Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ (14)


1,4 Ου σιωπήσω του βοάν τρανώτατα, τα μεγαλεία τα σα, ειμή γαρ συ Κόρη, πάντοτε προΐστασο, υπέρ εμού πρεσβεύουσα, τω Υιώ και Θεώ σου, τις εκ τοσούτου με κλύδωνος, και δεινών κινδύνων ερρύσατο.

Η Θεοτόκος είναι ο επικεφαλής των πρεσβειών των Αγίων προς τον Υιό της λόγω της μέγιστης πνευματικής της συγγένειας η οποία αυτή ήταν που οδήγησε στην σωματική, για αυτό έχουμε την λέξη προΐστασο. Οι Άγιοι είναι ένα σώμα, τα μέλη της Εκκλησίας είναι ένα, οι Άγιοι πάντοτε βρίσκονται το πλευρό μας, πάντοτε πρεσβεύουν στον Θεό για εμάς. 
Λέγει ο φυλακισμένος απόστολος Παύλος, Ἀλέξανδρος ὁ χαλκεὺς πολλά μοι κακὰ ἐνεδείξατο· ἀποδῴη αὐτῷ ὁ Κύριος κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ· ὃν καὶ σὺ φυλάσσου· λίαν γὰρ ἀνθέστηκε τοῖς ἡμετέροις λόγοις. Ἐν τῇ πρώτῃ μου ἀπολογίᾳ οὐδείς μοι συμπαρεγένετο, ἀλλὰ πάντες με ἐγκατέλιπον· μὴ αὐτοῖς λογισθείη· ὁ δὲ Κύριός μοι παρέστη καὶ ἐνεδυνάμωσέ με, ἵνα δι᾿ ἐμοῦ τὸ κήρυγμα πληροφορηθῇ καὶ ἀκούσῃ πάντα τὰ ἔθνη· καὶ ἐῤῥύσθην ἐκ στόματος λέοντος καὶ ῥύσεταί με ὁ Κύριος ἀπὸ παντὸς ἔργου πονηροῦ καὶ σώσει εἰς τὴν βασιλείαν αὐτοῦ τὴν ἐπουράνιον· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. Β' Τιμ. 4,14-18
Ο Αλέξανδρος ο χαλκουργός μου προξένησε πολλά κακά. Ας του αποδώσει ο Κύριος σύμφωνα με τα έργα του. Από αυτόν να φυλάγεσαι και συ Τιμόθεε, διότι παρά πολύ αντέδρασε και πολέμησε τα λόγια του Θεού που κηρύττουμε. Μάθε δε ότι κατά την πρώτη μου απολογία στον Νέρωνα κανείς δεν μου συμπαραστάθηκε να καταθέσει υπέρ μου, αλλά όλοι με εγκατέλειψαν. Είθε να μη τους το καταλογίσει ο Κύριος. Όμως ο Κύριος μου στάθηκε στο πλευρό μου και με δυνάμωσε, ώστε δι' εμού και εκεί ενώπιον του δικαστηρίου να εκτεθεί σε όλη του την πληρότητα το κήρυγμα του Ευαγγελίου και να το ακούσουν όλοι οι ειδωλολάτρες. Και γλύτωσα από το στόμα του λέοντος, αλλά και στο μέλλον θα με γλυτώσει ο Κύριος από κάθε πονηρό έργο και θα με σώσει στην επουράνια βασιλεία του.
Βλέπουμε ότι ο Παύλος λέγει ας πούμε το παράπονό του ότι τον εγκατέλειψαν στην απολογία του, αυτό το κάνει ώστε να διδαχθούμε. 
Αν για το υλικό μέρος και την σωματική κακουχία πρέπει να συμπαραστεκόμαστε στους αδελφούς μας τότε πόσο περισσότερο αυτό γίνεται από τους ανθρώπους του Θεού για την ψυχή η οποία είναι σημαντικότερη από το σώμα; Οι αιρετικοί λοιπόν που αρνούνται τις πρεσβείες των αγίων είναι παράλογοι και αντίθεοι διότι στον ουρανό οι Άγιοι μπορούν να είναι συνεχώς δίπλα μας χωρίς να εμποδίζονται από φυσικά εμπόδια ή από τους πολεμίους οι οποίοι δεν τους επιτρέπουν να βρίσκονται στο πλευρό των αδελφών τους. Και εκεί μιας και ο πόλεμος μαίνεται έχουν ενδιαφέρον και δεν ζητούν "τα του εαυτού". Για εκτενέστερη ανάλυση της μεσιτείας των αγίων που είναι στον ουρανό δείτε ανάρτηση: Οι Μεσιτείες Των Αγίων.
Ο μετανοημένος εννόησε ότι η Θεοτόκος ποτέ δεν τον άφησε ούτε τον αφήνει χωρίς βοήθεια, έτσι έχει την επιθυμία τώρα και αυτός να συμμετέχει στο σώμα των Αγίων, αυτό που μπορεί να κάνει είναι να κηρύττει συνεχώς και μεγαλοφώνως. Δηλαδή σε κάθε περίσταση τα λόγια του να φωνάζουν τα μεγαλεία της Κόρης, αυτά είναι η ενσάρκωση από εκείνη του Θεού και την διδαχή του Υιού της.

Ωδή γ'. Διαπιστώνει ότι ο άνθρωπος που δεν ακολουθεί τις εντολές είναι άπορος και μέσα στον ωκεανό της αμαρτίας ενώ όταν ο άνθρωπος ζητάει βοήθεια για πνευματική ανάταση αμέσως την λαμβάνει.



ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου