π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (2)

 

2. Γιατί χρειάζεται ένας νέος όρος;

Αυτή την ερώτηση μου κάνουν πολλοί φίλοι μου, οι οποίοι πολύ σωστά παρατηρούν ότι αυτό που γράφω είναι ο πιο συνηθισμένος Χριστιανισμός που εκτίθεται στη Βίβλο και στους Πατέρες της Εκκλησίας. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τη θέση μου. Κατά τη γνώμη μου, τόση ψευδοχριστιανική μυθολογία έχει εισχωρήσει στην κοσμοθεωρία πολλών σύγχρονων ορθοδόξων που αν πούμε «απλώς χριστιανισμός», θα κατηγορηθούμε για προτεσταντισμό και η λέξη «ορθοδοξία» στο μυαλό ενός τεράστιου αριθμού ανθρώπων σημαίνει κάτι εντελώς αόριστο, αφηρημένο. Τώρα ο Karpets αυτοαποκαλείται Ορθόδοξος (σύμφωνα με την κανονική ταξινόμηση, συνηθισμένος γνωστικός), βασιλοποιός (σύμφωνα με την παραδοσιακή ταξινόμηση, ειδωλολάτρης), άθεος όπως ο Lukashenka κ.λπ. Και μας εμποδίζει τρομερά η «θεωρία του θεολόγου», όταν ο καθένας που θέλει θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να αποδίδει οποιαδήποτε σημασία στη λέξη «Ορθοδοξία». Αντιμετωπίσαμε το ίδιο πρόβλημα στην πραγματοποίηση της Εκκλησίας που ενεργεί σε αυτόν τον κόσμο, που αντιμετώπισαν οι Πατέρες της Α' Οικουμενικής Συνόδου όταν μιλούσαν με τους Αρειανούς. Οι ίδιες λέξεις στο μυαλό διαφορετικών ανθρώπων συχνά φέρουν αμοιβαία αποκλειστικές έννοιες. Και την ίδια στιγμή, ο κόσμος δεν ενοχλείται από εκφράσεις όπως αυτές που είδα πρόσφατα σε ένα πανό στην περιοχή της Μόσχας "Η Εκκλησία πάντα υπηρετούσε τη Ρωσία". Αν και η συνηθισμένη πρώτη εντολή του Δεκάλογου απαγορεύει την υπηρεσία σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον Θεό.

Και πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να εισαχθεί ένας νέος όρος, με τον οποίο δεν θα μπορούσαν να συμφωνήσουν οι υποστηρικτές της «υβριδικής Ορθοδοξίας». - Η λέξη «ουρανοπολιτισμός» είναι νέα, και ως εκ τούτου δεν είναι ακόμη δυνατόν να παρερμηνευθεί. Χαρίζει ξεκάθαρα μια γραμμή μεταξύ του Ορθόδοξου Χριστιανισμού και του πατριωτικού «Χριστιανισμού», διαχωρίζει την Ορθόδοξη πίστη από τον εθνικισμό και από τον κοσμοπολιτισμό και από τον φιλελευθερισμό. Ο όρος είναι ακόμη πιο ριζωμένος στη Γραφή από το ομοούσιο της Νίκαιας. Η πόλη των ουρανών αναφέρεται επανειλημμένα στη Γραφή (Αποκ. 21-22, Εβρ. 11, 10-16, 12.22, 13.14) και επομένως η έκφραση «ουρανοπολιτισμός» ή «ουράνια ιθαγένεια» είναι απλώς βιβλική.

Όσο για το ότι ο ήχος αυτού του όρου μπορεί να προκαλέσει ψευδείς συσχετισμούς, μου φαίνεται ότι το γουρούνι πάντα θα βρει βρωμιά. Νομίζω ότι οποιαδήποτε άλλη λέξη μπορεί να πάρει έναν άσχημο συσχετισμό. Και πάντα θα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι αδίστακτοι και δεν φοβούνται τον Θεό. Είναι δυνατόν να ονομάσουμε αυτή την κατεύθυνση σκέψης στη ρωσική «ουράνια ιθαγένεια», αλλά αυτές είναι ακόμα δύο λέξεις, όχι μία. Ωστόσο, αυτό είναι θέμα γούστου. Δεν ξέρω ποια εκδοχή αυτής της λέξης θα πιάσει. Και δεν με ενδιαφέρει. Το κυριότερο είναι ότι η Εκκλησία πρέπει να διατηρήσει την απόκοσμη άποψη της για το τι συμβαίνει.

Όσο για τις συσχετίσεις με την πολιτική, είναι αρκετά δικαιολογημένες. Ο Ουρανοπολιτισμός είναι το πρόγραμμα ζωής του Χριστού σε αυτόν τον κόσμο. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, αρκετά συγκεκριμένες σχέσεις με κάθε μορφή κρατικής εξουσίας. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, είμαι πεπεισμένος ότι ο Χριστιανισμός δεν είναι συμβατός με σχεδόν καμία υπάρχουσα κοσμική ιδεολογία στην καθαρή του μορφή, αλλά ταυτόχρονα έχει μια πολύ καθαρή άποψη για όλες τις διαδικασίες αυτού του κόσμου. Είναι αυτή η ουράνια θεώρηση των γήινων διεργασιών που αποκαλώ Ουρανοπολιτισμό.

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης''