Ένα λίαν επίκαιρο και αρκούντως αυθεντικό δοκίμιο του λόγιου Μοναχού και δεινού κήρυκα Κοσμά Φλαμιάτου, που μέσα από την ξενόδουλη ανασύσταση του -εν τη γενέσει του- Ελληνικού Κράτους, την διαβλητή εγκατάσταση της Βαυαροκρατίας, την δόλια, ως και ωφελιμιστική παρείσφρηση της Αγγλογαλλικής δυναστείας και τις πρώτες εμφυλιακές, μισερές ''καρατομήσεις'' αδούλωτων μαρτύρων προσφέρει στον αναγνώστη την γνησιότητα της Πίστης και την αληθινή Φιλοπατρία. Το πηγαίον και η γνησιότητα του λόγου μοιάζει σαν να ''τυπώθηκε'' μόλις τώρα, με διαφορετικούς ή και ίδιους ευρωπαικούς ''εθνοσωτήρες'', τους ίδιους όμως πάντοτε ασύμμαχους ''συμμάχους'', αυτούς άλλωστε, που οριοθέτησαν και τον πολιτικό ''χρωματισμό'' των πρώτων νεότοκων και πολιτικά εξαρτημένων κομμάτων στην Ελλάδα: το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό. Σαν να μην άλλαξε τίποτε. Ραγιαδισμός, υποτακτικότητα και δουλοφροσύνη υπό τον σκιερό ''μανδύα'' του Εθνικού Συντάγματος και της εγκατεστημένης Βασιλείας, που εισήγαγαν στους απονήρευτους Ρωμιούς, ξένα ήθη και νοσηρές, ''διαφωτιστικές'' διδαχές, ώστε να αναγκάσουν ακόμη και αυτόν τον Μακρυγιάννη να γράψει στη διαθήκη του, μιλώντας για ''απατεώνες της πατρίδας του''! Και όπως έγραψε και ο καθηγητής Αλέξιος Παναγόπουλος στο βιβλίο του ''ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ'': ''Οι ''ψευτοδιαφωτιστές'', που φραγκεμένοι δίδασκαν το πνεύμα της εσπερίας, αναγκάζουν τους πρωτομάρτυρες να καταγγείλουν δημόσια τους ηθικούς αυτουργούς, που κρύβονταν πίσω από τις ύποπτες αναθεωρήσεις του περιβάλλοντος του ρωμαιοκαθολικού Βασιλέα της προτεστάντισσας Βασίλισσας και του ανθέλληνα αντιβασιλέα Μάουερ''. Εύχεσθε!
Ένα λίαν επίκαιρο και αρκούντως αυθεντικό δοκίμιο του λόγιου Μοναχού και δεινού κήρυκα Κοσμά Φλαμιάτου, που μέσα από την ξενόδουλη ανασύσταση του -εν τη γενέσει του- Ελληνικού Κράτους, την διαβλητή εγκατάσταση της Βαυαροκρατίας, την δόλια, ως και ωφελιμιστική παρείσφρηση της Αγγλογαλλικής δυναστείας και τις πρώτες εμφυλιακές, μισερές ''καρατομήσεις'' αδούλωτων μαρτύρων προσφέρει στον αναγνώστη την γνησιότητα της Πίστης και την αληθινή Φιλοπατρία. Το πηγαίον και η γνησιότητα του λόγου μοιάζει σαν να ''τυπώθηκε'' μόλις τώρα, με διαφορετικούς ή και ίδιους ευρωπαικούς ''εθνοσωτήρες'', τους ίδιους όμως πάντοτε ασύμμαχους ''συμμάχους'', αυτούς άλλωστε, που οριοθέτησαν και τον πολιτικό ''χρωματισμό'' των πρώτων νεότοκων και πολιτικά εξαρτημένων κομμάτων στην Ελλάδα: το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό. Σαν να μην άλλαξε τίποτε. Ραγιαδισμός, υποτακτικότητα και δουλοφροσύνη υπό τον σκιερό ''μανδύα'' του Εθνικού Συντάγματος και της εγκατεστημένης Βασιλείας, που εισήγαγαν στους απονήρευτους Ρωμιούς, ξένα ήθη και νοσηρές, ''διαφωτιστικές'' διδαχές, ώστε να αναγκάσουν ακόμη και αυτόν τον Μακρυγιάννη να γράψει στη διαθήκη του, μιλώντας για ''απατεώνες της πατρίδας του''! Και όπως έγραψε και ο καθηγητής Αλέξιος Παναγόπουλος στο βιβλίο του ''ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ'': ''Οι ''ψευτοδιαφωτιστές'', που φραγκεμένοι δίδασκαν το πνεύμα της εσπερίας, αναγκάζουν τους πρωτομάρτυρες να καταγγείλουν δημόσια τους ηθικούς αυτουργούς, που κρύβονταν πίσω από τις ύποπτες αναθεωρήσεις του περιβάλλοντος του ρωμαιοκαθολικού Βασιλέα της προτεστάντισσας Βασίλισσας και του ανθέλληνα αντιβασιλέα Μάουερ''. Εύχεσθε!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
Εκ του προηγούμενου
Ιδού δε μία εκ των πολλών άλλων αιτιών, δι' ην έλαβεν απ΄αρχής χώραν η επιβουλή, και τοσαύτην πρόοδον και ανάπτυξιν μέχρι της ώρας, ώστε κινεί ως θέλει προ πολλού και θρόνους, αυλάς και λαούς, καθ' ον τρόπον κινούνται οι στρατιώται εις τον ήχον της σάλπιγγος.
ΙΓ'. Δεκάτη τρίτη αιτία διά την οποίαν ευστοχεί η επιβουλή εστίν, επειδή όσα η Διπλωματία της Βρεττανίας επιχειρήση ίνα φέρη εις ενέργειαν επιμένει μέχρι τέλους εις αυτά και ουδεμία αιτία δεν γίνεται εις αυτήν ικανή ίνα μεταβάλη σκοπόν.
Εις περιστάσεις τινάς, όταν τύχει ανάγκη μεταβάλλει ενίοτε Σκηνήν, μεταβιβάζει εκ τόπου εις άλλον τόπον τα ίδια αυτής όργανα, μεταβάλλει σκοπούς και προσωπείον εν υποκρίσει, αλλ' εις την ουσίαν του πράγματος και του απ' αρχής σκοπού επιμένει μέχρι τέλους.
ΙΔ'. Δεκάτη τετάρτη αιτία διά την οποίαν ευστοχεί η τοιαύτη κατά των ορθοδόξων επιβουλή εστίν η κοινή φήμη, την οποίαν πάντοτε συστηματικώς αυτή πλάττει και δημιουργεί, και δι' αυτής φέρει την κοινήν γνώμην και θέλησιν εις τον λαόν.
Δι' αυτής φέρει εις αυτόν την αποστροφήν, το μίσος και την υποψίαν εφ' όλα τα κοινωφελή και σωτήρια έργα εφ' όλους τους εν αληθεία ζηλωτάς και ορθόφρονας, και εξ εναντίας όλην την αγάπην, την αφοσίωσιν και τον πόθον προς όλα τα ολέθρια και Σατανικά πρακτικά, και όλην την πίστιν και την υπόληψιν προς όλα τα όργανα αυτού του αισθητού Σατανά και της κοινής προδοσίας.
Όση αγάπη, πίστις και αφοσίωσις απαιτείται εις οποιονδήποτε υγιή άνθρωπον προς τους ιδίους αυτού αδελφούς και γονείς, τόση κατά χρέος απαραίτητον απαιτείται και εις όλον τον ορθόδοξον λαόν της Ανατολής ίνα έχει προς τον ομόθρησκον λαόν αυτού της Ρωσσίας, διά του οποίου ενεργεία της θείας προνοίας, διετηρήθη και σώζεται μέχρι της ώρας και ως εκ της εξ΄αυτού βοηθείας, συνεργούσης της θείας χάριτος, ελπίζει οποιοδήποτε εσόμενον αγαθόν.
Και αν ποτέ, (ω Θεέ μου, μη γένοιτο) ακολουθήση κίνδυνος ή καταστροφή του ορθοδόξου και Ρωσσικού έθνους, αναποφεύκτως επαπειλείται ο τέλειος όλεθρος και αφανισμός του Ελληνικού γένους κατά τους σκοπούς της επιβουλής.
Εκ του εναντίου, όσιν μίσος, αποστροφή και στηλίτευσις απαιτείται κατά του νοητού Σατανά, τα αυτά απαιτούνται και εις όλους τους ορθοδόξους Έλληνας, ίνα έχωσι κατά του αισθητού Σατανά, ος εστίν η πολιτική της Αγγλίας, επειδή ουδέποτε άλλο επιβουλευόμενον και πολεμούμενον έθνος έλαβε τοιούτον δολιώτατον, ολέθριον και αδιάλλακτον εχθρόν, οποίος εστίν αυτή η πολιτική κατά πάντων των ορθοδόξων και μάλιστα κατά των Ελλήνων.
Όμως και του πράγματος ούτως έχοντος, διά τούτου του είδους της ραδιουργίας έφερε τόσην νόθευσιν και σκοτασμόν εις τα πνεύματα του ιδίου αυτής προσηλυτισμού, ώστε ουδείς άλλος λόγος γίνεται παρ' αυτοίς τόσον σκανδαλοποιός και πειρακτικός, όσον ο καν μικρός λόγος είτε εις έπαινον και εις σύστασιν της Ρωσσίας, είτε εις κατηγορίαν και στηλίτευσιν της Αγγλίας!!
Εκτός τούτου εις όλα τα συγγράμματα των ορθοδόξων Πατέρων της Εκκλησίας θεωρείται τόση διαφορά σοφίας και γνώσεως ως προς όλους τους εθνικούς φιλοσόφους, όση θεωρείται εις τον λογικόν άνθρωπον ως προς τα άλογα ζώα, και τόση διαφθορά ως προς τα συγγράμματα, όλων των ασεβών τε και αιρετικών, όση θεωρείται εις το φως ως προς το σκότος και εις την ζωήν ως προς τον θάνατον.
Επειδή αυτοί οι Πατέρες ως γνήσιοι διάδοχοι των Αποστόλων και, ως λαβόντες το δώρον του συνιέναι και ερμηνεύειν τας θείας Γραφάς, αναβιβάζουσι τον άνθρωπον εις ουράνιον και Αγγελικήν ηθικήν εξ' ης πηγάζουσι όλα τα πρόσκαιρα και αιώνια αγαθά, και εις την ζωήν την αιώνιον, καθώς εκ του εναντίου τα συγγράμματα των ασεβών και αιρετικών φέρουσι τους όσους ασθενείς μελετώσιν αυτά εις τον σκοτασμόν εις όλας τας διαφθοράς και κακίας του Σατανά, εις όλας τας προσκαίρους και αιωνίους συμφοράς και εις αυτήν την απώλειαν.
Διά της κοινής φήμης όμως και της ραδιουργίας εκίνησε προ τόσων ετών όλην σχεδόν την τάξιν των ελλογίμων, διδασκάλων και μαθητών του ορθοδόξου λαού της Ανατολής, και φέρουσι τόσην περιφρόνησιν, απαγόρευσιν και αποστροφήν προς όλα τα Συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας, οποία είχον καθ' όλους του αιώνας οι χριστιανοί κατά των ασεβών και αιρετικών, και εκ του εναντίου τόσην τιμήν και αφοσίωσιν προς όλα τα ασεβή και Λουθηρο-Καλβινικά βιβλία, οποία είχον οι τότε χριστιανοί προς εκείνα των ορθοδόξων και αγίων Πατέρων!!
Η πρωτίστη όμως και η κυριωτέρα αιτία, διά την οποίαν ευστοχούσι και προοδεύουσι τα σχέδια της περί ης ο λόγος επιβουλής εστίν η ανομία των επιβουλευομένων. Όπου πλεονάση η ανομία ευρίσκει χώραν και αυτός ο αντιπρόσωπος και υπάλληλος του νοητού Σατανα, ως έπειτα εναργέστερον λέγομεν περί τούτου.
Και ταύτα μεν κατά το παρόν αρκούσιν, ως προς την συνεπτυγμένην και εν μέρει έκθεσιν των εκ της επιβουλής κατά των επιβουλευομένων ενεργουμένων ραδιουργιών, και ως προς τα αίτια διά τα οποία ευστοχεί και προοδεύει αυτός ο αδιάλλακτος και ο κοινός εχθρός.
Η ως ουδεμία άλλη τρομερά, μεγίστη και σπουδαιοτάτη υπόθεσις μ' εκίνησεν εκόντα και άκοντα και έδωκα εις την ανά χείρας επιστολήν μου τοιαύτην έκτασιν ως προς τα ειρημένα αντικείμενα.
Και του πράγματος ούτως έχοντος τα όσα μέχρι τούδε περί αυτών εξέθεσα, παραβαλλόμενα προς τα πράγματα, και ως προς τας όσας άλλας ραδιουργίας δολίως και συστηματικώς ενεργεί, διά τον κατά κράτος όλεθρον και αφανισμόν των ορθοδόξων και διά την γενκήν και αθρόαν κατάργησιν της ορθοδόξου πίστεως, φαίνονται το ουδέν και ως εγκώμια σχεδόν της εκ της Αγγλίας επιβουλής.
Αλλά και τα όσα όμως ολίγα και συνεπτυγμένως εξέθεσα, εάν ην δυνατόν ίνα δώσω ανάπτυξιν πληρεστέρα και εξηκριβωμένην, φέρων εις αυτάς και άλλας πολλάς πραγματικάς και ομολογουμένας αποδείξεις, η ύλη γίνεται τοσούτον εκτεταμένη, ίνα συγκροτηθώσι τόσα βιβλία, όσοι και οι παράγραφοι.
Τοιαύτης της επιστολής μου σκοπόν έστιν ίνα δώσω μικράν τινά νύξιν και αφορμήν τόσον διά την όσον το δυνατόν ανάπτυξιν τούτων τον ολίγων και εν κατεπειγούση βία παρ' εμού γεγραμμένων, όσον και διά την ανακάλυψιν πολλών άλλων, περί ων ουδείς λόγος έπεσε καθ' όλην την έκθεσιν ταύτης.
Οίδα καλώς ότι εις αυτήν απαντάτε πολλάς επαναλήψεις και ταυτολογίας και άλλα λεκτικά παροράματα, επειδή και εκτός της αδυναμίας μου, εγράφη και γράφεται ου μόνον αυτοσχεδίως, αλλά και λίαν κατεπευσμένως, ως λέγω και κατ' αρχάς.
Οίδα επίσης όμως ότι όλοι οι συνετοί και ορθόφρονες, ουδεμίαν προσοχήν παρέχουσιν εις την κατασκευήν των λέξεων, αλλ' εις το νόημα και εις την ουσίαν του πράγματος, και μάλιστα εις περίστασιν τοιαύτης τρομεράς και απαραδειγματίστου επιβουλής.
Παρατρέχω πάμπολλα άλλα τοιαύτα εκ των όσων έφερε, φέρει και ενεργεί αδιαλείπτως η περί ης ο λόγος επιβουλή, και έρχομαι ήδη εις την συνοπτικήν έκθεσιν του τρίτου αντικειμένου εκ των όσων υπεσχέθην, εις την επιστολήν ταύτην, τουτέστι:
Ποία κυρίως τα αίτια του νυν εις τους ορθοδόξους επικρατούντος και προοδεύοντος φρικτού και τρομερού πειρασμού''.
Ο περί τούτου λόγος γίνεται σφόδρα περίεργος και σπουδαίος, διά δύο αίτια, πρώτον μεν επειδή εκτίθενται δι' αυτού τινές θρησκευτικαί και Εκκλησιατικαί γνώσεις τα μέγιστα αναγαία΄ εις την νυν εποχήν΄
δεύτερον δε επειδή εκ τούτου μανθάνομεν ορθώς τε και ακριβώς το τέταρτον αντικείμενον της επιστολής, τουτέστι΄ ''οποίαι ιαματικαί και διορθωτικαί πράξεις γίνονται αναγκαίαι περί της κοινής σωτηρίας και ασφαλείας''.
Συνεχίζεται
Εκ του βιβλίου του Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου:
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
Αθήνα 1849, σελ. 108-111.
Μεταφορά στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, με την Γραμματική τάξη της εποχής, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Εκ του προηγούμενου
Ιδού δε μία εκ των πολλών άλλων αιτιών, δι' ην έλαβεν απ΄αρχής χώραν η επιβουλή, και τοσαύτην πρόοδον και ανάπτυξιν μέχρι της ώρας, ώστε κινεί ως θέλει προ πολλού και θρόνους, αυλάς και λαούς, καθ' ον τρόπον κινούνται οι στρατιώται εις τον ήχον της σάλπιγγος.
ΙΓ'. Δεκάτη τρίτη αιτία διά την οποίαν ευστοχεί η επιβουλή εστίν, επειδή όσα η Διπλωματία της Βρεττανίας επιχειρήση ίνα φέρη εις ενέργειαν επιμένει μέχρι τέλους εις αυτά και ουδεμία αιτία δεν γίνεται εις αυτήν ικανή ίνα μεταβάλη σκοπόν.
Εις περιστάσεις τινάς, όταν τύχει ανάγκη μεταβάλλει ενίοτε Σκηνήν, μεταβιβάζει εκ τόπου εις άλλον τόπον τα ίδια αυτής όργανα, μεταβάλλει σκοπούς και προσωπείον εν υποκρίσει, αλλ' εις την ουσίαν του πράγματος και του απ' αρχής σκοπού επιμένει μέχρι τέλους.
ΙΔ'. Δεκάτη τετάρτη αιτία διά την οποίαν ευστοχεί η τοιαύτη κατά των ορθοδόξων επιβουλή εστίν η κοινή φήμη, την οποίαν πάντοτε συστηματικώς αυτή πλάττει και δημιουργεί, και δι' αυτής φέρει την κοινήν γνώμην και θέλησιν εις τον λαόν.
Δι' αυτής φέρει εις αυτόν την αποστροφήν, το μίσος και την υποψίαν εφ' όλα τα κοινωφελή και σωτήρια έργα εφ' όλους τους εν αληθεία ζηλωτάς και ορθόφρονας, και εξ εναντίας όλην την αγάπην, την αφοσίωσιν και τον πόθον προς όλα τα ολέθρια και Σατανικά πρακτικά, και όλην την πίστιν και την υπόληψιν προς όλα τα όργανα αυτού του αισθητού Σατανά και της κοινής προδοσίας.
Όση αγάπη, πίστις και αφοσίωσις απαιτείται εις οποιονδήποτε υγιή άνθρωπον προς τους ιδίους αυτού αδελφούς και γονείς, τόση κατά χρέος απαραίτητον απαιτείται και εις όλον τον ορθόδοξον λαόν της Ανατολής ίνα έχει προς τον ομόθρησκον λαόν αυτού της Ρωσσίας, διά του οποίου ενεργεία της θείας προνοίας, διετηρήθη και σώζεται μέχρι της ώρας και ως εκ της εξ΄αυτού βοηθείας, συνεργούσης της θείας χάριτος, ελπίζει οποιοδήποτε εσόμενον αγαθόν.
Και αν ποτέ, (ω Θεέ μου, μη γένοιτο) ακολουθήση κίνδυνος ή καταστροφή του ορθοδόξου και Ρωσσικού έθνους, αναποφεύκτως επαπειλείται ο τέλειος όλεθρος και αφανισμός του Ελληνικού γένους κατά τους σκοπούς της επιβουλής.
Εκ του εναντίου, όσιν μίσος, αποστροφή και στηλίτευσις απαιτείται κατά του νοητού Σατανά, τα αυτά απαιτούνται και εις όλους τους ορθοδόξους Έλληνας, ίνα έχωσι κατά του αισθητού Σατανά, ος εστίν η πολιτική της Αγγλίας, επειδή ουδέποτε άλλο επιβουλευόμενον και πολεμούμενον έθνος έλαβε τοιούτον δολιώτατον, ολέθριον και αδιάλλακτον εχθρόν, οποίος εστίν αυτή η πολιτική κατά πάντων των ορθοδόξων και μάλιστα κατά των Ελλήνων.
Όμως και του πράγματος ούτως έχοντος, διά τούτου του είδους της ραδιουργίας έφερε τόσην νόθευσιν και σκοτασμόν εις τα πνεύματα του ιδίου αυτής προσηλυτισμού, ώστε ουδείς άλλος λόγος γίνεται παρ' αυτοίς τόσον σκανδαλοποιός και πειρακτικός, όσον ο καν μικρός λόγος είτε εις έπαινον και εις σύστασιν της Ρωσσίας, είτε εις κατηγορίαν και στηλίτευσιν της Αγγλίας!!
Εκτός τούτου εις όλα τα συγγράμματα των ορθοδόξων Πατέρων της Εκκλησίας θεωρείται τόση διαφορά σοφίας και γνώσεως ως προς όλους τους εθνικούς φιλοσόφους, όση θεωρείται εις τον λογικόν άνθρωπον ως προς τα άλογα ζώα, και τόση διαφθορά ως προς τα συγγράμματα, όλων των ασεβών τε και αιρετικών, όση θεωρείται εις το φως ως προς το σκότος και εις την ζωήν ως προς τον θάνατον.
Επειδή αυτοί οι Πατέρες ως γνήσιοι διάδοχοι των Αποστόλων και, ως λαβόντες το δώρον του συνιέναι και ερμηνεύειν τας θείας Γραφάς, αναβιβάζουσι τον άνθρωπον εις ουράνιον και Αγγελικήν ηθικήν εξ' ης πηγάζουσι όλα τα πρόσκαιρα και αιώνια αγαθά, και εις την ζωήν την αιώνιον, καθώς εκ του εναντίου τα συγγράμματα των ασεβών και αιρετικών φέρουσι τους όσους ασθενείς μελετώσιν αυτά εις τον σκοτασμόν εις όλας τας διαφθοράς και κακίας του Σατανά, εις όλας τας προσκαίρους και αιωνίους συμφοράς και εις αυτήν την απώλειαν.
Διά της κοινής φήμης όμως και της ραδιουργίας εκίνησε προ τόσων ετών όλην σχεδόν την τάξιν των ελλογίμων, διδασκάλων και μαθητών του ορθοδόξου λαού της Ανατολής, και φέρουσι τόσην περιφρόνησιν, απαγόρευσιν και αποστροφήν προς όλα τα Συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας, οποία είχον καθ' όλους του αιώνας οι χριστιανοί κατά των ασεβών και αιρετικών, και εκ του εναντίου τόσην τιμήν και αφοσίωσιν προς όλα τα ασεβή και Λουθηρο-Καλβινικά βιβλία, οποία είχον οι τότε χριστιανοί προς εκείνα των ορθοδόξων και αγίων Πατέρων!!
Η πρωτίστη όμως και η κυριωτέρα αιτία, διά την οποίαν ευστοχούσι και προοδεύουσι τα σχέδια της περί ης ο λόγος επιβουλής εστίν η ανομία των επιβουλευομένων. Όπου πλεονάση η ανομία ευρίσκει χώραν και αυτός ο αντιπρόσωπος και υπάλληλος του νοητού Σατανα, ως έπειτα εναργέστερον λέγομεν περί τούτου.
Και ταύτα μεν κατά το παρόν αρκούσιν, ως προς την συνεπτυγμένην και εν μέρει έκθεσιν των εκ της επιβουλής κατά των επιβουλευομένων ενεργουμένων ραδιουργιών, και ως προς τα αίτια διά τα οποία ευστοχεί και προοδεύει αυτός ο αδιάλλακτος και ο κοινός εχθρός.
Η ως ουδεμία άλλη τρομερά, μεγίστη και σπουδαιοτάτη υπόθεσις μ' εκίνησεν εκόντα και άκοντα και έδωκα εις την ανά χείρας επιστολήν μου τοιαύτην έκτασιν ως προς τα ειρημένα αντικείμενα.
Και του πράγματος ούτως έχοντος τα όσα μέχρι τούδε περί αυτών εξέθεσα, παραβαλλόμενα προς τα πράγματα, και ως προς τας όσας άλλας ραδιουργίας δολίως και συστηματικώς ενεργεί, διά τον κατά κράτος όλεθρον και αφανισμόν των ορθοδόξων και διά την γενκήν και αθρόαν κατάργησιν της ορθοδόξου πίστεως, φαίνονται το ουδέν και ως εγκώμια σχεδόν της εκ της Αγγλίας επιβουλής.
Αλλά και τα όσα όμως ολίγα και συνεπτυγμένως εξέθεσα, εάν ην δυνατόν ίνα δώσω ανάπτυξιν πληρεστέρα και εξηκριβωμένην, φέρων εις αυτάς και άλλας πολλάς πραγματικάς και ομολογουμένας αποδείξεις, η ύλη γίνεται τοσούτον εκτεταμένη, ίνα συγκροτηθώσι τόσα βιβλία, όσοι και οι παράγραφοι.
Τοιαύτης της επιστολής μου σκοπόν έστιν ίνα δώσω μικράν τινά νύξιν και αφορμήν τόσον διά την όσον το δυνατόν ανάπτυξιν τούτων τον ολίγων και εν κατεπειγούση βία παρ' εμού γεγραμμένων, όσον και διά την ανακάλυψιν πολλών άλλων, περί ων ουδείς λόγος έπεσε καθ' όλην την έκθεσιν ταύτης.
Οίδα καλώς ότι εις αυτήν απαντάτε πολλάς επαναλήψεις και ταυτολογίας και άλλα λεκτικά παροράματα, επειδή και εκτός της αδυναμίας μου, εγράφη και γράφεται ου μόνον αυτοσχεδίως, αλλά και λίαν κατεπευσμένως, ως λέγω και κατ' αρχάς.
Οίδα επίσης όμως ότι όλοι οι συνετοί και ορθόφρονες, ουδεμίαν προσοχήν παρέχουσιν εις την κατασκευήν των λέξεων, αλλ' εις το νόημα και εις την ουσίαν του πράγματος, και μάλιστα εις περίστασιν τοιαύτης τρομεράς και απαραδειγματίστου επιβουλής.
Παρατρέχω πάμπολλα άλλα τοιαύτα εκ των όσων έφερε, φέρει και ενεργεί αδιαλείπτως η περί ης ο λόγος επιβουλή, και έρχομαι ήδη εις την συνοπτικήν έκθεσιν του τρίτου αντικειμένου εκ των όσων υπεσχέθην, εις την επιστολήν ταύτην, τουτέστι:
Ποία κυρίως τα αίτια του νυν εις τους ορθοδόξους επικρατούντος και προοδεύοντος φρικτού και τρομερού πειρασμού''.
Ο περί τούτου λόγος γίνεται σφόδρα περίεργος και σπουδαίος, διά δύο αίτια, πρώτον μεν επειδή εκτίθενται δι' αυτού τινές θρησκευτικαί και Εκκλησιατικαί γνώσεις τα μέγιστα αναγαία΄ εις την νυν εποχήν΄
δεύτερον δε επειδή εκ τούτου μανθάνομεν ορθώς τε και ακριβώς το τέταρτον αντικείμενον της επιστολής, τουτέστι΄ ''οποίαι ιαματικαί και διορθωτικαί πράξεις γίνονται αναγκαίαι περί της κοινής σωτηρίας και ασφαλείας''.
Συνεχίζεται
Εκ του βιβλίου του Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου:
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ''
Αθήνα 1849, σελ. 108-111.
Μεταφορά στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, με την Γραμματική τάξη της εποχής, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου