου τρόπου της δήθεν εκλογής των, δεν είχον γνώμην ατομικήν, αλλ' εψήφιζον παν το υπό της Κυβερνήσεως προτεινόμενον μέτρον άνευ αντιρρήσεων, αλλ' απλώς δια του ιταλικού ρητού ''come sta'' δηλαδή ''ως έχει'', δι ο και ''Κομεστάδες''6 εκαλούντο χλευαστικώς υπό του λαού''.
Η επιβουλή, όπως χαρακτηρίζει συχνά ο Κοσμάς Φλαμιάτος την Αγγλοκρατία στα Ιόνια Νησιά7, ως είπαμε, ενέκρινε (αυτή) την εκλογή και τον διορισμό Επισκόπων, όπως στην υπόλοιπη Ελλάδα κατάφερνε μέσω της Διπλωματίας να προωθεί ακόμη και στην Ιερά Σύνοδο τους ''δικούς της ανθρώπους''! Ο Πάνος Θ. Κουνιάκης το 1928, στο βιβλίο του ''Η ΝΗΣΟΣ ΛΕΥΚΑΣ ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ'', σημειώνει εμβληματικά σχετικά με τον διορισμό του νέου αρμοστή Δούγλα8΄ πως ξεσηκωθέντες Επτανήσιοι με τον Ανδρέα Μουστοξύδη έφτασαν στην Πόλη και διαμαρτυρήθηκαν στον Πατριάρχη για την επέμβαση της Αγγλικής αρμοστείας στα της τοπικής Εκκλησίας. Ο Πατριάρχης με τη σειρά του απέστειλε εγκύκλιο στην Κέρκυρα επιτιμώντας καθένα που εισβάλλει εις τα της Εκκλησίας και συνέπεια αυτού ήταν το προκληθεί θόρυβος και ο Δούγλας να εξορίσει στα Στροφάδια της Ζακύνθου τον ''αντίπαλο'' του Κοσμά Φλαμιάτου, τον Κωνσταντίνο Τυπάλδο, καθώς και άλλους. Συν αυτοίς, η Αγγλική Διπλωματία που κυριαρχούσε στην Υψηλή Πύλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πέτυχε την καθαίρεση του Πατριάρχη Γρηγορίου9 και την αντικατάστασή του με τον Κωνστάντιο με επέμβαση του ίδιου του Σουλτάνου!...
Καταγγέλει διακαώς ο Κοσμάς Φλαμιάτος τους ''σπιούνους''10, τους ''σπερμολόγους'', τους ''ωτακουστές'', που πειθήνια όργανα της Αγγλικής αποικιοκρατίας και των μασονικών στοών, απεργάζονταν την διάλυση της Ορθοδοξίας. Γράφει: ''Πριν έλθη δε ο διάδοχος τούτου (σημ. ημετέρα: του Άγγλου αρμοστή), οι της επιβουλής σπερμολόγοι και ωτακουσταί διαφημίζουσιν εις τον λαόν, ότι ο μέλλων έρχεσθαι Αρμοστής εστίν κατά την Αγγλίαν ολιγαρχικής και Αριστοκρατικής φατρίας, ότι εστί τάχα πνεύματος και κόμματος Ρωσσικού, όστις έρχεται ίνα σωφρονίση και μετριάση τας εκ της πολλής ελευθερίας δήθεν του ιδίου προκατόχου γενομένας ταραχάς και ανωμαλίας εις τον λαόν''. Και συνεχίζει: ''Όλοι δε της Ελλάδος σχεδόν και της άλλης Ανατολής εφημεριδογράφοι, έχουσι το αυτό απαράλλακτον έργον και έτι περισσότερον, οποίον έχουσι και οι της Επτανήσου μισθωτοί σπερμολόγοι και ωτακουσταί''.
