ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς ὑμῶν» (Λουκ. 6, 35)
«εἰ δυνατόν, τὸ ἐξ ὑμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες» (Ρωμ. 12,18)
«Ἀδελφοὺς αὐτοὺς ποιήσωμεν τῇ ἐπιεικείᾳ»
ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΝΑ ΒΑΣΤΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ
.jpg)
Θεόγυμνοι βασιλεῖς, κουρελιάρηδες ὑπήκοοι...
(Ἕνα σχόλιο περί τῆς πνευματικῆς μας συνευθύνης)
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας
Πολλές φορές, σέ παλαιότερα κείμενα, ἀναφέρθηκα στήν εὐθύνη πού ἔχουμε ὅλοι μας. Ἄρχοντες ἀλλά καί ἀρχόμενοι, ποιμένες ἀλλά καί ποιμαινόμενοι, κλῆρος ἀλλά καί λαός. Ὅλοι ἀνεξαιρέτως. Καί μπορεῖ πολύ συχνά νά ἐγκαλοῦμε τούς πολιτικούς καί ἐκκλησιαστικούς μας ἡγέτες γιά ὑποκρισία, διαφθορά καί προδοσία. Καί ἀσφαλῶς ὄχι ἄδικα. Συνήθως ὅμως ξεχνοῦμε ἤ ἔστω ὑποτιμοῦμε τήν τεράστια συνευθύνη πού ἔχουμε καί ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι. Συνευθύνη ὁρατή, γιά ὅσα ἀποδεχόμαστε μέ τήν ψῆφο μας, γιά ὅσα στηρίζουμε μέ τήν ἐπιδοκιμασία μας, γιά ὅσα ἀπλῶς ἀνεχόμαστε μέ τή μή ἀντίδραση καί τήν τυφλή ὑπακοή μας. Ἀλλά καί συνευθύνη λιγότερο ὁρατή - καί τελικά πιό οὐσιαστική. Δηλαδή, εὐθύνη πνευματική. Ἐξαιτίας τῆς ἐκούσιας παρακμῆς μας, τῆς ἐμμονικῆς ἀποστασίας μας, τῆς ἐπίμονα συνεχιζόμενης πνευματικῆς μᾶς ἀθλιότητας. Ἠ κατάσταση στήν ὁποία εἴμαστε βυθισμένοι ὡς λαός (καί ὡς πολῖτες καί ὡς ὀρθόδοξοι πιστοί) ἐδῶ καί πολλά χρόνια, τήν ὁποία τόσο ἐκκωφαντικά ἀποκάλυψε τό κορωνοαφήγημα καί ἀπό τήν ὁποία ἀρνούμαστε νά ξυπνήσουμε, τό ἀποδεικνύει γιά μία ἀκόμη φορά.
Περί αὐτῆς τῆς πνευματικῆς εὐθύνης καί τό σημερινό κείμενο. Γιά νά μή λέμε μόνο γιά τόν ὄντως θεόγυμνο βασιλιᾶ, ἀλλά καί γιά ὅσους εἶναι ἐπίσης γυμνοί ἤ στήν καλύτερη περίπτωση ντυμένοι μέ ἄθλια κουρέλια. Μέ μιά πολύ εὔγλωττη καί ἀποστομωτική ἀπάντηση πού δίνει σέ ὅλους μας ἀπό τόν μακρινό 7ο αἰῶνα ὁ Ἅγιος Ἀναστάσιος, ἡγούμενος τῆς Μονῆς Σινᾶ καί μετέπειτα πατριάρχης Ἀντιοχείας, ὁ ὁποῖος μιλῶντας «περί ἀναξίων ἀρχόντων» (καί πολιτικῶν καί ἐκκλησιαστικῶν), τονίζει ὅτι αὐτοί προχειρίζονται κατά παραχώρηση ἤ καί βούληση τοῦ Θεοῦ σέ ἀνάξιους λαούς ἐξαιτίας αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς ἀναξιότητάς τους. Καί πρός ἐπίρρωσιν αὐτοῦ, ἀναφέρει δύο ἄκρως διδακτικά περιστατικά.
Τό πρῶτο (καί πάρα πολύ γνωστό) ἀναφέρεται σέ ἕνα σύγχρονό του ἅγιο ἀσκητή, πού ὅταν ἄρχισαν στήν Κωνσταντινούπολη οἱ αἱματοχυσίες ἀπό τούς ἀνθρώπους τοῦ τυράννου Φωκά (602-610), καθώς εἶχε πολλή παρρησία πρός τόν Θεό, ἄρχισε νά τόν ρωτᾶ μέ ἁπλότητα: «Κύριε, γιατί μᾶς ἔδωσες τέτοιον βασιλέα;» Καί τότε, ἀφοῦ τό ἔλεγε αὐτό γιά ἀρκετές ἡμέρες, τοῦ ἦλθε φωνῆ ἀπό τόν οὐρανό πού ἔλεγε: «Σᾶς τόν ἔδωσα, διότι δέν βρῆκα ἄλλον ἀκόμη χειρότερο γιά νά σᾶς στείλω».
Τό δεύτερο (καί ὄχι τόσο γνωστό) περιστατικό σχετίζεται μέ μία πόλη στή Θηβαΐδα τῆς Αἰγύπτου, ποῦ οἱ κάτοικοί της ζοῦσαν βουτηγμένοι στήν ἀνομία καί τήν ἀκολασία. Ἐκεῖ ὑπῆρχε καί κάποιος ἐξαιρετικά διεφθαρμένος, πού μιά μέρα γιά κάποιο λόγο ἔγινε μοναχός, ἀλλά συνέχισε νά ζεῖ μέ ἀσωτία. Ὅταν πέθανε ὁ ἐπίσκοπος τῆς πόλης, παρουσιάσθηκε σέ ἕναν ἅγιο ἀσκητή, πού ζοῦσε στήν εὐρύτερη περιοχή, ἄγγελος Κυρίου καί τοῦ παρήγγειλε νά πάει καί νά προετοιμάσει τήν πόλη, ὥστε νά χειροτονήσουν ἐπίσκοπο αὐτόν τόν διεφθαρμένο μοναχό. Ἔτσι καί ἔγινε. Σύντομα μάλιστα ὁ νέος ἐπίσκοπος ἄρχισε μέ τόν νοῦ του νά φαντάζεται ὅτι εἶναι σπουδαῖος καί νά ὑψηλοφρονεῖ. Τότε παρουσιάσθηκε καί σ’ αὐτόν ὁ ἄγγελος καί τοῦ εἶπε: «Γιατί ὑπερηφανεύεσαι, ἄθλιε; Σοῦ λέω ἀλήθεια ὅτι δέν ἔγινες ἐπίσκοπος, ἐπειδή ἤσουν ἄξιος γιά ἰεροσύνη. Ἀλλά ἔγινες, ἐπειδή πολύ ἁπλά αὐτῆς τῆς πόλης τέτοιος ἐπίσκοπος τῆς ἄξιζε».
Γι' αὐτό λοιπόν, ἴσως εἶναι καιρός νά πάψουμε τόσο πολύ νά ἀποροῦμε καί νά βαρυγκομοῦμε μόνο μέ αὐτούς ποῦ μᾶς κυβερνοῦν. Ἡ κατάντια τούς εἶναι ὄντως τραγική, ἄς δοῦμε ὅμως κάποια στιγμή πρωτίστως καί τή δική μας κατάντια. Καί νά καταλάβουμε κάποτε ἐπιτέλους ὅτι τό πρόβλημα δέν εἶναι τόσο αὐτοί, ὅσο ἐμεῖς οἱ ἴδιοι. Σέ τέτοιους δαιμονικούς πολιτικούς τυράννους, ἀλλά καί σέ τέτοιους ἀνάξιους καί φρικτούς ἐκκλησιαστικούς ἡγέτες ἐπίσης, ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά παραδινόμαστε ἐξ αἰτίας τῶν ἀνομιῶν μας, γιατί τέτοιοι καί ἀκόμη χειρότεροι εἶναι ποῦ μᾶς ἀξίζουν. Ἄλλωστε αὐτούς δέν ἐπιζητοῦμε καί σέ αὐτούς δέν εἶναι πού ἀναπαυόμαστε; Καί ἄν μᾶς ἔστελνε καλύτερους ἀπό ἐμᾶς, πόθεν προκύπτει δηλαδή ὅτι ἐμεῖς θά τούς ἀποδεχόμασταν, ὅτι θά τούς ἀκολουθούσαμε καί δέν θά τούς ἀποβάλλαμε ἀπό τό σῶμα μας (ὅπως κάποτε τόν μέγα Καποδίστρια), ἐπιμένοντας πεισματικά στόν βοῦρκο; Ἐπειδή λοιπόν στό τρομακτικό σημεῖο ἀποστασίας πού βρισκόμαστε καί μέσα στό ἐφιαλτικά ἄγονο καί νεκρικό τοπίο στό ὁποῖο ζοῦμε (πιό ζοφερό καί πιό ἀποτρόπαιο ἀπό κάθε ἄλλη φορά στήν Ἱστορία μας), οἱ ἀχρεῖοι εἶναι πού μᾶς ἀξίζουν καί ἐπειδή ἀκόμη ἐμεῖς οἱ ἴδιοι τήν ἐπιβάλλουμε ἐμμέσως στούς ἑαυτούς μας τήν παρουσία τους καί τήν προκαλοῦμε (μέσῳ καί τῆς ἐνεργοποίησης τῶν πνευματικῶν νόμων), γι' αὐτό τό ἐπιτρέπει καί ὁ Θεός. Πού καί πάλι ὡστόσο, ἄς εἴμαστε βέβαιοι ὅτι δέν τό ἐπιτρέπει τιμωρητικά, ἀλλά παιδευτικά Ἀντί ὅμως νά βάλουμε μυαλό, ἀντί νά ἔλθουμε σέ συναίσθηση γιά νά ζητήσουμε καί νά λάβουμε τό ἔλεός Του, ἐμεῖς συνεχίζουμε τά ἴδια, ἐμμονικά ἀνεπίστροφοι καί τραγικά ἀμετανόητοι. Εἶναι σίγουρο ὁμώς ὅτι ἄν ἀλλάζαμε λίγο τά μέσα μας, τά πράγματα θά ἦταν ἐντελῶς διαφορετικά καί ἔξω.
Κατά τόν λαό καί οἱ ἄρχοντες λοιπόν. Καί γιά νά τό προχωρήσουμε καί λίγο πιό πέρα, τοιοῦτοι ἔπρεπον ἡμῖν ἀρχιερεῖς. Καί ὄχι μόνο ἀρχιερεῖς, ἀλλά καί παπᾶδες καί πολιτικοί καί ἀκαδημαϊκοί καί δικαστές καί δάσκαλοι καί ἀστυνομικοί καί δημοσιογράφοι καί ἐπιχειρηματίες καί κάθε λογῆς ἄλλοι. Πού διοικοῦν, πού ἐπηρεάζουν καταστάσεις, πού διαμορφώνουν συνειδήσεις. Σάρξ ἐκ τῆς σαρκός ἡμῶν ὅλοι τους. Ἄν δέν ἦταν ἐξάλλου θανάσιμα ἄρρωστη ἡ σάρκα, θά τούς εἶχε ἀποβάλει πρό πολλοῦ. Ἄν δέν ὑπῆρχε ἡ δική μας ἀποστασία καί ἡ δική μας τύφλωση, οὔτε καί αὐτοί θά ὑπῆρχαν.
Κάποια στιγμή, ἐπιτέλους, ὀφείλουμε νά τό σκεφτοῦμε σοβαρά...
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου, Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων
«δῴη σοι Κύριος κατὰ τὴν καρδίαν σου» (Ψαλ. 19,5)
Σε ανάρτηση του κ. Ανδριόπουλου, στιγματίζεται η εικονογράφησις σε μορφή αγιογραφίας, προσώπων του αρχαίου κόσμου αλλά και αγωνιστών του ΄21 κ.α., στον ιερό ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου Πειραιώς. Να θυμίσουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο αλλά έχει επαναληφθεί αρκετές φορές σε διάφορες Μονές του Αγίου Όρους και εκκλησίες της χώρας μας.
Αυτό που θα στιγματίσουμε δεν είναι το αν επιτρέπεται ή όχι η παρουσία τους στους Ναούς. Εξηγούμαστε κατωτέρω.
Ενώ λοιπόν είναι πασίγνωστο πια ότι ο Σωκράτης και οι λοιποί Μονοθεϊστές φιλόσοφοι χαρακτηρίζονται ως ''προ Χριστού Χριστιανοί'', μερικοί μπερδεύονται και από αμάθεια-άγνοια τους χαρακτηρίζουν «ειδωλολάτρες»! Φυσικά υπήρξαν και παγανιστές και ειδωλολάτρες στον αρχαίο κόσμο, αλλά οι εν λόγω σοφοί ξεχώρισαν για τον Μονοθεϊσμό τους.
Ο Αισχύλος όταν παρουσίασε το έργο Προμηθεύς Δεσμώτης (το οποίο είχε 3 μέρη, δυστυχώς το ένα έχει χαθεί), εξορίστηκε και ίσα που γλύτωσε την δολοφονία από τους φανατικούς ειδωλολάτρες της εποχής του!
Ο Σωκράτης επίσης εκατηγορήθη ότι εδίδασκε ''νέες θεότητες'' με αποτέλεσμα τον θάνατό του.
«Οι μεγάλοι Έλληνες φιλόσοφοι αντιτάχθησαν στην ειδωλολατρική πολυθεΐα της εποχής τους και ηγωνίσθησαν να καθάρουν την έννοιαν του θείου από όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία είχαν επισωρεύσει η δεισιδαιμονία και πρωτόγονος σκέψις των μαζών. Ηγωνίσθησαν να καθαρθεί η έννοια του θείου από το μη θεοπρεπές στοιχείον». (Ν. Βασιλειάδη «Ο ανθρωπισμός του Χριστιανισμού).
Η απεικόνιση αρχαίων Ελλήνων σοφών κυρίως στον νάρθηκα ναών και μοναστηριών, εμφανίζεται τον 10ο αιώνα και δεν περιορίζεται στον ελλαδικό χώρο αλλά υπάρχει και στην Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
Κατωτέρω παρουσιάζονται ενδεικτικά παλαιές «αγιογραφίες» από διάφορα μοναστήρια και εκκλησίες της Πατρίδος μας. Σημειώνουμε ότι υπάρχουν πολλές ακόμα όπως στα Μετέωρα, στην Ζάκυνθο κ.α.:
Την πρώτη μέρα της επίσκεψής του στις αυτόχθονες φυλές του Καναδά, ο Πάπας Φραγκίσκος συμμετείχε σε έναν λεγόμενο παγανιστικό «θεραπευτικό χορό» στον οποίο λατρευόταν η Μητέρα Γη.
Το τελετουργικό πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, στην πόλη Maskwacis, στην επαρχία της Αλμπέρτα. Πριν ξεκινήσει το τελετουργικό, ο τελετάρχης εξήγησε ότι ήταν ένας «θεραπευτικός χορός» στο ρυθμό των τυμπάνων που συμβόλιζε «τον χτύπο της καρδιάς της Μητέρας Γης, τον χτύπο της καρδιάς της ζωής » .
Ο Πάπας καθόταν σε μια ψηλή σκηνή, πλαισιωμένος από τέσσερις ιθαγενείς αρχηγούς ντυμένους με παραδοσιακή ενδυμασία και με φτερά στο κεφάλι, από όπου είχε θέα στο τελετουργικό.
(Εικόνες του παγανιστικού χορού μπορείτε να δείτε στην ταινία του Vatican News, από το λεπτό 1:09:00)
Κατά τη διάρκεια του χορού, σαν DJ, ο τελετάρχης εξήγησε στο μικρόφωνο τη σημασία του μαγικού αριθμού «τέσσερα» των ντράμερ που κάθονταν γύρω από ένα μεγάλο τύμπανο, που σήμαινε τον αριθμό των « στοιχείων », τις « τέσσερις κατευθύνσεις » τα «τέσσερα στάδια της ζωής» και των «τεσσάρων μορφών ζωής» .
«Έχουμε τον ήλιο που ανατέλλει από την Ανατολή και έχουμε, από τον Νότο, το Thunderbird» , είπε ο τελετάρχης, ενώ οι τέσσερις ντράμερ φώναζαν κάθε λογής ξόρκια.
«Από τη Δύση έχουμε τον άνεμο, το οξυγόνο που αναπνέουμε, αυτή είναι η καθοδήγηση της Μητέρας Γης. Και στον Βορρά έχουμε τη Μητέρα Γη, η Μητέρα Γη είναι αυτό που είμαστε».
Στη συνέχεια ήρθαν λεπτομέρειες σχετικά με την ταυτότητα της Μητέρας Γης:
«Η Μητέρα Γη αντιπροσωπεύει όλη τη φυτική ζωή, η Μητέρα Γη, η μητέρα μας, είναι επίσης η μητέρα όλων των εντόμων, η Μητέρα Γη είναι επίσης η μητέρα όλων των ζώων στη γη, στο νερό, στον αέρα».
Και:
«Η Μητέρα Γη είναι φυσικά η Μητέρα όλων των ανθρώπων. Είμαστε όλοι γιοι της Μητέρας Γης, έλα, έλα».
Ο Πάπας έδωσε μια ομιλία στην οποία ζήτησε συγχώρεση για τις καταχρήσεις που διέπραξε η Εκκλησία σε βάρος των αυτόχθονων παιδιών.
Προς το τέλος της εκδήλωσης, αρκετοί εκπρόσωποι της ιθαγενούς κοινότητας ανέβηκαν στη σκηνή και, σε τελετουργικά ξόρκια, τοποθέτησαν μερικά φτερά Ινδού αρχηγού στο κεφάλι του Πάπα, πάνω από το λευκό καπέλο, υπό τις επευφημίες του κοινού, στο οποίο πολλοί έκλαιγαν από συγκίνηση. .
(Από το λεπτό 1:55.00 της ηχογράφησης.)
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πάπας Φραγκίσκος φλερτάρει με παγανιστικές τελετουργίες. Το 2019, με αφορμή τη λεγόμενη Σύνοδο του Αμαζονίου, ο Πάπας συμμετείχε στον κήπο του Βατικανού σε μια ιεροτελεστία αφιερωμένη σε ένα είδωλο που ονομάζεται Pachamama , που σε μετάφραση σημαίνει επίσης Μητέρα Γη.
Ο Πάπας αγκάλιασε με ενθουσιασμό την υπόθεση του «Saving the Planet», της προοδευτικής θρησκείας πολύ κοντά στον ανιμιστικό παγανισμό.
Έτσι, πριν από δύο χρόνια, την «Ημέρα της Γης», ο Πάπας δήλωσε, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο από:
Ευθύς αμέσως ο Πατριάρχης Δημήτριος ακολούθησε, όπως ο ίδιος ανέφερε, τον Προκάτοχό του Αθηναγόρα. Διαβάζουμε:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
π. ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ
π. ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ (2ο ΜΕΡΟΣ)
π. ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ (3ο ΜΕΡΟΣ)
π. ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ (4ο ΜΕΡΟΣ)
π. ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ (5ο ΜΕΡΟΣ)
π. ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ (6ο ΜΕΡΟΣ)
Για την ''αποτείχιση'' του π. Παΐσίου.
ΜΕΡΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΕΠΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ (26)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«....κατά τούτο διαφέρει ο υποκριτής του αληθούς ζηλωτού»
Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΟΙ ΑΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΟΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΖΗΜΙΟΙ
ΑΓΑΘΟΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΣ ΖΗΛΟΣ - ΚΑΤ΄ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΤ΄ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΖΗΛΩΤΗΣ (ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ)
Η ΒΛΑΒΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΟΗΤΟ ΖΗΛΟ! (AΓ. ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ)
«Οἱ ἀνόητοι ζηλωτές συμπεραίνουν ὅτι πρωταρχική αἰτία τοῦ ζήλου τους εἶναι ἡ πίστη...»
Παλαιόν το πάθος του ανόητου ζήλου!
Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ (ΨΕΥΔΟ)ΣΕΜΝΟΠΡΕΠΕΙΑ (ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ)
Πήγε ένας καλός παπάς σ’ ένα χωριό και πήγαν να τον πεταλώσουν. Τέτοιος είναι ο κόσμος. Δεν θέλει συμβουλές, δεν θέλει έλεγχο, θέλει τους ανθρώπους σύμφωνα με τα ρεύματά του.
Πήγες σύμφωνα με τα ρεύματά του και τις συνήθειές του, καπνίζεις, παίζεις, χοροπηδάς, κάνεις ότι αρέσει σ’ αυτόν; Είσαι καλός.
Αν όμως πας κόντρα με τις επιθυμίες τους και θέλεις να ζήσεις μια ζωή διαφορετική απ’ ότι ζει αυτός ο κόσμος, τότε στρέφεται εναντίον σου.
Αλλά εσείς μη κουραστείτε σ’ αυτόν τον κόσμο να κάνετε το καλό έστω και αν ακόμα η γη κατοικείται από δαίμονας.
Γι’ αυτό υπάρχει μια παροιμία κάτω στην Πελοπόννησο «Στου διαβόλου το χωριό μη κάνεις ποτέ καλό». Γιατί θα σε σταυρώσουν. Μπορώ να κατέλθω σε πολλά παραδείγματα, αλλά δεν θέλω.
Λοιπόν, κουράζεται ένας όταν κάνει το καλό, αλλά αντί να εισπράξει ευγνωμοσύνη, εισπράττει αχαριστία.
Θυμάμαι στην Αθήνα είχα ένα λαμπρό παιδί, ένα καλό παιδί, αγνό, καθαρό. Μου λέει, μια μέρα, εγώ θα γίνω ιεροκήρυκας του Ευαγγελίου. Μη βιάζεσαι παιδάκι μου, τόσο πολύ, του λέω. Πήγαινε πρώτα σ’ ένα μοναστήρι, να διαβάσεις και να ετοιμαστείς και ύστερα. Όχι, λέει, θέλω να εργαστώ για τον Xριστό. Πράγματι τον έστειλα κοντά σ’ έναν δεσπότη και του είπα, να τον πάρει, γιατί είναι καλό παιδί και αριστούχος μαθητής.
Τον πήρε κοντά του και του έστελνε στα χωριά για να κηρύξει. Αυτός νόμιζε ότι αν πήγαινε στα χωριά και τους μιλούσε για τον Xριστό ότι θα τον χειροκροτούσαν όλοι.
Σου λέει καλό πράγμα κάνω, κηρύττω, διδάσκω, να εισπράττω χειροκροτήματα. Πήγε, λοιπόν, σε ένα χωριό και δεν είδε τέτοια πράγματα. Πάει σ’ άλλο τίποτε. Πάει στο τρίτο χωριό, και ενώ εκήρυττε.
E ει, τον φωνάζει κάποιος από κάτω, συντόμευε. Έχω να ποτίσω την γίδα μου.
Απογοητεύτηκε τόσο πολύ, γιατί δεν περίμενε τέτοια συμπεριφορά. Νόμιζε ότι αφού κηρύττει πρέπει να τον περιβάλλουν με αγάπη, με σεβασμό, με εκτίμηση κ.τ.λ.
Τόσο πολύ απογοητεύθηκε που κόντεψε να γίνει άπιστος και άθεος.
Eν μέσω κακοποιών, μοχθηρών, αχάριστων ανθρώπων ζούμε και κινούμεθα και κρυώνουν οι ψυχές. Nα, τι κακό κάνουν οι κακοί.
Πρέπει να είσαι ήρωας για να κάνεις το καλό, όταν σε βρίζουν, σε κακολογούν στους δρόμους στα καφενεία, στις ταβέρνες και συ να δίνεις το είναι σου. Kαι ο άλλος να είναι κλέφτης, λωποδύτης, να αρπάζει, να τσεπώνει, να γυρίζει στις ταβέρνες και να πίνει. Nα πηγαίνει στα κέντρα και να χορεύει. N’ ατιμάζει τις γυναίκες των άλλων, να γυρίζει από δω και από κει και να λένε: A! καλός και σπουδαίος άνθρωπος είναι αυτός. Kαι συ να ζεις έναν βίο ασκητικό, φρόνιμο, ήσυχο και να σε κατηγορούν, γιατί τους ελέγχεις και τους παρατηρείς.
Κρυώνουν λοιπόν οι ψυχές και άλλοι απογοητεύονται και κλείνονται στον εαυτό τους και άλλοι φεύγουν εις την έρημο και στα μοναστήρια και έτσι το καλό δεν γίνεται στον κόσμο.
Εγώ, λέω στους παπάδες μου, ετοιμαστείτε για μαρτύριο. Kαι την Φλώρινα θα την διοικήσουν λωποδύτες και απατεώνες, που δεν μπορείτε να φανταστείτε. Kαι ο κόσμος θα μαζεύεται στην πλατεία και θα τους ζητωκραυγάζει. Εκεί θα πέσει η κοινωνία και μετά θα χτυπήσει καμπανάκι. Όχι για λειτουργία, αλλά για αγγαρείες. Αυτά θα γίνουν οπωσδήποτε, γιατί η κοινωνία είναι τέτοια και δεν εκτιμά τα πρέποντα, τα άξια λόγου. Kαι είναι μέσα σ’ αυτήν, ένας σατανισμός και εποχή του αντίχριστου.
Σεις λοιπόν, λέει ο Απόστολος Παύλος, στον κόσμο όπου ζείτε, μη στεναχωριέστε. Kάντε το καλό.
Kάντε το καλό και εν μέσω αχάριστου κόσμου. Είναι αυτό, που λέγαν οι πρόγονοί μας, οι απλοϊκοί. Kάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό.
Mη κουραστείτε, μην αποκάμετε. Kάνετε το καλό, όσο μπορείτε. Γι’ αυτό είστε προορισμένοι.
Ἐξ ἀφορμῆς προσφάτων δημοσίων ἐμφανίσεων καὶ τοποθετήσων κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμη καὶ ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖες ἀφήνουν νὰ δημιουργηθεῖ ἡ ἐντύπωση ὅτι εἶναι δυνατὸν ἡ Ἐκκλησία νὰ δέχεται ὁποιαδήποτε ἄλλη μορφὴ οἰκογένειας, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν ποὺ θεσπίζει τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον, ἡ Ἱερὰ Κοινότης ἐπιθυμεῖ νὰ τοποθετηθεῖ καὶ δημοσίως.
Τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὡς χῶρος προσευχῆς καὶ ἀσκήσεως, μὲ ἀδιάσπαστη συνέχεια λειτουργικὴ καὶ πνευματική, εὔχεται ταπεινὰ ὑπὲρ τοῦ σύμπαντος κόσμου, γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀνεξαρτήτως διακρίσεων.
Τὸ μυστήριο τοῦ βαπτίσματος, μὲ τὸ ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος γίνεται μέλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ λαμβάνει τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀναμφισβήτητα ἀποτελεῖ τὴν ὁρατὴ ἔκφραση τῆς ἄπειρης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Ἡ προσπάθεια νὰ ζήσουμε σύμφωνα μὲ τὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο καὶ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ ἐξασφαλίζει τὶς προϋποθέσεις γιὰ τὴν συμμετοχὴ στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.
Ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῶν ἀνωτέρω δὲν θὰ μπορούσαμε παρὰ νὰ ἐκφράσουμε τὴν λύπη μας γιὰ τὶς παραπάνω δημόσιες ἐμφανίσεις καὶ τοποθετήσεις προσώπων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖες παρέχουν ἀφορμὲς σκανδαλισμοῦ τοῦ πιστοῦ λαοῦ.
Εἶναι σαφῶς ξένο πρὸς τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὸ Ὀρθόδοξο ἦθος νὰ ἀφήνεται νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι ἕνα «ὁμόφυλο ζεῦγος» εἶναι δυνατὸν νὰ θεωρεῖται ὡς οἰκογένεια καὶ νὰ ἀναγνωρίζεται σὲ αὐτὸ δικαίωμα υἱοθεσίας τέκνων, καθὼς κάθε τέτοιου εἴδους μορφὴ τεκνοθεσίας ἢ ἀναδοχῆς ἀντίκειται στὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία, τὴν ἀνθρώπινη φύση ἀλλὰ καὶ στὸ ἦθος καὶ στὶς παραδόσεις τοῦ λαοῦ μας, ἐνῶ ταυτόχρονα παραβιάζει καὶ τὰ στοιχειώδη δικαιώματα ἀθώων ἀντυπεράσπιστων ἀνθρώπων, ποὺ δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ἐπιλέξουν ἕνα φυσιολογικὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον.
Τὰ ἀνωτέρω ἐκφράζομε ὡς φωνὴ εἰλικρινοῦς ἐνδιαφέροντος γιὰ τὴν πορεία τῆς πατρίδος μας, καὶ μάλιστα σὲ περίοδο τόσο κρίσιμη γι᾽ αὐτήν.
Εἴθε ἡ Προστάτις τῆς πατρίδος μας καὶ Ἔφορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ὑπεραγία Θεοτόκος νὰ μεσιτεύει πρὸς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν γιὰ νὰ ὁδηγήσει ὅλους σὲ μετάνοια καὶ ζωὴ σύμφωνα πρὸς τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὴν διδασκαλία Του.
Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι
τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.