Ο ιστορικός Παναγιώτης Θ. Κουνιάκης και πάλι στο βιβλίο του ''H NΗΣΟΣ ΛΕΥΚΑΣ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΚΑΘ’ ΗΜΩΝ'' θα γράψει: ''...Eίχον, (οι Άγγλοι), ιδρύσει ένα σώμα κατασκοπείας, εις το οποίο περιελαμβάνοντο όλοι εκείνοι οι εξωνημένοι και φαύλοι χαρακτήρες, πληρωμένοι αδρότατα εκ του μυστικού αυλικού ταμείου και καλούμενοι αγγλιστή ''Σπιούνοι'', ήτοι καταδόται, οι οποίοι ήταν υποχρεωμένοι να παρακολουθούν τους πολίτας, να κατασκοπεύωσι τας κατ’ ιδίαν συγκεντρώσεις ή συζητήσεις, ιδίως κατά την νύκτα, πολλάκις οι τοιούτοι παληάνθρωποι ανήρχοντο ακροποδητί εις τας στέγας των οικιών των αγροτών, αι οποίαι στερούμεναι σανιδωμάτων, (ταβάνι), κατά τους χρόνους εκείνους, επέτρεπον να ακούωσι τι έλεγον οι εντός της οικίας ευρισκόμενοι, και δια τούτου κατώρθωναν να μανθάνωσι τι οι δυστυχείς αγρόται συνεζήτουν περί της αγγλικής κυβερνήσεως… Αλοίμονον δε εάν εξέφευγεν τινός (αγρότου) παράπονο κατά της κυβερνήσεως… Δέσμιος την επομένην εσύρετο εις την αστυνομίαν με σημείωμα του καταδότου… Εκεί δια πρώτην φοράν εδικάζετο εις πρόστιμον στερεότυπον, ''τρεις και ενδεκάμισυ'', δηλαδή τρεις λίρες και ενδεκάμυσι σελίνια. Και αν έπιπτε εκ δευτέρου εις το αυτό παράπτωμα, (της έκφρασης παραπόνων κατά της κυβερνήσεως), υποβάλλετο εις την απάνθρωπον και βάρβαρον δοκιμασίαν του καβάλο πιάνκο…''.
Εν κατακλείδι, τον υποχθόνιο και αποικιοκρατικό ρόλο της Βρεττανικής Διπλωματίας, που φυσικά δεν περιοριζόταν μόνο στα της Επτανήσου, τον συναντάμε εμφατικά και δηλωτικά αργότερα με την ''Ένωση του 1864''11, όταν τα Επτάνησα δόθηκαν επιτέλους στην Ελλάδα, με αντάλλαγμα όμως... την εγκαθίδρυση του νέου Δανού πρίγκηπα Γουλιέλμου, (μετενομάστηκε σε Γεώργιος Α'), ο οποίος έγινε και αυτός υποχείριο όργανο της Αγγλοκρατίας, αφού η χώρα του είχε την ανάγκη υποστήριξης της Αγγλίας στο ζήτημα των δουκάτων της Έλβας!... Με αυτόν το τρόπο η Αγγλική διπλωματία έδωσε την εξουσία στον νέο ξενόφερτο Βασιλιά (μετά τον Όθωνα) με ανταλλαγή τα Επτάνησα... Έτσι τα νησιά του Ιουνίου, εντάχθηκαν οριστικά πλέον στη σφαίρα επιρροής της Αγγλίας, πανηγυρίζοντας τραγικά την ''Ένωση'' και τη δήθεν εθνική και κοινωνική της ανεξαρτησία, σύμφωνα με τον ιστορικό Γ. Μοσχόπουλο. Ο Κεφαλλονίτης δημοσιογράφος Παναγιώτης Χαραλάμπους Πανάς (1832-1896)12 θα γράψει, πως: ''Η Αγγλία παρεχώρει την Επτάνησον, όπως κατακτήση ηθικώς την Ελλάδα (…) να μεταφέρη τον αρμοστήν της από της Κερκύρας... εις Αθήνας''!
Η φερόμενη ως ''ιδεοληψία'' του Κοσμά Φλαμιάτου για τη διαρκή αναφορά του στην επιβουλή της Αγγλοκρατίας δικαιώθηκε αδιαμφισβήτητα. Έτσι από τις 17 έως τις 29 Μαρτίου του 1864 στο Λονδίνο, ο Χαρίλαος Τρικούπης13, (είχε οριστεί πληρεξούσιος της Ελληνικής Κυβέρνησης στις συνομιλίες για την ''Ένωση'' με τα Επτάνησα), ο κόμης Ρώσσελ, ο πρίγκιπας De La Tour D' Auvergne και ο Βαρών Βρουνώφ υπέγραψαν την Συνθήκη της Ένωσης των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα. Η Ελληνική Εθνοσυνέλευση αποδέχτηκε παμψηφεί τις πράξεις που υπογράφηκαν και ο νέος βασιλιάς Γεώργιος ο Α' προχώρησε στην επικύρωσή τους τον Απρίλιο του ίδιου έτους. Και μην ξεχνάμε, πως: με την εγκαθίδρυση της Αγγλοκρατίας του Γεωργίου του Α', ως νέου εντολοδόχου της Αγγλίας βασιλιά, ο νέος βασιλικός οίκος ήταν αυτός, ο οποίος για τα επόμενα 111 χρόνια, από το 1863 έως την αλλαγή του πολιτεύματος σε Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία με το δημοψήφισμα του 1974, κυβέρνησε τη χώρα! Κι αν ακόμη αναλογισθούμε (ουχί αναφαίρετα, επιπόλαια και καταχρηστικά), πως από το 1863 μέχρι το 1902 (39 μόλις χρόνια μετά), οπότε άρχισαν οι διεργασίες για την αλλαγή του εκκλησιαστικού ημερολογίου και οι οικουμενιστικές, πατριαρχικές, εωσφορικές φιλοδοξίες περί Ένωσης της Αγγλικανικής μετά της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τότε έχουμε μια πλήρως ολοκληρωμένη εικόνα περί της ολοκληρωτικής -φανερής και εν κρυπτώ- επιβολής της Αγγλοκρατίας σε αυτήν την πολύπαθη και αποστατημένη χώρα... Συνεπώς, κατά τα λόγια του Αποστόλου Παύλου ''μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατά μηδένα τρόπον14'' και ''῎Αρα οὖν, ἀδελφοί, στήκετε, καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διά λόγου εἴτε δι' ἐπιστολῆς ἡμῶν''15. Εύχεσθε!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
Παραπομπές:
1. Βλ. Πάνου Ροντογιάννη ''ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ'', τόμος Β'.
2. Βλ. Εγκυκλοπαίδεια ''ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ''. ''Παγκόσμια ιστορικά γεγονότα'' (τόμοι 2-3). ''Η Ιστορία Ελληνικού Έθνους''.
3. Η Γερουσία ήταν ολοκληρωτικά υποκείμενη στην Αγγλική Αρμοστεία και εντολοδόχο όργανο αυτής. Απαρτιζόταν από τους πλούσιους κόμηδες από την εποχή της Βενετοκρατίας ακόμη, οι οποίοι δεν ήθελαν να χάσουν τα προνόμιά τους, ασφαλώς κυρίως τα οικονομικά.
4. Frederic North (1766-1827). Άγγλος, ύπατος αρμοστής στα Επτάνησα, ιδρυτής της Ιονίου Ακαδημίας και του Σεμιναρίου (Θεολογική Σχολή), για τα οποία κάνει λόγο συχνά ο Κοσμάς Φλαμιάτος, αναφέροντας πως αποτελούσαν υποχθόνια, εκπαιδευτικά μέσα για την εισαγωγή του Προτεσταντισμού στα Ιόνια νησιά.
5. Βλ. Εταιρείας Λευκαδικών Μελετών ''ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΜΑΧΑΙΡΑΣ'' (1882-1967), Αθήνα 2005.
6. Βλ. Κωνσταντίνου Μαχαιρά ''ΛΕΥΚΑΣ ΚΑΙ ΛΕΥΚΑΔΙΟΙ ΕΠΙ ΑΓΓΛΟΚΡΑΤΙΑΣ''.
7. Βλ. Ελένης Κούκου ''Ιστορία των Επτανήσων από το 1797 μέχρι την Αγγλοκρατία. Πρώτες διπλωματικές ενέργειες του Ιωάννου Α. Καποδίστρια'', εκδόσεις Παπαδήμα, 1999.
8. Δημητρίου Γ. Μεταλληνού ''Βρετανική και ορθόδοξη εκκλησία στο Ιόνιο κράτος: Η εκκλησιαστική πολιτική του βρετανού αρμοστή Sir Howard Douglas (1835-1841)'', Κέρκυρα 2012. (Διδακτορική Διατριβή).
9. Ο νέος Αρμοστής, ο Δούγλας έφτασε στην Κέρκυρα 9-2-1835, για να ακολουθήσει μια εντελώς αντίθετη πολιτική απ’ αυτή του προκατόχου του, εκ της οποίας οι Επτανήσιοι τον αποκαλούσαν «Σκυλόγατο». Διαμαρτυρήθηκαν οι αντιπολιτευόμενοι βουλευτές, με επικεφαλής τον Ανδρέα Μουστοξύδη, για τις αυθαιρεσίες του Δούγλα, φτάνοντας μέχρι και το Λονδίνο, αλλά και μέχρι το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Πατριάρχης έστειλε εγκύκλιο στα Επτάνησα με την οποία επιτιμούσε κάθε παραβάτη της Χριστιανικής Εκκλησίας. Προκλήθηκε σάλος στη Κέρκυρα, με τις ενέργειες του Αρμοστή, παραιτήθηκε ο καθηγητής Τυπάλδος και άλλοι καθηγητές, τους οποίους ο Δούγλας εξόρισε στα νησιά Στροφάδια της Ζακύνθου και στα Κύθηρα! Με ενέργειες δε της αγγλικής κυβέρνησης καθαιρέθηκε ο Πατριάρχης Γρηγόριος απ’ τον ίδιο τον σουλτάνο και εξελέγη ο Κωνστάντιος!
10. Βλ. Πάνου Κουνιάκη ''H NΗΣΟΣ ΛΕΥΚΑΣ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΚΑΘ’ ΗΜΩΝ'', (1928), σελίδα 41.
11. Βλ. Online επετειακό φυλλάδιο για την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. (https://www.corfupress.com/cp/2018/05/online-επετειακό-φυλλάδιο-για-την-ένωση-των/)
12. Ο Παναγιώτης Χαραλάμπους Πανάς υπήρξε δημοσιογράφος, εκδότης εφημερίδων, και ποιητής. Γεννήθηκε στο χωριό Σπαρτιά της Κεφαλονιάς το 1832. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, αλλά και οικογένεια αγωνιστών του 1821.
13. Αν και η διπλωματική σταδιοδρομία του υπήρξε βραχεία, εν τούτοις διακρίθηκε για την απαράμιλλη δεξιοτεχνία του, το 1863, κατά τις διαπραγματεύσεις με την αγγλική κυβέρνηση, ως πληρεξούσιος της ελληνικής κυβέρνησης, στη σχετική συνθήκη της παραχώρησης των Ιονίων Νήσων από την Αγγλία στο Βασίλειο της Ελλάδας, που ήταν ο κυρίαρχος όρος αποδοχής του στέμματος του Βασιλείου από τον πρίγκιπα και μετέπειτα Βασιλέα Γεώργιο Α'. (Βικιπαίδεια).
14. Προς Θεσσαλονικείς 2,3.
15. Προς Θεσσαλονικείς 2,15.
14. Προς Θεσσαλονικείς 2,3.
15. Προς Θεσσαλονικείς 2,15.
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
Εκ του προηγούμενου
Εκ του προηγούμενου
Πριν έλθη δε ο διάδοχος τούτου (σημ. ημετέρα: του Άγγλου αρμοστή), οι της επιβουλής σπερμολόγοι και ωτακουσταί διαφημίζουσιν εις τον λαόν, ότι ο μέλλων έρχεσθαι Αρμοστής εστίν κατά την Αγγλίαν ολιγαρχικής και Αριστοκρατικής φατρίας, ότι εστί τάχα πνεύματος και κόμματος Ρωσσικού, όστις έρχεται ίνα σωφρονίση και μετριάση τας εκ της πολλής ελευθερίας δήθεν του ιδίου προκατόχου γενομένας ταραχάς και ανωμαλίας εις τον λαόν.
Προβαίνει δι' εναντίου όλως και αντιθέτου προσωπείου, το οποίον ο προκάτοχος αυτού έδειξεν προλαβόντως΄ βάλλει εις ενέργειαν τους υπό τούτου τεθέντας νόμους, και φαίνεται όλως σοβαρός, ωμός, βαρύς και φιλάργυρος και έρχεται συν γυναιξί και τέκνοις δι' άλλον σκοπόν. Φέρει, δηλαδή την εκκένωσιν του Ταμείου και την γενικήν πτωχείαν κατά τας δοθείσας αυτώ μυστικάς εντολάς υπό του εν Λονδίνω υπουργείου, και εν τοσούτω συσκιάζονται οι σκοποί ούτοι επί λόγω ότι αναγκάζεται εις αυτά τα έργα, υπό των ιδίων αυτού περιστάσεων.
Ενεργεί την κατά της πίστεως επιβουλήν, και εν ενί λόγω ακολουθεί και φέρει εις ανάπτυξιν το υπό των προκατόχων αυτού νομοθετηθέν και ενεργούμενον σύστημα αφορών εις την ανατροπήν της πίστεως, εις την διάδοσιν της διαφθοράς και εις το ναυάγιον του τρομερού εξανδραποδιτισμού, της κοινής δυστυχίας και της προσκαίρου και αιωνίου απωλείας εκείνου του ελεινού λαού.
Όταν δε εκ νέου κορυφωθή το κακόν υπό του Αρμοστού τούτου και ακολουθήση πάλιν ο γογγυσμός του λαού γενικός έρχεται και τότε εκ Λονδίνου μυστική εντολή και ενεργεί και αυτός την αυτήν σκηνήν. Κινεί, δηλαδή, τους επί τούτω προετοιμασμένους δημαγωγούς και γράφουσι κατ' αυτού πλαστήν καταμήνυσιν, ως η φήμη διαθρυλλεί, και αμέσως προσκαλείται εις το Λονδίνον και βραβεύεται, και αποστέλλεται εις την Επτάνησον αντ' αυτού άλλος όστις ακολουθεί μέχρι κεραίας την ανάπτυξην της υπό πάντων των προκατόχων αυτού συνυφασμένης σειράς των πραγμάτων κατά τα γενικά σχέδια του εν Λονδίνω μυστικοσυμβουλίου.
Αφ' ου δε μετήλθε πολλάκις τούτο το είδος της ραδιουργίας η επιβουλή ως προς τους Αρμοστάς και ανεκαλύφθη και δεν γίνεται εις το εξής πιστευτόν εκίνησεν ήδη τινάς εκ των τοιούτων υποκριτών και επαράτων οργάνων αυτής και ηγόρασεν τυπογραφίας δι' εξόδων της επιβουλής γινόμενοι εφημεριδογράφοι επί λόγω ελευθεροτυπίας.
Δι' αυτού του έργου στηλιτεύουσι τάχα την αρχήν της Αγγλίας και ζητούσιν, υπ' άλλον σκοπόν την ένωσιν της Επτανήσου μετά της λεγομένης ελευθέρας Ελλάδος, και δι' αυτού δελεάζουσι και διασκεδάζουσι διά νέων ελπίδων τον εκείσε πάσχοντα και επιβουλευόμενον λαόν. Ότι τοιαύτα υπάρχουσι όλα πλαστά, έχομεν περί τούτου άλλας ομολογουμένας και πραγματικάς αποδείξεις, πληροφορείται όμως έκαστος περί τούτου, εκ πολλών άλλων των της Επτανήσου, εξ ων αρκούσι και μόνα τα εφεξής.
Πρώτον ότι διά την αυθαιρεσίαν και διά την τυραννίαν των εκεί Αρμοστών, και διά το πλήθος των απανταχού διεσπαρμένων ωτακουστών, επικρατεί τόση γενική υποψία και φόβος μέγας εις τον λαόν, ώστε και αν απλούς και μικρός λόγος ψιθυρισθή κατ' ιδίαν και μυστικώς κατά της αρχής φέρει φρίκην και φόβον, ο δε ψιθυρίσας αμέσως συλλαμβάνεται και φυλακίζεται και τιμωρείται.
Επειδή ετέθη προ πολλού νόμος, διά του οποίου ο Αστυνόμος, συλλαμβάνει αυθαιρέτως και φυλακίζει, όσους θέλει, οποίους θέλει, όταν θέλει, και δι' όσον θέλει, μηδεμιάς ανακρίσεως, ή κρίσεως γενομένης. Έπειτα εστί ποτέ πιθανόν, ίνα γίνωνται γενικαί ομιλίαι, σκέψεις και καταμηνύσεις κατ' αυτών των Αρμοστών, και η αρχή ίνα σιωπά και αδιαφορή;
Δεύτερον δε, όλοι οι δημαγωγοί οι γράφοντες τας τοιαύτας καταμηνύσεις υπάρχουσιν άνθρωποι τοιούτοι, οίτινες ούτε θρησκείαν, ούτε πατριωτισμόν έχουσιν, ούτε ποτέ έδειξαν γενναία και υψηλά φρονήματα, αλλ' ανθρωπάρια όλως διεφθαρμένα, αχαρακτήριστα και ανδράποδα της επιβουλής, τα οποία διψώσιν ίνα εύρωσιν αφορμήν όπως γένωνται ευάρεστοι εις την Αγγλικήν αρχήν, επ' ελπίδι υλικού κέρδους, ούτε γνώσιν ούτε ηθικήν έχοντα.
Τινές δε εκ τούτων όντες άγαμοι, απερχόμενοι εις Λονδίνον, συμβιβάζουσιν εκεί γάμον και επιστρέφουσι μετά συζύγου Αγγλίδος.
Τρίτον εις την Επτάνησον απαγορεύεται διά νόμου, οποιαδήποτε και διά οποιανδήποτε υπόθεσιν αναφορά, έχουσα πολλάς υπογραφάς, περισσοτέρας, ως νομίζω των πέντ ή εξ. Έπειτα εστί ποτέ πιθανόν ίνα επιτραπή καταμήνυσις κατά του Αρμοστού, έχουσα τόσον πλήθος υπογραφών; Εκτός τούτου, γενομένης αναφοράς προς την εν Κερκύρα γενικήν αρχήν, καθυποβάλλεται εις τον κατά τόπον διοικητήν Άγγλον, και αν εγκρίνη αυτήν αξίαν αποδοχής διευθύνει εις Κέρκυραν, ει δε μη αποβάλλει και σχίζει αυτήν, άλλοτε δε εντέλλεται και υπαγορεύει την έκθεσιν ταύτης, ως αυτός θελήση και κρίνη εύλογον τοιαύτη αυθαιρεσία και τυραννία επκρατεί.
Τέταρτον. Εις ουδένα ποτέ Αρμοστήν εφάνη εν έργω και πράγματι η επί το κρείττον αλλοίωσις των πραγμάτων της Επτανήσου, αλλ' όλοι, ο εις μετά τον άλλον μίαν και την αυτήν σειράν ακολουθούσι, εν η φαίνεται η επί το χείρον πρόοδος και ανάπτυξις του από πρώτου Αρμοστού γενομένου συστήματος διά το ναυάγιον εκείνου του αθλίου λαού.
Ιδού εν ελάχιστον και επιπόλαιον εν μέρει δείγμα της διά υποκρίσεως εις Επτάνησον προ πολλού ενεργουμένης Σκηνής υπό της εκ της Αγγλίας επιβουλής, την οποίαν από Αντιβασιλείας παριστάνει απαράλλακτον και το βασίλειον της Ελλάδος. Ο Αμανσπέργος του οποίου τα Νομοσχέδια διατελούσιν αδιαλείπτως εν ενεργεία και προοδεύουσι, αφορώντα εις την αθρόαν της ορθοδόξου πίστεως ανατροπήν, εις τον προσηλυτισμόν της επιβουλής και εις τον γενικόν όλεθρον και αφανισμόν του Ελληνικού γένους, έλαβε τας αυτάς οδηγίας οποίας έλαβε και ο πρώτος της Επτανήσου Αρμοστής.
Όλοι δε οι μετ' αυτόν εν τοις γενικοίς πράγμασιν, είτε εν γνώσει, οι δε εν αγνοία φέρουσι πρόσωπα και τύπους των μετ' αυτόν Αρμοστών. Η ενταύθα λεγομένη Σύνοδος εις όλα τα ουσιώδη και ιερά καθήκοντα της θρησκείας, φέρει απαισιώτερον τύπον των Επισκόπων της Επτανήσου. Εις τους φέροντας εκεί όνομα και τύπον Αρχιερέων κατατάττουσιν οι Αρμοσταί ως Γραμματείς και Υπογραμματείς εν των Σατανικών μαθητών του κατά Κερκύραν Σεμιναρίου, εις δε την λεγομένην Σύνοδον της Ελλάδος, Γραμματέα και διευθυντήν κατέταξεν η επιβουλή τον Φερώνυμον Φαρμακίδην εις άμεσον μόρφωμα του Λόρδου Γκιλφόρδ.
Αι κατά την Βουλήν συζητήσεις θρησκευτικαί και πολιτικαί και η λεγομένη Εκκλησιαστική επιτροπή φέρουσιν απαράλλακτα πρόσωπα και τύπους της εν Επτανήσω λεγομένης Βουλής και Γερουσίας αίτινες ουδέν άλλο ίδιον έχουσιν εις τα διαθρυλλούμενα αυτών πρακτικά, ει μη το ψιλόν όνομα και τας φωνάς του ψιττακού. Εξαιρείται μόνον ότι ενταύθα οι πλείστοι των Βουλευτών κινούνται εν αγνοία.
Ο Πρώην πρωθυπουργός Κωλέτης και όλοι οι συνάδελφοι αυτού φέρουσιν εν αυτοίς διπλά πρόσωπα, των γε της Επτανήσου κατά καιρούς Αρμοστών και των εκεί δι' οδηγίας της επιβουλής ενεργούντων τα σχίσματα Φατριαρχών και Κομματάρχων. Όλοι δε της Ελλάδος σχεδόν και της άλλης Ανατολής εφημεριδογράφοι, έχουσι το αυτό απαράλλακτον έργον και έτι περισσότερον, οποίον έχουσι και οι της Επτανήσου μισθωτοί σπερμολόγοι και ωτακουσταί.
Διά τούτο και το πολυθρύλλητον Σύνταγμα, το διά του Αμανσπέργου κατασκευασθέντα υπό της επιβουλής ζυγόν προς όλα τα καθ' ημάς θεία και ανθρώπινα πράγματα, ου μόνον αφήκεν ανέπαφον αλλά και βαρύτερον έτι κατασκευάζει φέρον εις πρόοδον και ανάπτυξιν το σύστημα της επιβουλής, εις δε τον τύπον των εφημεριδογράφων εχάρισε την ελευθερίαν και το ανεύθυνον.
Αλλ' ίνα επαριθμήση τις τα όσα μυρία άλλα τοιούτου σκοπού έργα ενεργεί διά της υποκρίσεως η επιβουλή, τόσον εις την Επτάνησον και εις το βασίλειον της Ελλάδος όπου έχει την αυτήν σχέσιν και επιρροήν εις τα πράγματα, όσον και όλα τα άλλα ορθόδοξα Κράτη διά βαθυτέρας έτι ραδιουργίας και τέχνης, η ύλη αποβαίνει πολλή και εκτεταμένη ανήκουσα εις βιβλία πολλά και μεγάλα όθεν έρχομαι εις άλλο είδος ραδιουργίας διά του οποίου ευστοχεί εις τα ίδια σχέδια οποίον εστίν.
Β'. Η ψευδώνυμος ελευθερία, δι' ης δελεάζει τους επιβουλευομένους. Επειδή δε αι τυραννίαι, αι καταχρήσεις και τα σκάνδαλα των Πάπων της Π. Ρώμης εγέννησαν την Λουθρο-Καλβινικήν αίρεσιν, ήτις υπό το όνομα της ελευθερίας, έλαβε τόσην έκτασιν εις όλα σχεδόν τα Κράτη της Δύσεως, διά τούτο η επιβουλή το όνομα της ελευθερίας επενόησε και διαθρυλλεί εις τους επιβουλευομένους. Τρία τινά ονόματα περιθρυλλούνται ως επί το πλείστον εις όλην την σήψιν του ιδίου αυτής προσηλυτισμού.
1. το του φωτισμού. 2. το του εξευγενισμού και 3. το της ελευθερίας.
Διά του πρώτου συσκιάζονται και χαρακτηρίζονται όλα εκείνα τα μέσα και έργα, όσα επενόησεν εις διάδοσιν της πλάνης' διά του δευτέρου τα απαίσια έργα της πολυτελείας και όλαι αι αφορμαί και τα σκάνδαλα της διαφθοράς΄ και διά του ονόματος της ελευθερίας, η πλάνη, η κατά της πίστεως και των αρχών συνωμοσία, η διαφθορά, το πνεύμα της ανωμαλίας, της αποστασίας, της αναρχίας και των όσων μεγάλων και γενικών δεινών εκ τούτων προέρχονται.
Ίνα αναλύση τις αυτά και φέρη μάρτυρας ουχί λόγους, αλλ' αυτά τα πράγματα και εκ τούτων αναφανή τοις πάσι δήλον και φανερόν, ου μόνον ότι εν αυτοίς τοις ονόμασιν υποκρύπτονται, όλα τα αντικείμενα και αντίθετα τούτοις δεινά, οποία ο σκοτασμός της πλάνης, ο μολυσμός της διαφθοράς, και η απαραδειγμάτιστος τυραννία και ο εξανδραποδισμός, αλλά και αυτός ο πρόσκαιρος και ο αιώνιος αφανισμός και η απώλεια των επιβουλευομένων και των όσων υπ' αυτά τα απατηλά και δελεαστικά ονόματα ενεργούσι τα σχέδια της επιβουλής, ο λόγος καταντά εις πολλήν και αδιέξοδον έκτασιν, διό και λέγω μόνον ολίγα τινά προς μικράν νύξιν, ως προς το ελευθερίας όνομα.
Συνεχίζεται
Εκ του βιβλίου του Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου:
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
Αθήνα 1849, σελ. 78-82.
Μεταφορά στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, με την Γραμματική τάξη της εποχής, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου